Για το Πνεύμα της Λύπης (Aββάς Κασσιανός}

Τί κακό προξενεί η λύπη στην ψυχή μας.

Ο πέμπτος αγώνας μας εστιάζεται στην αντίστα­ση που πρέπει να προβάλλουμε εναντίον του πάθους της λύπης. Γιατί, αν αφήσουμε τη λύπη να κυριεύει λίγο-λίγο την ψυχή μας, αυτή αμέσως, μόλις θα δίδεται κάποια αφορμή, θα μας αποσπά από τη Θεία Θεωρία και θα καταθλίβει το πνεύμα μας. Όταν η λύπη καταλάβει την ψυχή του ανθρώπου, δεν του επιτρέπει να προσεύχεται με την ίδια χαρά, ούτε να καταφεύγει στη μελέτη της Αγίας Γραφής, ώστε να βρει σ' αυτή φάρμακο και να θεραπευθεί.

Η λύπη μας εμποδίζει επίσης από το να είμα­στε ειρηνικοί και πράοι προς τους αδελφούς μας. Μας κάνει ανυπόμονους και σκληρούς, μας δυσκο­λεύει και δρα ανασταλτικά στην προσπάθειά μας για την εκτέλεση των πνευματικών καθηκόντων και υποχρεώσεών μας.

Αν αφήσει ο μοναχός την ψυχή του να παρα­δοθεί στη λύπη, αυτή τον κάνει σιγά-σιγά ανίκανο να αντιδρά πνευματικά και να αντιστέκεται στις επιθέσεις της. Γιατί αυτός θα έχει πλέον στερηθεί την ειρήνη της καρδιάς του και θα καταντήσει σαν τον τρελλό ή σαν τον μεθυσμένο. Και τελικά, αυτή θα τον συνθλίψει και θα τον ρίξει σε οδυνηρή απελπισία.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Ο προφήτης Ιεζεκιήλ και η προφητεία που προτυπώνει την Ανάσταση των νεκρών

Ο προφήτης Ιεζεκιήλ και η προφητεία που προτυπώνει την Ανάσταση των νεκρών

Στήν Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τιμοῦμε τούς Ἀποστόλους, τούς Μάρτυρας, τούς Πατέρας καί γενικά ὅλους ἐκείνους πού ἑνώθηκαν μέ τόν Χριστό καί ἀποτελοῦν τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, τά μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι αὐτοί ἔχουν μέσα τους τήν Χάρη τοῦ Χριστοῦ, πού τούς ἁγίασε, τούς μεταμόρφωσε καί ἐκεῖ ὀφείλονται ὅλοι οἱ ἡρωϊκοί τους ἀγῶνες καί οἱ θυσίες τους για τον Χριστό.

Ὅμως, στήν Ἐκκλησία τιμοῦμε καί τούς δικαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, Προφήτας, Κριτὰς καί Βασιλεῖς, πού καθοδηγοῦσαν τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Γιατί καί αὐτοί εἶχαν κοινωνία μέ τόν ἄσαρκο Λόγο, τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος. 

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Προφητική επιστολή του στάρετς Ανατολίου της Οπτινα

ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ (+1927)

«... Θά ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις καί θά πλανήσουν πολλούς ἀνθρώπους. Ο ἐχθρός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θά ἐνεργεῖ μέ πονηρία μέ σκοπό νά ἑλκύση ἐντός τῆς αἱρέσεως ἐάν εἶναι δυνατόν ἀκόμη καί τοὐς ἐκλεκτούς. 

Δέν θά ἀρχίση ἀπ᾿ εὐθείας νά ἀπορρίπτη τά δόγματα της ῾Αγίας Τριάδος, τήν θεότητα τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀρετή τῆς Θεοτόκου, ἀλλά θά ἀρχίση ἀνεπαισθήτως νά διαστρέφη τίς διδασκαλίες καί τούς θεσμούς τῆς ᾿Εκκλησίας καί τό πραγματικό νόημά τους, ὅπως μᾶς παρεδόθησαν ἀπό τούς Αγίους Πατέρες ἐν ῾Αγίῳ Πνεύματι.
Ολίγοι θά ἀντιληφθοῦν αὐτές τίς πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, ἐκεῖνοι μόνον οἱ πλέον πεπειραμένοι εἰς τήν πνευματικήν ζωήν.Οἱ αἱρετικοί θά πάρουν τήν ἐξουσίαν ἐπί τῆς ᾿Εκκλησίας καί θά τοποθετήσουν ἰδικούς των ὑπηρέτας παντοῦ, οἱ δέ πιστοί θά καταφρονῶνται.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ Β - ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΥΡΟΥ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ (335)

30. ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΥΡΟΥ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ (335)

Συγκροτήθηκαν καί οί δύο μέ πρωτοβουλία τών άρειανοφρόνων καί μέ διαταγή τού Μ. Κωνσταντίνου. Ή πρώτη γιά νά καταδικάσει μέ άναληθεΐς κατηγορίες τόν Αθανάσιο καί ή άλλη κυρίως γιά νά άποκαταστήσει σέ κοινωνία έκκλησιαστική τόν Άρειο καί τούς επίσης καταδικασθέντες οπαδούς του.

Ή σύνοδος τής Τύρου, στήν όποία πρωτοστάτησαν οί καταδικασμένοι άρειανόφρονες Εύσέβιος Νικομήδειας καί θεόγνιος Νικαίας καί στήν όποία ό έκπρόσωπος τού Κωνσταντίνου επέβαλε στούς ορθοδόξους τίς άπόψεις τών άρειανών, δέν συνέταξε κείμενο έπίσημο, διότι ούσιαστικά διακόπηκε γιά νά συνεχίσει στά 'Ιεροσόλυμα, όπου έγιναν καί τά έγκαίνια τοΰ μεγαλοπρεπούς ναού τής Άναστάσεως. Έκεΐ πληροφορήθηκαν οί επίσκοποι ότι ό Άρειος έπέδωσε έπιστολή (ομολογία), πού θεωρήθηκε ώς «ύγιής καί εκκλησιαστική» άπό τόν αύτοκράτορα. Τότε, λοιπόν, ή σύνοδος έστειλε 'Επιστολή πρός τήν Εκκλησία 'Αλεξανδρείας, Αίγύπτου, καί γενικά πρός τούς έπισκόπους τής «οικουμένης», γιά νά έπιβάλει καί νά πληροφορήσει τήν έπαναφορά τοΰ 'Αρείου στούς κόλπους τής Εκκλησίας (τό κείμενο είς 'Αθανασίου, Περί τών έν Άριμίνφ... 21, 2-7: Η. G. Opitz, Athanasius Werke, II 1, Berlin 1935-1941, σσ. 227-228).

