Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Λόγος περί ψευδοπροφητών και ψευδοδιδασκάλων ΜΕΡΟΣ Δ'

ΜΕΡΟΣ Δ'
δ. Αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα μας. Ο Ιωάννης λέγει, «Και νυν άντίχριστοι πολλοι γεγόνασι» (Α' Ιωάν. 2.18), και πάλι, «Βλέπετε έαυτούς, ίνα μη άπολέσητε α είργάσασθε· ότι πολλοι πλάνοι είς τον κόσμον έξηλθον» (Β' Ιωάν. 1.8). Αγαπητοί, μη παντι πνεύματι πιστεύετε, άλλά δοκιμάζετε τά πνεύματα εί άπο του Θεου έστιν· ότι πολλοι ψευδοπροφηται είς τον κόσμον είσεληλύθασι» (Α' Ιωάν. 4.1) . Και πάλι λέγει, «Εϊ τις ερχεται προς ύμας, και ταύτην την διδαχην ού φέρει μεθ' έαυτοϋ, μη λαμβάνετε αύτον είς οίκίαν, και Χαίρειν αύτω μη λέγετε. Ό γάρ λέγων αύτω χαίρειν, κοινωνεί τοις εργοις αύτου τοις πονηροΐς» (Β' Ιωάν. 1.10). Και πάλι, «Πας ό παραβαίνων, και μη μένων έν τη διδαχή του Χριστου, Θεον ούκ εχει» (Β' Ιωάν. 1.9).
Αυτά μας προτρέπει ο Ιωάννης, Ιωάννης ο υιός της βροντής, ο περισσότερο αγαπημένος από όλους τους μαθητές. Αυτός που στήριξε με την θεολογία την Εκκλησία απ' άκρου εις άκρον της γης και έφραξε τα στόματα των αιρετικών.

