ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΘΕΟΥ

ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΘΕΟΥ

Τό πιό σημαντικό έρώτημα

Υπάρχει Θεός; "Ενα έρώτημα πού απασχόλησε τόν άνθρωπο από τά πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα. Ή ύπαρξι τού Θεού είναι τό πιό βασικό θέμα τής ζωής μας. "Αν υπάρχει Θεός καί μεταφυσικός κόσμος, ή ζωή μας έχει νόημα καί περιεχόμενο. "Αν δέν υπάρχει Θεός, ή ζωή μας είναι μιά πορεία πού ξεκινά άπό τό μηδέν καί καταλήγει στό μηδέν.
Γι’ αύτό, ή πρώτη καί βασική άλήθεια πού ομολογούμε στό Σύμβολο τής Πίστεως είναι ή ύπαρξι τού Θεού: «Πιστεύω εις ένα Θεόν». Καί ό άπόστολος Παύλος τονίζει: «Πιστεϋσαι δει τόν προσερχόμενον τω Θεφ ότι έστι καί τοΐς έκζητοϋσιν αυτόν μισθαπο-δότης γίνεται» (Έβρ. 11, 6). Δηλαδή, έκεΐνος πού πλησιάζει τό Θεό γιά νά Τόν λατρεύσει, θά πρέπει προηγουμένως νά πιστέψει δτι ύπάρχει Θεός καί δτι θά άποδώσει στόν καθένα κατά τά έργα του.
Αφού λοιπόν ή ύπαρξι τού Θεού είναι τό θεμέλιο τής πίστεως, γι’ αύτό καί πολεμήθηκε δσο τίποτε άλλο άπό τούς ύλιστές καί άθέους.

Ό Θεός μέσα άπό τά έργα Του

Πώς θά μπορούσε κάποιος νά γνωρίσει τόν Θεό καί νά πιστέψει στήν ΰπαρξί Του; Βεβαίως ό Θεός ώς πρός τήν ούσία Του είναι άυλος καί άόρατος. «Θεόν ούδείς έώρακε πώποτε» (Ίω. 1, 18). Φανερώνεται δμως στόν άνθρωπο καί κάνει αισθητή τήν παρουσία Του μέσα από τίς ένέργειές Του. Τό πρώτο καί βασικό μέσο μέ τό όποιο ό Θεός φανερώθηκε στους ανθρώπους είναι ό φυσικός κόσμος. Αυτό τό μεγαλειώδες Σύμπαν, τό απέραντο ώς πρός τό μέγεθος, τό τέλειο ώς πρός την κατασκευή, τό αρμονικό ώς πρός τη λειτουργία, τό υπέροχο ώς πρός την ομορφιά, μαρτυρεί την ϋπαρξι ένός απείρου, πανσόφου καί παντοδυνάμου Θεοΰ Δημιουργού.
Καί όπως ένας ζωγραφικός πίνακας μάς υποχρεώνει νά δεχθούμε καλλιτέχνη πού τόν ζωγράφισε, ένα άγαλμα μάς παραπέμπει στόν γλύπτη πού τό δημιούργησε καί ένα ρολόι προϋποθέτει ένα ώρολογο-ποιό πού τό κατασκεύασε, έτσι καί ό φυσικός κόσμος πού βλέπουμε γύρω μας, πού είναι άπείρως πιό τέλειος καί ποικιλόμορφος καί πολύπλοκος άπό κάθε άνθρώπινο κατασκεύασμα, μάς υποχρεώνει νά δεχθούμε ότι κάποιος τόν έπλασε. «Πας οίκος κατασκευάζεται υπό τίνος, ό δέ τά πάντα κατασκευάσας Θεός», όπως πολύ εύλογα άποφαίνεται ό άπ. Παύλος (Έβρ. 3, 4). Δηλαδή, κάθε σπίτι φτιάχνεται άπό κάποιον τεχνίτη καί εκείνος πού έφτιαξε τά πάντα είναι ό Θεός.