Μέ άφορμή τήν σύνοδο τής Τύρου καί τό έργο της γράφηκαν οί έξής 'Επιστολές:

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ Β - ΣΥΝΟΔΟΙ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ (341) ΚΑΙ ΡΩΜΗΣ

34. ΣΥΝΟΔΟΙ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ (341) ΚΑΙ ΡΩΜΗΣ (341)

Α. "Η συνοδική δραστηριότητα τών άρειανοφρόνων είχε πάντα διπλό σκο-πό: τήν καταδίκη τού 'Αθανασίου καί τών πιστών στό Σύμβολο τής Νίκαιας πρώτον καί τήν αποκατάσταση τοΰ 'Αρείου καί τών οπαδών του δεύτερον. 'Απέφευγαν δμως μέχρι τό 337, φοβούμενοι τόν Μ. Κωνσταντίνο, νά εργαστούν εύθέως γιά τήν ανατροπή τής Νίκαιας. Ή άνατροπή αύτή γινόταν άκόμη δυσκολότερη γιά τούς έξής λόγους: Οί ορθόδοξοι θεολόγοι καί δή ό 'Αθανάσιος είχαν εξαρθρώσει τήν απλοϊκή, άλλωστε, άρειανική θεολογία, ή όποία μέχρι τήν δεκαετία τού 360 δέν βρήκε ικανούς θεολόγους νά τήν άνανεώσουν δύο άπό τούς τρεις γιούς καί διαδόχους τοϋ Μ. Κωνσταντίνου, ό Κωνσταντίνος Β' ( + 340) καί ό Κώνστας Α' ( + 350) στήν Δύση, έδειχναν σεβασμό στήν Νίκαια κι εκτίμηση στόν 'Αθανάσιο, όπως άκριβώς συνέβαινε καί μέ τήν 'Εκκλησία τής Ρώμης ειδικά καί τής Δύσεως γενικά. Έάν κανείς προσθέσει σ' αύτά τήν έσωτερική άνάγκη καί τών ίδιων τών άρειανοφρόνων νά αύτοπροσδιοριστοΰν θεολογικά, μετά άπό τόσες έμ φανείς καί άφανεΐς μετανικαϊκές διεργασίες, κατανοεί πώς καί γιατί τό 341 άρχίζει νέα συνοδική έποχή, κύριο χαρακτηριστικό τής οποίας είναι ή σύν¬ταξη συμβόλων πίστεως. "Ολα όμως τά σύμβολα αύτά θά βρίσκονται σέ άναφορά πρός τό Σύμβολο τής Νίκαιας, άποφεύγοντας τελείως ή έρμηνεύ- οντας κατά βούληση τόν άποφασιστικό του όρο «όμοούσιον».

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Πότε δημιουργήθηκε ο άνθρωπος. Βίβλος & επιστήμη

Η ηλικία του ανθρώπινου γένους. Αδάμ & Παλαιοντολογία. Η χρονολογια της Βίβλου.

«Ως προς την ηλικία του ανθρωπίνου γένους, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι ο υπολογισμός αυτής επαφίεται στην ελεύθερη έρευνα της επιστήμης και της θεολογίας. Και αυτό διότι στη Βίβλο δεν αναφέρεται ξεκάθαρα και σαφώς ένας ορισμένος αριθμός για αυτήν, αλλά εικάζεται αυτός από τους ερμηνευτές σύμφωνα με τις εγκατεσπαρμένες σε αυτήν χρονολογίες και τους γενεαλογικούς πίνακες. 

Δεδομένου όμως, ότι και κατά την μεταβίβαση μέσω της ζωντανής παράδοσης, αλλά και κατά την αντιγραφή των χειρογράφων επόμενο ήταν είτε κακώς να διαβαστούν είτε και να εκπέσουν κάποιες χρονολογίες ή ονόματα γεναρχών, φυσικό ήταν να προκύψουν διαφορές όχι μόνο στους υπολογισμούς των ερμηνευτών, αλλά και στους ίδιους τους αριθμούς που γράφονται στα διάφορα αντίγραφα.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Οι οκτώ πειρασμοί των μοναχών - λαϊκών χριστιανών

Οι οκτώ πειρασμοί των μοναχών - λαϊκών χριστιανών 

(Ιερομόναχος, Κλεόπα Ηλίε)

Πατέρες και αδελφοί, ο μοναχός και ο αγωνιστής χριστιανός είναι πνευματικοί μαχητές σε κάθε στιγμή της ζωής τους από την γέννηση μέχρι τον θάνατο τους. Είναι όμως ανάγκη να γνωρίζουμε την τέχνη αυτού του αοράτου πολέμου και από ποία μέρη έρχεται εναντίον μας ο νοητός εχθρός.

Ο άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής μας λέγει ότι ο πειρασμός έρχεται από έξι σημεία εναντίον μας, ενώ ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει από οκτώ, δηλαδή από επάνω και από κάτω, από δεξιά και αριστερά, από εμπρός και πίσω και από μέσα και έξω.

Στην συνέχεια θα ομιλήσουμε εκτενέστερα για τον πολυμερή αυτόν πόλεμο του διαβόλου με την βοήθεια του Πανάγαθου Θεού.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Ένα αποκαλυπτικό και θαυμαστό όραμα.

Ένα αποκαλυπτικό και θαυμαστό όραμα.

«Είπε κάποιος από τους αγίους Γέροντας. ότι μίαν φοράν όπου ήμουν εις το κελλίον μου, μου ήλθε λύπη, ακηδία και κακή καρδία. και επήγα προς κάποιον Γέροντα, όπου ήτον άγιος άνθρωπος, και τον εχαιρέτησα παρακαλώντας τον να μου ειπή κανένα λόγον ωφελείας, δια να στραφή η ταλαίπωρος ψυχή μου από την αμέλειαν και την ακηδίαν εκείνην όπου είχα, προς τα καλά και σωτήρια της αρετής και της αγιότητος έργα.

Ο δε Γέρων εκείνος ο άγιος και θαυμαστός, επειδή ήτον θεοφόρος και ωδηγείτο υπό της θείας χάριτος εις το να πράττη το θέλημα του Θεού εις την ζωήν του, μου εδιηγήθηκε πολλά γλυκύτατα και σωτήρια λόγια όπου ήσαν ικανά και άξια να στηρίζουν και να οικοδομούν κάθε ψυχήν και να την προτρέπουν με φιλοτιμίαν να πορεύεται την οδόν της μετανοίας. Εστερεώθη η καρδία μου και ευχαρίστησα τον Θεόν. Κατόπιν ηρώτησα τον Γέροντα να μου ειπή περί καθαράς και ειρηνικής και αγίας προσευχής. 
Και αποκριθείς ο άγιος Γέρων είπεν:

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Παπά -Χαράλαμπος ο Κύπριος: τον σκότωσαν γιατί αντιστάθηκε στον εξισλαμισμό του χωριού του...

Παπά -Χαράλαμπος ο Κύπριος: τον σκότωσαν γιατί αντιστάθηκε στον εξισλαμισμό του χωριού του... 

Ο νέος Ιερομάρτυρας Χαράλαμπος Μιχαηλίδης εκ Λουρουτζίνας Κύπρου (1862 – 24 Σεπτεμβρίου 1924) 

Οι δύσκολες συνθήκες ζωής τών χρόνων της Τουρκοκρατίας συνέτειναν ώστε πολλοί Έλληνες κάτοικοι της Κύπρου να προσχωρήσουν στο Ισλάμ για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Σε αρκετές περιπτώσεις η προσχώρηση αυτή ήταν εικονική και οι νεοφώτιστοι μουσουλμάνοι, ενώ δήλωναν δημόσια πίστη στον Μωάμεθ, στα κρυφά παρέμεναν Χριστιανοί. Δυστυχώς, με την πάροδο του χρόνου οι απόγονοι πολλών από τους εξισλαμισθέντες εκτουρκίσθηκαν και χάθηκαν οριστικά για τον Ελληνισμό.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: "Ομιλία Περί Πίστεως"

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «Ομιλία Περί Πίστεως» 

(όπου παρατίθεται έκθεσις της ορθόδοξης ομολογίας) 

1. Πιστεύομε στο Θεό, και πιστεύομε τον Θεό· άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Πραγματικά πιστεύω τον Θεό σημαίνει ότι θεωρώ βέβαιες κι' αληθινές τις επαγγελίες που μας έδωσε· πιστεύω δε στον Θεό σημαίνει ότι φρονώ περί αυτού ορθώς. 

Πρέπει δε να τα έχομε και τα δύο, να είμαστε αληθινοί και στα δύο και να συμπεριφερόμαστε έτσι, ώστε και να πιστευόμαστε από εκείνους που βλέπουν σωστά και πιστοί να είμαστε ενώπιον του Θεού προς τον οποίο απευθύνεται η πίστις, και ως πιστοί ακριβώς να δικαιούμαστε από αυτόν «διότι»,λέγει, «ε πίστευσε ο Αβραάμ και τούτο υπολογίσθηκε για την δικαίωσή του». 

