tag:blogger.com,1999:blog-23011067957649051762024-03-14T11:54:33.206+02:00ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑNik Vythoulkashttp://www.blogger.com/profile/00027758330069745582noreply@blogger.comBlogger5163125tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-27365675733432754572021-11-24T23:56:00.000+02:002021-11-24T23:56:06.186+02:00ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΙΝΑ!!<p style="text-align: left;"><span style="color: #444444;"> <span style="font-family: arial;"><span style="background-color: white; font-size: 20px; font-weight: 600;">ΟΡΟΣ ΣΙΝΑ: Από ένα προσκύνημα στη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά... Του π. Ηλία Μάκου. Στο </span><a href="https://www.ekklisiaonline.gr/tag/oros-sina/" style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; font-size: 20px; font-weight: 600; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 125ms linear 0s; vertical-align: baseline;">Όρος Σινά</a><span style="background-color: white; font-size: 20px; font-weight: 600;">, στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, όπου είχαμε βρεθεί παλαιότερα ως προσκυνητές, πριν ξεσπάσει ο κορωνοϊός, σου δημιουργείται η αίσθηση, που μάλλον είναι βεβαιότητα, ότι η αγιασμένη αυτή γη αγγίζει τα κράσπεδα του ουρανού.</span></span></span></p><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGk6I0rduh-euox9cJWFfmSBLAmeKdlpVI6SzxHmF05nvL2TGmZ3ZUb9EkU98EYNPqBp6iGa4tKj5UDDVWpCrEIOHd1m2lCEb2KlkfqEh4JeltR4TEyf8aPY1aGTUyilSOASkwkxJx_yEx/s1280/oros-sina-ag-aikaterini-12-1280x960.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1280" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGk6I0rduh-euox9cJWFfmSBLAmeKdlpVI6SzxHmF05nvL2TGmZ3ZUb9EkU98EYNPqBp6iGa4tKj5UDDVWpCrEIOHd1m2lCEb2KlkfqEh4JeltR4TEyf8aPY1aGTUyilSOASkwkxJx_yEx/s320/oros-sina-ag-aikaterini-12-1280x960.webp" width="320" /></a></div><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Για αιώνες διατηρείται άσβεστη η λαμπάδα της Ορθοδοξίας, με αποτέλεσμα από το μυαλό του πιστού να περνά η εικόνα του εκστατικού Μωυσή.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Να βλέπει με τα μάτια της ψυχής του τη «φλεγομένη και μη καιομένη» βάτο, εισπνέοντας θερμό αέρα πίστης.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Να ακούει μυστικά και μυστηριακά τους βηματισμούς και τους παλμούς της καρδιάς του Ιωάννη, καθώς ανεβαίνει τις βαθμίδες της «Κλίμακας» των αρετών.</p><br /><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiOKsctsEv5ieswSF85F7d4pUMsOCWO34woX9dy72ba3qfubd1_mkuaprFyjKwrlS9mVVY9JyKLr5oNZUQwXVu42EYZOVCjYZ67-mQYu3jan5oO10UHpDkeznb3h2uiijCgLD-XaY3d5Fy/s1707/oros-sina-ag-aikaterini-10-1280x1707.webp" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="color: #222222;">Μέσα στο ναό της Μονής, ψηλαφείς την </span><strong style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); color: #222222;"></strong></a><strong style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1);"><a href="https://www.ekklisiaonline.gr/tag/%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%ce%b9%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%b7/" style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); border: 0px; color: #4e7caf; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 250ms linear 0s; vertical-align: baseline;">αγία Αικατερίνη</a></strong> να παραμονεύει εκεί, που σβήνουν οι δρόμοι σου, για να σου δώσει νέο προσανατολισμό.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiOKsctsEv5ieswSF85F7d4pUMsOCWO34woX9dy72ba3qfubd1_mkuaprFyjKwrlS9mVVY9JyKLr5oNZUQwXVu42EYZOVCjYZ67-mQYu3jan5oO10UHpDkeznb3h2uiijCgLD-XaY3d5Fy/s1707/oros-sina-ag-aikaterini-10-1280x1707.webp" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1707" data-original-width="1280" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiOKsctsEv5ieswSF85F7d4pUMsOCWO34woX9dy72ba3qfubd1_mkuaprFyjKwrlS9mVVY9JyKLr5oNZUQwXVu42EYZOVCjYZ67-mQYu3jan5oO10UHpDkeznb3h2uiijCgLD-XaY3d5Fy/s320/oros-sina-ag-aikaterini-10-1280x1707.webp" width="240" /></a></p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Το μάτι «κεντράρει» αρχικά στις πύλες, που διατηρούνται από τον 6ο μ. Χ. αιώνα και κατασκευάστηκαν από κέδρο λιβάνου. Και ξαφνικά προβάλλει μπροστά σου μια φιγούρα, που κινείται με ευελιξία και ταχύτητα, ανάμεσα στους 12 γρανιτένιους κίονες.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Είναι ο μοναχός, που διακονεί ως καντηλανάφτης, ενώ την ίδια στιγμή μουρμουρίζει τα ψαλτικά.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Δίπλα άλλοι μοναχοί κάνουν μετάνοιες και διαπιστώνεις εύκολα σ’ αυτούς την αρμονική συνύπαρξή τους με την πίστη, μέσα από την εμπειρία της αλήθειας και την προσωπική εγρήγορση.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Υψώνοντας το βλέμμα προσευχητικά, δεν περνάει απαρατήρητο, παρότι δεν φαίνεται εύκολα, γιατί καλύπτεται από ξυλόγλυπτο εικονοστάσι, το περίφημο ψηφιδωτό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού, στην αψίδα του Αγίου Βήματος, που είναι το αρχαιότερο στην ανατολική <a href="https://www.ekklisiaonline.gr/" style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); border: 0px; color: #4e7caf; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 250ms linear 0s; vertical-align: baseline;"><strong style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1);">Εκκλησία</strong></a>.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Δεν είναι γνωστός ο ψηφιδογράφος, που το έφτιαξε, ωστόσο σ΄ αυτό το αριστούργημα της πρωτοβυζαντινής τέχνης, φαίνεται η ψηφοδετική του ικανότητα.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Ο Χριστός δοξασμένος μέσα σε μπλε φόντο, έχει το Μωυσή στα αριστερά του και τον Ηλία στα δεξιά του, οι οποίοι συνομιλούν μαζί του. Γονατιστοί είναι οι μαθητές Ιωάννης και Ιάκωβος, ενώ ο Πέτρος, που κοιμόταν στο έδαφος, αφυπνίζεται από το όραμα. Η Μεταμόρφωση πλαισιώνεται από μια σειρά δισκαρίων, με τα στηθάρια των δώδεκα Αποστόλων.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Αυτές τις ιερές στιγμές, σκέπτεσαι πως οτιδήποτε γεύεσαι είναι ασήμαντο, μηδαμινό, μπροστά σ’ αυτό, που διψάς. Ταξιδεύεις στην αληθινή όψη της ζωής, που στην κοσμική της διάσταση δυναστεύεται από τη φθορά.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Στην ατμόσφαιρα της σιωπής και της προσευχής, ανανεώνονται οι καρδιές, καθώς μέσα σου συντελούνται πνευματικές διεργασίες. Έτσι αποκτιέται βαθύτερη συναίσθηση της προσωπικής αδυναμίας και του απείρου ελέους του Θεού.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Xαρακτηριστικός είναι ο περγαμηνός κώδικας: Η κλίμακα των αρετών. Δείχνει τους μοναχούς να ανεβαίνουν με μια σκάλα από τη γη στον ουρανό, όπου τους αναμένει ο Χριστός. Δίπλα από τη σκάλα «καραδοκούν» δαιμόνια, που τους τραβούν προς τον όλεθρο.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Οι <strong style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1);"><a href="https://www.ekklisiaonline.gr/tag/sinaites/" style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); border: 0px; color: #4e7caf; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 250ms linear 0s; vertical-align: baseline;">Σιναΐτες</a></strong> πατέρες αποτελούσαν, αποτελούν και θα αποτελούν τους πλέον σεμνούς πρεσβευτές του Ορθόδοξου κάλλους, μέσα σ’ έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο και παραπαίοντα κόσμο, ο οποίος ζητά πνευματικά ερείσματα και ερεθίσματα για να στηριχθεί και να συνεχίσει το δύσκολο και ανηφορικό δρόμο του. Ψυχές παραδομένες στο θείο έρωτα, έσπευσαν να κατοικήσουν στην έρημο, επιθυμώντας με την κάθαρση και το φωτισμό να τύχουν της Θεοπτίας.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Εδώ καλλιεργείται στο διάβα των αιώνων η άσκηση, νεκρώνεται το πάθος, μειώνεται το προσωπικό θέλημα, υμνείται ακατάπαυστα και αδιάλειπτα ο Θεός, κυριαρχεί η απλότητα, διδάσκεται η ρητορικώτατη σιωπή.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Προετοιμάζονται οι άνθρωποι να γίνουν «οικήτορες του Παραδείσου».</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijFJSrOmXPAAC6rd7c071l6ax6IhTkaQ5XoL6shmO6MxV_w7KOKrXsohp7c3mLpAD7EAUaAuNghMmONDS13s2bnnBoyySiSPrbfiIRnB79a6U2z4VB9erW43LoTSp_nP7IVCcgKWJxSdVM/s1843/oros-sina-ag-aikaterini-04-1280x1843.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1843" data-original-width="1280" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijFJSrOmXPAAC6rd7c071l6ax6IhTkaQ5XoL6shmO6MxV_w7KOKrXsohp7c3mLpAD7EAUaAuNghMmONDS13s2bnnBoyySiSPrbfiIRnB79a6U2z4VB9erW43LoTSp_nP7IVCcgKWJxSdVM/s320/oros-sina-ag-aikaterini-04-1280x1843.webp" width="222" /></a></div>Νιώθεις ένα δέος μπροστά στους μοναχούς, μπροστά στην τόλμη της απόφασης, που τους κρατάει στην έρημο, μπροστά στο άλμα τους, που αψηφάει τα καθιερωμένα μέτρα.<p></p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Η επίσκεψη στη βιβλιοθήκη της Μονής, αποτελεί μια ιδιαίτερη στιγμή. Λειτουργεί από τον 4ο αι. και θεωρείται η δεύτερη πιο σπουδαία στον κόσμο (μετά τη βιβλιοθήκη του Βατικανού), τόσο λόγω του αριθμού των χειρογράφων της, όσο και στην αξία τους.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Νιώθεις ένα δέος μπροστά στους μοναχούς, μπροστά στην τόλμη της απόφασης, που τους κρατάει στην έρημο, μπροστά στο άλμα τους, που αψηφάει τα καθιερωμένα μέτρα.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Η επίσκεψη στη βιβλιοθήκη της Μονής, αποτελεί μια ιδιαίτερη στιγμή. Λειτουργεί από τον 4ο αι. και θεωρείται η δεύτερη πιο σπουδαία στον κόσμο (μετά τη βιβλιοθήκη του Βατικανού), τόσο λόγω του αριθμού των χειρογράφων της, όσο και στην αξία τους.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0IaLZMMS7M9zsdNp4lMZG_QkIPw-gYGyqEHD3GoeB5sdg8vIe78LSsJonLmfLXkyU_evHmN50JOaUefS41aBbKIbQuZd9-KvrsjHw4DtLczasK2oMu2DBIc9jctRWec0uhaJHLLhV5q9Q/s1919/oros-sina-ag-aikaterini-05-1280x1919.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1919" data-original-width="1280" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0IaLZMMS7M9zsdNp4lMZG_QkIPw-gYGyqEHD3GoeB5sdg8vIe78LSsJonLmfLXkyU_evHmN50JOaUefS41aBbKIbQuZd9-KvrsjHw4DtLczasK2oMu2DBIc9jctRWec0uhaJHLLhV5q9Q/s320/oros-sina-ag-aikaterini-05-1280x1919.jpg" width="213" /></a></div>Τα δύο τρίτα από τα χειρόγραφα είναι ελληνικά και τα υπόλοιπα αραβικά, συριακά, γεωργιανά, σλαβικά και λίγα αρμενικά, λατινικά, περσικά, πολωνικά, αιθιοπικά και κοπτικά.<p></p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Το 1975 βρέθηκαν μέσα σε σωρούς χωμάτων, στο βόρειο τείχος του Ιουστινιανού (κάτω ακριβώς από το παρεκκλήσι του αγίου Γεωργίου) και φύλλα του περίφημου Σιναϊτικού Κώδικα.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Μετά τη βιβλιοθήκη, είναι αδύνατο να μη παρατηρήσει κανείς τη συνύπαρξη στον περίβολο της Μονής, ναού και μουσουλμανικού τεμένους. Η συνύπαρξη αυτή, αποκρούει τη διαστροφή του θρησκευτικού φανατισμού.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">Όχι μόνο οι Ορθόδοξοι, αλλά και ο υπόλοιπος χριστιανικός κόσμος, όπως και οι Ιουδαίοι και οι Μωαμεθανοί, εκδηλώνουν πολύτροπα την αποδοχή τους στη Μονή <strong style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1);"><a href="https://www.ekklisiaonline.gr/tag/sina/" style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); border: 0px; color: #4e7caf; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 250ms linear 0s; vertical-align: baseline;">Σινά</a></strong>.</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;">ΠΗΓΗ</p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><a href="https://www.ekklisiaonline.gr/">https://www.ekklisiaonline.gr</a><br /></p><br /><br /><br /><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><br /></p><br /><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><br /></p><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br /><p style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(0, 0, 0, 0.1); background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "fira sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1em; outline: 0px; padding: 0px 25px; vertical-align: baseline;"><br /></p></div>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-76639904335296014412021-11-23T20:14:00.001+02:002021-11-23T20:14:02.700+02:00Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Θεοῦ καί τά φρικτά συμβαίνοντα ἐν αὐτῷ!<h1 style="text-align: left;"> Πορφυρίτης</h1><p><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: arial; font-size: 14px;">Φόβος καί τρόμος καταλαμβάνει τούς ἀκατήχητους, καί ἐν πολλοῖς ἀδιάφορους νεοέλληνες περί τῆς Ὀρθοδόξου καί ἀμωμήτου Πίστεώς μας, γιά τό ἐσχάτως ἀνακῦψαν θέμα, τό ὑπερβολικῶς καί παγκοσμίως προβαλλόμενο ὡς θανατηφόρα μάστιγα τοῦ κορωνοϊοῦ. Φόβος καί τρόμος, στούς λαϊκούς, στούς ἱερεῖς, ἀλλά καί στούς ἐπισκόπους. Τό ἀποτέλεσμα γνωστό: νά κλείσουν οἱ ἱεροί ναοί, ἤ στήν καλύτερη περίπτωση νά ὑπολειτουργοῦν, λαμβανομένων αὐστηρῶν ὑγειονομικῶν μέτρων, καί ὅλα τά ἱερά καί ὅσια τῆς Πίστεώς μας νά θεωρηθοῦν μολυσματικά!</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-kUwdv-R9IH8SyMOSkhJ6uqX0c8qgvykwVJUUtR_Sai_Htf_AOw3Mib1V3A6U8eq7PTSwv0hr8MvO01v1plBASGfr61aZnLy0dkTU6Lqp7DDSZvdmCGjCVqwN-gCPqSvFbD63mnzgiYIA/s680/troulos+agiwn+paterwn+vatopaidi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="680" data-original-width="510" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-kUwdv-R9IH8SyMOSkhJ6uqX0c8qgvykwVJUUtR_Sai_Htf_AOw3Mib1V3A6U8eq7PTSwv0hr8MvO01v1plBASGfr61aZnLy0dkTU6Lqp7DDSZvdmCGjCVqwN-gCPqSvFbD63mnzgiYIA/w300-h400/troulos+agiwn+paterwn+vatopaidi.jpg" width="300" /></a></span></div><p></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Εἶναι πραγματικά, ἀξιοθαύμαστος αὐτός ὁ παράταιρος συντονισμός, τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας μέ τήν κρατική, σάν νά ἦταν ἀπό πολλά ἔτη ἔτοιμη, γιά νά τό πράξει! Βεβαίως, ἡ ἀρρωστημένη πνευματική κατάστασις τῆς χώρας μας τίς τελευταῖες δεκαετίες καθώς καί οἱ προφητεῖες περί τῶν ἐσχάτων καί περί τῶν ἀσεβῶν ἱερέων καί ἀρχιερέων ἀπό ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας εἶχαν προετοιμάσει τούς συνειδητούς πιστούς γιά τό τί θά ἀκολουθήσει.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Οἱ σύγχρονοι ἐπίσκοποι, πλήρως ἀκατήχητοι περί τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου καί ἁγιοπατερικῆς ἐμπειρίας, ἀντί νά «φράξουν στόματα λεόντων», ἔφραξαν, τρόπῳ τινά, τό στόμα τοῦ Θεοῦ, μή χρησιμοποιώντας τά ἅγια μέσα πού διαθέτει ἠ Ἐκκλησία μας, ὅπως σέ παρόμοιες περιπτώσεις στό παρελθόν καί ἐξίσωσαν τήν Εκκλησία μέ κάποια Μή Κυβερνητική Ὀργάνωση. Ἀντί νά ἐξισώσουν τή φωνή τους μαζί μέ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου: «εἶναι ἀνάγκη νά ἔλθῃς ἐδῶ (στήν ἐκκλησία), διά νά ἴδῃς τόν διάβολον νά νικᾶται, καί τόν Μάρτυρα νά νικᾶ, διά νά ἴδῃς τόν Θεόν νά δοξάζεται καί τήν Ἐκκλησίαν νά θριαμβεύῃ.»<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[1]</span>, ἐξίσωσαν τόν ἱερό ναό μέ οἶκο ἐμπορίου! Καί ἐνῶ οἱ οἶκοι ἐμπορίου ἔμειναν ἀνοικτοί, οἱ ἱεροί ναοί ἔκλεισαν! Αὐτό εἶναι τό κατόρθωμα τῶν συγχρόνων ἐπισκόπων· τί λένε ὅμως οἱ ἅγιοί μας γιά τόν ἱερό ναό;</span></p><h1 style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος</span></span></h1><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὁ εἷς ἐκ τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν, ὁ θεῖος Χρυσορρήμων, μᾶς κηρύττει ὅτι στήν ἐκκλησία <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἀξιωθήκαμε νά συναντήσουμε τόν Χριστό</span><span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[2]</span>, ὅτι κατά τήν ἱερή καί φρικτή μυσταγωγία, στεκόμαστε κοντά καί παρακαλοῦμε τό Θεό, μαζί <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">μέ τά Χερουβίμ, τά Σεραφίμ καί τίς ἄλλες οὐράνιες δυνάμεις· ἄγγελοι προσπίπτουν στόν Δεσπότη καί Ἀρχάγγελοι παρακαλοῦν</span>.<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[3]</span>.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἅγιος Νήφωνας, ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς</span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἀπό τόν ἅγιο Νήφωνα, ἐπίσκοπο Κωνσταντιανῆς, μαθαίνουμε ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα, τοῦ εἶπε: «Εἶναι ἀδύνατο νά ξεφύγεις ἀπό τίς παγίδες τῶν δαιμόνων, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἄν δέν καταφεύγεις στούς ναούς τοῦ Θεοῦ</span> κι ἄν δέν ἀγωνίζεσαι μέ προσευχές καί νηστεῖες.<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[4]</span>». Μαθαίνουμε ἐπίσης, ὅτι ὑπάρχουν <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">φύλακες ἄγγελοι στούς ἱερούς ναούς<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[5]</span></span>, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἄγγελος πού φρουρεῖ τό ἅγιο θυσιαστήριο</span><span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[6]</span> καί πώς πάνω ἀπ’ τούς ἀνθρώπους, πού στέκονται στήν ἐκκλησία, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">βρίσκονται περισσότεροι ἄγγελοι</span> καί ψάλλουν ἀόρατα μαζί τους.<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[7]</span> Ὅταν δέ οἱ ἄγγελοι, βλέπουν κάποιον ἀπό τό ἐκκλησίασμα νά συζητᾶ, νά ἀστειεύεται καί γενικότερα νά μήν προσέχει, τότε ἀρχίζουν τή θρηνωδία, λέγοντας: «Ἄχ, πῶς αἰχμαλωτίστηκε ἔτσι ἡ ψυχή αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου, πού στέκεται μέσα στήν ἐκκλησία μέ τόση καταφρόνια, χωρίς φόβο Θεοῦ, χωρίς ντροπή, χωρίς σεβασμό! <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ὁ Θεός ἔσκυψε ἀπό τά οὐράνια</span> γιά ν’ ἀκούσει προσευχή ταπεινή καί λόγια παρακλητικά…».<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[8]</span>.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Συγκλονιστικά εἶναι καί ὅσα εἶδε ὁ ἀσκητής ἐπίσκοπος νά λαμβάνουν χώρα κατά τή διάρκεια τῆς θείας λειτουργίας: «μόλις ἔβαλε ὁ λειτουργός τό <em style="border: 0px; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“Εὐλογημένη ἡ βασιλεία…”</em>, εἶδε <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">φωτιά νά κατεβαίνει ἀπό τόν οὐρανό καί νά καλύπτει τό ἅγιο θυσιαστήριο καί τόν ἱερέα</span>, χωρίς ἐκεῖνος νά καταλάβει τίποτα.<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[9]</span> … Στόν τρισάγιο ὕμνο, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">τέσσερις ἄγγελοι</span> κατέβηκαν κι ἔψαλλαν μαζί τους. Στόν Ἀπόστολο, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">φανερώθηκε ὁ μακάριος Παῦλος</span> νά καθοδηγεῖ τόν ἀναγνώστη. Στό <em style="border: 0px; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“Ἀλληλούια”</em>, μετά τό τέλος τοῦ Ἀποστόλου, οἱ φωνές τοῦ λαοῦ <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἀνέβαιναν ἑνωμένες στόν οὐρανό σάν ἕνα πύρινο σφιχτοπλεγμένο σκοινί</span>. Καί στό Εὐαγγέλιο, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">μιά-μιά λέξη ἔβγαινε σάν φλόγα ἀπό τό στόμα τοῦ ἱερέα καί ὑψωνόταν στά ἐπουράνια</span>.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Λίγο πρίν ἀπό τήν εἴσοδο τῶν τιμίων Δώρων, βλέπει ξάφνου ὁ ὅσιος ν’ <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἀνοίγει ὁ οὐρανός καί νά ξεχύνεται μιά ἄρρητη καί ὑπερκόσμια εὐωδία</span>. <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἄγγελοι κατέβαιναν ἀπό ψηλά</span>, ψάλλοντας ὕμνους καί δοξολογίες <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">στόν Ἀμνό, τό Χριστό καί Υἱό τοῦ Θεοῦ</span>. Καί νά! Τότε παρουσιάστηκε <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἕνα κατακάθαρο καί τρισχαριτωμένο Βρέφος</span>! Τό <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">κρατοῦσαν στά χέρια τους ἄγγελοι</span>, πού Τό ἔφεραν καί Τ’ ἀπόθεσαν στό ἅγιο δισκάριο, ὅπου βρίσκονταν τά τίμια Δῶρα. Γύρω Του μαζεύτηκαν <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">πλῆθος λευκοφόροι νέοι</span>, ὁλόλαμπροι, πού ἀτένιζαν μέ θαυμασμό καί δέος τή θεϊκή Του ὀμορφιά. Ἦρθε ἡ στιγμή τῆς μεγάλης εἰσόδου. Ὁ λειτουργός πλησίασε γιά νά πάρει στά χέρια του τό ἅγιο δισκάριο καί τό ἅγιο ποτήριο. Τά ὕψωσε καί τά ἔβαλε πάνω στό κεφάλι του, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">σηκώνοντας μαζί τους καί τό Παιδί</span>. </span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"> Μόλις βγῆκαν τ’ ἅγια, καί ἐνῶ ὁ λαός ἔψαλλε κατανυκτικά, ὁ ὅσιος <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">εἶδε ἀγγέλους νά φτερουγίζουν κυκλικά πάνω ἀπό τό κεφάλι τοῦ λειτουργοῦ</span>, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">δυό Χερουβείμ καί δυό Σεραφείμ νά προχωροῦν μπροστά του</span>, καί <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἄπειρους ἄλλους ἀγγέλους </span>νά τόν τριγυρίζουν, ψάλλοντας μέ ἀγαλλίαση ἄρρητους ὕμνους. Ὅταν ὁ ἱερέας ἔφτασε στήν ἁγία τράπεζα κι ἀπόθεσε ἐκεῖ τά τίμια Δῶρα, <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">οἱ ἄγγελοι τή σκέπασαν μέ τίς φτεροῦγες τους</span>. Τά <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">δυό Χερουβείμ στάθηκαν στά δεξιά τοῦ λειτουργοῦ καί τά δυό Σεραφείμ στ’ ἀριστερά του</span>, χωρίς ὅμως ἐκεῖνος νά τά βλέπει.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἡ θεία μυσταγωγία συνεχίστηκε. … ἔφτασαν στόν καθαγιασμό τῶν τιμίων Δώρων. Ὁ λειτουργός τά εὐλόγησε καί εἶπε τό <em style="border: 0px; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“…μεταβαλών τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ. Ἀμήν, ἀμήν, ἀμήν”</em>.Τότε βλέπει ὁ δίκαιος <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἕναν ἄγγελο νά παίρνει μαχαίρι καί νά σφάζει τό Βρέφος</span>. Τό Αἷμα Του τό ἔχυσε στό ἅγιο ποτήριο, ἐνῶ τό θεῖο σῶμα Του τό τεμάχισε καί τό τοποθέτησε στό δισκάριο. Ὕστερα ἀποτραβήχτηκε πάλι στή θέση του καί στάθηκε σεμνά καί εὐλαβικά. </span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">… ὁ λειτουργός εἶχε πεῖ τό <em style="border: 0px; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“προσέλθετε”.</em><em style="border: 0px; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> </em>… Οἱ <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἄγγελοι</span> στέκονταν ἐκεῖ κοντά καί παρακολουθοῦσαν μέ σεβασμό τή μετάληψη. … Ὅταν τέλειωσε ἡ λειτουργία καί ὁ ἱερέας ἔκανε τήν κατάλυση, τότε παρουσιάστηκε πάλι τό Βρέφος σῶο πάνω στά <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">χέρια τῶν ἁγίων ἀγγέλων</span>! Ἡ <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">στέγη τοῦ ναοῦ λές καί σχίστηκε στά δύο</span>. Ἀπό κεῖ οἱ <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἄγγελοι ἀνέβασαν τό Παιδί</span> στούς οὐρανούς μέ ὕμνους καί δοξολογίες, ὅπως Τό εἶχαν κατεβάσει, ἐνῶ μιά ὑπέροχη εὐωδία ξεχύθηκε καί τώρα ὁλόγυρα.»<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[10]</span>.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης</span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης διηγεῖται: «Κάποτε λειτουργοῦσα στό Μοναστήρι … καί … εἶχα ἕνα γεροντάκι – καλόγερο – καί ἐγώ ἔκανα τόν παπά καί κεῖνος ἔψαλλε· ἦταν τό ἀναλόγιο στήν μέση. Καί ὅπως ἔψελνε τό γεροντάκι, ξαφνικά στόν Χερουβικό ὕμνο <span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἀκούω ἕνα φτερούγισμα μέσ’ στό Ἱερό, σάν πολλά παλληκάρια στά λευκά ντυμένοι καί φτερουγίζανε, ἔβλεπα καί μπροστά μου μέσ’ στό Ἅγιο Θυσιαστήριο. Εἶναι τάγματα ἁγίων Ἀγγέλων καί Ἀρχαγγέλων, οἱ ἅγιοι Πάντες, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τ’ Ἅγιο Πνεῦμα, ἡ Κυρία Θεοτόκος καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶναι ἐν ὥρᾳ τῆς Θείας Λειτουργίας, καί τάγματα Σεραφείμ, Χερουβείμ</span>, ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἄξιοι νά τά δοῦμε βέβαια αὐτά. Ὅμως ἐφ’ ὅσον μᾶς ἀξίωσε καί εἴμαστε ἱερουργοί τῶν θείων Μυστηρίων, κάτι βλέπουμε καί πιστεύουμε…»<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[11]</span>.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Αὐτά συμβαίνουν μέσα στούς ἱερούς ναούς, κατατεθημένα ἀπό τρεῖς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Συνταρακτικά γεγονότα! Βρίσκονται παρόντες ἡ Ἁγία Τριάς, ἡ Θεοτόκος, οἱ ἅγιοι καί ὅλες οἱ ἀγγελικές δυνάμεις, «τίνα λοιπόν, φοβηθήσομαι; Ἀπό τίνος δειλιάσω»<span style="border: 0px; bottom: 1ex; font-size: 10.5px; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">[12]</span>; Τόποι ἱεροί, ἁγιασμένοι, οὐράνιες πῦλες, κλίμακες πρός τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τόποι περιγραπτοί καί τόποι ἀπερίγραπτοι, καταστάσεις ὑπέρλογες, ἄρρητες, φράκτες τοῦ ὀρθολογισμοῦ. Οἱ ἅγιοι βλέπουν μέ τά χαριτωμένα πνευματικά τους μάτια καί ἐμεῖς εἴμαστε μακάριοι πού πιστεύουμε χωρίς νά τά δοῦμε.</span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="http://aktines.blogspot.com/" style="border: 0px; color: #ec8500; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Πορφυρίτης</span></a></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ΠΗΓΗ</p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: "Gentium Book Basic", serif; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://fdathanasiou.wordpress.com" style="font-family: arial;">https://fdathanasiou.wordpress.com</a></p>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-19329168738979863602021-09-14T08:22:00.000+03:002021-09-14T08:22:01.785+03:00Σταυρός, της ζωής ο γλυκασμός !!<p> </p><h1 class="entry-title" style="background-color: white; border: 0px; clear: both; font-family: "Quattrocento Sans", sans-serif; font-size: 2.6rem; font-weight: 400; letter-spacing: -0.04em; line-height: 1.3; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 0px 0.357em; vertical-align: baseline;"><a href="https://fdathanasiou.wordpress.com/2021/09/14/%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b6%cf%89%ce%ae%cf%82-%ce%bf-%ce%b3%ce%bb%cf%85%ce%ba%ce%b1%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%b5%ce%b9%ce%bc/" rel="bookmark" style="border: 0px; font-family: inherit; font-size: 26px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline;"><span style="color: black;">Σταυρός, της ζωής ο γλυκασμός — του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ</span></a></h1><div><br /></div><div><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Δεν είναι μία ρητορεία, μία ποιητική υπερβολή. Είναι ο τίτλος μιας συγκλονιστικής ιστορίας, της ιστορίας του κόσμου, όπως αυτή διαμορφώθηκε από τότε που ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος και υψώθηκε στο σταυρό, για να σώσει την ανθρωπότητα.</span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ο Κύριος κατέστησε την Παναγία Μητέρα του «γλυκασμόν των αγγέλων» με τη δύναμη του σταυρού του· κι αυτός ο σταυρός έγινε ο γλυκασμός του κόσμου, η ακατάλυτη δύναμη που εξουδετερώνει το φαρμάκι αυτής της ζωής. «Αν είν΄ ο θάνατος πικρός, είν΄ η ζωή φαρμάκι», είπε ο ποιητής. Και ασφαλώς όλοι, μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί, πριν γευθούμε την πίκρα του θανάτου, νιώθουμε πολλές φορές να μας δηλητηριάζει το φαρμάκι της ζωής· αυτό το φαρμάκι ήταν ο σταυρός.