Ό έναστρος ουρανός
«Όλα μιλούν γιά τό Θεό», έλεγε ό έθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός. «Όπου κι άν στρέψω τή ματιά μου, παντού Έσέ, Θεέ, θά δώ», ψάλλει ένας χριστιανός ποιητής. Παντού υπάρχει ή παρουσία τοΰ Θεοΰ μέσα στή φύσι.
Έκέΐ όμως πού ό άνθρωπος κυριεύεται άπό θαυμασμό καί δέος είναι ό έναστρος ουρανός. Τά άνα-ρίθμητα άστρα μέ τά ποικίλα χρώματα καί τή διαφορετική λαμπρότητα, πού σάν διαμάντια στολίζουν τόν ουράνιο θόλο, είναι ένα από τά πιό μαγευτικά θεάματα της φύσεως.
•    Τό πρώτο πού θαυμάζει κανείς μελετώντας τό άστρικό σύμπαν είναι ό αριθμός τών άστέρων. Με γυμνό μάτι μπορεί κάποιος νά δει περίπου 5.000 αστέρια. "Αν όμως στρέψει στόν ουρανό ένα ισχυρό τηλεσκόπιο, θά δει πολύ περισσότερα, εκατομμύρια.
Σύμφωνα με τίς έρευνες καί τίς άνακαλύψεις τών άστρονόμων, τά άστέρια μέσα στό σύμπαν είναι κατανεμημένα σέ τεράστιες ομάδες πού ονομάζονται γαλαξίες. Ό κάθε γαλαξίας άποτελεΐται άπό 100 έως 200 δισεκατομμύρια άστρα! Υπολογίζεται ότι μέσα στό σύμπαν ύπάρχουν γύρω στό ένα τρισεκατομμύριο τέτοιοι γαλαξίες! Φανταστείτε λοιπόν πόσα άστρα ύπάρχουν.
•    Τό δεύτερο πού θαυμάζει κανείς είναι οί τεράστιες αποστάσεις πού χωρίζουν τά άστέρια μεταξύ τους. Όπως γνωρίζουμε άπό τά μαθητικά μας χρόνια, τό φώς τρέχει μέ μιά άσύλληπτα μεγάλη ταχύτητα, την μεγαλύτερη πού ύπάρχει μέσα στό Σύμπαν. Τρέχει μέ 300.000 χιλιόμετρα τό δευτερόλεπτο! Δηλαδή σ’ ένα δευτερόλεπτο διανύει άπόστασι σχεδόν άπό τη Γη μέχρι τη Σελήνη.
Ή άπόστασι άπό τή Γη μέχρι τόν Ήλιο είναι 150 έκατομμύρια χιλιόμετρα. "Ενα άεροπλάνο θά χρειαζόταν 20 χρόνια γιά νά πάει στόν Ήλιο. Τό φώς όμως, μέ τήν ιλιγγιώδη ταχύτητά του, κάνει αύτό τό ταξίδι μόλις σέ 8 λεπτά.
Τό πιό κοντινό άστέρι σέ μάς είναι ό «έγγύτατος τού Κενταύρου». Ξέρετε πόσο χρόνο κάνει τό φώς γιά νά έλθει άπό εκεί μέχρις εδώ; Τό φώς, μέ τήν ταχύτητα τών 300.000 χιλιομέτρων τό δευτερόλεπτο, χρειάζεται 4 ολόκληρα χρόνια νά ταξιδεύει, γιά νά φτάσει από τόν έγγύτατο τοΰ Κενταύρου μέχρι τή Γη. " Ενα αεροπλάνο θά χρειαζόταν 6 έκατομμύρια χρόνια! Καί αυτό, όπως είπαμε, είναι τό πιό κοντινό μας άστέρι. Υπάρχουν άστέρια πού άπέχουν 20, 30, 60 έτη φωτός καί περισσότερο.
Ή διάμετρος τοΰ γαλαξία μας είναι 100.000 έτη φωτός. Δηλαδή, γιά νά πάει τό φως άπό τή μιά άκρη τοΰ γαλαξία μέχρι τήν άλλη χρειάζεται νά ταξιδεύει 100.000 χρόνια! Δέν μπορεί ό άνθρωπος νά συλλάβει τίς άποστάσεις αύτές. "Ας μήν προχωρήσουμε στίς αποστάσεις μεταξύ των γαλαξιών καί στή διάμετρο τοΰ Σύμπαντος, γιατί θά μάς καταλάβει ίλιγγος.
•    "Ενα τρίτο θέμα πού προκαλεΐ θαυμασμό είναι τά μεγέθη των άστρων. Γιά παράδειγμα ό Ήλιος, πού είναι ένα άστέρι μέσου μεγέθους, είναι 1.300.000 φορές μεγαλύτερος άπό τή Γη. "Αν θεωρήσουμε τόν Ήλιο σάν ένα πορτοκάλι, ή Γή θά είναι κοντά του σάν κόκκος άμμου! Καί υπάρχουν άστέρια πολύ μεγαλύτερα άπό τόν Ήλιο.
•    "Αλλο σημαντικό χαρακτηριστικό τοΰ Σύμπαντος είναι ή κίνησι. Όλα τά ούράνια σώματα κινοΰν-ται. Ή Σελήνη κινείται γύρω άπό τή Γή. Ή Γή καί οί άλλοι πλανήτες κινοΰνται γύρω άπό τόν Ήλιο. Όλό-κληρο τό ήλιακό σύστημα κινείται γύρω άπό τό κέντρο τοΰ γαλαξία κ.ο.κ.
Οί ταχύτητες τών κινήσεων αύτών είναι τεράστιες. Ή Γή περιστρέφεται γύρω άπό τόν Ήλιο μέ ταχύτητα 110 χιλιάδες χιλιόμετρα τήν ώρα.
Αλλά καί οί άλλοι πλανήτες περιστρέφονται μέ μεγάλες ταχύτητες γύρω άπό τόν Ήλιο, σέ αύστηρά καθορισμένες τροχιές, ύπακούοντας σέ θαυμάσιους νόμους (νόμοι τοΰ Κέπλερ).
Καί όχι μόνο τό δικό μας σύστημα, άλλά όλα τά άστρα, οί γαλαξίες, τά σμήνη των γαλαξιών, κινούνται μέ απόλυτη τάξι καί άρμονία. "Ενας ουράνιος τροχονόμος, ένα αόρατο χέρι κατευθύνει τίς τεράστιες ουράνιες σφαίρες, ώστε νά άκολουθοΰν άπαρα-σάλευτα καί γιά αιώνες την πορεία τους μέσα στό αχανές Σόμπαν.
• Τό πιό καταπληκτικό όμως είναι ότι όλα τά ουράνια σώματα έλκονται μεταξύ τους μέ μιά άόρατη καί μυστηριώδη δύναμι, πού λέγεται παγκόσμια έλξι, ή βαρύτητα.
"Αν ύποθέσουμε ότι γιά μιά στιγμή σταματούσε νά ύπάρχει ή δύναμι αύτή τής βαρύτητας, όλα τά ού-ράνια σώματα θά ξέφευγαν άπό τίς τροχιές τους καί τό Σόμπαν θά διαλυόταν.
Ποιος έθεσε τήν θαυμαστή αύτή δύναμι πού συνέχει καί περικρατεΐ τό Σόμπαν; Ό μέγιστος τών φυσικών όλων τών αιώνων, πού ανακάλυψε καί τό νόμο τής παγκοσμίου έλξεως, ό βαθειά θρησκευόμενος επιστήμων καί βαθύς μελετητής τής 'Αγίας Γραφής, ό Ισαάκ Νεύτων, γράφει στό περίφημο έργο του «Ρπη-οίρία»: «Ό μεγαλοπρεπής δεσμός πού συνδέει τά άστρα μεταξύ τους είναι δυνατό νά προέρχεται μόνο άπό τή σοφία καί τή βούλησι ένός Όντος ισχυρού καί λογικού. Καί αύτό τό ονομάζουμε Κύριο καί Θεό Παντοδύναμο».
Καί ό μεγάλος φιλόσοφος τής άρχαίας Ελλάδος Αριστοτέλης λέει τά έξης:
«Όπως ό ναυτικός πού βλέπει νά προβάλλει άπό μακρυά κάποιο καράβι μέ όλάνοιχτα πανιά, σκέφτεται πώς ύπάρχει δίχως άλλο κάποιος κυβερνήτης τού καραβιού πού τό κατευθύνει καί τό προσεγγίζει στό λιμάνι, έτσι καί όσοι σήκωσαν γιά πρώτη φορά τά μάτια τους στόν ούρανό καί άντίκρυσαν τόν ήλιο νά διανύει την τροχιά του από την ανατολή μέχρι τη δύ-σι καί είδαν τίς καλοχαραγμένες γραμμές των άστρων, αναζήτησαν τόν Μεγάλο Δημιουργό τοΰ υπέροχου αυτού Σύμπαντος, γιατί ήταν άναγκασμένοι λογικά νά παραδεχθούν, δτι αυτός ό θαυμάσιος γιά τήν αρμονία του κόσμος δέν μπορεί νά έγινε στήν τύχη, άλλά χρωστά τήν ύπαρξί του σέ κάποιο Όν πανίσχυρο καί άπειρο» (Σέξτος, Έμπειρ. Δογμ. ΙΠ, 2)

