Πράξεις Αποστόλων α΄ Μέρος

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Εισαγωγή

Ο "πρώτος λόγος" που υπαινίσσεται ο συγγραφέας στον πρόλογο των Πράξεων (Πραξ 1,1) είναι προφανώς το κατά Λουκάν ευαγγέλιο. Έτσι το βιβλίο των Πράξεων θα μπορούσε να ονομαστεί ο "δεύτερος λόγος" του ίδιου συγγραφέα, ο οποίος αφού παρουσίασε τις πράξεις και τα λόγια του Ιησού, τώρα περιγράφει τις πράξεις κυρίως αλλά και τα λόγια των αποστόλων, και ιδιαίτερα των δύο κορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Ότι συγγραφέας των δύο έργων είναι το ίδιο πρόσωπο, δηλ. ο ευαγγελιστής Λουκάς, συνάγεται από την ταυτότητα του λεξιλογίου, του ύφους και των θεολογικών διδασκαλιών, όπως και από την αφιέρωση στο ίδιο πρόσωπο, τον Θεόφιλο.

Ο σκοπός, τον οποίο επιδιώκει ο ιερός συγγραφέας, είναι να δείξει πώς το φως του ευαγγελίου με τις "πράξεις" των Αποστόλων μεταλαμπαδεύεται από πόλη σε πόλη και έτσι από τη μητέρα εκκλησία των Ιεροσολύμων περνάει στον εθνικό κόσμο και διατρέχει όλη την αυτοκρατορία για να φθάσει τελικά στην καρδιά της αυτοκρατορίας, τη Ρώμη. Την εξάπλωση αυτή του χριστιανικού ευαγγελίου επιτέλεσε το Άγιο Πνεύμα, το οποίο εμφανίζεται σ' όλη τη διάρκεια των Πράξεων να ενεργεί δραστικά. Θα μπορούσε λοιπόν να χαρακτηρισθεί το βιβλίο των Πράξεων ως "το ευαγγέλιο του Αγίου Πνεύματος".

Διάγραμμα του περιεχομένου

Με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, που έλαβαν την ημέρα της Πεντηκοστής, ο Πέτρος και οι λοιποί Απόστολοι εδραιώνουν την Εκκλησία μέσα από μεγάλες δυσκολίες. Το ευαγγέλιο διαδίδεται σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια, ενώ με τη δράση των Ελληνιστών φτάνει ως την Αντιόχεια: Η πρώτη ιεραποστολική περιοδεία οργανώνεται από την εκκλησία της Αντιοχείας: 0 Παύλος και ο Βαρνάβας κηρύττουν στην Κύπρο και στη Γαλατία προς Ιουδαίους και εθνικούς: Η αποστολική σύνοδος ρυθμίζει ζητήματα συμβίωσης Ιουδαίων και εθνικών μέσα στην Εκκλησία: Δεύτερη περιοδεία του Παύλου: Δημιουργία εκκλησιών κατ' εξοχήν "εξ εθνών" στην Ελλάδα. Επιστροφή στην Αντιόχεια μέσω Εφέσου: Τρίτη περιοδεία του Παύλου στην επαρχία της Ασίας και στην Ελλάδα

Ο Παύλος αποφασίζει να έρθει στα Ιεροσόλυμα. Σύλληψηκαι φυλάκιση στην Καισάρεια. Προσφυγή για να δικαστεί στη Ρώμη:  21 - 26

Το ταξίδι στη Ρώμη: 27,1-28,15 Το κήρυγμα του υπόδικου Παύλου στη Ρώμη προκαλεί και εκεί

αντιδράσεις των Ιουδαίων:  28,16-31

ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Υπόσχεση για την αποστολή του Αγίου Πνεύματος Ανάληψη του Χριστού

ΙΣτο πρώτο μου βιβλίο, Θεόφιλε, διηγήθηκα όλα όσα ο Ιησούς έκανε και δίδαξε, από την αρχή2ως την ημέρα που αναλήφθηκε, αφού πρώτα έδωσε εντολές, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, στους αποστόλους που είχε διαλέξει ο ίδιος.3 Μετά το θάνατο του παρουσιάστηκε σ' αυτούς ζωντανός με πολλές αποδείξεις για σαράντα μέρες τούς εμφανιζόταν και τους μιλούσε σχετικά με τη 'βασιλεία του θεού.