</span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6VbUXvo-O_wln9s7UwxKpcNWh0X1oIeepMVd-0YxCK57EhnXU-w5I8w11k5OevX8ngAl81AulxndWglfxgts6TT4aKBaUUQcrWi3p1JKLguXu9jnH8hc0Hrab9PUEd5PAL1AQO_vyzRPx/s626/Stauros01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="626" data-original-width="563" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6VbUXvo-O_wln9s7UwxKpcNWh0X1oIeepMVd-0YxCK57EhnXU-w5I8w11k5OevX8ngAl81AulxndWglfxgts6TT4aKBaUUQcrWi3p1JKLguXu9jnH8hc0Hrab9PUEd5PAL1AQO_vyzRPx/s320/Stauros01.jpg" width="288" /></a></span></div><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br /><span style="font-family: arial;"><br /></span></span><p></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Μετά την αλλοτρίωση του ανθρώπου από τον Θεό και την εξορία του από τη γλυκύτητα του Παραδείσου, ο σταυρός υπήρξε ό,τι χειρότερο και φοβερότερο μπορούσε να συλλάβει η ανθρώπινη κακία σε συνεργασία με τη σατανική εχθρότητα. Ματωμένος από τα αίματα των πιο απαίσιων κακούργων, στιγματισμένος από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα, ο σταυρός έγινε το σύμβολο της λυσσαλέας κακίας, της μανιώδους εκδίκησις αλλά και της οδυνηρής τυραννίας και τιμωρίας. Όταν όμως πάνω σ΄ αυτόν υψώθηκε ο αναμάρτητος Υιός της Παρθένου και πότισε τα διασταυρωμένα ξύλα με τα άχραντα αίματά του, το φοβερό και απαίσιο ικρίωμα μεταβλήθηκε στο πιο ευλογημένο, ιερό και εξαίσιο σύμβολο.Το φαρμάκι της ζωής δεν είναι πλέον ακαταμάχητο.</span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Το έχει ήδη εξουδετερώσει ο σταυρός του Ιησού Χριστού, καθώς μελετούμε στην ιστορία της Καινής Διαθήκης και ψηλαφούμε στις πάμπολλες προφητείες και προτυπώσεις της Παλαιάς. Θα θυμίσω μόνο ένα περιστατικό, που προτυπώνει τη γλυκαντική ενέργεια του σταυρού. Ιστορείται στο βιβλίο της Εξόδου (15, 22-27) : Τρεις ημέρες μετά από τη διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης, ενώ οι Ισραηλίτες βρίσκονται στην καρδιά της μεγάλης ερήμου Σουρ και μάταια λαχταρούν να δροσίσουν τα φρυγμένα χείλη τους με λίγο νερό, γίνονται μάρτυρες ενός θαυμαστού σημείου: Τα πικρά νερά της Μερρά γλυκαίνουν και ανακουφίζουν τον ταλαιπωρημένο λαό, όταν ο προφήτης Μωυσής βυθίζει μέσα στην πηγή ένα «ξύλον». Το μυστηριώδες αυτό «ξύλον» είναι, κατά τους πατέρες της Εκκλησίας, ο τύπος του σταυρού. </span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Λάμπει και φεγγοβολά μες στους αιώνες ο σταυρός του Χριστού, διότι ο Εσταυρωμένος «ηγέρθη», αναστήθηκε, «λύσας θανάτου τα δεσμά». Τώρα ο σταυρός γίνεται ο γλυκασμός της ζωής· διαλύει το φαρμάκι της και χύνει φως στα σκοτισμένα μονοπάτια της. Αντανακλά το φως του αναστημένου Χριστού και φωταγωγεί ως άλλος ήλιος «άπασαν την κτίσιν». «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια», θα παιανίσει ο εκκλησιαστικός ποιητής, και ο παιάνας του θα επιβεβαιωθεί από όλους τους πικραμένους και πονεμένους της γης, που ευεργετημένοι ομολογούν ότι «ιδού, ήλθε δια του σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω». </span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">–Όπως το «ξύλον» γλύκανε τα πικρά νερά της Μερρά, έτσι ο σταυρός εξουδετέρωσε την πικρία και την τιμωρητική εξουσία του νόμου, της παλαιάς διαθήκης. Καθώς ενστερνίζονται το μυστήριο του σταυρού οι πρώην υπήκοοι του νόμου, απελευθερώνονται από την καταδυνάστευση του νόμου, εισέρχονται στην αναψυχή της χάριτος και πίνουν το γλυκύ νάμα της σωτηρίας, γεύονται τη δωρεά της σταυρικής θυσίας του Χριστού. </span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">–Η πικραμένη από την αμαρτία και τη διαφθορά θάλασσα των εθνών, με το ξύλο του σταυρού, την απολυτρωτική θυσία του Υιού του Θεού, γλυκαίνει. Τα ειδωλολατρικά έθνη συμφιλιώνονται με τον Θεό, γίνονται υιοί του, μέλη της Εκκλησίας του Χριστού. </span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">–Η ανθρώπινη κακία, εκχύλισμα της αμαρτίας, που σαν πικρότατο ποτό φαρμακώνει τις καρδιές και διαποτίζει το είναι μας, εξουδετερώνεται επίσης με τη θυσία του Κυρίου. Δια του σταυρού ο Χριστός μάς συμφιλιώνει με τους άλλους. Μας μαθαίνει να ανεχόμαστε, να υπομένουμε, να συγχωρούμε, να μεταποιούμε την κακία σε αγαθότητα, το μίσος σε αγάπη. Μας συμφιλιώνει πρωτίστως με τον ίδιο τον εαυτό μας. Μεταβάλλει την κακή επιθυμία σε αγαθή, την υπερηφάνεια σε ταπείνωση, την ιδιοτέλεια σε θυσία, τη φιληδονία σε αγιότητα. Νεκρώνει την αμαρτία και την καθιστά ανενέργητη, όταν ο άνθρωπος μετανοεί και δια των μυστηρίων της Εκκλησίας εμπιστεύεται το φορτίο των αμαρτιών του στη χάρη του σταυρού. Περίτρανα μαρτυρούν μες στους αιώνες οι λυτρωμένοι της γης ότι ο σταυρός του Χριστού «γλυκασμόν σωτηριώδη τοις βροτοίς εναπέσταξεν». Μπολιασμένοι με τη φύτρα του σταυρού του Χριστού αποδέχονται πρόθυμα τον προσωπικό τους σταυρό:</span></span></p><p style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1.429em; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: inherit; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Δεν αρνούνται τη ζωή, γνωρίζουν όμως να τη θυσιάζουν χάριν του σταυρού. Δεν αποφεύγουν τον κόπο. Δεν φοβούνται τη θυσία. Επιζητούν την άσκηση και αποδέχονται τον πόνο ως δώρο πολύτιμο του Χριστού, συμμετοχή στον δικό του σταυρό. Ζουν και κινούνται μέσα στον κόσμο ως άλλου είδους άνθρωποι. Έτσι διαχέουν στην κοινωνία το γλυκασμό του σταυρού κι ακόμη γίνονται και οι ίδιοι γλυκασμός του κόσμου.</span></span></p><div data-adtags-width="600" id="atatags-26942-61402d3cd3697" style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-size: 14px; height: 272px; margin: 0px auto; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 300px;"><div style="border: 0px; font-family: "Open Sans", Arial, sans-serif; font-size: 10px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; height: 12px; line-height: normal; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ΠΗΓΗ</div><div style="border: 0px; font-family: "Open Sans", Arial, sans-serif; font-size: 10px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; height: 12px; line-height: normal; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://fdathanasiou.wordpress.com/">https://fdathanasiou.wordpress.com/</a><br /></div></div></div>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-41914837402007744522021-09-10T14:19:00.000+03:002021-09-10T14:19:07.636+03:00Πρός Θεοῦ! Ὄχι και τούς ἁγίους Πατέρες στήν ὑπηρεσία τοῦ κορωνοϊοῦ<p><span style="font-family: arial;"> Πρός Θεοῦ! Ὄχι και τούς ἁγίους Πατέρες στήν ὑπηρεσία τοῦ κορωνοϊοῦ</span></p><h3 style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #23201a; font-family: Oswald, Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; font-weight: normal; line-height: 28px; margin: 0px 0px 25px; text-align: right;"><span face="arial, helvetica, sans-serif" style="font-size: 16px;"><strong>Του Πρωτοπρεσβυτέρου Ἰωάννου Φωτοπούλου<br /></strong></span></h3><div><h3 style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #23201a; font-family: Oswald, Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 24px; font-weight: normal; line-height: 28px; margin: 0px 0px 25px; text-align: right;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8OjHoEcfDsxBZa04hlwtsA-u6d5rcGsgwOQrIo-bibUS89RYesFLhEChyR26wBKC7kIyrT1uiNGukWm2IZC6vth7AbMfLRc960aeBbfCO02yGb8DoHXOOtTu8Epjea50uue_fyKKj5feK/s1000/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B1-%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B1-%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B71.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="453" data-original-width="1000" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8OjHoEcfDsxBZa04hlwtsA-u6d5rcGsgwOQrIo-bibUS89RYesFLhEChyR26wBKC7kIyrT1uiNGukWm2IZC6vth7AbMfLRc960aeBbfCO02yGb8DoHXOOtTu8Epjea50uue_fyKKj5feK/w400-h181/%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B1-%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B1-%25CF%2586%25CE%25BF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2582-%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B71.jpg" width="400" /></a></div><span face="arial, helvetica, sans-serif" style="font-size: 16px;"><em style="color: rgba(23, 20, 24, 0.95);">(Ἀπάντηση σέ ἀπορία ἀδελφοῦ γιά τό νόημα τῶν ὑπονοιῶν στή διδασκαλία τοῦ Ἀββᾶ Δωροθέου)</em></span></h3></div><div><span face="arial, helvetica, sans-serif"><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Ἀγαπητέ μου Σ.,</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Διερωτᾶσαι ἄν εἶναι βάσιμοι οἰ ἰσχυρισμοί τοῦ π. Θωμᾶ Βαμβίνη στό ἄρθρο του «ἐπίκαιροι σχολιασμοί : Ὑπόνοιες καί πονηρία τῆς σκέψης».</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος, τόν ὁποῖο χρησιμοποιεῖ ὁ π. Θωμᾶς, ὁμιλεῖ γιά τίς ὑπόνοιες, ἀλλά ἄν μελετήσεις ὁλόκληρη τή σχετική Θ΄ Διδασκαλία <em style="color: rgba(23, 20, 24, 0.95);">Περί ψεύδους </em>θά δεῖς ὅτι ἀναφέρεται στόν προσωπικό πνευματικό ἀγῶνα καί στίς ὑποψίες πού βασανίζουν ἕνα μοναχό γιά τούς ἄλλους ἀδελφούς. Ἀναφέρεται σέ ἀρρωστημένες καταστάσεις κατά τίς ὁποῖες ὁ παραπλανηθείς ἀδελφός μέ τή «βοήθεια» τοῦ διαβόλου βλέπει ἀνυπόστατα πράγματα π.χ. ὅτι κάποιος ἄλλος μπαίνει στόν κῆπο καί κλέβει σῦκα, ἤ ὑποψιάζεται ὅτι τόν κατηγορεῖ ὁ ἄλλος ἤ ἀπό τό βλέμμα τοῦ ἄλλου συμπεραίνει ὅτι εἶναι ἁμαρτωλός. Εἶναι ἀδύνατο σ΄αὐτή τήν πνευματική ὁμιλία νά βρεῖς ἀναλογίες μέ αὐτά πού βιώνουμε σήμερα.</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Σήμερα ἔχουμε νά κάνουμε μέ ἕνα ἰσχυρό παγκόσμιο σύστημα πού δυναστεύει τήν ἀνθρωπότητα. Δέν μπορεῖ νά διαφωνήσει ὁ π. Βαμβίνης γιά τήν καταστροφή τῆς παγκόσμιας οἰκονομίας, γιά τήν κατακόρυφη αὔξηση τῶν αὐτοκτονιῶν καί τῆς χρήσεως τῶν ναρκωτικῶν, γιά τό ὅτι οἱ ψυχιατρικές κλινικές στά δημόσια νοσοκομεῖα εἶναι γεμᾶτες. Γράφει ὁ π. Θωμᾶς στό κείμενό του πού δημοσιεύεται στήν ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – γιά νά μιλήσουμε περί Ἐκκλησίας: «Τό παρατηρήσιμο σύμπτωμα αὐτῆς τῆς ἀσθένειας (ἐνν. τῆς ὑπόνοιας-ὅλοι οἱ ἀμφισβητίες εἶναι ἀσθενεῖς!) εἶναι ἡ ἀμφισβήτηση τῆς πανδημίας καί συνακόλουθα ἡ ἀμφισβήτηση τῶν προτάσεων τῆς ἐπιτροπῆς τῶν λοιμωξιολόγων, τῶν περιοριστικῶν μέτρων πού ἐπιβάλλει ἡ Κυβέρνηση…». Ὅσοι τά ἀμφισβητοῦν αὐτά πάσχουν ἀπό «πηγαία ἀσθένεια» τήν ὁποία «ἀνιχνεύει» ὁ π. Θωμᾶς «ἀπό τούς διασπειρομένους νοσογόνους λογισμούς».</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Ὁ Μπαμπινιώτης λέει στό λεξικό του : Ὑπόνοια εἶναι «ἡ ἰδέα ἤ ἡ ἐντύπωση ὅτι κάτι ἰσχύει ἤ συμβαίνει, ἡ ὁποία δέν προκύπτει ἀπό κάτι ἀποδεδειγμένο, ἀλλά βασίζεται σέ ὁρισμένες ἐνδείξεις»(σ. 1876). Γνωρίζουμε ὅμως ὅλοι ὅτι οἱ ἀντιρρήσεις πού προβάλλουν καί οἱ δεύτερες σκέψεις πού κάνουν οἱ ἀμφισβητίες δέν στηρίζονται σέ ἐνδείξεις, ἀλλά σέ ὁλοκάθαρες ἀποδείξεις καί θλιβερά γεγονότα. Γράφει πάλι ὁ π. Βαμβίνης: «Παντοῦ θεωρεῖται ὅτι κρύβονται ὑποχθόνια συμφέροντα…Θέλουν νά καταστρέψουν τήν πίστη, νά ἀπαγορεύσουν τή λατρεία, νά κλείσουν τίς ἐκκλησίες». </span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Καί διερωτώμαστε:</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Ἔχουμε… «νοσογόνους λογισμούς» ἤ βλέπουμε μέ τά μάτια μας, ὅλοι οἱ χριστιανοί:</span></p><ul style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; padding-left: 30px; text-align: justify;"><li><span face="arial, helvetica, sans-serif">κλεισμένες τίς ἐκκλησίες,</span></li><li><span face="arial, helvetica, sans-serif">ἐμπόδια νά τελέσουμε τή Λατρεία μας Χριστούγεννα, Πάσχα, Φῶτα, </span></li><li><span face="arial, helvetica, sans-serif">ἐμπόδια νά κοινωνήσουμε, νά τελέσουμε τόν Μεγάλο Ἁγιασμό κλπ; </span></li><li><span face="arial, helvetica, sans-serif">Φανταζόμαστε μέ τούς «νοσογόνους λογισμούς μας» ἤ εἶναι γεγονός ὅτι δικάζουν τούς ἐπισκόπους καί τούς ἱερεῖς,</span></li><li><span face="arial, helvetica, sans-serif">ὅτι κατατρέχουν ἕναν παπᾶ πού κοινώνησε ἀπό τό παραπόρτι τοῦ ἱεροῦ δέκα Χριστιανούς,</span></li><li><span face="arial, helvetica, sans-serif">ὅτι «δικάζουν» ἀκόμη καί τήν Παναγία τήν Τρυπητή πού μεταφερόταν μέ ἀγροτικό αὐτοκίνητο; </span></li></ul><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Ἤ μήπως ἡ μέριμνα τῶν «εἰδικῶν» γιά τήν ὑγεία μας ἐπιβάλλει νά μήν ψήνουμε ἀρνί τό Πάσχα καί νά μή λένε τά παιδάκια τά κάλαντα τά Χριστούγεννα(!) ; </span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Καί γιατί, αὐτοί πού ἔχουν, ὅπως πιστεύει ὁ π. Θωμᾶς, «τή μέριμνα γιά τήν προστασία τοῦ λαοῦ» δέν τιμωροῦν καί δέν δικάζουν τό συνωστισμό στή δίκη τῆς Χ. Αὐγῆς, στή γιορτή τοῦ Πολυτεχνείου, στή μάζωξη γιά τόν Γρηγορόπουλο;</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Τί θά πρέπει νά κάνουμε μέ τούς… διασπειρομένους λογισμούς μας ὅταν μέρα-νύχτα τά κανάλια ἀλυχτοῦν κατά τῆς Θ. Κοινωνίας προβάλλοντας τίς…βαθυστόχαστες γνῶμες τῶν «ἐπιστημόνων» τούς ὁποίους ἀφήνει ὁ π. Θωμᾶς στό ἀπυρόβλητο;</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Ἄς ἀφήσει λοιπόν ἥσυχους ὁ καλός πατήρ ὅλους τούς «γεμάτους ὑπόνοιες καί ἀνυπάκουους στούς νόμους τοῦ κράτους» χριστιανούς. Ἄς τούς ἀφήσει «ἀνιάτους», ὅμως κοντά στόν Ἰατρό ψυχῶν καί σωμάτων, τόν Χριστό μας, συναγμένους στήν Τράπεζα τῆς Θ. Εὐχαριστίας μέ κίνδυνο νά κολλήσουν τόν ἰό μιά πού ὅπως γράφει ὁ «συγχρωτισμός ἀποδεδειγμένα τόν μεταδίδει»! Ἐπειδή τούς χλευάζουν οἱ «ἐπιστήμονες», θά τόν παρακαλοῦσα νά μήν τούς χλευάζει κι αὐτός ὡς ἀνιάτους καί γεμάτους νοσογόνους λογισμούς. Ἄς μένει ἐκεῖνος ἀσφαλής κοντά στούς «μείζονες» καί «σοφωτέρους» ἔναντι αὐτῶν ἐπιστήμονας. </span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Ἐπιπλέον θέλουμε νά ἐπισημάνουμε στόν π. Θωμᾶ ὅτι ἡ πατερική διδασκαλία δέν προσφέρεται γιά νά ἐξυπηρετήσει μαζί μέ τούς ἄνομους δημοσιογράφους, τούς πολιτικούς καί τούς «ἐπιστήμονες», τά σχέδια τῆς Ν. Ἐποχῆς πού συσφίγγει τή ζωή μας ἀλλά οὔτε καί τή συνομωσιολογία. </span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Ἀλλιῶς μετατρέπουμε τούς Πατέρες μας σέ συνηγόρους τοῦ ψεύδους. Μή γένοιτο. Κοντά στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, άδελφέ μου Σ. , «μένουμε ἀσφαλεῖς» . Σέ ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ!</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">Πρωτοπρεβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος, </span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς</span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"><a href="https://orthros.eu/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1/%CE%B5%E1%BC%B0%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/1393-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%E1%BF%A6-%E1%BD%84%CF%87%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%82-%E1%BC%81%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BD-%E1%BD%91%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%8A%CE%BF%E1%BF%A6.html" style="background: transparent; color: #8b5d09; cursor: pointer; text-decoration-line: none;"><span face="arial, helvetica, sans-serif">ΠΗΓΗ</span></a></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); margin: 25px 0px; text-align: justify;"><span style="color: #030403; font-family: PT Serif, Times New Roman, serif;"><span style="font-size: 15px;">enromiosini.gr</span></span></p><p style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.65); color: #030403; font-family: "PT Serif", "Times New Roman", serif; font-size: 15px; margin: 25px 0px; text-align: justify;"> </p><em style="color: rgba(23, 20, 24, 0.95); font-size: 16px;"><br /></em></span></div><div><span face="arial, helvetica, sans-serif" style="font-size: 16px;"><strong><br /></strong></span></div>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-67859989461358405682021-09-08T01:19:00.001+03:002021-09-08T01:19:27.596+03:00Λόγος εις τα Εισόδια της Θεοτόκου - Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς.<p> <strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #993300; font-family: Arial; font-size: 17px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">Λόγος εις τα Εισόδια της Θεοτόκου - Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς</strong></p><div class="itemBody" style="background: rgb(182, 209, 230); border: 0px; font-family: Arial; font-size: 17px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><div class="itemFullText" style="background: transparent; border: 0px; line-height: 18px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;"><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">«..Εάν το δένδρο αναγνωρίζεται από τον καρπό, και το καλό δένδρο παράγει επίσης καλό καρπό, η μητέρα της αυτοαγαθότητος, η γεννήτρια της αιώνιας καλλονής, πως δεν θα υπερείχε ασύγκριτα κατά την καλοκαγαθία από κάθε αγαθό εγκόσμιο και υπερκόσμιο;</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Διότι η δύναμη που καλλιέργησε τα πάντα, ο προαιώνιος και υπερούσιος Λόγος, από ανέκφραστη φιλανθρωπία και ευσπλαχνία για χάρη μας θέλησε να περιβληθεί τη δική μας εικόνα, για να ανακαλέσει τη φύση που σύρθηκε στον Άδη και να την ανακαινίσει, γιατί είχε παλαιωθεί και να την αναβιβάσει προς το υπερουράνιο ύψος της βασιλείας και θεότητός του.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Και βρίσκει αυτήν την αειπάρθενη η οποία υμνείται από μας σήμερα που γιορτάζουμε την παράδοξη είσοδό της στα άγια των αγίων και την εκλέγει ανάμεσα από όλους ανά τους αιώνες εκλεκτούς και θαυμαστούς και περιβόητους για την ευσέβεια και σύνεση και σε λόγια και σε έργα.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipLjNraNDsjnE-Vpux2rYzAEYZdUJJadqdiu4MWAmJHEe8CIeVHH0a2OSoza4GnUgQv7NtUYQHunnSMwWtpu6SJvHo9SY4iWeHbxrY_5MeOlu1huzhvLnq2j7Zt_YBo06ZaXpvjQrr5iwN/s620/%25CE%25A4%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="465" data-original-width="620" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipLjNraNDsjnE-Vpux2rYzAEYZdUJJadqdiu4MWAmJHEe8CIeVHH0a2OSoza4GnUgQv7NtUYQHunnSMwWtpu6SJvHo9SY4iWeHbxrY_5MeOlu1huzhvLnq2j7Zt_YBo06ZaXpvjQrr5iwN/s320/%25CE%25A4%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="320" /></a></div><br /><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;"><br /></p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Ήταν αδύνατο η υψίστη και υπεράνω του νου καθαρότης, ο σαρκωθείς Λόγος, να ενωθεί με μολυσμένη φύση, γιατί ένα μόνο πράγμα είναι αδύνατο στο Θεό, το να έλθει σε ένωση με ακάθαρτο, πριν αυτό καθαρισθεί. Γι' αυτό και χρειαζόταν κατ' ανάγκη μια τελείως αμόλυντη και καθαρότατη παρθένο για κυοφορία και γέννηση εκείνου που είναι και εραστής της και δοτήρας της καθαρότητας, η οποία και προορίσθηκε και φανερώθηκε και το σχετικό με αυτήν μυστήριο τελέσθηκε, με πολλά παράδοξα γεγονότα.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Πρώτα η γέννησή της από το ζεύγος που ζητούσε με άσκηση και προσευχή τη λήξη της ατεκνίας τους και έλαβαν την υπόσχεση και συνέλαβαν τη τωρινή Θεομήτωρ. Και επειδή οι πολυάρετοι γονείς της πέτυχαν το ζητούμενο, έσπευσαν να εκπληρώσουν την προς το Θεό υπόσχεσή τους και μετά τον απογαλακτισμό την οδηγούν στο ιερό του Θεού και στον ιεράρχη που ευρίσκετο εκεί, αλλά και αυτή μόνη της με ελεύθερη γνώμη προσήλθε στο Θεό και διέμενε στα άγια των αγίων. Τρεφόταν δε από πάνω με άγγελο με απόρρητη τροφή που δυνάμωνε καλύτερα τη φύση της και τελειοποιούσε τον εαυτό της κατά το σώμα, ώστε το κατάλληλο καιρό να ανοιχθούν οι ουράνιες μονές και να δοθούν για αιώνια κατοίκηση σε όσους πιστεύουν στη παράδοξη γέννα της.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Έχοντας πλέον από τη μητρική ακόμη κοιλιά τέτοια θεία χαρίσματα και φυσικά δώρα, δεν δέχθηκε ούτε καμιά άλλη επίκτητη φύση (διότι έτσι νομίζω ότι πρέπει να ονομάζουμε τα από τους δασκάλους αποκτήματα) να εισφέρει μέσα της φοιτώντας σε δασκάλους. Αντίθετα, αφού παρέδωσε στο Θεό τον ηγεμονικό νου ως υπήκοο σε όλα, εγκατέλειψε δε τελείως τα διδάγματα των ανθρώπων και έτσι δέχθηκε άφθονη την από τα άνω σοφία, στο σημείο της ηλικίας που οι γονείς τοποθετούν τα παιδιά χωρίς τη θέλησή τους ως νήπια κάτω από τη καθοδήγηση νηπιαγωγού και τα παραδίδουν σε γραμματοδιδασκάλους, αυτή παρακάθεται μαζί με το Θεό σε άγια άδυτα σαν θεσπέσια ανάκτορα, ως βασιλικός έμψυχος θρόνος ανώτερος από κάθε έδρα, στολισμένος ολόκληρος με αρετές που πρέπουν σε τέτοιο βασιλέα που κάθεται σε αυτόν.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Μόλις τριών ετών που μόλις είχε αποκοπεί από το θήλασμα και τη δίαιτα της αγκαλιάς δείκνυε το πρέπον σε όσους γνωρίζουν να κρίνουν αλάθευτα. Όταν έφθασε κοντά στα πρόθυρα του ιερού, ενώ νεάνιδες ευγενείς ντυμένες επάξια προς το γένος τους την περιστοίχιζαν κρατώντας λαμπάδες και έτσι με επισημότατη πομπή την προέπεμπαν με ευταξία προς το εσωτερικό, σε αυτό το σημείο φάνηκε ότι αισθανόταν καλύτερα από όλους όσα συμβαίνουν και πρόκειται να της συμβούν. Σεμνή τότε και χαρούμενη και θαυμαστή με το κατάλληλο παράστημα και ήθος και φρόνημα προχωρούσε και έρχεται σε συνάντηση με τον αρχιερέα.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Και αμέσως εγκατέλειψε όλους γονείς, τροφούς, συνομήλικες και αποχωρίσθηκε από τους συναγμένους, μόνη εντελώς, χαρούμενη προχωρεί στον αρχιερέα ο οποίος την εισήγαγε στα άγια των αγίων και έπεισε όλους τους τότε ζώντας να δέχονται το γεγονός αυτό, με τη σύμπραξη και τη συναπόφαση του Θεού. Διότι επρόκειτο να γίνει σκεύος εκλογής, όχι όπως η κιβωτός γεμάτο σκιές και τύπους, αλλά γεμάτο αλήθεια, για να βαστάει κυοφορώντας εκείνον τον ίδιο, του οποίου το όνομα είναι θαυμαστό. Τι σπουδαίο θαύμα;</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Ας δούμε λοιπόν, πώς τίθεται τέλος στους τύπους, πώς πάνω σε εκείνη ακριβώς τη σκιαγραφία τελετουργείται η μορφή της αλήθειας. Εισήλθε στα πρόσκαιρα άγια των αγίων η παντοτινή αγία των αγίων. Εισήλθε η αχειροποίητη σκηνή του Λόγου, η λογική και έμψυχη κιβωτός του άρτου της ζωής που αληθινά αποστάλθηκε σε εμάς από τους ουρανούς. Εισήλθε η βίβλος της ζωής, που δεν δέχθηκε τύπους λόγου, αλλά τον ίδιο το Λόγο του Πατρός απορρήτως. Σε αυτήν την αληθινή κιβωτό παρίστανται όχι οι τύποι των αγγέλων, αλλά οι ίδιοι οι άγγελοι και το σπουδαιότερο είναι ότι δεν επεσκίαζαν απλά, αλλά διακονούσαν και υπηρετούσαν στη διατροφή. Διατροφή που δεν είναι δυνατό να πούμε ούτε τι ήταν, τόσο ξεπερνούσε σε θαυμασμό και το πολυθρύλητο εκείνο μάννα.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Ο διακομιστής ήταν καθαρό σύμβολο της αγγελικής πολιτείας της Παρθένου σε αυτό το στάδιο της ηλικίας την υπηρετούσε συνεχώς και δεν την επεσκίαζε, υποσχόμενος σε αυτήν το μελλοντικό μεγαλείο. Αυτήν άλλωστε πρόκειτο να επισκιάσει, όχι άγγελος ούτε αρχάγγελος ούτε τα ίδια τα Χερουβίμ και τα Σεραφείμ, αλλά η ίδια η ενυπόστατη δύναμη του Υψίστου. Τούτο μάλιστα δεν είναι επισκίαση αλλά καθαρά ένωση, όχι μόνο στη γαστέρα αλλά και μόρφωση. Και το μορφωμένο από τα δύο, δηλαδή από τη δύναμη του Υψίστου και στη παναγία και παρθενική εκείνη γαστέρα ήταν ο Λόγος Θεού σαρκωμένος.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Πω πω, σε ποιό βάθος μυστηρίου κατεβάσαμε το λόγο! Και έτσι ζούσε λοιπόν σαν στο παράδεισο, βίο απαράσκευο, αφρόντιστο, αμέριμνο, αμέτοχο αγενών παθών, ζώντας μόνο για το Θεό, βλεπόμενη μόνο από το Θεό, τρεφόμενη μόνο από το Θεό και γενικά αφιερωμένη συνεχώς στο Θεό.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Ζούσε την ιερά ησυχία, τη στάση του νου και του κόσμου, τη λησμονιά των κάτω, την μύηση των άνω, την απόθεση των νοημάτων προς το καλύτερο, δια της παιδείας από την ησυχία που θεωρούμε μέσα το Θεό. Αφού λύθηκε από κάθε υλικό δεσμό ανυψώθηκε πάνω και από αυτή τη συμπάθεια προς το σώμα της, σύνηψε το νου της με τη προς τον εαυτό στροφή και προσοχή και με τη αδιάλειπτο θεία προσευχή. Και δι' αυτής ερχόμενη τελείως στον εαυτό της και υπερβαίνοντας το πολύμορφο συρφετό των λογισμών, διέκρινε νέα και απόρρητη οδό στους ουρανούς, που θα την έλεγα νοητή σιγή.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Αφού έτσι μυήθηκε στα ανώτατα μυστήρια με αυτές τις ακρότατες θεωρίες και κατά το τρόπο αυτόν ενώθηκε και αφομοιώθηκε με το Θεό, μόνη αυτή στους αιώνες επετέλεσε αυτή την υπερφυά πρεσβεία για χάρη μας και μόνη της την αποπεράτωσε, πραγματοποιώντας το μέγα και το πάνω από το μέγα κατόρθωμα. Διότι δεν έγινε μόνο καθ' ομοίωση Θεού, αλλά και έκαμε το Θεό καθ' ομοίωση ανθρώπου. Και δεν το έκανε αυτό πείθοντάς τον, αλλά και τον κυοφόρησε ασπόρως και τον γέννησε αφράστως, κατά την χάρη από το Θεό (γι' αυτό και προσαγορεύθηκε από τον αρχάγγελο, κεχαριτωμένη).</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Ποιος μπορεί να περιγράψει τα μεγαλεία σου, παρθένε; Έγινες Θεομήτωρ, ένωσες το νου με το Θεό, ένωσες το Θεό με τη σάρκα, έκανες το Θεό υιό ανθρώπου και τον άνθρωπο υιό Θεού, συμφιλίωσες τον κόσμο με τον ποιητή του κόσμου. Μας δίδαξες με έργα ότι το θεωρείν δεν προσγίνεται μόνο με αίσθηση ή και λογισμό στους πραγματικούς ανθρώπους (διότι τότε θα ήσαν λίγο μόνο καλύτεροι από τα άλογα), αλλά πολύ περισσότερο με τη κάθαρση του νου και τη μέθεξη της θείας χάριτος, κατά την οποία εντρυφούμε στα θεοειδή κάλλη όχι με λογισμούς, αλλά με άυλες επαφές. Έκαμες τους ανθρώπους ομοδίαιτους με τους αγγέλους, ή μάλλον αξίωσες και μεγαλύτερων βραβείων, αφού συνέλαβες από το άγιο Πνεύμα θεανδρική μορφή και την γέννησες παράδοξα και κατέστησες την ανθρώπινη φύση απορρήτως συμφυή και, θα λέγαμε, ομόθεη με τη θεία φύση.</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">Ας φυλάττουμε επομένως τη προς το Θεό και προς αλλήλους ενότητα, που έχει εντυπωθεί σ' εμάς από το Θεό θείως, δια των δεσμών της αγάπης. Ας βλέπουμε πάντοτε προς τον άνω γεννήτορα. Ας υψώσουμε άνω προς αυτόν τη καρδιά μας. Ας παρατηρήσουμε το μέγα τούτο θέαμα, τη φύση μας να συνδιαιωνίζει αύλως με το πυρ της Θεότητος, και, αποβάλλοντας τους δερμάτινους χιτώνες, που έχουμε ενδυθεί από τη παράβαση, ας σταθούμε σε αγία γη, αναδεικνύοντας ο καθένας μας τη δική του γη αγία δια της αρετής και της προς το Θεό σταθερής αφοσιώσεως, να φωτισθούμε και φωτιζόμενοι να συνδιαιωνίσουμε σε δόξα της τρισηλίας Θεότητος που πρέπει κάθε δόξα, κράτος, τιμή και προσκύνηση τώρα και στους ατέλειωτους αιώνες. Γένοιτο...».