Εἰς τὸ ἔργον «Σύντομη ἱστορία τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης» τοῦ διασήμου γλωσσολόγου Α. Meillet ὑποστηρίζεται μὲ σθένος ἡ ἀνωτερότης τῆς Ἑλληνικῆς ἔναντι τῶν ἄλλων γλωσσῶν.
Ὁ σπουδαῖος Γάλλος συγγραφεὺς Ζὰκ Λακαρριὲρ:
«Εἰς τὴν Ἑλληνικὴνὑπάρχει ἕνας ἴλιγγος λέξεων, διότι μόνον αὐτὴἐξερεύνησε, κατέγραψε καὶἀνέλυσε τὶς ἐνδότατες διαδικασίες τῆς ὁμιλίας καὶ τῆς γλώσσης, ὅσον καμία ἄλλη γλῶσσα».
Ὁ Γάλλος Βολταῖρος: «Εἴθε ἡἙλληνικὴ γλῶσσα νὰ γίνῃ κοινὴὅλων τῶν λαῶν».
Ὁ Γάλλος καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Σορβόννης Κάρολος Φωριὲλ: «ἩἙλληνικὴἔχει ὁμοιογένειαν ὡσὰν τὴν Γερμανικήν, εἶναι ὅμως περισσότερον πλούσια ἀπὸ αὐτήν. Ἔχει τὴν σαφήνειαν τῆς Γαλλικῆς ὅμως μὲ μεγαλύτερη ἀκριβολογίαν. Εἶναι περισσότερον εὐλύγιστη ἀπὸ τὴν Ἰταλικὴν καὶ πολὺ περισσότερον ἁρμονικὴἀπὸ τὴν Ἱσπανικήν. Ἔχει δηλαδὴὅ,τι χρειάζεται διὰ νὰ θεωρηθῇ ἡὡραιότερη γλῶσσα τῆς Εὐρώπης».
Ἡ Μαριάννα Μὰκ Ντόναλτ, καθηγήτρια τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Καλιφόρνιας καὶἐπικεφαλῆς τοῦ TLG. {TLG, ὡς γνωστόν, εἶναι τὰ ἀρχικὰ τοῦ ἐρευνητικοῦ ἰνστιτούτου «ThesaurusLinguaeGraecae» («Θησαυρὸς Ἑλληνικῆς Γλώσσης») τοῦ Πανεπιστημίου Irvine τῆς Καλιφόρνιας τῶν ΗΠΑ, τὸ ὁποῖον ἰνστιτοῦτον παρέχει πρόσβασιν εἰς 12.000 ἑλληνικὰ κείμενα 3.700 Ἑλλήνων συγγραφέων ἀπὸ τὸν Ὅμηρον μέχρι τὸ 1453 μ.Χ., μέσῳ τῆς ἠλεκτρονικῆς διευθύνσεως http://stephanus.tlg.uci.edu/inst/fontselσημειωτέον ὅτι δι’αὐτὴν τὴν ἠλεκτρονικὴν πρόσβασιν εἶναι ἀπαραίτητη εἰς τὸν ἠλεκτρονικὸν ὑπολογιστὴν ἑλληνικὴ πολυτονικὴ γραμματοσειρὰ) ἐδήλωσεν: «Ἡ γνῶσις τῆς Ἑλληνικῆς εἶναι ἀπαραίτητον θεμέλιον ὑψηλῆς πολιτιστικῆς καλλιέργειας».
Ὁ Theodore F. Brunner (Ἱδρυτὴς τοῦ TLG καὶ διευθυντής του μέχρι τὸ 1997): «Εἰς ὅποιον ἀπορεῖ γιατί ἐξωδεύθησαν τόσα ἑκατομμύρια δολλάρια γιὰ τὴν ἀποθησαύρισιν τῶν λέξεων τῆς Ἑλληνικῆς, ἀπαντῶμε: Μὰ πρόκειται γιὰ τὴν γλῶσσα τῶν προγόνων μας καὶἡἐπαφὴ μὲ αὐτοὺς θὰ βελτιώσῃ τὸν
πολιτισμόν μας».
Ἡ τυφλὴἈμερικανίς συγγραφεὺς Ἕλενα Κέλλερ: «Ἂν τὸ βιολὶ εἶναι τὸ τελειότερον μουσικὸνὄργανον, τότε ἡἙλληνικὴ γλῶσσα εἶναι τὸ βιολὶ τοῦἀνθρώπινου στοχασμοῦ».