4Ενόσω ήταν μαζί τους κι έτρωγε, τους παρήγγελλε: «Μην απομακρυνθείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένετε από τον Πατέρα την εκπλήρωση της υποσχέσεως για την οποία σας μίλησα 5ότι, δηλαδή, ενώ ο Ιωάννης βάφτιζε με νερό, εσείς θα βαφτιστείτε σε λίγες μέρες με το Αγιο Πνεύμα».

60ι μαθητές, λοιπόν, συγκεντρώθηκαν μια μέρα και τον ρωτούσαν: «Κύριε, έφτασε άραγε η ώρα να αποκαταστήσεις τη βασιλεία στον Ισραήλ;» 7Κι αυτός τους απάντησε: «Εσείς δεν μπορείτε να γνωρίζετε τον ακριβή χρόνο αυτόν τον κρατάει ο Πατέρας στην αποκλειστική του εξουσία. 8θα λάβετε όμως δύναμη όταν θα 'ρθει το Άγιο Πνεύμα σ' εσάς, και θα γίνετε μάρτυρες δικοί μου, στην Ιερουσαλήμ, σε όλη την Ιουδαία και στη 'Σαμάρεια και ως τα πέρατα της γης».

9Μόλις τα είπε αυτά, κι ενώ εκείνοι τον κοίταζαν, ανυψώθηκε προς τον ουρανό, και μια νεφέλη τον έκρυψε από τα μάτια τους. 10Και καθώς κοίταζαν που ανέβαινε προς τον ουρανό, ξαφνικά δυο άντρες εμφανίστηκαν μπροστά τους με άσπρα ενδύματα,11 και τους είπαν: «Γαλιλαίοι, τι σταθήκατε και κοιτάτε στον ουρανό; Αυτός ο Ιησούς, που αναλήφθηκε από ανάμεσά σας στον ουρανό, έτσι θα 'ρθει πάλι, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πηγαίνει εκεί».

Εκλογή του διαδόχου του Ιούδα

12Τότε αυτοί γύρισαν στην Ιερουσαλήμ από το όρος των Ελαιών, που ήταν κοντά στην Ιερουσαλήμ και απείχε περίπου ένα χιλιόμετρο. 13Όταν μπήκαν στην πόλη, ανέβηκαν στο ανώγι όπου έμεναν: ο Πέτρος, ο Ιωάννης, ο Ιάκωβος και ο Ανδρέας, ο Φίλιππος και ο Θωμάς, ο Βαρθολομαίος και ο Ματθαίος, ο Ιάκωβος του Αλφαίου, ο Σίμων ο Ζηλωτής και ο Ιούδας του Ιακώβου. 14Όλοι αυτοί, με μια ψυχή ήταν αφοσιωμένοι στην προσευχή και τη δέηση προς το θεό. Μαζί τους ήταν και γυναίκες, καθώς και η Μαρία, μητέρα του Ιησού, και τα αδέρφια του.

15Μια από κείνες τις μέρες, σηκώθηκε ο Πέτρος, στάθηκε ανάμεσα στους μαθητές -είχαν συγκεντρωθεί περίπου εκατόν είκοσι πρόσωπα- και είπε: 16«Αδερφοί μου, δεν μπορούσε παρά να πραγματοποιηθούν αυτά τα λόγια της Τραφής. Τα είχε πεί από παλιά το Αγιο Πνεύμα με το στόμα του Δαβίδ σχετικά με τον Ιούδα, που έγινε οδηγός εκείνων που συνέλαβαν τον Ιησού. 17Ήταν κι αυτός ένας από μας και είχε αξιωθεί να λάβει το ίδιο λειτούργημα με το δικό μας. 18Ο άνθρωπος αυτός, λοιπόν, με τα λεφτά που πήρε ως αμοιβή για το έγκλημά του, αγόρασε ένα χωράφι. Έπεσε όμως με το πρόσωπο στη γη, σκίστηκε η κοιλιά του και χύθηκαν έξω όλα του τα σπλάχνα. 19Αυτό μαθεύτηκε σ' όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, και γι' αυτό εκείνο το χωράφι ονομάστηκε στη δική τους γλώσσα Ακελδαμά, δηλαδή "Χωράφι Αίματος". 20Σχετικά έχει γραφτεί στο βιβλίο των Ψαλμών: Το σπίτι του να ερημωθεί,και να μην κατοικήσει κανείς σ' αυτό, και:

Την αποστολή του να την πάρει άλλος. 21-22»Πρέπει, λοιπόν, ένας από τους άντρες που ήταν μαζί μας όλον τον καιρό που ο Κύριος, ο Ιησούς, συναναστράφηκε μ' εμάς, αρχίζοντας από τότε που βαφτίστηκε από τον Ιωάννη, ως την ημέρα που αναλήφθηκε από ανάμεσά μας, να,γίνει μάρτυρας μαζί μ' εμάς ότι ο Ιησούς αναστήθηκε».

23Πρότειναν, λοιπόν, δύο: τον Ιωσήφ, που τον έλεγαν Βαρσαββά και που πήρε και το όνομα Ιούστος, και το Ματθία. 24Ύστερα προσευχήθηκαν και είπαν: «Εσύ, Κύριε, που ξέρεις τις καρδιές όλων, δείξε μας ποιον από τους δύο αυτούς διάλεξες 25να αναλάβει τη θέση στο λειτούργημα αυτό και στην αποστολή που εγκατέλειψε ο Ιούδας και πήγε στη θέση που του άξιζε». ^Ύστερα έβαλαν κλήρους με τα ονόματά τους, κι ο κλήρος έπεσε στο Ματθία, ο οποίος και προστέθηκε στους έντεκα αποστόλους.

Η δωρεά του Αγίου Πνεύματος

2 Όταν έφτασε η ημέρα της 'Πεντηκοστής, ήταν όλοι μαζί συγκεντρωμένοι με ομοψυχία στο ίδιο μέρος. 2Ξαφνικά ήρθε από τον ουρανό μια βουή σαν να φυσούσε δυνατός άνεμος, και γέμισε όλο το σπίτι όπου έμεναν. 3Επίσης τους παρουσιάστηκαν γλώσσες σαν φλόγες φωτιάς, που μοιράστηκαν και κάθισαν από μία στον καθένα απ' αυτούς. 4Όλοι τότε πλημμύρισαν από Πνεύμα Αγιο και άρχισαν να μιλούν σε άλλες γλώσσες, ανάλογα με την ικανότητα που τους έδινε το 'Πνεύμα.

5Στην Ιερουσαλήμ βρίσκονταν τότε ευσεβείς Ιουδαίοι από όλα τα μέρη του κόσμου.

6Όταν ακούστηκε αυτή η βουή, συγκεντρώθηκε πλήθος απ' αυτούς και ήταν κατάπληκτοι, γιατί ο καθένας τους άκουγε τους αποστόλους να μιλάνε στη δική του γλώσσα. 7 Είχαν μείνει όλοι εκστατικοί και με απορία έλεγαν μεταξύ τους: «Μα αυτοί όλοι που μιλάνε δεν είναι Γαλιλαίοι; 8 Πώς, λοιπόν, εμείς τους ακούμε να μιλάνε στη δική μας μητρική γλώσσα;9 Πάρθοι, *Μήδοι και Ελαμί-τες, κάτοικοι της 'Μεσοποταμίας, της Ιουδαίας και της Καππαδοκίας, του Πόντου και της Ασίας, 10της Φρυγίας και της Παμφυλίας, της Αιγύπτου, και από τα μέρη της λι-βυκής Κυρήνης, Ρωμαίοι που είναι εγκατεστημένοι εδώ, 11 Κρητικοί και Αραβες, όλοι εμείς, είτε ιουδαϊκής καταγωγής είτε  προ-σήλυτοι, τους ακούμε να μιλούν στις γλώσσες μας για τα θαυμαστά έργα του θεού». 12Όλοι, λοιπόν, εκστατικοί κι απορημένοι έλεγαν ο ένας στον άλλο: «Τι να σημαίνει άραγε αυτό;» 13Άλλοι πάλι χλεύαζαν και έλεγαν: «Ετούτοι πρέπει να 'ναι πολύ μεθυσμένοι».

