ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.

Epistula ad Philippenses

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
Πολύκαρπος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρεσβύτεροι τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ τῇ παροικούσῃ Φιλίππους· ἔλεος ὑμῖν καὶ εἰρήνη παρὰ θεοῦ παντοκράτορος καὶ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν πληθυνθείη.

1.1 Συνεχάρην ὑμῖν μεγάλως ἐν τῷ κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ, δεξαμένοις τὰ μιμήματα τῆς ἀληθοῦς ἀγάπης καὶ προπέμψασιν, ὡς ἐπέβαλεν ὑμῖν, τοὺς ἐνειλημένους  τοῖς ἁγιοπρεπέσιν δεσμοῖς, ἅτινά ἐστιν διαδήματα τῶν  ἀληθῶς  ὑπὸ θεοῦ καὶ τοῦ κυρίου ἡμῶν ἐκλελεγμένων·  1.2 καὶ ὅτι ἡ βεβαία τῆς πίστεως ὑμῶν ῥίζα, ἐξ ἀρχαίων καταγγελλομένη χρόνων, μέχρι νῦν διαμένει καὶ καρποφορεῖ εἰς τὸν  κύριον  ἡμῶν  Ἰησοῦν Χριστόν, ὃς ὑπέμεινεν  ὑπὲρ τῶν  ἁμαρτιῶν  ἡμῶν  ἕως θανάτου καταντῆσαι, ὃν ἤγειρεν ὁ θεός, λύσας τὰς ὠδῖνας τοῦ ᾅδου· 1.3 εἰς ὃν οὐκ ἰδόντες πιστεύετε χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ  καὶ δεδοξασμένῃ, εἰς ἣν πολλοὶ ἐπιθυμοῦσιν εἰσελθεῖν, εἰδότες, ὅτι χάριτί ἐστε σεσωσμένοι, οὐκ ἐξ ἔργων, ἀλλὰ θελήματι θεοῦ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

2.1 ∆ιὸ ἀναζωσάμενοι τὰς ὀσφύας ὑμῶν  δουλεύσατε τῷ θεῷ ἐν φόβῳ καὶ ἀληθείᾳ, ἀπολιπόντες τὴν κενὴν ματαιολογίαν καὶ τὴν τῶν πολλῶν πλάνην, πιστεύσαντες εἰς τὸν ἐγείραντα  τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν  καὶ δόντα αὐτῷ δόξαν καὶ θρόνον ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· ᾧ ὑπετάγη τὰ πάντα ἐπουράνια καὶ ἐπίγεια, ᾧ πᾶσα πνοὴ λατρεύει, ὃς ἔρχεται κριτὴς ζώντων  καὶ νεκρῶν, οὗ τὸ αἷμα ἐκζητήσει ὁ θεὸς ἀπὸ τῶν ἀπειθούντων  αὐτῷ. 2.2 ὁ δὲ ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν καὶ ἡμᾶς ἐγερεῖ, ἐὰν ποιῶμεν αὐτοῦ τὸ θέλημα καὶ πορευ- ώμεθα ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ καὶ ἀγαπῶμεν,  ἃ ἠγάπησεν, ἀπεχόμενοι  πάσης ἀδικίας, πλεονεξίας,  φιλαργυρίας, καταλαλιᾶς, ψευδομαρτυρίας· μὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἢ λοιδορίαν ἀντὶ λοιδορίας ἢ γρόνθον ἀντὶ γρόνθου ἢ κατάραν ἀντὶ κατάρας· 2.3 μνημονεύοντες  δὲ ὧν εἶπεν ὁ κύριος διδάσκων· Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· ἀφίετε, καὶ ἀφεθήσεται ὑμῖν·  ἐλεᾶτε,  ἵνα  ἐλεηθῆτε·  ᾧ  μέτρῳ  μετρεῖτε,  ἀντιμετρηθήσεται  ὑμῖν·  καὶ  ὅτι μακάριοι οἱ πτωχοὶ  καὶ οἱ διω-  κόμενοι  ἕνεκεν  δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν  ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.