Ό "Ήλιος

"Ας δούμε τώρα τόν ήλιο, τό λαμπρό αύτό άστρο πού μάς φωτίζει, μάς θερμαίνει καί μάς ζωογονεί.
• Οι φυσικές ιδιότητες τοΰ ήλιου
Ό ήλιος άπέχει άπό τή γή, όπως έχουμε άναφέ-ρει, 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα καί είναι ώς πρός τό μέγεθος 1.300.000 φορές μεγαλύτερος άπό τή γή.
Γύρω άπ’ αύτόν περιστρέφονται οί πλανήτες, τούς οποίους έλκει μέ τή βαρύτητά του.
Ή ύλη άπό τήν οποία άποτελεΐται (κυρίως τά άέ-ρια υδρογόνο καί ήλιο) βρίσκεται σέ διάπυρη κατά-στασι. Ή θερμοκρασία στήν έπιφάνειά του είναι 6.000 βαθμοί Κελσίου, ενώ στό κέντρο του φτάνει τούς 15 εκατομμύρια βαθμούς!
Ό ήλιος έκπέμπει τεράστια ποσά θερμότητας στό διάστημα. "Ενα μέρος τής θερμότητας αύτής δέχεται και ή γή και έτσι υπάρχει και διατηρείται ή ζωή.
"Ενα μεγάλο έρώτημα πού άπασχόλησε τούς επιστήμονες είναι τό πώς παράγει τή θερμότητά του ό ήλιος. Μετά άπό πολλές μελέτες κατέληξαν στό συμπέρασμα, ότι ή θερμότητα πού εκπέμπει ό ήλιος οφείλεται στήν πυρηνική ενέργεια. Θά μπορούσαμε νά πούμε δτι τό φωτεινό αύτό άστρο, όπως καί δλα τά άστρα τοΰ ούρανοΰ, είναι ένα γιγαντιαΐο πυρηνικό έργοστάσιο. Με θαυμαστούς μηχανισμούς «καίει» τό καύσιμό του, πού είναι τό ύδρογόνο καί ακτινοβολεί σταθερά εδώ καί 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Με τόν ίδιο σταθερό ρυθμό θά συνεχίσει νά άκτινοβολεΐ. Ή θαυμαστή αύτή σταθερότητα, με την οποία έκπέμπει την άκτινοβολία καί τή θερμότητα, πού είναι τόσο ά-παραίτητη γιά την ύπαρξι καί την διατήρησι τής ζωής, οφείλεται σ’ ενα ρυθμιστικό παράγοντα, κι αύτός είναι ή βαρύτητα. Αύτή συγκρατεΐ τίς τεράστιες δυνάμεις πού προκαλοΰνται στό εσωτερικό τοΰ ήλιου καί δεν τόν άφήνει νά έκραγεΐ.
• Ή χρησιμότητα τοΰ ήλιου
Ό ήλιος είναι ή πηγή τής ζωής στόν πλανήτη μας. ’Άς δοΰμε μερικές άπό τίς πολύτιμες προσφορές του.
1.    Μέ τή θερμότητα πού έκπέμπει έξασφαλίζεται ή κατάλληλη θερμοκρασία γιά νά γίνουν οί βιοχημικές διαδικασίες μέσα στούς ζωντανούς οργανισμούς, καί νά παραχθοΰν οί διάφορες ούσίες πού είναι άπα-ραίτητες γιά τή ζωή.
2.    Συντελεί σέ μιά θαυμαστή λειτουργία, τή φωτο-σύνθεσι, χάρι στήν οποία τά φυτά παίρνουν νερό άπό τή γη καί διοξείδιο τοΰ άνθρακα άπό τήν άτμό-σφαιρα καί μάς δίνουν οξυγόνο καί τή γλυκόζη. Τό οξυγόνο τό άναπνέουμε καί ή γλυκόζη άποτελεΐ βασικό συστατικό των τροφών μας.
3.    Μέ τή θερμότητά του ό ήλιος έξατμίζει τό νερό τής θάλασσας, τό μετατρέπει σέ υδρατμούς, πού στή συνέχεια γίνονται βροχή γιά νά ποτίσουν ολόκληρη τή γή.
Κάθε χρόνο έξατμίζονται άπό τή θάλασσα 400 τρισεκατομμύρια τόννοι νεροΰ.
4.    Επίσης ό ήλιος προκαλεΐ τούς άνεμους, οί όποιοι μεταφέρουν τούς υδρατμούς σε όλη τή γή. Επιπλέον οί άνεμοι εξασφαλίζουν μιά ομοιόμορφη κατανομή τής θερμοκρασίας στόν πλανήτη μας.
5.    Τέλος ό ήλιος εϊτε άμεσα εϊτε έμμεσα είναι ή πηγή ένέργειας στη γή, άφοΰ τά ξύλα, τά κάρβουνα, τά πετρέλαια καί τά άλλα καύσιμα οφείλουν την προέλευσί τους στη φωτοσύνθεσι καί συνεπώς στόν ήλιο. Αλλά καί οί τροφές πού τρώμε είναι κι αύτές κονσέρβες ήλιακής ενέργειας.
«Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεοΰ»
Όλα αύτά καί άλλα πολλά μάς οδηγούν στό συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας πάνσοφος καί παντοδύναμος δημιουργός πού τά σχεδίασε καί τά έπλασε.
Τό άχανές Σύμπαν μέ τά τρισεκατομμύρια άστρα, οί αρμονικές κινήσεις τους, ή μυστηριώδης έλξι πού τά συγκρατεΐ, ό θαυμαστός μηχανισμός μέ τόν όποιο φωτοβολούν, ή γενικότερη τάξι πού έπικρατεΐ στό Σύμπαν, οί τέλειοι νόμοι πού τό κυβερνούν, καθώς καί ένας βαθύτερος σκοπός πού κρύβεται σ’ αύτό, μάς προκαλοΰν τόν θαυμασμό καί την έκπληξι. Δέν μπορεί όλα αύτά νά έγιναν τυχαία. Όλα μαρτυρούν καί φωνάζουν μέ μιά σιωπηλή κραυγή, ότι υπάρχει Θεός, καί όλα ψάλλουν καί υμνούν μέ μιά μυστική μελωδία τά μεγαλεία τού Πλάστη. «Οί ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεοϋ, ποίησιν δέ χειρών αύτοϋ άναγ-γέλλει τό στερέωμα». (Ψαλμ. 18, 2).
"Ενας μεγάλος φιλόσοφος, ό Κάντ, έλεγε: «Δύο πράγματα γεμίζουν την ψυχή μου μέ θαυμασμό- ό έναστρος ουρανός πού είναι πάνω μου καί ή φωνή τής συνειδήσεως πού είναι μέσα μου».
