Το χρονικόν της δημιουργίας τoυ ημερολογιακού σχίσματος

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΝ  ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ  ΤOΥ  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ

 

Από τον Εκτο Τόμο του τριμηνιαίου περιοδικού ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ  Σελίδες 1-44
ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ 1984
Κυριακή, 3 Μαΐου 2015
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

Τά "Πάτρια" προσφέρουν εις τούς άναγνώστας τά "Χρονικά πρό καί κατά τήν δημιουργίαν τοΰ ήμερολογιακοΰ σχίσματος" μέ πλήρη ιστορικά στοιχεία.

Ό άναγνώστης θά διαπίστωση, οτι ολαι  αί άναστατώσεις εις τήν ’Εκκλησίαν τά 60 τελευταία έτη προεκλήθησαν άπό τάς επεμβάσεις τών αύτοαποκαλουμένων "Δημοκρατικών" ή "προοδευτικών" δυνάμεων τής Πατρίδος μας. αί όποίαι '''κυβερνούσαν" μέ δικτακτορικάς τάσεις.

Άπόδειξις, ότι τό νέον ήμερολόγιον έφηρμόσθη μέ στρατιωτικόν νόμον ύπό τών διαφημιζομένων "Πατέρων τής Δημοκρατίας" Πλαστήρα - Παπαναστασίου , άφοϋ προηγουμένως "έτσιθελικά" έπέβαλλον εις τήν Ελληνικήν ’Ορθοδοξίαν τούς "εκλεκτούς" των. Εις τόν Οικουμενικόν θρόνον’τόν Μελέτιον Μεταξάκην καί εις τήν ’Αρχιεπισκοπήν τών ’Αθηνών τόν Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, ερήμην τής 'Ιεραρχιών τοΰ Οικουμενικού θρόνου καί τής ’Εκκλησίας τής 'Ελλάδος, παρά τάς έκκρεμούσας έναντίον αύτών Δογματικάς καί Κανονικάς κατηγορίας.

’Επίσης άπό τού έτους 1922 μέχρι τοΰ 1935, αί έναλασσόμενατ "Δημοκρατικαί" Κυβερνήσεις, έκτός όλίγων έξαιρέσεων, περιφρονούντες τήν θρησκευτικήν έλευθερίαν τοΰ άτόμου καί "έν όνόματι αύτής" έδιωξαν, προπηλάκησαν, έξώρισαν, έκτύπησαν μέχρι θανάτου καί. έπέβαλλον μυρίους άλλους βασανισμούς είς τούς πιστούς των 'Ιερών Παραδόσεων.

ΤΙ νά είπωμεν διά τόν πρό 30ετίας (1951) φοβερόν καί. άντιχριστιανεκόν διωγμόν των Γ.Ο.Χ.ύπό τής "Δημοκραττκής" Κυβερνήσεως Σοφ. Βενεζέλου-Γ.Παπανδρέου, κατ’ έντολήν τοϋ τότε Άρχ/που ’Αθηνών Σπυρίδωνος Βλάχου, άξιου διαδόχου τοϋ άρχισχησματικοϋ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου; Τά δεινοπαθήματα τών ΓΟΧ ύπό τών σχισματικών νεοημερολογετών κατά τόν διωγμόν 1951-53, είναι γνωστά καί. νωπά άκόμη.

Θά πρέπει  νά χαίρονται  οι σημερινοί άπόγονοι τών διωκτών αύτών, διότι τό παπικόν τους έορτολόγειον "στηρίζεται" είς διώξεις Κληρικών καί Λαϊκών, είς κρημνίσματα ’Ιερών Ναών καί Μονών, εις βιαίους άποσχηματισμούς καί "ξυρίσματα" εύλαβών 'Ιερέων & Μοναχών, είς τά δάκρυα καί εις τούς πόνους διωκωμένων Πιστών.

Ο Εύλαβής Μοναχός Άγεορείτης, ό π’.Αρσένιος Τσεροζίδης, είς επιστολήν του (1978), μεταξύ τών άλλων μάς γράφει: " Ό π. Άρσένιος Κοττέας πήγε είς τόν Πάγκαλον τό 1926, ό όποιος δέν ήθελε νάτ όν δεχθή, ήτανε κατά τών Μοναχών. "Εβαλε άνθρώπους νά μεσετεύσουν στή γυναίκα τοϋ Παγκάλου καί ούτω τόν έδέχθη μέ άγριον ύφος.-Τι θέλεις καλόγερε; τόν έρώτησε.-Διατί μέ αύτό τό ΰφος μοϋ φέρεσαι; τοϋ άπάντησε ό π. Άρσένιος. Έν συνεχείς τοϋ  άράδειασε" τά "τρωτά" του, τά όποια έγνώρεζε μόνον ό ίδιος & άμέσως μαλάκωσε.. -Τί θέλεις Γέροντα; τοϋ λέγε -Νά έπαναφέρης τό παλαιόν ήμερολόγειον! Τότε ό Δικτάκτωρ Πάγκαλος σηκώθηκε καί τοϋ είπε κατηγορηματεκά: Έάν σήμερον επαναφέρω τό παλαιόν ήμερολόγεον, αύριον θά είμαι νεκρός!"

Ό "φοβερός” Δικτάκτωρ Πάγκαλος "έφοβήθη" διά τήν ζωήν του, εάν θά έπανέφερε τό Πάτριον"Εορτολόγιον! Διότι ώς έχει άποδειχθή, και ώς έν συνεχείς εις τά όσα γράφομεν θά τό διαπιστώση ό αναγνώστης, οι δράσται του έκκλησιαστικού πραξικοπήματος τού έτους 1924, "πολιτικοί” καί Ρασσοφόροι, ήσαν πράγματι όργανα "σκοτεινών" δυνάμεων. Καί σήμερον περιτράνως άποδεικνΰεται ότι ήσαν "πρόδρομοι" τής παναιρέσεως του Οίκουμενισμοΰ , οί όποιοι σύρουν τήν  Ελληνικήν’Ορθοδοξίαν άλυσοδεμένη μέ τάς συνεχείς καινοτομίας των, όπισθεν τού έωσφορικού άρματος τού Πάπα τής Ρώμης!

  

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΝ  ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ TOΥ  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ

                       

*          Τήν 11πν Σεπτεμβρίου 1922, μετά τήν κατάρρευσιν του Μικρασιατικού μετώπου, έγένετο "έπανάστασις" εις τόν Στρατόν ύπδ τών Συνταγματαρχών Γονατά-Πλαστήρα-Γαρδίκα-Κοιμήση-Παγκά λου καί άλλων.

*          Τήν 14ην Σεπτεμβρίου 1922, ή Α.Μ. ό Βασιλεύς Κωνσταντίνος ό Στρατηλάτης, δι’ έπιστολής του πρός τόν Πρωθυπουργόν Ν. Τριανταφυλλάκον, παρητήθη τοΰ θρόνου καθ’ ότι, ώς έγραφε, " ή έπί τοΰ θρόνου παραμονή μου, κωλύει τούς ισχυρούς φίλους μας άπο τού νά συντρέξωσιν άποτελεσματικώς τήν 'Ελλάδα. Καίτοι δέν συμμερίζομαι ποσώς τήν άντίληψιν ταύτπν, έν τούτοις βλέπων, ότι ή σφαλερά αύτη γνώμη τής μερίδος ταύτης άγει τήν Χώραν εις έμφύλιον ρήξεν καί. θεωριών, άτι ό άλληλοσπαραγμδς θά είναι τό έσχατον καί τελευταΐον πλήνμα κατά τής Ελλάδος, άπεφάσισα πρός άποφυγήν αύτοΰ νά θυσιάσω έαυτδν καί νά παραιτηθώ, καί παραιτούμαι". Τήν ιδίαν ήμέραν έξεδόθη " Διάγγελμα" Αυτού πρός τόν 'Ελληνικόν Λαόν. Τήν ίδιαν έπίσης ήμέραν, έγένετο εις τά ’Ανάκτορα ή όρκομωσία τού νέου Βασιλέως Γεωργίου Β’, ένώπιον τού 'Υπουργείου τοΰ Νικ. Τριαντάφυλλάκου (1) .

*          Τήν 29ην Σεπτεμβρίου 1922, "διωρίσθη" ύπδ τής έπαναστατικής ’Επιτροπής πολιτική Κυβέρνησις ύπδ τόν Σωτ. Κροκυδά μέ Υπουργόν Παιδείας καί 'Εκκλησιαστικών Ί. Σιώτην.

*          Πρώτη ένέργεια τού Υπουργού τών ’Εκκλησιαστικών Σιώτη ήτο μέ Βασιλικόν Διάταγμα (2) νά "έξαφανίση" τήν ύπ’άριθ. 1983/29-12-1921 καθαιρετικήν άπόφασιν τής Ίεράς Συνόδου τής ’Εκκλησίας τής 'Ελλάδος "κατά τού πρ. Κυτίου καί παρανόμου καί άντικανονικοΰ πρ. Μητροπολίτου ’Αθηνών Μελετίου Μεταξάκη (3)". Ό Μελέτιος Μεταξάκης είχεν έκλεγη (4) τήν 25ην Νοεμβρίου 1921 Οικουμενικός Πατριάρχης "έλέω Βενιζελικών" καί μέ τήν ψήφον 14 μόνον Μητροπολιτών έναντι 41 άντιδρώντων Μητροπολιτών τοΰ Οικουμενικού θρόνου (5). "Ητο δέ έπιστήθιος φίλος και συνεργάτης των Πρωτεργατών της "έπαναστάσεως".

*          Τήν 14ην ’Οκτωβρίου 1922, ό 'Υπουργός Ι.Σιώτης έδήλωσε εις τάς έφημερίδας: "τέσσαροί τρόποι ύπάρχουν διά τήν άπομάκρυνσιν τοΰ Μητροπολίτου θεοκλήτου, α) Νά παραιτηθη οίκειο- θελώς. β) Νά παυθή διά Β.Δ. γ) Νά τοΰ ύποδειχθη νά παραιτηθη διά λόγους υγείας, μέ τήν βεβαίωσιν, ότι θά λαμβάνη τόν μισθόν τοΰ Μητροπολίτου, καί δ) Νά μεταχειρισθή βίαν κατ’αύτοϋ. Τό ’Υπουργέίον θά έκλέξη ένα των μέσων τούτων άναλόγως τής στάσεως του κ. θεοκλήτου" (6).

Ό Μητροπολίτης ’Αθηνών θεόκλητος Μηνόπουλος άδιαφορών δεά τάς άπειλάς τής "έπαναστάσεως", έζήτησε άπο τήν Ί.Σύνοδον "τρίμηνον άδειαν" τήν όποιαν καί έλαβεν.

*          Ή δοτή Κυβέρνησις των έπαναστατών βιαζομένη νά έπικρατήση καί εις τήν ’Εκκλησίαν, διά των φίλων της, " έξεβίαζε" τήν Ίεράν Σύνοδον νά παραιτηθη! Τήν 16ην ’Οκτωβρίου αί έφημερίδες έγραφον:

" Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΕΙΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΝ"

Καί τοϋτο ίνα τό έπαναστατικό Καθεστώς έκδικηθή τούς Συνοδικούς πού καθήρεσαν τόν Μελέτιον ΜεταξάκηνΕγραφον δέ αί έφημερίδες: "Ή σημερινή ’Ιερά Σύνοδος έκδώσασα τήν κατά τοΰ Πατριάρχου καταδικαστικήν άπόφασιν δέν δύναται νά παραμείνη, κατάς τάς αντιλήψεις του 'Υπουργείου. ’Επειδή όμως ύφίσταται είδικός νόμος, ό όποιος δέν έπιτρέπει τήν παραίτησιν τής Ί. Συνόδου, τό Ύπουργεϊον τής Παιδείας θά προκαλέση Νομοθετικόν Διάταγμα, διά τοΰ όποίου θά καταρνεΐται ό νόμος!" (7). 

            Τήν 20ήν 'Οκτωβρίου 1922έδημοσιεύθησαν εις τάς έφημε- ρίδας δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας, ό όποιος απειλούσε τόν Μητροπολίτην ’Αθηνών θεόκλητον, ότι, έάν δέν παραιτηθη, θά "εύρεθή εις τήν δυσάρεστον θέσιν νά άνακαλέση τό Β.Δ. τής 16ης Νοεμβρίου 1920, δεά τοΰ όποίου άνεκαλεϊτο ή καθαίρεσις του κ. θεοκλήτου (8). Ή έν λόγφ "καθαίρεσες" έγένετο ύπό του Μελετίου Μεταξάκη "έκλεγέντος" Μητροπολίτου ’Αθηνών τόν Νοέμβριον τοΰ 1917 "στερρώς έχομένου τής Βενιζελεκής ιδεολογίας!" (9).

*          Τήν 2αν Δεκεμβρίου 1922, όλαι αί ’Αθηναϊκοί έφημερίδες μέ έντυπωσιακούς τίτλους άνέφερον:

Ό άείμνηστος  Μητροπολίτης ’Αθηνών Θεόκλητος Μηνόπουλος

’Εγεννήθη έν Τρυπόλει το 1848 .'Η οίκογενειά του κατήγετο έκ τοϋ ήρωικοΰ Σουλίου. ’Εξελέγην ’Επίσκοπος Σπάρτης.Μετά του θάνατον του ’Αθηνών Προκοπίου έξελέγην όμοφώνως την 4 Νοεμβρίου 1901 Μητροπολίτης’Αθηνών.

Ητο αυστηρότατος ώς προς τάς χευροτονίας καί ανύψωσε το Μοναχικον Πολίτευμα περιορίσας μοναχούς καί ’Ιερομονάχους είς τάς Μονάς των. ’Εξεδιώχθη άπο τούς έπαναστάτας καύ άπέθανε είς την Μ.Πετράκη το έτος 1931,γεμάτος πυκρίαν δι’όσα κακά έκαμε είς την ’Εκκλησίαν ο μοιχοεπιβάτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος,

 "Η ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ ΤΗΣ IΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ".

"Εγραφον δέ ότι, "έντός τής ημέρας δημοσιεύεται Νομοθετικόν Διάταγμα τής καθαιρέσεως τοΰ Μητροπολίτου ’Αθηνών κ. θεοκλήτου καί τής παύσεως τής Ίεράς Συνόδου"(10) Τήνίδίαν ήμέραν διωρίζεται νέα Σύνοδος, άπετελουμένη έκ των Μητροπολιτών α) Φαναριού καί θεσσαλιώτιδος Εύθυμίου, β)Δημητριάδος Γερμανού, γ) Σύρου, Τήνου 'Αθανασίου, δ) Ναυπακτίας ’Αμβροσίου καί ε) Τρίκκης Πολυκάρπου, τών τριών τελευταίων φίλα προσκειμένων είς τήν έπανάστασιν. Ή νέα 'Ιερά Σύνοδος, κατ’έντολήν τής έπαναστάσεως άνεγνώρισε τόν Πατριάρχην Μελέτιον Μεταξάκπν δι’έπισχολής της τήν 16ην Δεκεμβρίου 1922 (11) καί άποκατέστησε τάς σχέσεις μετ' αύτον. Ό Μεταξάκης πλήρης χαράς "έκδικεϊται" τονίζοντας εις απαντητικόν τηλεγράφημά του "άντευχόμεθα, όπως ή άδελφή έν Έλλάδι ’Εκκλησία έπανευροΰσα τόν δρόμον τών Ιερών Κανόνων (!) βαδίση τούτον άπροσκόπτως εις δόξαν Χριστού" (12).

            Τήν 12ην Δεκεμβρίου 1922, συνεκροτήθη σύσκεψις εις τό Πολιτικόν Γραφεϊον τής έπαναστάσεως, τής όποιας μετέσχε ό Αρχηγός τής έπαναστάσεως Νικ. Πλαστήρας, ό Πρωθυπουργός Γονατάς Στυλ., οί Υπουργοί Σιώτης, 'Ρέντης καί Σίδερης καθώς καί άλλοι Κυβερνητικοί παράγοντες, οί όποιοι άπεφάσισαν,έρήμην τής Ίεράς Συνόδου, τήν πλήρωσή όκτώ Μητροπόλεων μέ νέους Μητροπολίτας (13). Πρός τούτο έδόθησαν όδηγίαι πρός τήν πλειοφηφίαν τής Συνόδου διά τά πρόσωπα, τά όποια έπρεπε νά περιληφθοΰν εις τό "τριπρόσωπον" δι’ έκάστην Μητρόπολιν.

Ή 'Ιερά Σύνοδος συνελθοΰσα τήν 16ην Δεκεμβρίου 1922 πρό τείνε τό "τριπρόσωπον" δι’ έκάστην Μητρόπολιν)Εκ τών 24 προταθέντων Κληρικών, ή έπανάστασις, άγνοήσασα τόν Βασιλέα, έ- διάλεξε τούς ίδικούς της φίλους. Παράδειγμα: Διά τήν Ί. Μητρόπολιν Κέρκυρας καί Παξών τό "τριπρόσωπον" ήτο: α) Άρχιμ. θεολόγος Παρασκευαίδης, β) Άρχιμ. ’Ιγνάτιος Γιαννακόπουλος, καί γ) Διάκονος Άθηναγόρας Σπύρου. Ή έπανάστασις παραβλέψασα τήν σειράν έπιτυχίας εις φήφους, ένέκρινε τόν έκλεκτόν της, τόν Άθηναγόραν Σπύρου, τόν μετέπειτα ’Αμερικής καί κακή τή μοίρςιγενόμενον άργότερον Οικουμενικόν Πατριάρχην (14). Μεταξύ τών όκτώ πού έξελέγησαν ήσαν έπίσης καί ό Κορινθίας Δαμασκηνός, ό γενόμενος κατόπιν Άρχ/πος καί Άντιβασιλεύς , ό Ηλείας ’Αντώνιος, ό καθαιρεθείς μετά τήν Κατοχήν έπί κομμουνισμού καί ό νεωτεριστής Καρυστίας Παντελεήμων Φωστίνης.