Πώς λοιπόν πιστεύσας δικαιώθηκε ο Αβραάμ; Έλαβε από τον Θεό υπόσχεση για το σπέρμα του, που ήταν ο Ισαάκ, ότι θα ευλογηθούν όλες οι φυλές του Ισραήλ. Έπειτα διατάσσεται από τον Θεό να θυσιάσει, παιδί ακόμη, τον Ισαάκ που ήταν ο μόνος διά του οποίου επρόκειτο να εκπληρωθεί η υπόσχεσις. Και χωρίς ν' αντείπη τίποτε ο πατέρας, έσπευσε να γίνει αυτόχειρ του παιδιού του, ενώ θεωρούσε αυτήν την δι' αυτού υπόσχεση βέβαιη και έγκυρη.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Οι χριστιανοί σήμερα...

Οι χριστιανοί σήμερα...

Απόσπασμα από το βιβλίο «Οι χριστιανοί σήμερα» του Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου.

Όταν ο σύγχρονος χριστιανός μιλάει για τον Θεό, εννοεί, λίγο-πολύ, κάτι που βρίσκεται πέρα μακριά στον ουρανό, άγνωστο, ακατανόητο, φοβερό, απλησίαστο, που απλά το αποδέχεται, χρήσιμο για ώρα ανάγκης, μερικές φορές του αποδίδει μαγικές ιδιότητες και συχνά επαναλαμβάνει το ανορθόδοξο «πίστευε και μη ερεύνα».

Κατά τ΄ άλλα αυτή η πίστη στο Θεό δεν επιφέρει ουσιαστική αλλαγή στη ζωή του χριστιανού. Μπορεί να εκκλησιάζεται μερικές Κυριακές, να έχει στη βιβλιοθήκη του σύγχρονα πνευματικά βιβλία, παλιές εικόνες στο σαλόνι, κάποιο κομποσκοίνι στο χέρι, να δίνει και λίγη ελεημοσύνη. Όμως παραμένει ανυπόμονος στ΄ ότι οι άλλοι δεν είναι όπως τους θέλει, μίζερος για τα χρήματα, βυθισμένος στον ατομισμό, στην καλοπέραση, στο άγχος, στον ανταγωνισμό. Αυτό όμως δεν είναι ζωή εν Χριστώ. Μυρίζει θάνατο.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ Β - ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ (233-301/5) νεοπλατωνικός φιλόσοφος

Πορφύριος (233 μ.Χ. στην Τύρο - αρχές του 4ου αι. μ.Χ.) 

10. ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ (233-301/5) νεοπλατωνικός φιλόσοφος

ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ
Ό Πορφύριος ύπήρξε σπουδαίος νεοπλατωνικός φιλόσοφος και διακρίθηκε γιά τό κριτικό του πνεΰμα καί τήν εύρυμάθειά του. Δια­δραμάτισε άποφασιστικό ρόλο στήν έκδοση, τήν διάδοση καί τήν έρμηνεία τών έργων τοΰ Πλωτίνου (+ 270), τοΰ όποιου έγινε μαθη­τής καί συνεργάτης στήν Ρώμη, άνήγαγε τήν κάθαρση καί τήν σω­τηρία τής ψυχής σέ κεντρικό θέμα τής φιλοσοφίας καί άναθεώρησε μερικώς τό τριαδικό σύστημα (τών ύποστάσεων) τοϋ δασκάλου του. Εκδήλωσε κριτική διάθεση έναντι τών λαϊκοθρησκευτικών άντιλή- ψεων τής έποχής του, τών μυστηριακών «θεουργιών» καί τών δεισι­δαιμονιών, άλλά καί δέν τίς άπέρριψε τελείως. 

Νόμισε ότι αυτές χρησιμεύουν ώς ένδιάμεσα στάδια πρός άνοδο τής ψυχής καί προ­παντός πίστευε δτι μπορεί νά τις άποκαθάρει μέ αλληγορική ερμηνεία. Τά θρησκευτικοθεολογικά του ενδιαφέροντα είναι έμφανή, κατανοούνται άριστα στό γενικό θρησκευτικό φιλοσοφικό κλίμα τής έποχής καί συγγενεύουν μέ άντιλήψεις τοΰ χριστιανισμού, τόν όποιο γνώρισε στό πρόσωπο καί μάλιστα στό έργο του Ώριγένη (+ 253/4). Άγνωστο πότε άκριβώς πολέμησε τήν Εκκλησία μέ 15 «λόγους» «Κατά χριστιανών», οί όποιοι, έκτός άσήμαντων άποσπασμάτων, χάθηκαν. Φαίνεται δμως δτι άσκησε ρηχή κριτική καί άντίπαρέταξε τά λαϊκά άντιχριστιανικά έπιχειρήματα, πού τότε, άλλά καί πα­λαιότερα, κυκλοφορούσαν. 

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ Β - ΛΑΚΤΑΝΤΙΟΣ ( + 325) ρητορικός Απολογητής τοΰ χριστιανισμού

(240 μ.Χ.-325 μ.Χ.)

22. ΛΑΚΤΑΝΤΙΟΣ (+ 325) ρητορικός Απολογητής τοΰ χριστιανισμού

ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ
Ό Λακτάντιος ήταν βορειοαφρικανός Ρωμαίος, πού σταδιοδρόμησε ώς έθνικός ρήτορας κυρίως στήν Νουμιδία ('Αλγερία) καί ώς χριστιανός συγγραφέας κυρίως στήν έλληνική πρωτεύουσα τοΰ Ανατολικού ρωμαϊκού κράτους Νικομήδεια τής Βιθυνίας. "Εγραψε στήν λατινική μέ τήν φιλοδοξία πρώτα νά κατατροπώσει τήν έθνική θρησκεία καί σκέψη καί ύστερα νά έκθέσει τήν διδασκαλία τοΰ χριστιανισμού. Πρός τοΰτο διέθετε ζήλο θαυμαστό, ταλέντο ρητορικό καί λογοτεχνικό καί γνώση έγκυκλοπαιδική τοΰ έλληνορωμαϊκοΰ πνεύματος. Του έλειπε όμως ή βαθιά φιλοσοφική παιδεία καί ή θεολογική κατανόηση τού μυστηρίου τής Εκκλησίας. Έπειδή έγινε χριστιανός σέ ήλικία περίπου 50 έτών, γνώρισε τόν χριστιανισμό έπι φανειακά καί άτελέστατα, ώς άνυπόμονος κατηχούμενος.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Η αδιάλειπτη Προσευχή. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Άναψε τη ψυχή με τη προσευχή...

ΑΓ.ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Άναψε τη ψυχή με τη προσευχή. Πίστεψέ με, δεν έχει τόσο την ικανότητα να καθαρίζει τη σκουριά η φωτιά, όσο η νυχτερινή προσευχή τη σκουριά των αμαρτιών μας. Ας ντραπούμε,αν όχι κανέναν άλλον, τους νυκτερινούς φύλακες.Εκείνοι περιέρχονται τους δρόμους για τον ανθρώπινο νόμο,φωνάζοντας δυνατά μέσα στην παγωνιά και περπατώντας μέσα από τα στενά, και πολλές φορές βρέχονται και παγώνουν για σένα και την σωτηρία σου και για τη φύλαξη των χρημάτων σου. 