3.1 Ταῦτα, ἀδελφοί, οὐκ ἐμαυτῷ ἐπιτρέψας γράφω ὑμῖν περὶ τῆς δικαιοσύνης,
ἀλλ' ἐπεὶ  ὑμεῖς  προεπεκαλέσασθέ με. 3.2 οὔτε γὰρ ἐγὼ  οὔτε  ἄλλος  ὅμοιος ἐμοὶ δύναται κατακολουθῆσαι τῇ σοφίᾳ τοῦ μακαρίου καὶ ἐνδόξου Παύλου, ὃς γενόμενος ἐν ὑμῖν κατὰ πρόσωπον τῶν τότε ἀνθρώπων ἐδίδαξεν ἀκριβῶς καὶ βεβαίως τὸν περὶ ἀληθείας λόγον, ὃς καὶ ἀπὼν ὑμῖν ἔγραψεν ἐπιστολάς, εἰς ἃς ἐὰν ἐγκύπτητε, δυνηθήσεσθε  οἰκοδομεῖσθαι  εἰς  τὴν  δοθεῖσαν  ὑμῖν  πίστιν.  3.3 ἥτις  ἐστὶν  μήτηρ πάντων  ἡμῶν, ἐπακολουθούσης τῆς ἐλπίδος, προαγούσης τῆς ἀγάπης τῆς εἰς θεὸν καὶ Χριστὸν καὶ εἰς τὸν πλησίον. ἐὰν γάρ τις τούτων ἐντὸς ᾖ, πεπλήρωκεν ἐντολὴν δικαιοσύνης· ὁ γὰρ ἔχων ἀγάπην μακράν ἐστιν πάσης ἁμαρτίας.
4.1  Ἀρχὴ   δὲ   πάντων   χαλεπῶν    φιλαργυρία.   εἰδότες   οὖν,   ὅτι   οὐδὲν εἰσηνέγκαμεν  εἰς τὸν  κόσμον, ἀλλ' οὐδὲ ἐξενεγκεῖν  τι  ἔχομεν,  ὁπλισώμεθα  τοῖς ὅπλοις τῆς δικαιοσύνης καὶ διδάξωμεν ἑαυτοὺς πρῶ- τον πορεύεσθαι ἐν τῇ ἐντολῇ τοῦ κυρίου· 4.2 ἔπειτα καὶ τὰς γυναῖκας ὑμῶν ἐν τῇ δοθείσῃ αὐταῖς πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγνείᾳ, στεργούσας τοὺς ἑαυτῶν ἄνδρας ἐν πάσῃ ἀληθείᾳ καὶ ἀγαπώσας πάντας ἐξ ἴσου ἐν πάσῃ ἐγκρατείᾳ, καὶ τὰ τέκνα παιδεύειν τὴν παιδείαν τοῦ φόβου τοῦ θεοῦ·
4.3  τὰς   χήρας   σωφρονούσας  περὶ  τὴν   τοῦ  κυρίου  πίστιν,   ἐν τυγχανούσας ἀδιαλείπτως  περὶ πάντων, μακρὰν οὔσας πάσης διαβολῆς, καταλαλιᾶς, ψευδομαρτυρίας, φιλαργυρίας  καὶ παντὸς κακοῦ· γινω-  σκούσας, ὅτι εἰσὶ θυσιαστήριον θεοῦ καὶ ὅτι πάντα  μωμοσκοπεῖται, καὶ λέληθεν  αὐτὸν  οὐδὲν οὔτε λογισμῶν οὔτε ἐννοιῶν οὔτε τι τῶν κρυπτῶν τῆς καρδίας.