</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;">https://www.sostis.gr/blog/item/3585-eisodia-panagia-agios-palamas</p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;"><span style="background: transparent; border: 0px; color: maroon; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><em style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">(πηγή: απόσπασμα από τις Πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς», τόμος 11ος)</strong></em></span></p></div><div class="clr" style="background: transparent; border: none; clear: both; float: none; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"></div><div class="clr" style="background: transparent; border: none; clear: both; float: none; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"></div></div><div class="social-button" style="background: rgb(182, 209, 230); border: 0px; font-family: Arial; font-size: 17px; margin: 0px; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 1em 0px 3em;"><span class="label" style="background: transparent; border: 0px; display: block; float: left; font-weight: bold; line-height: 32px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 10px 0px 0px;">Social Bookmarks</span><div class="addthis_toolbox addthis_default_style addthis_32x32_style" style="background: transparent; border: 0px; float: left; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; width: 560px;"><a class="addthis_button_preferred_1" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_2" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_3" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_4" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_5" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_6" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_7" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_8" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_9" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_10" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_11" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_preferred_12" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a><a class="addthis_button_compact" style="background: transparent; border: 0px; color: snow; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"></a></div></div><div class="itemLinks" style="background: rgb(182, 209, 230); border: 0px; font-family: Arial; font-size: 17px; margin: 16px 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><div class="itemTagsBlock" style="background: transparent; border-bottom-color: rgb(204, 204, 204); border-bottom-style: dotted; border-image: initial; border-left-color: initial; border-left-style: initial; border-right-color: initial; border-right-style: initial; border-top-color: initial; border-top-style: initial; border-width: 0px 0px 1px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 4px;"><span style="background: transparent; border: 0px; color: #555555; font-weight: bold; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 4px 0px 0px;">Θέματα</span> <ul class="itemTags" style="background: transparent; border: 0px; display: inline; list-style: none; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><li class="firstItem" style="background: transparent; border: 0px; display: inline; line-height: 1.5em; list-style: none; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 4px 0px 0px; text-align: center;"><a href="https://www.sostis.gr/blog/itemlist/tag/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1" style="background: transparent; border: 0px; color: black; font-size: 15px; line-height: 1em; margin: 0px; outline: none; padding: 2px; text-decoration-line: none;">Παναγία</a></li> <li class="lastItem" style="background: transparent; border: none; display: inline; line-height: 1.5em; list-style: none; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px 4px 0px 0px; text-align: center;"><a href="https://www.sostis.gr/blog/itemlist/tag/%CE%93%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%BF%20%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%82%20%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82" style="background: transparent; border: 0px; color: black; font-size: 15px; line-height: 1em; margin: 0px; outline: none; padding: 2px; text-decoration-line: none;">Γρηγόριος ο Παλαμάς όσιος</a></li></ul></div></div>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-35560308247668224922021-09-02T14:05:00.001+03:002021-09-02T14:12:45.546+03:00Η Αποκάλυψη, ο Αντίχριστος, το χάραγμα, το 666, οι έσχατοι καιροί. Ερμηνεία των αγίων (μέρος Α΄, Αποκάλυψη κεφ. ΙΓ στίχοι 1-10)<p> <span style="font-family: Arial; font-size: 17px; text-align: justify;">(Πηγή:</span><span style="font-family: Arial; font-size: 17px; text-align: justify;"> </span><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; font-family: Arial; font-size: 17px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;">Η Αποκάλυψις του Ιωάννου, Νικολάου Βασιλειάδη</strong><span style="font-family: Arial; font-size: 17px; text-align: justify;">, εκδόσεις «ο Σωτήρ» σελ. 420-437, οι υπογραμμίσεις δικές μας)</span></p><div class="itemBody" style="background: rgb(182, 209, 230); border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><div class="itemFullText" style="background: transparent; border: 0px; line-height: 18px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify;"><p style="background: transparent; border: 0px; font-size: 17px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial;"><em style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><span style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: underline;"><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Συντομογραφίες</strong></span></em><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Ανδρ.Κ</strong> = Ανδρέου Καισαρείας,Ερμηνεία εις την Αποκάλυψιν<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Άνθιμος</strong> = Ανθίμου Πατριάρχου Ιεροσολύμων,Ερμηνεία εις την Ιεράν Αποκάλυψιν<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αρ.</strong> = Αρέθα Καισαρείας, Εις την Ιωάννου… Αποκάλυψιν<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">ΓΒΜ</strong> = Γεωργίου Β. Μαυρομάτη,Η Αποκάλυψη του Ιωάννου<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">ΕΒ</strong> = Ιερομ. Ευσεβίου Βίττη, Ομιλίες στην Αποκάλυψη<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Η</strong> = Matthew Henry’ s Commentary on the whole Bible<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">ΙΓ</strong> = Αρχιμ. Ιηήλ Γιαννακοπούλου,Ερμηνεία της Αποκαλύψεως<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Οικ.</strong> = Οικουμενίου Ερμηνεία της Αποκαλύψεως<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">ΠΙΜ</strong> = Παναγι. Ι. Μπρατσιώτου, Η Αποκάλυψις του Ιωάννου<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">WGH</strong> = William G. Heidt,The book of the Apocalypse<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7sio09a9W1feKM31i0ki7tTia2YpEyUMYiLjW6J5bP4LDZx-mDQBb-KNHrfxaG1Hy6VMA0kcRIKiPdxP0aIl0MhRBwR-iU9stT2Sn3xYO8OekOKdBjbtaCE9t8KWVIaFRUV21fHOiCKBJ/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="262" data-original-width="420" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7sio09a9W1feKM31i0ki7tTia2YpEyUMYiLjW6J5bP4LDZx-mDQBb-KNHrfxaG1Hy6VMA0kcRIKiPdxP0aIl0MhRBwR-iU9stT2Sn3xYO8OekOKdBjbtaCE9t8KWVIaFRUV21fHOiCKBJ/" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: arial;"><br /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; text-decoration-line: underline;"><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"></strong></span></span><p></p><p style="background: transparent; border: 0px; font-size: 17px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><span style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: underline;"><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial;">ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ & ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΥΠΟ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ</span></strong></span></p><div style="background: transparent; border: 0px; font-size: 17px; margin: 0px 0px 0px 50px; outline: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial;"><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,1 Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,1 Και εστάθηκα εις την αμμουδιά της θαλάσσης και είδα να ανεβαίνη από την θάλασσαν θηρίον, το οποίον είχε δέκα κέρατα και επτά κεφαλάς και επάνω εις τα κέρατα δέκα διαδήματα, και εις τας κεφαλάς αυτού ήσαν γραμμένα ονόματα βλασφημίας.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,2 καὶ τὸ θηρίον ὃ εἶδον ἦν ὅμοιον παρδάλει, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ἄρκου, καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς στόμα λέοντος. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην· -</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,2 Και το θηρίον, το οποίον είδα ήτο όμοιον με πάνθηρα και τα πόδια του σαν της αρκούδας και το στόμα του σαν στόμα λέοντος. Και ο δράκων έδωκε εις αυτό το θηρίον, που συμβόλιζε τον θηριώδη αντίχριστον, την δύναμιν του και τον θρόνον του και την μεγάλην εξουσίαν του.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,3 καὶ μίαν ἐκ τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ ὡς ἐσφαγμένην εἰς θάνατον. καὶ ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἐθεραπεύθη, καὶ ἐθαύμασεν ὅλη ἡ γῆ ὀπίσω τοῦ θηρίου.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,3 Και είδα μίαν από τας κεφαλάς του σαν σφαγμένην κατά ένα τρόπον θανατηφόρον. Αλλ' η θανάσιμος αυτού πληγή εθεραπεύθη και εθαύμασεν όλη η οικουμένη και ηκολούθησεν οπίσω από το θηρίον.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,4 καὶ προσεκύνησαν τῷ δράκοντι τῷ δεδωκότι τὴν ἐξουσίαν τῷ θηρίῳ, καὶ προσεκύνησαν τῷ θηρίῳ λέγοντες· τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ; τίς δύναται πολεμῆσαι μετ᾿ αὐτοῦ;</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,4 Και επροσκύνησαν τον δράκοντα, τον σατανά, ο οποίος έδωκε αυτήν την εξουσίαν στο θηρίον, στον αντίχριστον. Και επροσκύνησαν ακόμη το θηρίον, λέγοντες· “ποιός είναι όμοιος με το θηρίον και ποιός ημπορεί να πολεμήση εναντίον του;”</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,5 καὶ ἐδόθη αὐτῷ στόμα λαλοῦν μεγάλα καὶ βλασφημίαν· καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία πόλεμον ποιῆσαι μῆνας τεσσαράκοντα δύο.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,5 Και εδόθη εις αυτό από τον σατανάν βέβηλον στόμα, το οποίον λαλεί αλαζονικάς καυχησιολογίας και βλασφημίας εναντίον του Θεού. Και εδόθη εις αυτό (κατά παραχώρησιν Θεού) η άδεια και η εξουσία να κάμη πόλεμον επί τρία έτη και μισό.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,6 καὶ ἤνοιξε τὸ στόμα αὐτοῦ εἰς βλασφημίαν πρὸς τὸν Θεόν, βλασφημῆσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, τοὺς ἐν τῷ οὐρανῷ σκηνοῦντας.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,6 Και ήνοιξε το στόμα του εις βλασφημίας εναντίον του Θεού, δια να βλασφημήση το άγιον όνομα του Θεού και την ουράνιον κατοικίαν του και όλους τους αγγέλους και τους αγίους, που κατοικούν μαζή του στον ουρανόν.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,7 καὶ ἐδόθη αὐτῷ πόλεμον ποιῆσαι μετὰ τῶν ἁγίων καὶ νικῆσαι αὐτούς, καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ πᾶσαν φυλὴν καὶ λαὸν καὶ γλῶσσαν καὶ ἔθνος.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,7 Και εδόθη στο θηρίον αυτό, κατά παραχώρησιν Θεού, η άδεια να κάμη πόλεμον εναντίον των Χριστιανών και να τους νικήση· και του εδόθη ακόμη η εξουσία να κυριαρχήση εις κάθε φυλήν και λαόν και γλώσσαν και έθνος .</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,8 καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,8 Και θα προσκυνήσουν αυτόν, που αλαζονικώς θα παριστάνη τον ευατόν του Θεόν, όλοι οι κάτοικοι της γης, εκείνοι δηλαδή, των οποίων το όνομα από καταβολής κόσμου δεν έχει γραφή στο βιβλίον της ζωής του σφαγμένου Αρνίου.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,9 Εἴ τις ἔχει οὖς, ἀκουσάτω.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,9 Οποίος έχει ανοικτά τα αυτιά της ψυχής του, ας ακούση.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #993300; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,10 εἴ τις εἰς αἰχμαλωσίαν ἀπάγει, εἰς αἰχμαλωσίαν ὑπάγει· εἴ τις ἐν μαχαίρᾳ ἀποκτέννει, δεῖ αὐτὸν ἐν μαχαίρᾳ ἀποκτανθῆναι. ὧδέ ἐστιν ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστις τῶν ἁγίων.</span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><span style="background: transparent; border: 0px; color: #3366ff; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αποκ. 13,10 Οποιος σύρει άλλους εις αιχμαλωσίαν, βαδίζει και ο ίδιος εις αιχμαλωσίαν. Οποιος φονεύσει με μαχαίρι, πρέπει και αυτός σύμφωνα με την δικαιοσύνην του Θεού, με μαχαίρι να φονευθή. Εδώ φαίνεται η υπομονή και η πίστις των Χριστιανών.</span></span></div><p style="background: transparent; border: 0px; font-size: 17px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial;"> </span></p><p style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial; font-size: 17px;">ΕΡΜΗΝΕΙΑ (από το βιβλίο του κ. Βασιλειάδη)<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο θεσπέσιος ευαγγελιστής Ιωάννης είδε συνολικά <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">τρία θηρία</strong>. Το πρώτο ήταν «ο δράκων ο πυρρός ο μέγας» ο επτακέφαλος και δεκακέρατος, που έκανε την παρουσία του στον ουρανό, όπως μας τον περιέγραψε στο προηγούμενο κεφάλαιο [ιβ΄[12],3-4]. Στο κεφάλαιο αυτό περιγράφει την εμφάνιση δεύτερου θηρίου, που «αναβαίνει εκ της γης» [στιχ.11]. Για το δεύτερο θηρίο «το αναβαίνον εκ της αβύσσου» έγινε υπαινιγμός και στο κεφ. ια΄ [11] 7.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Το κεφάλαιο αυτό είναι από τα δυσκολότερα τμήματα του ιερού βιβλίου της Αποκαλύψεως. Μας αποκαλύπτει δε τις λυσσαλέες και απέλπιδες προσπάθειες των αντιθέων δυνάμεων κατά των μελών της Εκκλησίας του Χριστού. Οι δυνάμεις αυτές προβάλλουν με τη μορφή των δύο θηρίων, τα οποία περιγράφονται εδώ.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Είναι χαρακτηριστικό ότι κανένα άλλο τμήμα της Αποκαλύψεως δεν απασχόλησε τη σκέψη και τη φαντασία των χριστιανών όλων των αιώνων τόσο, όσο το μυστηριώδες περιεχόμενο του κεφαλαίου αυτού. Από τις πρώτες ημέρες που είδε το φως της δημοσιότητος το κείμενο αυτό του θεοπνεύστου Ιωάννου μέχρι σήμερα «δεν υπήρξαν κοσμοϊστορικά γεγονότα και προσωπικότητες» που συνετάραξαν «την Εκκλησίαν και την ανθρωπότητα», οι οποίες «δια μέσου των αιώνων να μην ανεζητήθησαν» στο κεφάλαιο αυτό [ΠΙΜ]. Γι’αυτό στην έντονη και αγωνιώδη προσπάθεια όλων αυτών των ερμηνευτών παρουσιάστηκαν παρερμηνείες και έγιναν πολλά και σοβαρά λάθη. Ιδιαίτερα στις προσπάθειες ανευρέσεως του Αντιχρίστου, τον οποίο η Αποκάλυψη ονομάζει μόνο με το μυστηριώδη και γεμάτο αίνιγμα αριθμό χξς΄ [666], χωρίς να μας δίνει κανένα άλλο στοιχείο ταυτότητος!<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Άξιο προσοχής είναι ότι ο θεατής των αρρήτων αποκαλύψεων Ιωάννης εκθέτοντας την ολομέτωπη επίθεση των αντιθέων δυνάμεων κατά των μελών της Εκκλησίας <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">χρησιμοποιεί εικόνες, χρώματα, ακόμη και θέματα από το προφητικό βιβλίο του Δανιήλ και συγκεκριμένα από το 7ο κεφάλαιο</strong>. Γι’ αυτό παραπέμπουμε όσους θέλουν να έχουν μια πλήρη εικόνα και να βοηθηθούν περισσότερο, στα όσα εκτενή γράφουμε στην ερμηνεία του βιβλίου του Δανιήλ και ιδιαίτερα στην εισαγωγή του ως άνω κεφαλαίου, μάλιστα δε στις σελίδες 213-221 [<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">1</strong>]. Η περιγραφή της εκθέσεως του πολέμου των αντιθέων δυνάμεων κατά των μελών της Εκκλησίας με όσα στοιχεία αναφέρει ο Ιωάνννης από τον Δανιήλ και γενικά από την ιστορία «προσαρμόζεται προς την σύγχρονον με την Αποκάλυψιν κατάστασιν της χριστιανοσύνης, η ιστορία όμως αύτη χρησιμεύει εις τον προφήτην [Ιωάννην] ως μέσο διεισδύσεως εις τα βάθη και εις αυτά τα τέλη των αιώνων, διά μέσου των οποίων», μαζί με την ιστορία, «συνεξελίσσεται επαναλαμβανομένη πολλάκις η πάλη», που αποτελεί «το μνημονευθέν θέμα, κατά τρόπον», που καθιστά «πάντοτε επίκαιρον την μελέτην και του κεφαλαίου τούτου» [ΠΙΜ].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[1]. ΝΙΚ.Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ, Η Παλαιά Διαθήκη – Κείμενο, Σύντομος ερμηνεία, εκτενείς σχολιασμοί, πατερικαί γνώμαι, Πρακτικά διδάγματα – Τόμ. Κ΄ [20], Δανιήλ [Παράρτημα Μακκαβαίων Δ΄] εκδ. ‘Ο Σωτήρ’,Αθήναι 2003, σ.212 -233.</strong><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Για το θηρίο που αναδύεται από τη θάλασσα [στιχ.1] υπάρχουν οι ακόλουθες ερμηνείες …<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">α]</strong> Κατά τους Ειρηναίο, Ιππόλυτο, Βικτωρίνο, Μεθόδιο, Ανδρέα Καισαρείας κ.ά, που είναι μεν οι αρχαιότερες μαρτυρίες, [ωστόσο η άποψη αυτή επικρατούσε «και μέχρι προ ολίγων ετών»] πρόκειται απλώς για προσωποποίηση του Ρωμαϊκού κράτους, το οποίο καταπολεμεί το Χριστιανισμό και κατά κάποιον τρόπο ενσαρκώνει την αντίθεη δύναμη [ΠΙΜ].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">β]</strong> Κατ’ άλλους, ξένους ερμηνευτές, όσα λέγονται εδώ δεν έχουν σχέση με το αντίθεο Ρωμαϊκό κράτος. Πρόκειται, παρατηρούν αυτοί, για «ενσάρκωση» κάποιου Δαίμονος στους έσχατους καιρούς, ή για τον Αντίχριστο, όπως τον ονόμασε πρώτος ο ίδιος ο ευαγγελιστής Ιωάννης [βλ. Α΄ Ιω. β΄ 18-22 και δ΄3], και ο οποίος Αντίχριστος θα κάνει την εμφάνιση του στους έσχατους καιρούς. <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Η κατά τους ξένους ερμηνευτές «ενσάρκωση» [ο όρος αυτός είναι σαφώς αδόκιμος] δεν σημαίνει βεβαίως ότι ο διάβολος θα ενσαρκωθεί όπως ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός</strong>. Δηλαδή ότι ο διάβολος, που είναι πνευματική ύπαρξη, θα αποκτήσει σαρκική υπόσταση. Το θέμα αυτό το ξεκαθαρίζουν άριστα δύο μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Πρώτος ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας</strong>, ο οποίος γράφει: «Είναι ανόητο να πιστεύεται ότι οι ασώματοι δαίμονες μπορούν να ενεργούν πράξεις σωματικές και να επιτελούν έργο παρά τη φύση τους, έξω από τη φύση τους. Διότι κανένα από τα όντα δεν μπορεί να πράττει έξω από τη δική του φύση, αλλά καθένα όπως δημιουργήθηκε, έτσι και μένει, στην τάξη που όρισε για το καθένα ο Θεός» <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[2]</strong>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο δε <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός</strong> διδάσκει: «Δεν γίνεται ο ίδιος ο Διάβολος άνθρωπος, όπως έγινε με την ενανθρώπηση του Κυρίου, μη γένοιτο! Αλλά άνθρωπος γεννιέται από την πορνεία και αυτός [ο νόθος] υποδέχεται όλη την ενέργεια του Σατανά. Δηλαδή ο Θεός, προβλέποντας τη μελλοντική διεστραμμένη προαίρεσή του παραχωρεί να εγκατασταθεί, να κατοικήσει, μέσα σ’ αυτόν ο Διάβολος»<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[ 3 ]</strong>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[2]. ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αλεξανδρείας, Κατά ανθρωπομορφιτών κεφ. 17, PG 76, 1108 AB.</strong><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[3]. ΙΩ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, Βιβλ. 4, κεφ. 26 [99] Περί του Αντιχρίστου, PG 94, 1217 AB.</strong><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">γ]</strong> Όμως, κατά τον <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Παν. Ι. Μπρατσιώτη</strong>, πιθανότερη είναι η γνώμη που συνδυάζει τις δύο προηγούμενες. Σύμφωνα με την ερμηνεία αυτή ο Ιωάννης προσωποποιεί εδώ την αντίθεη δύναμη ή τον Αντίχριστο, η οποία θα εκδηλωθεί με όλη την ενέργειά της στα τέλη των αιώνων. Αλλά για το σκοπό αυτό «χρησιμοποιεί σημεία και χρώματα όχι μόνον από την δανιήλειον προφητείαν [ζ΄ 1 εξ.]» συμπτύσσοντας σε μιά μορφή όσα λέγονται εκεί περί τεσσάρων θηρίων, «αλλά και από την εικόνα του συγχρόνου με αυτόν ρωμαϊκού κράτους», στο οποίο διαβλέπει να συμβολίζεται η αντίχριστη και αντίθεη εκείνη δύναμη. Πάντως, συνεχίζει ο Παν. Ι. Μπρατσιώτης, το «θηρίον» που «αναβαίνει εκ της θαλάσσης» και το οποίο «υπό του ιερού Αυγουστίνου εχαρακτηρίσθη ως «ο πίθηκος του Χριστού», έχει προς τον Σατανάν σχέσιν ανάλογον προς την σχέσιν του Χριστού προς τον Θεόν και κατά την επικρατούσαν εκδοχήν αποτελεί προσωποποίησιν του Αντιχρίστου», ο οποίος και εδώ, όπως επίσης και στα ευαγγέλια [βλ. Ματθ. κδ΄[24] 24 –Μάρκ. ιγ ΄[13] 21-23, Λουκ. ιζ΄[17] 21-23] και στον απ. Παύλο [Β΄Θεσσ. β΄ 3 εξ.] «αναμένεται ως μέλλων να προηγηθεί της Β΄ του Χριστού Παρουσίας» [ΠΙΜ].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Πριν προχωρήσουμε στην προσπάθεια κατανοήσεως του παρόντος κεφαλαίου επισημαίνουμε την σατανικότητα του αναδυομένου από την άβυσσο θηρίου, που είναι όργανο και τυφλό κατευθυνόμενο του σατανά, από τον οποίο αντλεί την τιμή και τη δόξα του. Ως όργανο του μισόθεου, μισάνθρωπου και μισόκαλου διαβόλου πολεμεί με μανία και λύσσα τον Τριαδικό Θεό και όσους αγωνίζονται «τον καλόν αγώνα της πίστεως» [Α΄ Τιμ. στ΄ 12].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο σατανάς γεμάτος μίσος κατά του Κυρίου Ιησού και της Εκκλησίας Του, ιδιαίτερα μετά την έξωσή του από τον ουρανό, όπως την είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, φαίνεται να επικρατεί μεταξύ των ανθρώπων. Όμως στο κεφάλαιο αυτό η θεολόγος γλώσσα έρχεται να μας βεβαιώσει ότι η τελική νίκη ανήκει στον παντοδύναμο Θεό. Όσο κι αν ο σατανάς κρύβεται πίσω από τα συστήματα – όχι μόνο τα κοινωνικοπολιτικά, αλλά και τα θρησκευτικοπολιτικά – όσο και αν ο λαός του Θεού πολεμείται ποικιλοτρόπως, όσο κι αν πολλοί παρεξηγούν και παρερμηνεύουν τη σιωπή και την ανοχή του Θεού, όσο και αν φαίνεται ότι ο σατανάς αλωνίζει παντού και παρουσιάζεται ως κοσμοκράτορας, ο Χριστός τον έχει αφοπλίσει, διαπομπεύσει και καταντροπιάσει φανερά μπροστά σε όλο τον πνευματικό κόσμο σέρνοντας τον νικημένο με όλες τις δαιμονικές του δυνάμεις σε θριαμβευτική πομπή. Ο Χριστός πέτυχε τον άθλον αυτό διά του Σταυρού, ο οποίος έγινε για το Χριστό θριαμβευτικό άρμα νικητού [βλ. Κολασ. β΄ 15]. Τέλος, κατά τη Β΄ Παρουσία θα τον εκμηδενίσει ολοκληρωτικά και αμετάκλητα.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Στάθηκα, γράφει ο ερμηνευτής των άνω μυστηρίων του Θεού, «<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">επί την άμμον της θαλάσσης</strong>», δηλαδή στην αμμουδερή παραλία και είδα να προβάλει από τη θάλασσα ένα θηρίο [στίχ. 1]. Το θηρίο αυτό είναι ο Αντίχριστος. Εξέρχεται «εκ της πολυταράχου του βίου τούτου θαλάσσης και πολυκύμονος» (πολυκύμαντης) [Ανδρ.Κ.], διότι η θάλασσα σημαίνει «τον άστατον τούτον και ταραχώδη βίον» [Αρ.]. Η θάλασσα συγγενεύει προς την «άβυσσον» [βλ. Αποκ. ια΄ 7, ιζ΄ 8], που είναι τα κατασκότεινα βάθη του άδη και της κολάσεως, όπου κατοικεί και βασιλεύει ο διάβολος [βλ. Λουκ. η΄, Αποκ. θ΄ 11,ια΄ 7,ιζ΄ 8,κ΄ 3]. Η άβυσσος είναι ο αντίποδας του ουρανού, στον οποίο βρίσκεται ο θρόνος του παντοκράτορος Θεού [βλ. Αποκ. δ΄]. Επίσης θεωρείται και ως σύμβολο του ανήσυχου, ταραγμένου και θυελλώδους ειδωλολατρικού κόσμου [πρβλ. Ψαλ. ξδ΄ [64] 8, Ιερ. κζ΄ [27] 42, Αποκ. ιζ΄ [17] 1,15], υπαινίσσεται δε και το χαρακτήρα του ρωμαϊκού κράτους, που είναι θαλάσσιο, ως μεσογειακό. Ακόμη η θάλασσα «σημαίνει και την ασέβειαν διά το αλίπικρον (το αλμυρό και πικρό) και καταποντιστικόν» (το στοιχείο που έχει τη δύναμη και τη συνήθεια να καταποντίζει) [Άνθιμος].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Από τη θάλασσα λοιπόν, που έχει όλες τις πιο πάνω σημασίες και όλους τους πιο πάνω συμβολισμούς, αναδύθηκε το «θηρίον», λέξη που δηλώνει τα θηριώδη ένστικτά του. Η απανθρωπία και η αγριότητά του περιγράφεται λεπτομερώς στο στίχο 2.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ιδού και τα χαρακτηριστικά του θηρίου, τα οποία ο Ιωάννης περιγράφει, καθώς αυτό αναδύεται από τη θάλασσα. Είναι εικόνα και ομοίωμα του μεγάλου δράκοντος, ο οποίος είχε φανεί προηγουμένως στον ουρανό [Αποκ. ιβ΄ [12] 3]. Όπως εκείνος είχε «κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα» έτσι και αυτό [πρβλ. και Αποκ. ιζ΄ [17] 3]. «<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Τα δέκα κέρατα</strong>», που υποδηλώνουν τη μεγάλη πολιτική εξουσία και δύναμή του, μαζί με τα «<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">διαδήματα</strong>», και αι «<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">επτά κεφαλαί</strong>» σημαίνουν «την του Διαβόλου προς τον Αντίχριστον ένωσιν», διότι τα ίδια προσόντα αναφέρθηκαν ανωτέρω και για το διάβολο [Ανδρ. Κ.]. Επειδή δε ο αριθμός «δέκα» σημαίνει πληρότητα, τα δέκα κέρατα υπανίσσονται την πληρότητα της πολιτικής και κρατικής δυνάμεως που διαθέτει, με την οποία πολεμεί τους ευσεβείς Χριστιανούς. «Το δεκαδικόν του αριθμού αυτών δηλοί» ακόμη «το πλήρες και εντελές της εν αυτοίς κακίας» [Άνθιμος]. Αυτή η τελειότητα στο κακό τού προσπορίζει δόξα μεταξύ των ανθρώπων, «διότι το κέρας την δόξαν έθος σημαίνειν» [Αρ.]. Τα δέκα κέρατα σημαίνουν και ότι η γήινη εξουσία θα διαιρεθεί σε δέκα βασιλείες [Ανδρ. Κ.,Αρ.].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Τα επτά κεφάλια του θηρίου σημαίνουν το εβδομαδικό σύστημα, στο οποίο λειτουργεί ο παρών κόσμος. Γι’ αυτό και ο σατανάς, που ενεργεί στον κόσμο αυτό, ονομάζεται «άρχων του αιώνος τούτου» (πρβλ. Ιω. ιβ΄ [12] 31,ιδ΄[14] 30,ιστ΄[16]11) [Ανδρ.Κ.]. Ταυτόχρονα σημαίνουν ότι το θηρίο έχει την πονηρία και πανουργία στην πληρότητα τους, σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να μπορεί να δελεάσει και να εξαπατήσει τους ανθρώπους. Εξάλλου το πολυκέφαλο του θηρίου δηλώνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ένα συγκεκριμένο ιστορικό πρόσωπο, «αλλά περί πολλών διαχειριστών μιάς και της αυτής εξουσίας», δηλαδή της ρωμαϊκής, η οποία συμβολίζει και ενσαρκώνει κατά κάποιον τρόπο, με τη μισοχριστιανική της πολιτική την αντίθεη δύναμη [ΠΙΜ], όπως θα δούμε στη συνέχεια [βλ. ιδιαίτερα το 17ο κεφάλαιο]. Στους έσχατους όμως καιρούς το θηρίο δε θα αποτελεί συλλογική απρόσωπη δύναμη, όπως στα χρόνια του αγίου Ιωάννου η ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αλλά θα κάνει την εμφάνιση του ως συγκεκριμένο πρόσωπο, που θα θελήσει να υποταγεί στο διάβολο πλήρως και τελείως και θα γίνει εκούσια τυφλό και πειθήνιο όργανό του.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Τα <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">δέκα διαδήματα</strong> δηλώνουν την πολυπρόσωπη βασιλική ειδωλολατρική του εξουσία, με την οποία κατατυραννεί και εξοντώνει τα μέλη της Εκκλησίας του Χριστού. Υπενθυμίζουμε ότι οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες εκτός του ότι υπήρξαν άγριοι διώκτες των Χριστιανών, είχαν αυτοανακηρυχθεί και…θεοί! Αυτό υπαινίσσεται και η φράση ότι το θηρίο είχε «επί τας κεφαλάς αυτού ονόματα βλασφημίας». Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες «υπήρξαν βλασφημούντες τον αληθινόν Θεόν, και αρνούμενοι την του Μονογενούς Θεότητα» [Άνθιμος]. Βλ. και Δαν. ζ΄8 και Β΄ Θεσσ. β΄ 4. Τέτοιες θείες προσωνυμίες Ρωμαίων αυτοκρατόρων ήσαν Deus = θεός, Divus= θείος, Augustus = Αύγουστος, δηλ. σεβαστός, Deus ac dominus noster =Θεός και δεσπότης ημέτερος. Επίσης, Dea Roma = θεά Ρώμη. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι οι Αντίχριστοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες ήταν προτυπώσεις του Αντιχρίστου.