Ό πρώτος άστροναύτης Γιούρυ Γκαγκάριν είπε κάποτε: «Έκεΐ πού πέταξα δεν είδα πουθενά τόν Θεό». Πόσο επιπόλαια έβγαλε αυτό τό συμπέρασμα! Άπάντησι σ’ αυτό πού είπε έδωσε ένας άλλος άστρο-ναύτης, ό Γκόρτον Κοΰπερ, με δύο πτήσεις στό διάστημα: «Κατά τίς πτήσεις μου στό διάστημα, ούτε κι έγώ είδα πουθενά τό Θεό' είδα όμως μερικά άπό τά θαύματα πού δημιούργησε». Τέλος, ό μεγάλος μουσουργός Η&γόη είπε: «Μ’ αύτό τόν τρόπο πρέπει νά έξοικειωθοΰμε πρός τά θαύματα τού ούρανοΰ ώστε νά γίνουν γέφυρα πρός τόν Θεό».
Ή Γή, ένας μοναδικός πλανήτης
• Γενικά στοιχεία
Ή γή είναι ό τρίτος στή σειρά πλανήτης. Είναι μιά τεράστια σφαίρα μέ διάμετρο 13.000 χιλιόμετρα καί μάζα 6 έξάκις εκατομμύρια τόννους. Περιστρέφεται γύρω άπό τόν ήλιο μέ ταχύτητα 110.000 χιλιόμετρα τήν ώρα σάν ένα τεράστιο διαστημόπλοιο μέ 6 δισεκατομμύρια επιβάτες. Κινείται μέ σταθερό χρόνο περιστροφής, σέ αυστηρά καθορισμένη τροχιά, χωρίς τραντάγματα ή θορύβους. Καί τό κυριότερο δέ στηρίζεται πουθενά. Κινείται στό κενό. Ό χρόνος περιστροφής τής γής γύρω άπό τόν ήλιο είναι 365 ήμέρες καί 6 ώρες περίπου. Ή άκρίβεια στό χρόνο περιστροφής είναι καταπληκτική. Σέ 1.800 χρόνια δέν άλλαξε ούτε κατά ένα εκατοστό τού δευτερολέπτου. Γι’ αύτό μπορούμε νά προβλέπουμε μέ άκρίβεια καί τίς εκλείψεις.
Εκτός άπό τήν κίνησι γύρω άπό τόν ήλιο ή γή περιστρέφεται καί γύρω άπό τόν έαυτό της σέ 24 ώρες.
Αύτές είναι οί πιό γνωστές κινήσεις τής γής. Υπάρχουν όμως καί άλλες, δεκατέσσερις συνολικά.
•    Υπάρχουν έξωγήινοι;
"Ενα πανάρχαιο έρώτημα πού απασχόλησε τόν άνθρωπο είναι τό αν είμαστε μόνοι στό Σύμπαν. Πολύς λόγος γίνεται γιά έξωγήινους καί γιά ζωή σε άλλους πλανήτες. Αφού ύπάρχουν τόσα τρισεκατομμύρια άστρα καί τό καθένα έχει τούς πλανήτες του, γιατί νά θεωρείται απίθανο κάποιοι απ’ αύτούς νά έχουν τίς συνθήκες πού είναι απαραίτητες γιά τή ζωή; Αύτό υποστηρίζουν πολλοί, έπιστήμονες καί μή.
Ωστόσο, οί πιθανότητες γιά ΰπαρξι ζωής σε άλλους πλανήτες όλο καί μικραίνουν. Ή γή, όπως θά δούμε στή συνέχεια, είναι ένας μοναδικός πλανήτης πού συγκεντρώνει όλες τίς προϋποθέσεις γιά τήν ϋ-παρξι τής ζωής. Καί αύτές οι προϋποθέσεις είναι πάρα πολλές, ώστε νά είναι έντελώς άπίθανο νά συγκεντρώνονται όλες μαζί σέ ένα πλανήτη.
•    Οι θαυμαστές ιδιαιτερότητες τής γης
Θά δοΰμε τώρα κάποιες άπό τίς πάμπολλες ιδιαιτερότητες τής γής, πού τήν καθιστοΰν ένα μοναδικό πλανήτη μέσα στό Σύμπαν.
1. Ή θέσι τής γής
α) Στον γαλαξία. Ή γή βρίσκεται σ’ ένα «ήσυχο» σημείο τοΰ γαλαξία μας' στήν «Γαλαξιακή κατοικήσιμη ζώνη» (ΟΗΖ). Απέχει 25 χιλιάδες έτη φωτός άπό τό κέντρο του. Αν ήταν π ιό κοντά, θά βομβαρδιζόταν άπό τήν κοσμική άκτινοβολία ή οποία παράγεται άπό τίς εκρήξεις των βιιρεπιονα, πού βρίθουν στό κέντρο τοΰ γαλαξία. Αύτό θά σήμαινε τήν καταστροφή της.
Αν άντιθέτως βρισκόταν πιό μακριά, στά όρια τοΰ γαλαξία, έκεΐ δέν ύπάρχουν άφθονα μέταλλα ά-παραίτητα γιά τή ζωή.
β) Στό Ηλιακό Σύστημα. Ή θέσι τής γης στό Ηλιακό Σύστημα θεωρείται επίσης ιδανική. Βρίσκεται στην «κατοικήσιμη Ζώνη» τοϋ Ηλιακού Συστήματος. Ούτε κοντά στόν Ήλιο, οπότε θά είχαμε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, όπως ή Αφροδίτη, ούτε μακρυά, οπότε θά είχαμε χαμηλές θερμοκρασίες, όπως ό Άρης.
Ή «χρυσή άπόστασι» Γής-Ήλίου έξασφαλίζει τή δυνατότητα σχηματισμού των βιομορίων (υδατανθράκων, πρωτεϊνών κ.λ.π) τά όποια συνθέτουν τούς ζωντανούς οργανισμούς.
Ή θερμοκρασία τής γής εξασφαλίζει έπίσης τήν ύπαρξι τού νερού σέ υγρή φάσι. Τό νερό σέ υγρή μορφή διαλύει τίς χημικές ουσίες, ώστε νά μπορούν νά ένωθοΰν μεταξύ τους καί νά συνθέσουν άλλες π ιό πολύπλοκες άπαραίτητες στή ζωή.
Ακόμα, αν βρισκόταν στά έξωτερικά όρια τού Ηλιακού Συστήματος, θά βομβαρδιζόταν άδιάκοπα από άστεροειδεΐς καί κομήτες.
2.    Ό ήλιος. Είναι τέτοιος ό άστρικός τύπος τού ήλιου μας (μέγεθος, σταθερότητα άκτινοβολίας, φα-σματικός τύπος κ.ά.) πού ευνοεί τήν ύπαρξι τής ζωής•
3.    Λίγο πιό μακρυά άπό τή Γή περιστρέφονται δύο μεγάλοι πλανήτες- ό Δίας (318 φορές μεγαλύτερος τής γής) καί ό Κρόνος (95 φορές μεγαλύτερος). Αυτοί λειτουργούν σάν παγίδες των μετεωριτών, κομητών κ.λπ., έλκοντάς τους μέ τήν ισχυρή βαρύτητα πού έχουν. Είναι τά «άλεξικέραυνα» πού προστατεύουν τή γή.