Το κήρυγμα του Πέτρου

14Τότε σηκώθηκε ο Πέτρος μαζί με τους άλλους έντεκα αποστόλους και με δυνατή φωνή τούς είπε: «Ιουδαίοι κι όλοι εσείς που βρίσκεστε στην Ιερουσαλήμ! Θα σας εξηγήσω τι συμβαίνει, κι ακούστε καλά τα λόγια μου: 15Αυτοί δεν είναι μεθυσμένοι, όπως εσείς νομίζετε αφού η ώρα είναι ακόμη εννιά το πρωί. 16Αυτό που βλέπετε είναι εκείνο που είπε ο θεός μέσω του 'προφήτη Ιωήλ: ν Αυτό θα συμβεί στις έσχατες ημέρες,

λέει ο θεός: Θα χαρίσω πλουσιοπάροχα το Πνεύμα μου σε κάθε άνθρωπο' έτσι, οι γιοι σας κι οι θυγατέρες σας θα κηρύξουν την αλήθεια-οι νέοι σας θα δουν οράματα κι οι γέροντές σας θα ονειρευτούν όνειρα θεϊκά. Και σ' αυτούς που μου ανήκουν,άντρες και γυναίκες, θα χαρίσω, τις ημέρες εκείνες,πλουσιοπάροχα το Πνεύμα μου, κι αυτοί θα κηρύξουν την αλήθεια του Θεού.

19Θα δείξω θαυμαστά σημάδια πάνω, στον ουρανό και κάτω, στη γη:. αίμα και φωτιά και σύννεφο καπνού.20Ο ήλιος θα μεταβληθεί σε σκοτάδι και το φεγγάρι θα γίνει κόκκινοσαν αίμα πριν έρθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και λαμπρή.

20Οποιος τότε επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου, θα σωθεί.Ισραηλίτες, ακούστε αυτά που θα σας πω: Ποιος ήταν ο Ιησούς ο Ναζωραίος σάς το απέδειξε ο θεός με τα θαύματα και τα καταπληκτικά έργα που έκανε μέσω αυτού ανάμεσά σας. Αυτά τα ξέρετε εσείς οι ίδιοι πολύ καλά. 23 Κι όμως εσείς τον Ιησού τον θανατώσατε, βάζοντας ανθρώπους που δεν έχουν το νόμο του θεού να τον καρφώσουν στο σταυρό. Βέβαια, σας παραδόθηκε, γιατί έτσι είχε ορίσει ο θεός, που το θέλησε και το γνώριζε.240 θεός όμως τον ανέστησε, ελευθερώνοντάς τον από τα δεσμά του θανάτου, γιατί ήταν αδύνατο να τον κρατήσει πια ο θάνατος. 25Πραγματικά, ο Δαβίδ λέει γι' αυτόν:

Βλέπω τον Κύριο πάποτε μπροστά μου είναι στα δεξιά μου για να με προστατέψει.

26Γι' αυτό χαίρεται η καρδιά μου και τραγουδάει η γλώσσα μου-κι όταν το σώμα μου πάει στον τάφο, θα έχει την ελπίδα συντροφιά.

27Δε θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη, ούτε θ' αφήσεις τον άγιό σου να γνωρίσει τη φθορά.

Μου 'δειξες το δρόμο προς τη ζωή.Θα με γεμίσεις ευφροσύνη, όταν θα είμαι κοντά σου.

29 »Αδερφοί, μπορώ να σας πω ελεύθερα για τον προπάτορα, το βασιλιά Δαβίδ, ότι και πέθανε και θάφτηκε και το μνήμα του υπάρχει εδώ μέχρι σήμερα. ^Επειδή όμως ήταν 'προφήτης και γνώριζε ότι ο θεός τού υποσχέθηκε με όρκο πως από έναν απόγονο του θα αναστήσει το Χριστό ως άνθρωπο για να καθίσει στο θρόνο του,31 μίλησε προφητικά για την ανάσταση του Χριστού, ο οποίος, ούτε εγκαταλείφθηκε στον άδη, ούτε στο σώμα του γνώρισε φθορά.