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Η ομοιότητα του θηρίου προς τα πλέον άγρια και σαρκοβόρα θηρία, <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">λεοπάρδαλη</strong>,<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"> αρκούδα και λιοντάρι</strong> (στιχ.2) δηλώνει την αγριότητα και τα θηριώδη ένστικτά του κατά των Χριστιανών της ρωμαϊκής εποχής και ιδιαιτέρως των εσχάτων ημερών. Οι ιδιότητες των θηρίων αυτών, η αγριότητα της λεοπάρδαλης, η κτηνωδία της αρκούδας και το μεγαλείο αλλά και θηριώδες του λιονταριού, τα οποία αναφέρει χωριστά ο προφήτης Δανιήλ (κεφ. ζ΄3-6), συγκεντρώνονται εδώ εις ένα και το ίδιο πρόσωπο! Κι ενώ στον προφήτη Δανιήλ υπήρχαν επτά κεφάλια σε τέσσερα θηρία, εδώ υπάρχουν επτά κεφάλια στο ένα και το ίδιο θηρίο!...<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">άγιος Ανδρέας Καισαρείας</strong> διδάσκει ότι «δια της παρδάλεως σημαίνεται η βασιλεία των Ελλήνων» (του Μ. Αλεξάνδρου), «διά της άρκτου η των Περσών, διά δε του Λέοντος η Βαβυλωνίων βασιλεία». Τις βασιλείες αυτές θα τις καθαιρέσει και θα τις κυριεύσει «ο Αντίχριστος», που θα έρθει «ως Ρωμαίων βασιλεύς».<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αρέθας Καισαρείας</strong> διδάσκει ότι η «πάρδαλις» σημαίνει «την Ρωμαίων αρχή», που είναι ταχύτατη και δραστήρια κατά των αντιπάλων της, ανένδοτη δε, ανυποχώρητη και υπομονετική μέχρις ότου επιτύχει το σκοπό της. Αυτό δηλώνει και το ότι έχει πόδια αρκούδας. «Αναφέρονται» δε αυτά «και εις την Περσών βασιλείαν». Διά του «στόματος λέοντος» σημαίνεται η βασιλεία των Βαβυλωνίων (την οποία μπορεί κανείς να την εκλάβει χωρίς αμφιβολία ως «την των Σαρακηνών» βασιλεία, καθότι και στη Βαβυλώνα είναι τώρα η αρχή τους) (έτσι ήταν όταν έγραφε ο Αρέθας), των οποίων τη βασιλεία θα καταλύσει και θα κυριεύσει «ο Αντίχριστος ως Ρωμαίων βασιλεύς».<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Κατ’ άλλους</strong> «η πάρδαλις» συμβολίζει το ορμητικό, το ευκίνητο και ευερέθιστο προκειμένου να επιτεθεί και να βλάψει το θύμα της. Τα πόδια του θηρίου έμοιαζαν με εκείνα της αρκούδας, δηλαδή εύρωστα και υπομονετικά. Το στόμα του ήταν «ως στόμα λέοντος», διότι «ο αντίδικος ημών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίει» (Α΄ Πέτρ. ε΄ 8) <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[ Οικ.]</strong>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ενώ άλλος παρατηρεί ότι η πάρδαλις συμβολίζει «την ποικίλην δολιότητα και κακοτροπίαν», οι «πόδες ως άρκτου» σημαίνουν «το ταχύδρομον προς τε την πράξιν του κακού, και προς επικράτησιν και άλωσιν πόλεων» , το δε στόμα, που ήταν όπως εκείνο του λιονταριού, «σημαίνει το σπαρακτικόν [την επιτηδειότητα του να σπαράσσει και να καταξεσκίζει] και ανθρωποκτόνον» <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[Άνθιμος]</strong>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο δράκων έδωσε στο θηρίο<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"> «την δύναμιν αυτού και τον θρόνον αυτού και εξουσίαν μεγάλην»</strong>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο σατανάς, «ο νοητός δράκων», θα δώσει στον Αντίχριστο κάθε είδους εξουσία με θαύματα και καταπληκτικά έργα, αλλά ψεύτικα «προς εξαπάτην όμως των αστηρίκτων» , «προς την των αστηρίκτων απώλειαν» [Αρ.,Ανδρ. Κ.]. Διότι η δύναμη του αποστάτου δράκοντος βρίσκεται στις απάτες και στους δόλους του [Οικ.]. «Θρόνον» πρέπει να εννοήσουμε «την εξουσίαν του αέρος του σκότους τούτου», την οποία και αυτός κάποτε είχε, τώρα όμως έχει πλέον εκπέσει από την ουράνια δόξα [Αρ.].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Όλη λοιπόν η κακοποιός εξουσία και δύναμη του Αντιχρίστου προέρχεται από την αόρατη πηγή της εξουσίας και της δυνάμεως του νοητού δράκοντος, του σατανά. Από την ίδια πηγή θα προέρχεται και η δύναμη του Αντιχρίστου των εσχάτων ημερών. Ο δράκων – σατανάς είναι ο πρόσκαιρος «άρχων του κόσμου τούτου» [πρβλ. Ματθ. δ΄ 9 εξ. κλπ.]. Η δε παρουσία του Αντιχρίστου θα γίνει με πάσαν δύναμιν και με σημεία και τέρατα αγυρτικά, που θα τα ενεργεί ο σατανάς [Β΄ Θεσσ. β΄ 9]. Βεβαίως μόνο η κακοποιός εξουσία προέρχεται από το σατανά και αυτό πάλι κατά παραχώρηση Θεού.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο σατανάς λοιπόν δεν είναι ανεξέλεγκτος και ασύδοτος. Κινείται και δρα εναντίον των αγίων μέσα στα όρια που του επιτρέπει η πανσοφία και η παντοδυναμία του Θεού. Άλλωστε «τη δύναμή του ο Σατανάς την αντλεί από την παρακοή των ανθρώπων στο νόμο του Θεού και μάλιστα από την ενεργό αντίθεση τους στο θέλημα Του» [ΕΒ].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Άξια προσοχής και η παρατήρηση του <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Άνθιμου, πατριάρχου Ιεροσολύμων</strong>: Στον Αντίχριστο και τα όργανά του «την δύναμιν έδωκεν ο αρχέκακος δράκων» κατά παραχώρηση Θεού, για να γίνει ολοφάνερη σε όλους τόσο η διά των θαυμάτων ανίκητη δύναμη του Θεού, όσο «και η θερμότης του ζήλου της πίστεως των εκλεκτών αυτού». Διότι αυτοί, επειδή αγάπησαν το Θεό, υπέφεραν με γενναίο φρόνημα τα βασανιστήρια και κάνοντας καταπληκτικά θαύματα με τη δύναμη του Θεού, έφεραν πολλούς στην αληθινή πίστη αρπάζοντας τους από την ασέβεια.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει ότι είδε μία από τις κεφαλές του επτακέφαλου θηρίου «<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">ως εσφαγμένην εις θάνατον</strong>», σαν να ήταν εσφαγμένη θανάσιμα. Ωστόσο η πληγή αυτή θεραπεύτηκε με αποτέλεσμα να γεμίσει από θαυμασμό όλη η οικουμένη και να ακολουθήσει το θηρίο! (στίχ. 3). Βέβαια το «όλη η γη» είναι σχήμα υπερβολής. «Το δε όλη η γη, αντί του πας άνθρωπος», λέγεται κατά τρόπο μετωνυμικό, «από του περιέχοντος το περιεχόμενον» [Αρ.]. Στο στίχο αυτό βρίσκεται το κεντρικό δίδαγμα της διηγήσεως όλου του 13ου κεφαλαίου.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ας αναλύσουμε όμως πρώτα το στίχο αυτό, ο οποίος υπενθυμίζει το Αποκ. ε΄ 6, όπου παρίσταται το Αρνίον – Χριστός «ως εσφαγμένον». Οι ιεροί ερμηνευτές δίνουν τρεις ερμηνείες στο στίχο αυτό:<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">α]</strong> «Κεφάλαιον του Σατανά», πλούτος και καύχημα του είναι τα έθνη που έχουν πλανηθεί από αυτόν. Η επιστροφή λοιπόν των εθνών αυτών «προς ευσέβειαν» – στην πίστη στον μόνο αληθινό Θεό – «σφαγή εις θάνατον ελογίσθη», λογαριάστηκε, θεωρήθηκε ως σφαγή που φέρνει θάνατο. Ωστόσο το ρητό λέγει «ου κυρίως σφαγήν, άλλ’ ως σφαγήν», κάνει λόγο για «ουκ εσφαγμένην (κεφαλή), άλλ’ ως εσφαγμένην», χρησιμοποιώντας το ομοιωματικό μόριο «ως». Η δε επιστροφή πάλι προς το σατανά, δηλαδή «η προς τον εξ αρχής προς ασέβειαν επαναδρομή, θεραπεία ωνόμασται πληγής» [Αρ.].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">β]</strong> Με τη φράση «μίαν εκ των κεφαλών αυτού ως εσφαγμένην εις θάνατον» μπορούμε να εννοήσουμε ότι κάποιος από τους άρχοντές του, τα τυφλά όργανά του, έχει θανατωθεί «και υπ’ αυτού του Αντιχρίστου διά γοητείας (με μαγική ενέργεια) απατηλόν ανίστασθαι φαινόμενον φησίν» [Ανδρ. Κ. Αρ.]. Έκανε δηλαδή ότι και ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Σίμων ο μάγος</strong> στη Σαμάρεια, ο οποίος και ελέγχθηκε από τον απόστολο Πέτρο (Πραξ΄. η΄ 9 -24) [ Ανδρ.Κ.].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">γ]</strong> Με τη φράση «μία εκ των κεφαλών» του θηρίου «ως εσφαγμένην εις θάνατον», μπορούμε να θεωρήσουμε τη διαίρεση της βασιλείας των Ρωμαίων, η οποία διαιρέθηκε σε δέκα μέρη και υπέστη «τρόπον τινά σφαγήν», θεωρήθηκε δε ότι θεραπεύτηκε με «την μοναρχίαν», όπως συνέβη επί της εποχής της μοναρχίας του Αυγούστου Καίσαρος [Ανδρ.Κ.].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Άλλοι παρατηρούν</strong>, αρκετά εύστοχα, ότι ο σατανάς δέχτηκε θανάσιμη πληγή με τη σταυρική θυσία του Σωτήρος Χριστού. Φάνηκε δε ότι θεραπεύτηκε η πληγή, διότι το όργανο του σατανά, η ειδωλολατρική Ρώμη, κήρυξε εξοντωτικούς διωγμούς κατά της Εκκλησίας. Όμως τόσο ο Μ. Κωνσταντίνος, όσο και οι Πατέρες και οι ομολογητές της πίστεως κατάφεραν θανάσιμα πλήγματα κατά του σατανά και των οργάνων του. Ωστόσο φαίνεται πως η πληγή του θηρίου θεραπεύτηκε πάλι, αφού οι «ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται» (βλ. Ματθ. κδ΄ [24] 24) συνεχίζουν να οργιάζουν με το σατανισμό, τις μεγάλες αιρέσεις του Παπισμού και των Προτεσταντών, το αντίχριστο Ισλάμ, το μασονισμό, το σατανισμό, το νεοπαγανισμό, τις ανατολικές θρησκείες κ.α. Κατά κάποιον τρόπο οι άνθρωποι ακολουθούν – αυτή δε η στάση θα κορυφωθεί στους έσχατους καιρούς – το δόλιο, απατεώνα, ψυχοκτόνο και πάγκακο διάβολο.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Κατόπιν αυτών ας δούμε πού βρίσκεται το κεντρικό δίδαγμα και το σπουδαίο μήνυμα, που μας στέλλει το όργανο της Χάριτος, το θεόπνευστο στόμα, ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Στον πόλεμο που ο σατανάς κήρυξε εναντίον του Θεού και του θεόπλαστου ανθρώπου, ειδικότερα δε κατά της αγίας Εκκλησίας του Χριστού, χρησιμοποιεί, εκτός των άλλων, και την απάτη, την πλάνη και το ψεύδος. Και πρώτον μεν θα έλθει χρησιμοποιώντας επιείκεια και σαν κάποιος λόγιος και συνετός, θα υποκρίνεται σωφροσύνη και φιλανθρωπία, όπως διδάσκει ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων [4]</strong>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Κατά δε τον <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">όσιο Εφραίμ το Σύρο</strong> θα έλθει «ο αχρειότατος με τέτοια μορφή σαν κλέφτης, για να εξαπατήσει όλο τον κόσμο: ταπεινός, ήσυχος, μισώντας, λέει, την αδικία, αποστρεφόμενος τα είδωλα, προτιμώντας την ευσέβεια, αγαθός, φιλόπτωχος, υπερβολικά όμορφος, ατάραχος, χαρούμενος προς όλους [ …]. Θα πραγματοποιεί θαύματα […] δεν θα παίρνει δώρα, δεν θα μιλά με οργή [ …], με το πρόσχημα της καλής του διαγωγής θα εξαπατά τον κόσμο, ωσότου να βασιλεύσει». <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[ 5]</strong><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[4]. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, Κατήχ. Φωτιζομένων 137.ΙΕ΄, 12, ΕΠΕ 2, 137.</strong><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[5]. ΕΦΡΑΙΜ του ΣΥΡΟΥ, Λόγ. Εις την παρουσίαν του Κυρίου […] και εις την παρουσίαν του Αντιχρίστου, Έργα, Τόμ., Δ΄, σ. 119-120.</strong><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Έτσι στην περίπτωση του επτακέφαλου και δεκακέρατου θηρίου, του Αντιχρίστου, έχουμε μία προσπάθεια σατανικής απομιμήσεως, ένα κακέκτυπο, ένα φαινομενικό πάθος, παράλληλο προς το εκούσιο, άγιο και κοσμοσωτήριο πάθος του Σωτήρος Χριστού! Είναι μία καθαυτό σατανικής εμπνεύσεως απίθανη πλαστογραφία του θανάτου και της Αναστάσεως του Κυρίου. Διότι αυτή θέλει να μιμηθεί η διά σατανικής αγυρτείας θεραπεία. Και η δαιμονική αυτή αγυρτεία παρουσιάζεται ως… καταπληκτικό θαύμα, που εντυπωσιάζει την οικουμένη! Έτσι απέναντι στο Χριστό τολμά να στέκεται ο Αντίχριστος, δηλαδή ο διάβολος, και να προβάλλει αυτός ως… παντοδύναμος!...<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Όμως η σπουδαία και ουσιαστική διαφορά βρίσκεται στο ακόλουθο γεγονός: «Το μεν Αρνίον (Χριστός) θανατωθέν ανεζωογονήθη διά παντός, και δη (μάλιστα) κατόπιν οριστικής νίκης κατά του θανάτου. Μας το βεβαιώνει ο απόστολος Παύλος: ο Χριστός, αφού αναστήθηκε εκ νεκρών δεν πεθαίνει πλέον, ο θάνατος δεν έχει πλέον εξουσία επάνω του και δεν μπορεί να τον κυριεύσει [βλ. Ρωμ. στ΄ 9]. «Ενώ η αναζωογόνησις του Αντιχρίστου είναι παροδική (τούτο υπεμφαίνει [=υπαινίσσεται] και το «εθεραπεύθη») και αποτελεί φενάκην (= απάτη, δόλο) προς εξαπάτησιν των μικροψύχων (= δειλών, ολιγόψυχων), ως βλέπομεν» στο στίχο 3β και 4, και όπως «είχε προαναγγείλει αυτός ο Κύριος [Ματθ. κδ΄[24] 24, πρβλ. Β΄ Θεσσ . β΄ 9]. Άρα η μεταξύ Χριστού και Αντιχρίστου ομοιότης είναι όλως φαινομενική» [ΠΙΜ], είναι καθαρή σατανική απάτη, η δε πληγή του θηρίου θεραπεύτηκε προσωρινά με δαιμονική απάτη, κάτι το οποίο οι λαοί θεώρησαν ως…θαύμα!<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Το αγυρτικό θαύμα της προσωρινής αναζωογονήσεως του θηρίου προκάλεσε το θαυμασμό των ανθρώπων των σκοτισμένων κατά τη διάνοια και αποξενωμένων από τη ζωή, που ζει και μεταδίδει στους δικούς του ο Θεός (Εφεσ. δ΄ 18). Όλοι αυτοί προσκύνησαν το δράκοντα – σατανά, που έδωσε την εξουσία στο θηρίο. <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Προσκύνησαν δε το θηρίο –τον Αντίχριστο λέγοντας: Ποιος είναι όμοιος με αυτό και ποιος μπορεί να πολεμήσει μαζί του; (στίχ.4)</strong>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />«Το εις τον Αντίχριστον φαινόμενον εν πλάνη θαύμα, εις τον ενεργούντα εν αυτώ Διάβολον», θα έχει την αναφορά. Διότι δι’ εκείνου θα προσκυνηθεί ο δράκων. Και διά του Αντίχριστου ο διάβολος θα φανεί στους τυφλούς κατά τη διάνοια ότι και νεκρούς ανασταίνει και θαύματα επιτελεί [Ανδρ.Κ., Αρ.].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Η αναφώνηση <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">«τις όμοιος τω θηρίω;»</strong> αποτελεί θλιβερή παρωδία ανάλογων αναφωνήσεων προς τον μόνον αληθινό Θεό, τις οποίες συναντούμε στην Π.Διαθήκη: «τις όμοιος συ εν θεοίς, Κύριε; τις όμοιος συ, δεδοξασμένος εν αγίοις, θαυμαστός εν δόξαις, ποιών τέρατα» [Εξ. ιε΄[ 15] 11]. «Τις εν νεφέλαις ισωθήσεται τω Κυρίω; Και τις ομοιωθήσεται τω Κυρίω εν υιοίς Θεού;» [Ψαλ. πη΄ [88] 7]. «Τις ως Κύριος ο Θεός ημών;» [Ψαλ. ριβ΄[112] 5]. «Ούτως λέγει ο Θεός ο βασιλεύς του Ισραήλ […]· εγώ πρώτος και εγώ μετά ταύτα -πλην εμού ουκ έστι Θεός» [Ησ . μδ΄ [44] 6]. Βλ. και Ιώβ μα΄ [41] 25.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Τα ίδια περίπου θα συμβούν και κατά την περίοδο του Αντιχρίστου όταν ο Θεός θα παραχωρήσει, ώστε όσοι δε θα θελήσουν να Τον αγαπήσουν και να ζήσουν μέσα στην αγία Του Εκκλησία, να πλανηθούν από το σατανά και να προσκυνήσουν τον Αντίχριστο. Το γράφει <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">ο απόστολος Παύλος</strong>: Όταν θα γίνει η παρουσία του Αντιχρίστου με σημεία και τέρατα αγυρτικά, που θα τα ενεργεί ο σατανάς, η απάτη του Αντιχρίστου θα επικρατήσει μόνο μεταξύ εκείνων, που θα απολεσθούν, επειδή δε δέχτηκαν να αγαπήσουν και να εγκολπωθούν την αλήθεια και να σωθούν. Γι’ αυτό θα παραχωρήσει ο Θεός να έρθει σε όλους αυτούς ενέργεια πονηρή, που θα τους σπρώχνει στην πλάνη, ώστε να πιστέψουν στο ψέμα. Και έτσι να κατακριθούν όλοι όσοι δεν πίστεψαν στην αλήθεια, αλλά ασπάστηκαν με ευχαρίστηση την αδικία (Β΄ Θεσσ. β΄ 9- 11).<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Βεβαίως ο γεμάτος έπαρση και οίηση ενθουσιασμός των απατημένων ανθρώπων για το θηρίο θα μεταβληθεί σε κλαυθμούς, οδυρμούς, απαρηγόρητο πένθος και θρήνος, όταν ο Αντίχριστος και τα όργανά του θα κατατροπωθούν και θα καταστραφούν, όπως θα δούμε στο 18ο κεφάλαιο.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Όπως παλαιά, πριν από τη δημιουργία, ο εγωισμός και η αλαζονεία οδήγησαν το σατανά να επαναστατήσει κατά του Παναγίου Θεού, ανακηρύσσοντας τον εαυτό του θεό, έτσι και τώρα η αλαζονεία και η έπαρση, λόγω των επαίνων των απατημένων ανθρώπων, οδηγούν το όργανό του, τον Αντίχριστο, να βλασφημεί το πανάγιον όνομα του Τριαδικού Θεού. Δόθηκε στο θηρίο –Αντίχριστος στόμα καυχησιολόγο και βλάσφημο. Κατά παραχώρηση Θεού δόθηκε σ’ αυτό άδεια να κάνει πόλεμο προς τα μέλη της στρατευόμενης Εκκλησίας του Χριστού. Ωστόσο του επιτρέπεται να δράσει μόνο μέσα σε περιορισμένο χρόνο, τον οποίο η Αποκάλυψη ορίζει σε <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">σαράντα δύο μήνες (3 ½ έτη) (στίχ. 5-7)</strong>. Η θεία αυτή παραχώρηση δόθηκε στον Αντίχριστο, για να φανεί η γενναιότητα και να γυμνασθεί η πίστη των μελών της Εκκλησίας του Χριστού, αλλά και για να φανεί η αποδοχή της απάτης, από εκείνους που επαινούν, θαυμάζουν και προσκυνούν το θηρίο – Αντίχριστο.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Για την παραχώρηση αυτή, την αλαζονική καυχησιολογία και τη βλασφημία («λαλούν μεγάλα και βλασφημίαν») βλέπε και Δανιήλ ζ΄ 8, 25 ή 10. Ας προσέξουμε τούτο: Η οποιαδήποτε βλασφημία κατά του Τριαδικού Θεού, της Παναγίας Μητέρας του Σωτήρος Χριστού και των αγίων της Εκκλησίας Του είναι καθαρά έμπνευση και υποβολή του παμπόνηρου, παγκάκου διαβόλου. Η βλασφημία υπονοεί ενέργεια καθαρά σατανική και επομένως δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για τον βλάσφημο άνθρωπο! Είναι αμάρτημα βαρύτατο.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Κατά τον <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">άγιο Ανδρέα Καισαρείας</strong> η φράση «την σκηνήν αυτού (του Θεού), τους εν τω ουρανώ σκηνούντας» [στίχ. 6] σημαίνει <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">α]</strong> «Την εν σαρκί του Θεού Λόγου σκήνωσιν», δηλαδή την ενανθρώπηση και <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">β]</strong> «Την εν τοις αγίοις ανάπαυσιν», το να αναπαυθεί ο Χριστός στους αγίους του, εναντίον των οποίων θα βλασφημήσει ο Αντίχριστος, όπως θα βλασφημήσει και εναντίον των αγίων αγγέλων.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Ευσέβιος Καισαρείας</strong> σχολιάζοντας το στίχο 5 γράφει ότι και τα δύο μέρη του στίχου αυτού εφαρμόστηκαν στο πρόσωπο του <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">αυτοκράτορα Ουαλεριανού (Βαλεριανού)</strong>. Αυτός στην αρχή ήταν «ήπιος και φιλόφρων προς τους ανθρώπους του Θεού», τόσο όσο κανένας από τους προκατόχους του και από αυτούς ακόμη που λέγονταν φανερά ότι ήταν Χριστιανοί. Όλος δε ο οίκος του ήταν γεμάτος θεοσεβείς, και ήταν «Εκκλησία Θεού»! Ωστόσο κάποιος Αιγύπτιος «διδάσκαλος των μάγων αρχισυναγωγός» τον μετέπεισε, και του άλλαξε τη θεοσεβή γνώμη τόσο, ώστε να φονεύσει «τους καθαρούς και οσίους άνδρας», επειδή ήταν «αντίπαλοι και κωλυταί [εμποδιστές] των παμμιάρων και βδελυκτών επαοιδών» [αυτών που χρησιμοποιούσαν μαγικές ωδές]. Ο «αρχισυναγωγός μάγων» -πρόκειται για τον Μαρκιανό- συνεβούλευσε ακόμη να επιτελούν «τελετάς ανάγνους [βέβηλες] και μαγγανείας εξαγίστους [αποτρόπαιες] και ιερουργίας ακαλλιερήτους [ανίερες]» <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[ 6]</strong>.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[6]. ΕΥΣΕΒΙΟΥ [Παμφίλου] Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία, Βιβλ. VII, κεφ. 10 PG 20, 657Β – 660Α.</strong><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ακόμη παραχωρήθηκε στον Αντίχριστο να πολεμήσει εναντίον των μελών της στρατευομένης Εκκλησίας και <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">να εξουσιάσει κάθε φυλή και λαό και γλώσσα και έθνος [στίχ. 7]</strong>, δηλαδή να γίνει κοσμοκράτορας, τοποτηρητής του σατανά! Ωστόσο θα γίνει κύριος και εξουσιαστής μόνον εκείνων, των οποίων δεν έχει γραφεί «το όνομα εν τω βιβλίω της ζωής» [Ανδρ.Κ.]. Αλλά, μας το επαναλαμβάνει και πάλι ο ουράνιος νους, η τυραννική και εντυπωσιακή αυτή κοσμοκρατορία και καταστρεπτική δράση του παγκάκου διαβόλου, θα είναι περιορισμένη… μόνο σαράντα δύο μήνες [στίχ. 5]. Βλ. και Δαν. ζ΄ 25. Και τούτο, διότι, αν δεν ολιγόστευε ο αριθμός των ημερών εκείνων, δεν θα σωζόταν κανένας άνθρωπος! [Ματθ. κδ΄ [24] 22]. Η τελική νίκη ανήκει στον Κύριον Ιησού στον οποίο έχει δοθεί «πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» [Ματθ. κη΄[28] 18], και ο οποίος μας βεβαίωσε – «Νυν ο άρχων του κόσμου τούτου εκβληθήσεται έξω» [Ιω. ιβ΄[12] 31].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Στο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">στίχο 8</strong> ο θεόπνευστος Απόστολος επαναλαμβάνει ό,τι μας είπε και στο στίχο 4. Ότι δηλαδή ως αποτέλεσμα και κορύφωμα της πρόσκαιρης κοσμοκρατορίας του θηρίου θα είναι η «απονομή εις αυτό θείων τιμών». Προσθέτει όμως και κάτι πολύ σημαντικό. Η απονομή θα είναι εκ μέρους «πάντων των άλλων, πλην των πιστών», οι οποίοι «εμφανίζονται και εδώ ως εκείνοι», των οποίων τα ονόματα έχουν γραφεί σύμφωνα με την προαιώνια πρόγνωση του παντογνώστου Θεού στο βιβλίο της ζωής του σφαγμένου Αρνίου [βλ. ΠΙΜ]. Αυτό το βιβλίο ανέφερε και ο Κύριος όταν είπε: «Χαίρετε ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς» (Λουκ. ι΄[ 10] 20).<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Η αναγραφή όμως αυτή δεν σημαίνει απόλυτο προορισμό! Σημαίνει ότι ο Κύριος ως παντογνώστης και προγνώστης ξέρει για τον καθένα μας τι θα ενεργήσουμε εντελώς ελεύθερα, χωρίς κανένας να μας αναγκάζει να το κάνουμε. Επειδή λοιπόν προγνωρίζει «τί θα κάνουμε, καλό ή κακό, υποταγή στο άγιο θέλημά Του ή ανυπακοή, γι’αυτό γράφει ή δε γράφει το όνομα του καθενός στο βιβλίο της ζωής. Επομένως ο καθένας μας είναι ο δημιουργός της καταστάσεώς του, όταν κριθούμε» [ΕΒ]. Είναι λοιπόν σαφές ότι όσοι πιστοί αντιμετωπίσουν τον Αντίχριστο με σταθερότητα, αφοσίωση και πίστη στον Τριαδικό Θεό και υπομονή στους πειρασμούς και τους διωγμούς του και των οργάνων του, θα προχωρήσουν θριαμβευτές με τις ολόλευκες στολές τους στον πάμφωτο Παράδεισο, όπως μας βεβαίωσε ο θεοδίδακτος θεολόγος Ιωάννης [βλ. Αποκ. γ΄5].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Αρέθας</strong> λέγει ότι το «γέγραπται» πρέπει να συνδεθεί με τη φράση «από καταβολής κόσμου» και όχι με τη φράση «το Αρνίον το εσφαγμένον από καταβολής κόσμου», «ότι [διότι] μηδέ από καταβολής κόσμου η του Αρνίου σφαγή». Ωστόσο, <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">παρατηρούν άλλοι </strong>πολύ ορθώς, ναι μεν η θυσία του Αρνίου–Χριστού δεν έγινε «από καταβολής κόσμου», αλλά «επί Ποντίου Πιλάτου», δηλαδή σε συγκεκριμένο ιστορικό χρόνο, όμως η θυσία αυτή του Υιού και Λόγου Του, η θυσία του Αρνίου, ήταν στην προαιώνια βουλή του Θεού. Ήταν στο πάνσοφο και σωτήριο σχέδιο της θείας οικονομίας, το κρυμμένο απ’ αρχής του χρόνου, καθ’ όλους τους αιώνες και τις γενεές [Κολασ. α΄ 26, πρβλ. και Εφ. γ΄9]. Το Αρνίον–Χριστός εσφάγη μεν από καταβολής κόσμου εν τη αποφάσει του Θεού, εν χρόνω δε επί Ποντίου Πιλάτου, εν τη πράξει.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Αυτό διδάσκει και ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">απόστολος Πέτρος</strong>, όταν γράφει: Εξαγοραστήκατε με το πολύτιμο αίμα του Χριστού, το οποίο προσφέρθηκε θυσία ως αίμα μικρού αρνιού τελείως αμόλυντου και καθαρού από κάθε υλική κηλίδα. Ο Χριστός δε ως λυτρωτής και ως αμνός θυσιαζόμενος υπέρ των ανθρώπων ήταν γνωστός στο Θεό προ πάντων των αιώνων. Και είχε μεν προγνωστεί από τον Θεό από τότε, φανερώθηκε δε διά της ενανθρωπήσεως και αναστάσεως Του κατά τον τελευταίο καιρό για σας, οι οποίοι διά μέσου Αυτού πιστεύετε στο Θεό (Α΄ Πέτρ. α΄19-21).<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Σχολιάζει ο<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"> Παν. Ν.Τρεμπέλας</strong>: «Ο Χριστός ως λυτρωτής ήτο γνωστός τω Θεώ προ πάντων των αιώνων. Δεν κατελήφθη ο Θεός εξ απροόπτου τινός φθείροντος την δημιουργίαν αυτού, ώστε εξ υστέρου να σκεφθή πώς θα επανώρθωνε το απροσδόκητον συμβάν. Ούτε διεψεύσθη ο Θεός εις τα εξ αρχής τεθέντα σχέδια του, ώστε να αναζητήση μέτρα οικονομίας, διά των οποίων θα συνεπλήρωνε τας ελλέιψεις της δημιουργίας του […]. Ο Θεός εξ αρχής είχε προίδει τα πάντα. Και πριν ή [πριν ακόμη] δημιουργηθή ο άνθρωπος, προτού δημιουργηθεί η γη και ολόκληρος ο αόρατος κόσμος, προ της δημιουργίας ακόμη και των αγγέλων, προ πάντων των αιώνων ο Θεός είχε προείδει την αταξίαν, την οποίαν θα επέφερεν ο άνθρωπος εις τον κόσμον και είχεν αποφασίσει την αποστολήν του Υιού του […]. Εντεύθεν εις την Αποκ. γ΄ 8 το Αρνίον παρουσιάζεται «εσφαγμένον από καταβολής κόσμου» [Α΄ Πέτρ. α΄ 20], δηλαδή «προ καταβολής κόσμου εγνωσμένον Θεώ, νυν εφανερώθη ήτοι επετελέσθη, διηνύσθη» (Οικουμένιος). «Εφανερώθη διά της ενανθρωπήσεως, αναστάσεως και αναλήψεως» [7]. Το λατινικό κείμενο της Βουλγάτας συμφωνεί απόλυτα με την ως άνω ερμηνεία – «Et adorabunt eum [ άλλη γραφή – adoraverunt eam] omnes qui inhabitant terram, quorum non sunt scripta nomina in libro vitae Agni qui occisus est ab origine mundi» [Αποκ. γ΄ 8].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">[7]. ΠΑΝ.Ν.ΤΡΕΜΠΕΛΑ, Υπόμνημα εις τας Επιστολάς της Κ.Διαθήκης, τόμ. Γ΄, Η προς Εβραίους και οι Επτά Καθολικαί, εκδ. ‘ Ο Σωτήρ’, Αθήναι 1996, σελ.324, σχόλια στο στίχ.20.</strong><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Άλλωστε ο Θεός δεν κάνει τίποτα εκ των υστέρων, αλλ’ όλα γίνονται κατά την τέλεια προαιώνια πρόγνωση και πάνσοφη πρόνοια Του. Ο Θεός προλέγει τα προεγνωσμένα σ’ Αυτόν έργα, τα οποία στη συνέχεια γίνονται το καθένα σύμφωνα με την τάξη και το χρόνο του. Ο δε διάβολος και τα όργανά του με το να αντιδρούν στα σχέδια της πάνσοφης και προαιώνιας βουλής του Θεού, ματαιοπονούν. Διότι, όχι μόνο δε ματαιώνουν το σωτήριο έργο του Θεού, αλλά και συντελούν, χωρίς να το αντιλαμβάνονται, στην πραγματοποίησή του!...<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Στους <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">στίχους 9-10</strong> ο Ιωάννης γράφοντας «όποιος έχει ενδιαφέρον και αυτί πνευματικό ας ακούσει», επικαλείται την προσοχή των κατά Θεό φρονίμων ανθρώπων, διότι φανερώνει το νόμο της θείας δικαιοσύνης σύμφωνα με τον οποίο το θηρίο–Αντίχριστος θα απολεσθεί. Ο θείος νόμος ορίζει: Όποιος αιχμαλωτίζει άλλους, σύρεται και αυτός στην αιχμαλωσία από άλλους, όποιος φονεύει με μαχαίρι, θα φονευθεί και αυτός με μαχαίρι. Ο πόλεμος είναι η ζωή και η χαρά του Αντιχρίστου. Ο πόλεμος όμως θα φέρει την καταστροφή του! [πρβλ. και Ματθ. κστ΄ [26] 52]. Ο καθένας λοιπόν θα δεχθεί άξια αυτών που έπραξε. Όσοι είναι έτοιμοι να κακοποιούν «τους πλησίον», αυτοί «υπό του διαβόλου αιχμαλωτευθήσονται» και με τη σατανική μάχαιρα θα υποστούν «τον ψυχικόν θάνατον» [Ανδρ. Κ.]. Αυτοί δεν θα βοηθηθούν από τον Θεό, ώστε να μην υποδουλωθούν από το θηρίο–Αντίχριστο [Αρ.]. Στις τραγικές και αντίξοες καταστάσεις, στη θύελλα του χριστιανομάχου διωγμού του διαβόλου, οι πιστοί καλούνται να καλλιεργήσουν και να δείξουν δύο σπουδαίες και άγιες αρετές: Υπομονή και πίστη. Θα υπομένουν με πίστη και απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό την αιχμαλωσία ή και αυτόν τον θάνατο, μέχρις ότου να έρθει ο καιρός που το θηρίο θα υποστεί τα κακά, στα οποία τους υπέβαλε.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Είθε «ο παντελεήμων Θεός» να μας αξιώσει να φανούμε τότε γενναίοι, λογαριάζοντας «ανάξια τα παθήματα του νυν καιρού» προς τη δόξα που μέλει να αποκαλυφθεί στους αγίους [πρβλ. Ρωμ. η΄ 18]. Βαδίζοντες δε «την στενήν οδόν ανδρείως» να απολαύσουμε «την εν τω μέλλοντι δόξαν και ανάπαυσιν και ευρυχωρίαν» και να συμβασιλεύσουμε με τον Χριστό [Ανδρ.Κ.].<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;">Πηγή:</strong></span><span style="background-color: transparent; font-size: 17px;"><span style="font-family: arial;"><b>https://www.sostis.gr/blog/item/480-apokalupsh-antixristos-esxatoi-kairoi</b></span></span></p><p style="background: transparent; border: 0px; font-size: 17px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px;"><strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"><span style="font-family: arial;"> </span></strong></p></div><div class="clr" style="background: transparent; border: none; clear: both; float: none; font-size: 17px; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"></div><div class="clr" style="background: transparent; border: none; clear: both; float: none; font-size: 17px; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px;"></div></div><div class="social-button" style="background: rgb(182, 209, 230); border: 0px; font-size: 17px; margin: 0px; outline: 0px; overflow: hidden; padding: 1em 0px 3em;"><br /></div>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-75440223136857771282018-09-13T19:39:00.003+03:002018-09-13T19:39:43.196+03:00ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ–14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<h4 style="text-align: left;">