*          Τήν 26ην Δεκεμβρίου 1922, διά Ν.Δ. διωρίζεται ύπό τής έπαναστάσεως "Μείζων 'Ιερά Σύνοδος" μέ 18 Μέλη, ήτοι, τών 5 Μελών τής Ί.Συνόδου, τών 8 νέων (!) Μητροπολιτών καί έ- τέρων 5 Μητροπολιτών. Έκ τών 18 Μητροπολιτών-Μελών τής"Ί. Μείζονος Συνόδου/,οί 14 ήσαν φίλοι τής έπαναστάσεως (15).

*          Τήν 26ην Δεκεμβρίου 1922, διά Β.Δ. διωρίζεται Τοποτηρητής της Μητροπόλεως ’Αθηνών, ό τιτουλάριος έπίσκοπος Ταλαντίου 'Ιερόθεος (16).   

            Ή έπανάστασις βιαζομένη νά άντικαταστήση τό ίσχύον Ίουλιανόν ήμερολόγιον μέ τό Γρηγοριανόν (Παπικόν) τοιοΰτον διώρισε ειδικήν πρός τούτο ’Επιτροπήν, όπως μελετήσει τούτο καί άναλόγως "είσηγηθή" εις αυτήν. Ή ’Επιτροπή αύτή άπετελεϊτο άπό τούς Γ.Ν. Κοφινά, υπουργόν τών Οικονομικών, Δ.Αίγινήτην, Διευθ. τού 'Αστεροσκοπείου ’Αθηνών, Άρχιμ. Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, Καθηγητήν Πανεπιστημίου, Π. Τσιτσεκλή, δικηγόρον καί Άμίλκα Άλεβιζάτον, Καθηγητήν Πανεπιστημίου.

Ή ’Επιτροπή αυτή συνέταξεν "Έκθεσιν" τήν 16ην Ιανουάριου 1923, τήν όποιαν ύπέβαλλεν προς τό 'Υπουργικόν Συμβούλιον, εις τήν όποιαν ώς προς τήν 'Εκκλησίαν άναφέρει τά έξης:

«Λαβόντες ύπ’ οψιν οτι ή Έκκληβία τής Ελλάδος, ώς καί αί λοιποί ’Ορθόδοξοι Αυτοκέφαλοι Έκκλησίαι, δν καί Ανεξάρτητοι έσωτερικώς είναι όμως εκτενώς συνδεδεμέναι πρός άλλήλας καί ηνωμένοι διά της ’Αρχής τής πνευματικής ένότητος τής Έκκλησίας, άποτελοΰσι μίαν καί μόνην τήν ’Ορθόδοξον Έκκληοίαν, καί συνεπώς ούδεμία τούτων δύναται νά χωρισθή τών λοιπών καί όποδεχθή νέον ήμερολόγιον

Μελέτιος Μεταξάκης,

Η επιφανεστέρα - κατά τούς Νεοημερολογέτας - έκκλησιαστικη μορφή!.

Επίσκοπος Κιτίου

Μητροπολίτης ’Αθηνών,

’Αρχιεπίσκοπος ’Αμερικής ,

Οικουμενικος Πατριάρχης και . . .

Πατριάρχης ’Αλεξάνδρειάς" !

Αξιος εργάτης τής Μασωνίας και. των Αιρέσεων! 

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΙΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.

"Οθεν καί ή Έκκληοία χής 'Ελλάδος όπως μεταβάλη τά Έκκλησιαστικον ήμερολόγιον αυτής είναι άπαραίτητον καί όφείλει ϊνα μή άποβληθή τών λοιπών ’Ορθοδόξων Έκκλησιών, τοΰθ ’ όπερ ού μόνον τήν ενότητα καί άρμονίαν τής ’Ορθοδόξου Έκκληοίας θέλει καταστρέψει και τήν δύναμιν αυτής μειώοη, άλλα και άπο ’Εθνικής άπόψεως είναι άσύμφορον καί έπιζήμιον, όφείλει νά συεννοηθή προηγουμένως, ώς άποφαίνεται άνωτέρω καί ή Ιερά Σύνοδος ήμών μετά τών λοιπών ’Ορθοδόξων Έκκλησιών».

* Τήν 18ην ’Ιανουάριου 1923, ή έπανάστασις βάσει τοΰ πορίσματος τής έν λόγω ’Επιτροπής, έθεσεν έν ισχύει Νομοθετικόν Διάτανμα ΰπογραφέντος ύπό τοΰ Βασιλέως Γεωργίου τοΰ Β’, διά τοΰ όποιου:

α) ’Από τής 16ης Φεβρουαρίοπ 1923 καθ' άπασαν τήν'Ελλάδα άντικαθίσταται έν ταϊς πολιτικαΐς έν γένει σχέσεσι τό ΐσχΰον ήδη Ίουλιανδν Ήμερολόγιον διά νέου τοιούτου, όπερ άποκαλεΐται "Πολιτικόν Ήμερολόγιον".

β) Τό νέον ήμερολόνιον προπορεύεται τοΰ ήδη ίσχύοντος Ίουλιανοΰ κατά δέκα τρεις πλήρεις ήμέρας. Επομένως ή 16 Φεβρουαρίου 1923 έσται έν πάσαις ταΐς πολιτικαΐς σχέσεσιν ή 1 Μαρτίου 1923.

γ) Διατηρείται έν ισχύει τό Ίουλιανόν Ήμερολόγιον , όσον άφορά  έν γένει τήν ’Εκκλησίαν καί τάς θρησκευτικάς έορτάς.

δ) Ή πρώτη Ίανουαρίου τοΰ νέου ήμερολογίου έσται ή πρώτη έκάστου νέου έτους. Ή 'Εθνική Εορτή τής 25ης Μαρτίου καί πάσαι αί κατά τούς κειμένους νόμους έορτάσιμοι καί έξαιρετέαι ήμέραι ρυθμίζονται κατά τό Ίουλιανον Ήμερολόγιον " (18).

*          Τήν 29ην Δεκεμβρίου 1922, συνήλθεν ή "Μείζων Σύνοδος " εις μίαν μόνον Συνεδρίασιν καί "έπεκύρωσε" διά τής πλειοψηφίας των φίλων της έπαναστάσεως τάς γενομένας έκκλησιαστικάς πράξεις καί έπεμβάσεις αυτής. Ώς πρός δέ τόν έκδιωθέντα ύπό τής έπαναοτάσεως κανονικόν Μητροπολίτην 'Αθηνών θεόκλητον άπεφάσισε "όπως άποκατασταθή ό ποτέ ’Αθηνών κ. θεόκλητος είς τό αρχιερατικόν άξίωμα, οϋχί όμως καί είς τόν Μητροπολιτικόν θρόνον τών ’Αθηνών"! (19).

*          Τήν 5ην Φεβρουάριου 1923, συνήλθεν είς τόν Ύπουργεΐον τών Στρατιωτικών (!;) τό Υπουργικόν Συμβούλιον, διά νά συσκεφθή έπί θεμάτων τής ’Εκκλησίας καί "άπεψάσισεν" νά διορίση "άριστίνδην" Σύνοδον διά τήν έκλογήν τοΰ νέου Μητροπολίτου 'Αθηνών. Είς τήν νέαν αύτήν Σύνοδον περιελάμβανον τούς Μητροπολίτας Τρίκκης, Σύρου, Γυθείου καί τούς νεοχειροτονη - θέντας Κορινθίας καί Κυθήρων! Καί τούτο, διότι ήθελον ό νέος Μητροπολίτης ’Αθηνών νά έκλεγή "όμοφώνως" ο"έκλεκτός των". 'Αλλά ώς φαίνεται, ή νέα αυτή έπέμβασις είς τά έσωτερικά τής ’Εκκλησίας θά ήτο πολύ προκλητική άλλά θά είχε καί συνέπειες διά τόν νέον Μητροπολίτην, καί διά τούτο άφησαν τήν ίδιαν σύνθεσιν τής Συνόδου ώς ειχεν πρότερον, άρκεσθέντες είς τήν πλειοψηφίαν αυτής, ή όποιαν ώς γνωστόν, ήσαν ίδικοί των άνθρωποι.

*       Η   Ιερά Σύνοδος άπετελουμένη ύπό τών Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών θεσσαλιώτιδος καί Φαναριού Εύθυμίου, Σύρου κάί Τήνου ’Αθανασίου, Δημητριάδος Γερμανού, Τρίκκης καί Σταγών Πολυκάρπου καί Ναυπακτίας ’Αμβροσίου, συνήλθεν τήν 11ην π.μ. τής 9ης Μαρτίου 1923 ν.ήμ. ύπό τήν Προεδρίαν τού έχοντος τά πρεσβεία τής Άρχιερωσύνης θεσσαλιώτιδος Ευθυμίου είς συνεδρίαν, μέ τήν ΕΝΤΟΛΗΝ νά προβή είς τήν έκλογή τοΰ Μητροπολίτου ’Αθηνών.

"Ή συνεδρίασες διαρκέσασα μέχρι τήν 5ην άπονευματινήν υπήρξε θυελλώδης καί πλήρης έπεισοδίων.

Έν άρχή τής συνεδριάσεως ό Σεβασμ. Τρίκκης λαβών τόν λόγον υπέδειξεν, όπως ή 'Ιερά Σύνοδος προτείνη είς τήν Κυβέρνησιν διά τήν πλήρωσιν τοΰ Μητροπολιτικοΰ θρόνου τούς’Αρχιμανδρίτας κ.κ. Χρυσόστομον Παπαδόπουλον Καθηγητήν τοΰ Πανεπιστημίου, Γερμανόν Βασιλάκην τής 'Ελληνικής ’Εκκλησίας Πα ρισίων καί Κ. Παγώνην τής Ελληνικής ’Εκκλησίας Λονδίνου, έξ ών αϋτη νά έκλέξη τόν κατάλληλον.

Μέ τήν πρότασιν τού Σεβασμ. Τρίκκης συνεφώνησε καί ό Σεβ. Ναυπακτίας πλέξας τό έγκώμιον τοΰ κ. Παπαδοπούλου.

Ό Σεβασμ. Δημητριάδος διαφωνών ριζικώς πρός τόν Σεβασμ. Τρίκκης διά τό πρόσωπον τοΰ κ. Παπαδοπούλου εϋπεν, οτι ή Ί. Σύνοδος δέν δύναται νά προτείνη αύτόν διά τόν Μητροπολιτικόν θρόνον, έφ' όσον έναντίον του ύπάρχει α) κατηγορία διά ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΥΣ λόγους, έπί ΑΙΡΕΣΕΙ καί έλλείψει σβέσεως, καί β)

έχει έκδιωχθή υπό τοΰ Πατριάρχου 'Ιεροσολύμων καί δέν έχει "συστατικήν" έπιστολήν καί "άπολυτήριον". Ό Σεβασμιωτος Σύρου συνεφώνησε μέ τήν γνώμην τού Σεβασμ. Τρίκκης. Ό Προεδρεύων Σεβασμ. Θεσσαλιότιδος συνεφώνπσεν άπολύτως μετά τοϋ Σεβασμ. Δημπτριάδος" (21).

Παρ’ ολας χάς διαμαρτυρίας των άειμνήστων Δημπτριάδος & θεσσαλιώτιδος ή πλειοψηφία (!) τής Συνόδου, φίλοι τοϋ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, μέ έντολήν τής έπαναστάσεως καί μέ ψήφους 3 (Τρίκκπς-Σύρου-Ναυπακτίας) υπέρ καί 2 (Θεσ/τιδος  Δημητριάδος) έξέλεξαν Μητροπολίτην ’Αθηνών τόν έκλεκτόν τής έπαναστάσεως καί τοϋ Βενιζελικοΰ Κόμματος, τόν Χρυσόστομον Πα- παδόπουλον.

Τόση ήτο ή βία των διά νά τόν έπιβάλλουν ώστε τήν ήμέραν άργά τδ βράδυ "ένεκρίθη" ύπδ τής έπαναστάσεως καί "έκυρώθη " μέ Βασιλικόν Διάταγμα. Τήν έπομένην ήμέραν Σάββατον 10 Μαρτίου 1923 ν.ήμ. έγένετο ή χειροτονία εις τόν Μητροπολιτικόν Ναόν τών ’Αθηνών παρουσία τοϋ ’Αρχηγού τής έπαναστάσεως Νικ. Πλαστήρα, τής Κυβερνήσεως, τοΰ έν Άθήναις άντιπροσώπου τοΰ Πάπα "έπισκόπου" Louis Reti καί τοΰ άντιπροσώπου τοϋ "Άρχ/ που" τοϋ Canterbury Wiyram.

Τήν χειροτονίαν έτέλεσαν οί τρεις ψηφίσαντες τούτον 'Αρχιερείς, ό Σύρου ’Αθανάσιος, δ Ναυπακτίας ’Αμβρόσιος καί δ Τρίκκης Πολύκαρπος. Οΰδείς έκ τών παρεπιδπμούντων ’Αρχιερέων έλαβεν μέρος κατά τήν χειροτονίαν (22).

Ένω έν Άθήναις έγένοντο τελεταί, πανηγυρισμοί καί δεξιώσεις διά τήν άνάδειξιν καί τήν χειροτονία τοΰ "έκλεκτοϋ" τής έπαναστάσεως καί τών σκοτεινών δυνάμεων - όπως άπεδείχθη άργότερον - Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, δ θεδς έδειξε τήν άποδοκιμασίαν Του. Τήν πρωία τοϋ Σαββάτου (ήμέρα τής χειροτονίας του) 10 Μαρτίου ν.ήμ. δ καιρός ήτο "άνοιξιάτικος" καί δλα έδειχναν, Ατι θά έπακολουθοΰσε μία ήρεμη ήμέραν. Ούδείς έφαντάζετο τήν "συμφοράν".

"’Ολίγον μετά μεσημβρίαν, καθ’ ήν άκριβώς ώραν εις τό Μητροπολιτικόν μέγαρον παρείχοντο άναψηκτικά έπί τφ χαρμοσύνω γεγονότι τής πληρώσεως τοΰ Μητροπολιτικοΰ θρόνου, ό ούρανός καλύπτεται άπό κατάμαυρα σύννεφα έν άστραπαίς καί βρονταϊς έκσπρ όρμητική καταιγίς, τό έδαφος μαστιγοΰται άπό τήν θύελλαν τής χαλάζης καί οί δρόμοι τών ’Αθηνών μεταβάλλονται εις Βενετικά κανάλια " (23)

’Ιδού πώς περιγράφουν τήν 'Εθνικήν συμφοράν πού έπηκολούθησεν αί έφημερίδες.

"Περί τήν μεσημβρίαν τής χθές έδόθη έκ τής Ναυαρχίδος τό σήμα τής χορπγήσεως άδειας έξόδου εις τά πληρώματα τών πλοίων ήρξατο δέ ή μεταφορά τούτων εις τόν Πειραιά διά τριών πλοίων ήτοι τής άτμοημιολίας "Σαλαμινία" καί τών έπιτάκτων σκαφών "Μύκονος" τής Εθνικής άτμοπλοίας καί"’Αλέξανδρος Ζ'" τής ναυαγοσωστικής έταιρείας τού κ. Ζαλοκώστα. Άδειαν έξάδου ειχον χθές περί τούς 1200 ναΰται, οί'τινες καί έπέβησαν τμήμα - τικώς έπί τών τριών ως άνω σκαφών, ίνα διαπεραιωθώσιν εις Πειραιά.

ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ

Ό "’Αλέξανδρος Ζ’" πλευρίσας περί τήν 2αν άπογευματινήν παρά τφ θωρηκτόν' "Κιλκίς" παρέλαβεν 150 περίπου ναύτες καί ύπαξιωματικούς. ’Ακολούθως τό αύτό σκάφος προσήγγισε άλληλοδιαδόχως εις τόν "Άβέρωφ", τήν "Λήμνον", καί εις τινα τών έλαφρών σκαφών, άπό τά όποια παρέλαβε συνολικώς έτέρους 100 ναύτας καί ύπαξιωματικούς καί 10-12 άξιωματικούς.

Οΰτω ό "’Αλέξανδρος Ζ’" μέ έπιβάτας 250 περίπου άπέπλευσεν έκ τού βάθους τού όρμου τού Κερατσινίου περί τήν 3ην μ.μ.  κατευθυνόμενος πρός τόν λιμένα τού Πειραιώς

"Εν τέταρτον κατόπιν, τό σκάφος παραπλεΰσαν τόν φάρον τής Ψυτταλείας εύρίσκετο περί τά 200-300 μέτρα άπό τής άκτής τής Δραπετσώνος, ένθα αί έγκαταστάσεις τής "Στάνταρ ΌΙΛ " καί τά έργοστάσια τής "Εταιρείας Χημικών Προϊόντων καί Λιπασμάτων ".

Ή άνωτέρω θέσις, έν στιγμαΐς τρυκιμίαις, είναι λίαν έπι- κίνδυνος , διότι μέ σφοδρόν νότιον άνεμον τά κύματα έκ τού Σαρωνικοϋ είναι όρμητικά. Ο Αλέξανδρος Ζ'" φθάσας εις τήν άνωτέρω θέσιν ήρξατο κλυδωνιζόμενος σφοδρώς καί κλινών έναλλάξ έπιφόβως ότέ πρός τήν μίαν ότέ πρός τήν έτέραν των πλευρών. Τά κύματα έθραύοντο όρμητικά έπ’ αϋτοΰ καί ήπείλουν από στιγμής εις στιγμήν νά τό βυθίσουν.

ΤΟ ΠΛΟΙΟΝ ΑΝΑΤΡΑΠΕΝ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ

Ή πάλη πλοίου καί κυμάτων ήτο τραγική. Οί συσσωρευμένοι ναυται έπί του καταστρώματος, ήσαν έρμαια των κυμάτων, μόλις δέ καί μετά βίας συνεκρατοΰντο όρθιοι. Εις μίαν στιγμήν ένα κύμα έθραύσθη μέ τόσην σφοδρότητα έπί τής δεξιάς πλευράς τού πλοίου, ώστε ή άριστερά πλευρά έκλινεν. ύπερμέτρως τόσον, ώστε ή έπιφάνεια τής θαλάσσης ήλθεν εις έπαφήν μέ τό κατάστρωμα του πλοίου.