Άν ό Δίας δέν υπήρχε ή βρισκόταν σέ έσωτερική τροχιά, ή Γή θά δεχόταν μιά βροχή άπό άστρικά άν-τικείμενα (10.000 φορές περισσότερα), γεγονός πού θά έμπόδιζε τήν ύπαρξι τής ζωής.
4.    Ή κλίσι του άξονα τής γης
"Ενα άλλο θαυμαστό φαινόμενο πού συναντούμε στη Γη είναι οτι ο αξονας περιστροφής της παρουσιάζει μιά κλίσι 23,5 μοιρών. Αυτή ή κλίσι, σε συνδυασμό με την κίνησι τής Γης γύρω από τόν Ήλιο εξασφαλίζει τίς τέσσερις εποχές τού έτους.
"Αν δέν υπήρχε αύτή ή κλίσι δέν θά είχαμε τίς έ-ναλλαγές των εποχών, άλλά κάθε περιοχή θά είχε μο-νίμως μιά έποχή.
5.    Ή περιστροφή τής γής
Ή περιστροφή τής Γής γύρω άπό τόν έαυτό της σέ 24 ώρες προκαλεΐ τήν ήμέρα καί τή νύκτα.
"Αν δέν υπήρχε αύτή ή περιστροφή, τότε ή μιά πλευρά τής Γής θά είχε μονίμως ήμέρα καί ή άλλη μονίμως νύκτα.
6.    Ή ΰπαρξι τής Σελήνης
Ή Γη έχει καί ένα δορυφόρο, τή Σελήνη, πού περιστρέφεται γύρω άπ’ αύτήν. Πέρα άπό τήν ομορφιά καί τή γοητεία πού προκαλεΐ μέ τό γλυκό της φώς, έκπληρώνει καί άλλους, ουσιαστικότερους σκοπούς.
Κατ’ άρχήν, ή ΰπαρξι τής Σελήνης μέ τή σχετικά μεγάλη μάζα της, έξασφαλίζει τή σταθερότητα τού άξονα περιστροφής τής Γής. "Αν ή Σελήνη δέν υπήρχε, καί μάλιστα στήν κατάλληλη θέσι, ή άν ήταν μικρότερη, όπως οί δορυφόροι άλλων πλανητών, ό άξονας τής γής θά άλλαζε διαρκώς διεύθυνσι, μέ άπο-τέλεσμα τήν άστάθεια στό κλίμα, πού θά καθιστούσε δύσκολη ή καί άδύνατη τήν ΰπαρξι ζωής. Σύμφωνα μέ τούς υπολογισμούς κάποιου άστροφυσικοΰ, άν δέν υπήρχε ή Σελήνη, ή θερμοκρασία στή γη θά κατέ-βαίνε ατούς -100° Ο τό χειμώνα καί θά ανέβαινε στούς +150° Ο τό καλοκαίρι!
Μιά άλλη συμβολή τής Σελήνης είναι οί παλίρροιες πού προκαλεΐ. Όπως γνωρίζουμε τά νερά των θαλασσών άνεβαίνουν καί κατεβαίνουν δύο φορές τό εικοσιτετράωρο. Αύτό οφείλεται κυρίως στήν έλξι τής Σελήνης. Μέ τίς παλίρροιες γίνεται άνάδευσι (ά-νακάτεμα) τού νερού τής θαλάσσης, γεγονός πού ά-ποτρέπει τήν άποσύνθεσι.
7. Ή μάζα τής γης
"Ενα άλλο σημαντικό δεδομένο πού εύνοεΐ τήν ύ-παρξι ζωής στόν πλανήτη μας είναι ή μάζα τής Γής. Ή Γή διαθέτει τήν άκριβώς άπαιτούμενη μάζα. "Αν ή μάζα της ήταν μικρότερη, θά είχε μικρότερη βαρυτι-κή έλξι, οπότε δέν θά μπορούσε νά συγκρατήσει τήν άτμόσφαιρα (δπως ή Σελήνη). "Αν ή μάζα της ήταν μεγαλύτερη, θά εϊλκυε περισσότερους μετεωρίτες πού θά προκαλοΰσαν καταστροφές.
Ερωτήματα
Πώς έτυχαν δλες αύτές οί θαυμαστές συμπτώσεις σ’ ένα καί μόνο πλανήτη;
•    Πώς έτυχε ή Γή νά βρίσκεται στήν κατάλληλη θέσι μέσα στόν γαλαξία;
•    Πώς έτυχε νά είναι καί πλανήτης σ’ ένα άστέρι σάν τόν Ήλιο, πού είναι κατάλληλος γιά νά συντηρήσει τή ζωή;
•    Πώς έτυχε νά βρίσκεται καί στήν κατάλληλη ά-πόστασι άπό τόν Ήλιο (ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακρυά) ώστε νά έχει τήν άπαιτούμενη θερμοκρασία γιά νά μπορεί νά άναπτυχθεΐ ή ζωή;
•    Πώς έτυχε νά τήν περιβάλλουν καί δύο μεγάλοι πλανήτες (ό Δίας καί ό Κρόνος) πού σάν άλεξικέραυ-νο την προστατεύουν από τούς μετεωρίτες καί τά άλλα ούράνια αντικείμενα πού θά την απειλούσαν;
•    Πώς έτυχε ό άξονας της γης νά έχει καί την κατάλληλη κλίσι (23,5°), ώστε νά υπάρχουν οί έποχές;
•    Πώς ετυχε νά έχει καί ένα δορυφόρο (τη Σελήνη) πού νά έχει τό κατάλληλο μέγεθος ώστε νά κρατά σταθερό τόν άξονά της γιά νά εναλλάσσονται ομαλά οί τέσσερις έποχές;
•    Πώς ετυχε νά έχει καί την κατάλληλη μάζα ώστε νά συγκρατεΐ την άτμόσφαιρα;
Όλα αύτά καί άλλα πολλά έρωτήματα μαρτυρούν ένα σοφό σχέδιο, πού τό έπεξεργάσθηκε ένας τέλειος Νοΰς καί τό πραγματοποίησε μιά άπειρη δύ-ναμι, μέ σκοπό νά κάνει αύτό τόν πλανήτη, τή γη μας, ένα ξεχωριστό δημιούργημα πού θά φιλοξενούσε τό θαυμαστό φαινόμενο πού λέγεται ζωή.
’Άν προχωρήσει κανείς περισσότερο, θ άνακαλύ-ψει καί άλλες συμπτώσεις μέσα στό Σύμπαν καί ιδιαιτέρως στή Γη. Όλη αύτή ή έρευνα οδηγεί τελικά σ’ ένα συγκλονιστικό συμπέρασμα: Όλο τό Σύμπαν, όλος ό φυσικός κόσμος καί ή Γή ξεχωριστά, έγιναν γιά τόν άνθρωπο. Μή βιαστείτε νά πείτε ότι είναι ύ-περβολή πού διακηρύττουν θεολόγοι ή θρησκόληπτοι άνθρωποι. Τό συμπέρασμα αύτό είναι μιά άποψι στήν οποία κατέληξαν στίς μέρες μας οί έπιστήμονες καί ονομάζεται άνθρωπική αρχή.