Εκείνος για τα χρήματα σου παίρνει τόσα προνοητικά μέτρα, ενώ εσύ ούτε για τη δική σου ψυχή; Και μάλιστα εγώ δεν σε αναγκάζω να περιφέρεσαι έξω στο ύπαιθρο όπως εκείνος, ούτε να πιέζεσαι φωνάζοντας δυνατά, αλλά μένοντας μέσα σ' έναν απόμερο χώρο, στο ίδιο το δωμάτιο σου, γονάτισε, παρακάλεσε τον Δεσπότη. Γιατί αυτός ο ίδιος ο Δεσπότης διανυκτέρευσε πάνω στο όρος των Ελαιών; Όχι για να γίνει πρότυπο για μας;

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο και οχι Δικαστηριο

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ 
ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ! 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο και όχι δικαστήριο των ψυχών. Δεν καταδικάζει για τα αμαρτήματα, αλλά παρέχει συγχώρηση των αμαρτημάτων.

Τίποτα δεν κάνει τόσο χαρούμενη τη ζωή μας, όσο η ευχαρίστηση που νιώθουμε στην Εκκλησία. Στην Εκκλησία συντηρούν τη χαρά τους οι χαρούμενοι, στην Εκκλησία αποκτούν την ευθυμία οι στεναχωρημένοι και την ευφροσύνη οι λυπημένοι, στην Εκκλησία βρίσκουν την ανακούφιση οι ταλαιπωρημένοι και την ανάπαυση οι κουρασμένοι.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Λίγες σκέψεις περί ομολογίας πίστεως, ήτοι ομολογίας Χριστού.

Χριστιανική πίστη, σημαίνει πάνω από όλα Φως, και ομολογία Φωτός, εν τω φωτί της Αναστάσεως, κατενώπιον όλου του κόσμου, είτε ομόδοξου είτε αντίθετου.

Δεν κρύβεται το φως, ούτε αποσιωπάται. Δείχνεται και ομολογείται. Όχι με αναίδεια και υπερηφάνεια, αλλά με σθένος και αγωνιστικό φρόνημα.

Δεν υπήρξε ποτέ καιρός που να μην είναι καιρός ομολογίας. Πάντα ήταν.

Πολύ περισσότερο δε τώρα, που η αποστασία και η ανομία κορυφώνονται, και οι εσχατολογικές αναφορές-σημεία, πολλαπλασιάζονται, ίνα πληρωθούν οι γραφές.

Χριστιανός σημαίνει ομολογία, όχι μόνο ως μαρτύριο, αλλά και ως στάση ζωής, σε κάθε τόπο και περίσταση, με το μαρτύριο να είναι η αποκορύφωση, της δόξας του κάθε ανθρώπου, που πιστεύει στο Χριστό, εάν το επιτρέψει ο Θεός. Λένε κάποιοι:

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Πλάνες - θαύματα. ''O Θεός που κρύβεται.''

Πλάνες - θαύματα - ''O Θεός που κρύβεται''

Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αρχαίου και του ορθόδοξου χριστιανικού πνευματικού βιώματος είναι οι παράξενες εμπειρίες που ονομάζονται «πλάνες» και απορρίπτονται ως δαιμονικές.

Δεν αναφέρομαι σε εφιαλτικές εμπειρίες, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν προϊόντα φόβου, αλλά σε φωτεινά βιώματα, εντελώς όμοια με τα θεϊκά, που όμως απορρίπτονται ως απομιμήσεις.

Η ύπαρξη τέτοιων εμπειριών ώθησε τους χριστιανούς, ήδη από τα χρόνια της Καινής Διαθήκης (βλ. π.χ. Β΄ προς Κορινθίους 11, 14, Α΄ Ιωάννου, 4, 1-6), στην ανάπτυξη της λεγόμενης «διάκρισης των πνευμάτων», δηλαδή της δοκιμασίας που θα τους επέτρεπε να αποφεύγουν τις παγίδες αυτού του είδους.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Παραλίγο βασίλισσα!... ...Και τελικά αγία και θαυματουργή!

Παραλίγο βασίλισσα!... Και τελικά αγία και θαυματουργή! 

Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, η δασκάλα του πνευματικού αγώνα & αγαπημένη αγία του λαού μας.

Η Ειρήνη υπήρξε Ηγουμένη της μονής Χρυσοβαλάντου κατά το δεύτερο μισό του 9ου και τις αρχές του 10ου αιώνα. Είχε αποκτήσει πολύ μεγάλη φήμη για τις αρετές της και τιμάται ως οσία από την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Γέννηση και καταγωγή

Στα μέσα του 9ου αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο εικονομάχος Θεόφιλος και σύζυγός του η εικονολάτρισσα Θεοδώρα ["Νεκρός": εδώ κάνω ένα σχόλιο: εικονόφιλοι είμαστε όχι "εικονολάτρες"], όταν η περίοδος της Εικονομαχίας, που για περισσότερο από 100 χρόνια ταλάνισε την αυτοκρατορία, βρισκόταν στην τελευταία φάση της, στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, γεννήθηκε και έζησε την πρώτη της νεότητα η οσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου. Πατέρας της οσίας ήταν ο πατρίκιος Φιλάρετος ο Καππαδόκης. Ήταν από την Καισαρεία της Καππαδοκίας, ευνοούμενος του αυτοκράτορα Θεόφιλου και έμπιστος της συζύγου του Θεοδώρας. 

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Τι είναι το αντίδωρον, ποια η ερμηνεία του και πως πρέπει να το παίρνουμε από το αγιασμένο χέρι του Ιερέα μας

Τι είναι το αντίδωρον, ποια η ερμηνεία του 

και πως πρέπει να το παίρνουμε από το αγιασμένο χέρι του Ιερέα μας

Ο Ιερός Καβάσιλας μας λέει: «Ο άρτος που διανέμεται ως αντίδωρο, έχει από πριν αγιασθεί, επειδή προσφέρθηκε στον Θεό. Όλοι οι εκκλησιαζόμενοι χριστιανοί τον δέχονται με ευλάβεια μέσα στην δεξιά κυρτή τους παλάμη και ασπάζονται το δεξί χέρι του Ιερέως που πριν από λίγο ακούμπησε και κομμάτιασε το πανάγιο Σώμα του Σωτήρος Χριστού. Επειδή αγιάσθηκε ολόκληρο, γιαυτό πιστεύεται από την Εκκλησία μας ότι το χέρι του λειτουργού μεταδίδει αυτόν τον αγιασμό σε όσους το αγγίζουν και το ασπάζονται».

Βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για το αντίδωρο:

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Περι της αργίας της Κυριακής

Περί της αργίας της Κυριακής 
του Επισκόπου Αγίου Ευσεβίου Αλεξανδρείας

Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, μια ημέρα Κυριακή, ενώ καθόταν έξω από τον Ναό ο Επίσκοπος Ευσέβιος, τον πλησίασε ο Αλέξανδρος και του λέει:

-Σε παρακαλώ, άγιε Πατέρα, πες μου, για ποιο λόγο είναι αναγκαίο σ' εμάς τους Χριστιανούς να τηρούμε την αργία της Κυριακής και ποιο κέρδος έχουμε με το να μην εργαζόμαστε;

Τότε ο Επίσκοπος Ευσέβιος, άρχισε να του λέει:
-Άκουσε, παιδί μου, και θα σου πω, για ποιο λόγο μας δόθηκε η εντολή να τηρούμε την αργία της Κυριακής και να μην εργαζόμαστε. Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός παρέδωσε στους μαθητές Του το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, πήρε το ψωμί, το ευλόγησε και κόβοντας σε κομμάτια το έδωσε στους μαθητές Του λέγοντας:

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Αββά Δωροθέου - Για το θείο φόβο