Δεύτερον κύμα έπλημμύρισε τό μηχανοστάσιον άπό ίίδατα.Συ-νεπείρ τούτου ή κλίσις του σκάφους άριστερά ηϋξήθη, εις τό πρώτον δέ κλυδωνισμόν πάντες οί ναυται οί εύρισκόμενοι έπί του καταστρώματος έκύλισαν εις τήν θάλασσαν ώς μία συμπαγής μάζα.

"Ο,τι έπηκολούθησεν ήτο πράγματι άφαντάστως δραματικόν. Ή όρμή τών κυλιομένων εις τήν θάλασσαν ναυτών έπέτεινε τήν κλίσιν, τό δέ πλοΐον άπολέσαν τόν ίσορροπισμόν του άνετράπη βυθισθέν άκαριαίως. Τό πλοιον βυθιζόμενον συμπαρέσυρε πάντας τούς έντός του ύποφράγματός του ευρισκομένους ναυτικούς, ώς καί τούς περισσοτέρους άπό τούς πεσόντας εις τήν θάλασσαν, λόγω τής σχηματισθείσης δίνης" (24).

ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ ΥΠΕΡ ΤΑ 350

Κατ ασφαλείς πληροφορίας ημών, τά θύματα τής θαλασσίας ’Εθνικής συμφοράς άνέρχονται εις 358, έξ ών 138 άνήκουν εις τά πληρώματα τής "Λήμνου", 108 του " Άβέρωφ", 83 του"Κιλκίς" 5 εις τά πληρώματα διαφόρων πλοίων, 6 τού Λοιμοκαθαρτηρίου & 15 εις τό πλήρωμα τοΰ καταποντισθέντος ναυαγοσωστικού "’Αλέξανδρος Ζ'". Εις τό Ύπουργεΐον τών Ναυτικών καταρτίζονταιοί πίνακες τών θυμάτων, οί όποιοι θά άνακοινωθοΰν πιθανώτατα έν τός τής ήμέρας" (25).

★ ★ ★

Ή πρώτη έκκλησιαστική πράξις του έλέω κομματικού πραξικοπήματος άνελθόντος εις τόν θρόνον τών ’Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου ήτο νά χοροστατήσο εις τήν νεκρώσιμονΑκολουθίαν τών πνιγέντων άξιωματικών καί ναυτών τοΰ Βασιλικού Ναυτικοΰ.

Ένφ όλαι αί έφημερίδες τής Πατρίδος μας, παρά τήν λογοκρισίαν, άφιέρωσαν τάς σελίδας των διά τά πνιγέντα στρατευένα παιδιά, τά θύματα τής μεγάλης όργής τοΰ θεού, ό προκα-λέσας αυτήν Μητροπολίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος περιωρίσθη μόνον εις τά έξής πού είπε κατά τήν νεκρώσιμον Ακολουθίαν.

"Ό αιώνιος τής Πατρίδος έχθρός (;) δέν ήθελεν άλλον Βοηθόν εις τό όλον έργον του. Τό πλήγμα τό όποιον κατεφέρθη δέν είναι μόνον πλήγμα τοΰ Πολ. Ναυτικοΰ, δέν πλήττει μόνον τούς συγγενείς, άλλ’ όλόκληρον τήν Πατρίδα,ήτις δικαίως πενθεί διά τόν θάνατον τών γενναίων της. Δέν δύναται νά εΰρη τις λόγους παρηγορίας. Είναι τόσον μέγα τό 'Εθνικόν άτύχημα. Διά τούτο ή Ελλάς έρχεται διά τής'Ελληνικής ’Εκκλησίας νά προσφέρη τάς εύχάς πρόςτόν “Υψι-στον ώς Βάλσαμον παρηνορίας είς τάς καρδίας τών συγγενών. Ή ’Εκκλησία τής 'Ελλάδος δέεται υπέρ τών ψυχών τών γενναίων τής Πατρίδος τέκνων εΰχομένη όπως τάξη αύτάς ό Ύψιστος έν σκπναΐς Δικαίων" (26).

★ * ★

Δέν είχε άκόμη καλά-καλά στεγνώσει τό μελάνι είς τό τεύχος (24/23-1-1923) τής έφημερίδος τής ΚυΒερνήσεως, είςτό όποιο δημοσιεύετο τό Ν.Δ. τής 18ης Ίανουαρίου 1923 "Περί τοΰ νέου Πολιτικού ήμερολογίου" (τό όποιον ώς γνωστόν ώριζεν δτι "Ή 'Εθνική έορτή τής 25ης Μαρτίου ... ρυθμίζονται κατά τό Ίουλιανόν Ήμερολόγιον") καί έδημοσιεύθη νέον (27) Β.Δ. Δι! αϋτοΰ έντέλλετο, δπως ή 'Εθνική 'Εορτή τής 25ης Μαρτίου, έπειδή ..."συνέπιπτεν είς ήμέραν τής ΈΒδομάδος τών Παθών τοΰ Κυρίου ..τελεσθήσεται τήν 25ην Μαρτίου κατά τό Γρηγοριανόν ήμερολόγιον"!

Ό νέος Μητροπολίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος (28), πειθήνιον όργανον τών έπαναστατών, ή μάλλον "ειδικός" σύμβουλος αύτών, έσπευσε νά έκδώση πρός τούτο δύο(!) συνοδικός έγκυκλίους, τάς όποίας έτηλεγράφησε πρός τούς Μητροπολίτας τής ’Εκκλησίας γνωστοπο ιών είς αύτούς τά έξής:

Περί εορτασμού τής 25ης Μαρτίου κατα το νεον Ημερολογιoν , τον δέ Ευαγγελισμού κατά τό παλαιόν.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρός τους Σεβ. Μητροπολίτας τής Αυτοκέφαλου ‘Εκκλησίας τής Ελλάδος.

Εφέτος έξαιρετικώς άπεφασίσθη τελεσθή ’Εθνική έορτή και επιμνημόσυνοι δεήσεις συμφώνως προγενεστέρω τηλεγραφηματι, προσεχλη  Κυριακή

Μέ άπόφασιν τής Ί .Συνόδου τής 23ης Μαρτίου 1923 ν.ήμ. έξεδόθη μέ πρότασιν του 'Υπουργού Ι.Σιώτη Β.Δ. διά τού όποίου έκαλώντο τά Μέλη της Ιεραρχίας τής 'Ελλάδος είς Συνεδρίασή άπό 16 Απριλίου - 21 ’Απριλίου 1923 διά νά  έκφέρωσιν τήν γνώμην των άπά ’Εκκλησιαστικής άπόψεως έπί τοΰ ζητήματος τής άποδοχής ύπό τής ’Εκκλησίας τής Ελλάδος τού Νέου ήμερολογίου..." (31).

Ό Μητροπολίτης Χρυσόστομος έσπευσε νά γνωστοποιήση τούτο τηλεγραφικής προς τούς Μητροπολίτας διά τής κατωτέρω ’Εγκυκλίου (32).

Περί συγκλήσεώς τής 'Ιεραρχίας.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς  τούς Σεβ. Μητροπολίτας τής Αυτοκέφαλου Έκκληοίας τής Ελλάδος.

Περίληψις

Διά τής τηλεγραφικής ταύτης ’Εγκυκλίου, ή Ιερά Σύνοδος γνωρίζει τοϊς Σεβ. Μητροπολίταις, «ότι, προτάσει τής . Συνόδου και Κυβερνητική έγκρίσει, άπεφασίσθη ή σύγκλησις τής 'Ιεραρχίας προς σύσκεψιν, έπί τοΰ ζητήματος τον 'Ημερολογίου, καί τοΰ Καταστατικού νόμου».

            ·          

 Είς τό τότε έκδιδόμενον ήμιεπίσημον όργανον τής ’Εκκλησίας τής ’Ελλάδος "’Ιερός Σύνδεσμος", είδε τό φώς τής δημοσιότητος άρθρον τοΰ Σεβασμ. "Αρτης Σπυρίδωνος μέ τίτλον'Ίδ Φεβρουάριου, ή 1 Μαρτίου;", είς τό όποιο συνηγορούσε μέ " άστρονομικάς δοκπσισοφίας" διά τό Γρηγοριανόν Ήμερολόγιον!.. Είς τό άρθρον αυτό, μεταξύ των άλλων φαιδρών καί άνοήτων, έδιδε καί τήν άπάντπσιν είς μίαν δήθεν "δύσκολη" έρώτησιν:

" Πώς!; Καί οί "Αγιοι οί έορταζόμενοι κατά τάς ύπερπηδηθησομένας ήμερομηνίας θά περιφρονηθώσι;

Μή ταράττεσθε. Ή 'Εκκλησία μας πολλών ’Αγίων, ών ή μνήμη συμπίπτει έν άποδόσει Λεσποτικής ή θεομητορικής έορτής, τήν άκολουθίαν ψάλλει κατά τήν προηγουμένην ήμέραν, τάς δέ ακολουθίας τών μηναίων άπό τοΰ Σαββάτου τοΰ Λαζάρου καί πέραν, ήτοι των έν τη Μεγάλη καί. τη Διακαινισίμφ'Εβδομάδι έορταζομένων Άγιων, παραλείπει όλοτελώς καί άναγινώσκονται αί σχετικαί άκολουθίαε έν ταΐς Μοναΐς άπό της Δευτέρας της Β' Έβδομάδος των Νηστειών καί πέραν έν τοΐς Άποδείπνοις , πλήν Σαββάταυ καί Κυριακής, εις τά ’Απόδειπνα τών όποιων άναγινώσκονται αί άκολουθίαι τών κατ’ αύτάς συμπιπτόντων καί μή έορταζομένων 'Αγίων. Καί αυτής δέ τής 'Εορτής τρΰ Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου ή άκολουθία μετατίθεται διά τήν Κυριακήν τού Πάσχα, έάν αϊίτη συμπέση μετά τής Μεγάλης Παρασκευής ή τού Μεγάλου Σαββάτου. Κατά ταΰτα ή άκολουθία έκάστης 31ης άς συμψαλή μετά τής 30ής ή τής έπομένης πρώτης, ή καί έν τοϊς άποδείπνοις" (33).

*          Τήν 16ην ’Απριλίου 1923 ν.ήμ., ήμέραν Δευτέραν, συνήλθον εις τήν Αίθουσαν τού Συνοδικού Μεγάρου έν Άθήναις 27 έκ τών 32 Μητροπολιτών τής Παλαιός Ελλάδος, ύπά τήν Προεδρίαν τού Μητροπολίτου Αθηνών μέ δύο μόνον θέματα: α) Περί ήμερολογίου καί β) περί.Καταστατικού νόμου τής ’Εκκλησίας τής ’Ελλάδος.

Εισηγητής καί τών δύο θεμάτων ήτο ό Μητροπολίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος. ’Επί τού ήμερολογίου είπεν, ό'τι, "...ού μικρά έντεΰθεν προέκυψεν άνωμαλία έκ τής διαφοράς τών δύο ήμερολογίων, αρκεί δέ μόνον νά σημειωθή, ότι ή πρώτη τού πολιτικού έτους θά συμπίπτη προ τής έορτής τών Χριστουγέννων & κάτι τελευταίως ή 'Εθνική ήμών Εορτή έτελέσθη οϋχί κατά τήν ήμέραν τού Ευαγγελισμού (!)".

’Εν συνεχείς άποκαλυπτόμενος έτόνισεν άλως ιδιαιτέρως άτι "διά τής παραδοχής τού Γρηγοριανοΰ ήμερολογίου, ούτινος τήν μεταβολήν άλλωςτε ζητοΰσι καί αυτοί οί Δυτικοί λαοί,..." (!), (34),

Εις μίαν τών Συνεδριάσεων, τήν 5/18 Απριλίου,ήμέραν Τετάρτην, έκλήθη ό Καθηγητής τού Πανεπιστημίου καί Διευθυντής τού ’Αστεροσκοπείου ’Αθηνών Δημ. Αίγινήτης, ό όποιος άνέπτυξε πρός τούς "άκροουμένους ήσυχως αυτόν - δίκην καλών μαθητών - Μητροπολίτας" τά άπό έπιστημονεκής άπόψεως ύπέρ τής έφαρμονής εις τήν ’Εκκλησίαν τού Γρηγοριανοΰ ήμερολογίου!(35).

Μετά έλαβεν καί πάλιν τόν λόγον ό Μητροπολίτης ’Αθηνών, όστις ύπεραμύνθη τών άπόψεων τού ’Αστρονόμου! Πλήρης άστρονομική πλύσιν Μητροπολιτικών κεφαλών!...

*          Έπί τού θέματος τού ήμερολογίου οί συνεδριάζοντες 27 Μητροπολϊται (άπουσίαζον πέντε) διετύπωσαν τήν κατωτέρω άπόφασιν:

" Η 'Ιεραρχία τής Ελλάδος τέλος άπεφάσισεν όπως διόρθωση τό έν χρήσει τής Όρθοδ. Εκκλησίας ’Ιουλιανόν ήμερολόγιον προσθέτουσα εις αύτό 13 ημέρας, χωρίς νά μεταβάλη τό έορτολόνιον και τάς περί τοϋ Πάσχα διατάξεις τής ’Ορθοδόξου’Εκκλησίας. Διά τής λύσεως ταύτης τοϋ ζητήματος άφομοιοϋνται μέν τελείως τά δύο ήμερολόγια, άλλ’ έπειδή μελετάται ήδη ή μεχαρρύθμησις τού Γρηγοριανού ημερολογίου καί ό καθορισμός των έορτών τού Πάσχα δι’ άπάσας τάς χριστιανικός έκκλησίας σκόπιμον έθεωρήθη νά περιορισθή ή ορθόδοξος έκκλησία εις τήν άνωτέρω διόρθωσιν τοϋ ήμερολογίου. Ή μεταβολή αϋτη κατά τά κρατούντα έν τή Όρθοδόξω ’Εκκλησία θά έφαρμοσθή έν τή Έκκλησία της 'Ελλάδος μετά τήν συναίνεσιν όλων των ’Ορθοδόξων Αύτοκεφάλων ’Εκκλησιών" (36). 

έν λόγω αντιπροσώπων - πλήν τοϋ Μητροπολίτου Κισνοβίου ’Αναστασίου της Ρωσσικής Διασποράς - διά τής όποίας ή "από  'Οκτωβρίου 1923 θά λογισθη ώς 14η 'Οκτωβρίου 1923" (38).

Το έν λόγω ψευδοσυνέδριον προέβη άκόμη & είς άλλαςνεωτεριστικάς άποφάσεις, μεταξύ των όποίων ό γάμος των Κληρικών μετά τήν χειροτονίαν, ό δεύτερος γάμος τών Κληρικών συνεπείς θανάτου τής πρεσβυτέρας, νά μή θεωρείται μοναχός έκείνος πού έλαβε τήν μοναχικήν κουράν πρδ τών 25 έτών, κ.ά.(39)

* ★ *

* Ένώ ό Μεταξάκης  μέ τάς άποφάσεις του ψευδοσυνεδρίου τής Κωνσταντινουπόλεως - ήτο έτοιμος διά μεταρρυθμίσεις καί κυρίως διά τήν μεταρρύθμησιν τοϋ Πατρίου 'Εορτολογίου, είς τάς ’Αθήνας ό "συναίτερός" του Χρυσόστομος δέν "κατάφερε άκόμη όσα έπρεπε". Ή "άπόφασις" όμως τοϋ ψευδοσυνεδρίου τοϋ Μεταξάκη ήτο δι' αυτόν καί τούς έπαναστάτας "σανίς έπιβολής" καί άνέμενον τόν κατάλληλον χρόνον.

*          Ή ώρισθεΐσα ύπό τοϋ ψευδοσυνεδρίου ήμερομηνία τής άλλαγής τοϋ Πατρίου Εορτολογίου 'διά τοϋ Παπικοϋ, δηλαδή, ή 1η 'Οκτωβρίου 1923 πέρασε χωρίς καμμία Τοπική Σύνοδος, άλλ’ ούτε κι’ αυτό τό Οίκουμ. Πατριαρχεϊον, νά τήν έφαρμόση.

"Ηδη άπό τής 7ης ’Ιουλίου 1923 ό Μελέτιος Μεταξάκης δέν ήτο Οικουμενικής Πατριάρχης. Είχε έξαναγκασθή είς παραίτησιν διότι ήτο άνεπιθύμητος οχι μόνον είς τούς Τούρκους, άλλά πρό πάντων είς τούς Πιστούς ’Ορθοδόξους τής Κωνσταντινουπόλεως.

Χαρακτηριστικόν είναι έκεΐνο, τό όποιον είπεν ένας γηραιός Μητροπολίτης πρός Δημογέροντα: "Έκάματε ένα καλόν είς τήν ’Εκκλησίαν, διά τό όποιον ό θεός συγχωρεϊ υμάς διά τό γενόμενον κίνημα. Τδ καλόν τοΰτο είναι δτι άπηλλάξατε τόν Οικουμενικόν θρόνον άπό τόν Πατριάρχην Μελέτιον" (40).

Τήν 6ην Δεκεμβρίου 1923 έξελέγη Πατριάρχης ό Γρηγόριος ό Τ' , ό άπό Χαλκιδόνος.

★ ★ ★

*          ’Ενώ είς τήν Κωνσταντινούπολιν συνέβαινον "Πατριαρχικαί μεταβολαί" είς τάς ’Αθήνας ήγωνίζοντο νά έτοιμάσουν τήν άλλαγήν.

