Περί προσευχής

Χαραλάμπους Νεοφύτου  Πρεσβυτέρου

Περιεχόμενα

Προλογος

 Ἡ προσευχή εἶναι ἀναγκαῖο ἔργο τοῦ ἀνθρώπου

 Ἡ προσευχή πλουτίζει πνευματικά τόν ἄνθρωπο

 Ἡ  ἀπουσία τῆς προσευχῆς ζημιώνει  τόν ἄνθρωπο καί τόν κάνει δυστυχισμένο.

 Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ προσεύχονταν

 Που, ποτε, πως;

 Πως προσευχομαστε;

 Στοιχεια θεαρεστης  προσευχης.

 Περιεχομενο της προσευχης.

 Προσευχη για τους εχθρους μας

 Η  ομαδικη προσευχη

 Η  προσευχη και οι αλλες αρετες

 Εμποδια στην προσευχη.

 Γιατι δεν παιρνουμε  απαντηση στις προσευχες μας

 Αντι επιλογου

Προ­λο­γος

 O ἄν­θρω­πος πλά­στη­κε ἀ­πό τό Θε­ό γι­ά νά ζή­σει αἰ­ώ­νι­α μέ­σα στή χα­ρά τοῦ Πα­ρα­δεί­σου, τῆς βα­σι­λεί­ας τῶν οὐ­ρα­νῶν. Πλα­σμέ­νος κα­τ’ ἀρ­χάς πά­νω στή γῆ θά ἐρ­γα­ζό­ταν «τό κα­τ’ εἰ­κό­να» γι­ά νά φθά­σει στό « κα­θ’ ὁ­μοί­ω­σιν» νά γί­νει δη­λα­δή θε­ός κα­τά χά­ρη καί νά εἶ­ναι αἰ­ώ­νι­α εὐ­τυ­χι­σμέ­νος. Ὅ­μως ἀ­στό­χη­σε μέ τά γνω­στά γε­γο­νό­τα τῆς πα­ρα­κο­ῆς τῶν πρω­το­πλά­στων. Δι­ώ­χτη­κε ἀ­πό τόν Πα­ρά­δει­σο καί ζοῦ­σε μέ τή νο­σταλ­γί­α του, μέ­χρι πού ἡ ἀ­γά­πη τοῦ Θε­οῦ, ἐ­ξεῦ­ρε τό μέ­σο γι­ά τήν ἐ­πα­νά­κτη­ση του. Μέ τή σάρ­κω­ση τοῦ Θε­οῦ Λό­γου, τό πά­θος καί τήν Ἀ­νά­στα­σή Του, ἄ­νοι­ξεν ὁ δρό­μος πρός τόν  Πα­ρά­δει­σο. Τώ­ρα ἔ­χει τή δυ­να­τό­τη­τα ὁ ἄν­θρω­πος, ἄν τό θέ­λει φυ­σι­κά, νά  εἰ­σέλ­θει σ’ αὐ­τόν, μέ πά­ντο­τε μέ ὁ­ρι­σμέ­νες προϋ­πο­θέ­σεις. Ἀ­να­γκαί­α προϋ­πό­θε­ση εἶ­ναι νά ἐ­φαρ­μό­ζει το  θέ­λη­μα τοῦ Κυ­ρί­ου, νά μι­μη­θεῖ δη­λα­δή τή ζω­ή πού φα­νέ­ρω­σε καί ἔ­ζη­σε στή γῆ μας, ὁ Σω­τή­ρας μας Χρι­στός.

                Ἀ­ναμ­φι­σβή­τι­το γε­γο­νός εἶ­ναι ὅ­τι ἡ κα­τά Χρι­στόν ζω­ή πο­λε­μᾶ­ται σφό­δρα ἀ­πό τόν πα­νοῦρ­γο δι­ά­βο­λο, καί τά τέ­κνα του, πού κα­τ’ οἰ­κο­νο­μί­α ἄ­φη­σε ὁ Κύ­ρι­ος νά ὑ­πάρ­χει, γι­ά νά δο­κι­μά­ζο­νται καί νά γί­νο­νται φα­νε­ροί οἱ ἀ­γω­νι­στές καί οἱ ἐ­ρα­στές τῆς βα­σι­λεί­ας τοῦ Θε­οῦ,γιά νά παίρ­νουν δί­και­α τό βρα­βεῖ­ο τῆς νί­κης.