<span style="color: #990000;"><a href="https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/%cf%85%cf%88%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%85" id="link_tag" rel="tag">ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ</a>–<a href="https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/%cf%85%cf%88%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%85" id="link_tag" rel="tag">14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ</a></span></h4>
<h4 style="text-align: left;">
<span style="color: #990000;"> </span></h4>
<h3 style="text-align: left;">
<span style="color: #990000;">Πως γίνεται μέσα στη καρδιά μας η ύψωση του Τιμίου Σταυρού.</span></h3>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl8EVrANZw21CXX0VQfrb9L4pR0vRYY-hly21bB7fMMaye7sxYwAN60k2PBw0KJU2ZoMAsNMFp2I_ZU-hsBF28emgTWfpGXQUSGWVtpaLwZnzO98Iek2XClWJK8v2KhLDMOM4TbT6wpHa1/s1600/%25CE%25A3%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25AD%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585+02+%2528%25CE%2599.%25CE%259C.+%25CE%2593%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl8EVrANZw21CXX0VQfrb9L4pR0vRYY-hly21bB7fMMaye7sxYwAN60k2PBw0KJU2ZoMAsNMFp2I_ZU-hsBF28emgTWfpGXQUSGWVtpaLwZnzO98Iek2XClWJK8v2KhLDMOM4TbT6wpHa1/s320/%25CE%25A3%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2585%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25AD%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585+02+%2528%25CE%2599.%25CE%259C.+%25CE%2593%25CF%2581%25CE%25B7%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585%2529.jpg" width="240" /></a></span></span></div>
<h3>
<span style="color: #990000;">Του Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />«Τον 7ο αιώνα υψώθηκε πανηγυρικά ο τίμιος Σταυρός στα Ιεροσόλυμα, για να τον δει και να τον προσκυνήσει όλος ο λαός. <br /></span></span></h3>
<h4 style="text-align: left;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"> Εκείνου του γεγονότος ανάμνηση είναι η τελετή της υψώσεως του Σταυρού, που γίνεται κάθε χρόνο, στις </span></span><a href="https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/14-%cf%83%ce%b5%cf%80%cf%84%ce%b5%ce%bc%ce%b2%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%85">14 Σεπτεμβρίου</a><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">, στους ενοριακούς και μοναστηριακούς ναούς. Αυτή η </span></span><a href="https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/%cf%85%cf%88%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%85">Ύψωση</a><a href="https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/%cf%85%cf%88%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%85">,</a><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"> όμως, είναι εξωτερική. Υπάρχει, θα λέγαμε, και μια πνευματική </span></span><a href="https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/%cf%85%cf%88%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%85">Ύψωση του Σταυρού</a><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"> που συντελείται μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. </span></span></h4>
<h3 style="text-align: left;">
</h3>
<h3>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /><span style="color: #990000;">Πότε; </span><br /><br />Όταν κάποιος σταθερά αποφασίζει να αυτοσταυρωθεί, νεκρώνοντας τα πάθη του. Όποιος δεν το κάνει, δεν είναι αληθινός Χριστιανός. Το λέει ξεκάθαρα ο απόστολος: «Οι του Χριστού την σάρκα εσταύρωσαν συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις» (Γαλάτας 5, 24). Όσοι, δηλαδή, είναι του Χριστού, έχουν σταυρώσει τον αμαρτωλό εαυτό τους μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες του. <br /><br />Οι Χριστιανοί, λοιπόν, υψώνουν μέσα τους αυτόν τον Σταυρό και τον κρατούν υψωμένο σε όλη τους τη ζωή. Έτσι είναι, άραγε; Ο καθένας ας ρωτήσει τη συνείδησή του. Και μακάρι να μην πάρει την απάντηση· «Εσύ κάνεις τα σαρκικά σου θελήματα και υπακούεις στις επιθυμίες σου. Ο σταυρός σου δεν είναι υψωμένος, αλλά ριγμένος στο λάκκο των παθών, όπου σαπίζει από την καταφρόνια και την αμέλειά σου». <br /><br />Μετά την αποκαθήλωση του νεκρού σώματος του Χριστού, ο τίμιος</span></span> <a href="https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/%cf%85%cf%88%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%ce%bf%cf%85">Σταυρός</a><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"> έμεινε στο Γολγοθά. Οι Ιουδαίοι τον πήραν και τον έριξαν σε ένα σκουπιδόλακκο. <br /><br />Μετά την Ανάσταση του Κυρίου, πάλι, δεν δίστασαν να επιχώσουν με πέτρες και χώματα τον Πανάγιο τάφο Του, για να τον εξαφανίσουν. <br /><br />Τέλος, όταν οι Ρωμαίοι κυρίευσαν την επαναστατημένη Ιερουσαλήμ, το 70, κατέσκαψαν και ισοπέδωσαν όλη την πόλη και τα περίχωρά της. Και αργότερα, κατά την ανοικοδόμησή της, στον τόπο όπου πρώτα ήταν ο Πανάγιος τάφος, με υποκίνηση του εχθρού, έχτισαν ναό της Αφροδίτης, της ειδωλολατρικής θεάς της ασέλγειας. <br /><br />Κάτι παρόμοιο γίνεται και με τον εσωτερικό σταυρό μας. Όταν ο εχθρός κυριεύσει και κατασκάψει τη νοητή Ιερουσαλήμ, την ψυχή μας, ο Σταυρός αυτός γκρεμίζεται από τον καρδιακό Γολγοθά στο σπουπιδόλακκο των αμαρτωλών επιθυμιών και ηδονών. Στη θέση του τότε βάζουμε και προσκυνάμε το είδωλο της Αφροδίτης, ώσπου να μας επισκεφτεί η Θεία Χάρη, αν βέβαια μετανοήσουμε ειλικρινά, η οποία θα τσακίσει το είδωλο της αμαρτίας και θα υψώσει μέσα μας το Σταυρό της νεκρώσεως των παθών» <br /><br />Από το βιβλίο, «Χειραγωγία στην πνευματική ζωή»</span></span></h3>
<h3>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><a href="https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/timiou-stavrou-pos-ginetai-mesa-sti-kardia-mas-i-ypsosi-tou-timiou-stavrou">ΠΗΓΗ </a></span></span></h3>
</div>
Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-43867354391362462272018-09-07T19:01:00.000+03:002018-09-07T19:01:45.302+03:00ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 style="text-align: left;">
<span style="color: #990000;">ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.</span></h3>
<h3 style="text-align: left;">
<span style="color: #990000;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbY1UHxk-EMXo6o2VH1xgGLiJXfv9uw7pf99EweF5-iR5WovCKR8kjfuUHGOZ7USxs704vO9ZBNeHG_VZvhK_9JQAQdqXG7pNGSCzZ-7HKaBsnvChg955SlRWL1iCnui7NE4AVt0Bmx_lO/s1600/Gennesion-Theotokou_ex.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="326" data-original-width="400" height="325" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbY1UHxk-EMXo6o2VH1xgGLiJXfv9uw7pf99EweF5-iR5WovCKR8kjfuUHGOZ7USxs704vO9ZBNeHG_VZvhK_9JQAQdqXG7pNGSCzZ-7HKaBsnvChg955SlRWL1iCnui7NE4AVt0Bmx_lO/s400/Gennesion-Theotokou_ex.jpg" width="400" /></a></div>
</span></h3>
<div class="art-layout-cell art-content">
<div class="art-box art-post">
<div class="art-box-body art-post-body">
<div class="art-post-inner art-article">
<div class="art-postcontent">
<div class="navigation">
<div class="alignleft">
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="art-box art-post post-4295 post type-post status-publish format-standard hentry category-91" id="post-4295">
<div class="art-box-body art-post-body">
<div class="art-post-inner art-article">
<br />
<div class="art-postcontent">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">ΧΡΗΣΤΟΥ Γ. ΓΚΟΤΣH</span></div>
<div class="art-postcontent">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><br /> Ὀλίγας ἡμέρας μετά τήν ἔναρξιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, τήν 8ην Σεπτεμβρίου, ἡ Ἐκκλησία μας πανηγυρίζει<b><span style="color: #cc0000;"> <span style="color: #990000;">«τό Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας». </span></span><span style="color: #990000;"><br /></span></b><br />Διά τό γεγονός αὐτό τά Εὐαγγέλια σιγοῦν. Ἡ ἴδια ἄλλωστε σιγή ἁπλώνεται γύρω ἀπό τό μεγαλύτερον μέρος τῆς ζωῆς τῆς Θεοτόκου. Ἐλάχιστοι εἶναι καί οἱ λόγοι της, πού διεσώθησαν. Ἀρκεῖ νά σημειωθῇ, ὅτι ἡ προτροπή πρός τούς ὑπηρέτας κατά τό θαῦμα ἐν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας<b> <span style="color: #990000;">«ὅ,τι ἄν λέγῃ (ὁ Χριστός) ὑμῖν, ποιήσατε» </span></b>(Ἰω. 2, 5) εἶναι οἱ τελευταῖοι της λόγοι, πού ἀναφέρουν τά Εὐαγγέλια. Ἀπό τότε (τό θαῦμα ἔγινε κατά τάς ἀρχάς τοῦ πρώτου ἔτους τῆς δημοσίας δράσεως τοῦ Κυρίου) καί εἰς τό ἑξῆς ἡ Θεοτόκος παρακολούθησε μέ σιωπήν τήν δρᾶσιν τοῦ Υἱοῦ της καί σιωπηλή ἔπνιξε τόν πόνον της κάτω ἀπό τόν Σταυρόν Του. <br /><br />Τά κενά τῶν Εὐαγγελίων περί τοῦ βίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου συμπληρώνουν αἱ ἀπόκρυφοι διηγήσεις. Αὐταί, γραμμέναι ἀπό εὐσεβεῖς συγγραφεῖς καί πλουτισμέναι ἀπό τήν φαντασίαν των, δίδουν πληροφορίας διά τήν Γέννησίν της, τήν παιδικήν της ἡλικίαν, τήν Κοίμησίν της. Ἡ Ἐκκλησία ἐπῆρεν ἀπό τά κείμενα αὐτά τάς παραδόσεις, πού ἐθεώρησεν ἀληθινάς καί τάς διεφύλαξεν εἰς τάς ἑορτάς, τούς ὕμνους, τάς εἰκόνας, πού ἔγιναν μέ τό ὑλικόν των. <br /><br />Μία ἀπό τάς ἀποκρύφους διηγήσεις εἶναι τό<b><span style="color: #990000;"> «Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἰακώβου»</span>.</b> Ἀνεφέρθη κατά τήν περιγραφήν τῶν εἰκόνων τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. <br /><br />Τό Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἱακώβου διηγεῖται μεταξύ ἄλλων καί τά τῆς Γεννήσεως τῆς Θεομήτορος. Ἀπό αὐτό μανθάνομεν τά ὀνόματα τῶν γονέων της, πού εἶναι Ἰωακείμ καί Ἄννα, τήν ἀτεκνίαν των, τήν καταγωγήν τοῦ Ἰωακείμ ἀπό τό βασιλικόν γένος τοῦ Δαβίδ κ. ἄ. Ἐδῶ βλέπομεν τήν θλῖψιν καί τά δάκρυα τοῦ ἀνδρογύνου διά τήν ἀτεκνίαν του, καθώς καί τάς προσευχάς καί τάς νηστείας του διά τήν ἀπόκτησιν τέκνου. <br /><br />Ἐκτός ἀπό τό Πρωτευαγγέλιον, ἕνα ἄλλο ἀπόκρυφον Εὐαγγέλιον, τό λεγόμενον τοῦ Ψευδο-Ματθαίου, πού συμφωνεῖ βασικῶς μέ τό Πρωτευαγγέλιον, ὁμιλεῖ διά τήν Γέννησιν τῆς Θεοτόκου. <br /><br />Διά νά κατανοήσωμεν τά εἰκονιζόμενα εἰς τήν παράστασιν τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, πρέπει νά παραθέσωμεν μερικά ἀποσπάσματα ἀπό τήν διήγησιν τοῦ Ἰακώβου: <br /><br /> «Καί ἰδού ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη λέγων αὐτῇ·<b> <span style="color: #990000;">Ἄννα Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος τῆς δεήσεώς σου, καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ… </span></b>Καί ἰδού ἦλθον <b>ἄγγελοι </b>δύο λέγοντες αὐτῇ· Ἰδού Ἰωακείμ ὁ ἀνήρ σου ἔρχεται μετά τῶν ποιμνίων αὐτοῦ. Ἄγγελος γάρ Κυρίου κατέβη πρός αὐτόν λέγων·<b><span style="color: #990000;"> Ἰωακείμ Ἰωακείμ, ἐπήκουσε Κύριος ὁ Θεός τῆς δεήσεώς σου· κατάβηθι ἐντεῦθεν· ἰδού γάρ ἡ γυνή σου Ἄννα ἐν γαστρί λήψεται…</span></b> Καί ἰδού Ἰωακείμ ἧκε μετά τῶν ποιμνίων αὐτοῦ, καί ἔστη Ἄννα πρός τήν πύλην καί εἶδε τόν Ἰωακείμ ἐρχόμενον, καί δραμοῦσα ἐκρεμάσθη εἰς τόν τράχηλον αὐτοῦ… Ἐπληρώθησαν δέ οἱ μῆνες αὐτῆς· ἐν δέ τῷ ἐνάτῳ μηνί ἐγέννησεν Ἄννα. Καί εἶπεν τῇ μαίᾳ· Τί ἐγέννησα; Ἡ δέ εἶπεν· Θῆλυ· Καί εἶπεν Ἄννα<span style="color: #990000;">·<b> Ἐμεγαλύνθη ἡ ψυχή μου ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ· καί ἀνέκλινεν αὐτήν</b>.</span> Πληρωθεισῶν δέ τῶν ἡμερῶν ἀπεσμήξατο Ἄννα, καί ἔδωκεν μασθόν τῇ παιδί, καί ἐπωνόμασε τό ὄνομα αὐτῆς Μαριάμ». <br /><br />Ὅπως βλέπομεν εἰς τήν ἀνωτέρω διήγησιν, ἡ Γέννησις τῆς Παναγίας ἀναγγέλλεται ὑπό τοῦ ἀγγέλου ὕστερα ἀπό μακράν περίοδον ἀτεκνίας τῶν γονέων της. Ἄγγελος ἀναγγέλλει τήν γέννησιν καί ἄλλων βιβλικῶν προσώπων: τοῦ Σαμψών, τοῦ Σαμουήλ, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Ἡ Γέννησις ὅμως τῆς Παναγίας διαφέρει, διότι εἶναι <b><span style="color: #990000;">«τοῦ Ἀδάμ ἡ ἀνάπλασις καί τῆς Εὔας ἡ ἀνάκλησις· τῆς ἀφθαρσίας ἡ πηγή καί τῆς φθορᾶς ἀπαλλαγή, δι᾽ ἧς ἡμεῖς ἐθεώθηεν καί τοῦ θανάτου ἐλυτρώθημεν…»</span></b> (Δοξαστικόν τῆς Λιτῆς τοῦ πλ. δ’ ἤχου). <br /><br />Τήν σύγκρισιν μεταξύ τῆς μητρός τῆς Παναγίας καί ἄλλων ἀτέκνων γυναικῶν τῆς Ἁγίας Γραφῆς κάνει ὡραιότατα τό γ’ Στιχηρόν τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τοῦ πλ. β’ ἤχου: <br /><br /> <b><span style="color: #990000;">«Εἰ καί θείῳ βουλήματι περιφανεῖς στεῖραι γυναῖκες ἐβλάστησαν, ἀλλά πάντων ἡ Μαρία τῶν γεννηθέντων θεοπρεπῶς ὑπερέλαμψεν· ὅτι καί ἀγόνου παραδόξως τεχθεῖσα μητρός, ἔτεκεν ἐν σαρκί τῶν ἁπάντων Θεόν, ὑπέρ φύσιν ἐξ ἀσπόρου γαστρός…». </span></b><br /><br />Ὅπως βλέπομεν εἰς ὅλα σχεδόν τά τροπάρια τῆς ἱερᾶς Ἀκολουθίας τοῦ Γενεθλίου τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, οἱ ἱεροί ὑμνογράφοι τονίζουν, παραλλήλως πρός τήν Γέννησιν τῆς Παναγίας, καί τόν ρόλον της ὡς Μητρός τοῦ Θεοῦ. Ἀκόμη εἰς τήν λύσιν τῆς στειρώσεως τῆς Ἄννης διαβλέπουν κατά τήν διδασκαλίαν τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τήν λύσιν τῆς στειρώσεως τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἡ ὁποία θά ἀπολαύσῃ τούς καρπούς τῆς θείας Χάριτος. Ἡ Χάρις αὐτή «καρπογονεῖν λαμπρῶς ἀπάρχεται» μέ τήν Γέννησιν τῆς Θεοτόκου. <br /><br />ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ «Ἡ Γέννησις τῆς Θεοτόκου» <br /><br />Ὁ βυζαντινός ἁγιογράφος τῆς εἰκόνος τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου ἀκολουθεῖ εἰς τήν ἔνταξιν τῶν σχετικῶν σκηνῶν τό ἀπόκρυφον Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἰακώβου διά νά ὑπογραμμίσῃ τήν θαυματουργικήν Γέννησιν τῆς Θεοτόκου. Ταυτοχρόνως ὅμως μένει πιστός εἰς τήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας του, ὅπως τήν βλέπομεν εἰς τά τροπάρια τῆς ἑορτῆς. Διά τοῦτο ἐνῷ εἰκονίζει τήν Θεοτόκον ἐντός λίκνου, ὡς βρέφος ἐσπαργανωμένον, δέν παραλείπει νά ἐπιγράψῃ ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς της τά συνήθη συμπιλήματα ΜΡ- ΘΥ (Μήτηρ Θεοῦ). <br /><br />Εἰς ὅλα σχεδόν τά τροπάρια τόσον τῆς ἑορτῆς τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, ὅσον καί τῆς Συλλήψεως τῆς Ἁγίας Ἄννης (9 Δεκεμβρίου), τονίζεται ὅτι ἡ γεννηθεῖσα ἤ συλληφθεῖσα παιδίσκη εἶναι Μητέρα τοῦ Θεοῦ. <br /><br />Εἰς τήν εἰκόνα, δεσπόζει ἡ μορφή τῆς Ἁγίας Ἄννης, πού εἰκονίζεται μισοκαθισμένη εἰς τό κρεββάτι. Μέ τήν ἀριστεράν της χεῖρα, πού μόλις προβάλλει ἀπό τό ὁλοκόκκινον μαφόριόν της, στηρίζει τήν κεκλιμένην κεφαλήν της. Αἱ εὐσεβεῖς σκέψεις, εἰς τάς ὁποίας ἔχει βυθισθῆ λόγῳ τοῦ παραδόξου θαύματος, διαβάζονται εἰς τήν λυπηράν ἔκφρασιν τοῦ προσώπου της. <br /><br />Εἰς τό μέσον τῆς εἰκόνος εἰκονίζονται αἱ δοῦλαι, αἱ «παιδίσκαι», πού σπεύδουν νά δώσουν φαγητόν εἰς τήν λεχώ καί νά τήν περιποιηθοῦν. Ἡ μεσαία ἴσως νά εἶναι ἡ Ἰουδίθ, τήν ὁποίαν κατ᾽ ὄνομα ἀναφέρει τό Πρωτευαγγέλιον τοῦ Ἰακώβου. Μία ἀπό τάς δούλας μέ ριπίδιον κάμνει ἀέρα εἰς τήν Ἄννα. <br /><br />Ἡ σκηνή εἰς τό ἄνω ἀριστερόν μέρος τῆς εἰκόνος ἔχει ἐμπνευσθῆ ἀπό τήν συνάντησιν τοῦ Ἰωακείμ καί τῆς Ἄννης μετά τήν ἀναγγελίαν ὑπό τοῦ ἀγγέλου περί ἀποκτήσεως τέκνου. Οἱ δύο εὐτυχισμένοι γονεῖς ἐναγκαλίζονται καί ἀσπάζονται εἰς τήν πύλην τοῦ σπιτιοῦ των (ἤ κατά τόν Ψευδο-Ματθαῖον εἰς τήν Χρυσῆν πύλην τῆς πόλεως). Ἡ Ἁγία Ἄννα λέγει εἰς τόν ἄνδρα της κατά τό Πρωτευαγγέλιον: «Νῦν οἶδα ὅτι Κύριος ὁ Θεός εὐλόγησέ με σφόδρα…». <br /><br />Εἰς τό δεξιόν μέρος τῆς εἰκόνος εἰκονίζεται ὁ Ἰωακείμ εἰς στάσιν προσευχῆς. Εἰς αὐτήν τήν ἱεράν στιγμήν τόν εὑρῆκεν ὁ ἄγγελος, πού τοῦ μετέφερε τήν χαρμόσυνον εἴδησιν. Ὁ Ἰωακείμ εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπό τήν Θεοτόκον, ἔχει ἐστραμμένον τό βλέμμα του πρός αὐτήν καί συνομιλεῖ μαζί της. <br /><br />Πλησίον τῆς νεογεννήτου Παναγίας κάθηται γνέθουσα μία παιδίσκη. <br /><br />Εἰς τήν ὅλην εἰκόνα κυριαρχεῖ ὁ τόνος τῆς χαρᾶς. <br /><br />Τά χρώματα τῶν ἐνδυμάτων καί τῶν ἀρχιτεκτονημάτων εἶναι ζωηρά, τά πρόσωπα φωτεινά, ὅπως ἄλλωστε ταιριάζει εἰς τήν γέννησιν τέκνου ὕστερα ἀπό πολλά χρόνια ἀναμονῆς. <br /><br />Κλείομεν τήν ἀνάλυσιν τῆς εἰκόνος τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου μέ ἀπόσπασμα ἀπό τόν λόγον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ εἰς τό Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου: <br /><br /> «Ὦ ζεῦγος λογικῶν τρυγόνων Ἰωακείμ καί Ἄννα τό σωφρονέστατον. Ὑμεῖς τόν τῆς φύσεως νόμον, τήν σωφροσύνην, τηρήσαντες τῶν ὑπέρ φύσιν κατηξιώθητε· τετόκατε (=ἔχετε γεννήσει) γάρ τῷ κόσμῳ Θεοῦ μητέρα ἀπείρανδρον. Ὑμεῖς εὐσεβῶς καί ὁσίως ἐν ἀνθρωπίνῃ φύσει πολιτευσάμενοι, ὑπέρ ἀγγέλους καί τῶν ἀγγέλων δεσπόζουσαν νῦν θυγατέρα τετόκατε. Ὦ θυγάτριον ὡραιότατον καί γλυκύτατον· ὦ κρίνον ἀναμέσον τῶν ἀκανθῶν ἐκφυέν ἐξ εὐγενεστάτης καί βασιλικωτάτης ρίζης δαβιτικῆς… Ὦ ρόδον ἐξ ἀκανθῶν τῶν Ἰουδαίων φυέν καί εὐωδίας θείας πληρῶ σαν τά σύμπαντα. Ὦ θύγατερ Ἀδάμ καί μήτηρ Θεοῦ. Μακαρία ἡ ὀσφύς καί ἡ γαστήρ ἐξ ὧν ἀνεβλάστησας· μακάριαι αἱ ἀγκάλαι αἵ σε ἐβάστασαν καί χείλη τά τῶν ἁγνῶν φιλημάτων σου ἀπολαύσαντα, μόνα τά γονικά, ἵνα ᾖς ἐν πᾶσιν ἀειπαρθενεύουσα». </span></div>
<div class="art-postcontent">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><a href="http://www.imaik.gr/">ΠΗΓΗ</a><br /> </span><br />
<div align="right" id="upm-buttons">
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-58436651167723099892018-08-22T19:05:00.000+03:002018-08-22T22:09:58.188+03:00Στην απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="entry-title" style="text-align: left;">
</h3>
<h3 class="entry-title" style="text-align: left;">
Στην απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.</h3>
<h3 class="entry-title" style="text-align: left;">
</h3>
<div class="banner_768_90" style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.diakonima.gr/wp-content/uploads/2012/08/koimisi-theotokou-15cent11.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-13388" height="763" src="https://www.diakonima.gr/wp-content/uploads/2012/08/koimisi-theotokou-15cent11.jpg" title="Koimisi Theotokou 15cent" width="584" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><b>του Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κυρού Διονυσίου.</b></i><br />
<br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><br />Η Εκκλησία εόρτασε πανηγυρικά πριν από οκτώ ημέρες την Κοίμηση και τη Μετάσταση της υπεραγίας Θεοτόκου και σήμερα, με την ίδια εορταστική διάθεση κλείνει την εορτή. Με τους ωραιότερους ύμνους κήδεψε τη μητέρα της ζωής, τους ίδιους ύμνους, που σαν απόηχος ακούονται και σήμερα στην Ιερή ακολουθία. Γιατί άλλη καλύτερη γλώσσα, για να εκφράσει το μυστήριο της πίστεως, η Εκκλησία δεν έχει παρά τη γλώσσα της ψαλμωδίας, που είναι μαζί ποίηση και μουσική στην πιο απλή και καθαρή της μορφή. Η Εκκλησία, δηλαδή ο λαός του Θεού εορτάζομε και τιμούμε τα πρόσωπα και τα γεγονότα της πίστεως, καθώς γράφει ο Απόστολος, «άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία ημών τω Κυρίω». Ο ύμνος, το εκκλησιαστικό τροπάριο είναι η ζωντανή έκφραση της αμώμητης λατρείας της Ορθοδοξίας. Ας ξεχωρίσουμε λοιπόν κι ας αναλύσουμε ιεροπρεπώς κάποια τροπάρια της μεγάλης εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κι ας είναι αυτό σήμερα το κήρυγμα του θείου λόγου.<br /><br /><br />Ας μη ρωτήσουμε κι ας μη ζητήσουμε για να βρούμε ποιοι είναι οι ποιητές και οι μελουργοί των τροπαρίων.<br /><br /><br />Αυτό δεν έχει καμιά απολύτους σημασία. Είναι η Εκκλησία, ο λαός του Θεού. Η ιερά υμνογραφία είναι η φωνή της πίστεως, η παράδοση και η ζωή των γενεών των πιστών. Ποιος ρώτησε για τους ποιητές των δημοτικών τραγουδιών; Είναι ο κάθε λαός μέσα στις ιστορικές περιπέτειες και τους αγώνες του. Το ίδιο και του μεγάλου θησαυρού της υμνογραφίας ποιητής είναι η Εκκλησία· κι αν κάπου ακούονται κάποια ονόματα ιερών ποιητών και υμνογράφων, αλλά και τα ονόματα αυτά και τα πρόσωπα μένουν πάλι και είναι πνευματική περιουσία της Εκκλησίας.<br /><br /><br />Τα τρία λοιπόν ανώνυμα τροπάρια της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που ψάλλονται στην αρχή του Εσπερινού, είναι από τα πιο χαρακτηριστικά και γνωστά της Εκκλησιαστικής υμνολογίας. Στη γλώσσα της ψαλμωδίας ονομάζονται αυτόμελα, που θα πει πως έχουν ένα δικό τους και ξεχωριστό μουσικό μέλος. Θέλουν να είναι εξόδια άσματα στην Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά η πίστη της Εκκλησίας τα μετατρέπει σε εγκωμιαστικό χαιρετισμό προς τη μητέρα της ζωής. Αν δεν υπάρχει θάνατος για τους πιστούς, όταν εκδημούν από το σώμα και ενδημούν προς το Θεό, πώς λοιπόν μπορεί να πέθανε η Παναγία Παρθένος Μαριάμ; Παράδοξο πραγματικά είναι το θαύμα· «η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται και κλίμαξ προς ουρανόν ο τάφος γίνεται». Η γυναίκα λοιπόν που γέννησε τη ζωή του κόσμου απέθανε, άλλ’ όμως το πανάχραντο σώμα της ανέβηκε στον ουρανό. Σαν άνθρωπος και η Θεοτόκος πληρώνει το κοινό χρέος, αποθνήσκει και ενταφιάζεται με κάθε ιερή τάξη στη Γεθσημανή από τους Αποστόλους. Αλλά ύστερ’ από τρεις ημέρες το καθαρότατο και αμόλυντο σώμα της δεν βρίσκεται στον τάφο. Ο τάφος που για κάθε άνθρωπο, μέχρι την ημέρα της κοινής αναστάσεως, είναι το κρεβάτι της αναπαύσεως του και το χωνευτήρι του κορμιού του, για την Υπεραγία Θεοτόκο γίνεται η κλίμακα που την ανεβάζει στον ουρανό.<br /><br /><br />Η Εκκλησία μπροστά σ’ αυτό το γεγονός χαιρετίζει τη Γεθσημανή, που έγινε το άγιο τέμενος της Θεοτόκου. Ύστερα στέκει με έκσταση και μιλάει με θαυμασμό στη Δέσποινα του κόσμου, γιατί αυτή και πρώτα υπήρξε θρόνος του Υψίστου και τώρα μετέστη από τη γη στον ουρανό. Τέλος βλέπει να δοξάζουν την κοίμηση της άγιας Παρθένου όλες οι αγγελικές δυνάμεις στον ουρανό κι όλοι οι άνθρωποι στη γη, οι βασιλιάδες κι ο λαός. Κι αντί να ξεφύγει από το στόμα της κάποιος λυπητερός λόγος, η Εκκλησία ξεσπάει και στα τρία τροπάρια στο «χαίρε» του Αγγέλου· «Κεχαριτωμένη, χαίρε μετά σου ο Κύριος». Αυτός είναι ο μοναδικός χαιρετισμός του ουρανού προς τη γη, το μήνυμα που έφερε ο Άγγελος προς την αγνή Παρθένο της Ναζαρέτ. «Ο Κύριος μετά σου» είπε ο αρχάγγελος Γαβριήλ, και η Εκκλησία συμπληρώνει, ερμηνεύοντας το μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως «ο παρέχων τω κόσμω διά σου το μέγα έλεος». Γιατί όλο το μυστήριο της θείας οικονομίας για τη σωτηρία του άνθρωπου είναι η έκφραση του ελέους και της αγάπης του Θεού, που θύρα για να μπει σαν άνθρωπος στον κόσμο, μεταχειρίστηκε μια ταπεινή παιδούλα, τήν παρθένο Μαρία.<br /><br /><br />* * *<br /><br /><br />Μέσα στην υμνολογία της εορτής ξεχωρίζουν οι δυό Κανόνες, που φέρουν τα ονόματα των δυό μεγάλων ποιητών της Εκκλησίας, του Κοσμά και του Δαμάσκηνου. Είναι δυο άνθρωποι αυτοί, που μεγάλωσαν κι έζησαν πολύν καιρό μαζί και με θεοκίνητη γλώσσα ύμνησαν όλες τις μεγάλες Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές της Εκκλησίας. Για να μπορέσουμε, όχι να καταλάβουμε την ποιητική και φιλολογική αξία των εκκλησιαστικών ύμνων, αλλά να αισθανθούμε και να ζήσουμε την ιερή ομορφιά τους, δεν χρειάζεται να είμαστε θεολόγοι και φιλόλογοι. Φτάνει μόνο να μιλά μέσα μας η πίστη· όχι αόριστα και άχρωμα η θρησκευτική πίστη, αλλά η πίστη της Εκκλησίας. Γιατί άλλο πράγμα είναι να μιλάμε τάχα για θρησκεία κι άλλο πράγμα να μιλά μέσα μας η πίστη κι ο κόσμος της Εκκλησίας. Τα τροπάρια της κάθε εορτής, τα τροπάρια τώρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, για τα οποία είναι σήμερα ο λόγος, δεν είναι απλώς θρησκευτικοί ύμνοι, αλλά είναι τροπάρια της λατρείας της Εκκλησίας.<br /><br /><br />Σταματάμε στον Ειρμό, δηλαδή στο πρώτο τροπάριο του πρώτου Κανόνα, που είναι η Καταβασία της πρώτης Ωδής. Είναι τάχα άγνωστα και ακατάληπτα αυτά που λέμε τώρα;<br /><br /><br />Άλλ’ αυτό ακριβώς εννοούμε, όταν λέμε ότι πρέπει να μιλά μέσα μας η πίστη και ο κόσμος της Εκκλησίας. Το μεγάλο μας σχολείο, ένα σχολείο στο όποιο φοιτάμε σ’ όλη μας τη ζωή, είναι η Εκκλησία. Δεν είναι τώρα για να πούμε και να διδάξουμε τί είναι Κανόνας και τί είναι Ειρμός και τί είναι Ωδή και τί είναι Καταβασία· αυτά δεν μαθαίνονται σαν κάθε γνώση στο σχολείο, αλλά όπως η μητρική γλώσσα μέσα στο σπίτι· ο κάθε ορθόδοξος χριστιανός, που κάθε Κυριακή και εορτή συνήθισε να είναι στην Εκκλησία, έμαθε και ξέρει τί λέγεται και τί γίνεται εδώ μέσα. Η κοινή θεία λατρεία της Εκκλησίας δεν είναι μόνο προσευχή, αλλά είναι και διδασκαλία, μια διδασκαλία εποπτική, σαν στο καλύτερο πρότυπο σχολείο.<br /><br /><br />Σταματάμε λοιπόν στην Καταβασία της πρώτης Ωδής. Είναι το τροπάριο, που ξεχωρίζει μέσα στην ακολουθία του Όρθρου, που ψάλλεται πανηγυρικά σ’ έναν καθαρά ελληνικό ήχο. Γιατί αυτό εννοούμε όταν λέμε και το καυχιόμαστε πώς η Ορθοδοξία είναι Ελληνική. Το σώμα της είναι ευαγγελικό και μόνο το ένδυμά της είναι Ελληνικό· η γλώσσα και η μουσική της ορθόδοξης λατρείας είναι ελληνικά. Κι όπου ακόμα μεταφράστηκαν οι ιερές ακολουθίες και η θεία Λειτουργία σε άλλες εθνικές γλώσσες κι εκεί κάτω από τη μετάφραση φαίνεται η ελληνική γλώσσα κι ακούμε τη φωνή της.<br /><br /><br />Η Καταβασία λοιπόν της πρώτης Ωδής της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ακούεται σαν ένα γνώριμο στ’ αφτιά μας ελληνικό δημοτικό τραγούδι. «Πεποικιλμένη τη θεία δόξη, η ιερά και ευκλεής, Παρθένε, μνήμη σου, πάντας συνηγάγετο προς ευφροσύνην τους πιστούς…». Μη σας τρομάζει που λέμε για τραγούδι. Ο άγιος της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ο Σκιαθίτης Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έλεγε κι έγραφε πως τα τροπάρια της Εκκλησίας είναι τα τραγούδια του Θεού. Και η Καταβασία, για την οποία τώρα είναι ο λόγος, έγινε αφορμή για να γράψει ένα από τα μικρά διηγήματα του με τον τίτλο: «Η πεποικιλμένη».<br /><br /><br />Να σε μια πρόχειρη μετάφραση τα παραπάνω λόγια της Καταβασίας· «Στολισμένη με τη θεία δόξα η ιερή και παινεμένη, Παρθένε, μνήμη σου, σύναξε όλους τούς πιστούς, για να γιορτάσουν με χαρά…». Τί είναι λοιπόν οι εορτές μας; Τί είναι οι ετήσιες πανηγύρεις της Εκκλησίας; Είναι οι ιερές συνάξεις των πιστών στη μνήμη των προσώπων και των γεγονότων της πίστεως. Αυτό το τονίζομε πάντα· όχι κάποιων ιδεών ή πολιτικών σχημάτων, αλλά των προσώπων και των γεγονότων, γιατί ενυπόστατη και εμπράγματη είναι η πίστη της Εκκλησίας. Η Εκκλησία εορτάζει όχι την ελευθερία, αλλά τον άγιο Ελευθέριο· όχι την ειρήνη, αλλά την άγια Ειρήνη· όχι την μητέρα, αλλά τον Ευαγγελισμό και την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου· όχι τον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, αλλά το Πάσχα και τα Χριστούγεννα. Γιατί η πίστη και η λατρεία της Εκκλησίας δεν είναι κάποια θεωρητική και, ιδεολογική διδασκαλία, αλλά κήρυγμα γεγονότων, βίος και ζωή αγίων προσώπων του Ιησού Χριστού, της Υπεραγίας Θεοτόκου και όλων των Άγιων. Στην Εκκλησία δεν υπάρχει η αγιοσύνη σαν ένα ιδεολογικό σχήμα, αλλά υπάρχουν άγιοι άνθρωποι. Στην Εκκλησία δεν υπάρχει μια αόριστη πίστη στο «υπέρτατο ον», που δεν θα πει τίποτα, αλλά υπάρχει η πίστη στην αγία και ομοούσιο και ζωοποιό και αδιαίρετη Τριάδα· στον Πατέρα, που ακούσαμε τη φωνή του στη Βάπτιση και στη Μεταμόρφωση· στο Υιό, που αναστράφηκε μεταξύ μας σαν άνθρωπος· και στο Άγιο Πνεύμα, που το είδαμε στον Ιορδάνη «ωσεί περιστεράν» και στην Πεντηκοστή «εν είδει πύρινων γλωσσών». Αυτά λοιπόν τα πρόσωπα και τα γεγονότα συνάζουν κάθε φορά τους πιστούς, για να εορτάσουν γεμάτοι χαρά και πνευματική ευφροσύνη.<br /><br /><br />Σ’ έναν ύμνο ακόμα της εορτής της Κοιμήσεως θα σταματήσουμε και θα κλείσουμε το σημερινό κήρυγμα. Είναι το Κοντάκιο. Ας μη ρωτάμε πάλι γιατί λέγεται Κοντάκιο και τί στην εκκλησιαστική υμνογραφία είναι το Κοντάκιο. Αυτό είν’ ένα μάθημα για άλλη περίσταση· άλλ’ αυτό μόνο μπορούμε να πούμε τώρα, πώς το Κοντάκιο είναι ο ύμνος που ψάλλεται στη θεία Λειτουργία από τους ιερείς μέσα στο άγιο Βήμα πριν από το «Άγιος ο Θεός…». Το Κοντάκιο στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, αλλά και σε κάθε εορτή, είναι το τροπάριο που με πολύ σύντομο και επιγραμματικό τρόπο συνοψίζει όλη την υπόθεση της εορτής. Να πώς το ακούσαμε από το χορό των ιερέων τώρα πριν από λίγο· «Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα, τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γαρ ζωής μητέρα προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον».<br /><br /><br />Θα προσπαθήσω να μεταφέρω στη γλώσσα μας όσο μπορώ καλύτερα τα λόγια του τροπαρίου αυτού, προσθέτοντας έναν ελαφρό σχολιασμό. Την Υπεραγία Θεοτόκο, που ακοίμητα πρεσβεύει για κάθε πιστό, που όλη μας η ελπίδα είναι στην προστασία της, ο τάφος κι ο θάνατος δεν την κράτησε, γιατί σαν μητέρα της ζωής την πήρε στη ζωή εκείνος που σαρκώθηκε μέσα της «εκ Πνεύματος Αγίου». Δεν κοιμήθηκε, αλλά πρεσβεύει ακοίμητα για μας· δεν μας άφησε, αλλά μας προστατεύει πάντα. Ο τάφος κι ο θάνατος δεν μπόρεσαν να την κρατήσουν. Πώς θα γινότανε τάχα αυτό; Αυτή γέννησε το Χριστό, που είναι η ζωή, κι ο Χριστός την πήρε στα χέρια του μαζί του. Γι’ αυτό λοιπόν και σήμερα και πάντα στη θεία Λειτουργία αυτή είναι η δική μας θερμή δέηση και προσευχή προς το Σωτήρα Χριστό· «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ, σώσον ημάς». Αμήν.</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.diakonima.gr/">ΠΗΓΗ</a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