32»Αυτόν τον Ιησού τον ανέστησε ο θεός, και για το γεγονός αυτό όλοι εμείς είμαστε μάρτυρες. ^Αφού, λοιπόν, ανέβηκε με τη δύναμη του θεού στον ουρανό και έλαβε από τον Πατέρα το Αγιο Πνεύμα που του το είχε υποσχεθεί, το μοίρασε πλούσια σ' εμάς, αυτό που τις ενέργειές του εσείς τώρα βλέπετε και ακούτε. Δαβίδ, βέβαια, δεν ανέβηκε στον ουρανό, κι όμως λέει ο ίδιος:

Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου: κάθισε στα δεξιά μου, ®ώσπου να υποτάξω τους εχθρούς σου κάτω απ' τα πόδια σου.

36»Ας γνωρίζει, λοιπόν, με βεβαιότητα ο κάθε Ισραηλίτης ότι αυτόν τον Ιησού, που εσείς τον σταυρώσατε, ο θεός τον ανέδειξε Κύριο και Μεσσία!»

37Όταν τ' άκουσαν αυτά, ένιωσαν, βαθιά συντριβή και είπαν στον Πέτρο και στους άλλους αποστόλους: «Τι να κάνουμε, αδερφοί;» 38Κι ο Πέτρος τους απάντησε: «Να μετανοήσετε, και να βαφτιστεί ο καθένας σας στο όνομα του Ιησού Χριστού, για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας, κι έτσι θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος.39Αυτά που υποσχέθηκε ο θεός είναι για σας και για τα παιδιά σας και για όλους που βρίσκονται μακριά, όσους θα προσκαλέσει ο Κύριος, οθεός μας». 40Και με πολλά άλλα λόγια ακόμα ο Πέτρος τους θερμοπαρακαλούσε και τους παρότρυνε λέγοντας: «Σωθείτε από την καταστροφή, που έρχεται πάνω στη διεστραμμένη αυτή γενιά!» 41 Τότε όσοι δέχτηκαν με χαρά το λόγο του βαφτίστηκαν, και προστέθηκαν στην εκκλησία την ημέρα εκείνη περίπου τρεις χιλιάδες άνθρωποι.

Η ζωή μέοα στην πρώτη κοινότητα

42Όλοι αυτοί ήταν αφοσιωμένοι στη διδασκαλία των αποστόλων και στη μεταξύ τους κοινωνία, στην τέλεση της θείας Ευχαριστίας και στις προσευχές. 43Ένα δέος τούς κατείχε όλους όσοι έβλεπαν πολλά εκπληκτικά θαύματα να γίνονται μέσω των αποστόλων. ^Όλοι οι πιστοί ζούσαν σε έναν τόπο και είχαν τα πάντα κοινά 44πουλούσαν ακόμα και τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους, και μοίραζαν τα χρήματα σε όλους, ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός. 45Κάθε μέρα συγκεντρώνονταν με ομοψυχία στο ναό, τελούσαν τη θεία Ευχαριστία0 σε σπίτια, τρώγοντας την τροφή τους γεμάτοι χαρά και με απλότητα στην καρδιά. 47Δοξολογούσαν το θεό, κι όλος ο λαός τούς εκτιμούσε. Και ο Κύριος πρόσθετε κάθε μέρα στην εκκλησία αυτούς που σώζονταν.

Θεραπεία του χωλού

3 Κάποια μέρα, ανέβαιναν μαζί ο Πέτροςκι ο Ιωάννης στο ναό, στις τρεις το απόγευμα, την ώρα της προσευχής. 2Μπρο-στά στην πύλη του ναού, που λέγεται Ωραία, έφερναν έναν άνθρωπο χωλό εκ γενετής και τον έβαζαν κάθε μέρα εκεί για να ζητάει ελεημοσύνη απ' αυτούς που έμπαιναν στο ναό.3Μόλις αυτός είδε τον Πέτρο και τον Ιωάννη που ήταν έτοιμοι να μπουν στο ναό, τούς παρακάλεσε να του δώσουν ελεημοσύνη. 40 Πέτρος έστρεψε το βλέμμα του σ' αυτόν, όπως κι ο Ιωάννης και του είπε:

«Κοίταξε μας». 50 Πέτρος τότε του είπε: «Εγώ χρήματα ασημένια και χρυσά δεν έχω· αυτό όμως που έχω, αυτό σου δίνω: στο όνομα του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, σήκω πάνω και περπάτα!» 7Και πιάνοντάς τον από το δεξί χέρι τον σήκωσε. Αμέσως στερεώθηκαν τα πόδια του και οι αστράγαλοι του, 8και μ' ένα πήδημα στάθηκε όρθιος κι άρχισε να περπατάει. Ύστερα μπήκε μαζί τους στο ναό περπατώντας και πηδώντας και δοξολογώντας το θεό.9Και τον είδαν όλοι να περπατάει και να δοξάζει το θεό. 10Τον αναγνώρισαν λοιπόν, ότι αυτός ήταν που καθόταν και ζητιάνευε στην Ωραία πύλη του ναού. Γέμισαν τότε με θαυμασμό και κατάπληξη γι' αυτό που του συνέβη.