                Ἔ­τσι λοι­πόν κά­θε ἄν­θρω­πος πού θέ­λει νά εἰ­σέλ­θει στήν βα­σι­λεί­α τοῦ Θε­οῦ, θά πρέ­πει νά ἀ­γωνι­στεῖ, νά πο­λε­μᾶ συ­νε­χῶς μέ­ρα καί νύ­κτα μέ τόν ἀ­ό­ρα­το ἐ­χθρό, τό δι­ά­βο­λο. Ἡ πά­λη εἶ­ναι ἄ­νι­ση καί δύ­σκο­λη γι­α­τί ὁ ἐ­χθρός εἶ­ναι ἄ­σαρ­κος, ἀ­ό­ρα­τος, ἄ­γρυ­πνος, καί ὁ ἄν­θρω­πος φορ­τω­μέ­νος τίς ἀ­δυ­να­μί­ες τῆς σάρ­κας μέ τίς λο­γῆς λο­γῆς ἐ­πι­θυ­μί­ες πού τόν κά­νουν ἀ­δύ­να­το. Γι­ά τό λό­γο αὐ­τό ἐ­πι­βάλ­λε­ται νά  κα­τα­φύ­γει στή βο­ή­θει­α τοῦ Κυ­ρί­ου πού  σί­γου­ρα τή δί­νει ἄν τοῦ ζη­τη­θεῖ σω­στά καί μέ θέρ­μη ψυ­χῆς. Ἐ­πι­βάλ­λε­ται λοι­πόν μι­ά σω­στή συ­νά­ντη­ση μέ τόν Θε­ό Πα­τέρ­α μας, νά τοῦ ζη­τή­σου­με τή βο­ή­θει­ά Του γι­ά τή σω­τη­ρί­α μας.

Κι­’ ὅ­μως οἱ ἄν­θρω­ποι σή­με­ρα, ἐ­νῶ ἐ­πι­δι­ώ­κουν συ­να­ντή­σεις μέ ἀ­ξι­ω­μα­τού­χους τοῦ κρά­τους, μέ ὑ­πουρ­γούς, βου­λευ­τές ἤ καί μέ τόν πρό­ε­δρο τοῦ κρά­τους, γι­ά τή λύ­ση προ­σκαί­ρων προ­βλη­μά­των, καί εἶ­ναι δι­α­τε­θει­μέ­νοι νά  δυ­α­νύ­σουν ἀ­πο­στά­σεις καί κό­πους καί ἔ­ξο­δα νά ὑ­πο­στοῦν καί με­σῖ­τες νά βά­λουν χω­ρίς νά εἶ­ναι βέ­βαι­οι γι­ά τό ἀ­πο­τέ­λε­σμα, δέν ἐ­πι­δι­ώ­κουν κα­μι­ά συ­νά­ντη­ση μέ τό Θε­ό τους πού δέν κο­στί­ζει τί­πο­τε πα­ρά μό­νο θέ­λη­ση καί ἀ­πό­φα­ση.

Πό­σο μα­ται­ό­φρο­νας καί ἀ­φε­λής εἶ­ναι ὁ ἄν­θρωπ­ος ! Ἐ­νῶ γι­ά νά πε­τύ­χει κά­τι τό προ­σω­ρι­νό τό ὁ­ποῖ­ο σέ λί­γο θά ἀ­φή­σει ἀ­κτεί­θε­ται σέ κό­πους δα­πᾶ­νες,  γι­ά τήν αἰ­ώ­νι­α ζω­ή του καί τή σω­τη­ρί­α του ἀ­δι­α­φο­ρεῖ σάν νά εἶ­ναι κά­τι χω­ρίς ἀ­ξί­α καί δέ δί­νει κα­μι­ά ση­μα­σί­α οὔ­τε ἐ­πι­δι­ώ­κει νά συ­ντή­σει τόν Πλά­στη του. Καί τή στι­γμή πού γι­ά νά συ­ντή­σει τό Θε­ό του δέ χρει­ά­ζε­ται νά δι­α­νύ­σει ἀ­πό­στα­ση, οὔ­τε νά κο­ποι­ά­σει. Φθά­νει μό­νο νά τό ἐ­πι­θυ­μή­σει Καί ὁ Κύ­ρι­ος εἶ­ναι δί­πλα του ἕ­τοι­μος νά τόν δε­χθεῖ σέ ἀ­κρό­α­ση καί νά ἱ­κα­νο­ποι­ή­σει τά δί­και­α αἰ­τή­μα­τά του.Ἴ­σως ὅ­μως ρω­τή­σει κά­ποι­ος, πῶς θά συ­να­ντή­σω τό Θε­ό;  Σί­γου­ρα μέ τήν προ­σευ­χή, εἶ­ναι ἡ ἀ­πά­ντη­ση. 