Ή άτμόσφαιρα

Αφού είδαμε μερικές άπό τίς ιδιαιτερότητες πού παρουσιάζει ό πλανήτης μας μέσα στό άστρικό σύμπαν, άς πούμε λίγα λόγια καί γιά τήν άτμόσφαιρα πού τήν καλύπτει.
Ατμόσφαιρα ονομάζεται τό στρώμα τού άέρα πού περιβάλλει τή γη. Είναι μιά αέρια θάλασσα, μέσα στην οποία κολυμπάνε δλοι οί χερσαίοι οργανισμοί. Συγκρατεΐται, δπως είπαμε, άπό την βαρύτητα καί φθάνει πρακτικά σέ ύψος 3.500 χιλιομέτρων.
Ή άτμόσφαιρα είναι μίγμα πολλών άερίων, τό καθένα άπό τά όποια έξυπηρετέΐ καί ένα σκοπό. Τά κυριότερα άέρια είναι τά έξης:
α) Τό Όξυγόνο. Βρίσκεται σέ ποσοστό 21%. Είναι άπαραίτητο γιά τή ζωή, διότι προκαλεΐ τίς καύσεις μέσα στούς οργανισμούς, άπό τίς όποιες παράγεται κίνησι καί κάθε είδους ενέργεια.
Τό ποσοστό, στό όποιο τό συναντούμε, είναι τό ιδανικό γιά τήν ομαλή λειτουργία τής ζωής. ’Άν ήταν μικρότερο, θά είχαμε δύσπνοιες. ’Άν ήταν μεγαλύτερο, θά είχαμε καταστρεπτικές συνέπειες, διότι τό όξυγόνο σέ μεγάλες ποσότητες είναι τοξικό (δηλητηριώδες) γιά τούς οργανισμούς. Επίσης θά προκα-λοΰνταν εύκολα πυρκαγιές.
β) Τό Άζωτο. Βρίσκεται σέ ποσοστό 78%. Παίζει κι αυτό σημαντικό ρόλο στό περιβάλλον καί στή ζωή. Άφ’ ενός άραιώνει τό όξυγόνο. Άφ’ ετέρου μέ τίς αστραπές καί τούς κεραυνούς ενώνεται μέ τό όξυγόνο, καί στή συνέχεια πέφτοντας στή γή μέ τή βροχή, γίνεται λίπασμα γιά τά φυτά (άζωτοϋχα λιπάσματα).
γ) Τρίτο βασικό συστατικό τής άτμόσφαιρας είναι τό διοξείδιο τού άνθρακα. Βρίσκεται γενικά σέ πολύ μικρό ποσοστό (μικρότερο τού 1%). Όμως ή παρουσία του είναι άπαραίτητη, όσο καί τού οξυγόνου. Διότι τό διοξείδιο τού άνθρακα είναι άναγκαΐο γιά τή φωτοσύνθεσι, κατά τήν οποία τά φυτά τό χρησιμοποιούν μαζί μέ τό νερό γιά νά παρασκευάσουν τή γλυκόζη καί στή συνέχεια τούς καρπούς, τό ξύλο καί όλα τά φυτικά παράγωγα. Συνεπώς, χωρίς διοξείδιο τοΰ άνθρακα δέ θά υπήρχε φυτική ζωή καί ασφαλώς ούτε ζωική.
Καί εδώ υπάρχουν λεπτές ισορροπίες. ’Άν τό ποσοστό τοΰ διοξειδίου τοΰ άνθρακα αυξηθεί, τότε έχουμε τό φαινόμενο τοΰ θερμοκηπίου, πού συνεπάγεται αΰξησι τής θερμοκρασίας τής γης. Επίσης ή αΰξησι θά έπέφερε βλαβερές συνέπειες στά ζώα, δύσπνοια καί θάνατο. Αντίθετα, άν τό ποσοστό μειωθεί, αύτό θά έπηρέαζε τά φυτά καί θά είχαμε έλάττωσι τοΰ οξυγόνου τής άτμόσφαιρας.
δ) Όζον. Είναι ένα άέριο πού τό συναντοΰμε στήν άνώτερη άτμόσφαιρα σέ ύψος 24 χιλιομέτρων. Έχει πάχος μόλις μισό έκατοστό τοΰ μέτρου. Καί όμως, αύτό τό λεπτότατο στρώμα τοΰ όζοντος μάς προστατεύει σάν μιά ομπρέλα άπό τίς βλαβερές υπεριώδεις άκτινοβολίες τοΰ ήλιου, πού είναι καρκινογόνες!
Όλοι έχουμε άκούσει γιά τήν τρύπα τοΰ όζοντος καί γενικά γιά τήν καταστροφή τοΰ χρησίμου αύτοΰ άερίου, πού έχει ώς άποτέλεσμα ό ήλιος νά έχει γίνει 500 φορές πιό επικίνδυνος άπ’ ό,τι πρίν άπό μερικές δεκαετίες.
ε) Τέλος, βασικό άέριο είναι οί υδρατμοί, οί όποιοι προέρχονται άπό τήν έξάτμισι τοΰ νεροΰ τών θαλασσών καί τών λιμνών. Αύτοί οι υδρατμοί γίνονται σύννεφα καί στή συνέχεια πέφτουν σάν βροχή στή γή γιά νά καλύψουν τίς άνάγκες σέ νερό όλων τών ζωντανών οργανισμών.
Εκτός όμως άπό τήν προμήθεια νεροΰ τήν οποία έξασφαλίζουν, οί υδρατμοί συντελοΰν καί σέ κάτι άλλο πολύ σπουδαίο. Μειώνουν τή μεγάλη διαφορά θερμοκρασιών πού θά υπήρχε μεταξύ ήμέρας καί νύκτας. ’Άν δέν ύπήρχαν υδρατμοί στήν άτμόσφαιρα, την ήμερα ή γή θά καιγόταν από την υψηλή θερμοκρασία, ένώ τήν νύκτα θά υπήρχε πολικό ψύχος. Επομένως, ζωή δεν θά μπορούσε εύκολα νά υπάρξει.
Πέρα άπ’ αύτά πού άναφέραμε γιά τή χρησιμότητα τού κάθε άερίου ξεχωριστά, θά πρέπει νά συμπληρώσουμε καί κάποιες άλλες σημαντικές ωφέλειες πού μάς προσφέρει ή άτμόσφαιρα.
•    Κατ’ άρχήν άποτελεΐ τό μέσο τής διαδόσεως τού ήχου. Ό κάθε ήχος (ομιλία, μουσική, θόρυβος κ.λ.π.) ταξιδεύει καί φτάνει στό αύτί μας μέσω τού ά-τμοσφαιρικοΰ άέρα.
•    Επίσης ή άτμόσφαιρα μάς προστατεύει άπό τούς μετεωρίτες, οί όποιοι όταν μπουν στήν άτμό-σφαιρα, λόγω τής μεγάλης ταχύτητας πού έχουν, ύ-περθερμαίνονται έξ αιτίας τής τριβής τους μέ τόν άέρα, άναφλέγονται καί διαλύονται. Είναι τά «άστέ-ρια» πού βλέπουμε νά πέφτουν τίς νύκτες. Σπάνια φτάνουν στή γή. Ένώ στή Σελήνη, πού δέν υπάρχει άτμόσφαιρα, πέφτουν πολύ περισσότεροι μετεωρίτες καί δημιουργούν τούς γνωστούς κρατήρες πού βλέπουμε στήν έπιφάνειά της.
Γι’ αύτή τή λεπτομέρεια ό μεγάλος "Άγγλος φυσικός Ιοιιΐε (Τζάουλ) άναφωνεΐ:
«Ή ψυχή μου ξεχειλίζει άπό θαυμασμό καί εύ-γνωμοσύνη, όταν σκέφτομαι τή θαυμάσια όργάνωσι, πού έπενόησε ό Δημιουργός τής Φύσεως, γιά νά προστατεύσει τά πλάσματά Του. Χωρίς τήν άτμόσφαιρα, πού μάς καλύπτει σάν μιά άσπίδα, θά ήμασταν έκτε-θειμένοι συχνά σέ βομβαρδισμό άναπόφευκτο».

ΟΙ θάλασσες (υδρόσφαιρα)

