Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ |
Οπως ένα εύγενές φυτό στη μέση τών ζιζανίων αγωνίζεται νά βγει στό φώς, έτσι καί μία ευγενική σκέψη αγωνίζεται γιά τήν έπιβίωσή της καί τήν άνόψωσή της έπάνω άπό τά ζιζάνια τών άγενών σκέψεων,τών χαμηλών καί τών βρόμικων.
Ετσι τελικά αγωνίζεται μέσα μας καί κάθε εόγενική κίνηση τής καρδιάς, άγωνίζεται έναντίων τών παθών, πού τείνουν μέ τό αίμα νά τή βυθίσουν καί νά τήν πνίξουν. Καί τί είναι πίστη, άγαπητά άδέλ-φια, παρά μιά εύγενική σκέψη, πού προκαλεί τις ευγενικές κινήσεις τής καρδιάς;
Δέν ύπάρχει πιό εύγενική σκέψη άπο τή σκέψη περί Θεού, ούτε μπορεί νά ύπάρχει πιο εύγενικό αίσθημα άπό έκείνο πού ένας άνθρωπος αίσθάνεται όταν σκέφτεται τόν Θεό. Όμως, όσο μία σκέψη είναι πιό λεπτή καί πιό ευγενική, τόσο είναι πιό δύσκολη ή μάχη της μέ άγαρμπες καί άγενεϊς σκέψεις. Τούτο έπιβεβαιώνεται καί στύν ύλικύ, σωματικό κόσμο. Ένα πιό τρυφερό καί πιό φροντισμένο σώμα πολύ περισσότερο δυσκολεύεται καί ύποφέρει κάτω άπύ άντίξοες συνθήκες ζωής άπ' ό,τι ένα σώμα άγαρμπο καί σκληραγωγημένο μέσα σέ τέτοιες συνθήκες. Ένα πιό τρυφερό λουλούδι νωρίτερα μαραζώνει στήν κουφύβραση καί νωρίτερα παγώνει στήν παγωνιά άπ' ότι ένα φυτό πιό σκληρό καί μέ πιό άνθεκτική ύφή.
Όλες οί κάλλιστες κινήσεις τής ψυχής μας άντιπροσωπεύουν τρυφερά καί εύγενικά λουλούδια, πού μάχονται γιά τύ φώς έπάνω άπό τό σκοτάδι, καί γιά νά ύπερισχύσουν έπάνω άπό τίς σκληρές κινήσεις. Όταν τά καταφέρνουν, ή ψυχή μας τότε άντιπροσωπεύει τύν ούρανύ καί τήν άρμονία, όταν δέν τά καταφέρνουν, ή ψυχή μας άντιπροσωπεύει τήν κόλαση καί τή δυσαρμονία. Έάν ό άνθρωπος κοίταζε βαθιά στήν ψυχή του, θά έβλεπε τήν ϊδια σύγκρουση τοϋ καλού καί τοϋ κακοϋ τήν όποία βλέπει καθημερινά καί στήν άνθρώπινη κοινωνία.
Όταν ή πίστη καταφέρνει νά ύψώνεται πάνω άπ' όλα έκείνα πού τή στενεύουν καί τήν πνίγουν,οπως πνίγουν τά ζιζάνια τό τρυφερό λουλούδι, ι ότε έκείνη γίνεται οδηγός καί παρηγοριά σέ όλη μας τή ζωή. Τότε, δταν έμεϊς κοιτάξουμε στόν εναστρο ούρανό βλέπουμε έπάνω του μέ φλόγα γραμμένο τό όνομα: Θεός. Καί όταν κοιτάξουμε α ι ή φύση γύρω μας, στούς ίδιους τούς έαυτούς μας, σ' όλα τά νεογέννητα καί τά μόλις πεθαμένα, παντού βλέπουμε χαρακωμένο ή ζωγραφισμένο οημβολικά ή γραμμένο αύτό τό 'ίδιο όνομα. Τί ι ΐναι έκεΐνο πού συσκοτίζει αύτό τό όνομα μπροστά άπό τά μάτια μας; Τί τό κάνει συχνά δυσδιάκριτο καί άχνό; Ποιό σφουγγάρι τό σβήνει καί ποιά σκιά τό έπισκιάζει;
Έγώ βλέπω έπτά αιτίες, λόγω τών οποίων ή πίστη έξαντλεΐται καί πεθαίνει.
Η πρώτη αιτία είναι ότι συνηθίζουμε αύτό τόν κόσμο καί τή ζωή. Όσο μάς φαίνεται καινούργιος καί άσυνήθιστος αύτός ό κόσμος, ή πίστη μας π τόν Θεό είναι δυνατή. Όμως, τή μέρα έκείνη πού ό κόσμος θά μάς φανεί τελείως παλιός καί τελείως συνηθισμένος, ή πίστη μέσα μας σβήνει. Όσο περισσότερα βιώνουμε,τόσο περισσότερο συνηθίζουμε αύτό τόν κόσμο. Καί όσο περισσότερο συνηθίζουμε,τόσο περισσότερο άπομακρυνόμαστε άπό τή φοβερή καί μεγαλειώδη έντύπωση πού μάς άφησε στήν άρχή ό κόσμος. Όποιος μία φορά άνεβεΐ στίς 'Άλπεις, παραμένει θαμπωμένος άπό τό μοναδικό καί άπροσδόκητο θέαμα. Ένώ όποιος ζήσει δέκα χρόνια στίς Άλπεις, τό θέαμα άπ' αύτές όχι μόνο δέν τόν θαμπώνει, άλλά τού γίνεται βαρετό. Ό άστρονόμος πού πρώτη φορά μαθαίνει γιά τό μέγεθος καί τό πλήθος τών άστρων, γιά τήν άπόσταση μεταξύ τους καί γιά τήν άλάνθαστη ροή τους, παραμένει μεθυσμένος άπό τή γοητεία. Όμως, όταν γιά μερικά χρόνια βλέπει πάντα τό ϊδιο θέαμα μέ τή βοήθεια τών πιό έξελιγμένων μηχανών, θά τού φανούν όλα συνηθισμένα, καί άπό τήν πρωταρχική γοητεία πού ένιωσε δέν θά παραμείνει ούτε σκιά. Πολύ καιρό βλέπουμε τό θέατρο τοϋ κόσμου, καί δέ μπορεί ή παράξενη καί πλούσια παράσταση νά μάς παρέχει φρέσκο ένδιαφέρον έως τό τέλος. Είναι πολύς ό καιρός πού ζούμε, γιά νά μήν άρχίσουμε νά χασμουριόμαστε άπό άνία. Ένώ άπό άνία χασμουριόντουσαν οί άνθρωποι καί στήν κορυφή τών Άλπεων καί στόν κόλπο τής Νεάπολης καί κάτω άπό τό έναστρο ούράνιο σκέπαστρο τής 'Ινδίας. Όπου όμως κατοικήσει ή πλήξη άπ' αύτό τόν κόσμο, άπό έκεί ή πίστη στόν Θεό φεύγει. Καί άπ' όπου ή πίστη στόν Θεό φεύγει, άπό έκεί φεύγει καί ή ψυχική εύθυμία καί ή ήσυχία.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.