Ὁ Ἰωάννης Γκαῖτε (ὁ μεγαλύτερος ποιητὴς τῆς Γερμανίας, 1749-1832): «Ἄκουσα εἰς τὸν Ἅγιον Πέτρον τῆς Ρώμης τὸ Εὐαγγέλιον εἰς ὅλες τὶς γλῶσσες. ἩἙλληνικὴἀντήχησε ἄστρο λαμπερὸ μέσα εἰς τὴν νύκτα».
Διάλογος τοῦ Γκαῖτε μὲ τοὺς μαθητὰς του:
«-Δάσκαλε, τί νὰ διαβάσωμε διὰ νὰ γίνωμε σοφοὶὅπως Σύ;
-Τοὺς Ἕλληνες κλασσικούς.
-Καὶ ὅταν τελειώσωμε τοὺς Ἕλληνες κλασσικοὺς, τί νὰ διαβάσωμε;
-Πάλι τοὺς Ἕλληνες κλασσικούς».
Ὁ Μάρκος Τίλλιος Κικέρων (Ὁἐπιφανέστερος ἄνδρας τῆς ἀρχαίας Ρώμης, 106-43 π.Χ.): «Ἐὰν οἱ θεοὶ ὁμιλοῦν, τότε σίγουρα χρησιμοποιοῦν τὴν γλῶσσα τῶν Ἑλλήνων».
Ὁ Χάμφρεϋ Κίττο (Ἄγγλος καθηγητής εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τοῦ Μπρίστολ, 1968): «Εἶναι εἰς τὴν φύσιν τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης νὰ εἶναι καθαρή, ἀκριβὴς καὶ περίπλοκη. Ἡ ἀσάφεια καὶ ἡ ἔλλειψις ἄμεσης ἐνοράσεως ποὺ χαρακτηρίζει μερικὲς φορὲς τὰ Ἀγγλικὰ καὶ τὰ Γερμανικά, εἶναι ἐντελῶς ξένες πρὸς τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν».
Ἡ Ἰρίνα Κοβάλεβα (Σύγχρονη Ρωσσίδα καθηγήτρια εἰς τὸ Πανεπιστήμιο Λομονόσωφ, 1995): «ἩἙλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ὄμορφη ὡσὰν τὸν οὐρανὸ μὲ τὰἄστρα».
Ὁ R.H. Robins (Σύγχρονος Ἄγγλος Γλωσσολόγος, καθηγητὴς εἰς τὸ Παν/μιον τοῦ Λονδίνου): «ὉἙλληνικὸς θρίαμβος εἰς τὸν πνευματικὸν πολιτισμὸν εἶναι ὅτι ἔδωσε τόσα πολλὰ σὲ τόσους πολλοὺς τομεῖς [...]. Τὰἐπιτεύγματά τους εἰς τὸν τομέα τῆς γλωσσολογίας ὅπου ἦταν ἐξαιρετικὰ δυνατοί, δηλαδὴ εἰς τὴν θεωρίαν τῆς γραμματικῆς καὶ εἰς τὴν γραμματικὴν περιγραφὴν τῆς γλώσσης, εἶναι τόσον ἰσχυρά, ὥστε νὰἀξίζῃ νὰ μελετηθοῦν καὶ νὰἀντέχουν εἰς τὴν κριτικήν. Ἐπίσης εἶναι τοιαῦτα ποὺ νὰἐμπνέουν τὴν εὐγνωμοσύνην καὶ τὸν θαυμασμόν μας»
καὶ
«Φυσικὰ δὲν εἶναι μόνον εἰς τὴν γλωσσολογίαν, ὅπου οἱ Ἕλληνες ὑπῆρξαν πρωτοπόροι διὰ τὴν Εὐρώπην. Εἰς τὸ σύνολόν της ἡ πνευματικὴ ζωὴ τῆς Εὐρώπης ἀνάγεται εἰς τὸ ἔργον τῶν Ἑλλήνων στοχαστῶν. Ἀκόμη καὶ σήμερον ἐπιστρέφομε ἀδιάκοπα εἰς τὴν Ἑλληνικὴ κληρονομιὰ διὰ νὰ εὕρωμεν ἐρεθίσματα καὶ ἐνθάρρυνσιν.»
Ὁ Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητὴς γλωσσολογίας – Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Ἀκαδημίας τῆς Βασκωνίας): «ἩἙλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ἡ καλλίτερη κληρονομιὰ ποὺἔχει εἰς τὴν διάθεσίν του ὁἄνθρωπος διὰ τὴν ἀνέλιξιν τοῦἐγκεφάλου του. Ἀπέναντι εἰς τὴν Ἑλληνικὴνὅλες, καὶἐπιμένω, ὅλες οἱ γλῶσσες εἶναι ἀνεπαρκεῖς».