*          Είς τό έπίσημον δημοσιογραφικόν όργανον τής ’Εκκλησίας "ΕΚΚΛΗΣΙΑ" - τό έξέδωκεν ό Χρυσόστομος τήν 1ην ’Ιουνίου 1923 - άμα τη έκλογή του ώς Μητροπολίτου ’Αθηνών, έδημοσιεύθη τήν 20ήν ’Οκτωβρίου μία "έπιστολή" ύπογεγραμμένη ύπό ένός "Λαίκοϋ", ή όποια κατεχωρήθη μέ τόν τίτλον

"Τό ήμερολογιακόν". 

Γράψει ό άνυπόμονος αυτός "Λαϊκός":

"Ένω οί Πάντες άνεμένομεν, συνοδά τη άποφάσει τής 'Ιεραρχίας, τήν άπό τής 1πς άρξαμένου 'Οκτωβρίου προσαρμογήντοϋ 'Εκκλησιαστικού Ημερολογίου πρός τό πολιτικόν, πρός τερματισμόν τής έπελθούσης έκ τής μονομερούς έφαρμογής τού τελευταίου συγχύσεως, αίφνης βλέπομεν ότι ή άπόφασις έκείνη δέν έφαρμόσθη, έόν δέ κρίνη τις καί από τίνος δειλός σχετικός ειδήσεις, άναγραφείσας εις τάς έφημερίδας, τό έκκλησιαστικόν. ήμερολόγιον δέν θα μεταβληθή".

Αφού έκθειάζει τό καλά, τό όποια θό προκύψουν διά τό "όρθόδοξον πλήρωμα" έκ τής άλλαγής τού ήμερολογίου, κάμνει τέλος έκκλησιν λέγοντας:

" Έξορκίζομεν λοιπόν τήν Έκκλποίαν μας νά σπεύση νό προσαρμόση τό ’Εκκλησιαστικόν πρός τό πολιτικόν ήμερολόγιον έγκαίρως, πρό τής ένάρξεως τής τεσσαρακονθημέρου νηστείας των Χριστουγέννων,καί ός μή έπωμισθή άνευ λόγου μίαν άμαρτίαν τής όποιας δέν φανταζόμεθα χειροτέραν.

Λαϊκός" (41).

Ό σχολιαστής τής "’Εκκλησίας" εις τό έπόμενον ψύλλον άπαντά εις τήν "Παρατηρήσεων Στήλην".

"Πρός τόν μετά τοσοΰτο άξιεπαίνου, όμολογουμένως, πόνου & ένδιαφέροντος γράψαντα ήμιν περί τού Ημερολογιακού ζητήματος "Λαϊκόν" σπεύδομεν νό δηλώσωμεν, ότι ή Ί. Σύνοδος ού μόνον διατελεΐ έν έπιγνώσεί τού προσγινομένου έκ τής μή προσαρμογής τού ’Εκκλησιαστικού Ημερολογίου πρός τό Πολιτικόν κακού εις τό θρησκευτικόν τού 'Ορθοδόξου ήμών πληρώματος αίσθημα".

’Αλλά προσθέττει:

"Ό "Λαϊκός" όψείλει νά γνωρίζη, δτι τό τοιαΰτα έκκλησιαστικά  ζητήματα δέν δύνανται, ουδέ πρέπει, νό λύωνται μονομερώς, άλλ’ έν όμοφροσύνη μεθ’ άπασών των ’Ορθοδόξων ’Εκκλησιών ίνα μή χαλάται τό δι’ αυτών πνεύμα τής κανονικής ένότητος"(;)

Ληλαδή, "μία στό καρφί καί μία στό πέταλο!..."

* * *

* Αι  τερματισθεϊσαι τήν 21ην ’Απριλίου 1923 συνεδριάσεις, τής Ιεραρχίας έπανελήφθησαν διό Β.Λ. τήν 24ην Λεκεμβρίουί923. Εις τό Λιάταγμα έτονίζετο δτι ή Ιεραρχία "θέλει άποφανθη περί τής προσαρμογής τού ’Εκκλησιαστικού ήμερολογίου πρός τό πολιτικόν τοίοΰτον" (43).

Εις τήν πρώτην Συνεδρίασιν παρέστη καί ό ’Αρχηγός τής Έπαναστάσεως Νικ. Πλαστήρας, ό Πρωθυπουργός Στ. Γονατάς καί ό 'Υπουργός των ’Εκκλησιαστικών Ί.Σιώτης. Κατ’ αυτήν ό Μητροπολίτης Χρυσόστομος προσεφώνησε τούς ’Αρχιερείς καί έπλεξε τό έγκώμεον των Επαναστατών είπών: "Ό ευσεβής Αρχηγός τής Έπαναστάσεως            ό θεός, ό λαλήσας αγαθά ύπέρ τής ’Εκκλησίας εις τήν καρδίαν τοΰ ’Αρχηγού, άς καταπέμψη τάς ευλογίας Αύτοΰ δι’ αυτόν τε καί. τήν Κυβέρνησεν..." (44).

Ή παρουσία των Μελών τής Έπαναστάσεως έστόχευε προφανώς εις τόν έκβιασμόν τής Ιεραρχίας διά τό νέον ήμερολόγιον. Καί πράγματι τό θέμα τοΰ "νέου ήμερολογίου" τό έθεσε ωμά καί άπερίφραστα πρός τήν 'Ιεραρχίαν ό λαβών τελευταίος τόν λόγον υπουργός Ί.Σιώτης, δίδων έμμέσως γραμμήν άποφάσε- ως εις τήν Ιεραρχίαν λέγων: ""Εχει τέλος ή 'Ιεραρχία τό έργον τοΰ συντονισμού τοΰ ’Εκκλησιαστικού πρός τό Πολιτικόν ήμερολόγιον, έργον, όπερ προφανώς είναι επείγον καί άπαραίτητον πρός πρόληφιν των άτόπων της διαφοράς τών ημερολογίων" (45).

*          "Άφοϋ ούτως ή Ιεραρχία έμαθεν, έγραφεν μετά. 3ετίαν ό άείμνηστος Γρηγ. Εύστρατιάδης, έκ τοΰ στόματος τής’Ε- παναστάσεως καί ιδίως τοΰ Ύπουρνοΰ τών Εκκλησιαστικών δτι ή θέλησις αύτής είναι νά διορθωθή τό Εκκλησιαστικόν Ήμερο- λόγιον, έπρεπε νά γνωρίση καί ποιοι κίνδυνοι τήν έπαπειλοΰν άν τυχόν δυστροπήση νά έκτελέση τήν θέλησιν καί άπόφασιν τής Έπαναστάσεως ήτις ήτο θέλησις καί άπόφασις τοΰ Μακαριωτάτου" (46).

*          Παρ' όλον τόν έκβιασμόν δστις ήσκήθη έπί τής 'Ιεραρχίας ή άπόφασις, ή όποια έξεδόθη ήτο:            "’Αποφασίζει  όπως άφομιώση τό Εκκλησιαστικόν Ήμερολόνιον πρός τό Πολιτικόν ύπό τόν όρον τής συμφωνίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου ....καί οπως τοΰτο συνεννοηθή μεθ’ δλων τών Έκκλησιών"(47).

*          Έμειοψήφησαν εις τήν περί μεταβολής τοΰ 'Ημερολογίου άπόφασιν οι Σεβασμιώτατοι Μςτροπολΐται Πατρών Αντώνιος, Σύρου, Τήνου ’Αθανάσιος, Δημητριάδος Γερμανός, Θήρας Άγαθάγ γελος καί ό Χαλκίδας Γρηγόριος.

*          Επίσης κατά τοΰ νέου ήμερολογίου έτάχθησαν τά Πατριαρχεϊα Ιεροσολύμων, Αντιόχειας, Αλεξάνδρειάς, Σερβίας καί Ρωσσίας.

*   *

*          ’Από πλευράς Μητροπόλεως Αθηνών τώρα ήσαν τά πάντα έτοιμα διά τό έκκλησιαστικόν πραξικόπημα πού θά έπέβαλλε τό παπικόν ήμερολόγιον διαρκοΰντος τοΰ στρατιωτικού Νόμου. 

            Τήν 2αν Ιανουάριου 1924 ν.ήμ. δ ’Αρχηγός τής Έπαναστάσεως Νικ. Πλαστήρας, "κατέθεσεν" έν τή "Βουλή" τών Ελλήνων τήν        "εντολήν τοΰ έπαναστατήσαντος Λαοϋ" καί παρέδωσε τήν έξουσίαν εις τούς έκλεγέντας μονοπλεύρως (τό Λαϊκόν κόμμα άπέσχε των έκλογών) "Δημοκρατικούς" κατά τάς έκλογάς τής 16ης Δεκεμβρίου 1923.

’Αμέσως (11 ’Ιανουάριου 1924) έσχηματίσθη ή πρώτη μετε- παναστατική Κυβέρνησες ύπο τόν ’Ελευθέριον Βενιζέλον. Ή Κυβέρνησις αυτή ήτο βραχύβιος και τήν διεδέχθη τήν 22 'Ιανουάριου 1924 έτέρα πάλιν Κυβέρνησις ύπό τόν Γ. Καφαντάρη,διά νά καταλήξο τήν 16 Μαρτίου 1924 εις νέα Κυβέρνπσιν ύπό τδν’Αλεξ. Παπαναστασίου.

*          Τήν 24 Μαρτίου 1924 έκηρύχθη έκπτωτος ό Βασιλεύς Γεώργιος Β’καί ή Βασιλεία καί άνεκηρύχθη η Δημοκρατία.

★ ★ ★

*          Τήν 2αν Φεβρουάριου 1924, ό Μητροπολίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος προέβη εις τόν τύπον εις δηλώσεις:

"Σημερινοί πληροφορίαι άνεπίσημοι όμως έκ Κωνσταντινουπόλεως αναφέρουν ότι ή.'Ιερά Σύνοδος των Πατριαρχείων άπεδέχθη τήν πρότασιν ήμών περί άφομοιώσεως πολιτικού καί έκκλησιαστικοϋ ήμερολογίου. Τήν πρότασιν τής Ελληνικής καθώς καί τής Ρουμανικής ’Εκκλησίας τά Πατριαρχεία είχον παραπέμψη εις ειδικήν έπιτροπήν έκ Μητροπολιτών. ”Ηδη αυτή, κατά τάς αύτάς πάντοτε άνεπισήμους πληροφορίας, αί όποΐαι δέν έχω κανένα λόγον νά πιστεύω δτι είναι ανακριβείς, άπεφάνθη ύπέρ τής συνταυτίσεως των δύο ήμερολογίων άπό τής 10ης Μαρτίου τού έκκλρσια- στικου , ήτις θά θεωρηθή 23 Μαρτίου. Δέον δμως νά σημειωθή ότι ή 'Ορθόδοξος ’Εκκλησία δέν άποδέχεται τό Γρηγοριανόν ήμερολόγιον άλλά μεταρρυθμίζει τό Ίουλιανόν προσ- θέτουσα 13 ήμέρας εις αυτό. Διότι τό Πάσχα καί δλαι αί κινηταί έορταί θά έορτάζωνται πάντοτε τάς ήμέρας κατά τάς όποιας θά συνέπιπτον μέ τό παλαιόν ήμερολόγιον, άδιάφορον ποιαν ήμε- ρομπνίαν μέ τό νέον. Μόνον αί κινηταί έορταί θά συνταυτισθούν μέ τό Γρηγοριανόν ήμερολόγιον. Καί τούτο μέχρις δτου συνέλθουν όλαι αί 'Ορθόδοξοι ’Εκκλησίαι καί άποφασίσουν όριστικώς περί τού ήμερολογίου, τό όποιον άπό 23 Μαρτίου θά είναι έ ν καί μόνον" (48).

*          Μετά τάς "δηλώσεις" αύτάς ή "δημοκρατική" έφημερίδα"’Έθνος" "βασιλικώτερη τού Βασιλέως" σχολιάζει:

ΤΟ ΠΑΣΧΑ.

 Αυτή ή έπιφύλαξις τής ’Εκκλησίας διά τό Πάσχα καί τάς κινητάς έορτάς τού Πασχαλινού κύκλου δέν μάς φαίνεται καί τόσον λυσιτελής. ’Αφού πρόκειται τόν έρχόμενον Μάρτιον νά αφομοιωθούν τά δυο ήμερολόγια, εύχής έργον θά ήτο ή άφομοίωσις νά έπήρχετο πλήρης καί νά παύσουν διά παντός τά μπερδέματα " (49).

"Αν καί είχεν άποφασισθή ύπό τού Μητροπολίτου Χρυσοστόμου ή έφαρμογή τοΰ Παπικού έορτολονίου διά τήν 1Οην Μαρτίου 1924 μονομερώς εις τήν ’Εκκλησίαν τής 'Ελλάδος,χωρίς τήν έφαρμογήν καί πασών τών ’Ορθοδόξων ’Εκκλησιών, συμφώνως πρός τήν άπόφασιν τής 'Ιεραρχίας, ούδεμία "διαφώτισις" έγένετο είς τόν Λαόν περί τής μεταβολής αυτής. Καί τούτο διά τόν φόβον ΛαΙ'κών έξεγέρσεων. Άπό πλευράς "Κυβερνητικών” καί "προοδευτικών" έφημερίδων έτονίζετο συνεχώς καί καθαρά ή άναγ- καιότης τής άφομοιώσεως τού ’Εκκλησιαστικού πρός τό πολιτικόν ήμερολόγιον, λόγω δέ τού στρατιωτικού Νόμου καί τής λογοκρισίας δέν ήκούσθησαν καθόλου αί διαφωνίαι.

Ό άείμνηστος Άνδρέας Βαπορίδης - πρώτος Πρόεδρος τοΰ "Συλλόγου τών ’Ορθοδόξων" (1925)" - μάς είπε, δτι όλίγας ή- μέρας πρό τής έφαρμογής ένένετο είς τήν Αίθουσαν τών "Έμπο- μοϋπαλλήλων" (πλατεία Μητροπόλεως) μία συγκέντρωσες,είς τήν όποιαν ώμίλησαν πολλοί, διαδηλοΰντες τάς άνησυχίας των. Είς αυτήν προσήλθεν, άπεσταλμένος τού Μητροπολίτου Χρυσοστόμου,ό Καθηγητής τού Πανεπιστημίου Παύλος Καρολίδης (1849-1930), ό όποιος διαβεβαίωσε τους συγκεντρωθέντας, έκ μέρους τοΰ Μητροπολίτου, δτι "ούδεμία αλλαγή θά γίνη χωρίς τήν σύμφωνον γνώμην καί τών άλλων ’Ορθοδόξων Εκκλησιών!". Καί τήν τελευταίαν άκόμη στιγμήν ένέπαιζον·τούς Πιστούς!...

Παρ’ δλας τάς "διαβεβαιώσεις" ό εύσεβής Ελληνικός Λαός, οί πραγματικοί "Φύλακες τής ’Ορθοδοξίας" άνησυχοΰσεν...

Καί τήν 4/17 Μαρτίου 1924, άκριβώς έξ ήμέρας πρό τής μεταβολής, διέλαθε τής προσοχής τής λογοκρισίας τών Κυβερνώντων καί έδήμοσιεύθη είς τήν έφημερίδα "ΣΚΡΙΠ" ή κατωτέρω διαμαρτυρία ύπογεγραμμένη ύπό πολλών ’Ορθοδόξων Ιερέων.

NEON ΠΛΗΓΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Παρά πολλών ’Ορθοδόξων Κληρικών μάς άπεστάλη πρός δημοσιεύουν τό έξης άρθρον.

Νέον πάλιν κτύπημα, Θανάσιμον τήν φοράν ταύτην,πρόκειται νά κατενεχθη κατά τής ένότητος τής ’Ορθοδόξου ’Εκκλησίας.Παρ’ όλην τήν κατάπτωσιν είς ήν περιήλθεν ή ’Ορθόδοξος ’Εκκλησία, διατηρεί όμως αΰτη μέχρι σήμερον τήν ένότητα έμφαινομένην έν τε τοΐς άλλοις καί δή καί έν τη τηρήσει τοΰ αυτού ’Εκκλησιαστικού ήμερολογίου. Άλλ’ ή ’Εκκλησία τής Ελλάδος έκτελοΰσα άπόφασιν ’Ορθοδόξου Συνεδρίου, όπερ καί λόγω συνθέσεως καί λόγω συζητήσεως τών ’Εκκλησιαστικών θεμάτων, άποτελεί τούτο ’ αύτό ΰβριν καί παρωδίαν τού κανονικού τρόπου δι’ ου ή ’Ορθόδοξος ’Εκκλησία είσηγεΐται έκπαλαι καί συζητεΐ τά ’Εκκλησιαστικά ζητήματα, άγγέλλει μετά προηγουμένην, ώς λέγει συναίνεσιν τού Οικουμενικού Πατριαρχείου τήν κατάργησιν τοΰ παρ’ ήμιν ’Εκκλησιαστικού Ήμερολογίου, τής έπικειμένης 10ης Μαρτίου ύπολογιζομένης ώς 23ης τοΰ αυτού μηνός. 

Καί έρωτώμεν τόν Μακαρτώτατον Μητροπολίτην 'Αθηνών, τόν λαβόντα τήν πρωτοβουλίαν τής τοιαύτης μεταβολής· είναι αυτή ή όδός δι’ ής μεταβάλλονται διατάξεις έν τή Έκκλησία γενικώς ίσχύουσαι καί ύπό πασών τών 'Ορθοδόξων ’Εκκλησιών παραδεδειγμέναι; Καί ό όλίγην θεολογικήν μόρφωσιν έχων γνωρίζει δτι τοιαΰται μεταβολαί μόνον δι’ άποφάσεως Οικουμενικής Συνόδου είναι δυνατόν νά έπενεχθώσι.

Αϋτη είναι ή κανονική φωνή τής 'Ορθοδόξου ’Εκκλησίας.

Τοιαΰται Μεταβολαί μόνον 6L’ άποφάσεως Οικουμενικής Συνόδου είναι δυνατόν νά έπενεχθώσι. Αυτή είναι ή κανονική φωνή τής 'Ορθοδόξου 'Εκκλησίας καί ταύτην ζητοϋσι τά τρία 'Ορθόδοξα Πατριαρχεία τής 'Ανατολής έχόμενα ίερώς τής 'Ορθοδόξου Παραδόσεως.