Ομιλία του Πέτρου οτο ναό

11 Ενώ ο χωλός που θεραπεύτηκε ακολουθούσε από κοντά τον Πέτρο και τον Ιωάννη, μαζεύτηκαν γύρω τους κατάπληκτοι όλοι οι άνθρωποι στη στοά που λεγόταν «του Σολο-μώντα». 12Όταν τους είδε ο Πέτρος είπε στον κόσμο: «Ισραηλίτες, γιατί θαυμάζετε γι' αυτό, και τι μας κοιτάτε έτσι, σαν να ήταν με δική μας δύναμη ή με δική μας ευσέβεια που τον κάναμε αυτόν εδώ να περπατάει; 130 θεός του 'Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, ο θεός των προπατόρων μας, έδειξε τη δόξα του Ιησού του 'δούλου του» που εσείς τον παραδώσατε να σταυρωθεί και τον αρνηθήκατε μπροστά στον Πιλάτο, όταν εκείνος είχε αποφασίσει να τον αφήσει ελεύθερο. 14 Εσείς αρνηθήκατε τον 'άγιο και δίκαιο, και ζητήσατε να ελευθερωθεί για χάρη σας ένας φονιάς. 15Και σκοτώσατε αυτόν που έφερε τη ζωή. Ο θεός όμως τον ανέ-στησε από τους νεκρούς και αυτού του γεγονότος εμείς τώρα είμαστε μάρτυρες. 16Και τούτον εδώ, που τον βλέπετε και τον γνωρίζετε, τον στερέωσε στα πόδια του το όνομα του Ιησού και η πίστη σ' αυτόν..

17»Και τώρα, αδέρφια, ξέρω πως ό,τι κάνατε το κάνατε από άγνοια, όπως και οι άρχοντες σας. 18Έτσι πραγματοποίησε ο θεός αυτά που είχε προαναγγείλει με το στόμα όλων των 'προφητών ότι θα πάθει ο 'Μεσσίας του. 19Μετανοήστε, λοιπόν και επιστρέψτε στο θεό, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, 2°ώστε να 'ρθεί ο καιρός που ο Κύριος θα σας ανακουφίσει από τα δεινά, στέλνοντας τον Ιησού, που τον έχει χρίσει για σας Μεσσία. 21 Αυτός είναι καθορισμένος να μείνει στον ουρανό ώσπου να πραγματοποιηθούν όλα όσα είπε ο θεός με το στόμα όλων των άγιων προφητών του από πολύ παλιά.22Ο Μωυσής είπε στους προγόνους μας: Έναν προφήτη σαν κι εμένα θα σας στείλει ο Κύριος ο Θεός σας μέσα από το λαό σας. Αυτόν να ακούτε σε όλα όσα θα σας πει. 23Κι όποιος δεν ακούσει τον προφήτη αυτόν; θα αποκοπεί από το λαό και θα εξολοθρευτεί. 24Τα ίδια είπαν και όλοι οι άλλοι προφήτες από το Σαμουήλ και έπειτα, όσοι κήρυξαν και προανάγγειλαν τις μέρες αυτές. 25 Εσείς είστε τα παιδιά των προφητών και οι 'κληρονόμοι της ^διαθήκης που έδωσε ο θεός στους προγόνους μας, όταν έλεγε στον Αβραάμ: Ο απόγονος σου θα φέρει ευλογία ο' όλους τους λαούς της γης. 26Έτσι ο θεός φανέρωσε το δούλο του το Μεσσία, τον Ιησού, και τον έστειλε πρώτα σ' εσάς για να σας ευλογήσει, απομακρύνοντας τον καθένα σας από το στραβό σας δρόμο».

Ο Πέτρος και ο Ιωάννης στο συνέδριο.

