Καλησπέρα, θα συνεχίσουμε από τους λόγους του γέροντος Πορφυρίου, αναφέρεται εδώ σε κάποια ζητήματα πρακτικά, τα σχετίζει με την μετάνοια και την πνευματική ζωή. Συγκεκριμένα θα αναφερθούμε στην έλλειψη χαράς και στην κατάθλιψη που μπορεί να περνά ο κάθε άνθρωπος, μας αναφέρει ο γέροντας τους δικούς του λόγους για τις αιτίες που μπορεί να προκληθεί η κατάθλιψη στην ψυχή του ανθρώπου, και ο τρόπος αντιμετώπισής της.
1. Πένθος και κατάθλιψη
Λέει συγκεκριμένα, “συμβαίνει πολλές φορές σήμερα ο άνθρωπος, να αισθάνεται θλίψη, απελπισία, νωθρότητα, τεμπελιά, ακηδία και όλα τα σατανικά.” Προσέξετε τι λέει αυτά όλα τα ονομάζει σατανικά, γιατί ακριβώς το πνεύμα το αντίθετο μας λέει ο ίδιος, αποφεύγει να το ονομάσει συγκεκριμένα, εκφράζεται με την απελπισία, με το αρνητικό πνεύμα, με το αρνητικό φρόνημα, με την αρνητική διάθεση.
Κι αυτό είναι ένα στοιχείο από το οποίο μπορούμε να διακρίνουμε, την πνευματική υγεία ή όχι. Δηλαδή η ψυχή η οποία καταλαμβάνεται από αυτό το βίωμα, από αυτή την διάθεση, τότε είναι σε λάθος δρόμο. Και αυτό συνήθως το παρεξηγούμε, γιατί στην πνευματική ζωή οι Πατέρες μας μας μιλούν για το πένθος. Και εμείς μπερδεύουμε τις έννοιες, μας μιλούν για την ταπείνωση και πάλι μπερδεύουμε τις έννοιες.
Όταν λένε πένθος δεν είναι μια θλιβερή κατάσταση μη δημιουργική η οποία εμποδίζει την ψυχή να αναπτυχθεί. Όταν λένε πένθος δεν είναι μια πληγή του εγωισμού μας για τα λάθη που κάναμε . Πένθος είναι η αίσθηση της απομάκρυνσης από την πηγή, από την ζωή, αλλά ταυτόχρονα και η αίσθηση ότι αυτή η πηγή μας δέχεται και μας αγαπά και μας προσκαλεί. Γι αυτό συμπληρωματικά οι πατέρες μας το πένθος το ονομάζουν χαροποιόν πένθος.
Το πιο φαινομενικά αρνητικό βίωμα στην πνευματική ζωή αν δεν έχει εμπειρία ζωής και θέσης δεν είναι του Θεού. Γι αυτό λέει ο απόστολος Παύλος “εν παντί θλιβόμενοι αλλ'ού στεναχωρούμενοι”. Η θλίψη που έχουμε δηλαδή είτε η εκούσια δηλαδή η διαδικασία θλίψης και συντριβής, είτε η ακούσια από τα λυπηρά τα συμβαίνοντα στην ζωή μας, γίνονται μία ωθητική δύναμη προς τον Θεόν και προς τον αδελφό μας αγαπητική, που μεταβάλλεται αυτή η θλίψη σε χαρά.
Δεν είναι στενότητα, πότε είναι στενότητα; Όταν το γεγονός το θλιβερό που μου συμβαίνει το κρατώ για τον εαυτό μου, το κλείνω μέσα μου το κάνω ενοχή το κρατώ μέσα μου το περιεργάζομαι και προσπαθώ μ' έναν τρόπο δια του νοός μου να το ελέγξω να το κυριαρχήσω να το ξεπεράσω. Αυτό λοιπόν είναι στεναχωρία, με αυτόν τον τρόπο δεν κατανοώ τον εαυτό μου ούτε τον άλλον.
1. Πένθος και κατάθλιψη
2. Διαχείριση
3. Ανασφάλεια, αγάπη και ναρκισσισμός
4. Θεραπευτική προσέγγιση: Ο Πόνος
5. Προσευχή
6. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Ερώτηση 1η
Ερώτηση 2η
Ερωτηση 3η
---------------
---------------------
ΕΛΛΕΙΨΗ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ:
Ανάλυση των λόγων του Γερ. Πορφύριου
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ
π. ΒΑΡΝΑΒΑ ΓΙΑΓΚΟΥ
Στην Εκκλησία της Παναγίας Λαοδηγήτριας (Θεσ/νικη 13-12-2010)
Ορθόδοξη ομάδα δογματικής έρευνας
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.