Άκούομεν ότι ζητείται νά συνέλθη Οικουμενική Σύνοδος έν Ίεροσολύμοις τήν Πεντηκοστήν πρός διόρθωσιν τών Πασχαλιών διατί λοιπόν ό Μητροπολίτης 'Αθηνών σπεύδει νά έγκαθιδρύση πραξικοπηματικώς τό ήμερολόγιον καί δέν άφίνει τό ζήτημα νά λυθή διά τού κανονικού τής 'Εκκλησίας οργάνου; Άφοΰ έπέρα- σαν τόσοι αιώνες δέν είναι δυνατόν νά παρέλθωσιν άκόμη τέσ- σαρες μήνες; Δέν άναλογίζετε τούς φοβερούς κινδύνους οΰς θά έχη μία τοιαύτη άπόφασις έπί τής ένότητος τής ’Εκκλησίας,κινδύνους διασπάσεως νΰν μέν εις δύο ήμισυ εις τάς 'Ορθοδόξους ’Εκκλησίας τής 'Ανατολής, καί τάς έν τή Εΰρώπη 'Ορθοδόξους 'Εκκλησίας βραδύτερον δέ τελείας έξαθρώσεως τής όλης ’Ορθοδοξίας πρός σκανδαλισμόν τών πιστών; ’Αρκεί τφ όντι έν τφ μέλλοντι φιλόδοξός τις καί κοΰφος πρωθιεράρχης δουλεύων τή πολιτική, ή ύπό άλλων έλατηρίων άγόμενος, συνεννούμενος πρός τινας προέδρους ’Εκκλησιών τοϋ αύτοϋ φυράματος του έξαρθρώση τελείως τήν ένότητα τής ’Εκκλησίας ζητών ρεφερέντουμ τήν μεταβολήν καί άλλων ιερών θεσμών καί διατάξεων γενικώς σήμερον άποδεδεγμένων.

Οί ύποφαινόμενοι μέλη πιστά τής 'Ορθοδόξου 'Εκκλησίας,κη δόμενα, καθ’δ έχουσι καθήκον τής ένότητος αύτής, προτρέπουσι τόν Μακαριώτατον Μητροπολίτην ’Αθηνών νά σταματήση έπί τής κατωφέρειας, έν ή έτέθη. Καί άλλοτε είσηγήθη τήν κουράν τώνΚληρικών, ζήτημα μή δογματικόν καί δευτερεϋον, είδε τίνα άποτελέσματα έσχε τούτο καί πόσον έσκανδάλισε τάς συνειδήσεις τών πιστών. Τώρα είσηνεΐται τήν έφαρμογήν τών περί ήμερολογίου άποφάσεων τής έν Κωνσταντινουπόλει παρασυναγωγής.

Είναι άνάγκη σεβόμενος τήν 'Ορθόδοξον περιωπήν, έφ’ ής ίσταται, νά σεβασθή τήν ένότητα τής 'Ορθοδόξου ’Εκκλησίας.Άλλως θά έπανέλθωμεν πολλφ άποκαλυπτικώτεροι. Ή ένότης τής’Ορθοδόξου 'Εκκλησίας δέν είναι ζήτημα, όπερ δύναται νά διαχειρίζηται οίος δήποτε ιεράρχης καί μάλιστα πρόεδρος τής ’Εκκλησίας τής Ελλάδος.

("Επονται αί ύπογραφαί τών ’Ορθοδόξων) .(50

* Τήν 1Οην Μαρτίου 1924 π.ήμ. 1924 ήμέρα Κυριακήν έδημοσιεύθη εις δλας τάς έφημερίδας η κατωτέρω ανυπόγραφος "άνακοίνωσις" μέ τήν ένδειξιν  "έκ τοϋ Γραφείου τής 'Ιεράς Συνόδου" ,μέ τήν όποίαν έγνώριζε είς τόν 'Ελληνικόν Λαόν τήν άφομοίωσιν τοϋ ’Εκκλησιαστικού ημερολογίου προς τό Πολιτικόν.

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ

Κατά τήν άπόφασιν τοϋ Οικουμενικού Πατριαρχείου, ήις & δι’έπισήμου γράμματος Αύτοϋ χθές ληθφέντος καί από 8 Μαρτίου έ.έτους χρονολογουμένου, άνεκοινώθη τή Ίερά  Συνόδω ότι άπο αΰριον Κυριακή 23 Μαρτίου έν ήμερολόγιον θά ύπάρχη καί έν τή Έκκλησία  καί έν τή Πολιτεία.

Ή 'Ιερά Σύνοδος τής ’Εκκλησίας τής 'Ελλάδος άποδεχθεΐσα τήν άπόφαστν ταύτην θέτει αύτήν εις έφαρμογήν προνοοϋσα περί τής προλήψεως, τής έπικρατούσης συγχύσεως καί άνωμαλίας ένεκα τοϋ διχασμού τοϋ ήμερολογίου, έξ ών.ού σμικρά ζημία έγίνετο εις τόν θρησκευτικόν βίον τοϋ 'Ελληνικού Λαοϋ.

Λτότι βεβαίως ήτο άτοπον νά προηγήται των Χριστουγέννων ή έορτή τοϋ Νέου έτους καί νά μήν έορτάζωμεν τάς Άγιας’Εορτάς κατά τάς άνέκαθεν καθωρισμένας ύπό τής ’Εκκλησίας ημερομηνίας.

Μετά τήν διόρθωστν ταύτην τήν προσεχή Τρίτην θά έορτάσωμεν συγχρόνως καί τόν Ευαγγελισμόν τής Θεοτόκου καί τήν 'Εθνικήν Εορτήν ήμών. Τό ίδιον θά γίνεται δε’ όλας τάς άκινήτους έορτάς. Π.χ. Τοϋ Άγ. Κωνσταντίνου θά έορτασθή τή 21η Μαίου καί όχι τή 3 ’Ιουνίου, τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου τή15 Αύγούστου όπως πάντοτε καί οΰχί της .28 Αύγουστου.

Τό Πασχάλιον όμως τής ’Ορθοδόξου ’Εκκλησίας, έπειδή τούτο προήλθεν έξ άποφάσεως οικουμενικής Συνόδου, μένει μετά τήν διόρθωσιν ταύτην τοϋ ήμερολογίου όθικτον καί έπαφίεται ή περί αύτοϋ κρίσις είς τήν δλην Οικουμενικήν ’Εκκλησίαν.Συνεπώς έφέτος τό Πάσχα θά έορτασθή τή 27 ’Απριλίου {14 παλαιόν) καί έκ τοϋ Πάσχα θά κανονίζωνται αί έξ αύτοϋ έξαρτώμεναι έ- ορταί. Οΰτω ή ήμέρα τής Πεντηκοστής θά έορτασθή τή 15 ’Ιουνίου {2 παλαιόν).

’Εξ όνόματος τής 'Ιερός Συνόδου, άποτελουμένης έξ όλης τής Ιεραρχίας τής ’Εκκλησίας τής Ελλάδος, βεβαιοϋμεν τόν εύσεβή Ελληνικόν Λαόν, ότι ή γενομένη αϋτη διόρθωσις τοϋ Ημερολογίου όχι μόνον σκόπιμος καί ωφέλιμος ήτο, αλλά καί άνταποκρίνεται είς τήν πολλαχόθεν έκδηλωθεΐσαν έπιθυμίαν καί άνάγκην αύτοϋ καί ουδέ κάν προσκρούει είς δόγμα τι, ούτε είς κανόνα τινά τής Εκκλησίας.

Ή ’Ορθόδοξος Ιεραρχία είναι ή μόνη ήτις έκ τής αποστολής τρς τά ωφέλιμα τφ λαφ κατεργάζεται· πόσα άπόφασις αύτής είς τό καλώς νοούμενον συμφέρον τής ’Εκκλησίας καί τής Πολιτείας άποβλέπει καί συνεπώς αί αποφάσεις αύτής έν πλήρει έπιγνώσει έλήφθησαν καί οί τά έναντία διαδίδοντες ουδόλως τό συμφέρον ιού 'Ελληνικού Λαού άγαπώσιν αλλά τό έναντίον έπιδιώκουσι, ζητοΰντες νά καταρρίψωσι τό γόητρον της κορυφήςτής ’Εκκλησίας, τού Οικουμενικού Πατριαρχείου, οπερ έάν έν ήμέρας  δυσχειμέροις τήν ίεράν τής Πίστεως παρακαταθήκην εύκλείωτον έφύλαξε, πολλώ μάλλον πράττει τούτο έν τω αίώνι τού Πολιτισμού καί τής προόδου δπου τό πνεύμα τού Χριστιανισμού έξαπλοΰται.

Δέν ήτο δυνατόν βεβαίως τό Οικουμενικόν Πατριαρχεΐον, αί Έκκλησίαι τής ’Ελλάδος καί τής Κύπρου, Ι'να άλλας'Ορθοδόξους ’Εκκλησίας παραλείπομεν, νά προβώσιν εις πράξιν προσκρούουσα εις τήν 'Ορθοδοξίαν. Οΰδεμία παρ' 'Ορθοδόξου ’Εκκλησίας διαμαρτυρία ήκούσθη, μόνον άντιρρήσεις προβάλλονται ένεκα τοπικών λόγων, αίτινες θά άρθώσιν· ό Μακαριώτατος Πατριάρχης'Ιεροσολύμων άπό τού παρελθόντος ήδη θέρους έδήλωσεν ότι ή ’Εκκλησία τής Ελλάδος δύναται νά διόρθωση τό ήμερολόγιον.

Έφ’ οσον τό Πασχάλιον μένει άθικτον, έπαφιέμενον,ώς είπομεν, εις τήν κρίσεν τής όλης 'Ορθοδόξου ’Εκκλησίας καί έφ’ δσον ή γενομένη διόρθωσες τού 'Ίουλιανοϋ Ημερολογίου δέν μεταβάλλει τό Εκκλησιαστικόν αυτού μέρος, άλλά τουναντίον QUO καθιστά τάς άκινήτους έορτάς εις τάς πραγματικός των ήμερομηνίας, ή ένότης των 'Ορθοδόξων ’Εκκλησιών δέν παραβλάπτεται. Μελετόται δέ ή συγκρότησες Συνόδου ένΊεροσολύμοις πρός όριστικόν διακανονισμόν τού ζητήματος.

(Έκ τού Γραφείου τής Ιεράς Συνόδου). 

            'Οχυρωμένος όπισθεν τού Στρατιωτικού νόμου των Συνταγματαρχών έπαναστατών τού 1922, μέ τήν άνωτέρω "άνακοίνωσιν " μεστή άνοήτων καί ψευδών δικαιολογιών άπευθυνθεΐσαν ώς έπίστευε πρός κόρφους ή μουζίκους, ό έλέφ σκοτεινών δυνάμεων άναδειχθείς Άρχ/πος 'Ελλάδος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, έξετέλεσεν έν Φυχρφ τδ έπ ί 1900 έτη 'Ορθό δοξον Πάτριον Έορτολόγιον.

*          Καί τήν Κυριακήν 10ην Μαρτίου 1924, ή όποία"αύτομάτως" 23 Μαρτίου 1924, όλοι  οί Ναοί καί Μοναί τής Ελλάδος διετάχθησαν νά παραλείψουν έορταζομένους Άγιους 13 ημερών!

*          Διά τήν ήμέραν αυτήν, ή όσιωτάτη Γερόντισσα Εύφημία , Ήγουμένη τής Ιερός Μονής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου Πάρνηθος ’Αττικής μός είπε τά έξής:

"Τήν ήμέραν έκείνην, νεαρά κοπέλλα τότε, είχα πάει νά έκκλησιασθώ εις τόν "Αγιον Σπυρίδωνα τού Πειραιώς. Τήν ώραν έκείνην οί ψάλται διάβαζαν τούς κανόνες. "Οταν έφθασαν στήν έκτην 'Ωδήν διάβασαν τό Συναξάριον τής ήμέρας: "Τή 10η τού αύτοϋ μηνός μνήμη τού Άγιου Μάρτυρος Κοδράτου κλπ...". Άλλά δέν σταμάτησαν. Συνέχισαν οί ψάλται άναλλάξ νά διαβάζουν τά Συναξάρια ...τής 11ης τού μηνός, τής 12ης, 13ης, 14η,και σταμάτησαν στό συναξάρι τής 23ης Μαρτίου, λέγοντες μέ ..αργή φωνή “Τή 23 τοϋ αύτοϋ μηνάς μνήμη τοϋ 'Αγίου Νίκωνος καί των σύν αύτφ 199 μαθητών αύτοϋ μαρτύρων"! Δέν πολύκατάλαβα γιατί τά διάβαζαν. Ρώτησα ένα γνωστό μου 'Επίτροπο καί πήρα τήν άπάντησιν, ότι μέ έντολή τού Μητροπολίτου ή σημερινή ή μέρα 10 Μαρτίου έγινε 23 Μαρτίου!".

* Τήν ήμέραν αυτήν ό άείμ.καί 'Ομολογητής Επίσκοπος των Γ.Ο.Χ. Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος, έφημέριος τότε εις τόν Ιερόν Ναόν 'Αγίου ’Αλεξάνδρου Παλαιού Φαλήρου, κατά τήν άπόλυσιν τής θείας Λειτουργίας ..,έμνημόνευσεν "..καί των 13 ήμερων, ών καί τήν μνήμην αύτών ...έπιτελοΰμεν!".

★ ★ *

Τήν 25ην Μαρτίου 1924 κατά τόν νέον ήμερολόνιον, διά τήν Πολιτείαν καί τήν ’Εκκλησίαν τώρα, έπραγματοποιήθησαν δύο πραξικοπήματα: α) Τό ’Εκκλησιαστικόν εις τόν Ναόν τής Μητροπόλεως ’Αθηνών μέ δράστην τόν Μητροπολίτην Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, όπου έωρτάσθη, πάντοτε μέ τήν άπειλήν τού στρατιωτικού νόμου, δ Εύαγγελισμός τής Θεοτόκου, 13 ημέρας ένωρίτερον, καί β) ή καθαίρεσις τής Βασιλείας μέ δράστας τά Μέλη τής Έπαναστάσεως. Δι’ αύτήν ό έξαίρετος δημοσιογράφος Νικόλαος Κρανιωτάκης εις άρθρον του εις τήν "Καθημερινήν" καί μέ τίτλον "Ή Καθαίρεσις", μεταξύ τών άλλων γράφει: " Ύπό τήν έπιβολήν προσταγμάτων αύστηρών, ύπό τούς ήχους τών σαλπίγγων οί στρατιώται άπέσπασαν τό Στέμμα μέ τόν Σταυρόν καί τόν ά- πέρριψαν, κατά παραγγελίαν χαμαί! Καί ή Ελληνική Δημοκρατία έγεννήθη..." (51). Σημειωτέον δέ, δτι ή καθαίρεσις τής Βασιλείας έγένετο πρό τού Δημοψηφίσματος!

* Διά τάς κακοηθείας καί άσχημείας, αί όποϊαι έγένοντο κατά τοϋ "Στέμματος καί τοϋ Τίμιου Σταυρού" έξ αιτίας τής άνακηρύξεως τής Δημοκρατίας, έδημοσιεύθη ή κατωτέρω διαμαρτυρία πρός τόν "μακάριον ...Μακαριώτατον Μητροπολίτην ’Αθηνών κ. Χρυσόστομον" ύπογεγραμμένη ύπό δεκάδων εύσεβώνΠιστών.

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα,

Ύπό τήν Προεδρίαν ύμών, άν δέν άπατώμεθα, συνεκροτήθη έπιτροπή πρός καταδίωξιν τών άσέμνων βιβλίων καί άσέμνων εικόνων, ή όποια μέχρι πρό τίνος προέβη εις τήν κατάσχεσιν μερικών φαιδρολογημάτων, ύμεϊς δέ διεκηρύξατε δτι έπράξατε τό καθήκον σας.

'Ημείς δμως πιστεύοντες εις τόν "Αγιον καί Τίμιον Σταυρόν έπί τοϋ όποιου ό θεάνθρωπος έμαρτύρησεν έπ’ αύτοϋ διά τήν σωτηρίαν μας, καί τόν όποιον ό μένας έκεΐνος Ηράκλειος Βασιλεύς τοϋ Βυζαντίου μετέφερεν έν κατανυκτική πομπή καί λατρείςι άπό τήν Ιερουσαλήμ εις τήν Κωνσταντινούπολιν. Μετά άληθοϋς λύπης καί άγανακτήσεως εί'δομεν έν τώ σατυρική περιο- "Κόπανος" ύπ’ άριθ. φύλ. 66 καί ημερομηνίαν 6 ’Απριλίου,μίαν αισχρόν καί κακοήθη εικόνα παρουσιάζοντα έν στέμμα μέ τόν Τίμιον Σταυρόν καί έν παιδίον ούρων άπ’ αύτοΰ.

θέαμα αισχρόν καί κακόηθες μαρτυρούν τήν θρησκευτικήν κατάπτωσιν καί τό θρησκευτικόν ξερρίζωμα των κρατουντών τήν σήμερον. Μέ τήν διακρίνουσαν λοιπόν αφέλειαν έρωτώμεν:          Πώς ήμεϊς Μακαριώτατε Μητροπολίτα δέν έξανέστητε έναντίον αύτοΰ τού αισχρού καί κακοήθους θεάματος, αφού καί έπί τής κεφαλής υμών, κατά τάς ιεροτελεστίας φέρετε μίτραν μετά τού Σταυρού; Έπιθυμοϋμεν έπί τού προκειμένου νά έχωμεν μίαν ίκανοποίησιν συνισταμένην εις τήν άμεσον σύλληψιν τού έν λόγφ ύβριστοϋ τού διευθυντοΰ τής έφημερίδος "Κόπανος" καί τήν προσήκουσαν αύτψ τιμωρίαν. "Αλλως θά πιστεύσωμεν ότι ή θρησκεία μας διατελεϊ ύπό απηνή διωγμόν τής Πολιτείας καί αύτής ταύτης τής ’Εκκλησίας.

