ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
Ή Παναγία ή Πορταΐτισσα, Προστάτης καί’Έφορος τοϋ
Άγίου Όρους, Ιερά Μονή Ίβήρων.
Την σεπτήν
Σου Εικόνα, Πορταίτισσα Δέσποινα, ή διά θαλάσσης έπέστη, θαυμαστώς έν τη ποίμνη
Σου, τιμώ μεν ώς άγιασμα σεπτόν, καί σκήνωμα τής δόξης Σου πιστώς, έξ αύτής γάρ
άναβλύζεις τάς δωρεάς, τοΐς πόθω έκβοώσι Σοί
δόξα τοΐς θαυμασίοις Σου άγνή, δόξα τη προμήθεια Σου, δόξα τη προς ή μάς
Σου πλούσια χρηστότητι.
Πανσέβαστε Πορταίτισσα Δέσποινα, έν τοΐς νυν δεινοΐς
καιροΐς τής καί έκτων ήμετέρων άμφισβητήσεως των άδιαπραγματεύτων άγιων
δογμάτων καί ιερών κανόνωντής άμωμήτου ημών πιστέ ως, μή έγκαταλίπης τό' Αγιον
Περιβόλιόν Σου, διά τάς άμαρτίας ημών, άλλά προηγοϋ ήμών’Άχραντε Γερόντισσα, τή
πανσθενεΐ Σου ράβδω, διδοϋσα ή μΐν πνεύμα φόβου Θεοϋ, πνεύμα συνέσεως, πνεύμα
άνδρείας καί ρωνμύουσα ημάς εις άγώνας στερρούς ύπέρ τής άγιας ημών πίστεως.
(Δέησις)
Απολυτίκιου τής Παναγίαςτής Πορταίτισσας, Γερασίμου
Μονάχου Μικραγιαννανίτου.
Ήχος α'. Τής
έρήμου πολίτης.
ΈΚΔΟΣΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ - ΆΓΙΟΝ ’ΌΡΟΣ 2014
Τό' Αγιον’Όρος διετήρησε άνε'καθεν την
αύτοσυνειδησία του ότι «παραμένει Χάριτι Χριστού πιστός θεματοφόλαξ της αγίας
Ορθοδόξου πίστεως, την όποια οί θεοκήρυκες Απόστολοι παρέδωσαν στην ’έκκλησία καί
οί θεοφόροι Πατέρες μας με άγιες Οικουμενικές Συνόδους διετήρησαν διά τών
αιώνων άπαραχάρακτη»
(Υπόμνημα‘ ΑγίουΌρους, Ο.Τ., άρ. φ. 1801,
9-10-2009).
Η ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΣ
Θεία χάριτι καί οικονομία Θεού εφθασε στά χέρια μας,
ώς ευλογία Του, τό ήλεκτρονικό άρχεΐο τής μαχητικής —καί άδιαλείπτως
ευρισκόμενης έπί των έπάλξεων του άντιπαπικοΰ καί άντιοικουμενιστικοΰ άγώνος—
έφημερίδος «’Ορθόδοξος Τύπος», εις τό όποιο περιλαμβάνονται τά άπό του 1961 έως
του 2011 έκδοθέντα φύλλα της.
Μέσα στις χιλιάδες των σελίδων του άρχείου —καί
μεταξύ πολλών άλλων έξαιρετικώς καλών καί ένδιαφερόντων
δημοσιευμάτων—δημοσιεύονται πλεΐστα όσα ομολογιακά τής ’Ορθοδόξου Πίστεώς μας
κείμενα, ύπογραφόμενα ύπό τής Ίεροκοινοηκής Συνάξεως του Άγιου Όρους,
άγιορείτικων Ιερών Μονών, άγιων Καθηγουμένων καί Γερόντων, άγιων καί μεγάλων
μορφών του άγιορείτικου Μοναχισμού διαλαμψάντων κατά τά τελευταία πενήντα
χρόνια, άλλά καί συνταρακτικές έκκλησιαστικές ειδήσεις εποχής.
Καί ώς εύλογία Θεού έκλαμβάνουμε αύτό τό σπουδαίο
άρχεΐο, πού άποτελεΐ σημαντικό βοήθημα καί έργαλεΐο καί έφόδιο στόν
άντιοικουμενιστικό άγώνα, διότι μάς δόθηκε ή εύκαιρίανά θυμηθούμε οί
παλαιότεροι καινά γνωρίσουμε οί νεώτεροιτήν ομολογιακή καί άγωνιστική
άγιορείτικη στάση έναντι τών παναιρέσεωντοΰ Παπισμού καί τού Οίκουμενισμοΰ άλλά
καί τών αιρετικών παρεκτροπών έντός τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, άκόμη καί τών
κορυφών αύτής.
Πράγματι, μέσα στά κείμενα αύτά άποκαλύπτεται τό
ρωμαλέο ορθόδοξο φρόνημα τού Άγιου Όρους, όπως αύτό δημοσίως άσυμβίβαστο καί
μαχητικό έκδηλώθηκε μετά τήν άρση τών άναθεμάτων μεταξύ τής Ορθοδοξίας καί τής
παπικής Αίρέσεως άπό τόν Οικουμενικό Πατριάρχη Άθηναγόρα καίτόν Πάπα Παύλο ΣΤ'
τό 1965. Άλλά καί δυναμικά άναδεικνύεται ή πνευματική καί ιστορική συνέχεια τού
άγιορείτικου Μοναχισμού, άπό τούς άγιους καί όσιους Μοναχούς πού κατά καιρούς
έδιώχθηκαν, φυλακίσθηκαν, βασανίσθηκαν καί έμαρτύρησαν, ύπερασπιζόμενοι τήν
Εκκλησία τού Χριστού καί τήν Ορθόδοξο Πίστη μας, Ιδιαιτέρως έπί τού
αύτοκράτορος Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου (1259-1282) καί Πατριάρχου Ίωάννου Βέκκου
(1275-1283), έπί τού Πατριάρχου Ίωάννου Καλέκα (1334-1347) κ.ά.