«Ἡἀρχαία Ἑλληνικὴ γλῶσσα πρέπει νὰ γίνῃ ἡ δεύτερη γλῶσσα ὅλων τῶν Εὐρωπαίων, εἰδικὰ τῶν καλλιεργημένων ἀτόμων».
«ἩἙλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ἀπὸ οὐσίαν θεϊκήν».
Ὁ Ἑρρίκος Σλήμαν (Διάσημος ἐρασιτέχνης ἀρχαιολόγος, 1822-1890): «Ἐπιθυμοῦσα πάντα μὲ πάθος νὰ μάθω Ἑλληνικά. Δὲν τὸ εἶχα κάνει γιατί ἐφοβούμην πὼς ἡ βαθειὰ γοητεία αὐτῆς τῆς ὑπέροχης γλώσσας θὰ μὲἀπορροφοῦσε τόσο πολὺ ποὺ θὰ μὲἀπεμάκρυνε ἀπὸ τὶς ἄλλες μου δραστηριότητες» (Ὁ Σλήμαν ὡμιλοῦσε ἄψογα 18 γλῶσσες. Ἐπὶ 2 ἔτη δὲν ἔκαμνε τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ μελετᾶ τὰ 2 ἔπη τοῦὉμήρου).
Ὁ Γεώργιος Μπερνὰρ Σῶ (Ἰρλανδὸς θεατρικὸς συγγραφεὺς, 1856-1950): «Ἂν εἰς τὴν βιβλιοθήκην τῆς οἰκίας σας δὲν ἔχετε τὰἔργα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων, τότε μένετε εἰς μίαν οἰκίαν δίχως φῶς».
Ὁ Τζέιμς Τζόυς (Διάσημος Ἰρλανδὸς συγγραφεὺς, 1882-1941): «Σχεδὸν φοβοῦμαι νὰἐγγίσω τὴν Ὀδύσσειαν, τόσον καταπιεστικὰἀφόρητη εἶναι ἡὀμορφιά της».
Ὁ Ἴμπν Χαλντοὺν (Ὁ μεγαλύτερος Ἄραβας ἱστορικός): «Ποῦ εἶναι ἡ γραμματεία τῶν Ἀσσυρίων, τῶν Χαλδαίων, τῶν Αἰγυπτίων; Ὅλη ἡἀνθρωπότης ἔχει κληρονομήσει τὴν γραμματείαν τῶν Ἑλλήνων μόνον».
Ὁ Will Durant (Ἀμερικανὸς ἱστορικὸς καὶ φιλόσοφος, καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Columbia): «Τὸἀλφάβητόν μας προῆλθε ἐξ Ἑλλάδος διὰ τῆς Ρώμης. Ἡ Γλῶσσα μας βρίθει Ἑλληνικῶν λέξεων. Ἡἐπιστήμη μας ἐσφυρηλάτησε μίαν διεθνῆ γλῶσσαν διὰ τῶν Ἑλληνικῶν ὅρων. Ἡ γραμματική μας καὶἡ ρητορική μας, ἀκόμα καὶἡ στίξις καὶἡ διαίρεσις εἰς παραγράφους… εἶναι Ἑλληνικὲς ἐφευρέσεις. Τὰ λογοτεχνικά μας εἴδη εἶναι Ἑλληνικὰ – τὸ λυρικόν, ἡὠδή, τὸ εἰδύλλιον, τὸ μυθιστόρημα, ἡ πραγματεία, ἡ προσφώνησις, ἡ βιογραφία, ἡἱστορία καὶ πρὸ πάντων τὸὅραμα. Καὶὅλες σχεδὸν αὐτὲς οἱ λέξεις εἶναι Ἑλληνικές».
Ἡ Ζακλὶν Ντὲ Ρομιγὺ (Σύγχρονη Γαλλίδα Ἀκαδημαϊκὸς καὶ συγγραφεύς): «Ἡἀρχαία Ἑλλάδα μᾶς προσφέρει μίαν γλῶσσαν, διὰ τὴν ὁποίαν θὰ εἰπῶὅτι εἶναι οἰκουμενική».
«Ὅλος ὁ κόσμος πρέπει νὰ μάθῃ Ἑλληνικά, ἐπειδὴἡἙλληνικὴ γλῶσσα μᾶς βοηθεῖ πρῶτα ἀπὸὅλα νὰ καταλάβωμε τὴν ἰδικήν μας γλῶσσαν».
Ὁ Μπροῦνο Σνέλ (Διαπρεπὴς καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Ἀμβούργου): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι τὸ παρελθὸν τῶν Εὐρωπαίων».