’Έπονται δεκάδες ύπογραφαί (52).

Σημ. "Πατρίων": Δυστυχώς, τό ίδιον συνέβη τήν ήμέραν τού Δημοψηφίσματος τού 1974, έπί Προέδρου τής "Δημοκρατίας"Γ.Κυζίκη, Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή καί Άρχιεπ. ’Αθηνών Σεραφείμ Τίκκα.

Τό νέον ήμερολόγιον έφηρμόσθη εις τήν Ελληνικήν Εκκλησίαν έπί Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου τού Ζ'.

" Τού γεγονότος τούτου έλαβεν έπίσήμως γνώσιν τό Οικουμενικόν Πατριαρχεϊον, τό όποιον καί κατόπιν έπεμβάσεως τού Μ)λίτου τότε ’Αθηνών Χρυσοστόμου ένέδωκεν, έπιδοκιμάσαν τήν ήμερολογιακήν μεταβολήν. Καί όχι μόνον τούτο, άλλ’ έτέθη εις έφαρμογήν ή μεταρρύθμισες καί εις τό Οικουμενικόν Π)ρχεΐον . Εις μίαν τών συνεδριών τής Ί. Συνόδου, ό τότε Μητροπολίτης Νεοκαισαρείας ’Αμβρόσιος, έπί ώραν καί πλέον ήγόρευσεν ύπέρ τού Πατρίου Ημερολογίου, άποφανθείς ότι άλως άντικανονικώς, έπήλθεν ή ήμερολογιακή μεταβολή, ή όποια θά έπιφέρ η άναστάτωσιν εις τήν ζωήν τής ’Εκκλησίας μέ άπροβλέπτους συνέπειας. Ή πειστική ύπέρ τού Πατρίου 'Ημερολογίου άπολογία τού ώς άνω Συνοδικού Μητροπολίτου, ήνάγκασε τόν Πατριάρχην Γρηγόριον νά έπιδοκιμάση τά λεχθέντα. Αποτεινόμενος δέ πρός τόν Μητροπολίτην Νεοκαισαρείας ’Αμβρόσιον, τηρητήν τούτον φανατικόν τών Ί.Κανόνων καί τών Παραδόσεων τής ’Εκκλησίας, έν είλικρινεΐ όμολογίςι λέγει: "Δυστυχώς τήν ήμερολογιακήν μεταβολήν τήν έπέβαλλεν ή Ελληνική Κυβέρνησες". Ήτο δέ τότε Πρωθυπουργός τής Ελλάδος ό Άλέξ. Παπαναστασίου" (53).

Πράγματι, τά λόγια τού άειμν. Μητροπολίτου Νεοκαισαρείας Αμβροσίου ήσαν προφητκά, διά τήν μεγάλην άναστάτωσιν, τήν όποιαν έπέφερε καί. έξακολουθεϊ ακόμη νά φέρη είς τήν Πατρίδα μας ή ημερολογιακή καινοτομία.

Ό Πατριάρχης Γρηγόριος ό Ζ' άπέθανε τήν 11 ιην Νοεμβρίου 1924 καί τόν διεδέχθη ό Κωνσταντίνος ό ΣΤ’.

* * *

Άπό τήν ήμέραν πού έφηρμόσθη τό παπικόν ήμερολόγιον -μέ τήν βοήθειαν τοϋ στραΐιωτικοΰ νόμου τής έπαναστάσεως ,ούδεμία άντίστασις έπεχειρήθη ύπό τίνος. Οι Ρασσοφόροι-δράσται τοΰ έκκλησιαστικού πραξικοπήματος, ασφαλώς "έτριβον" καταχαρούμενοι τάς χεϊράς των, διότι ένόμιζον, δτι ό Λαός έδέχθη τήν με- ταρρύθμισιν. Διά τούς Κληρικούς των δέν ανησυχούσαν, διότι ύπήρχε ώς "δαμόκλειος σπάθη" άνωθέν τους, ή "καθαίρεσις", ή "έξορία" καί ό "...χωροφύλακας"!

AL ήμέραι περνούσαν μέσα είς μίαν "βουβαμάρα" των Λαϊκών, δσπου μετά 13 ήμέρας ήλθεν ή 25 Μαρτίου μέ τό Πάτριον Έορτο- λόγιον, δηλ. ή 7 ’Απριλίου μέ τό νέον. Ό 'Ιερός Ναός τής Μητροπόλεως τιμάται είς τόν Εύαγγελισμόν τής Θεοτόκου ήτο κλειστός. Τήν παραμονήν 24 Μαρτίου π.έορτ. (6 Άπριλ. ν.ήμ.) κατά τάς απογευματινός ώρας πλήθος Πιστών, άπ’όλας τάς συνοικίας των ’Αθηνών, μέ λαμπάδας καί "τάματα" έπλημμύρισαν γύρωθεν τόν Ναόν τής Μητροπόλεως.

’Αλλά άς άφήσωμεν νά μάς τά περιγράφουν οΐ έφημερίδες τής έποχής έκείνης.

* Ή "Βραδυνή" έγραφε:

ΣKHNAI ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΝΑΟΝ ΕΓΕΝΟΝΤΟ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ

Είς τούς διαφόρους ναούς έγένοντο χθές τό άπόγευμα διάφορα έπεισόδια διότι κατόπιν διαταγής τού ’Αρχιεπισκόπου ό έσπερινός έψάλη ένωρίς ίνα μή προσέλθουν οί πιστοί έπειδή σή μερον έδει νά έορτασθή ό Εύαγγελισμός τής Θεοτόκου κατά τό καταργπθέν έκκλησιαστικόν ήμερολόγιον.’Επίσης ύπό τοΰ άρχιεπισκόπου άπηγορεύθη έπί ποινή κ α θ α ι ρ έ σ εως είς τούς ιερείς νά λειτουργήσουν σήμερον ή νά φάλλουν τά τροπάρια τοΰ Εύαγγελισμοΰ. Έξ άλλου άππγορεύθη ή κροΰσις τών κωδώνων τοΰ Ρωσσικοΰ ναού ώς καί ή διά σήμερον τέλεσις τής λειτουργίας είς τό Μετόχιον τοΰ Παναγίου Τάφου μολονότι τό Πατριαρχεΐον Ιεροσολύμων δέν άπεδέχθη τό νέον ήμερολόγιον.

Παρ’ δλα τά ληφθέντα μέτρα πλήθη πιστών κατέκλυσαν άπό τοΰ άπογεύματος μέχρι βαθείας νυκτός τόν Μητροπολιτών Ναόν, τή έπιμόνφ δέ άπαιτήσει αυτών έδέχθη είς τών ιερέων νά ψάλη παράκλησιν "ύπείκων ώς έλεγε, εις τάς άπειλάς τοΰ κόσμου".Οί έπίτροποι ήθέλησαν νά κλείσουν τήν έκκλησίαν, άλλά πρό τοΰ θρησκευτικού φανατισμού ό ναός παρέμεινεν άνοικτός μέχρι νυκτός. Εις τήν Μητρόπολιν ένένοντο εφέτος καί τρία θαύματα. Τήν 5πν απογευματινήν ό 7ετής Στασινόπουλος έκ νενετής παράλυτος καί κωφάλαλος, μεταφερθείς ύπό τής μητρός του πρδ της είκόνος τής Θεοτόκου κατελήφθη ύπό σπασμών καί μετά πάροδον ολίγης ώρας έν μέσφ γενικής κατανύξεως ήγέρθη καί έπρόφερε τάς λέξεις "μαμά-γιαγιά-μπαμπα" συγχρόνως ήρχισε νά περπατή.

’Ολίγον άργότερον ίάθη μία 17έτις νεάνις παράλυτος καί τήν 7ην έσπερινήν εις έργατικός κωφάλαλος. Ούτος καίτοι 30- τούτπς ώμίλπσε διά πρώτπν φοράν χθές δηλώσας ότι σήμερον δέν θά μεταβή εις τήν έργασίαν του. Τά ονόματα των δύο τελευταίων οί έπίτροποι του ναοϋ μολονότι τά γνωρίζουν άρνοΰνται νά τά ανακοινώσουν, ίσχυριζόμενοι οτι δέν έγένοντο θαύματα, ένω τούναντίον ύπό όλοκλήρου τού έκκλησιάσματος όμολογοΰνται ταϋτα. (55).

* ’Επίσης η "Νέα ’Ημέρα" έγραφε:

ΑΙ ΧΘΕΣΙΝΑΙ ΣΚΗΝΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΒΙΑΙΑ ΕΚΔΙΩΞΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Εις τόν Μητροπολιτικδν Ναόν έσημειώθησαν χθές σκηναί, ήκιστα κολακευτικοί διά τήν αξιοπρέπειαν τής Δημοκρατικής Κυβερνήσεως.

’Αστυνομικά όργανα έπέδραμον κατά των πολυπληθών προσκυνητών, τούς όποιους έξεδίωξαν βία τής ’Εκκλησίας, δηλώσαντα, ότι απαγορεύεται ή είσοδος! Καί όταν ό κόσμος κατηνανακτισμένος έζήτησε νά μάθη τήν αιτίαν, έλάμβανε τήν άπάντησιν, ότι παρήλθεν ή έορτή τοΰ Ευαγγελισμού...

’Εν τούτοις παρά τά μέτρα ταΰτα τής αστυνομίας, ό κόσμος μέ άληθή θρησκευτικόν φανατισμόν κατώρθωσε νά είσέλθη εις τήν έκκλησίαν καί νά διεξαγάγη μόνος του τήν έωθινήν άκολουθίαν. Συγκινητικόν ήτο το θέαμα· όμάδες δεσποινίδων, αί όποιοι, έλλείψει ιερέων, έψαλλον μόναι διάφορα τροπάρια έκ τοΰ Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Εις τάς λαϊκός τάξεις έκράτει ζωηρά δυσφορία κατά τής Κυ· βερνήσεως, άπαγορευσάσης σήμερον εις τούς Ιερείς νά λειτουργήσουν. Έτονίζετο, δτι αί θρησκευτικοί μεταρρυθμίσεις δέν έπιβάλλον.ται άλλά ωριμάζουν παρά τή λαϊκή συνειδήσει (56).

 Τέλος τό "Σκρίπ" έγραφε:

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ - ΕΝ ΚΩΦΑΛΑΛΟΝ ΠΑΙΔΙΟΝ ΑΝΕΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΤΟΥ - ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΧΘΕΣΙΝΟΝ

"Ανω: Πλήθος Πιστών έντδς καί έκτδς τοΰ Μητροπολιτικού  Ναοϋ τών 'Αθηνών τήν ημέραν της έορτης του Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου, κατά τό Πάτριον έορτολόγιον, το έτος 1924.

Κάτω: Ή Κυβέρνησις Παπαναστασίου έμπροσθεν τοΰ ’Αγνώστου στρατιώτου, τήν 25ην Μαρτίου 1924 νέον ήμερολ. ικανοποιημένη, διά τήν έν ψυχρώ "καθαίρεσιν" τού Πατρίου Εορτολογίου καί τής Ελληνικής Βασιλικής Δυναστείας.

 

Ό 'Ελληνικός Λαός, ό κατ’ έξοχήν Χριστιανικός Λαός τοϋ κόσμου, ό άνακτήσας τήν έλευθερίαν του από τόν Τουρκικόν ζυγόν, διότι διετήρησε άλώβητον τήν θρησκείαν του, καί τούς'Αγίους Κανόνας τής ’Εκκλησίας, δέν έπαυσε νά πιστεύη εις τόν θεόν. Καί ή άπόπειρα ή γενομένη από τήν κρατοΰσαν δημοκρατικήν ολιγαρχίαν πρός βεβήλωσιν τής άγιας τοϋ θεοϋ ’Εκκλησίας, μετατροπήν των ύμνων και μετακίνησιν των Άγιων 'Εορτών,άπήχησε κακώς παρά τοϊς Χριστιανοΐς, οί όποιοι οϋτε νά άκούσουν ήθέλησαν ό'τι είναι δυνατόν ν’άφήσουν τά παλαιό έθιμα, νά λησμονήσουν τόσων έτών χριστιανικήν ιστορίαν, καί νά φρανγέψουν, διότι έτσι τό ήθέλησαν οί Παπαναστασίου καί Κονδύλης.

Συνεπώς οί ’Ορθόδοξοι καί Γνήσιοι "Ελληνες, πιστοί εις τάς άρχάς αύτάς, δέν ήταν δυνατόν παρά νά έορτάζουσι σήμερον τήν άγίαν ήμέραν τού Ευαγγελισμού. Ό Μητροπολίτης όμως έχει τήν δύναμιν νά κλείση τόν ναόν....

Οί προσερχόμενοι κατέκλυσαν μετ’ άλλων τόν Ναόν ολόκληρον καί ή κυκλοφορία έντός αύτοϋ κατέστη άδύνατος. Οί Πιστοί ήκουσαν τόν Εσπερινόν, καί μετά δυσφορίας συνεζήτουν μετά τήν άπόλυσιν, έπί τής άλλαγής τοϋ θρησκευτικού ήμερολογίου & τής μετακινήσεως τής Εορτής τοϋ Εύαγγελισμοϋ.

Εύλαβεϊς δισχίλιοι πιστοί, άναμίξ μετά γυναικών καί παί- δων, εις μίαν γενικήν όμοφωνίαν διαδήλωνον τήν έμμονήν των εις. τά "Αγια Δόγματα τής θρησκείας, τά όποια ήλθον νά μάς άλλάξουν οί Δημοκρατικοί, καί μία φωνή ήκούετο: "’Εμείς δέν θά φραγγέψουμεν! Είμεθα ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί, καί θά παραμείνουμεν ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί!".

Έν τφ μεταξύ οί έπίτροποι τοϋ Ναοΰ δέν ήνοιγον τάς πύ- λας τοϋ Ναού, κατ’ έντολήν τοϋ ’Αρχιεπισκόπου.

-Δέν θά φύγωμεν!

-θά μείνωμεν δλην τήν νύκτα!

-Είμεθα Χριστιανοί καί μάς άνήκει ή ’Εκκλησία.

Οι ’Επίτροποι πρό τής έπιμονής αύτής τοϋ Χριστεπώνυμου πληρώματος, ήνανκάσθησαν νά ύποχωρήσουν καί νά άφήσουν τούς χριστιανούς νά έκτελέσουν τά καθήκοντά των. Δέν ήτο δέ δυνατόν νά πράξωσι καί άλλως, διότι κύματα Λαού διαρκώς προσήρχοντο, προσφέροντες τά κηρία των εις τήν Θεοτόκον καί προσκυνοϋντα τήν θείαν Εικόνα τής θεομήτορος.

Εις μίαν στιγμήν, ένώ συνέβαινον όσα άφηγήθημεν, κραυγαί θριαμβευτικής χαράς ήκούσθησαν άπό τόν πρό τοϋ ίεροΰ Βήματος ένώ άπό χίλια στόματα έπανελαμβάνετο ώς ήχώ ή λέξις: θαύμα! θαΰμα!

"Εκπληκτοι οί κατορθώσαντες νά πλησιάσωσι Χριστιανοί πρός  στό μέρος όπου ήκούοντο εΐσέτι αί ευχαριστήριοι καί χαρωπαί φωναί, μιας νυναικδς κραχούσης άπδ τής χειρός πενταετές παιδίον ήκουσαν:

-Μίλησε τό παιδί μου. "Ητο μουγκό άπό τόν καιρό πού γεννήθηκε.

Σ’ ευχαριστώ Παναγία μου!

Ρίγη συγκινήσεως διέδραμον τούς πάντας. Ή δεξιά τών Χριστιανών ύψώθη καί τό σημεΐον τού Σταυρού, μετ’εύλαβείας άρρήτου έσημειώθη έπανειλημμένως.

Κατ’ έκείνην τήν στιγμήν δμως, μέσα εις έκεϊνο τδ περιβάλλον τών πιστευόντων χριστιανών, ή άνθρωπίνη φύσις, ή άμ- φιβάλλουσα, ή άνθρωπίνη φύσις πού εις πάσαν στιγμήν τού Μαρτυρίου τού Κυρίου ήμών 'Ιησού Χριστού, έφάνη έπιτακτική καί διατάσσουσα, ή άνθρωπίνη φύσις πού έκαμε τόν θωμά νά θέλη"νά θέση τόν δάκτυλόν του έπί τδν τύπον τών ήλων ίνα πιστεύση",ή άνθρωπίνη φύσις ή άμφιβάλλουσα καί δταν ακόμη πιστεύει, έξεδηλώθη, οχι βεβαίως έτοιμος νά άμφισβητήση τδ θαύμα,άλλά διά νά πεισθή:

-Νά ίδοϋμε το παιδί.

Βέβαια δέν τδ είπε κανείς, άλλ’ ή συγκέντρωσις πάντων προς το μέρος οπου εύρίσκετο το άποκτήσαν τήν φωνήν του Χριστιανόπαιδον, ή προσπάθεια οπως τό ίδοϋν, οπως το ακούσουν , αύτο έσήμαινεν. Κανείς δμως δέν ’έμεινεν άμφιβάλλων. Τδ παιδί ώμιλοϋσε. Καθαρά-καθαρά, σάν κρύσταλλο ή φωνοΰλά του έκύλα. Καί έκάλει τήν μητέρα του:

-Μαμά, μαμά.

Καί κατόπιν ένφ τά χεράκια του, έθώπευαν τον πατέρα του, τού έλεγε:

-Μπαμπά μου, μπαμπά μου.

Οί νονεϊς του ήσαν έξαλλοι άπό χαράν. Δέν ήμποροϋσαν νά ομιλήσουν. Τά δάκρυα κατελείφοντο τών παρειών των άφθονα.

