«Τώρα πες μου, ποιόν να ακολουθήσουμε; Τον άγιο Βασίλειο τον θαυματουργό ή τον Παστιλά που οδήγησε πολλές ψυχές στην απώλεια;
Ποιόν να πιστέψουμε;
Τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που διδάσκει το δρόμο της μετανοίας και της σωτηρίας, ή τον Τρικάκαβο, το δάσκαλο της αταξίας και της απωλείας;
Ποιον να ακούσουμε; Τον Γρηγόριο που διέπρεψε στη θεολογία, ή τον Κωνσταντίνο τον ανίερο πατριάρχη, την καταστροφή ολόκληρου του λαού;
Αυτόν που εξοστράκισε από την αγία του Χριστού Εκκλησία την αγία πίστη των αγίων και σεπτών εικόνων, μαζί με τον συνονόματό του, ο οποίος πήρε αναξίως τα σκήπτρα της βασιλείας.
Πες μου, άνθρωπε, ποιους να ακούσουμε, τη χορεία των σεπτών πατριαρχών που έλαμψαν από την αγία πρώτη οικουμενική σύνοδο μέχρι την έκτη, την οποία επεκύρωσε ολόκληρη η χώρα, από τη μια άκρη του ουρανού ως την άλλη, ή αυτούς τους υποκριτές ιερείς, που περιφέρουν μεταγενέστερο δόγμα στην Εκκλησία, το οποίο κανένας από τους πατριάρχες και τους θρόνους δεν το επεκύρωσε, ή μάλλον το εξοστράκισαν και εκφώνησαν στηλιτευτικούς λόγους εναντίον τους, επειδή συνέλαβαν εχθρικό για το Θεό δόγμα και θέσπισαν πράγματα ξένα προς τους εκκλησιαστικούς κανόνες;».
(Λόγος αποδεικτικός περί εικόνων, αμφιβαλλόμενο του αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού, ΕΠΕ 3, κεφάλαιο 15).
.jpg)
Αναρτήσεις
1 σχόλια :
Του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, Λόγος αποδεικτικός περί των αγίων και σεπτών εικόνων (απόσπασμα)
«Αλλά εκείνος που πρώτος ενέπνευσε την αίρεση, όντας ψεύτης και ύπουλος άρπαξε την βασιλεία. Και ενώ ονομαζόταν Κόνωνας, φόρεσε στον εαυτό του το όνομα Λέων, παίρνοντας από Εβραίους την ιδέα αυτή και τον σκοπό. Πράγματι, ενώ περπατούσε, πριν ακόμη πάρει στα χέρια του την βασιλεία, του λέει ο Εβραίος:
«Πρόκειται να γίνεις βασιλιάς. Όμως, εάν κρατήσεις τον λόγο που θα σου πω, η βασιλεία σου και η δόξα σου θα είναι μακροχρόνια. Άφησε το όνομα που έχεις και ονομάσου Λέων. Γιατί στις μέρες της βασιλείας σου θα καταστραφούν τα είδωλα των εικόνων, τις οποίες πιστεύουν οι Χριστιανοί. Γι’ αυτό δώσε μου τον λόγο σου να τις καταστρέψεις στο διάστημα της βασιλείας σου.»
Εξαπατηθείς λοιπόν ο δράκος του βυθού, του έδωσε το λόγο του, επιθυμώντας την δόξα του ονόματος ο ανάξιος˙ και όταν το έφεραν οι περιστάσεις, άρπαξε τα σκήπτρα της βασιλείας. Και μετά το δέκατο έτος της βασιλείας του, σε δημόσια εμφάνισή του τον συνάντησε αυτός που τον οδηγούσε στην απώλεια και του έδωσε το συμφωνητικό, ως αίτηση δήθεν, και όταν διάβασε αυτό το παράνομο χαρτί, αμέσως διέταξε να έλθει ο Εβραίος στα ανάκτορα και αφού τον προσέλαβε από τότε ως μυστικό σύμβουλο και συνεργό της παρανομίας του, εισπήδησε [όρμησε] στην Εκκλησία σαν αληθινά άγριο θηρίο και απέσπασε πολλούς από αυτήν και από τους κόλπους της και τους σπάραξε, και αυτούς που εκείνη χωρίς ωδίνες γέννησε και ανέθρεψε με τα δόγματα των Πατέρων, εκείνος αυτούς τους έκανε αλλότριους και τους αποξένωσε από την μητρική τους συγγένεια.
(μετ. Παν. Παπαευαγγέλου, Ε.Π.Ε., αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού, Έργα, τ.3 σελ. 412-415, εκδόσεις άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 1990)
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.