</div>
<h3 class="entry-title" style="text-align: left;">
</h3>
</div>
Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-37551483748131145222017-08-14T09:32:00.000+03:002018-08-22T22:10:41.980+03:00Χριστιανών η προστάτις, των θλιβομένων η χαρά <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6O3tM-nsJ0oul15v_PA4vcqktBT0YcjAAQomx7LQIz5JUl1F7I4B3Bz5pqyxUByNxqjBL9q4jmdWEj3zTeCuBEiUgTBN7GGsNA3DdHkwgHKa2x4yV3ZCIpEPZ5cLJSXHBoOladFwnSszB/s1600/%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="278" data-original-width="181" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6O3tM-nsJ0oul15v_PA4vcqktBT0YcjAAQomx7LQIz5JUl1F7I4B3Bz5pqyxUByNxqjBL9q4jmdWEj3zTeCuBEiUgTBN7GGsNA3DdHkwgHKa2x4yV3ZCIpEPZ5cLJSXHBoOladFwnSszB/s400/%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="260" /></a></span></div>
<br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">Τις μέρες τούτες τις ευλογημένες τις δεκαπενταυγουστιάτικες, πού η Εκκλησία μας σταθερά επανέρχεται στην λαμπρή πανήγυρη του θερινού πάσχα και όλα αστράφτουν και λάμπουν στην Χάρη της Παναγιάς μας, μια αδιόρατη θλίψη ευγενικιά, μας συγκλονίζει και συντονίζει τα κρύφια αισθήματα της χαρμολύπης μας. <br /> </span></span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">Είναι νηστήσιμες αυτές οι μέρες, γιατί είναι μέρες περισυλλογής, αφιερωμένες στην αγνότητα, γιατί κατ εξοχήν αγνή είναι και η Παναγία η Παρθένα. Και φιλτράρονται εξαίσια μέσα στην αποκάρωση της καρδιάς της καλοκαιρινής κάψας, όπου πάσα σαρξ βροτεία σιγεί και παραμένει ανενεργή στην αμαρτία και τα πάθη και αυτή την δραστηριότητα της πολυπραγμωσύνης μας.Είναι αυτός ο καιρός πού από την μια λάμπει και γεμίζει ευφροσύνη τις ψυχές, ευφροσύνη τέτοια πού την πλαισιώνουν θυμιάματα και τροπάρια παρακλητικά της αρχαίας ευγένειας της πονεμένης μας φυλής και από την άλλη αίθει, θυμίζοντας καρδιές φλεγόμενες από τον θείο έρωτα, αλλά και κατατρυχόμενες από τον καύσωνα των παθών, πού ζητούν τον δροσισμό τους. <br /> </span></span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">Και τότε η παραμυθία, η παράκλησις των πενθούντων, η γλυκασμός των αγγέλων, των χριστιανών η προστάτις, των θλιβομένων η χαρά, έρχεται ως αύρα λεπτή και αναψυχή των καμνόντων, να παρηγορήσει, να ενισχύσει, να δώσει την απόκρυφη ελπίδα την μένουσα χαρά, γι αυτούς πού απόκαμαν από τον καύσωνα της κακίας και γονάτισαν παραδομένοι μέσα στον κλύδωνα και τον παθών τον τάραχο.Έρχεται η δεσπόζουσα, η γαληνή, η μειλίχια, η θεϊκή της μορφή για να ελκύσει τον πόνο των ψυχών, των σωμάτων τον κάματο, να ακούσει θρήνους ανθρώπων αποκαμωμένων από την Κακία του κόσμου, των ασθενών τις ικεσίες, αυτών πού αγαπήσαν το παράπονο και αυτών πού θέλουν να πιστέψουν τα ρωτήματα. <br /> </span></span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">Άνθρωποι σφάζονται εκατέρωθεν στο όνομα του θεού τους, οι πτωχοί παραγκωνίζονται και συνθλίβονται, ασθένειες με νέα εντυπωσιακά ονόματα της ψυχής και του σώματος και πάθη αρχαία ταλανίζουν τον άνθρωπο, η θλίψη πλεονάζει, η απελπισία θρονιάζεται δέσποινα του κόσμου και η απιστία αναίσχυντα κομπάζει για την κυριαρχία της πάνω στους ανθρώπους. Ει δυνατόν πλανώνται και οι εκλεκτοί και ο άνθρωπος κουφάρι άψυχο και πτώμα στολισμένο τις μεγάλες βλασφημίες σήπεται μέσα στην χαρά του κόσμου τους. <br /> Αλλά η Παναγιά στέκει ως είναι και ως ήταν, στο εικόνισμα το ορθόδοξο της, στις καρδιές αυτών πού πονάνε και ακόμα ελπίζουνε. Είναι η Μάνα του Θεού και είναι η Μάνα του Πόνου.Αγάπη,αγάπη παντού. Μια αγάπη φτιαχτή , ένα σύνθημα να ντυθεί η αμαρτία, η απιστία, η κυνική απεμπόληση κάθε ιερού για την αγάπη του Κόσμου, για την συναίνεση των πορνών , για την ταύτιση με την αρρώστια και την λέπρα πού κατατρώει τους εμπόρους συναισθημάτων. Αλλά η Εικόνα της παραμένει αγνή!Παραμένει ατόφια μητρική, ατόφια ορθόδοξη, χαρά ατόφια πνευματική και παράκληση μοναδική! Δεν έχουμε εδώ επιπεδο συναισθηματισμό και συναίνεση στην ανομία. Έχουμε την τελευταία και μόνη αυθεντικότητα της θεοφανείας. Είναι το έσχατο της αλήθειας καταφύγιο. Πού δεν ξεγελά. Δεν εκβιάζει. Δεν απαιτεί. Αλλά την άχραντη μαντήλα της απλώνει για να σκουπίσει τον ιδρώ του καμάτου, τα δάκρυα του πόνου, της αμφιβολίας να σκεδάσει τα νέφη και των λυπηρών τις επαγωγές. Η ατόφια αγάπη στην Παναγία επιβιώνει, γιατί είναι η μήτρα της αγάπης και του Χριστού η μητέρα.Είναι η Εικόνα η Εσχάτη της Αγάπης. Αυτό πού αναζητά ο τυφλός επαίτης ο άνθρωπος, μέσα στο φως το τεχνητό των διαβόλων του κόσμου.Είναι το Άγιο Φως το τελευταίο, το αυτομάτως απτομενος , ο φάρος πού λάμπει από μακρυά, στις απόκρημνες του κόσμου ακτές, η τελευταία γνήσια φλόγα, στο περίλαμπρο αυτό και φτιαχτό πανηγύρι των ψεύτικων φωτοχυσίων , πού εντυπωσιάζουν τόσο τους υπερήφανους.Είναι ο έλεγχος και η κρίση του σκοταδιού και η δραχμή η απολομένη , πού η παρθένα ψυχή αναζήτησε και βρήκε και εισήλθε φωτοφόρα και χαρούμενη στο Γάμο του Κυρίου της, συγκαλώντας τα αδέρφια της τους ανθρώπους σε χαρά μεγάλη για το εύρημα. <br /> Κάτω από τον σταυρό σταυρώνεται η ίδια. Μπρος το κενό μνήμα ανασταίνεται. Είναι η μάνα η αρχέγονη του ανθρώπου πού βίωσε όλο τον πόνο και την δυστυχία του και άκουσε τα παράπονα και τις θλίψεις χριστιανών και αλλοφύλων, ιερέων και λαϊκών, βασιλέων και πενήτων,αγίων και αμαρτωλών. Είναι η ανακούφιση, η πάντων χαρά, η μεγάλη επιστροφή στην αρχαία αυτή ευγένεια του ανθρώπου, όταν βγήκε από την πνοή του Θεού, άγιος και ζωντανός.Πονεμένα είναι τα τροπάρια πού της ψάλλουμε γιατί νιώθει από πόνο και πονεμένη, σταυρωμένη είναι και η δική μας πίστη. Χαρούμενοι οι ύμνοι στην κοίμηση της, γιατί είναι κοίμηση της ζωής, επιστροφή στον Υιό και Θεό της, πασχαλινό εικόνισμα της δικής μας ανάστασης. <br /> </span></span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">Η Παναγιά ξεπερνά τα όρια της δικής μας πίστης και της δικιάς μας θρησκείας. Αγκαλιάζει το σύμπαν σαν μάνα οικουμενική, σαν αρχετυπη Μάνα και Καταφυγή. Στην χάρη της προσπίπτουν αλλόφυλοι. Την βοήθεια της επικαλούνται αλλόθρησκοι. Το Πρόσωπο της προσκυνούν και οι εθνικοί. Είναι οικειοτέρα του Υιού της για την πλειονότητα δικών και ξένων. Δεν είναι μόνο αυτή η Μητρική Φιγούρα πού συγκινεί και ελκύει. Βαθιά μέσα του και ο μυημένος και ο αμύητος γνωρίζει, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν τον σπόρο να τα γνωρίζουν μυστικά όλα αυτά, πώς η Παναγία είναι ο Τελειοποιημένος Άνθρωπος. Το Παιδί του Θεού. Ο Θεωμένος. Η νίκη του ανθρώπου πάνω στην αμαρτία. Ο άνθρωπος στον οποίο απόλυτα ευδόκησε ο Θεός και συμφιλιώθηκε μια για πάντα μαζί του.Αυτά η ταπεινή και δεκτική καρδιά τα ψυχανεμίζεται ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, παιδεία ή γένος. Και αυτή η μυστική η δύναμη και η έλξη πού τρέφουν τέτοια αγάπη και οικειότητα. Μόνο ένας δαιμονισμένος, καθ όλα αμαυρωμένος άνθρωπος, καν ονόματι Χριστιανός, μπορεί να απορρίψει το θεομητορικό πρόσωπο. Η απόλυτη υπερηφάνεια πού είναι η απόλυτη μωρία. Πού είναι η απόλυτη θλίψη, θλίψη τόσο διεστραμμένη πού δεν δέχεται πιά την Χαρά και επειδή μυστικά τον βασανίζει, αγαπά το σκότος μάλλον , ει την Ζωή των ανθρώπων. <br /> Ξέχωρα και πάνω απ όλα το επαναλαμβάνουμε είναι η Μάνα του Πόνου, είναι η Μάνα της Παράκλησης. Γι αυτό την αγαπάμε τόσο, διότι δεν παύουμε να θλιβόμαστε και να κατατρυχόμαστε σε αυτόν τον βίο τον πολυκύμαντο. Και αυτή είναι το καταφύγιο και ο γαληνότατος όρμος, πού οδηγεί στην Ειρήνη την μένουσα, τον Υιό και Θεό της. Γι αυτό και αν ψάλλουμε πασχαλινά τροπάρια και πανηγυρίσουμε την έξοδο της την λαμπρή, θα μας μείνει και μετά και για πάντα. αυτή η αδιόρατη μα έντονη του δεκαπενταύγουστου χαρμολύπη, αυτή η μυστική συγκίνηση , πού σάρκα έχει την ρωμαίικη ψυχή μας την θεομητοροστολισμένη και για ψυχή την νοσταλγία της χαράς των αγγέλων, της χαράς να ζούμε στον κόσμο του Υιού της. Και Αυτή παραμένει η θύρα η μυστική για αυτή την Ζωή.</span></span><br />
<h2>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.gr/2017/08/blog-post_11.html">ΠΗΓΗ </a></span></span></h2>
<h2 style="text-align: left;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></h2>
</div>
Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-72954829535886320322017-08-05T14:45:00.000+03:002017-08-05T14:45:48.613+03:00Της Μεταμορφώσεως Του Σωτήρος Χριστού.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3>
<span style="color: #990000;"><b>Της Μεταμορφώσεως Του Σωτήρος Χριστού.</b></span></h3>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div align="right">
<i>(Ευαγγέλιο: Ματθ . 17, 1-9-Απόστολος: Β ' Πέτρ . 1, 10-19) </i></div>
<div align="right">
<a href="http://www.apostoliki-diakonia.gr/bookshop/ItemShowDetails.aspx?productID=758">Κήρυγμα και Θεολογία Β'</a><b><br />
</b>Γεωργίου Π. Πατρώνου, εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας, 2003, σελ. 225-234 </div>
<div align="right">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheZTRGeFaWseDbRba-tVfvPhmYXai6Dikuxgss0TC7MXkSwqCGCza-akbEBDS67BpD-fzduJLYR60HqRkrgqFdU3_RDCQPXLMoJgPfAQYsD7AgebhD7R6vYoRBNpf32gDr72uUGgeIvxJK/s1600/%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%258C%25CF%2581%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25A3%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1153" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheZTRGeFaWseDbRba-tVfvPhmYXai6Dikuxgss0TC7MXkSwqCGCza-akbEBDS67BpD-fzduJLYR60HqRkrgqFdU3_RDCQPXLMoJgPfAQYsD7AgebhD7R6vYoRBNpf32gDr72uUGgeIvxJK/s400/%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%258C%25CF%2581%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25A3%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582.jpeg" width="287" /></a></div>
<br /></div>
<h3>
<b> </b></h3>
<div align="justify">
<span style="color: #990000;"><b><i>Ε</i></b><b>ισαγωγικά </b></span></div>
<div align="justify">
<br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /><br />Η σημερινή εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου θεωρείται ως μια από τις σημαντικότερες του εορτολογικού κύκλου των Δεσποτικών εορτών, ιδιαίτερα στην Ορθόδοξη Παράδοση, γιατί έχει μιαν άμεση αναφορά στην τελείωση και θέωση του ανθρώπου, που είναι και η εσχατολογική προοπτική της θείας Οικονομίας. Όλα τα γεγονότα της ζωής και δράσης του Ι ησού Χριστού αναφέρονται στη λύτρωση και τη σωτηρία του κόσμου. Η μεταμόρφωση, όμως, πέρα από τη χριστολογική σημασία που φανέρωσε σε όλους την επί της γης δόξα του Κυρίου, έχει και μια βαθύτατη ανθρωπολογική σπουδαιότητα αφού δείχνει προς τον σκοπό της πνευματικής πορείας, που είναι η θέωση και η δοξοποίηση του καθενός ανθρώπου. <br /><br /><br />Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι άκρως ενδιαφέρουσα για δύο σημαντικούς λόγους: και για τον ιστορικό ρεαλισμό της περιγραφής του γεγονότος της μεταμόρφωσης, αλλά και για το βαθύτατο θεολογικό νόημα που εμπεριέχει και που αναφέρεται στον άνθρωπο και στην προοπτική της ιστορικής του πορείας. Η εορτολογική παράδοση, μάλιστα, εμμένει όχι μόνο στην ιδιάζουσα θεολογική ερμηνεία που προβάλλεται, αλλά και στη συμβολικότητα του γεγονότος με την αναφορά και τη συσχέτιση του γεγονότος της μεταμόρφωσης με το όρος Θαβώρ. Έτσι το <br /><br /><br />Θαβώριο όρος παίρνει τη θέση συμβόλου λειτουργικού και επισημαίνει το σημείο αναφοράς στην αγιαστική και θεοποιητική πορεία όλων μας. <br /><br /><br />Η μεταμόρφωση του Κυρίου και η προοπτική της μεταμόρφωσης του καθενός ανθρώπου βρίσκονται σε οργανική και λειτουργική σχέση μεταξύ τους. Έχουμε συνάντηση του θείου και του ανθρώπινου, του κτιστού και του ακτίστου . Η μεταμόρφωση βρίσκεται σε άμεση σχέση με την ενανθρώπηση. Ο Θεός γίνεται «ως εις εξ ημών» και η μεταμόρφωση φανερώνει αυτό που πρέπει να γίνουμε εμείς. Στην θαβώριο μεταμόρφωση μετέχει ο Θεός και ο άνθρωπος. Μετέχει όλη η φύση και η κτίση. Μεταμορφώνεται το πνεύμα αλλά και το σώμα. Πρόκειται για τη μεταμόρφωση του όλου ανθρώπου και της καθόλου δημιουργίας. Έχει, επομένως, η μεταμόρφωση καθολική σημασία. Γι' αυτό και δεν πρέπει να κατανοείται η μεταμόρφωση ως περιπτωσιακό γεγονός και ως αναφερόμενο στα πνευματικά και στα επιμέρους μόνο θέματα του ανθρώπου και της ζωής του. Πολύ περισσότερο δεν πρέπει να κατανοείται ως γεγονός που αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. <br /><br /><br />Υπ' αυτή την έννοια, το σημερινό κήρυγμα, αν και θα αναφερθεί σε τέσσερα μόνο βασικά σημεία, σκοπός μας είναι να επιχειρήσουμε μια σφαιρική προσέγγιση του γεγονότος της μεταμόρφωσης στην ολότητα του και στην καθολικότητα του, φωτίζοντας θεολογικά αυτό καθαυτό το γεγονός αλλά και τη σημασία του για τη δική μας πνευματική πορεία. <br /><br /><span style="color: #990000;"> Η Μεταμόρφωση ως ιστορικό γεγονός </span><br /><br /><br />Το ευαγγελικό ανάγνωσμα δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για την ιστορικότητα του γεγονότος της μεταμόρφωσης του Χριστού. Ο Κύριος παραλαμβάνει τρεις από τους μαθητές του, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και μεταμορφώνεται «έμπροσθεν αυτών». Η μαρτυρία των τριών είναι ιδιαίτερα σημαντική. Δεν πρόκειται, επομένως, για θεολογικό μύθο. Βέβαια πρόκειται για μια πνευματική εμπειρία των τριών μαθητών του Ιησού, όμως η εμπειρία αυτή εδράζεται σε ιστορικό γεγονός και συνδέεται με εξωτερικά εύληπτα φαινόμενα. Βλέπουν τον Κύριο στην κορυφή του όρους να λάμπει το πρόσωπο του «ως ο ήλιος» και τα ενδύματα του να γίνονται «λευκά ως το φως». Παρατηρούν δίπλα στον μεταμορφούμενο Διδάσκαλο να παρίστανται ως «μάρτυρες» του γεγονότος δύο σημαντικά πρόσωπα της ιουδαϊκής αποκαλυπτικής και της εσχατολογικής παράδοσης του Ισραηλιτικού λαού, τον Μωυσή και τον Ηλία. Όλα αυτά φανερώνουν ένα είδος θεοφάνειας μέσα στον μεσσιανολογικό χαρακτήρα του γεγονότος. <br /><br /><br />Παράλληλα ο λαός είναι συγκεντρωμένος, κατά τη διήγηση της περικοπής, κάτω στους πρόποδες του Όρους, μαζί με τους υπόλοιπους μαθητές και περιμένουν τον Κύριο να κατέβει από το Θαβώρ, να τους κηρύξει τη νέα πίστη και να θεραπεύσει τους βασανισμένους ασθενείς τους. Όλη η ευαγγελική περικοπή έχει μια θαυμαστή ρεαλιστική προσέγγιση του γεγονότος. Δεν αφήνει περιθώρια για καμιά αμφισβήτηση, ότι εδώ πρόκειται για μια απλή αλλά γεμάτη σαφήνεια περιγραφή ενός πραγματικού ιστορικού συμβάντος. Αυτό το συμβάν πραγματοποιείται «έμπροσθεν» όχι μόνο των μαθητών αλλά και του λαού και επομένως δεν επιδέχεται καμιά αμφισβήτηση. Αντίθετα ένα τέτοιο ιστορικό γεγονός υπόκειται σε ιστορική διερεύνηση και θεολογική ερμηνεία, ώστε να εξαχθούν τα κατάλληλα συμπεράσματα προς ενίσχυση της πίστεως και της οικοδομής των πιστών. <br /><br /><br />Τα ευαγγελικά ιστορικά γεγονότα δεν πρέπει να απομονώνονται και να τα επενδύουμε με το ένδυμα του θεολογικού μύθου. Είναι μέρος της γενικότερης ιστορίας της ανθρωπότητας, η δε αποκάλυψη τους έχει άμεση σχέση με την παγκόσμια ιστορία και ιδιαίτερα με την ιστορία του σχεδίου της θείας Οικονομίας. Το γεγονός της μεταμορφώσεως, μάλιστα, έχει άμεση σχέση με το ιστορικό γίγνεσθαι και με την ιστορική πορεία της ανθρωπότητας προς την τελείωση και τη θέωση . <br /><br /><span style="color: #990000;">Η θεολογική ερμηνεία του γεγονότος </span><br /><br /><br />Στο γεγονός της μεταμόρφωσης έχουμε τα έξης ενδιαφέροντα στοιχεία για μια ουσιαστική θεολογική προσέγγιση. Καταρχήν έχουμε την εμφάνιση του Μωϋσή και του Ηλία, δύο προσώπων της ιερής ιστορίας του Ισραήλ που συνδέονται άμεσα με την έλευση και την εμφάνιση του Μεσσία. Ο χαρακτήρας του γεγονότος, επομένως, είναι σαφώς μεσσιανολογικός και άρα η όλη ευαγγελική διήγηση είναι καθαρά χριστοκεντρική . Με άλλα λόγια έρχεται να φωτίσει το μυστήριο του προσώπου του Ιησού Χριστού και να δώσει σαφή απάντηση στο ιστορικό ερώτημα «τις γαρ ούτος έστιν ;». <br /><br /><br />Ο Ιησούς δεν είναι μόνο ιστορικό πρόσωπο, που γεννάται σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, «εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας και εν ημέραις Ηρώδου τον Μεγάλου», που γενεαλογείται ως μέλος κάποιας συγκεκριμένης οικογένειας της φυλής και του γένους Δαβίδ, αλλά είναι και ο αναμενόμενος δια μέσου των αιώνων Χριστός του Κυρίου που θα έρθει για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αυτή δε η έλευση του θα επιβεβαιωθεί, κατά την παράδοση, από την παρουσία των αποκαλυπτικών προσώπων του Μωϋσή και του Ηλία. <br /><br /><br />Η παρουσία δε αυτή του Μωϋσή και του Ηλία έχει μια βαθιά παράδοση στην εσχατολογία και τη μεσσιανολογία του Ισραήλ. Όπως και η εμφάνιση, κατά μια άλλη παράλληλη παράδοση, του Μωϋσή και του Ενώχ. Τα πρόσωπα αυτά αποτελούν την εγγύηση και την επιβεβαίωση μιας αληθινής μεσσιανικής παρουσίας αλλά και θεοφάνειας . Και δεν επιβεβαιώνουν μόνο την παρουσία του Μεσσία -Χριστού στο ιστορικό παρόν, αλλά τα ίδια τα πρόσωπα αυτά υπάρχει παράδοση ότι θα συνοδεύσουν τον Χριστό και κατά τη δευτέρα και ένδοξη εσχατολογική παρουσία. Γι' αυτό ακριβώς και το γεγονός της μεταμόρφωσης αποτελεί πρόγευση και προμήνυμα και της ένδοξης δευτέρας παρουσίας. Έτσι στο γεγονός αυτό έχουμε την ιστορία της μεταμόρφωσης, αλλά και την προοπτική της εσχατολογικής εξέλιξης και πλήρωσης. <br /><br /><br />Το δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο της μεταμόρφωσης είναι η εμφάνιση και η παρουσία του ακτίστου φωτός. Το φως της μεταμόρφωσης περιβάλλει κατά κύριο λόγο τον Ιησού Χριστό και κατ' επέκταση τους μαθητές, τον κόσμο όλο και όλη την κτίση. Διερωτάται βέβαια κανείς τι είδους φως είναι αυτό και ποια η σημασία του. Μήπως πρόκειται για μια απλή ανταύγεια ακτίνων του ηλίου που φωτίζουν τα πράγματα και λαμπρύνουν τα αντικείμενα, ή πρόκειται για κάποιο άλλο <span style="color: #990000;">«φως»</span>, άλλης φύσεως και άλλης ποιότητας; Το ερώτημα αυτό που τίθεται από πολλούς απαιτεί όχι μόνο ιστορική προσέγγιση αλλά και θεολογική διερεύνηση. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /><br /><br />Η πατερική ερμηνευτική θεολογία κάνει ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις. Ειδικότερα ο Μέγας Βασίλειος στο έργο του «Εξαήμερος», σχολιάζοντας τα γεγονότα της αρχικής δημιουργίας, ομιλεί σε κάποιο σημείο για ένα πρωταρχικό<span style="color: #990000;"> «φως»</span> της πρώτης ημέρας. Αυτό το <span style="color: #990000;">«φως»</span> το αποκαλεί <span style="color: #990000;">«φως καθαρότατον </span>», <span style="color: #990000;">«ειλικρινές</span>» και <span style="color: #990000;">« άϋλον »</span>. <br /><br /><br />Το διακρίνει δε με κάθε σαφήνεια από το γνωστό μας φως του ηλίου και της σελήνης και αφήνει να νοηθεί ότι μάλλον πρόκειται για κάποιο «άκτιστο» φως που να δηλώνει την παρουσία του δημιουργού Θεού. Πολύ αργότερα, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς θα μιλήσει και αυτός πάλι με μεγάλη σαφήνεια για την ύπαρξη ενός « ακτίστου φωτός» και θα το διακρίνει από κάθε κτιστό και υλικής φύσεως φως. Το κτιστό ανήκει στη δημιουργία και στον κόσμο μας, το άκτιστο ανήκει στο θεό και στην παρουσία του. Το ένα είναι υλικό και θαμπό, το άλλο είναι « άϋλο » και «καθαρότατο». Επομένως, η θεολογία του αγίου Γρηγορίου συναντάται με την ερμηνεία του Μεγάλου Βασιλείου και μπορεί να θεωρηθεί ως προηγούμενο για μας για την κατανόηση του φωτός της μεταμόρφωσης και του φωτός του κενού τάφου και της ανάστασης. Αυτό το ίδιο φως πληροί την πνευματική μας πορεία και μεταμορφώνει τις υπάρξεις μας. Υπ' αυτή την έννοια το φως της μεταμόρφωσης του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος επιδέχεται βαθιά θεολογική προσέγγιση και δεν μας επιτρέπει μονοσήμαντες και αφελείς ερμηνείες. <br /><br /><span style="color: #990000;"> Η πνευματική προοπτική της Μεταμόρφωσης </span><br /><br /><br />Η μεταμόρφωση, πέρα από ιστορικό γεγονός με βαθύτατη θεολογική σημασία, προβάλλεται και ως πρόταση για εμπειρία ζωής. Η εμπειρία αυτή δεν πρέπει να συσχετίζεται μόνο με το πρόσωπο του μεταμορφωθέντος Χριστού, αλλά να αναφέρεται και στην προσωπική ζωή όλων μας. Η θεία εμπειρία αποτελεί τον τύπο και το σταθερό σημείο αναφοράς για μας. Ακριβώς, όπως η εμπειρία αυτή, καθαρά πνευματικής φύσεως, χαρακτήρισε αρχικά τους μαθητές του Κυρίου και στη συνέχεια όλο το λαό που παρίσταται στο θαύμα, ως συνέχεια και επακόλουθο του γεγονότος της μεταμόρφωσης. <br /><br /><br />Ο Χριστός με τη μεταμόρφωση έδειξε στον κόσμο το αληθινό του πρόσωπο και το μυστήριο της παρουσίας του. Δεν είναι μόνο άνθρωπος, είναι και Θεός. Προσέλαβε την κτισ τή ανθρώπινη φύση. Όμως στη μεταμόρφωση φάνηκε και η άκτιστη θεία λαμπρότητα και δόξα του. Στον κόσμο μας παρουσιάσθηκε ως ανθρώπινη και θεία παρουσία. Η προαιώνια θεία φύση του εισέρχεται στον κόσμο και ενανθρωπίζεται . Το άκτιστο συναντά και προσλαμβάνει τον κτιστό άνθρωπο και τον θεώνει . Αυτό είναι ένα αρχικό αλλά βαθύτατα ουσιαστικό στοιχείο του γεγονότος της μεταμόρφωσης. <br /><br /><br />Ως συνέπεια αυτού του γεγονότος έχουμε και τη συγκλονιστική εμπειρία των μαθητών του Κυρίου. Και η εμπειρία αυτή δεν ήταν τυχαία. Η συγκλονιστική εντύπωση τους και η ελκτικότητα του γεγονότος ήταν τόσο ισχυρή που εκφράζουν αμέσως την επιθυμία τους η εμπειρία αυτή να είναι διαρκείας και να τους συνοδεύσει σε όλη τους τη ζωή. Αυτό ακριβώς εκφράζει η πρόταση τους να φτιάξουν σκηνές και να παραμείνουν στο Θαβώρ, βιώνοντας αδιάκοπα την εμπειρία της μεταμόρφωσης. Δεν γνωρίζουμε επακριβώς το περιεχόμενο αυτής της εμπειρίας τους. Ο Ευαγγελιστής δεν μας περιγράφει δυστυχώς τι εσήμαινε για τους μαθητές η κορυφαία εκείνη στιγμή της μεταμόρφωσης του Κυρίου. Αυτό όμως που γνωρίζουμε είναι η αρχική συγκλονιστική τους εντύπωση και ότι οι ίδιοι άρχισαν να γεύονται τους εσχατολογικούς καρπούς της μεταμόρφωσης στην προσωπική τους ζωή. <br /><br /><br />Η μεταμόρφωση, επομένως, στην πνευματική διάσταση δεν πρέπει να ερμηνεύεται και να κατανοείται ως ατομικό γεγονός, που άφορα μόνο στο πρόσωπο του Ιησού . Και ούτε ακόμη περιοριστικά και επιλεκτικά, ωσάν να αναφέρεται μόνο σε τρεις εκλεκτούς μαθητές και σε δύο <br /><br /><br />αποκαλυπτικές μορφές του παρελθόντος. Είναι ένα γεγονός καθολικής σημασίας. Αρχικά ξεκινάει από τον Κύριο, συνεπαίρνει στη συνέχεια τους τρεις μαθητές, προεκτείνεται προς τους Δώδεκα και δι' αυτών φτάνει σε όλο τον κόσμο και σε όλη την κτίση. Έτσι, κατά συνέπεια, δικαιούμαστε να ομιλούμε για τη μεταμόρφωση του ανθρώπου και του κόσμου, της φύσης και της κτίσης, για τη μεταμόρφωση όλης της δημιουργίας, είτε υλικής είτε πνευματικής. <br /><br /><span style="color: #990000;"> Σχέση της Μεταμόρφωσης με το θαύμα</span> <br /><br /><br />Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος σχετίζει το γεγονός της μεταμόρφωσης με το θαύμα της θεραπείας ενός υιού που «σεληνιάζεται και κακώς πάσχει». Ενώ οι τρεις μαθητές επιμένουν για μια μόνιμη κατοίκηση στο Θαβώρ και ουσιαστικά για «ιδιοποίηση» του γεγονότος της μεταμόρφωσης, ο μεταμορφωθείς Κύριος τους λέει ότι πρέπει να κατέβουν κάτω στην κοιλάδα, όπου οι υπόλοιποι μαθητές και ο λαός. Εκεί κάτω όλοι αναμένουν όχι μόνο ν' ακούσουν το κήρυγμα από τον Διδάσκαλο, αλλά και να γευθούν τους θαβώριους καρπούς της μεταμόρφωσης. <br /><br /><br />Γνωρίζουμε από τη σχετική ευαγγελική διήγηση, ότι κατά τη διάρκεια του γεγονότος της μεταμόρφωσης ένας πατέρας έχει μεταφέρει τον άρρωστο γιο του και οι μαθητές προσπαθούν να τον θεραπεύσουν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Όλοι και όλα βρίσκονται σε αδιέξοδο. Η πίστη παραμένει ανενεργός, η δύναμη των μαθητών δεν είναι αποτελεσματική και το θαύμα δεν τελεσιουργείται . Και αυτό οφείλεται στο γεγονός της «απουσίας» του Κυρίου, αφού «άνευ αυτού ου δύνασθε ποιήσαι ουδέν». Η μεταμόρφωση δεν είναι μια μαγική λέξη, αλλά ενεργός δύναμη πίστεως που τελεσιουργεί το θαύμα. <br /> </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="color: #990000;">Επίλογος </span><br /> </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">Ένας μεγάλος ζωγράφος της Αναγέννησης έχει ζωγραφίσει τον πίνακα της μεταμόρφωσης σε δύο εντυπωσιακά πλάνα. Στο επάνω μέρος με χρώματα ζωηρά και φωτεινά παρουσιάζεται ο κόσμος της μεταμόρφωσης. Στο κάτω πλάνο βρίσκεται η κοιλάδα του κλαυθμώνος , η οδυνηρή και αδιέξοδη ζωή των ανθρώπων. Ένας κόσμος χωρίς φως και ελπίδα. Ο επάνω κόσμος φωτεινός, ο κάτω σκοτεινός. Ο κόσμος του Ιησού και της μεταμόρφωσης από το ένα μέρος και από το άλλο ο κόσμος ο δικός μας, της παραμόρφωσης και της ασθένειας. Οι δύο αυτοί κόσμοι, κατά την ευαγγελική περικοπή, πρέπει να γίνουν ένας. Και κρίκος σύνδεσης των δύο αυτών κόσμων είναι ο ενανθρωπήσας και μεταμορφωθείς Κύριος. Αυτός ενοποιεί τον Θεό και τον άνθρωπο, τον ουρανό και τη γη. Το θαύμα τελεσιουργείται μόνο κάτω από το φως της μεταμόρφωσης. <br /><br /><br />Σ' αυτή την προσέγγιση για την κατανόηση της μεταμόρφωσης ως λειτουργίας ζωής και για την πραγματοποίηση του θαύματος στην προσωπική μας πορεία, έχουμε τα εξής πνευματικής φύσεως στοιχεία. Μεταμόρφωση σημαίνει μετάνοια και αλλαγή πορείας. Σημαίνει ανάβαση στο Θαβώρ και κοινωνία μετά του Ιησού. Η μεταμόρφωση συνδέεται άμεσα και ουσιαστικά με την παρουσία του Κυρίου. Το ίδιο συμβαίνει και με το θαύμα, που έρχεται ως επακόλουθο της μεταμόρφωσης. Το θαύμα δεν τελεσιουργείται απόντος του Χριστού. Για να πραγματοποιηθεί το θαύμα ανάγκη είναι το γεγονός της μεταμόρφωσης να μεταφερθεί από το θαβώριο ύφος στην ιστορική πραγματικότητα της ζωής των ανθρώπων. Κατανοείται, έτσι, γιατί ο Κύριος καλεί τους μαθητές να κατέβουν και να πορευθούν προς το λαό, ενώ οι μαθητές επιμένουν να κατασκηνώσουν εκεί ψηλά σε μια εξωιστορική πραγματικότητα. Μόνο όταν εισέλθει στην ιστορία και κοινωνήσει με τους ανθρώπους ο μεταμορφωθείς Χριστός τότε συντελείται το θαύμα. <br /><br /><br />Το θαύμα επιφέρει την ίαση και τη θεραπεία, στην ουσία όμως είναι γεγονός μεταλλαγής και μεταμόρφωσης. Το θαύμα είναι η αποκατάσταση στο «κατά φύσιν ». Η υγεία και η αρετή είναι το κατά φύσιν του ανθρώπου. Η ασθένεια και η αμαρτία είναι το «παρά φύσιν ». Η φθορά και ο θάνατος είναι έξω από τη φύση της δημιουργίας. Το θαύμα ουσιαστικά συνιστά τη φύση της ζωής. Ζωή κατά κυριολεξία είναι υγεία, μα πάνω από όλα είναι κάλλος και ωραιότητα. Αυτό ακριβώς πραγματοποιείται και με τη μεταμόρφωση. Η μεταμόρφωση είναι λάθος να κατανοείται μόνο ως γεγονός υπερφυσικό και κατ' επέκταση ως ανέφικτο για την παρούσα ιστορική μας ζωή. Η μεταμόρφωση είναι κατ' ουσίαν λειτουργία ζωής και πραγματώνεται διαρκώς στο παρόν και στη ζωή, όπως ακριβώς φανερώθηκε με τη μεταμόρφωση του Κυρίου στο όρος Θαβώρ. </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><a href="http://www.apostoliki-diakonia.gr/">http://www.apostoliki-diakonia.gr</a><br /><img src="https://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/Images/background-table-5.jpg" /></span></span></div>