Ο Ιάκωβος είπε, «Ός έάν δοκη φίλος αύτων είναι, έχθρος του Θεου καθίσταται» (Ιακ. 4.4). Ακούστε όλοι εσείς που συντρώγετε με τους αιρετικούς την οδυνηρή απόφαση, ότι είστε εχθροί του Χριστού. Διότι αυτός που συμφιλιώνεται με τους εχθρούς του βασιλέως δεν μπορεί να είναι φίλος του. Ούτε θ' αξιωθεί την αιώνιο ζωή, αλλά θα χαθεί μαζί με τους εχθρούς και θα υποστεί τα χειρότερα.
Ιούδας ο του Ιακώβου είπε, «Παρεισέδυσάν τινες άνθρωποι οι έκπαλαι προγεγραμμένοι εις τουτο το κρίμα, ασεβείς, την του Θεου ημών χάριν μετατιθέντες εις άσέλγειαν, καί τον μόνον Δεσπότην καί Κύριον Ίησουν Χριστον αρνούμενοι» (Ιουδ. 1.4). Και πάλι λέγει, «'Επ' έσχάτων τών χρόνων έσονται έμπαΐκται, κατα τας ιδίας έπιθυμίας αύτών πορευόμενοι τών ασεβειών. Ούτοί εισι οΙ αφόβως έαυτούς ποιμαίνοντες, νεφέλαι άνυδροι, παντί ανέμω περιφερόμεναι, αστέρες πλανηται, οίς ό ζόφος του σκότους εις αιώνας τετήρηται». Αυτά και περισσότερα από αυτά παραινεί σε μας ο Ιούδας ο καλός.
Έλα κι εσύ Παύλε, το σκεύος της εκλογής, και πες μας ο ίδιος κατά την δοθείσα σσε σένα χάρη του Θεού, μίλησέ μας για τον παρόντα πονηρό αιώνα. Φανέρωσε τους κρυφούς λύκους, στηλίτευσε και νίκησε τους κλέφτες της αγίας ποίμνης του Θεού. Ο Παύλος είπε, «Οίδα ότι εισελεύσονται μετα την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις ύμας, μη φειδόμενοι του ποιμνίου» (Πραξ. 20.29).
Βλέπεις παντού τους θεολόγους που συμφωνούν με τον Διδάσκαλο σχετικά με τους άθεους αιρετικούς, ονομάζοντάς τους σκύλους και λύκους; Όπως και αλλού λέγει ο Παύλος, «Βλέπετε τούς κύνας, βλέπετε τούς κακούς έργάτας, βλέπετε την κατατομήν. Βλέπετε μή τις ύμας έσται ό συλαγωγών δια της φιλοσοφίας καί κενης απάτης. Βλέπετε ακριβώς πώς περιπατείτε, ότι αΙ ημέραι πονηραί εισι» (Φιλ. 3.2).
Ποιος θα δικαιολογηθεί ότι δεν ήξερε, όταν ακούει τέτοιες προειδοποιήσεις; Και αλλού πάλι, «Μη παραδέχεσθε αΙρετικον άνθρωπον μετα μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν» (Τιτ. 3.10). Και πάλι, «Διδαχαΐς ποικίλαις καί ξέναις μη παραφέρεσθε» (Εβρ. 13.9), και πάλι, «Αίρετικοί άνθρωποι προκόψουσιν έπί το χείρον, πλανώντες καί πλανώμενοι» (Β' Τιμ. 3.13), και αλλού, «Τοις μεμιασμένοις καί απίστοις ούδέν καθαρόν» (Τιτ. 1.15).
Ακούστε τα αυτά εσείς που κάνετε αγάπες μαζί τους' πως θα ξεφύγετε από την τιμωρία που έρχεται πάνω σας, όσοι μολύνεστε μαζί μ' αυτούς τρώγοντας και πίνοντας; Πως τολμάτε να προσέρχεστε στα θεία και φρικτά μυστήρια του Χριστού; Ή μήπως δεν ακούσατε τον μακάριο Παύλο που βοά, ότι «Ού δύνασθε ποτήριον Κυρίου πιεΐν, καί ποτήριον δαιμόνων· ού δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν, καί τραπέζης δαιμονίων» (Α' Κορ. 10.21).
Φύγετε μακριά από αυτούς και μη έχετε επαφή με την ακαθαρσία. Άραγε θα σας πείσουμε; ή μήπως μάταια κοπιάζουμε και μιλάμε στον αέρα; Πλην όμως γι' αυτούς που θελουν και ενδιαφέρονται να μάθουν τον λόγο και να τον εφαρμόσουν, δεν θα ραθυμήσω, ούτε θ' απομακρυνθούμε από τα λόγια του Παύλου. Θα τα ξαναπώ και ακούστε, «Μη γίνεσθε έτεροζυγουντες απίστοις. Τίς γαρ κοινωνία φωτί προς σκότος;» (Β' Κορ. 6.14).
Που είναι εκείνος οι αθυρόστομοι, που λένε ότι δεν αναφέρονται αυτά στην Αγία Γραφή; [Αυτοί για τους οποίους ισχύει]« Ων ό Θεος η κοιλία, καί η δόξα έν τη αισχύνη αύτών, οΙ τα έπίγεια φρονουντες»( Φιλ. 3.19); Αυτά ο Παύλος παρακαλεί και διδάσκει και προτρέπει' ο Παύλος, το σκεύος της εκλογής, το περιτείχισμα της Εκκλησίας, ο πολύαθλος και γενναίος, η θεόφθογγος λύρα, ο κήρυκας του Χριστού, ο καταγραφέας των δογμάτων, η σάλπιγγα του Λόγου, ο ρήτορας της ευσεβείας, η σαγήνη των εθνών.
Οι μακάριοι θεολόγοι είπαν αυτά και περισσότερα από αυτά για τους άθεους και άπιστους. Οι προφήτες που προηγήθηκαν παλαιότερα είπαν τα ίδια. Είναι ανάγκη να τους φέρουμε και αυτούς στο μέσο. Είπε ο προφήτης Δαβίδ, «Ούκ έστιν έν στόματι αύτών αλήθεια» (Ψαλμ. 5.10). Πάλι λέγει, «Κύριε, ούχί τούς μισουντάς σε έμίσησα, καί έπί τούς έχθρούς σου έξετηκόμην; Τέλειον μίσος έμίσουν αύτούς, καί εις έχθρούς έγένοντό μοι» (Ψαλμ. 138.21). Ο Σολομώντας λέγει, ότι «Δυσσεβουντες ύποκρίνονται εύσέβειαν». Πάλι λέγει, «Υ Ι ε, μή σε πλανήσωσιν άνδρες ασεβείς, μηδε πορευθης έν όδώ μετ' αύτών» (Παρ. 1.10). Ο Ησαΐας ο προφήτης ή καλύτερα ο Κύριος μέσω του προφήτη λέγει, «ΥΙούς έγέννησα, καί ΰψωσα, αύτοί δέ με ήθέτησαν» (Ησ. 1.2)' και πάλι, «Ούκ έστι χαίρειν τοις άσεβέσι, λέγει Κύριος» (Ησ. 57.21).

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-