Τούς άπέτεινον τδν λόγον, μά αύτοί δέν ήμποροϋσαν νά δ- μιλήσουν. ’Έκαμον μόνον τδν Σταυρόν των καί τά βλέμματά των έστρέφοντο πρδς τήν Εικόνα τής θεομήτορος, γεμάτα εύχαριστώ.

Οί Χριστιανοί πού είδαν τήν γραφικήν αύτήν εικόνα δέν ήμποροϋσαν νά μή δοθούν ολόκληροι πρδς τδν θεόν τδν ζώντα.Καί δέν ήμποροϋσαν νά μή ένθυμηθούν, οτι’ή Πίστις σέσωκέ τους.

Καί δτι καλώς είχον τήν γνώμην δτι δέν πρέπει νά άφήσουν νά μεταρρυθμισθοΰν τά ιερά καί δσια καί νά άπομακρυνθώμεν άπδ τά θεσπισθέντα ύπδ τών Ιερών Πατέρων τής ’Εκκλησίας καί ύφ’ ήμών έπί χιλιετηρίδας άκολουθηθέντα πιστώς.

Ό ίερεύς ό όποιος έτέλει τήν παράκλησιν διά το άλαλον παιδίον, μάς είπε λίαν συγκεκηνημένος τά έξής:

-Άνεγίνωσκον τήν παράκλησιν έπάνω εις το  άλαλο παιδί, ότε εις μίαν στιγμήν ήκουσα τήν μητέρα του νά φωνάζη οτι " ώμίλησε το παιδί της" καί το άκουσα κι’έγώ νά λέγο εύδιακρίτως: "Μαμά, μαμά". 

Ή συγκινησίς μου ήτο άπερίγραπτος διά τό θαύμα,τόσον μεγάλη ήτο ή συγκινησίς μου ώστε δέν ήμπόρεσα νά άντιληφθώ περισσότερα.

Ο Ιερευς λέγεται Παπα-Γεώργης, είναι πρόσφυξ, τό έπίθετόν του δέν ήθέλησε νά μάς τό είπή, διότι έφοβήθη μήπως τού συμβή κανέν κακόν. Επίσης τό θαύμα μάς τό έβεβαίωσαν oι  παριστάμενοι κατά τήν ώραν έκείνην εις τήν Μητρόπολιν κυρίαι Σοφία Παναγουλοπούλου ή Καλισκώτου έκ Πατρών, ’Ελένη Μπακοπούλου κατοικούσα εις τήν Λεωφόρον ’Αλεξάνδρας, Γιανοϋλα Μανταριώτου καί άλλαι.

Περί τήν 8ην έσπερινήν ώραν, ένω ή Εκκλησία ήτο πλήρης πιστών, περίπολος στρατού προσήλθε καί ήθέλησε νά κλείση τήν ’Εκκλησίαν, έξάγουσα τους έκκλησιαζομένους. θόρυβος έδημιουρ- γήθη καί οί πιστοί έδήλωσαν, δτι έπ’ ούδενί λόγφ θά έγκατέλειπον τήν ’Εκκλησίαν. Τήν 9.30' μ.μ. ώραν δμως λοχαγός του Πεζικού μετά μαθητών τής Σχολής τής Χωροφυλακής είσήλθον εις τόν Ναόν καί έξέβαλλον έξω τούς Χριστιανούς, θελήσας όπως κλείση τόν Ναόν. ’Εκ τούτου προεκλήθησαν έπεισόδια, διεπληκτήθη δέ εις "Δημοκρατικός" καταφθάσας έπί τόπου, όπως δώση χείρα βοήθειας εις τούς άρνησιθρήσκους μέ ένα πιστόν.

* * *

Ή ένέργεια αύτη του λοχαγού, ό όποιος ήθέλησε νά έπέμβη καί εις τά Εκκλησιαστικά ζητήματα, έξηρέθισε τούς Χριστιανούς, οί όποιοι έπέμεναν εις τό νά άνοιξη ή Εκκλησία καί νά έπιτραπή ή είσοδός των. Πράγματι οί Επίτροποι πρό τής άπαιτήσεως ταύτης ήνοιξαν τήν Μητρόπολιν. Ευθύς κατηρτίσθησαν χοροί έκ νέων καί νεάνιδων οίτινες έψαλλον διάφορα τροπάρια έκ τής Λειτουργίας τού Εύαγγελισμού τής Θεοτόκου. Ή προσέλευσις των πιστών έξηκολούθησε καθ’ δλην τήν νύκτα (57).

Τήν έπομένην ήμέρα, 26 Μαρτίου π.έορτ. (9 Άπριλ. ν.ήμ) δηλαδή τήν έπομένη τής Εορτής τού Ευαγγελισμού, οί έφημερίδες έγραφον πάλιν.

*Ή "Καθημερινή" τού "Αγγέλου Βλάχου, έγραφε:

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ

ΑΙ ΣΚΗΝΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΝ - ΝΕΑΝΙΔΕΣ ΨΑΛΛΟΥΣΑΙ ΤΡΟΠΑΡΙΑ - ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ - Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΝΔΙΔΕΙ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ - ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Παρ’ ΰλας τάς καταβληθείσας ύπό τοΰ ’Αρχιεπισκόπου ’Αθηνών προσπάθειας ό Ευαγγελισμός τής Θεοτόκου έωρτάσθη χθές υπό συμπολιτών, έστω καί άνευ ιεροτελεστιών. ’Επίσης έτηρήθη ύπό τών πιστών καί ό κανών περί "καταλύσεως ιχθύων" κατά τήν χθεσινήν ήμέραν. Ή ζήτησις αύτών εις τήν αγοράν υπήρξε μεγίστη.

Άντιθέτως ο ’Αρχιεπίσκοπος έξέδωκεν αύστηροτάτας διαταγής πρός τούς ιερείς ίνα μή οΰτοι λειτουργήσουν χθές ή τελέσουν άλλας ιεροτελεστίας έπί ποινή καθαιρέσεως αύτών.’Επίσης έπειδή ύπήρχεν ή πληροφορία ότι θά έτελεΐτο λειτουργία εις τινα ναΐσκον παρά τό Παγκράτι (58), ή Μητρόπολις ειδοποίησε τήν άστυνομίαν νά λάθη τά προσήκοντα μέτρα πρός παρεμπόδισιν πόσης συναθροίσεως πιστών.

Έξ άλλου οί έπίτροποι του Μητροπολιτικοΰ Ναού έζήτησαν άπό το Α' άστυνομικόν τμήμα τήν παρελθοϋσαν νύκτα δπως άπο στείλη δύναμιν καί έκδιώξη τούς παραμένοντας εντός τοΰ ναού προσκυνητής, συνάμα δέ όπως φρουρήση τήν έκκλησίαν καί άπαγορεύση τήν είσοδον τών πιστών. ’Αλλά ή άστυνομία όρθότερον τών έπιτρόπων σκεπτομένη άπέφυγε ·νά έπέμβη ίνα μή φανατισθή έτι μάλλον ό κόσμος ό μή θέλων νά αναγνώριση τήν μεταβολήν τού θρησκευτικού ήμερολονίου.

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Χθές καθ’ δλην τήν ήμέραν έξηκολούθησεν ή προσέλευσιςτών πιστών εις τον Μητροπολιτικόν ναόν, αί δέ εισπράξεις αύτοΰέκ πωλήσεως κηρίων ύπερέβησαν κατά πολύ τάς εισπράξεις προηγουμένων έτών, μολονότι πολλαί γυναϊκεςήναπτον λαμπάδας άγορασθείσας έκ τών κηροπλαστείων έπειδή ένόμιζον δτι ό αρχιεπίσκοπος θά εϋχεν άπαγορεύση τήν πώλησιν κηρίων παρά τών έπιτρόπων τού ναού. Τήν πρωίαν ό κόσμος άνέμενε ματαίως τήν έναρ- ξιν τής λειτουργίας, έπειδή δέ δέν ένεφανίζετο ίερεύς διάφοροι νεάνιδες έψαλλον κατανυκτικώτατα τά τροπάρια τής λειτουργίας.

’Ακολούθως καί καθ’ δλην τήν ήμέραν νεάνιδες άναπληροΰσαι τούς ιερείς άνενίνωσκον τάς εύχάς τού μεγάλου καί μικρού παρακλητικού κανόνος ένώ τά έντός τοΰ ναού πλήθη γονυπετή έ- παναλάμβανον τά τροπάρια "Διάσωσον άπό κινδύνων τούς δούλους σου θεοτόκε" καί "Έπίβλεψον έν εύμενία έπί τήν έμήν χαλεπήν τοΰ σώματος κάκωσιν".

Πρδ τής Είκόνος τής θεομήτορος τής εύρισκομένης κάτωθεν τοΰ Τέμπλου, εΐχεν άφαιρεθή τό ύπάρχον μανουάλιον, πολλοί δέ ώς έκ τούτου έρεθισθέντες έτι μάλλον παρέμενον γονυπετεΐς προ  τής Είκόνοςκρατοΰντες άνημμένα κηρία. Ό θρησκευτικός φανατισμός τοΰ πλήθους τοσοΰτον είχε κορυφωθή ώστε άπεπέμφθη διά τής βίας έκ τοΰ ναοϋ ύπό τών γυναικών εις, όστις έτόλμησε νά

είπη οτι παρήλθεν ή έορτή του Ευαγγελισμού.

Ό 'Αρχιεπίσκοπος συναισθανθείς τδ γενόμενον άτοπον καί κατόπιν της έπιμονής τού κόσμου έπέτρεψε τήν 6ην άπογευματι νήν είς ένα των ίερέων τής Μπτροπόλεως νά άναγνώση τάς εύχάς τού παρακλητικού κανόνος.

ΔΥΟ ΑΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Παρά τάς διαψεύσεις της Μητροπόλεως ώς πρδς τά γενόμενα είς τδν Ναόν θαύματα έγένοντο χθές έτερα δύο. Οΰτω Ιάθησαν τήν 2αν μεταμεσονύκτιον τής προχθές, ή Μαρία Μαρκέα ήτις άπό ένδς ήδη έτους ήτο κωφάλαλος κατόπιν μπνιγγίτιδος καί ή Αίατερίνη Καρυδάκη ήτις άπό γενετής πάσχουσα έξ έπιλπψίας έπαθε τάς φρένας πρό τριετίας, κατά δέ τήν νύκτα δέν ήδύνατο νά διακρίνη άπολύτως τίποτε.

Ή Μαρκέα ήλικίας 23 έτών είναι έγγαμος καί κατοικεί είς τήν έπί τής πλατείας ’Ελευθερίας οικίαν τού κ. Λαλαούνπ, ή δέ Καρυδάκη έπίσης έγγαμος ούσα είναι ήλικίας 40 έτών καί διαμένει είς τήν έπί τής όδού Διπύλου 23 οικίαν.

Τήν τελευταίαν είδε συντάκτης μας έντδς τού Ναού χθές τήν πρωίαν περιστοιχιζομένην ύπό πλήθους γυναικών. Ή Καρυδάκη έρωτωμένη σχετικώς περί τού θαύματος είπε τά έξής:

-Τδ βράδυ δέν βλέπω τίποτε καί μετά τά μεσάνυκτα χθές ξαφνικά είδα τήν ’Εκκλησία καί τις εικόνες καί μού φάνηκε ότι έβγήκε άπό μέσα μου ένας καπνός. Άπό τότε έγινα καλά.

Είς το άκουσμα τού θαύματος αί παριστάμεναι γυναίκες σταυροκοποϋνται καί γονυπετοΰν, πολλαί δέ κλαίουσαι ευχαριστούν τήν Θεοτόκον διά τά γενόμενα.

Ή σπιτονοικοκυρά τής Καρυδάκη παρούσα έπιβεβαιοϊ τήν ασθένειαν ύφ'ής κατείχετο ή ένοικός της, αΰτη δέ δίδει όρθάς άπαντήσεις εις τούς έρωτώντας καί φαίνεται τελείως έχέφρων. (59).

* ’Επίσης ή "Νέα Ημέρα" έγραφε:

ΕΝΩ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΟΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΘΟΥΝ -ΣKHNAI ΕΙΣ ΤAΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,

’Από τών πρωίνών ωρών τής χθές πλήθη φιλοθρήσκων προσκυνητών, οί όποιοι άκολουθούν τδ έορτολόγιον τού παλαιού ημερολογίου, κατέκλυσαν τούς διαφόρους ναούς τής πρωτευούσης δπως έκκλησιασθώσιν έπί τή ’Εορτή τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου. Δυστυχώς όμως εύρέθησαν πρδ θυρών κεκλεισμένων.Οι ιερείς κατόπιν διαταγής τής Μητροπόλεως δι’ής ήπεελοΰντο μέ κα- θαίρεσιν έν περιπτώσει μή τηρήσεως αύτής, δέν προσήλθον δπως λειτουργήσωσιν. Ή άγωνία τών συγκεντρωμένων θεοσεβών ένετείνετο διαρκώς καί μία άπόφασις όπως είσέλθωσι μόνοι είς τούς Ναούς καί τελέσωσι τήν άκολουθίαν διήρχετο άπό τήν σκέψιν των.

Καί πράγματι ώς έκ συνθήματος εις δλους τούς ναούς οί συγκεντρωμένοι πιστοί αδιακρίτως φύΛου καί ηλικίας έξηνάγκα- σαν τούς νεωκόρους όπως άνοίξωσιν εις αύτούς. Δέν είχε δέ παρέλθει αρκετόν χρονικόν διάστημα όπόταν οί ναοί είχον πληρωθή άσφυκτικώς. Διάφοροι δεσποινίδες καλλίφωνοι άντεκατέστη - σαν τούς φάλτας. "Εφαλον μόναι τροπάρια έκ τοΰ Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου καί άνέννωσαν τό Εύαγγέλιον τής ήμέρας.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΝ

Ή μεγαλυτέρα ουγκέντρωσις θεοσεβών παρετηρήθη εις τόν ναόν της Μητροπόλεως, όπου κατά καθιερωθέν θρησκευτικόν έθιμον τήν παραμονήν του Εύαγγελισμοϋ τής Θεοτόκου, άγρυπνοϋν πολλοί πιστοί μέχρι πρωίας έντός τού Ναού.

Το άπόγευμα ό Μ. Μητροπολίτης, παρακληθείς υπό θεοσεβών γυναικών έπέτρεψεν εις τούς ιερείς καί έψαλον τόν έσπερινόν εις τούς Ναούς.

ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ

'Επίσης προσήλθον χθές τήν πρωίαν εις τόν παρά τήν’Ακρό- πολιν ναόν των Άγιων Άναρνύρων, άνήκοντα εις τό μετόχιον τοΰ Άγιου Τάφου, πλήθη πιστών.καί έτέλεσαν τήν έωθινήν άκο- λουθίαν, ώς καί εις τούς άλλος ναούς.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Μεταξύ τών λαϊκών τάξεων, ίδια δέ τών γυναικών έκράτει ζωηρά άγανάκτησις κατά τών ύπαιτίων τής άλλαγής τού ήμερολοίου. 'Εχαρακτηρίζετο δέ ώς άντιθρησκευτική ή άπαγόρευσις ύ- πό τής Μητροπόλεως εις τούς ιερείς όπως λειτουργήσωσι.ΟΙ πλέον δέ μορφωμένοι έκ τών θρησκολήπτων έτόνιζον ότι αί μεταρρυθμίσεις έπίτυγχάνουν όταν ώριμάσουν εις τάς λαίκάς συνειδήσεις.

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Ύπο  τής Αρχιεπισκοπής έξεδόθη άνακοινωθέν διά τού όποιου διαφεύδονται τά άναγραφέντα χθές εις διαφόρους έφημε- ρίδας περί δήθεν θαυμάτων άτινα έγένοντο έντός τής Μητροπόλεως (59).

* Τέλος τό "Σκρίπ" έγραφε:

Πρωτοφανές εις τά άπ' αιώνων έκκλησιαστικά χρονικά!.. Ή ’Εκκλησία νά κάμνη άντιχριστιανικήν προπαγάνδαν! Νά τονίζη ότι θαύματα δέν γίνονται, κλονίζουσα οϋτω τήν πίστεν τών Χριστιανών έπί τήν θρησκείαν.

Ή 'Ιερά Μητρόπολες έξανέστη χθές, δι' όσα έγράψαμεν, τά όποια μέχρι κεραίας είναι άληθή. Καί ύποτάσσουσα τήν πίστιν εις τήν πολιτικήν, έξέδωσεν άνακοινωθέν, τδ όποιον ούδείς περίμενεν ό'τι θά έφερεν υπογραφήν του Γραφείου της Αρχιεπισκοπής. Και ή αρχιεπισκοπή διά νά συσκοτήση τήν αλήθειαν, φορά- ται έν τφ άνακοινωθέντι της καταφώρως κακομεταχειρισμένη τούτην. Διαψεύδει άτι χιλιάδες πιστών κατέκλυσαν τόν ναόν τής Μητροπόλεως τήν νύκτα τής Κυριακής, τήν παραμονήν τού Εύαγ- γελισμοΰ κατά τούς "Ελληνας-Χριστιανούς. Ώσανεϊ νά στενοχωρεΐται διότι οί πιστοί μετέβησαν είς τήν Χριστιανικήν ’Εκκλησίαν! Καί μεταχειριζομένη τήν φρασεολογίαν γνωστών Βενιζελικών έντύπων, περαιτέρω ό κληρικός συντάκτης τής διατριβής προσθέτει δτι οϊ Χριστιανοί ούτοι έστρατολογήθησαν Ενα σταλώσιν ...εις τήν Εκκλησίαν! Άλλ’ έάν τό Γραφεΐον τής ’Αρχιεπισκοπής δέν ήθελε νά παραποιήσή τήν άλήθειαν, καί έάν οί έν αύτφ ήσαν περισσότερον Χριστιανοί καί όλιγώτερον Βενιζελικοί, θά παρηκολούθουν καί αύτοί τό ώραιον καί Χριστιανικόν προσκύνημα τήν νύκτα τής Κυριακής. Φαίνεται όμως, δτι ή συνείδησις τού συντάκτου τού άνακοινωθέντος δέν τού έπέτρεψε μέχρι τέλους νά μή λέγπ τήν άλήθειαν. Καί άφοϋ γράφει τό άνωτέρω προσθέτει:

"Είναι βέβαιον καί έξακρεβωμένον δτι κατόπιν τής προσε- λεύσεως εις τόν Ναόν των κορασίων τοΰ Κατηχητικού Σχολείου 'Αγίας Αικατερίνης, αί κραυναί καί αί διαμαρτυρίαι των έν τφ Ναω  ένετάθησαν.’Αλλά πώς ύπήρξαν διαμαρτυρόμενοι, αφού μάς είπατε δτι δέν μετέβη ούδείς εις τόν Ναόν;

Άλλ’ή μεγαλυτέρα κατά τής ’Εκκλησίας καί τής Πίστεως δεδομένης συγκλόνισες εύρίσκεται είς τό δεύτερον μέρος τού ά- νακοινωθέντος. Ή ’Αρχιεπισκοπή πειράται νά διαψεύση τό τελεσθέν θαύμα έπί τοΰ πενταετούς παιδός Στασινοπούλου δπερ αί χθές μνημονευθεΐσαι κυρίαι έβεβαίωσαν έν άρρήτω συγκινήσει διατελοΰσαι, ώς καί ό παπα-Γιώργης, ό τελέσας τήν παράκλησιν. Μέ ζήλον' ύπέρ τών κρατούντων, ό κληρικός συντάκτης τοΰ άνακοενωθέντος, θέλει νά κλονίση τήν πίστιν έπί τήν Παντοδυναμίαν τοΰ θεού καί διά μακρών άσχολεΐται έπ’ αύτοΰ καί μόλις εις τό τέλος θέλει νά κολάση τό άνοσιούρνημα διά τής φράσεως: "θαύματα βεβαίως συμβαίνουν, άλλ’ ό δημιουργηθείς θόρυβος ήτο άσχετος πρός πραγματικόν θαύμα" (60).