</div>
Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-52829416460670563072017-08-05T10:50:00.001+03:002017-08-05T10:50:50.562+03:00Εάν ετέραν ομολογήσομεν πίστιν, νοσούμεν απιστίαν της πίστεως<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: "times new roman";">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwB5zbILSpBNqjiaHDlQWkNEnhyVGsBb092nQ1VFj0orrRT4FTvhKvUSFECwk7TULKXE3Kp7Aq6pxzkxjptTL-NtFiTsCZs0xXkOLX1g7Y2okhTM0rOuwlodv8VI77YoICUgs8KrHbAcxC/s1600/musem.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="640" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwB5zbILSpBNqjiaHDlQWkNEnhyVGsBb092nQ1VFj0orrRT4FTvhKvUSFECwk7TULKXE3Kp7Aq6pxzkxjptTL-NtFiTsCZs0xXkOLX1g7Y2okhTM0rOuwlodv8VI77YoICUgs8KrHbAcxC/s320/musem.jpg" width="320"></a></div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br></span>
<span style="color: blue; font-size: large;">Εάν ετέραν ομολογήσομεν πίστιν, νοσούμεν απιστίαν της πίστεως</span><br>
<span style="color: blue; font-size: large;">Η απολογία του αγίου Ιωσήφ, Πατριάρχου Κων/πόλεως, περί της ενώσεως των Εκκλησιών - Ιούνιος 1273</span><br>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
<br></div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
➥ Ἐκεῖνος πού διώκεται ἀπό αὐτούς πού φαίνεται ὅτι εἶναι ὁμόπιστοι, λόγω τῆς ὑγιοῦς πίστεως, θά ἔχη μεγαλύτερον στέφανον ἀπό αὐτόν πού μαρτυρεῖ ἀπό εἰδωλολάτρη.</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
➥ Ἐάν λοιπόν αὐτούς πού ὀρθοδοξοῦν, ἀλλά κοινωνοῦν μέ ἑτερόδοξους πρέπει νά τούς ἀποβάλλουμε, πόσο μᾶλλον πρέπει νά ἀποφεύγουμε τούς Ἰταλούς… Πῶς θά ἀγκαλιάσουμε τούς μισητούς στό Θεό καί θά ἔλθουμε σέ κοινωνία μαζί τους; Οὐδαμῶς.</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
➥ Καί πῶς ἑτέραν ὁμολογήσομεν πίστιν, εἰ μή προφανῶς νοσοῦμεν ἀπιστίαν τῆς πίστεως;</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
➥ Πρέπει ἀκόμα νά προσέξουμε αὐτούς πού προσποιῶνται ὅτι ὁμολογοῦν τήν ὑγιῆ πίστι, ἀλλά κοινωνοῦν με τούς ἑτερόφρονας, αὐτούς πρῶτα τούς κάνουμε ἐπίπληξι καί ἄν συνεχίζουν νά κοινωνοῦν ὄχι μόνον νά τούς ἔχουμε ἀκοινώνητους, ἀλλά οὔτε καί ἀδελφούς νά τούς ἀποκαλοῦμε.</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
➥ Η εἰρήνη εἶναι καλή καί οὐδείς τήν ἀμφισβητεῖ, ἀλλά τότε “κρατύνεσθαι τό τῆς εἰρήνης ὄνομα καί πρᾶγμα, ὅταν μή ταῖς τῶν ἁγίων γνώμαις ἀντιταττώμεθα, μηδέ τοῖς ἐκείνων ἀντιπράττωμεν ὅροις”.</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
</div>
</div></div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2017/08/saint-joseph.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Nik Vythoulkashttp://www.blogger.com/profile/00027758330069745582noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-88995927074693312662017-07-19T16:29:00.001+03:002017-07-19T16:29:52.625+03:00Κολλυβάδες Πατέρες: Οἱ ἀναγεννητές τῆς Ἑλληνορθοδοξίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: "times new roman";">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGlg3lZDhc_mqkoTxWDzJgY0QyWQJOrqPc1dZLM94mYbFzmd66ZfsKbiSP1qkSnIbvIvC-y-h77FaeYYLPc1lcxvWm1WA0HoDQoJ4mMEuLaARaJfqRg4CL1EEGDdfcgNcfvkMxEhgZNKEX/s1600/kolyvades1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="315" data-original-width="600" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGlg3lZDhc_mqkoTxWDzJgY0QyWQJOrqPc1dZLM94mYbFzmd66ZfsKbiSP1qkSnIbvIvC-y-h77FaeYYLPc1lcxvWm1WA0HoDQoJ4mMEuLaARaJfqRg4CL1EEGDdfcgNcfvkMxEhgZNKEX/s320/kolyvades1.JPG" width="320"></a></div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br></span>
<span style="color: blue; font-size: large;">Κολλυβάδες Πατέρες: Οἱ ἀναγεννητές τῆς Ἑλληνορθοδοξίας</span><br>
<span style="color: blue; font-size: large;">Τοῦ π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ</span><br>
<span style="color: blue; font-size: large;">Στήν ἁγία μνήμη τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου καί Κολλυβᾶ († 14/7/1809)</span><br>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
ἀφιερώνεται αὐτό τό σημείωμα. Ἡ ἐμφάνιση τῶν Κολλυβάδων τόν 18ο αἰώνα στόν ἁγιορειτικό, καί εὐρύτερα στόν ἑλλαδικό χῶρο σημειώνει μία δυναμική ἐπιστροφή στίς ρίζες τῆς ὀρθόδοξης παράδοσης, στήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα. Τό «κίνημά» τους, ὅπως ὀνομάσθηκε, ἦταν ἀναγεννητικό, ὡς παραδοσιακό καί προοδευτικό, ὡς πατερικό μέ μία λέξη: γνήσια ὀρθόδοξο. Στόν δύσκολο γιά τήν ἐθνική μας Ἱστορία 18ο αἰώνα θέλησαν οἱ Κολλυβάδες νά ἀντιτάξουν στό ρεῦμα τοῦ ἄθεου διαφωτισμοῦ τή μυστική ἐμπειρία τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς μόνης πού σώζει τόν ἄνθρωπο. Μία ὁμάδα μοναχῶν, πού ζεῖ μέσα στήν ἀποστολική καί στήν πατερική παράδοση τῆς νοερᾶς προσευχῆς, παίρνει τήν ἀφορμή ἀπό κάποιο συγκεκριμένο γεγονός (τήν τέλεση τῶν μνημοσύνων τό Σάββατο), ὄχι χωρίς θεολογικές προεκτάσεις, γιά νά φωτίσει τή σωστή πορεία τῆς Ἐκκλησίας.</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
Ἄλλη ἀφορμή δόθηκε μέ τή δημοσίευση τό 1777 ἑνός βιβλίου, πού μιλοῦσε γιά τήν ἀνάγκη...</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
«περί συνεχοῦς θείας μεταλήψεως» καί προερχόταν ἀπό τόν κύκλο τῶν Κολλυβάδων.</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
Τό βιβλίο καταδικάσθηκε ἀπό τό Πατριαρχεῖο (1785), γιατί δῆθεν δημιουργοῦσε σκάνδαλο καί διχόνοιες.</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
</div>
</div></div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2017/07/Kolyvades-Pateres.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Nik Vythoulkashttp://www.blogger.com/profile/00027758330069745582noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-79703009582342748932017-06-13T19:43:00.000+03:002017-06-21T13:56:30.829+03:00Σκέψεις ευλαβικές στην προσευχή «Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε,...» <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 16px;">
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU8wY0I6GW7WL-Y2SuhdqPwSXv83fARVM8i_H5FCpZaW_GGO3ZoMykADMNbuVPqOBOl4I6IkRNtDQYVdxBjBcGmnmAygE66_lkay20AWIvDGAlZtOL30BlvF_JyV22YH4YGvZ8c8TFNebw/s1600/%25CE%2592%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585+%25CE%259F%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="357" data-original-width="620" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU8wY0I6GW7WL-Y2SuhdqPwSXv83fARVM8i_H5FCpZaW_GGO3ZoMykADMNbuVPqOBOl4I6IkRNtDQYVdxBjBcGmnmAygE66_lkay20AWIvDGAlZtOL30BlvF_JyV22YH4YGvZ8c8TFNebw/s400/%25CE%2592%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585+%25CE%259F%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B5.jpg" width="400"></a></div>
<h3 class="itemTitle" style="text-align: left;">
Σκέψεις ευλαβικές στην προσευχή «Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε,...» </h3>
<h2 class="itemTitle">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">Όποιος μετά προσοχής λέγει αυτή την προσευχή , αυθόρμητα φθάνει στο φόβο και τον τρόμο από τη συνείδηση της αναξιότητάς του να δεχθεί στη μολυσμένη ψυχή του το Άγιο Πνεύμα. </span></span></h2>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br><span style="color: blue;">«Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας…</span>». Αυτά τα λόγια σαν να ενθαρρύνουν την ψυχή, λέγουν ότι το Άγιο Πνεύμα που είναι Θεός, ένα πρόσωπο της αχωρίστου Αγίας Τριάδος, επιβλέπει σε όλους όσους ζουν στην γη και επικαλούνται το άγιο όνομα Του και είναι έτοιμο να βοηθήσει κάθε ψυχή και να προσφέρει παρηγοριά και ενίσχυση.<br>Βασιλεύ Ουράνιε! Εσύ βλέπεις πόσο άσχημα είμαι! Η ψυχή μου είναι αιχμάλωτη στα πάθη και τα ελαττώματα και δεν έχω δυνάμεις να πολεμήσω εναντίον τους. Νιώθω αδύναμος κάτω από το βάρος των αμαρτιών μου. Ποιος μπορεί να με σώσει και να με παρηγορήσει στην απελπιστική μου κατάσταση εκτός από Σένα Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας; <br><span style="background-color: blue;"><span style="background-color: black;"></span></span></span></span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="color: blue;"><b>«Ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών»</b></span>.. Με τα λόγια αυτά δυναμώνει στην ψυχή η ελπίδα ,αυξάνεται η χαρά που δίνει η πίστη ότι το Άγιο Πνεύμα είναι παντού, γύρω μας, μας αγκαλιάζει εξωτερικά και εισέρχεται και στον εσωτερικό ναό μας, στην ψυχή μας. Οποιαδήποτε στιγμή κάλεσε το Άγιο Πνεύμα και Αυτό δεν θα καθυστερήσει να δώσει την αγαθή Του βοήθεια, να προσφέρει και να πληρώσει τα πάντα.<br>Βασιλεύ Ουράνιε ! Συ είσαι η δύναμή μου και το στερέωμά μου! Δια σου ζωοποιούνται τα πάντα. Είσαι παντού και πληροίς τα πάντα. Πλήρωσε με χαρά και ευθυμία την ψυχή μου, με ελπίδα στη δική Σου Θεία βοήθεια. </span></span><br>
</div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2017/06/vasilef-ouranie.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-5966690280008507192017-02-07T13:30:00.000+02:002017-06-12T18:44:09.694+03:00Ο άθεος φοιτητής <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 16px;">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh4KvjEX_MCB6XZMGNTeDy3LguEKJEscmBfZF-6qJgqyExyXLLPPv-N94KYUpuDRrIjh73y7WYDlica21xogwerkc30aXKubWnT_ii0pgrszPddhnZWDzzw834CJQ5oMRcGPYdxE_8BwS6/s1600/%25CE%2591%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh4KvjEX_MCB6XZMGNTeDy3LguEKJEscmBfZF-6qJgqyExyXLLPPv-N94KYUpuDRrIjh73y7WYDlica21xogwerkc30aXKubWnT_ii0pgrszPddhnZWDzzw834CJQ5oMRcGPYdxE_8BwS6/s400/%25CE%2591%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>Ο άθεος φοιτητής </b><br /><br />Πρίν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής. Μέ πολλή διστακτικότητα, αλλά καί μέ τήν ένταση τού απαιτητικού αναζητητή, μού δήλωσε ότι είναι άθεος, πού όμως θά ήθελε πολύ νά πιστέψει, αλλά δέν μπορούσε. <br /><br /><br />Χρόνια προσπαθούσε καί αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε μέ καθηγητές καί μορφωμένους. Αλλά δέν ικανοποιήθηκε η δίψα του γιά κάτι σοβαρό.<br />Άκουσε γιά μένα καί αποφάσισε νά μοιρασθεί μαζί μου τήν υπαρξιακή ανάγκη του. Μού ζήτησε μία επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού. <br /><br />Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις; τόν ρώτησα. Δυστυχώς όχι, μού άπαντα. Είμαι τής Φιλοσοφικής. Κρίμα! διότι ήξερα μία τέτοια απόδειξη, είπα εμφανώς αστειευόμενος. Ένιωσε αμήχανα καί κάπου σιώπησε γιά λίγο. Κοίταξε, τού λέω. Συγγνώμη πού σέ πείραξα λιγάκι. Αλλά ο Θεός δέν είναι εξίσωση, ούτε μαθηματική απόδειξη. <br /><br />Άν ήταν κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι μορφωμένοι θά τόν πίστευαν. Νά ξέρεις, αλλιώς προσεγγίζεται ο Θεός. Έχεις πάει ποτέ στό Άγιον Όρος; Έχεις ποτέ συναντήσει κανέναν ασκητή; Όχι, πάτερ, αλλά σκέπτομαι νά πάω, έχω ακούσει τόσα πολλά… Άν μού πείτε, μπορώ νά πάω καί αύριο. Ξέρετε κανέναν μορφωμένο νά πάω νά τόν συναντήσω; <br /><br />-Τί προτιμάς; Μορφωμένο πού μπορεί νά σέ ζαλίσει, ή άγιο πού μπορεί νά σέ ξυπνήσει; <br /><br />-Προτιμώ τόν μορφωμένο. Τούς φοβάμαι τούς αγίους. <br /><br /><b>-Η πίστη είναι υπόθεση τής καρδιάς</b>. Γιά δοκίμασε μέ κανέναν άγιο. Πώς σέ λένε; ρωτώ. Γαβριήλ, μού απαντά. <br /><br />Τόν έστειλα σέ έναν ασκητή. Τού περιέγραψα τόν τρόπο προσβάσεως καί τού έδωσα τίς δέουσες οδηγίες. Κάναμε κι ένα σχεδιάγραμμα. Θά πάς, τού είπα, καί θά ρωτήσεις τό ίδιο πράγμα. Είμαι άθεος, θά τού πείς, καί θέλω νά πιστεύσω. <br /><br />Θέλω μία απόδειξη περί υπάρξεως Θεού. Φοβάμαι, ντρέπομαι, μού απαντά. Γιατί ντρέπεσαι καί φοβάσαι τόν άγιο καί δέν ντρέπεσαι καί φοβάσαι εμένα; ρωτώ. Πήγαινε απλά καί ζήτα τό ίδιο πράγμα. <br /><br />Σέ λίγες μέρες, πήγε καί βρήκε τόν ασκητή νά συζητάει μέ κάποιον νέο στήν αυλή του. Στήν απέναντι μεριά περίμεναν άλλοι τέσσερις καθισμένοι σέ κάτι κούτσουρα. Ανάμεσα σέ αυτούς καί ο Γαβριήλ βρήκε δειλά τήν θέση του. Δέν πέρασαν περισσότερα από δέκα λεπτά καί η συνομιλία τού Γέροντα μέ τόν νεαρό τελείωσε. <br /><br />Τί γίνεστε, παιδία; ρωτάει. Έχετε πάρει κανένα λουκουμάκι; Έχετε πιεί λίγο νεράκι; Ευχαριστούμε, Γέροντα, απήντησαν, μέ συμβατική κοσμική ευγένεια. Έλα εδώ, λέει απευθυνόμενος στόν Γαβριήλ, ξεχωρίζοντάς τον από τούς υπόλοιπους. Θά φέρω εγώ τό νερό, πάρε εσύ τό κουτί αυτό μέ τά λουκούμια. Καί έλα πιό κοντά νά σού πώ ένα μυστικό: Καλά νά είναι κανείς άθεος, άλλα νά έχει όνομα αγγέλου καί νά είναι άθεος; Αυτό πρώτη φορά μού συμβαίνει. <br /><br />Ο φίλος μας κόντεψε νά πάθει έμφραγμα από τόν αποκαλυπτικό αιφνιδιασμό. Πού εγνώρισε τό όνομά του; Ποιός τού αποκάλυψε τό πρόβλημά του; Τί, τελικά, ήθελε νά τού πεί ο γέροντας; <br /><br />– Πάτερ, μπορώ νά σάς μιλήσω λίγο; Μόλις πού μπόρεσε νά ψελλίσει. Κοίταξε, τώρα σουρουπώνει, πάρε τό λουκούμι, πιές καί λίγο νεράκι καί πήγαινε στό πιό κοντινό μοναστήρι νά διανυκτερεύσεις. Πάτερ μου, θέλω νά μιλήσουμε, δέν γίνεται; Τί νά πούμε, ρέ παλληκάρι; Γιά ποιόν λόγο ήλθες; <br /><br />Στό ερώτημα αυτό ένιωσα αμέσως νά ανοίγει η αναπνοή μου, αφηγείται. Η καρδιά μου νά πλημμυρίζει από πίστη. Ο μέσα μου κόσμος νά θερμαίνεται. Οι απορίες νά λύνονται χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα, δίχως καμία συζήτηση, χωρίς τήν ύπαρξη μιάς ξεκάθαρης απάντησης. Γκρεμίσθηκαν μέσα μου αυτομάτως όλα τά άν, τά γιατί, τά μήπως καί έμεινε μόνον τό πώς καί τό τί από δώ κι εμπρός. <br /><br />Ό,τι δέν τ ού έδωσε η σκέψη τών μορφωμένων, τού τό χάρισε ο ευγενικός υπαινιγμός ενός αγίου, αποφοίτου μόλις τής τέταρτης τάξης τού δημοτικού. Οι άγιοι είναι πολύ διακριτικοί. Σού κάνουν τήν εγχείρηση χωρίς αναισθησία καί δέν πονάς. <br /><br />Σού κάνουν τήν μεταμόσχευση χωρίς νά σού ανοίξουν τήν κοιλιά. Σέ ανεβάζουν σέ δυσπρόσιτες κορυφές δίχως τίς σκάλες τής κοσμικής λογικής. Σού φυτεύουν τήν πίστη στήν καρδιά, χωρίς νά σού κουράσουν τό μυαλό. <br /><br />«Φωνὴ αύρας λεπτής» – Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><a href="http://www.sostis.gr/">ΠΗΓΗ </a></span><br />
<br /></div>
</div>
</div>
Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-41401858435541325062017-01-01T22:11:00.000+02:002017-06-12T18:45:36.702+03:00Η Σύναξις τῶν ῾Οσίων Γερόντων τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς τῆς ῎Οπτινα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 16px;">
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTOnRK0Fw9_kaol2Q7LEZ1M-6GPNM5OLmHDDZ_MPLXNb2mDzbkN91plG2futJbR5qoJjCnEUaSMbq4ST-b9Eyq-VTg7hy84yG1auhnAYVsxcxtNDajWeIi8_GD0S67bS83SU5ml7Kr1E4/s1600/%25CE%259F%25CE%25A0%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTOnRK0Fw9_kaol2Q7LEZ1M-6GPNM5OLmHDDZ_MPLXNb2mDzbkN91plG2futJbR5qoJjCnEUaSMbq4ST-b9Eyq-VTg7hy84yG1auhnAYVsxcxtNDajWeIi8_GD0S67bS83SU5ml7Kr1E4/s320/%25CE%259F%25CE%25A0%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2591.jpg" width="203"></a></div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
<br></div>
<div style="text-align: left;">
᾿<span style="color: blue; font-size: large;">Απὸ τὸ ῾Αγιολόγιο τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ἐν Ρωσίᾳ</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: blue; font-size: large;"> Η Σύναξις τῶν ῾Οσίων Γερόντων τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς τῆς ῎Οπτινα</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: blue; font-size: large;"><br></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: blue; font-size: large;">Οἱ 14 Στάρετς:</span></div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
Μωϋσῆς, ᾿Αντώνιος, Λεωνίδας/ Λέων, Μακάριος, ῾Ιλαρίων,᾿Αμβρόσιος, ᾿Ανατόλιος Αʹ,᾿Ισαὰκ Αʹ, ᾿Ιωσήφ, Βαρσα- νούφιος, ᾿Ανατόλιος ὁ Νέος, Νεκτάριος, Νίκων καὶ ᾿Ισαὰκ1</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
Μνήμη: 11η ᾿Οκτωβρίου</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ τῆς ῎Οπτινα εὑρίσκεται στὴν περιοχὴ Καλούγκα, σὲ κάποια ἀπόστασι ἀπὸ τὴν πόλι Κοζέλσκ, διακόσια περίπου χιλιόμετρα νοτίως τῆς Μόσχας, στὴν δεξιὰ ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Ζίν-</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
τρα, στὶς παρυφὲς πυκνοῦ δάσους. Καθ᾿ ὅλον τὸν ΙΘʹ αἰ. καὶ μέχρι τοὺς διωγμούς, τοὺς ὁποίους ἐκίνησαν οἱ μπολσεβῖκοι, ὑπῆρξε κέντρο ἑνὸς μεγάλου κινήματος πνευ- ματικῆς ἀνανεώσεως, ἡ ὁποία ἀντλοῦσε ἀπὸ τὴν ῾Ησυχαστικὴ Παράδοσι ποὺ μετέφεραν στὴν Ρωσία οἱ μαθητὲς τοῦ ῾Οσίου Πατρὸς ἡμῶν Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ († 15η Νοεμβρίου 1796).</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
Γνωστὴ ἤδη ἀπὸ τὸν ΙϚʹ αἰ., ἡ ῾Ιερὰ Μονὴ τῆς ῎Οπτινα ἐρημώθη- κε τελείως, ἐξ αἰτίας τῶν μέτρων, τὰ ὁποῖα ἐπέβαλε ἡ Αὐτοκράτειρα Αἰκατερίνη Βʹ κατὰ τῶν Μοναχῶν (1764).</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
Πρὸς τὰ τέλη τοῦ ΙΗʹ αἰ., ὁ Μητροπολίτης Μόσχας Πλάτων, διερχό- μενος ἀπὸ τὴν ῎Οπτινα, ἐντυπωσιάσθηκε ἀπὸ τὴν ὀμορφιὰ τοῦ τόπου καὶ ἐπεφόρτισε τὸν ῾Ηγούμενο ᾿Αβραὰμ τῆς Μονῆς Πέσνοσα, νὰ ἀνακαινίση τὸ Μοναστήρι καὶ νὰ ἀποκαταστήση τὴν κοινοβιακὴ ζωὴ καὶ τὴν πνευματικὴ Παράδοσι τοῦ ῾Οσίου Παϊσίου.</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
<br></div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
* * *</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
</div>
</div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2017/01/Moni-Optina.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Nik Vythoulkashttp://www.blogger.com/profile/00027758330069745582noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-31051429202323880652017-01-01T22:06:00.000+02:002017-01-01T22:06:13.966+02:00Ο Mέγας Bασίλειος κι ο παραμορφωμένος Xριστιανισμός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: "times new roman";">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKoOkbnJXUkQeRixmQQNSMPv_AQIqIyiH3jL5KdeTkME0T2s9841Dd7sEA9KnwRDPDdhh2UoQItvGSbqdXe0P7IzQjl59NQ6BOdA2xFdfYoXb5H04bTlTzK9d37o0jupn_X9tvW4AyJBQ/s1600/IERARXES12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKoOkbnJXUkQeRixmQQNSMPv_AQIqIyiH3jL5KdeTkME0T2s9841Dd7sEA9KnwRDPDdhh2UoQItvGSbqdXe0P7IzQjl59NQ6BOdA2xFdfYoXb5H04bTlTzK9d37o0jupn_X9tvW4AyJBQ/s320/IERARXES12.jpg" width="320"></a></div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br></span>
<span style="color: blue; font-size: large;">Ο Mέγας Bασίλειος κι ο παραμορφωμένος Xριστιανισμός</span><br>
<span style="color: blue; font-size: large;">(Φώτης Κόντογλου)</span><br>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
<br></div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
Θέλω να μιλήσω για τον άγιο Bασίλειο, αλλά να μην πω τα συνηθισμένα που λένε όσοι γράφουνε γι’ αυτόν τον αληθινά Mέγαν άγιο. Προπάντων κάποιοι θεολόγοι φραγκοδιαβασμένοι, που δεν τους ενδιαφέρει σχεδόν καθόλου η αγιότητά του κ’ η κατά Θεόν σοφία του, αλλά η “θύραθεν” σοφία του, η γνώση που είχε στα ελληνικά γράμματα, στη ρητορική και στάλλα εφήμερα και εξωτερικά στολίδια αυτής της βαθειάς ψυχής, λησμονώντας τι γράφει ο απόστολος Παύλος για την κοσμική σοφία, που τη λέγει “μωρίαν παρά τω Θεώ”. Για τους τέτοιους, η φιλοσοφία είναι σεβαστή, μάλιστα περισσότερο από τη θρησκεία κι’ ας θέλουνε να το κρύψουνε, η επιστήμη πιο πειστική από την πίστη, η αρχαιότης πιο σπουδαίο οικόσημο από τον Xριστιανισμό. Γι’ αυτό, όλα τα μετράνε μ’ αυτά τα μέτρα. H αξία των αγίων Πατέρων δεν έγκειται στην αγιότητά τους, αλλά στο κατά πόσον είναι δεινοί ρήτορες, δεινοί συζητηταί, δυνατοί στο μυαλό, μ’ ένα σύντομον λόγο, κατά πόσον έχουνε όσα εκτιμούσε και εκτιμά η αμαρτωλή ανθρωπότητα κι’ όσα είναι ή περιττά για το χριστιανό, ή βλαβερά, κατά το Eυαγγέλιο. Mα δεν πάει να λέγη το Eυαγγέλιο! Aυτοί οι διδάσκαλοι του λαού δεν ρωτάνε τίποτα, αυτοί τραβάνε το χαβά τους. Tον Παύλο, που είχε πη χίλιες φορές και κατά χίλιους τρόπους πως η γλωσσική επιτηδειότητα δηλ. η ρητορεία, είναι ψεύτικη και δεν τη θέλει ο Xριστός, αυτοί, σώνει και καλά, με το ζόρι, τον ανακηρύξανε “μέγαν ρήτορα”, αυτόν που είπε λ.χ. “ου γαρ απέστειλέ με ο Xριστός βαπτίζειν, αλλ’ ευαγγελίζεσθαι, ουκ εν σοφία λόγου, ίνα μη κενωθή ο σταυρός του Xριστού”, και που γράφει στους Kολοσσαείς:</div>
<div style="color: black; font-size: 16px;">
</div>
</div></div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2017/01/Saint-Vasileios.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Nik Vythoulkashttp://www.blogger.com/profile/00027758330069745582noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-9838805904023398522016-10-05T16:59:00.001+03:002017-01-01T21:46:26.004+02:00ΙΩΑΝ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxw1eNzZn7qvvscEoERs9wxQvP8hrbiMq1k5iPEP-Zj2OFcu83sccZ09BMYZvu21i0gyEvo-reinlGp3z0JmsE3dZqkGVDRb-6nGazh14AjhDeLTrR8L-_0G4MtFU3R6bS0kk2SHCNCNc/s1600/AGIOSIOANIS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxw1eNzZn7qvvscEoERs9wxQvP8hrbiMq1k5iPEP-Zj2OFcu83sccZ09BMYZvu21i0gyEvo-reinlGp3z0JmsE3dZqkGVDRb-6nGazh14AjhDeLTrR8L-_0G4MtFU3R6bS0kk2SHCNCNc/s320/AGIOSIOANIS.jpg" title="CHRYSOSTOMOS" width="256"></a></span></div>
<br>
<br>
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ΤΟΜΟΣ 55 - PATROLOGIA
GREACA</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Έρμηνευτικοϋ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>υπομνηματιστικά κείμενα μεγάλης άξιας, πού
προϋποθέτουν εύρεία έρευνητική έργασία, κάτι πού θά μποροϋσε νά γίνει στά πρώτα
έτη τής διδακτικής δράσεως τοΰ Χρυσοστόμου, άπό τό 380 περίπου έως τό 386. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Τοποθετοΰνται όμως γενικά
στά τελευταία έτη τής Αντιοχειανης περιόδου τοΰ Χρυσοστόμου</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Οί έρμηνευόμενοι Ψαλμοί
(κατά τήν σειρά έκδόσεώς τους εις PG) είναι οί 4-12, 41, 43-49,103-106,108-117,
119-150, 48 καί 145. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Τμήματα τοΰ κειμένου
ένίοτε είναι τόσο κι έτσι οργανωμένα, πού δημιουργοΰν τό ερώτημα έάν
άπαγγέλθηκαν ή μόνο συντάχθηκαν. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Μεταφράσεις, τμηματικά,
στήν λατινική, τήν κοπτική καί τήν άρμενική.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">PG 55,39-528. </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ΕΠΕ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> 5 (1982) 100-682 6 (1982) 6-676- 7 (1983) 8-534. </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Α</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">.-</span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Μ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">. MALINGREY, </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">εις</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> J. Dummer, Texte und Text Kritik(Tu 133), Berlin
1988, </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">σσ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">. 351-378. G.M. VIAN </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">εις</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> Anadi Storiadell' Esegesi 6(1989) 125-145 </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">καί</span><span lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> 8(1991) 589-597. </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">7X477 53-61.CPGII
4413-4415.</span><br>
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"></span><br>
<br>
</div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2016/10/Chrysostomos-Index-55.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Nik Vythoulkashttp://www.blogger.com/profile/00027758330069745582noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-84764645977870893452016-09-26T19:43:00.000+03:002017-01-01T21:45:11.177+02:00ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΝΗΠΤΙΚΩΝ - ΤΟΜΟΣ Δ΄ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcFjeq-6o9WyaAEAwG1obaVucxPJKpMP1JprzMT8royecKOFqEBmLcjkBNu14xIuwi6RrZosh1vXcquTb28qaIbz06qGoiBq2FstmXI7KvRYv4nvcRo70hG_QklsUXGFcPg7F_TZ6TXfk/s1600/volume4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcFjeq-6o9WyaAEAwG1obaVucxPJKpMP1JprzMT8royecKOFqEBmLcjkBNu14xIuwi6RrZosh1vXcquTb28qaIbz06qGoiBq2FstmXI7KvRYv4nvcRo70hG_QklsUXGFcPg7F_TZ6TXfk/s320/volume4.jpg" width="222"></a></div>
<br></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large; line-height: 107%;">Θεόκλητος Διονυσιάτης:
Εισαγωγή στη Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large; line-height: 107%;">(Φιλοκαλία των Ιερών
Νηπτικών, <span style="font-family: "times new roman" , serif;">Δ</span>΄ τόμος)</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Λέγουν οι άγιοι Πατέρες,
ότι ο Θεός ετοιμάζει «πόρρωθεν» τα μεγάλα έργα Του. Πραγματικά, προνοεί και
παρασκευάζει την γνωριμία δύο κατάλληλων «σκευών» του Πνεύματος, για να
προσφέρει στο λαό Του την αποθησαυρισμένη αγιοπνευματική σοφία των εκλεκτών
τέκνων Του, που κινδύνευε να αφανιστεί μέσα στις «κονιοβριθείς» και
«σητόβρωτες» χειρόγραφες βιβλιοθήκες των ιερών Μοναστηριών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Πρόκειται για την
γνωριμία, φιλία και συνεργασία μεταξύ του αγίου Μακαρίου Κορίνθου και του από
της νήσου Νάξου αγίου Νικοδήμου του αγιορείτη, που αποτελεί ευλογημένο σταθμό
για την εκκλησιαστική γραμματεία, χάρη στον εμπλουτισμό της Εκκλησίας με ένα
μεγάλο αριθμό πολύτιμων συγγραμμάτων, που προέκυψαν από την συνεργασία της
ιερής αυτής «ξυνωρίδος».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Όπως προκύπτει από το βίο
του αγίου Νικοδήμου, ύστερα από διετή παραμονή στη Μονή του αγίου Διονυσίου,
αναχώρησε το 1777 για τις Καρυές του Αγίου Όρους, όπου συναντήθηκε με τον Άγιο
Μακάριο επίσκοπο Κορίνθου, εκθρονισθέντα από τους Τούρκους για τη συμμετοχή της
βυζαντινής προελεύσεώς οικογένειάς του των Νοταράδων, στην εξέγερση του 1770.