Μετά άπό τήν άτμόσφαιρα καί όλα τά θαυμαστά πού γνωρίσαμε γι’ αυτήν, ας στρέψουμε τήν προσοχή μας στις θάλασσες, τις απέραντες αυτές δεξαμενές τοΰ νερού.
• Τό νερό καί οί θαυμαστές ιδιότητες του
Τό νερό είναι ή πιό πολύτιμη ούσία στό σύμπαν. Καί οί λόγοι είναι κυρίως οί εξής:
α) Αποτελεί βασικό στοιχείο στή φωτοσύνθεσι. Όπως άναφέραμε καί πιό πάνω, κατά τή φωτοσύνθεσι τά φυτά παίρνουν νερό άπό τή γή μέ τίς ρίζες τους καί διοξείδιο τοΰ άνθρακα άπό τήν άτμόσφαιρα καί μετά άπό πολύπλοκες χημικές διαδικασίες παράγουν οξυγόνο καί γλυκόζη. Συνεπώς τό οξυγόνο πού άναπνέουμε προέρχεται άπό τό νερό πού άπορρο-φοΰν τά φυτά.
β) Είναι άριστος διαλύτης. Τό νερό πού περιέχε-ται στό σάλιο καί στά υγρά τοΰ στομάχου διαλύει τίς θρεπτικές ούσίες πού βρίσκονται στίς τροφές καί έτσι μπορεί ό οργανισμός νά τίς άπορροφήσει καί νά τίς άφομοιώσει.
γ) Διατηρεί σταθερή τή θερμοκρασία των οργανισμών. Κι αύτό διότι τό νερό δέν άλλάζει εύκολα τή θερμοκρασία του. Αύτή ή ιδιότητα εξασφαλίζει στούς οργανισμούς, πού άποτελοΰνται κατά 70% άπό νερό, μιά θερμική σταθερότητα στίς αύξομειώσεις τής θερμοκρασίας τοΰ περιβάλλοντος.
Γιά τούς πιό πάνω λόγους, καί γιά πολλούς άλλους, τό νερό είναι περισσότερο άναγκαΐο άπό τήν τροφή. Χωρίς τροφή μπορεί νά ζήσει κάποιος γιά μερικές έβδομάδες. Χωρίς νερό όμως δέν μπορεί νά ζή-σει ούτε μιά εβδομάδα.
•    Ή προμήθεια του νεροΰ
Άφοΰ λοιπόν τό νερό είναι τόσο πολύτιμο καί αναγκαίο, θά πρέπει με κάποιο τρόπο νά τό προμηθεύονται όλοι οί ζωντανοί οργανισμοί.
Όλοι γνωρίζουμε τόν καταπληκτικό τρόπο με τόν όποιο προμηθεύεται ή γη τό πολύτιμο αύτό άγαθό. Υπάρχουν οί τεράστιες άποθήκες νεροΰ' οί θάλασσες καί οί λίμνες. Με τη θερμότητα τού ήλιου έξατμί-ζονται μεγάλες ποσότητες νεροΰ.
Όπως ήδη άναφέραμε, κάθε χρόνο έξατμίζονται άπό τίς θάλασσες καί τίς λίμνες 400 τρισεκατομμύρια τόννοι νεροΰ.
Με τούς άνεμους οί ύδρατμοί αύτοί μεταφέρονται παντοΰ, σε όλη τη γή.
Έκεΐ, γίνεται τό άντίθετο φαινόμενο. Οί ύδρατμοί ψύχονται, ύγροποιοΰνται, γίνονται σύννεφα καί μετά βροχή, ή οποία πέφτει καί ποτίζει όλη τη γή.
Όσον άφορά τη βροχή, πρέπει νά ποΰμε ότι ό τρόπος δημιουργίας της είναι άκόμα άγνωστος. Μόνο θεωρίες υπάρχουν. Επίσης είναι θαυμαστό τό γεγονός ότι οί σταγόνες τής βροχής έχουν κάποιο όριο ώς πρός τό μέγεθος. Διαφορετικά, αν ήταν μεγαλύτερες, θά σκορποΰσαν θάνατο καί όχι ζωή.
•    Όλοκληρώνοντας τήν άναφορά μας αύτή γιά τή θάλασσα άξίζει νά ποΰμε ότι:
α) Οί θάλασσες καλύπτουν τό 70% τής έπιφα-νείας τής γής. ’Άν κάλυπταν μεγαλύτερη έκτασι, θά είχαμε πλημμΰρες, υγρασία καί άλλα άνεπιθύμητα φαινόμενα πού θά δυσκόλευαν τή ζωή. ’Άν κάλυπταν μικρότερη έκτασι, θά υπήρχε ξηρασία καί λιγότερη βλάστησι, πού κι αύτό θά είχε άρνητικές συνέπειες στούς ζωντανούς οργανισμούς.
β) Μέσα στις θάλασσες υπάρχει άλάτι. Έχει κι αυτό τόν λόγο του. Τό άλας, όπως γνωρίζουμε, είναι άντισηπτικό' έμποδίζει την σήψι καί την άποσύνθεσι μέσα στό θαλάσσιο οικοσύστημα.
γ) Τέλος μέσα στίς θάλασσες ζοΰν άναρίθμητα είδη ψαριών καί άλλων θαλασσίων οργανισμών, μέ τούς οποίους τρέφεται ό άνθρωπος, καί πού προσθέτουν μιά τεράστια ποικιλία μέσα στόν κόσμο τών έμβιων όντων πού προκαλεΐ θαυμασμό.
«Ώς έμεγαλύνθη τά έργα σου, Κύριε, πάντα έν σοφία έποίησας»
Άπό τη σύντομη μελέτη πού κάναμε στά δύο αύ-τά συστήματα, την άτμόσφαιρα καί τίς θάλασσες, βρήκαμε καί πάλι άφορμές νά θαυμάσουμε τή σοφία καί τήν πρόνοια πού ύπάρχει στό καθετί.
•    Τό πολύτιμο οξυγόνο βρίσκεται στήν άκριβή αναλογία, ώστε νά λειτουργεί ομαλά ή ζωή στούς οργανισμούς. Χρήσιμο έπίσης είναι καί τό άζωτο.
•    Τό διοξείδιο τού άνθρακα συνεισφέρει κι αύτό τά μέγιστα, διότι άποτελεΐ βασική πρώτη ύλη όλων τών τροφών πού καταναλώνουμε, άλλά καί τών καυσίμων πού παράγουν τήν κίνησι καί τή θέρμανσι.
•    Τό όζον άποτελεΐ τήν άσπίδα πού μάς προστατεύει άπό τίς βλαβερές άκτΐνες τού ήλιου. Οί ύδρα-τμοί μάς προμηθεύουν τό νερό καί άποτρέπουν τίς μεγάλες διακυμάνσεις τής θερμοκρασίας.
•    Θαυμάσαμε έπίσης τίς καταπληκτικές ιδιότητες τού νερού άλλά καί τήν άναγκαιότητά του στό φαινόμενο τής ζωής.
• Είδαμε τέλος μέ τί σοφό τρόπο μεταφέρεται από τίς θάλασσες, όπου βρίσκεται άποθηκευμένο, σε όλη τή γη γιά νά ποτίσει κάθε ζωντανό οργανισμό καί νά «άρδευση άπασαν την κτίσιν πρός ζωογο-νίαν».
Θά μπορούσαμε νά συνεχίσου με τή μελέτη μας αυτή μέ άναφορά στόν άόρατο κόσμο τοΰ άτόμου, στά στοιχειώδη σωματίδια άπό τά όποια άποτελεΐται τό σύμπαν καί στίς θεμελιώδεις δυνάμεις πού τά συγκροτούν.
Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον θά παρουσίαζε ή μελέτη τοΰ κυττάρου, πού είναι ή μικρότερη μονάδα ζωής μέ τήν έξαιρετικά πολύπλοκη κατασκευή του, τό πλήθος των οργανιδίων πού βρίσκονται σ’ αύτό καί ιδιαιτέρως τό ϋΝΑ πάνω στό όποιο βρίσκονται κωδικοποιημένες όλες οί ιδιότητες καί τά χαρακτηριστικά τοΰ οργανισμού.