4 Ενώ αυτοί μιλούσαν στο λαό, τους πλησίασαν οι 'ιερείς και ο διοικητής της φρουράς του 'ναού και οι 'Σαδδουκαίοι, 2α-γανακτισμένοι, γιατί δίδασκαν το λαό και κήρυτταν ότι η ανάσταση του Ιησού αποδεικνύει την ανάσταση των νεκρών.3Τους συνέλαβαν, λοιπόν, και τους έβαλαν στη φυλακή ως την επόμενη μέρα, γιατί ήταν κιόλας βράδυ. 4 Πολλοί όμως απ' αυτούς που άκουσαν το λόγο του Πέτρου πίστεψαν, κι ο αριθμός των αντρών στην εκκλησία έφτασε τις πέντε χιλιάδες.

5Την άλλη μέρα μαζεύτηκαν στα Ιεροσόλυμα οι άρχοντες των Ιουδαίων, οι 'πρεσβύτεροι και οι 'γραμματείς, 6καθώς και ο Αννας ο 'αρχιερέας, ο Καϊάφας, ο Ιωάννης, ο Αλέξανδρος και όσοι άλλοι κατάγονταν από οικογένεια αρχιερατική. 7Τους έβαλαν να σταθούν στη μέση και τους ρώτησαν: «Με ποια δύναμη ή στο όνομα τίνος το κάνατε αυτό εσείς;» 8Τότε ο Πέτρος, γεμάτος από το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, τους είπε: «Άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι, 9σήμερα μας δικάζετε γιατί ευεργετήσαμε έναν άρρωστο άνθρωπο και μας ρωτάτε πώς σώθηκε. 10Μάθετέ το, λοιπόν, όλοι σας και όλος ο λαός του Ισραήλ: Με τη δύναμη του ονόματος του Ιησού Χριστού του 'Ναζωραί-ου, που εσείς σταυρώσατε, κι ο θεός τον ανέστησε από τον τάφο, μ' αυτή τη δύναμη στέκεται αυτός μπροστά σας υγιής.11 Αυτός είναι ο λίθος που περιφρονήθηκε από σας τους οικοδόμους και που έγινε το πιο βασικό αγκωνάρι. 12Από κανέναν άλλο δεν μπορεί να προέλθει η σωτηρία ούτε υπάρχει άλλο πρόσωπο κάτω από τον ουρανό δοσμένο στους ανθρώπους με το οποίο να μπορούμε να σωθούμε».

13Όταν είδαν το θάρρος του Πέτρου και του Ιωάννη και κατάλαβαν ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι κι απλοϊκοί, έμειναν κατάπληκτοι. Τους ήξεραν ότι αυτοί ήταν μαζί με τον Ιησού. 14Βλέποντας όμως και τον άνθρωπο που θεραπεύτηκε να είναι μαζί τους, δεν μπορούσαν να φέρουν καμιά αντίρρηση. 15Τους διέταξαν, λοιπόν, να βγουν έξω από την αίθουσα του 'συνεδρίου και έκαναν συμβούλιο: 16«Τι να κάνουμε με τους ανθρώπους αυτούς;» έλεγαν. «Σ' όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ είναι φανερό πως μέσω αυτών έγινε ένα σπουδαίο θαύμα, και δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. 17Αλλά για να μη διαδοθεί περισσότερο στο λαό, να τους απειλήσουμε να μην ξαναμιλήσουν πια για το πρόσωπο αυτό σε κανέναν». 18Τους κάλεσαν, λοιπόν, και τους έδωσαν εντολή να μη μιλούν καθόλου ούτε να διδάσκουν για τον Ιησού. 19Τότε ο Πέτρος και ο Ιωάννης τους αποκρίθηκαν: «Αποφασίστε μόνοι σας αν είναι σωστό ενώπιον του θεού, ν' ακούμε περισσότερο εσάς ή το θεό. 2°Εμείς πάντως δεν μπορούμε να μη μιλάμε γι' αυτά που είδαμε και ακούσαμε». 21 Τότε εκείνοι τους απείλησαν πάλι και ύστερα τους άφησαν ελεύθερους, επειδή δεν εύρισκαν δικαιολογία να τους τιμωρήσουν. Φοβούνταν το λαό, γιατί όλοι δόξαζαν το θεό γι' αυτό που είχε γίνει, 22αφού ο άνθρωπος, στον οποίον έγινε το θαύμα αυτό της θεραπείας, ήταν πάνω από σαράντα ετών.