Ὁ Φρανγκίσκος Λιγκόρα (Σύγχρονος Ἰταλὸς καθηγητὴς Πανεπιστημίου καὶ Πρόεδρος τῆς Διεθνοῦς Ἀκαδημίας πρὸς διάδοσιν τοῦ πολιτισμοῦ): «Ἕλληνες νὰ εἶσθε ὑπερήφανοι ποὺ ὁμιλεῖτε τὴν Ἑλληνικὴν, γλῶσσαν ζωντανὴν καὶ μητέρα ὅλων τῶν ἄλλων γλωσσῶν. Μὴ τὴν παραμελεῖτε, ἀφοῦ αὐτὴ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ὀλίγα ἀγαθὰ πού μᾶς ἔχουν ἀπομείνει καὶ ταυτόχρονα τὸ διαβατήριόν σας γιὰ τὸν παγκόσμιον πολιτισμόν».
Ὁ Βαντρούσκα (Καθηγητὴς Γλωσσολογίας εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τῆς Βιέννης): «Γιὰἕνα Ἰάπωνα ἢ Τοῦρκον, ὅλες οἱ Εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες δὲν φαίνονται ὡς ξεχωριστές, ἀλλὰὡς διάλεκτοι μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς γλώσσης, τῆς Ἑλληνικῆς».
Ὁ PeterJones (Διδάκτωρ – καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφόρδης, ὁ ὁποῖος συνέταξε μαθήματα ἀρχαίων Ἑλληνικῶν πρὸς τὸ ἀναγνωστικὸν κοινόν, διὰ δημοσίευσιν εἰς τὴν ἐφημερίδα «DailyTelegraph»): «Οἱ Ἕλληνες τῆς Ἀθήνας τοῦ 5ου καὶ τοῦ 4ου αἰῶνος εἶχον φθάσει τὴν γλῶσσαν εἰς τοιοῦτον σημεῖον, ὥστε μὲ αὐτὴν νὰ ἐξερευνοῦν ἰδέες, ὅπως ἡ δημοκρατία καὶ οἱ ἀπαρχὲς τοῦ σύμπαντος, ἔννοιες ὅπως τὸ θεῖον καὶ τὸ δίκαιον. Εἶναι μία θαυμάσια καὶ ἐξαιρετικὴ γλῶσσα».
Ὁ Ντε Γρόοτ (Ὁλλανδὸς καθηγητὴς Ὁμηρικῶν κειμένων εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τοῦ Μοντρεάλ): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα ἔχει συνέχειαν καὶ σὲ διδάσκει νὰ εἶσαι ἀδέσποτος καὶ νὰ ἔχῃς μίαν δόξαν, δηλαδὴ μίαν γνώμην. Εἰς τὴν γλῶσσα αὐτὴ δὲν ὑπάρχει ὀρθοδοξία. Οὕτω ἀκόμη καὶ ἄν τὸ ἐκπαιδευτικὸν σύστημα θέλει ἀνθρώπους νομοταγεῖς – εἰς ἕνα πρότυπον – τὸ πνεῦμα τῶν ἀρχαίων κειμένων καὶ ἡ γλῶσσα σὲ διδάσκουν νὰ εἶσαι κυρίαρχος».
Ὁ Gilbert Murray (Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφόρδης): «ἩἙλληνικὴ εἶναι ἡ τελειότερη γλῶσσα. Συχνὰ διαπιστώνει κανεὶς ὅτι μία σκέψις ἠμπορεῖ νὰ διατυπωθῇ μὲἄνεσιν καὶ χάριν εἰς τὴν Ἑλληνικήν, ἐνῷ γίνεται δύσκολη καὶ βαρειὰ εἰς τὴν Λατινικήν, Ἀγγλικήν, Γαλλικὴνἢ Γερμανικήν. Εἶναι ἡ τελειότερη γλῶσσα, ἐπειδὴἐκφράζει τὶς σκέψεις τελειοτέρων ἀνθρώπων».
Ὁ Max Von Laye (Βραβεῖον Νόμπελ Φυσικῆς): «Ὀφείλω χάριτας εἰς τὴν θείαν πρόνοιαν, διότι ηὐδόκησε νὰ διδαχθῶ τὰἀρχαῖα Ἑλληνικά, ποὺ μὲ ἐβοήθησαν νὰ διεισδύσω βαθύτερα εἰς τὸ νόημα τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν».