Αββά Δωροθέου έργα ασκητικά 

Δ' Διδασκαλία - ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΙΟ ΦΟΒΟ

Ο Αγιος Ιωάννης λέει στις Καθολικές Επιστολές: H τέλεια αγάπη φυγαδεύει το φόβο (Α' Ιωάννου 4, 18). Άραγε, τι θέλει μ' αυτό να μας επισημάνει ο Αγιος; Ποια άραγε ονομάζει αγάπη και ποιο φόβο; Ο Προφήτης λέει στον ψαλμό: Φοβήθητε τον Κύριο, πάντες οι άγιοι αυτού (Ψαλμ. 33, 10) και χίλια άλλα παρόμοια βρίσκουμε στις Άγιες Γραφές. Αν λοιπόν και οι άγιοι που τόσο αγαπούν τον Κύριο τον φοβούνται, πως λέει: Η αγάπη φυγαδεύει τον φόβο; Θέλει να μας δείξει ο άγιος ότι είναι δύο είδη φόβων, ένας αρχικός και ένας τέλειος. Και ότι ο μεν ένας είναι χαρακτηριστικό των αρχαρίων, όπως θα λέγαμε, στην πνευματική ζωή, ο δε άλλος είναι χαρακτηριστικό των αγίων που έχουν πια τελειωθεί πνευματικά, αυτών που έφτα­σαν στο μέτρο της άγιας αγάπης. Να, τι θέλω να πω: Κάνει κανείς το θέλημα του Θεού για το φόβο της τιμωρίας.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Του Χριστού να γίνεις! Ακούς ; Του Χριστού !

Του Χριστού να γίνεις! Ακούς; Του Χριστού!

Λένε οι πολλοί πως τάχα αυτοί που θέλουν να είναι του Χριστού είναι είτε «ντεμοντέ», είτε «βαρεμένοι». Μάλιστα, τείνοντας να ερμηνεύσουν με ψυχολογικά κριτήρια την πίστη, μιλούν για τους –όχι κατ’ όνομα- χριστιανούς σαν αναγκεμένους ανθρώπους που η εξουθενωμένη τους ψυχή βρίσκει ανάπαυση στου Χριστού την πίστη και στην εκκλησία Του. Μιλούν για ψυχικά ανώριμους ανθρώπους που καταφεύγουν νευρωτικά στην πίστη, σαν καταφύγιο.

Σπεύδουν επίσης να δικαιολογήσουν την δική τους απροθυμία για την εκκλησία και την χριστιανική πίστη, μιλώντας για το διαβλητό σύστημα της εκκλησίας, για ακατήχητους και ψυχο-πνευματικά ανεπαρκείς παπάδες, για το αναξιόπιστο εκκλησιαστικό ιερατείο, για αναχρονιστική σκέψη και λειτουργία, για κακή διοίκηση.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ;

Άγιος Δαμασκηνός 

Η προσκύνηση λοιπόν είναι σημείο υποταγής, δηλαδή υποβιβασμού και ταπεινώσεως. Υπάρχουν πολλοί τρόποι προσκυνήσεως.

Πόσοι τρόποι προσκυνήσεως υπάρχουν;

Πρώτος τρόπος προσκυνήσεως είναι εκείνος που γίνεται κατά τη λατρεία. Την προσκύνηση αυτή την προσφέρουμε μόνο στον από τη φύση του προσκυνητό Θεό, και γίνεται με διάφορους τρόπους. Πρώτα κατά τον τρόπο της δουλείας' γιατί τον προσκυνούν όλα τα κτίσματα, όπως δούλοι τον δεσπότη, γιατί " διότι τα σύμπαντα είναι υποταγμένα σε σένα ". Και τον προσκυνούν άλλοι εκούσια, και άλλοι ακούσια. Άλλοι δηλαδή τον προσκυνούν εκούσια με επίγνωση, όπως οι ευσεβείς, ενώ όσοι έχουν επίγνωση αυτού και χωρίς να θέλουν τον προσκυνούν ακούσια όπως οι δαίμονες˙ άλλοι πάλι χωρίς να γνωρίζουν τον κατά φύση Θεό, προσκυνούν ακούσια αυτόν που αγνοούν.

Δεύτερος τρόπος προσκυνήσεως είναι εκείνος που γίνεται από θαυμασμό και πόθο, και κατά τον τρόπο αυτόν προσκυνούμε το Θεό για τη φυσική του δόξα' γιατί είναι ο μόνος δοξασμένος, χωρίς να έχει τη δόξα από κανέναν άλλο, και είναι ο ίδιος αίτιος κάθε δόξας και κάθε αγαθού, φως ακατάληπτο, γλυκασμός ασύλληπτος, κάλλος απροσμέτρητο, άβυσσος αγαθότητας, σοφία ανεξιχνίαστη, δύναμη απειροδύναμη, μόνος άξιος να θαυμάζεται για τον εαυτό του και να προσκυνείται και να δοξάζεται και να ποθείται.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Αγίου Νείλου του ασκητού - η Προσευχή

Αγίου Νείλου του ασκητού 

- Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Πρόλογος

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, άραγε, οι σημερινοί χριστιανοί, τί είναι η αληθινή προσευχή, ποια τα χαρακτηριστικά της και ποιοι οι καρποί της;

Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, που υπήρξαν οι κα­τεξοχήν προσευχόμενοι άνθρωποι, μας έχουν παραδώσει την ιερή τους εμπειρία με τρόπο εκφραστικό και κατηγορηματικό. Η προσευχή, μας λένε, είναι ανύψωση του νου στο Θεό και συνομιλία μαζί Του. Η προσευχή είναι ένωση του ανθρώπου με το Θεό. έργο των αγγέλων. κλειδί του Παραδείσου. φωτισμός της ψυχής. συγχώρηση των αμαρτημάτων. μητέρα των αρετών. Η προσευχή είναι όπλο ακαταμάχητο. θησαυρός αδαπάνητος. γέφυρα που σώζει από τους πειρασμούς.τείχος που προστατεύει από τις θλίψεις. Η προσευχή είναι καθρέφτης της πνευματικής ζωής του ανθρώπου και εργασία που ποτέ δεν τελειώνει.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Η αγιότητα ένα «λησμονημένο όραμα»

Η αγιότητα ένα «λησμονημένο όραμα»

του μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη

Η λέξη «άγιος» ή «αγιότητα» παραπέμπει σε κάτι εντελώς άσχετο και ξένο προς την εποχή μας, προς τον πολιτισμό και τις αναζητήσεις του συγχρόνου ανθρώπου. Ποιος από τους γονείς της εποχής μας φιλοδοξεί να κάνει τα παιδιά του «άγιους»; Ποιο από τα σχολεία μας και τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα καλλιεργούν την αγιότητα ή την προβάλουν ως όραμα και πρότυπο;

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Βλέποντας το Θεό - Μοναχισμός και θέα του Ακτίστου Φωτός.

Βλέποντας το Θεό.

Μοναχισμός και θέα του Ακτίστου Φωτός

Του π. Γεωργίου Καψάνη, της ιεράς μονής Οσίου Γρηγορίου (Άγιο Όρος)

Κατά τον μέγα Φωστήρα της Εκκλησίας, άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, υπάρχουν τριών ειδών θεολογίες:

α) Η ασφαλής και μυστική των θεοπτών θεολόγων, οι οποίοι ομιλούν εκ προσωπικής εμπειρίας και κοινωνίας με τον Ζώντα Θεό.