Μέ τή θερ­μή προ­σευ­χή συ­να­ντᾶ κά­ποι­ος τό Θε­ό καί τοῦ φα­νε­ρώ­νει τίς ἀ­δυ­να­μί­ες του καί ζη­τᾶ τή βο­ή­θει­ά Του, ὅ­που­δή­πο­τε κι­’ ἄν βρι­σκε­ται.Δυ­στυ­χῶς, βλέ­που­με τό με­γά­λο αὐ­τό προ­νό­μι­ο τῆς προ­σευ­χῆς πού ἔ­χει μό­νον ὁ ἄν­θρω­πος ἀ­πό τή δη­μι­ουρ­γί­α,  νά λεί­πει σή­με­ρα ἀ­πό τήν πλει­ο­νό­τη­τα τῶν χρι­στι­α­νῶν. Λεί­πει ἡ προ­σευ­χή καί βα­σι­λεύ­ει ἡ κα­κί­α, ἡ ἁ­μαρ­τί­α, ἡ ἀ­νω­μα­λί­α καί ἡ σύγ­χυ­ση στήν κοι­νω­νί­α μας μέ τά γνω­στά ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα. 

Εἶ­ναι λυ­πη­ρό γι­α­τί ἀ­που­σι­ά­ζει ἡ προ­σευ­χή ἀ­πό τή ζω­ή πολ­λῶν χρι­στι­α­νῶν μέ ἀποτέλεσμα νά φτω­χαί­νει πνευ­μα­τι­κά ἡ κοι­νω­νί­α.  καί πολ­λοί νά χά­νουν τό μέ­τρο τῆς ζω­ῆς τους, νά χά­νουν τό δρό­μο τοῦ Θε­οῦ καί νά ἀ­κο­λου­θοῦν τά σκο­τά­δι­α τῆς ἁ­μαρ­τί­ας αἰ­χμά­λω­τοι ἀ­πό τά πά­θη τῆς ἡ­δο­νῆς καί τῆς σαρ­κο­λα­τρεί­ας πού ὁ­δη­γοῦν στήν ὑ­λο­φρο­σύ­νη καί τήν κα­τα­στρο­φή.

Ἡ προ­σευ­χή ὅ­πως θά δοῦ­με στίς ἑ­πό­με­νες σε­λί­δες εἶ­ναι ἀ­πό τά ἀ­να­γκαι­ό­τε­ρα πρά­γμα­τα στόν ἄν­θρω­πο, γι­α­τί ἀ­πό τό βα­θμό πού προ­σεύ­χε­ται κά­ποι­ος ἐ­ξαρ­τᾶ­ται ἡ πνευ­μα­τι­κή του πρό­ο­δος καί συ­μπε­ρι­φο­ρά.Εἶ­ναι πο­λύ ἀ­πο­γο­η­τευ­τι­κό τό πρᾶ­γμα νά βλέ­πεις τούς μου­σουλ­μά­νους νά προ­σεύ­χο­νται στό Μω­ά­μεθ, καί οἱ χρι­στι­α­νοί βα­πτι­σμέ­νοι στόν ἀ­λη­θι­νό Θε­ό νά μήν προ­σεύ­χο­νται. Μᾶς προ­βλη­μα­τί­ζει ἡ ἔλ­λει­ψη τῆς προ­σευ­χῆς καί ἐκ τῶν πρα­γμά­των ὑ­πο­χρε­ω­νό­μα­στε νά κά­νου­με κά­τι. Νά κα­τα­θέ­σου­με καί ἐ­μεῖς σαν ἱ­ε­ρεῖς τοῦ Ὑ­ψί­στου τό  δί­λε­πτο τῆς χῆ­ρας» γι­ά τό θέ­μα μας.

