Στο άγγιγμα του Αγγίτη…
Ποταμός Αγγίτ ης (παλαιότερα και Αγγίστας καλούμενος), τετραπηγάζει από τα όρη Παγγαίο, Σύμβολο, Ανατ. Μενοίκιο και ΝΔ. Φαλακρό, στα όρια των (τ.) νομών Δράμας και Σερρών. Ζει μόνο 40 χλμ., αλλά είναι αρκετά για να τον καταστήσουν τον μεγαλύτερο παραπόταμο του Στρυμόνα, επί ελληνικού εδάφους. (Οι άλλοι Μπούτκοβας, Εξόβης, Κοπατσίνας, Χρυσοβύτης, Ξηροπόταμος, είναι αισθητά μικρότεροι).
Ο Στρυμόνας αποχετεύει την Λεκάνη της Δράμας, βοηθεία του Ποταμού της Δράμας (ή ποτάμι της Αγ. Βαρβάρας) και του Ξηροπο- τάμου (ή Διώρυγα του Δοξάτου). Η Δράμα του χρωστά πολλά.
Νοτίως της Δράμας, ο ποταμός κάμει μια εντυπωσιακή στροφή 90ο!...
Στο ύψος του χωριού Αλιστράτη, δημιουργεί ται ένα στενό πέρασμα, πάνω από τον ποταμό, ανάμεσα σε βραχοπύλες, και το ποτάμι διερχόμενο ένα καρστικό πεδίο, σχηματίζει το φερώνυμο φαράγγι, μήκους 10 χλμ. Αυτή είναι μια από τις ωραιότερες αισθητικά περιοχές της Βορείου Ελλάδος!
Καθώς τρέχει ο Αγγίτης, τραγούδια του ψέλνουν τα κυπαρίσσια, τα πουρνάρια, τα σφενδά- μια και οι ιτιές, που σχηματίζουν αδιαπέρασ τα δάση. Εντός αυτών διαβιούν πολλά αρπακτικά πουλιά, βίδρες, αλεπούδες και τσακάλια.
Η σ ιδη ρ ο δ ρ ομι κ ή γραμμή Σερρών-Δράμας διέρχεται κατ’ επανάληψιν πάνω απ’ αυτόν, μη μπορώντας ν’ αποχωριστεί την ομορφιά του.
Όμως, σήμερα, θέλω να σας πάω σε ένα άλλο, εξ ίσου ομορφότοπο που ζωγραφίζει ο Αγγίτης. Στο χωριό Μύρκινος, μόλις 9 χλμ. απ’ την ιστορική Αμφίπολη… Κτισμένο στην θέση της
αρχαίας Μυρκίνου… Το χωριό είναι γεμάτο λουλουδαυλές (πολ λές και ωραίες «καμπανούλες», τριαν ταφυλ λιές, κ λ π.) και δένδρα… Ιτιές, πλατάνια, ε λιές, χωράφια με καπνά, ήλιους, κλπ. Οι κολώνες της ΔΕΗ είναι γεμάτες πελαργοφωλιές… Κι αυτές γεμάτες οικογένειες πελαργών, που φρον τίζουν να καθαρίζουν τον τόπο από ενοχλητικά έντομα…
Διασχ ίζουμε κατά μήκος το χωριό, όπως πάει ο κεντρικός δρόμος του. Φθάνουμε στο ηρώον και το πα λαιό κοινοτι κό κατάσ τ ημα. Το αφήνουμε δεξιά μας και συνεχίζουμε αριστερά. Σε λίγο φθάνουμε στην είσοδο του δρομίσκου που βγάζει στην με γάλη εκκλησιά της Παναγιάς Βλαχέρνας. Την προσπερνάμε και σε 200 μ. ευρισκόμαστε σε μια έξοδο, όπου ξεκι- νά ένας χωματόδρομος. Αριστερά μας είναι το μνημείο εκτελεσθέντων Ελλήνων από τους Βουλγάρους, το 1941 - για να μην ξεχνιόμαστε. Λίγο πιο κάτω ρέει μια ποτίστρα για τα διψασμένα ζωντανά. Απ’ εδώ αρχίζει η «ζώνη τρυγονιών» (για τους κυνηγούς). Ευθεία ο σχετικά βατός χωματόδρομος (περίπου σε 400 μ.) μας βγάζει στις όχθες του Στρυμόνα.
Α λ λά εμείς θα πάμε να ιδούμε ένα α κόμη πιο ιδιαίτε ρο φυσι κό σημείο: Στα 100 μ. από το μνημείο ε κτελεσθέν των και την ποτίστρα, δεξιά ανοίγεται ένας άλλος χωματόδρομος, επίσης σχετικά βατός. (Καλό είναι να αποφύ- γετε να τους διασχίσετε με σ υμβατι κό αυτοκίνητο μετά από βροχή). Σε 100 μ. συνενώνεται με ά λλον και γίνε ται πλέον μια παράλληλος παραποτάμια οδός. Σ’ αυτήν την διασταύρω- ση κάνουμε δεξιά. Οδηγούμε προσε κτικά περίπου 600 μ. και βρισκόμασ τε στην συμβολή του Αγγίτη με τον Στρυμόνα. Εδώ ο Αγγίτης… αγγίζει τον Στρυμόνα.
Μια θαυμάσια τοποθεσία!
Στην περιοχή της συμβολής των δυο ποταμών έ χουν κατασ κευασθεί α ποξ η ραν τι κά έ ργα . Ο ποταμός χυνόταν πα λαιά στην Κερκινίτιδα λίμνη (αργότερα Λίμνη τ’ Αχινού, απο- ξηρανθείσα χάριν καλλιεργειών). Τώρα δια περιφραγμένης κοίτης χύνεται στον Στρυμόνα. Στην κοίτη του Αγγίτη διοχετεύθη καν και τα ύδατα από τα στενά γη των Φιλίππων, με σκοπό την αποξήρανση κι αυτών.
Στην αντικρινή όχθη του Στρυμόνα, μια μικρή αμμουδερή… παραλία, την οποία προτιμούν οι πελαργοί! Υπέροχο τοπίο για ηρεμία, χαλάρωση, πρόχειρο φαγητό, ψάρεμα… Εδώ αλιείς ψαρεύουν ψάρια, που τα λένε «στούκα»…
Χάρις στο άφθονο κυνήγι που προσέφερε ο ποταμός κι η περιοχή που διαφέν τευε, στο χρυσό Παγγαίο (της Θράκης τότε) λατρευόταν η Αγγίτη Άρτεμις. Ο ποταμός ονομάτισε και το καπνοχώρι Αγγίστα, φημισμένο για τον γραφικό σιδηροδρομικό σταθμό του…
ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2012
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΚΑΚΗΣ
Γράφει ο συγγραφέας-λαογράφος ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΚΑΚΗΣ / www.lekakis.com
ΣΕΡΡΕΣ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.