β) Η φιλόσοφος θεολογία των μη εχόντων προσωπική εμπειρία θεοπτίας, αλλά εν ταπεινώσει δεχομένων τις εμπειρίες και θεοπτίες των Άγιων και θεολογούντων συμφώνως προς αυτές. Η θεολογία αυτή χρησιμοποιεί την αποδεικτική μέθοδο, αυτήν δηλαδή που αποδεικνύει τις θεολογικές θέσεις με συλλογισμούς βάσει της Αποκαλύψεως και των καταγεγραμμένων εμπειριών των Αγίων, και 

γ) Η καινή θεολογία των θρασέων θεολόγων, οι οποίοι απορρίπτουν τις εμπειρίες των Αγίων και θεολογούν διαλεκτικώς κατά τις δικές τους φιλοσοφικές αρχές. Εκπρόσωπος της διαλεκτικής θεολογίας ήταν στους χρόνους του Αγίου Παλαμά ο δυτικός μοναχός Βαρλαάμ.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Υπάρχουν Δυτικές επιδράσεις στη διδασκαλία του Αγίου Νικοδήμου;

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ
Πρωτοπρεσβυτέρου Καθηγητού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Α'. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ
ΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ;

1. Έληξε για την έρευνα η παλαιά προβληματική
Η συζήτηση για το αν υπάρχουν δυτικές, ρωμαιοκαθολικές κυρίως, επιδράσεις στα συγγράμματα και στη διδασκαλία του Αγίου Νικοδήμου απασχολεί τους ερευνητάς εδώ και ένα αιώνα περίπου. Στο κέντρο αυτής της προβληματικής βρίσκονται βασικά δύο συγγράμματα του Αγίου, τα «Πνευματικά Γυμνάσματα» και ο «Αόρατος Πόλεμος»1. 

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ Β - ΗΣΥΧΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ

I. ΗΣΥΧΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΑΣ (περί τό 300) κριτικός-έκδότης τοΰ βιβλικού κειμένου
Σπουδαίος κριτικός τοϋ κειμένου τής Γραφής περί τό 300. Δυστυχώς οΰτε γιά τήν ζωή οΰτε γιά τό έργο του έχουμε άξιόλογες ειδήσεις. Ό 'Ιερώνυμος πληροφορεί (στήν Praefatio in Paralipomena, στήν Apologia adv. Rufinum II 27 καί στήν Praefatio in Evangelia) ότι ό Ησύχιος άναθεώρησε (= νόθευσε) στήν Αλεξάνδρεια τό κείμενο τών Ο' κ&ί τής ΚΑ.

Στήν πραγματικότητα ό 'Ησύχιος επιχείρησε κριτική έκδοση τών Ο' καί τής ΚΑ, άλλά τό εύρος καί τό βάθος τών έπεμβάσεών του είναι άκρως δυσκαθόριστα. Τό κείμενο του, μάλιστα τής ΚΑ, επικράτησε περί τό 400 στήν 'Αλεξάνδρεια καί οί ειδικοί έρευνητές άνα- ζητοΰν τήν προσφορά του στούς κώδικες Βατικανό, Σιναϊτικό, 'Αλεξανδρινό καί Εύφραιμικό. Τό Decretum Gelasianum, επηρεασμέ¬νο Ισως άπό τόν Ιερώνυμο, χαρακτηρίζει τό ήσυχιανό κείμενο άπόκρυφο.

Ό αιγύπτιος επίσκοπος Ησύχιος, πού μαρτύρησε μέ τόν Φιλέα ( + 307) κ.ά. (Εύσεβίου, Έκκλησ. ιστ. Η' 13,7) επί Διοκλητιανοϋ, είναι μάλλον άλλο πρόσωπο.
S. EURINGER, Une Ιεςοη probablement hesychienne: Rb 7 (1898) 183-192. F. G. KENYON, Hesychius and the Text of the N.T.: Memorial Lagrange, Paris 1940, σσ. 245-250. A. VACCARI, The hesychian recension of the Septuaginta: Bi 46 (1965) 60-66.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ Β - ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ Δ' ΑΙΩΝΑ

ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ Β

ΣΤΥΛ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 

Σελίδες 29-52

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ Δ' ΑΙΩΝΑ

α. "Εξοδος άπό τίς κατακόμβες

Τό πρόσωπο τοΰ Δ' αιώνα στόν ελληνορωμαϊκό χώρο εμφανίζε­ται ταραγμένο καί διαρκώς γινόμενο. Συγκλονιστικές ανακατατά­ξεις καί συγκρούσεις διαδέχονται ή μία τήν άλλη. Ό έθνικός έλληνορωμαϊκός κόσμος, ώς πνεύμα καί έξουσία, νιώθει έκπληκτος ένώπιον τοΰ τεράστιου ρεύματος, πού συνιστά ή Εκκλησία. Ό κό­σμος αύτός ζοΰ.σε περίοδο πτώσεως καί δχι άνόδου. Δέν είχε τό πνευ­ματικό σθένος ν' άντιδράσει στήν Εκκλησία. Αύταπατώμενος είχε πιστέψει, κατά τόν Β' καί Γ' αιώνα, ότι άλλοτε μέ τήν αίγλη του, άλλοτε μέ σκληρούς διωγμούς καί άλλοτε μέ τήν ανοχή του, θά συγ­κρατούσε τήν Εκκλησία σέ μικρές διαστάσεις. "Οταν τελικά συ­νειδητοποίησε τήν δική του άδυναμία καί τήν όρμή τής 'Εκκλησίας, άντέδρασε σπασμωδικά. Ό ρωμαίος αύτοκράτορας Διοκλητιανός κήρυξε φοβερό διωγμό (303/4) κατά τών χριστιανών καί οί «πεπτωκότες» δέν ήταν λίγοι. "Ετσι άρχισε ό Δ' αιώνας.

Oi Ρωμαίοι, μολονότι είχαν τήν χαρά νά βλέπουν «πεπτωκότες», δηλωσίες χριστιανούς, διαπίστωναν δτι δπου κτυποΰσαν έναν γεννιοΰνταν έκατό κι όπου έκατό χίλιοι. Καί τό πιό δυσάρεστο γι' αυ­τούς ήταν οτι πλήθαιναν οί χριστιανοί ακόμη καί μέσα στίς κυρίαρχες τάξεις τους. "Επρεπε, λοιπόν, έάν συνέχιζαν τούς διωγμούς, νά αύ- τοδιωχτοΰν, νά αύτοκαταστραφοΰν! Επειδή αύτό ήταν άδύνατο, α­ναγκάστηκε ό ρωμαϊκός κόσμος νά δείξει σαφή άνοχή πρός τήν 'Εκκλησία, τήν όποια δμως ό Μέγας Κωνσταντίνος, άπό τό 324 κυ­ρίως, πού έγινε μονοκράτορας, αντιμετώπιζε σάν νά ήταν μέλος της, ένώ ακόμη δέν ήταν. Ή έξοδος άπό τίς κατακόμβες είχε πραγμα­τοποιηθεί.

'Από τήν πλευρά της ή Εκκλησία, αρχίζοντας ό Δ' αίώνας μέ τούς διωγμούς, έδειξε δλη τήν δύναμη τής πίστεώς της καί τήν άντοχή έκεΐνου πού περιμένει νά εξαντληθεί ό σκληρός τύραννος του.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Ιερά Εξομολόγηση: Ερωτήματα και Απαντήσεις. Τι είναι η Εξομολόγηση;

Ιερά Εξομολόγηση: Ερωτήματα και Απαντήσεις

Τι είναι η Εξομολόγηση;

Η Εξομολόγηση μας προετοιμάζει για τη Θεία Κοινωνία. Η Θεία Κοινωνία δεν γίνεται χωρίς Εξομολόγηση!

Η Εξομολόγηση είναι ενα από τα βασικά μυστήρια της Εκκλησίας. Μας δίνει τη δυνατότητα νά «συμφιλιωθούμε» με τον Θεό, νά εξετάσουμε την πίστη και τη ζωή μας και νά εξασφαλίσουμε πνευματική υγεία. Είναι πράξη μετανοίας. Και μετάνοια σημαίνει αλλαγή του εαυτού μας, στροφή, μεταμόρφωση. Όταν αμαρτάνουμε απομακρυνόμαστε από τον Θεό. Όταν όμως μετανοούμε, ομολογούμε τις αμαρτίες μας και ζητάμε συγχώρεση, επιστρέφουμε σ' Αυτόν.