Θαυμασμό προκαλεΐ καί ό κόσμος των φυτών, των ψαριών, τών πουλιών καί τών ζώων. Γιά ένα έντομο, τή μέλισσα, έχουν γραφεί τόμοι ολόκληροι βιβλίων.
Έκέΐ όμως πού μένει κανείς κατάπληκτος καί ό θαυμασμός φτάνει στό άποκορύφωμα, είναι τό άν-θρώπινο σώμα, τό τέλειο αύτό καλλιτέχνημα, πού ά-ποτελεΐ τήν κορωνίδα τής δημιουργίας.
Τί νά πει κανείς γιά τήν καρδιά, πού σάν μιά άν-τλία δουλεύει άσταμάτητα στέλλοντας τό αίμα σ’ όλο τό σώμα;
Τί νά πει κανείς γιά τό πεπτικό σύστημα, μέ τό όποιο οί τροφές διαλύονται καί στή συνέχεια ξανα-συναρμολογοΰνται άπό τόν οργανισμό γιά νά γίνουν κόκκαλα, κρέας, νεΰρα, λίπος κ.λπ.;
Τί νά πει κανείς γιά τό αίμα, πού μεταφέρει τίς θρεπτικές ούσίες καί τό οξυγόνο στά 100 τρισεκατομμύρια κύτταρα τοΰ σώματός μας, ώστε όλα άνεξαιρέ-τως νά τραφούν καί νά παράγουν την ένέργεια πού τούς χρειάζεται;
Τί νά πει κανείς γιά τό μάτι, πού είναι μιά τέλεια φωτογραφική μηχανή; Ή γιά τό αυτί, πού σάν ραντάρ συλλαμβάνει καί έπεξεργάζεται τούς ήχους;
Τέλος, τί νά πει κανείς γιά τόν έγκέφαλο τού άν-θρώπου, πού θεωρείται τό τελειότερο δημιούργημα σ’ όλο τό σύμπαν;
Γιά όλα αύτά ό κάθε καλοπροαίρετος έρευνητής άναφωνεΐ μέ δέος:
«Μέγας εΐ, Κύριε, καί θαυμαστά τά έργα σου καί ού-δείς λόγος έξαρκέσει πρός ύμνον των θαυμάσιων σου».
Θά χρειάζονταν τόμοι χιλιάδων σελίδων γιά νά περιγράφουν τά θαύματα τής φύσεως. Όλα μαρτυρούν τήν ύπαρξι Θεού Δημιουργού. Μέσα άπ’ αύτά φαίνεται ή παντοδυναμία, ή πανσοφία άλλά καί ή άγαθότητα τού Θεού.
Ό φυσικός κόσμος, όπως λέει ό Μέγας Βασίλειος, άποτελεΐ «διδασκαλεΐον καί παιδευτήριον θεογνωσίας των ανθρωπίνων ψυχών, διά των δρωμένων καί αισθητών χειραγωγίαν τώ νώ παρεχόμενος, πρός τήν θεωρίαν τών άοράτων». Δηλαδή, ό φυσικός κόσμος έκτος άπό κατοικία τού άνθρώπου είναι καί σχολείο γιά νά γνωρίσει τόν Θεό. Καί μέσα άπό αύτά πού βλέπουμε καί άντιλαμβανόμαστε νά οδηγείται ό νοΰς μας στή θεωρία τών άοράτων.
Είναι ένα βιβλίο τού Θεού, ένα άλλο Ευαγγέλιο, γραμμένο σέ γλώσσα πού όλοι οί άνθρωποι μπορούν νά τήν διαβάσουν, άκόμα καί οί άγράμματοι, καί μέσα άπ’ αύτό νά έννοήσουν όχι βέβαια τήν ούσία Του, άλλά τά ίδιώματά Του.
«Ούκ έκ τής ουσίας αυτού τόν Θεόν γνωρίζομεν», παρατηρεί ό άγ. Μάξιμος ό ομολογητής, «άλλ’έκ τής μεγαλονργίας αυτόν καί προνοίας των δντων. Διά τούτων γάρ, ώς δι ’ έσόπτρων, την άπειρον άγαθότη-τα καί σοφίαν καί δύναμιν κατανοοϋμεν». Δεν γνωρίζουμε, λέει, τόν Θεό από την ουσία Του, αλλά από τά μεγαλειώδη έργα Του καί την πρόνοια πού δείχνει στά δημιουργήματά Του. Μέσα απ’ αυτά, σάν ά-πό καθρέφτη, κατανοούμε την άπειρη άγαθότητα καί σοφία καί δύναμί Του.
Κάποτε περπατούσαν στους άγρούς ό μεγάλος φυσικός Κέλβιν μέ τόν διαπρεπή χημικό Λίμπιχ. Τότε ό Κέλβιν τόν ρώτησε άν τά άνθη πού άπλώνονταν μπροστά τους προήλθαν άπό τυχαία ένωσι των στοιχείων, οπότε ό Λίμπιχ άπάντησε: «Θά μοΰ ήταν πολύ πιό εύκολο νά δεχθώ δτι ένα βιβλίο Βοτανικής γράφτηκε μέ τυχαίο άνακάτεμα των τυπογραφικών στοιχείων πού τό άποτελοΰν, παρά ότι τά άνθη αύτά έγιναν άπό τυφλό συνδυασμό των χημικών στοιχείων πού τά άποτελοΰν».
Θά ήθελα νά κλείσουμε τή φτωχή αύτή άναφορά μας στήν φυσική άποκάλυψι μέ λόγια όχι τής 'Αγίας Γραφής ή κάποιου πατέρα τής Εκκλησίας άλλά ένός μεγάλου καί σεμνού έπιστήμονα, τού κορυφαίου άστρονόμου όλων των αιώνων, τού Κέπλερ. Αύτοΰ πού άνακάλυψε τούς τρεις υπέροχους νόμους τής κι-νήσεως των πλανητών. Εκστατικός, μπροστά στό θείο μεγαλείο πού άντίκρυσε στόν έναστρο ούρανό, άφήνει τήν ψυχή του ελεύθερη νά πετάξει στούς ύπερουράνιους θόλους.
Λέει λοιπόν σέ κάποια μελέτη του:
«Πρίν άπομακρυνθώ άπό τό τραπέζι των έπιστη-μονικών μου έρευνών, θέλω νά σηκώσω τά μάτια μου καί τά χέρια μου στόν ούρανό καί ν’ άφήσω τήν ταπεινή μου προσευχή θερμή νά υψωθεί πρός αύτόν πού δημιούργησε τό φως.
Κύριε καί δημιουργέ μου. Θερμά σ’ ευχαριστώ πού με τά δημιουργήματα σου μου έδωσες τόση χαρά. Σ’ ευχαριστώ πού μέ τά έργα τών χειρών σου μου χάρισες άληθινή άπόλαυσι. Όσο μπόρεσα μέ τό μικρό μου μυαλό ν’ άντιληφθώ τό άπειρο μεγαλείο Σου, φανέρωσα στούς άνθρώπους τό ασύλληπτο κάλλος τής δημιουργίας Σου. Κύριε, συγχώρεσέ με, αν είπα κάτι ανάξιο τής μεγαλωσύνης Σου, ή κάτι πού δέν άποδίδει ολόκληρο τόν άπέραντο σεβασμό πού οφείλουμε στό άγιο Όνομά Σου...

Ουρανέ, Γή, "Ηλιε, Σελήνη, "Αστρα, δοξολογείστε Τον.
Καί σύ, ψυχή μου, ψάλλε στόν Κύριο καί Δημιουργό Σου άκατάπαυστο αίνο μέχρι τήν τελευταία σου πνοή!

Τιμή καί δόξα άνήκει σ’ Αυτόν εις τούς αιώνας. Αμήν».

ΕΚΔΟΣΕΙΣ  


 «Όρθόδοξος Κυψέλη»


.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-