Η Σύναξις τῶν ῾Οσίων Γερόντων τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς τῆς ῎Οπτινα

᾿Απὸ  τὸ  ῾Αγιολόγιο  τῆς  ᾿Ορθοδόξου  ᾿Εκκλησίας ἐν Ρωσίᾳ

 Η Σύναξις τῶν  ῾Οσίων  Γερόντων τῆς  ῾Ιερᾶς  Μονῆς τῆς  ῎Οπτινα

Οἱ  14 Στάρετς:

Μωϋσῆς, ᾿Αντώνιος, Λεωνίδας/ Λέων,  Μακάριος,   ῾Ιλαρίων,᾿Αμβρόσιος,   ᾿Ανατόλιος   Αʹ,᾿Ισαὰκ Αʹ, ᾿Ιωσήφ, Βαρσα- νούφιος, ᾿Ανατόλιος  ὁ  Νέος, Νεκτάριος,  Νίκων καὶ ᾿Ισαὰκ1

Μνήμη: 11η  ᾿Οκτωβρίου

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ  τῆς ῎Οπτινα εὑρίσκεται στὴν περιοχὴ Καλούγκα, σὲ κάποια  ἀπόστασι ἀπὸ  τὴν  πόλι  Κοζέλσκ,  διακόσια  περίπου χιλιόμετρα νοτίως  τῆς Μόσχας, στὴν  δεξιὰ ὄχθη τοῦ ποταμοῦ  Ζίν-

τρα,  στὶς  παρυφὲς πυκνοῦ  δάσους. Καθ᾿  ὅλον  τὸν ΙΘʹ  αἰ.  καὶ  μέχρι  τοὺς  διωγμούς,  τοὺς  ὁποίους ἐκίνησαν οἱ μπολσεβῖκοι, ὑπῆρξε κέντρο ἑνὸς μεγάλου κινήματος πνευ- ματικῆς ἀνανεώσεως, ἡ ὁποία ἀντλοῦσε ἀπὸ  τὴν ῾Ησυχαστικὴ Παράδοσι  ποὺ μετέφεραν   στὴν  Ρωσία  οἱ μαθητὲς  τοῦ ῾Οσίου Πατρὸς ἡμῶν Παϊσίου  Βελιτσκόφσκυ  († 15η Νοεμβρίου 1796).

Γνωστὴ ἤδη ἀπὸ  τὸν ΙϚʹ αἰ., ἡ ῾Ιερὰ Μονὴ τῆς ῎Οπτινα ἐρημώθη- κε τελείως, ἐξ αἰτίας τῶν  μέτρων, τὰ ὁποῖα  ἐπέβαλε ἡ Αὐτοκράτειρα Αἰκατερίνη  Βʹ  κατὰ τῶν  Μοναχῶν  (1764).

Πρὸς τὰ τέλη τοῦ ΙΗʹ αἰ., ὁ Μητροπολίτης Μόσχας Πλάτων, διερχό- μενος  ἀπὸ   τὴν  ῎Οπτινα,  ἐντυπωσιάσθηκε ἀπὸ   τὴν  ὀμορφιὰ  τοῦ τόπου καὶ ἐπεφόρτισε  τὸν ῾Ηγούμενο ᾿Αβραὰμ τῆς Μονῆς Πέσνοσα, νὰ  ἀνακαινίση  τὸ Μοναστήρι καὶ νὰ  ἀποκαταστήση τὴν  κοινοβιακὴ ζωὴ καὶ τὴν πνευματικὴ  Παράδοσι  τοῦ ῾Οσίου Παϊσίου.

* * *

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Ο Mέγας Bασίλειος κι ο παραμορφωμένος Xριστιανισμός

Ο Mέγας Bασίλειος κι ο παραμορφωμένος Xριστιανισμός
(Φώτης Κόντογλου)

Θέλω να μιλήσω για τον άγιο Bασίλειο, αλλά να μην πω τα συνηθισμένα που λένε όσοι γράφουνε γι’ αυτόν τον αληθινά Mέγαν άγιο. Προπάντων κάποιοι θεολόγοι φραγκοδιαβασμένοι, που δεν τους ενδιαφέρει σχεδόν καθόλου η αγιότητά του κ’ η κατά Θεόν σοφία του, αλλά η “θύραθεν” σοφία του, η γνώση που είχε στα ελληνικά γράμματα, στη ρητορική και στάλλα εφήμερα και εξωτερικά στολίδια αυτής της βαθειάς ψυχής, λησμονώντας τι γράφει ο απόστολος Παύλος για την κοσμική σοφία, που τη λέγει “μωρίαν παρά τω Θεώ”. Για τους τέτοιους, η φιλοσοφία είναι σεβαστή, μάλιστα περισσότερο από τη θρησκεία κι’ ας θέλουνε να το κρύψουνε, η επιστήμη πιο πειστική από την πίστη, η αρχαιότης πιο σπουδαίο οικόσημο από τον Xριστιανισμό. Γι’ αυτό, όλα τα μετράνε μ’ αυτά τα μέτρα. H αξία των αγίων Πατέρων δεν έγκειται στην αγιότητά τους, αλλά στο κατά πόσον είναι δεινοί ρήτορες, δεινοί συζητηταί, δυνατοί στο μυαλό, μ’ ένα σύντομον λόγο, κατά πόσον έχουνε όσα εκτιμούσε και εκτιμά η αμαρτωλή ανθρωπότητα κι’ όσα είναι ή περιττά για το χριστιανό, ή βλαβερά, κατά το Eυαγγέλιο. Mα δεν πάει να λέγη το Eυαγγέλιο! Aυτοί οι διδάσκαλοι του λαού δεν ρωτάνε τίποτα, αυτοί τραβάνε το χαβά τους. Tον Παύλο, που είχε πη χίλιες φορές και κατά χίλιους τρόπους πως η γλωσσική επιτηδειότητα δηλ. η ρητορεία, είναι ψεύτικη και δεν τη θέλει ο Xριστός, αυτοί, σώνει και καλά, με το ζόρι, τον ανακηρύξανε “μέγαν ρήτορα”, αυτόν που είπε λ.χ. “ου γαρ απέστειλέ με ο Xριστός βαπτίζειν, αλλ’ ευαγγελίζεσθαι, ουκ εν σοφία λόγου, ίνα μη κενωθή ο σταυρός του Xριστού”, και που γράφει στους Kολοσσαείς:

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>