Εκεί του παρέδωσε χειρόγραφα από ανθολογίες πατερικών κειμένων (μοναστικών,
ασκητικών, ησυχαστικών, θεολογικών) για να τα επεξεργαστεί προς έκδοση.</span><br>
<br>
</div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2016/09/Filokalia-Niptikon-Volume-d.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Nik Vythoulkashttp://www.blogger.com/profile/00027758330069745582noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-25670022422591552612016-09-09T17:19:00.001+03:002016-09-09T17:19:19.071+03:00Η Παναγία και ο Λαός <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjLJgsJxLXIIn1cJVAKCTZ64xCNN1RGiKLb7hgsqxekiAtYv1A978KGlvvxIGGVBWL5wMjld-sHRYIzbHAQHTEhGvjb52mVf8kHwzoE2jRVF8sBLJX-vNu8-kavOiETZrURpQmU5sE8AcI/s1600/7b4e6-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjLJgsJxLXIIn1cJVAKCTZ64xCNN1RGiKLb7hgsqxekiAtYv1A978KGlvvxIGGVBWL5wMjld-sHRYIzbHAQHTEhGvjb52mVf8kHwzoE2jRVF8sBLJX-vNu8-kavOiETZrURpQmU5sE8AcI/s320/7b4e6-5.jpg" title="panagia" width="320"></a></div>
<br></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large; line-height: 107%;">Η Παναγία και ο Λαός </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large; line-height: 107%;">του Φώτη Κόντογλου</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large; line-height: 107%;">Ρωμηοσύνη και Ορθοδοξία
είναι ένα πράγμα.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Για να μην πάρω τους πολύ
παληούς, παίρνω δυο τρεις από εκείνους πού αγωνισθήκανε για την ελευθερία της Ελλάδας,
πού όποτε μιλάνε για τη λευτεριά, μιλάνε και για τη θρησκεία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ο Ρήγας Φεραίος λέγει:
«Να κάνουμε τον όρκο / απάνω στο Σταυρό". Ένας άλλος ποιητής γράφει: «Για
της πατρίδας την ελευθερία / για του Χρίστου την πίστη την αγία / γι' αυτά τα
δύο πολεμώ, / μ' αυτά να ζήσω επιθυμώ_ / κι αν δεν τα αποχτήσω / τι μ' ωφελεί
να ζήσω;»</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Του Σολωμού η ψυχή είναι
θρεμμένη με τη θρησκεία, γι' αυτό μοσκοβολούνε τα ποιήματα του από δαύτη. Κι
αυτή τη μοσκοβολιά τη νιώθει κανένας στην Ημέρα της Λαμπρής, στη Δέηση της
Μαρίας, στη Φαρμακωμένη, Εις Μοναχήν, στον Ύμνο της Ελευθερίας, στο Διάλογο και
σε πολλά άλλα</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Οι αγράμματοι ποιητές των
βουνών, μέσα στα τραγούδια πού κάνανε, και που δε θα τα φτάξει ποτέ κανένας
γραμματιζούμενος, μιλάνε κάθε τόσο για τη θρησκεία μας, για το Χριστό, για την
Παναγιά, για τους δώδεκα Αποστόλους, για τους αγίους. Πολλές παροιμίες και ρητά
και λόγια που λέγει ο λαός μας, είναι παρμένα από τα γράμματα της Εκκλησίας. Η
Ρωμηοσύνη είναι ζυμωμένη με την Ορθοδοξία, γι' αυτό Χριστιανός κ' Έλληνας ήτανε
το ίδιο. Από τότε που γινήκανε χριστιανοί οι Έλληνες, πήρανε στα χέρια τους τη
σημαία του Χρίστου και την κάνανε σημαία δική τους: Πίστις και Πατρίς! Ποτάμια
ελληνικό αίμα χυθήκανε για την πίστη του Χριστού, από τα χρόνια του Νέρωνα και
του Διοκλητιανού, έως τα 1838, πού μαρτύρησε ο άγιος Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων.
Ποια άλλη φυλή υπόφερε τόσα μαρτύρια για το Χριστό; Αυτό το ακατάλυτο έθνος πού
έπρεπε να πληθύνει και να καπλαντίσει τον κόσμο, απόμεινε ολιγάνθρωπο γιατί
αποδεκατίσθηκε επί χίλια οχτακόσια χρόνια από φυλές χριστιανομάχες.</span><br>
</div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2016/09/I-Panagia-kai-o-Laos.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Nik Vythoulkashttp://www.blogger.com/profile/00027758330069745582noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-85453297472000636022016-08-02T22:00:00.000+03:002016-08-02T22:00:05.779+03:00Γιατί ο Χριστός δεν είπε o ίδιος ξεκάθαρα ότι είναι Θεός; (Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου) <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="catItemTitle">
<a href="http://www.sostis.gr/blog/item/906-giati-o-xristos-den-eipe-xekathara-oti-einai-theos" style="visibility: visible;">Γιατί ο Χριστός δεν είπε o ίδιος ξεκάθαρα ότι είναι Θεός; (Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου) </a></h3>
<h3 class="catItemTitle">
</h3>
<h3 class="catItemTitle">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgojd8xfn-8xm0R2SKCFab7-Ior-g9jJSBOTWCKueFuO_isSkfRs9BTjcNi3Vux-Kcl14-UmMuf-hPXB3eDFeTXPGYHY8yMqa3mUdYa0bC4UrGK4mmLIvmS28g_hMUniq9HFh0MwKZWz8L2/s1600/giati+o+hristow+den+eipe+xekathara+oti+einai+o+theos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgojd8xfn-8xm0R2SKCFab7-Ior-g9jJSBOTWCKueFuO_isSkfRs9BTjcNi3Vux-Kcl14-UmMuf-hPXB3eDFeTXPGYHY8yMqa3mUdYa0bC4UrGK4mmLIvmS28g_hMUniq9HFh0MwKZWz8L2/s400/giati+o+hristow+den+eipe+xekathara+oti+einai+o+theos.jpg" width="400"></a></div>
</h3>
<div class="catItemIntroText">
<br>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br><b>«Ποιοί λοιπόν είναι οι λόγοι για τους οποίους και ο ίδιος και οι Απόστολοι έχουν πει πολλά ταπεινά για αυτόν;</b><br>Ο πρώτος λόγος και ο σπουδαιότερος, είναι το ότι αυτός φόρεσε ανθρώπινη σάρκα και θέλει να βεβαιώσει και τους τότε και όλους τους μεταγενεστέρους, ότι αυτό που βλέπεται δεν είναι ούτε κάποια σκιά, ούτε απλώς κάποιο σχήμα, αλλά είναι πραγματική φύση.<br>Διότι, εάν, μολονότι τόσα πολλά ταπεινά και ανθρώπινα έχουν πει για αυτόν και οι απόστολοι και ο ίδιος για τον εαυτό του, όμως κατόρθωσε ο διάβολος να πείσει μερικούς από τους άθλιους και ταλαίπωρους ανθρώπους να απαρνηθούν την αιτία της κατ’ οικονομίαν ενανθρωπήσεως αυτού, και να τολμήσουν να πουν, ότι δεν έλαβε σάρκα, και έτσι να βλάψουν την όλη υπόθεση της φιλανθρωπίας του Θεού, εάν δεν έλεγε τίποτα από αυτά, πόσοι δεν θα έπεφταν στο βάραθρο αυτό του διαβόλου; Δεν ακούς ακόμη και τώρα τον Μαρκίωνα που αρνείται την κατ’ οικονομίαν ενανθρώπηση του Κυρίου, καθώς και τον Μανιχαίο και τον Ουαλεντίνο και πολλούς άλλους;<br>Για αυτό λέει πολλά ανθρώπινα και ταπεινά, και υπολείπονται πάρα πολύ από την απόρρητη εκείνη ουσία, για να επιβεβαιώσει την αιτία της κατ’ οικονομίαν ενανθρωπήσεώς του. Καθόσον ο διάβολος κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες να ξεριζώσει από τους ανθρώπους αυτήν την πίστη, γνωρίζοντας ότι, αν ξεριζώσει από τους ανθρώπους αυτήν την πίστη στην ενανθρώπηση του Κυρίου, θα εξαφανιστεί το μεγαλύτερο μέρος όλων εκείνων που συνιστούν την πίστη μας.<br>Υπάρχει και άλλη μετά από αυτήν αιτία, η πνευματική αδυναμία των ακροατών, και το ότι δεν μπορούσαν να δεχτούν τις υψηλότερες αλήθειες της πίστης τότε που για πρώτη φορά τον έβλεπαν και τον άκουγαν. Και ότι αυτό δεν είναι δική μου σκέψη, θα προσπαθήσω να το παρουσιάσω και να το αποδείξω από τις Γραφές, ότι δηλαδή όταν κάποτε συνέβαινε και έλεγε κάτι το μεγάλο και υψηλό και άξιο της δόξας του. Και γιατί λέω μεγάλο και υψηλό και άξιο της δόξας τους; Εάν κάποτε έλεγε κάτι που ήταν απάνω από τις δυνατότητες της ανθρώπινης φύσης, θορυβούνταν και σκανδαλίζονταν, εάν πάλι κάποτε έλεγε κάτι το ταπεινό και ανθρώπινο, τότε έτρεχαν κοντά του και δέχονταν τα λόγια του. Και πού, λέει, μπορούμε να το δούμε αυτό; Κατ’ εξοχήν στο ευαγγέλιο του Ιωάννη· διότι, αφού είπε ο Ιησούς, «ο Αβραάμ ο πατέρας σας αισθάνθηκε αγαλλίαση που επρόκειτο να δει την ημέρα μου, και την είδε και χάρηκε», του απαντούν εκείνοι· «Δεν είσαι ούτε σαράντα χρονών ακόμη και είδες τον Αβραάμ;»(Ιω. 8,56,57). Βλέπεις ότι συμπεριφέρονταν απέναντί του σαν να ήταν απλός άνθρωπος;<br>Τί απαντά λοιπόν αυτός; <b>«Εγώ υπάρχω» </b>λέει, <b>«προτού γεννηθεί ο Αβραάμ. Και πήραν πέτρες για να τις ρίξουν εναντίον του»(Ιω. 8,58). </b>Και όταν τους απηύθυνε μακρούς λόγους για τα μυστήρια, λέγοντας,<b> «Και ο άρτος που θα δώσω εγώ είναι η σάρκα μου»</b>(Ιω. 6,51), αυτοί έλεγαν· «Είναι σκληρός αυτός ο λόγος· ποιός μπορεί να τον ακούει; Για το λόγο αυτόν πολλοί από τους μαθητές του έφυγαν και δεν πήγαιναν πλέον μαζί του» (Ιω. 6, 60-66). Πες μου λοιπόν, τι έπρεπε να κάνει; Να μιλά συνέχεια με υψηλού περιεχομένου λόγια, ώστε</span></span><br>
</div></div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2016/08/giati-o-hristos-den-eipe-xekathara-oti-einai-o-theos.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-13461359103222061552016-07-21T19:00:00.000+03:002016-07-22T13:41:22.239+03:00Ένα «σκανδαλιστικό» γεγονός της Βίβλου. Ο Λωτ, οι κόρες του & οι κάτοικοι των Σοδόμων. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtKk69CRBmJ2ljaom6wa5j1Us6zpq9SizD4JmqxH6q76T-jEccRPq26yzYBmACgJY_bwMmooc0oSwpCs-ea2xk1DkZFIOxHqTs8ese_hp4iPDEplDstAy1cMNkqF6m7_wY4OprCoYbB0Cm/s1600/%25CE%25A3%25CF%258C%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtKk69CRBmJ2ljaom6wa5j1Us6zpq9SizD4JmqxH6q76T-jEccRPq26yzYBmACgJY_bwMmooc0oSwpCs-ea2xk1DkZFIOxHqTs8ese_hp4iPDEplDstAy1cMNkqF6m7_wY4OprCoYbB0Cm/s400/%25CE%25A3%25CF%258C%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25B1.jpg" width="400"></a></div>
<h3 class="catItemTitle">
<a href="http://www.sostis.gr/blog/item/902-ena-skandalistiko-gegonos" style="visibility: visible;">Ένα «σκανδαλιστικό» γεγονός της Βίβλου. Ο Λωτ, οι κόρες του & οι κάτοικοι των Σοδόμων. </a></h3>
<h3 class="catItemTitle">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;">(Απάντηση στους κατηγόρους της Παλαιάς Διαθήκης)</span></span></h3>
<div class="catItemIntroText">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br>Στο Γένεσις ιθ 4-11 οι κάτοικοι των Σοδόμων ζητούν από τον Λωτ να βγάλει έξω από το σπίτι του τους δύο ξένους (αγγέλους) που φιλοξενούσε για να ασελγήσουν σε αυτούς. Ο Λωτ τότε προτείνει να τους δώσει τις δύο παρθένες θυγατέρες του για να ασελγήσουν σε αυτές και όχι στους ξένους.<br>Από αυτήν την ενέργεια του Λωτ οι κατήγοροι της Παλαιάς Διαθήκης, άθεοι, νεοπαγανιστές κλπ ή και ακατατόπιστοι Χριστιανοί βρίσκουν αφορμή να επιτεθούν και πάλι στην Αγία Γραφή. Ας δούμε όμως τι μπορούμε να απαντήσουμε για αυτό το περιστατικό που όντως αρχικά μοιάζει «σκανδαλιστικό(;)» και «απαράδεκτο(;)». <br><br>1) Πρώτον, είναι απαράδεκτο να διαβάζουμε απλώς την Αγία Γραφή και ιδιαίτερα την Π.Δ. και να μην μπαίνουμε καν στον κόπο να την ερμηνεύσουμε και μάλιστα σωστά, χρησιμοποιώντας έγκυρες ερμηνείες έγκριτων και απροκατάληπτων ερμηνευτών που είναι ειδικοί επί του θέματος. Η ερμηνεία ενός κειμένου είναι απαραίτητη για την κατανόησή του ώστε να μη βγουν βεβιασμένα συμπεράσματα. <br><br>2) Δεύτερον, σε ένα κείμενο η ερμηνεία δεν πρέπει να είναι βιαστική, πρόχειρη και επιπόλαιη, αλλά προσεχτική και σοβαρή. Να μην είναι αποσπασματική και επιλεκτική κάποιων φράσεων μόνο αλλά συνολική και όλης της περικοπής, αλλιώς «σκοτώνουμε» στην κυριολεξία το κείμενο. <br><br>3) Τρίτον, η ερμηνεία ενός κειμένου δεν πρέπει να γίνεται με ιδεολογική, φιλοσοφική, θρησκευτική κλπ προκατάληψη εναντίον του κειμένου, αλλά να είναι δίκαιη, αντικειμενική, αμερόληπτη. Άρα, η ειρωνεία και ο χλευασμός ενός κειμένου χωρίς προσεχτική εξέταση και σωστή κριτική μόνο φανατισμό, εμπάθεια και επιπολαιότητα δείχνει και όχι καλοπροαίρετη κριτική. <br><br>4) Τέταρτον, η ερμηνεία δεν πρέπει να γίνεται με συναισθηματικά ή ψυχολογικά κριτήρια, δηλαδή πόσο μας εξοργίζει, σοκάρει, ξαφνιάζει κλπ ένα κείμενο, αλλά μια σωστή ερμηνεία πρέπει να είναι ψύχραιμη και συναισθηματικά αποστασιοποιημένη. <br><br>5) Πέμπτον, η Αγία Γραφή, οπότε και η Παλαιά Διαθήκη είναι συν τοις άλλοις και ιστορικό βιβλίο, δηλαδή περιγράφει και ιστορικά γεγονότα. Οι ιεροί συγγραφείς καταγράφουν τα γεγονότα χωρίς να εκφέρουν ηθικές κρίσεις, θετικές ή αρνητικές. Απλώς καταγράφουν αυτό που έγινε ή αυτό που ειπώθηκε. Δεν απορρίπτουμε τη μαρτυρία τους διότι δεν μας αρέσει αυτό που λένε ή περιγράφουν. Διαφορετικά θα πρέπει να απορρίψουμε ή να καταδικάσουμε όλα τα κείμενα της Αγίας Γραφής αλλά και όλα τα κείμενα της αρχαίας και σύγχρονης γραμματείας που περιγράφουν και εξιστορούν εγκλήματα, ανηθικότητες, ψευτιές, απάτες, ανθρώπινα πάθη κλπ. Το ότι ένα ιστορικό κείμενο περιγράφει ηθικά καταδικαστέες πράξεις δεν σημαίνει και ότι συμφωνεί με αυτές ή τις επιδοκιμάζει. <br><br>6) Έκτον, εξ’ αιτίας αυτού το Γένεσις ιθ 4-11 δεν λέει ότι ο Λωτ έκανε κάτι καλό. Δεν λέει ότι σωστά ενήργησε. Απλώς περιγράφει το γεγονός. Απουσιάζει κάθε κρίση του συγγραφέα αλλά και η γνώμη του Θεού! Δεν λέει ότι ο Θεός συμφώνησε με τη σκέψη του. Το ανάποδο έγινε όπως θα δούμε <br><br>7) Έβδομον, κατά συνέπειαν δεν επαινεί και δεν προβάλλει προς μίμηση την πράξη, ή πιο σωστά την σκέψη του Λωτ, διότι ουδέποτε έγινε πράξη η σκέψη του. Δεν μας προτρέπει να την μιμηθούμε όπως κάνει η Γραφή σε άλλα σημεία. Θα μπορούσε κάποιος να κατηγορήσει την Π.Δ. αν επαινούσε ή αν πρόβαλλε ως παράδειγμα προς μίμηση κάτι κακό. Εδώ απλώς περιγράφει το γεγονός. <br><br>8) Όγδοον, η Αγία Γραφή δεν κρύβει τα λάθη, τα αμαρτήματα, τα ελαττώματα και τα πάθη των πρωταγωνιστών της ακόμη και των αγίων και αυτό αποδεικνύει πόσο αξιόπιστη και</span></span><br>
</div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2016/07/ena-skandalistiko-gegonos-tis-vivlou-o-lot-oi-korew-tou-kai-oi-katoikoi-twn-sodomwn.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-32706362066497876152016-07-18T22:10:00.001+03:002021-06-27T23:05:11.405+03:00Γιατί είπε ο Χριστός ότι ούτε ο Υιός δεν ξέρει το χρόνο της Δευτέρας Παρουσίας; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="itemTitle" style="text-align: left;">
Γιατί είπε ο Χριστός ότι ούτε ο Υιός δεν ξέρει το χρόνο της Δευτέρας Παρουσίας; </h3>
<h3 style="text-align: left;">
</h3>
<h4 class="itemTitle" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYCjeKjMuPTQeE7yhhyphenhyphen82prSMSJlZB_9Ws1NgTUEuI6DyGCrTYekEEqVDdEycoK7S2Me7P_S7vSMmQMaWPrmGNzy6GSxE7ci3BeGRQD2xWvFpQtOjIzz-4s3Mti4rs1cmiRTbUSPz8C5GL/s1600/%25CE%25B4%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B1+1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYCjeKjMuPTQeE7yhhyphenhyphen82prSMSJlZB_9Ws1NgTUEuI6DyGCrTYekEEqVDdEycoK7S2Me7P_S7vSMmQMaWPrmGNzy6GSxE7ci3BeGRQD2xWvFpQtOjIzz-4s3Mti4rs1cmiRTbUSPz8C5GL/s400/%25CE%25B4%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B1+1.jpg" width="400"></a></div>
</h4>
<div style="text-align: left;">
<b><span style="color: #990000;"><span face=""Trebuchet MS",sans-serif"><span style="font-size: small;">Ματθαίος 24,36 Περὶ δὲ(1) τῆς ἡμέρας ἐκείνης(2) καὶ ὥρας(3) οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν(4), εἰ μὴ ὁ πατήρ μου μόνος(5)</span></span></span></b>.<b><span style="color: blue;"><span face=""Trebuchet MS",sans-serif"><span style="font-size: small;"> Ως προς δε την ημέρα εκείνη και την ώρα της δευτέρας παρουσίας κανείς δεν γνωρίζει τίποτε, ούτε οι άγγελοι των ουρανών, ει μη μόνον ο Πατήρ.</span></span></span></b></div>
<br><div style="text-align: justify;">
<span face=""Trebuchet MS",sans-serif"><span style="font-size: small;">(1) Ο σύνδεσμος «δε» είναι αντιθετικός. Ο Κύριος δείχνει το χρόνο της καταστροφής του ναού και της πόλης των Ιεροσολύμων στους στίχους 32-34, αρνείται όμως στον στίχο αυτό, ότι η ώρα και η ημέρα της συντέλειας του κόσμου είναι γνωστή (b).<br>(2) Την γνωστή, την μεγάλη και φοβερή ημέρα της φανέρωσης του Σωτήρα (δ). Μερικοί από εκείνους, οι οποίοι άκουγαν τα λόγια του Σωτήρα θα ζούσαν, για να δουν ένα τρομακτικό παράδειγμα που πείθει για το τι είναι η κρίση του Θεού· αλλά όλοι πρέπει να θυμούνται ότι απομένει κάτι τρομακτικότερο, που αφορά στην όλη ανθρωπότητα, η χρονολογία όμως του οποίου είναι μόνο στο Θεό γνωστή (p).<br>(3) Ημέρα είναι το σύνολο, ώρα είναι ένα τμήμα αυτής (b).<br>(4) «Εάν οι άγγελοι οι ουράνιοι αγνοούν αυτές, πολύ περισσότερο οι άνθρωποι οι γήινοι δεν πρέπει να γνωρίζουν αυτές» (Ζιγαβηνός Ευθύμιος).<br>(5) Οι κώδικες σιναϊτικός και βατικανός και κάποιοι άλλοι έχουν: ουδέ ο υιός ει μη ο πατήρ μόνος. Οποιαδήποτε και αν είναι η αυθεντική γραφή, εφ’ όσον προστίθεται η λέξη «μόνος», η έννοια του χωρίου παραμένει ούτως ή άλλως η ίδια. = «Ούτε ο υιός δεν ξέρει την ημέρα εκείνη και ώρα ως άνθρωπος· διότι ως Θεός γνωρίζει ακριβώς το ίδιο με τον Πατέρα» (Ζιγαβηνός). <br>«Διότι όλα όσα έχει ο Πατέρας είναι του Υιού· και την γνώση όμως έχει της ημέρας ο Πατέρας. Και ο Υιός άρα έχει αυτήν» (Θεοφύλακτος Βουλγαρίας). <br>«Διότι αν γνωρίζει καλά τον Πατέρα (ο Υιός), πώς αγνοεί την έσχατη ημέρα; Διότι κανείς δεν γνωρίζει τον Πατέρα παρά μόνο ο Υιός… Και αν το Πνεύμα το Άγιο γνωρίζει όλα τα του Θεού, πώς ο Υιός αγνοεί την ημέρα την οποία δημιούργησε; Και αν οι αιώνες από αυτόν έγιναν και οι χρόνοι, είναι φανερό ότι και η έσχατη ημέρα βρίσκεται στους αιώνες και τους χρόνους και είναι αδύνατον να την αγνοεί αυτός» (Αθανάσιος Μέγας). <br>«Αλλά, αν και ο ίδιος, μολονότι είναι Θεός Λόγος, έγινε και χρημάτισε άνθρωπος, ο οποίος αγνοεί αυτά που θα γίνουν σύμφωνα με τη δική του φύση και το μέτρο της ανθρωπότητας, αλλά δέχεται πολλές φορές τη γνώση με αποκάλυψη του Θεού. Και να μην απορήσεις αν καταδέχεται την μικροπρέπεια της άγνοιας. Γιατί, αν και είναι δεσπότης, ονομάζεται δούλος ως άνθρωπος, και ενώ είναι Κύριος της δόξας, ζητά δόξα από τον Πατέρα σαν να μην έχει δόξα, και ενώ ο ίδιος είναι πραγματικά η ζωή και ζωογονεί τα πάντα, λέγεται ότι αναστήθηκε με τη δύναμη του αγίου Πνεύματος… τι το παράδοξο αν και αυτό που υπάρχει κατά φύση, δηλαδή το να αγνοήσει κάτι από αυτά που υπάρχουν, θεώρησε άξιο ενδεχομένως να το οικειωθεί και αυτό μαζί με τα άλλα ιδιώματα;… Σκεπτόμενοι λοιπόν </span></span></div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2016/07/giati-eipe-o-hristos-oti-oute-o-ios-den-xerei-to-hrono-tis-defteras-parousias.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-74102807209729293282016-07-14T22:01:00.000+03:002016-07-14T22:01:28.748+03:00Γιατί είπε ο Χριστός «Γιατί με λες αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μονό ένας, ο Θεός»; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<br></div>
<h3 class="catItemTitle" style="text-align: left;">
<a href="http://www.sostis.gr/blog/item/908-giati-me-les-agatho" style="visibility: visible;">Γιατί είπε ο Χριστός «Γιατί με λες αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μονό ένας, ο Θεός»; </a></h3>
<h3 class="catItemTitle" style="text-align: left;">
</h3>
<h3 class="catItemTitle" style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2MRngOxHCXdsk3QvVIR8OcGaJo-hRTPiPWDtaj-Uv1E-UDl34t79p8uS28E4O95hnBPkNbARcaVEF41OWqqIhpEBB4q3xNaGNEZotM57or1OVo_Zj1gTwyCKHJUPDkBwALYYIC_3uwWPk/s1600/%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF+%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CE%25BB%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25B8%25CF%258C.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2MRngOxHCXdsk3QvVIR8OcGaJo-hRTPiPWDtaj-Uv1E-UDl34t79p8uS28E4O95hnBPkNbARcaVEF41OWqqIhpEBB4q3xNaGNEZotM57or1OVo_Zj1gTwyCKHJUPDkBwALYYIC_3uwWPk/s400/%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF+%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CE%25BB%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25B8%25CF%258C.jpg" width="400"></a> </h3>
<br>
<div style="text-align: left;">
<br>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Ματθαίος 19,16<b><span style="color: blue;"> Καὶ ἰδοὺ εἷς(1) προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ(2), τί ἀγαθὸν ποιήσω(3) ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; </span></b>Και ιδού ένας προσήλθε εις αυτόν και του είπε·<span style="color: blue;"><b> “διδάσκαλε αγαθέ, τι αγαθόν πρέπει να κάμω, δια να έχω ζωήν αιώνιον;”</b></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> (1)<span style="color: blue;"><b> «Ο Λουκάς τον ονόμασε αυτόν άρχοντα, δηλαδή των Ιουδαίων»</b></span> (Ζιγαβηνός Ευθύμιος). Δε γνωρίζουμε με ποια σημασία ειπώθηκε το άρχοντας από το Λουκά. Ίσως λόγω του μεγάλου πλούτου του ονόμασε έτσι το νέο, για να σημάνει ότι ήταν υπολογίσιμος παράγοντας στην κοινωνία (p). «Κάποιοι μεν κατηγορούν το νέο αυτόν ως ύπουλο και πονηρό… εγώ όμως δεν θα αρνιόμουν να πω ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ότι ήταν τέτοιος· ύπουλο όμως δεν θα τον έλεγα με κανέναν τρόπο» (Χρυσόστομος). «Διότι αλλιώς δεν θα τον παρατηρούσε ο Ιησούς και θα τον συμπαθούσε (Μάρκ.10,21). Αλλά ως προς τα άλλα μεν ήταν καλός και επιθυμούσε την αιώνια ζωή, αλλά το αγκάθι της φιλαργυρίας είχε καταστρέψει το γόνιμο χωράφι της ψυχής του» (Ζιγαβηνός)</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">(2) Αυθεντική γραφή, διδάσκαλε, τι αγαθόν. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br><b><span style="color: blue;">Ματθαίος 19,17 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ(1)· τί με λέγεις ἀγαθόν(2); οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός(3)</span></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<b><span style="color: blue;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Ο δε Ιησούς του είπε· τι με λέγεις αγαθόν; Κανείς δεν είναι αγαθός, ει μη μόνον ένας, ο Θεός.</span></span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">(1) Αυθεντική γραφή που μαρτυρείται και από τους κώδικες σιναϊτικό, βατικανό, όπως και από τον Ωριγένη: <b>«τι με ρωτάς για το αγαθό; ένας είναι ο αγαθός» = «ο μεν Ματθαίος έγραψε αυτά σαν να ρωτήθηκε ο Σωτήρας για αγαθό έργο με την ερώτηση τι αγαθό να πράξω· ενώ ο Μάρκος και ο Λουκάς λένε ότι ο Σωτήρας είπε, τι με λες αγαθό; κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας ο Θεός» </b>(Ωριγένης). Σύμφωνα με τη γραφή αυτή η έννοια της φράσης είναι: Γιατί με ρωτάς για το αγαθό; Ένας είναι ο αγαθός, δηλαδή</span><br>
</div></div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2016/07/giati-eipe-o-hristos-giati-me-les-agatho-kaneis-den-einai-agathos-para-mono-o-theos.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2301106795764905176.post-38397694193761885072016-07-09T11:00:00.000+03:002016-07-09T20:38:53.747+03:00Η γλώσσα των Ευαγγελίων και η γλώσσα των Πατέρων της Εκκλησίας!..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 style="text-align: left;">
Η γλώσσα των Ευαγγελίων και η γλώσσα των Πατέρων της Εκκλησίας!..</h3>
<h3 style="text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsM6Onid8RTTwuLLtNRyWocoYb_p5qcMBqzmYrc2d4EwLyWPKxU-gcSdqeHSr-eDvYfRsobqsb_whDyrxqLikesSxdzqbuU2uiCECuubDhkgyua60Zr0uCdyBRxrd0DwyOUdhcYSTuvR0c/s1600/%25CE%2597+%25CE%25B3%25CE%25BB%25CF%258E%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2585%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25AF%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="311" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsM6Onid8RTTwuLLtNRyWocoYb_p5qcMBqzmYrc2d4EwLyWPKxU-gcSdqeHSr-eDvYfRsobqsb_whDyrxqLikesSxdzqbuU2uiCECuubDhkgyua60Zr0uCdyBRxrd0DwyOUdhcYSTuvR0c/s400/%25CE%2597+%25CE%25B3%25CE%25BB%25CF%258E%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2595%25CF%2585%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25AF%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" width="400"></a> </h3>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br><br>Διερωτήθηκαν πολλοί πως είναι δυνατόν η γλώσσα των Ευαγγελίων να μην είναι ίδια με αυτή της γλώσσας, που χρησιμοποιούν οι Πατέρες της Εκκλησίας και οι Υμνολόγοι!.. Κι όμως!.. Το Ευαγγέλιο παρέμεινε το ίδιο! Παρέμεινε ακλόνητο και απαρασάλευτο εδώ και 2000 χρόνια, ενώ ο κάθε Πατέρας της Εκκλησίας ή Υμνολόγος χρησιμοποιεί το δικό του γλωσσικό ύφος, αναλόγως της μόρφωσης και της εν γένει ψυχοσύνθεσής του!..<br><br>Φίλος της σελίδας μας έθεσε ένα ερώτημα:<b><span style="color: #990000;"> «Ποιες είναι οι αιτίες που οδήγησαν στην αλλαγή από την απλή γλώσσα των ευαγγελίων στην γλώσσα των Πατερικών και υμνολογικών κειμένων;»</span></b><br><br>Πρώτα-πρώτα να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Η γλώσσα των Ευαγγελίων παρέμεινε η ίδια. Εδώ και 2000 χρόνια οι πιστοί στην Εκκλησία μας ακούνε περικοπές από το Ευαγγέλιο στο πρωτότυπο κείμενο όπως και τον «Απόστολο», που είναι κατά βάση αποσπάσματα επιστολών του Αποστόλου Παύλου. <br><br>Η μόνη αλλαγή στα Ευαγγέλια είναι ο τρόπος γραφής: Από μεγαλογράμματη γραφή, που συνήθως βλέπουμε στους παπύρους των πρωτοχριστιανικών χρόνων, διαβάζουμε τα κείμενα της Καινής Διαθήκης και σε μικρογράμματη γραφή, η μορφή δηλαδή της ελληνικής γραφής, η οποία τυποποιήθηκε στις αρχές του 9ου αι. μ.Χ. <br><br>Όπως όλοι γνωρίζουν, όλα σχεδόν τα σωζόμενα ελληνικά βιβλία από τον 4ο αι. π. Χ. ως τις αρχές του 9ου αι. μ.Χ. γράφονται στη μεγαλογράμματη γραφή, η οποία προέρχεται από τη γραφή των αρχαίων επιγραφών.<br><br>Αλλά, για να μην πλατειάσουμε με ιστορικά στοιχεία, και για να έρθουμε στο σήμερα, μη λησμονούμε, ότι το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδος, πέραν των άλλων, απαγορεύει τη μετάφραση της Αγίας Γραφής χωρίς έγκριση της Εκκλησίας της Ελλάδος:<br><br><b><span style="color: #990000;">«To κείμενo της Aγίας Γραφής τηρείται αναλλoίωτo. H επίσημη μετάφρασή τoυ σε άλλo γλωσσικό τύπo απαγoρεύεται χωρίς την έγκριση της Aυτoκέφαλης Eκκλησίας της Eλλάδας και της Mεγάλης τoυ Xριστoύ Eκκλησίας στην Kωνσταντινoύπoλη.» (</span></b>άρθρο 3, παρ. 3).<br><br>Αξίζει να θυμηθούμε εδώ την αντίδραση πολλών εκκλησιαστικών παραγόντων όταν ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος (2004) θέλησε να κάνει μια </span></span><br>
</div><a href="http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2016/07/i-glwssa-twn-eyaggeliwn-kai-i-glwssa-twn-paterwn-tis-ekklisias.html#more">Διαβάστε περισσότερα »</a>Areti Mavropoulouhttp://www.blogger.com/profile/10487162026068471499noreply@blogger.com0