Η ομολογιακή μαρτυρία καί ό σταθερός άντιαιρετικός άγώνας τών Ιερών Μονών τού
Άγίου’Όρους καί τών άγιορειτών Μοναχών, όπως μέ τόση ένάργεια καί γλαφυρότητα
—ώς Χρονικό αύτοΰ τού άγώνος— ζωντανεύουν στις σελίδες τού «Ορθοδόξου Τύπου»,
μάς συνεκλόνισαν, μάς συνετάραξαν, μάς άναστάτωσαν, μάς προβλημάτισαν, μάς
διήγειραντό ένδιαφέρον καί κραταίωσαν τήν άποφασιστικότητά μας. Ήρθαμε, έτσι,
σέ συναίσθηση καί άναλογισθήκαμε, άπό τήν μία μεριά τήν έ-ποποίία αύτοΰ τού
πολύχρονου άγώνος καί άπό τήν άλλη διαπιστώνουμε τή σημερινή άφωνία καί
άδράνεια καί άπραξία τού Άγίου’Όρους.
Ό Άγιος Ίερομάρτυς Κοσμάς ό Αίτωλός ό ίσαπόστολος.
Τοιχογραφία στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Ίωάννου τοΰ Θεολόγου, Σουρωτή
Θεσσαλονίκης.
"Αγιος Αθανάσιος ό Αθωνίτης, ίδρυτήςτής Μονής
Μεγίστης Λαύρας, θεμελιωτής τοϋ άγιορείτικου μοναχισμού. Τοιχογραφία Μ.
Πανσέληνου, Πρωτάτον,“Αγιον Όρος.
Τά καινοφανή καί άντορθόδοξα οίκουμενιστικά
άτοπήματατοϋ Οικουμενικού Πατριάρχου Άθηναγόρα καί του διαδόχου του Πατριάρχου
Δημητρίου —των δεκαετιών 1960-1980— προκάλεσαν πραγματική έξέγερση
στό'Άγιον’Όρος, ή όποια εφθασε έως καίτήν πολυετή διακοπή τής μνημονεύσεώς
τους, όπως ορίζουν ή διδασκαλία των άγιων καί θεοφόρων Πατέρων μας, οί
θεόπνευστοι ιεροί Κανόνες καί ή άπαρασάλευτος ιερά Παράδοση τής Εκκλησίας μας.
Ανάλογα άτοπήματα, άντιεκκλησιαστικά καί
άντορθόδοξα, πραγματοποιούνται καί στις ήμερες μας καί μάλιστα κατά συρροήν άπό
τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, ό όποιος συνεχίζει συνειδητά καί
συστηματικά τήν άκολουθούμενη τακτική των προκατόχων του. Δυστυχώς, όμως, έμεΐς
οί σύγχρονοι άγιορεΐτες μοναχοί δέν άκολουθοΰμε τήν γραμμή τών προκατόχων μας.
Δέν άκολουθοΰμε τήν πορεία τών Άγιων μας, τών μαρτύρων, τών ομολογητών τής
πίστεως καί τών άγιασμένων καί σεβασμίων Γερόντων μας. Άντιθέτως σιωπούμε καί
κωφεύουμε, άδρανουμε καί εφησυχάζουμε έπιδεικνύοντας μία συμπεριφορά παντελώς
ξένη καί άντίθετη προς τά μοναχικά είωθότα καί τις παρακαταθήκες τών Άγιων
Πατέρων καί Γεροντάδων μας.
Αύτός ό συγκλονισμός μας, μας οδήγησε στήν άπόφαση
νά άντλήσουμε τήν θεολογική καί έκκλησιολογική επιχειρηματολογία, τήν
άποφασιστικότητα καί τήν μαχητικότητα πού κατέγραψαν σέ αύτά τά κείμενα καί
άνέπτυξαν ενεργώντας κατά τής επιβουλής καί έπιβολής τής αίρέσεως ή Σύναξη τής
Ίεράς Κοινότητος τοΰ Άγιου Όρους, οί Ιερές Μονές, οί άγιοι Καθηγούμενοι καί
Γέροντες, οί άγιορεΐτες Μοναχοί. Τά άναδημοσιεύουμε έδώ ώς παρακίνηση καί
πρόσκληση καί σάλπισμα προς τήν άγιορείτικη Μοναστική Πολιτεία σήμερα εις τόν
ύπέρ τής άκεραιότητος τής Εκκλησίας του Χρίστου καί ύπέρ τής αύθεντικότητος
τής’Ορθοδόξου Πίστεώς μας άγώνα, ώς άπαράμιλλα όπλα καί άνεξάντλητα έφόδια
αύτοΰ τοΰ άγώνος στή σημερινή άπειλή τοΰ έκλατινισμοΰ, τοΰ έξουνιτισμοΰ και της
συγκρητικής διαβρώσεως της Ορθοδοξίας μας
Αναρτήσεις