Ὁ E. Norden (Μεγάλος Γερμανὸς φιλόλογος): «Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Κινεζικὴν καὶ τὴν Ἰαπωνικήν, ὅλες οἱἄλλες γλῶσσες διεμορφώθηκαν κάτω ἀπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῆς Ἑλληνικῆς, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἐδέχθησαν, ἐκτὸς ἀπὸ πλῆθος λέξεων, τοὺς κανόνες καὶ τὴν γραμματικήν».
Ὁ MartinHeidegger (Γερμανὸς φιλόσοφος τοῦ 20οῦ αἰῶνος): «Ἡ ἀρχαία Ἑλληνικὴ γλῶσσα ἀνήκει εἰς τὰ πρότυπα, μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα προβάλλουν οἱ πνευματικὲς δυνάμεις τῆς δημιουργικῆς μεγαλοφυΐας, διότι ἀναφορικὰ πρὸς τὶς δυνατότητες ποὺ παρέχει εἰς τὴν σκέψιν, εἶναι ἡ περισσότερον ἰσχυρὴ καὶ συνάμα ἡ περισσότερον πνευματώδης ἀπὸ ὅλες τὶς γλῶσσες τοῦ κόσμου».
Ὁ DavidCrystal (Γνωστὸς Ἄγγλος καθηγητής, συγγραφεὺς τῆς ἐγκυκλοπαίδειας τοῦ Cambridge διὰ τὴν Ἀγγλικήν): «Εἶναι ἐκπληκτικὸν νὰ βλέπῃς πόσον στηριζόμεθα ἀκόμη εἰς τὴν Ἑλληνικήν, διὰ νὰ ὁμιλήσωμε διὰ ὀντότητες καὶ γεγονότα ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν καρδιά τῆς σύγχρονης ζωῆς».
Ὁ Μάικλ Βέντρις (Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀποκρυπτογράφησε τὴν Γραμμικὴ* γραφή Β’): «Ἡ ἀρχαία Ἑλληνικὴ Γλῶσσα ἦτο καὶ εἶναι ἀνωτέρα ὅλων τῶν παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων γλωσσῶν».
*Γραφὴμινωικὴκαὶμυκηναϊκὴ (πρὸτοῦ 1200 π.Χ.).
Ὁ Luis Jose Navarro (Ἀντιπρόεδροςεἰςτὸἐκπαιδευτικὸνπρόγραμμα «Εὐρωκλάσσικα» τῆςΕ.Ε.): «ἩἙλληνικὴγλῶσσαδι᾿ἐμὲεἶναιὡσὰνκοσμογονία. Δὲνεἶναιἁπλῶςμίαγλῶσσα…».
Ὁ Juan Jose Puhana Arza (ΒάσκοςἙλληνιστὴςκαὶπολιτικός): «Ὀφείλομεν ὰδιακηρύξωμε ὅτι δὲν ἔχει ὑπάρξει εἰς τὸν κόσμον γλῶσσα, ἡ ὁποίαν ὰδύναται νὰ συγκριθῇ μὲ τὴν κλασσικὴνἙλληνικήν».
Ὁ D’ Eichtal (Γάλλος συγγραφεύς): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι μία γλῶσσα, ἡ ὁποία διαθέτει ὅλα τὰ χαρακτηριστικά, ὅλες τὶς προϋποθέσεις μιᾶς γλώσσης διεθνοῦς… ἐγγίζει αὐτὲς τὶς ἴδιες τὶς ἀπαρχὲς τοῦ πολιτισμοῦ… ἡ ὁποία ὄχι μόνον δὲν ὑπῆρξε ξένη πρὸς οὐδεμίαν ἀπὸ τὶς μεγάλες ἐκδηλώσεις τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος, τὴν θρησκείαν, τὴν πολιτικήν, τὰ γράμματα, τὶς τέχνες, τὶς ἐπιστῆμες, ἀλλὰ ὑπῆρξε καὶ τὸ πρῶτο ἐργαλεῖον, – πρὸς ἀνίχνευσιν ὅλων αὐτῶν – τρόπον τινὰ ἡ μήτρα… Γλῶσσα λογικὴ καὶ συγχρόνως εὐφωνική, ἀνάμεσα εἰς ὅλες τὶς ἄλλες…».
Ὁ Ζακ Λάνγκ (Γάλλος Ὑπουργὸς Παιδείας): «Θὰ ἤθελα νὰ ἰδῶ νὰ διδάσκωνται τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικά καὶ εἰς τὰ Ἑλληνικὰ σχολεῖα, μὲ τὸν ἴδιον ζῆλον, ποὺ ἐπιδεικνύομε ἐμεῖς».
http://antisofistes.blogspot.com
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.