5.1 Εἰδότες οὖν, ὅτι  θεὸς οὐ μυκτηρίζεται,  ὀφείλομεν  ἀξίως  τῆς  ἐντολῆς αὐτοῦ καὶ δόξης περιπατεῖν. 5.2 ὁμοίως διάκονοι ἄμεμπτοι κατενώπιον  αὐτοῦ τῆς δικαιοσύνης ὡς θεοῦ καὶ Χριστοῦ διάκονοι  καὶ οὐκ ἀνθρώπων·  μὴ διάβολοι, μὴ δίλογοι, ἀφιλάργυροι,  ἐγκρατεῖς περὶ πάντα, εὔσπλαγχνοι,  ἐπιμελεὶς, πορευόμενοι κατὰ τὴν ἀλήθειαν τοῦ κυρίου, ὃς ἐγένετο διάκονος πάντων· ᾧ ἐὰν εὐαρεστήσωμεν ἐν τῷ νῦν  αἰῶνι,  ἀποληψόμεθα  καὶ τὸν μέλλοντα,  καθὼς ὑπέσχετο ἡμῖν  ἐγεῖραι ἡμᾶς ἐκ νεκρῶν, καὶ ὅτι ἐὰν πολιτευσώμεθα ἀξίως αὐτοῦ, καὶ συμ- βασιλεύσομεν αὐτῷ, εἴγε πιστεύομεν. 5.3 ὁμοίως καὶ νεώτεροι ἄμεμ- πτοι ἐν πᾶσιν, πρὸ παντὸς προνοοῦντες ἁγνείας καὶ χαλιναγωγοῦντες ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς κακοῦ. καλὸν γὰρ τὸ ἀνακόπτεσθαι ἀπὸ τῶν ἐπιθυμιῶν τῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ὅτι πᾶσα ἐπιθυμία κατὰ τοῦ πνεύματος στρατεύεται καὶ οὔτε πόρνοι οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται βα- σιλείαν θεοῦ κληρονομήσουσιν, οὔτε οἱ ποιοῦντες τὰ ἄτοπα. διὸ δέον ἀπέχεσθαι ἀπὸ πάντων τούτων, ὑποτασσομένους τοῖς πρεσβυτέροις καὶ διακόνοις ὡς θεῷ καὶ Χριστῷ· τὰς παρθένους ἐν ἀμώμῳ καὶ ἁγνῇ συνειδήσει περιπατεῖν.
6.1  Καὶ  οἱ   πρεσβύτεροι  δὲ   εὔσπλαγχνοι,   εἰς   πάντας   ἐλεήμονες,   ἐπιστρέφοντες τὰ ἀποπεπλανημένα,  ἐπισκεπτόμενοι πάντας ἀσθενεῖς, μὴ ἀμελοῦντες χήρας ἢ ὀρφανοῦ ἢ πένητος· ἀλλὰ προνοοῦντες  ἀεὶ τοῦ καλοῦ ἐνώπιον  θεοῦ καὶ ἀνθρώπων,  ἀπεχόμενοι  πάσης ὀργῆς, προσ- ωποληψίας,  κρίσεως ἀδίκου, μακρὰν ὄντες πάσης φιλαργυρίας, μὴ ταχέως πιστεύοντες κατά τινος, μὴ ἀπότομοι ἐν κρίσει, εἰδότες, ὅτι πάντες ὀφειλέται  ἐσμὲν ἁμαρτίας. 6.2 εἰ οὖν δεόμεθα τοῦ κυρίου, ἵνα ἡμῖν  ἀφῇ, ὀφείλομεν  καὶ ἡμεῖς ἀφιέναι·  ἀπέναντι  γὰρ τῶν  τοῦ κυρίου καὶ θεοῦ ἐσμὲν ὀφθαλμῶν,  καὶ πάντας δεῖ παραστῆναι τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ καὶ ἕκαστον ὑπὲρ αὐτοῦ λόγον δοῦναι. 6.3 οὕτως οὖν δουλεύσωμεν αὐτῷ μετὰ φόβου καὶ πάσης εὐλαβείας, καθὼς αὐτὸς ἐνετείλατο  καὶ οἱ εὐαγγελισάμενοι ἡμᾶς ἀπόστολοι καὶ οἱ προφῆται, οἱ προσκηρύξαντες τὴν ἔλευσιν τοῦ κυρίου ἡμῶν· ζηλωταὶ περὶ τὸ καλόν, ἀπεχόμενοι τῶν σκανδάλων καὶ τῶν ψευδαδέλφων καὶ τῶν ἐν ὑποκρίσει φερόντων τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου, οἵτινες ἀποπλανῶσι κενοὺς ἀνθρώπους.
7.1 Πᾶς γάρ,  ὃς  ἂν  μὴ  ὁμολογῇ,  Ἰησοῦν  Χριστὸν ἐν  σαρκὶ ἐληλυθέναι,
ἀντίχριστός ἐστιν· καὶ ὃς ἂν μὴ ὁμολογῇ τὸ μαρτύριον τοῦ σταυροῦ, ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν· καὶ ὃς ἂν μεθοδεύῃ τὰ λόγια τοῦ κυρίου πρὸς τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας καὶ λέγῃ μήτε ἀνάστασιν μήτε κρίσιν, οὗτος πρωτότοκός ἐστι τοῦ σατανᾶ. 7.2 διὸ ἀπολιπόντες τὴν μαται- ότητα τῶν  πολλῶν  καὶ τὰς ψευδοδιδασκαλίας ἐπὶ τὸν ἐξ ἀρχῆς ἡμῖν παραδοθέντα λόγον ἐπιστρέψωμεν, νήφοντες πρὸς τὰς εὐχὰς καὶ προσκαρτεροῦντες νηστείας, δεήσεσιν αἰτούμενοι τὸν παντεπόπτην θεὸν μὴ εἰσενεγκεῖν ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, καθὼς εἶπεν ὁ κύριος· Τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής.