 Ὅ­μως τό θέ­μα τῆς προ­σευ­χῆς δέν εἶ­ναι ἀ­πό τά θέ­μα­τα πού  εὔ­κο­λα προ­σεγ­γί­ζο­νται· δέν εἶ­ναι θέ­μα γνώ­σε­ως, ἀλ­λά θέ­μα βί­ω­σης καί ἐ­μπει­ρί­ας. Ἄν δέ βι­ώ­νεις τήν προ­σευ­χή δέ μπο­ρεῖς νά μι­λᾶς γι­’ αὐ­τήν οὔ­τε νά τή δι­δά­ξεις. 

Ἐ­μεῖς δυ­στυ­χῶς δἐν ἔ­χου­με αὐ­τή τήν ἱ­κα­νό­τη­τα καί γι­’ αὐ­τό θά κα­τα­φύ­γου­με στήν ἐ­μπει­ρί­α τῶν Πα­τέ­ρων τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας μας καί θά με­τα­φέ­ρου­με στίς σε­λί­δες πού ἀ­κο­λου­θοῦν, τή δι­δα­σκα­λία τους καί τίς συμ­βου­λές τους σέ ἁ­πλῆ ἔκ­φρα­ση, γι­ά νά βο­η­θή­σουν τόν ἀ­να­γνώ­στη τοῦ μι­κροῦ αὐ­τοῦ πο­νή­μα­τος, νά πει­σθεῖ καί νά δο­κι­μά­σει ἐ­φαρ­μό­ζο­ντας στή ζω­ή του κα­θη­με­ρι­νά τήν προ­σευ­χή, γι­ά τό δι­κό του συμ­φέ­ρο. 

                Ὑ­πάρ­χουν σί­γου­ρα ἀ­ξι­ό­λο­γα βι­βλί­α γιά τήν προ­σευ­χή, γραμ­μέ­να ἀ­πό ἔμ­πει­ρους συγ­γρα­φεῖς καί ἴ­σως νά μήν χρει­α­ζό­ταν ἡ μι­κρή καί φτω­χή αὐ­τή ἀ­να­φο­ρά στήν προ­σευ­χή. Ἐ­πει­δή ὅ­μως ὑ­πάρ­χουν καί ἐμ­πε­ρί­στα­τοι καί ὁ­λι­γο­γράμ­μα­τοι ἀ­δελ­φοί μας, γι' αὐ­τούς γί­νε­ται αὐ­τή προ­σπά­θεια γιά νά τούς βο­η­θή­σου­με νά κα­τα­λά­βουν τήν ἀ­νάγ­κη τῆς προ­σευ­χῆς, τῆς συ­νο­μι­λί­ας μέ τό Θε­ό, καί νά βρίσκουν παρηγοριά στίς δύσκολες ὥρες τῆς ζωῆς τους καί νά παίρνουν δύναμη καί θάρρος νά συνεχίζουν τή πορεία τους.

                Τε­λει­ώ­νο­ντας εὐ­χό­μα­στε νά βρεῖ ἀ­ντα­πό­κρι­ση στίς ψυ­χές τῶν ἀ­να­γνω­στῶν μας ἡ μι­κρή αὐ­τή προ­σπά­θει­α  καί νά γί­νει ἔρ­γο συ­νε­χές ἡ προ­σευ­χή, γι­α­τί μό­νον ἄν μά­θου­με νά προ­σευ­χό­μα­στε σω­στά καί κα­θη­με­ρι­νά θά ἀλ­λά­ξου­με τήν κοι­νω­νί­α μας, πά­ντο­τε μέ τή βο­ή­θει­α τοῦ Κυ­ρί­ου μας, στόν Ὁ­ποῖ­ον ἄς εἶ­ναι κά­θε δό­ξα καί τιμή στού αἰῶνες. 

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-