Η Εξομολόγηση μας απαλλάσσει από το βάρος της αμαρτίας. Επιπλέον μας δίνει τήν ευκαιρία νά συζητήσουμε τους βαθύτερους προβληματισμούς μας, νά δεχτούμε συμβουλές και νά ενισχυθούμε πνευματικά.

Πώς καθιερώθηκε; Μήπως πρόκειται για πρόσφατη επινόηση τών κληρικών;

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Στάρετς Σαμψών: Την ώρα πού ή Θεία Λειτουργία τελείται στην γη, στο Ναό, τελείται και μια άλλη λειτουργία στον Ουρανό.

Στάρετς Σαμψών: Την ώρα πού ή Θεία Λειτουργία τελείται στην γη, στο Ναό, τελείται και μια άλλη λειτουργία στον Ουρανό. 

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ - ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ

Η Θεία Λειτουργία
Την ώρα πού ή θεία λειτουργία τελείται στην γη, στο Ναό, τελείται και μια άλλη λειτουργία στον Ουρανό.

Αυτό το έδειξε ό Θεός σε έναν άνθρωπο σε κάποιο μοναστήρι.

Είχε διακόνημα να καθαρίζει τον πρόναο του καθολικού της Μονής. Ένας άλλος νεαρός μοναχός σκούπιζε τον χώρο από την Ωραία Πύλη μέχρι την πύλη της Εκκλησίας. Την ίδια ώρα γινόταν ή λειτουργία. Προσευχόταν λοιπόν για τον εαυτό του, όπως μπορούσε, με την απλότητα της καρδιάς του. Ξαφνικά στρέφει το βλέμμα του προς τα άνω και βλέπει τον ουρανό ανοιχτό και μια Αγία Τράπεζα. Μπροστά στην Αγία αυτή Τράπεζα ήσαν τρεις αρχιερείς γονατιστοί. Παράπλευρα έστεκε μια χορωδία με απερίγραπτη ομορφιά. Γινόταν ή θεία λειτουργία. Ολόκληρη. Την τελούσαν άγιοι ιεράρχες. Ιεράρχες σαν τους Βασίλειο, Γρηγόριο και Ιωάννη, σαν τους Αθανάσιο και Κύριλλο, τους οικουμενικούς διδασκάλους.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Διδαχές περί εσχάτων και Αντιχρίστου - Όσιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός.

Όσιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός 

Διδαχές περί εσχάτων και Αντιχρίστου

Στα χρόνια του Αντιχρίστου οι άνθρωποι θα περιμένουν τη σωτηρία από το Διάστημα. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο τέχνασμα του διαβόλου. Η ανθρωπότητα θα ζητεί βοήθεια από τους εξωγήινους, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτοί στην πραγματικότητα είναι δαίμονες.

*****

Ο Γέροντας Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός (1929-1995), πλήρης Χάριτος και αγιοπνευματικών χαρισμάτων, απολάμβανε μεγάλου σεβασμού στη Γεωργία. Μαρτυρίες για την αγιότητα του δίνουν σε ένα μικρό βιβλίο Μητροπολίτες, ηγούμενοι, ηγουμένισσες, μοναχοί, ιερείς και λαικοί. Ο Γέροντας ήταν ασυμβίβαστος με κάθε αντίχριστη πολιτική και πρακτική.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Ένας θαυμάσιος μαρτυρικός αγιογράφος χωρίς χέρια και πόδια!

Ένας θαυμάσιος μαρτυρικός αγιογράφος 

χωρίς χέρια και πόδια!

Ο Γρηγόριος Ζουράβλεφ γεννήθηκε χωρίς χέρια και πόδια,το 1858 στο χωριό Ουτέβκα της Σαμάρας.

Η μητέρα του ήταν μια γυναίκα με φόβο Θεού και δεν πείραξε το βρέφος,αφού την εποχή εκείνη υπήρχαν άνθρωποι που σκότωναν τα ανάπηρα παιδιά.

Η μητέρα του έκλαιγε για το βασανισμένο παιδί που είχε φέρει στον κόσμο.

Ο θείος Ιωακείμ την προέτρεπε να τον δώσει στους τσιγγάνους: «Τι παιδί είναι αυτό χωρίς χέρια και πόδια, μόνο στόμα έχει. Να το δώσεις στους τσιγγάνους να το παίρνουν μαζί τους στην εμποροπανύγηρη να βγάζει και χρήματα».

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Μοιράστε τα υπάρχοντά σας μαζί με τον Χριστό

Μοιράστε τα υπάρχοντά σας μαζί με τον Χριστό! 

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Και συ, λοιπόν, δεν μπορείς να ασκήσεις την ακτημοσύνη; Δώσε κάτι από αυτά που έχεις. Δεν μπορείς να σηκώσεις το φορτίο εκείνο; 

Μοίρασε τα υπάρχοντά σου με το Χριστό. Δε θέλεις να του τα παραχωρήσεις όλα; 
Δώσε του έστω και τα μισά, ή ακόμη και το ένα τρίτο. Κάνε τον και στην εδώ ζωή συγκληρονόμο. Όσα δώσεις σ’ εκείνον, τα δίνεις στον εαυτό σου.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Αγία Μαρία η Μαγδαληνή

Αγία Μαρία η Μαγδαληνή

Βίος της Αγίας ενδόξου Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής

Η αγία ένδοξος και πανεύφημος Μαρία η Μα­γδαληνή υπήρξε η πιστή και αφοσιωμένη Μαθήτρια του Υιού και Λόγου του Θεού, η ακόλουθος της Υπεραγίας Θεοτόκου, η Διακόνισσα του Κυρίου και των Αποστόλων, η εκλεκτή Μυροφόρος, η Ευαγγελίστρια της Αναστάσεως, η Ισαπόστολος και κήρυκας της πί­στεως. Σ' αυτήν δόθηκε η χάρις να δη πρώτη μετά την Ανάσταση, μαζί με την Θεοτόκο, τον Αναστάντα Ιη­σού. Αυτή ευαγγελίσθηκε στους Αποστόλους την Α­νάσταση του Κυρίου. 

Μέσα στα ιερά Ευαγγέλια δοξά­ζεται από τους αγίους τέσσερις Ευαγγελιστές, ως πρώ­τη μετά την Θεοτόκον, Μαθήτρια και Μυροφόρος. Πατέρες της Εκκλησίας μας την χαρακτηρίζουν σε­μνή και σοφή παρθένον με ψυχική ωραιότητα. Η α­γία Μαρία η Μαγδαληνή είναι «ωραίο και ευγενικό παράδειγμα γυναικείας αφοσιώσεως, που φθάνει στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό. Γιατί ας μην έχη η γυναίκα την μυϊκή δύναμη του ανδρός, έχει όμως πλούτο αισθημάτων. Και είναι αλήθεια πως τους ήρω­ες δεν τους κάνει η σωματική ρώμη, αλλά η πίστη και η ευψυχία. "Ηρίστευσαν γυναίκες τω σω Σταυρώ κρατυνθείσαι, Χριστέ παντοδύναμε" ψάλλει η Εκκλησία μας»1.

Η καταγωγή της

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Σύνοδος οὐρανοῦ καί γῆς. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Σύνοδος οὐρανοῦ και γῆς. 