* ’Επίσης ’Ορθόδοξον Χριστιανικήν ’Αντίστασιν ύπέρ τοΰ Πατρίου Εορτολογίου έγένετο καί είς τήν ’Επαρχίαν.Άναφέρωμεν έδώ μερικάς χαρακτηριστικάς άνταποκρίσεις τών έφημερίδων άπό τήν ’Επαρχίαν.

ΝΑΥΠΛΙΟΝ 

7 ’Απριλίου - ’Άπειρον πλήθος προσκυνητών πιστών είς Πάτρια θρησκευτικά έθιμα συνέρρευσαν είς τόν έν Προνοίρ ιερόν ναόν τής θαυματουργού Εύαγγελιστρίας, είς τήν Εικόνα, εής όποιας άφιερώθησαν πολύτιμα άναθήματα καί λαμπάδες πλεισται όσαι μέ τό άνάστημα τών προσκυνητών.Ή κορασίς πρόσφυξ έκ Θράκης Σοφία Γάσπαρη, παράλυτος και κωφάλαλος ίάθη τελείως. Ή συγκίνησις του κόσμου έκ τού θαύματος τούτου κατά τήν πραγματικήν έορτήν τού Ευαγγελισμού, παρά τήν βέβηλαν μεταβολήν των θρησκευτικών Παραδόσεων, είναι μεγίστη.

ΤΡΙΠΟΛΙΣ, 7

’Απριλίου - "Ογκος λαού κατά χιλιάδας έν ιερά άγανακτήσει, συγκεντρωθείς τήν έσπέραν τής χθές εις τόν ναόν τής Ευαγγελίστριας κατ' έθιμον νά διανυκτερεύση, άπεδοκίμασε διά κοινής βοής τούς πρωταθλητάς τής άνιέρου μεταβολής τού θρησκευτικού ημερολογίου, άναθεματίζων καί καταρώμενος τούτους καί τούς υποβολείς τής μεταβολής ταύτης, ψάλλοντες έν ταύτω.... Πανταχοΰ κυριαρχεί ή κραυγή ιαχή  καί "Ζήτω ό Βασιλεύς". Ή πόλις ολόκληρος πανηγυρίζει σήμερον τήν Εθνικήν καί θρησκευτικήν έορτήν, άπάντων των καταστημάτων άντων κλειστών. Ό Πρωθυπουργός, φόβω έπαναλήψεως αποδοκιμασιών, φρουρούμενος καί υπό ένόπλου στρατιωτικής δυνάμεως συνοδευσάσης αυτόν ερχόμενον έκ τής ιδιαιτέρας πατρίδος του Λεβιδίου, μετέβη εις τόν σταθμόν καί άνεχώρησεν εις ’Αθήνας (61).

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 7

 ’Απριλίου. (Τού άνταποκριτοΰ μας). Εις τόν Μητροπολιτικόν ναόν καί τόν ναόν τής Ευαγγελίστριας έδημιουργήθησαν λυπηραί σκηναί μεταξύ φιλοθρήσκων πολιτών, άπαιτούντων όπως έορτασθή σήμερον ό Ευαγγελισμός τής Θεοτόκου καί 'Αστυνομικών αρχών άπαγορευουσών τήν είσοδον αυτών εις τούς ναούς. Ή έπέμβασις τής ’Αστυνομίας καί τά τεθέντα εις ένέργειαν ύπ’ αϋτής μέτρα κατά τών προσκυνητών προεκάλεσαν όδυνηράν έντύπωσιν. Αί λαϊκαί ιδία τάξεις κρατούνται έν έξεγέρσει αδιακρίτως πολιτικής άποχρώσεως. Έρριζώθη ή έντύπωσις δτι οί κρατούντες προσπαθούν νά μεταβάλλουν τήν θρησκείαν.Οΰδείς έξ έργατικών καί μικροαστών μετέβη σήμερον εις τήν εργασίαν του. Τήν ιδίαν στάσιν έτήρησαν καί οί κάτοικοι τής ύπαίθρου χώρας ιθαγενείς καί πρόσφυγες.

Εις πολλά χωρία άπηγορεύθη ύπό τών αρχών εις τούς ιερείς δπως μεταβώσιν εις τούς ναούς καί ιερουργήσουν. Aι αΰταί σκηναί έπανελήφθησαν ένταϋθα καί σήμερον τήν πρωίαν (61).

ΚΟΡΙΝΘΟΣ, 8 ’

Απριλίου (τού άνταποκριτοΰ μας) - 'Επί τή έορτή τού Εύαγγελισμοΰ ύπερτρισχίλιοι Κορίνθιοι μεταβάντες χθέςείς τό παρά τήν Ποσιδωνίαν ναίδριον έτέλεσαν έν κατανυκτική μεγαλοπρεπείς τήν έπαίτιον λειτουργίαν.

Τά Καταστήματα παρέμειναν καθ’ όλην τήν ήμέραν κλειστά,ή δέ πόλις είχε προσλάβη έορτάσιμον όψιν (62).

'Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως άριθ. 174/22-9-1922 Βασιλικόν Διάταγμα τής 29/9/1922

"Ιερός Σύνδεσμος" Έκκλησ. Περιοδικόν, άρ.3/15-1 -1922. Κατά τήν έκλογήν ώς Οίκουμ. Πατριάρχου τοΰ Μελετίου Με- ταξάκη εις έκ των Συμβούλων, ό Π. Καραθεοδωρης είπε πρός τήν Σύνοδον τά έξης χαρακτηριστικά: "Τήν στιγμήν αύτήν όμοιάζομεν πρός άνθρώπους κομίζοντας τήν Αγίαν Κοινωνίαν πρός έπιθανάτιον άνθρωπον καί δ έπιθανάτιος ούτος είναι ή ’Εκκλησία. Ή συνείδησίς μας δέν επιτρέπει νά γίνωμεν ύπουργοί τοιούτου τολμηρού πραξικοπήματος"

ΠΑΡΑΠΟΜΠΑΙ 

("Πατριαρχικοί Σελίδες" Δημ. Μαυροπούλου, Άθηναι 1960 - σελ. 163).

"Ή σύγχρονος 'Ελληνική ’Εκκλησία" Άρχιμ. Ευγενίου Κω- σταρίδου - Άθηναι 1921.

Έφημερίς "Χρονικά" της 15 ’Οκτωβρίου 1922."        " της 16            "           "" της 20 " καί"Πατριαρχικαί. Σελίδες" σελ. 170.

"Πατριαρχικοί Σελίδες" σελ. 170.

Έφημερίς "Χρονικά" της 2 Δεκεμβρίου 1922 καί Β.Δ. της 3 Δεκεμβρίου 1922 - έφημ. κυβερνήσεως άριθ. 256/5-12-22 "Ιερός Σύνδεσμος" άριθ. 44-45/20-12-1922.

"           "           "           1 -2 /10-1 -1923.

"           11        "           44-45/20-12-1922.

Μ         II         II         II         II         II

Έφημ. της Κυβερνήσεως άριθ. 287/27-12-1922.

"'Ιερός Σύνδεσμος" άριθ. 44-45/20-12-1922.

Έφημ. της Κυβερνήσεως" άριθ. 24/25-1-1923.

II         II         II         II         II

"Ιερός Σύνδεσμος" άριθ.3/20-1 -1923 "          "           άριθ. 6-7/10-2-1923.

Έφημερίς "Καθημερινή" καί "Πατρίς" της 9 Μαρτίου 1923.

"           " της 11 Μαρτίου 1923 καί "Ιερός

Σύνδεσμος" της 23 Μαρτίου 1923.

Έφημερίς "Πρωτεύουσα" τής 11 Μαρτίου 1923.

Έφημερίς "Καθημερινή" τής 11 Μαρτίου 1923.

Έφημερίς " Πατρίς " τής 13 Μαρτίου 1923.

"’Ιερός Σύνδεσμος" τής 20 Μαρτίου 1923.

Έφημερίς της Κυβερνήσεως άριθ. 73/20-3-1923.

Ό Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ώς καί ό πρ. Άρχ/πος’Ιερώνυμος Κοτσώνης, έσπούδασαν καί άνερριχήθησαν εις πανεπιστημιακούς θώκους, ό μέν πρώτος τή βοηθείσ τής άειμ- νήστου Βασιλίσσης ’'Ολγας, δ δέ δεύτερος τή βοήθεια της άποθανούσης Βασιλίσσης Φρειδερίκης, ή όποια, ώς γνωστόν, τδν άνέβασε καί εις τδν Άρχ/κόν θρόνον των ’Αθηνών.Καί  όμως, καί ol δύο άργότερα έφάνησαν άχάριστοι καί πολέμιοι τών ευεργετών καί προστατών των!

(29)      "Συνοδικαί ’Εγκύκλιοι" Τόμ. Α’ - σελ. 385 -Άθήναι1956

(30)      "           "           “          - σελ. 386        "

(31)      Έφημ. τής Κυβερνήσεως τής 31 Μαρτίου 1923.

(32)      "Συνοδικαί ’Εγκύκλιοι" Τόμ. Α'-σελ. 385 -Άθήναι 1956.

(33)      "'Ιερός Σύνδεσμος" τής 1/14 ’Απριλίου 1923 - σελ. 60.

(34)      "Εκκλησία" έπίσ. δργανον τής ’Εκκλησίας τής 'Ελλάδος άριθ. 1/1-7-1923.

(35)      "'Ιερός Σύνδεσμος" τής 1/14 ’Απριλίου καί "’Εκκλησία" τής 9 ’Ιουνίου 1923.

(36)      "Ιερός Σύνδεσμος" τής 1/14 ’Απριλίου 1923.

(37)      "Πρακτικά τοΰ "Πανορθοδόξου Συνεδρίου" 1923" έκδοσις ALOV. Μπατιστάτου - Άθήναι 1982 - σελ. 5-11.

(38)      ένθα άνωτέρω - σελ. 211.

(39)      "           " σελ. 213-220.

(40)      "Πατριαρχικοί Σελίδες" Άθήναι 1960 - σελ. 197.

(41)      "’Εκκλησία" άριθ. 21/20-10-1923.

(42)      " άριθ. 22/27-10-1923.

(43)      Βασιλικόν Διάταγμα τής 17 Δεκεμβρίου 1923.

(44)      "’Εκκλησία" άριθ. 31/29-12-1923.

(45)      "’Εκκλησία" άριθ. 31/29-12-1923.

(46)      "Ή πραγματική ’Αλήθεια περί τοΰ Έκκλησ. ’Ημερολογίου σελ. 46.

(47)      Ένθα άνωτέρω, σελ. 47.

(48)      Έφημ. '"Έθνος" τής 2. Φεβρουάριου 1924.

(49)      Έφημ. "Έθνος" τής 3 Φεβρουάριου 1924.

(50)      Έφημ. "Σκρίπ" τής 17 Μαρτίου 1924.

(51)      Έφημ. "Καθημερινή" τής 30 Μαρτίου 1924.

(52)      Έφημ. "Νέα Ημέρα" τής 10 ’Απριλίου 1924.

(53)      "Πατριαρχικοί Σελίδες" σελ. 205-206.

(54)      Έφημ. "Βραδυνή" τής 7 ’Απριλίου 1924.

(55)      Έφημ. "Νέα Ημέρα" τής 7 ’Απριλίου 1924.

(56)      Έφημ. "Σκρίπ" τής 7 Απριλίου 1924.

(57)      Έφημ. "Καθημερινή" τής 8 Απριλίου 1924.

(58)      Είναι τό Μετόχιον τής Ίεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας'Αγί- ου 'Όρους. Τήν έποχήν έκείνην έφημέριος ήτο ό άποθανών τό έτος 1960 Ιερομόναχος ’Ιερώνυμος.

(59)      Έφημ. "Νέα Ημέρα" τής 8 ’Απριλίου 1924.

(60)      Έφημ. "Σκρίπ" τής 8 ’Απριλίου 1924.

(61)      Έφημ. "Νέα Ημέρα" τής 8 ’Απριλίου 1924.

(62)      Έφημ. "Σκρίπ" τής 8 Άπριλίρυ 1924.

 

ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ

Τήν 25ην Μαρτίου τού έτους 1821, ό ευσεβής'Ελληνικός Λαός έξεσηκώθηκε έναντίον τής 'Οθωμανικής τυρρανίας μέ τό σύνθημα: "γιά τού Χριστού τήν πίστιν τήν Αγίαν καί τής Πατρίδος τήν Ελευθερίαν” καί ένίκησεν!

Τήν 25ην Μαρτίου τού έτους 1924 - 13 ήμέρας μετά τήν έφαρμογήν τού Παπικού 'Εορτολογίου υπό προδοτών τής 'Ορθοδοξίας καί τών 'Ιερών Παραδόσεων, & ένώ τούς "έσκιαζε ή φοβέρα τού στρατιωτικού νόμου καί τούς πλάκωνε ή σκλαβιά τής δικτακτορίας" έξεσηκώθηκε καί πάλιν ό εύσεβής 'Ελληνικός Λαός, ό Φ ύ λ α ξ τής 'Ορθοδοξίας μέτό σύνθημα: "'Ορθοδοξία, ’Ελευθερία ή Θάνατος".

Οι πρώτοι άντιστασιακοί 'Ορθόδοξοι Χριστιανοί ησαν άπλοι θεοφοβούμενοι άνθρωποι. Άπό τούς Κληρικούς ολίγοι πτωχοί άλλά εύλαβεϊς έγγαμοι 'Ιερείς. Τήν 25ην Μαρτίου 1924 π.έορτ. έκεί εις τον Μητρο- πολιτικόν Ναόν τών 'Αθηνών, όστις τιμάται εις τον Εύαγγελισμόν τής Θεοτόκου, έκεί όπου πρό 13 ημερών οι πρόδρομοι τής παναιρέσεως τού Οίκουμενισμού έδημιούργησαν τό ημερολογιακόν σ χ ί σ μ α, οί εύσεβείς πρώτοι Γ.Ο.Χ. είπον τό ΟΧΙ εις τήν καινοτομίαν καί εις τούς καινοτόμους. Τό ίδιον συνέβη καί εις ολόκληρον τήν 'Ελλάδα.

Οι καινοτόμοι άπό τήν πρώτην αμέσως ήμέραν τού έκκλησιαστ ικοϋ των πραξικοπήματος άπεκαλύφθησαν ό τι ήσαν άξιοι άττόγονο  τοϋ μεγάλου διώκτου τών’Ορθοδόξων, λατινόφρονος 'Ιωάννου τού Βέκκου. Τά μέτρα πού έλαβον, από τήν πρώτην άμέσως ήμέραν, εναντίον των Πιστών εις τάς 'Ιεράς Παραδόσεις τής 'Εκκλησίας μας, ήσαν: σκληραί καί απάνθρωποι διώξεις, καθαιρέσεις καί άφορισμοί καί ό ..χωροφύλαξ!

Καί οί άντιχριστιανικοί των διωγμοί εναντίον των Γ.Ο.Χ. έσυνεχίσθησαν καί συνεχίζονται 60 ολόκληρα έτη, μέ κατεδαφίσεις καί σφραγίσεις Ιερών Ναών καί Μονών, μέ άποσχηματίσεες, καθαιρέσεις καί εξορίας Κληρικών, μέ άφορισμούς, βασανισμούς καί φυλακίσεις καί άλλων, ών ούκ έστιν άριθμός!

Οι  Πιστοί τής Μαρτυρικής ’Εκκλησίας τών Γνησίων ’Ορθοδόξων Χριστιανών άγωνίζονται, υπομένουν καί επιμένουν, καί μέ τήν βοήθειαν τοΰ Θεού,νικούν καί θριαμβεύουν! Διότι, ..αϋτη έστίν ή νίκη, ή νικήσασα τόν κόσμον, ή π ί σ τ ι ς ημών” (Μω.Α'ε'4).

Η ηλεκτρονική επεξεργασία ,σκνάρισμα εικόνων , και μορφοποίηση έγινε από τον Ν.Β

Από τον Εκτο Τόμο του τριμηνιαίου περιοδικού ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ Σελίδες 1-44

Κυριακή, 3 Μαΐου 2015  ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-