8.1 Ἀδιαλείπτως οὖν προσκαρτερῶμεν τῇ ἐλπίδι ἡμῶν καὶ τῷ ἀρραβῶνι τῆς δικαιοσύνης ἡμῶν, ὅς ἐστι Χριστὸς Ἰησοῦς, ὃς ἀνήνεγ- κεν ἡμῶν τὰς ἁμαρτίας τῷ
ἰδίῳ σώματι ἐπὶ τὸ ξύλον, ὃς ἁμαρ- τίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ· ἀλλὰ δι' ἡμᾶς, ἵνα ζήσωμεν ἐν αὐτῷ, πάντα ὑπέμεινεν. 8.2 μιμηταὶ οὖν  γενώμεθα  τῆς  ὑπομονῆς  <αὐτοῦ>,  καὶ  ἐὰν  πάσχομεν  διὰ  τὸ  ὄνομα  αὐτοῦ,
δοξάζωμεν αὐτόν. τοῦτον  γὰρ ἡμῖν  τὸν ὑπογραμμὸν  ἔθηκε δι' ἑαυτοῦ, καὶ ἡμεῖς τοῦτο ἐπιστεύσαμεν.
9.1 Παρακαλῶ οὖν πάντας ὑμᾶς πειθαρχεῖν  τῷ λόγῳ τῆς δικαιοσύνης καὶ ὑπομένειν  πᾶσαν  ὑπομονήν,  ἣν  καὶ  εἴδατε  κατ'  ὀφθαλμοὺς  οὐ  μόνον  ἐν  τοῖς μακαρίοις Ἰγνατίῳ καὶ Ζωσίμῳ καὶ Ῥούφῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν ἄλλοις τοῖς ἐξ ὑμῶν καὶ ἐν αὐτῷ Παύλῳ καὶ τοῖς λοιποῖς ἀπο-στόλοις·9 .2 πεπεισμένους, ὅτι οὗτοι πάντες οὐκ εἰς κενὸν  ἔδραμον, ἀλλ' ἐν  πίστει καὶ δικαιοσύνῃ, καὶ ὅτι  εἰς τὸν  ὀφειλόμενον αὐτοῖς  τόπον  εἰσὶ παρὰ τῷ  κυρίῳ, ᾧ καὶ συνέπαθον.  οὐ γὰρ τὸν  νῦν  ἠγάπησαν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸν ὑπὲρ ἡμῶν ἀποθανόντα καὶ δι' ἡμᾶς ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἀναστάντα.
13.1 Ἐγράψατέ μοι καὶ ὑμεῖς καὶ Ἰγνάτιος, ἵν' ἐάν τις ἀπέρχηται εἰς Συρίαν, καὶ τὰ παρ' ὑμῶν ἀποκομίσῃ γράμματα· ὅπερ ποιήσω, ἐὰν λάβω καιρὸν εὔθετον, εἴτε ἐγώ, εἴτε ὃν πέμπω πρεσβεύσοντα καὶ περὶ ὑμῶν. 13.2 τὰς ἐπιστολὰς Ἰγνατίου  τὰς πεμφθείσας ἡμῖν  ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἄλλας, ὅσας εἴχομεν  παρ' ἡμῖν, ἐπέμψαμεν  ὑμῖν, καθὼς ἐνετείλασθε· αἵτινες ὑποτεταγμέναι  εἰσὶν τῇ ἐπιστολῇ ταύτῃ· ἐξ ὧν μεγάλα ὠφελη-θῆναι  δυνήσεσθε. περιέχουσι γὰρ πίστιν καὶ ὑπομονὴν καὶ πᾶσαν οἰκοδομὴν τὴν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν ἀνήκουσαν.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-