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἡ μυστηριακή παρουσία τοῦ Χριστού. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Δημιουργός και Βασιλεύς τῶν ὅλων. Εἶναι «ὁ πᾶσαν ἐκκλησιάζων τήν κτίσιν». Ἡ παρουσία Του συγκαλεί, συνάγει τά πάντα. Τά «ἐνδιασφίγγει και μεταξύ τους και μέ τόν ἑαυτό Του προνοητικῶς», ὅπως λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης και ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής¹. Σέ κάθε Θεία Λειτουργία μαζί μέ τόν Χριστό εἶναι παροῦσα καί ὅλη ἡ Ἐκκλησία (ἡ ἐπίγεια ἤ στρατευομένη και ἡ Οὐράνια ἤ θρίαμβευουσα), ἀλλά και ὅλη ἡ κτίση. Γι' αὐτό και ὁ ἱερός Χρυσόστομος και ἄλλοι Πατέρες ὀνομάζουν τή Θεία Λειτουργία σύν-οδο, ἐπειδή ὅλοι μαζί ἑνωμένοι συν-πορευόμαστε προς τόν Θεό.

Ἡ Θεία Λειτουργία ὡς σύνοδος και οἱ πιστοί ὡς «συν-οδοί».

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

''Δινεις λίγα και δέχεσαι πολλά.'' - Αγ. Ι. Χρυσοστόμου.

Δίνεις λίγα και δέχεσαι πολλά

Αγ. Ι. Χρυσοστόμου            

Πρέπει να είμαστε γενναιόδωροι κατά την ελεημοσύνη, ώστε, δίνοντας λίγα, να αξιωθούμε να λάβουμε πολλά.

Διότι, πες μου, πού υπάρχει ισότητα, όταν δίνεις ένα νόμισμα και δέχεσαι την συγχώρεση των αμαρτημάτων;

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Πως μπαίνουμε στον Ιερό Ναό;

Πως μπαίνουμε στον Ιερό Ναό;

ΠΩΣ ΜΠΑΊΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΙΕΡΌ ΝΑΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ... 

Του π. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου - Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου, μετόχιον Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους. 

Όταν αποφασίζουμε να πάμε στον ιερό Ναό[1] πρέπει προκαταβολικά να πιστεύουμε ότι μπαίνουμε σε χώρο ιερό, σε τόπο προσευχής και κατανύξεως, όπου ευρίσκεται και κατοικεί αόρατα ο Θεός, ο Βασιλεύς των Βασιλευό­ντων και ότι κάθε είσοδος μας σε Ναό μας προσθέτει αγια­σμό και Θεία ευλογία.

Αυτό επιβάλλει να μπαίνουμε σιωπηλοί, το βάδισμα μας να γίνεται σεμνά και αθόρυβα, οι κινήσεις μας γενικά πρέπει να δεικνύουν ευλάβεια και ή διάθεση μας να μαρτυρεί διάθεση για λήψη ευλογίας και θείας Χάριτος.

α. Άναμμα του κεριού

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Ο Άγιος Συμεών ο δια τον Χριστόν Σαλός

Ο Άγιος Συμεών ο δια τον Χριστόν Σαλός 

Συμεών Εμέσης

Ο Άγιος Συμεών ο δια τον Χριστόν Σαλός (τρελός), αποτελεί Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο οποίος έδρασε κατά τον 6ο αιώνα. Ο ίδιος ανήκει στην ιδιαίτερη κατηγορία των "παραφρόνων" αγίων, οι οποίοι αποκλήθηκαν σαλοί-τρελοί, διότι λειτουργούσαν με παράδοξο τρόπο για να επιτύχουν το σκοπό τους. Καταγόταν από την Έδεσα της Μεσοποταμίας. Κάποτε, την ημέρα της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, μαζί με το φίλο του Ιωάννη, επισκέφτηκαν τα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσουν και να εορτάσουν.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Η καταργηση της αργιας της Κυριακης

Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής: 

Συμβολική «Εκπόρνευση» του λαού και Εγκατάλειψη Του Θεού

Oὗτος ὁ λαὸς ἐκπορνεύσει ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τῆς γῆς, εἰς ἣν οὗτος εἰσπορεύεται, καὶ καταλείψουσί με καὶ διασκεδάσουσι τὴν διαθήκην μου,

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Η μάρτυς Ντανιέλα από το Βουκουρέστι.

Η μάρτυς Ντανιέλα από το Βουκουρέστι (1967-2004). 

Μια σύγχρονη οσιακή μορφή.

...Βλέποντας ο πατέρας της ότι δεν μπορεί να την κάνει να παρεκκλίνει από την ορθόδοξη ζωή, σκέφτηκε κάτι διαβολικό.

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Ο Προφήτης Ηλίας ενας ἐπίγειος άγγελος ένας ἐπουράνιος ἄνθρωπος

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ 

Ἔνας ἐπίγειος Άγγελος -Ἔνας ἐπουράνιος ἄνθρωπος

  Ὁ προφήτης Ἠλίας, ἄν καί συγκαταλέγεται μεταξύ τῶν σπουδαιοτέρων προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἐπειδή ἔζησε κατά τόν 9ο αἰώνα δέν ἄφησε γραπτά κείμενα. Ὅμως τά σχετικά μέ τήν καταγωγή καί τή δράση του μᾶς εἶναι γνωστά, ἔχουν δέ ὡς ἑξῆς:

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Γνωρίστε τα πιο όμορφα θρησκευτικά μνημεία γύρω από την Ακρόπολη

Γνωρίστε τα πιο όμορφα θρησκευτικά μνημεία 

γύρω από την Ακρόπολη

Τα βυζαντινά μνημεία της Αθήνας αλλά και των κοντινών σε αυτήν περιοχών παρουσιάζει στους ξένους επισκέπτες της πόλης, το νέο έντυπο της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος «Πέρα από την Ακρόπολη-Μνημεία πίστης και πολιτισμού».

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Η Ιερά Κοινότης του Αγ. Όρους για την αργία της Κυριακής

Η Ιερά Κοινότης του Αγ. Όρους για την αργία της Κυριακής

Με μία βαρυσήμαντη επιστολή, η Ι. Κοινότης των 20 Μονών του Αγιωνύμου Όρους Άθω τοποθετείται επί του θέματος που ταλανίζει και απασχολεί στις μέρες μας σύνολη την ελληνική κοινωνία. Συγκεκριμένα, με επιστολή της προς τον Υπουργό κ. Χατζηδάκη, η Ι. Κοινότητα ζητάει την αναθεώρηση του άρθρου «Λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές».

Εκ παραλλήλου, κοινοποιώντας την επιστολή προς τους βουλευτές του Έθνους, η Ι. Κοινότητα ουσιαστικά τους ζητεί να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Εκφράζεται έτσι ρητά και απερίφραστα η αντίθεση των Αγιορειτών Πατέρων για το νέο νόμο που επιτρέπει τη λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή, ημέρα αφιερωμένη στο Θεό, σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση.

Το πλήρες κείμενο της Επιστολής έχει ως εξής:

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>

Η Παραβολή του κόκκου σινάπεως (Ματθ.13, 31-32)

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΠΕΩΣ (Ματθ. 13, 31-32)

Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλη (1940-2009)

Ο Χριστός καθόταν σε πλοίο, και ο κόσμος στην παραλία, και μιλούσε από τον πρωτότυπο αυτό άμβωνα για την βασιλεία των ουρανών. Ο λόγος επλέκετο από διάφορες παραβολές. Ανάμεσα σ’ αυτές ακούσθηκε και εκείνη του κόκκου του σινάπεως: «Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με σπόρο σιναπιού, που τον πήρε κάποιος άνθρωπος και τον έσπειρε στο χωράφι του. Αυτός ο σπόρος, αν και μικρότερος από όλα τα σπέρματα, όταν βλαστήση και μεγαλώση γίνεται φυτό μεγαλύτερο από όλα τα λαχανικά, σωστό δένδρο, όπου μπορούν να έρχωνται τα πτηνά του ουρανού και να κατοικούν στα κλαδιά του» (Ματθ. 13, 31).

Συνεχίστε να διαβάζετε, πατήστε εδώ->>