Προσευχή για ενίσχυση

23Όταν οι δύο απόστολοι απολύθηκαν, πήγαν στους αδερφούς και τους ανακοίνωσαν όσα τους είπαν οι 'αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι.24 Αυτοί, όταν τ' άκουσαν, προσευχήθηκαν όλοι μαζί στο θεό και είπαν: «Κύριε, εσύ δημιούργησες τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και όλα όσα βρίσκονται σ' αυτά. 25Εσύ είπες με το στόμα του Δαβίδ, του δούλου σου:

Γιατί φρύαξαν τα έθνη;

Γιατί οι λαοί μηχανεύτηκαν ανώφελα σχέδια;

26Παρατάχθηκαν για πόλεμο οι βασιλιάδες της γης και οι άρχοπες συγκεντρώθηκαν ο' έναν τόπο, εναντίον του Κυρίου και του Μεσσία του.

27»Πραγματικά, εναντίον του 'άγιου 'δούλου σου, του Ιησού, που εσύ τον έχρισες Μεσσία, συγκεντρώθηκαν ο 'Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος μαζί με πλήθος εθνικών και Ιουδαίων, 28για να κάνουν όσα είχε ορίσει προηγουμένως η δύναμη σου και η σοφία σου να γίνουν. ^Και τώρα, Κύριε, κοίταξε τις απειλές τους! Δώσε δύναμη στους δούλους σου να κηρύττουν το λόγο σου με θάρρος.30 Απλωσε το χέρι σου, για να γίνονται θεραπείες και θαυματουργικές αποδείξεις της δύναμής σου, στο όνομα του άγιου δούλου σου, του Ιησού».31 Όταν τελείωσαν την προσευχή, σείστηκε ο τόπος όπου ήταν συγκεντρωμένοι όλοι πλημμύρισαν από το Αγιο Πνεύμα και κήρυπαν το λόγο του θεού με θάρρος.

Η κοινοκτημοσύνη των πρώτων χριστιανών

32Όλοι όσοι πίστεψαν είχαν μία καρδιά και μία ψυχή. Κανείς δεν θεωρούσε ότι κάτι από τα υπάρχοντά του ήταν δικό του, αλλά όλα τα είχαν κοινά.33 Οι απόστολοι κήρυπαν και βεβαίωναν με μεγάλη πειστικότητα ότι ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε. Κι ο θεός έδινε σε όλους πλούσια τη χάρη του. ^Δεν υπήρχε κανείς ανάμεσά τους που να στερείται τα απαραίτητα. Γιατί όσοι είχαν χωράφια ή σπίτια τα πουλούσαν, κι έφερναν το αντίτιμο αυτών που πουλούσαν, ^και το έθεταν στη διάθεση των αποστόλων. Απ' αυτό δινόταν στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του. ^Έτσι έκανε κι ο Ιωσης, ένας 'λευίτης από την Κύπρο, που οι απόστολοι τον ονόμασαν Βαρνάβα, όνομα που μεταφράζεται «ο άνθρωπος της παρηγοριάς».37Αυτός είχε ένα χωράφι, το πούλησε κι έφερε τα χρήματα και τα έθεσε στη διάθεση των αποστόλων.

Ο Ανανίας και η Σαπφείρα

5 Το αντίθετο έγινε με κάποιον που τον έλεγαν Ανανία. Αυτός, μαζί με τη γυναίκα του τη Σαπφείρα, πούλησε ένα'κτήμα, 2 και με τη συγκατάθεση της γυναίκας του κράτησε ένα μέρος από το αντίτιμο για τον εαυτό του- το υπόλοιπο το έφερε και το έθεσε στη διάθεση των αποστόλων. 3Τότε ο Πέτρος του είπε: «Ανανία, γιατί άφησες το 'σατανά να κυριέψει την καρδιά σου; Γιατί είπες ψέματα στο Αγιο Πνεύμα και κράτησες για τον εαυτό σου ένα μέρος από το αντίτιμο του κτήματος; 4Όσο ήταν απούλητο δεν ήταν δικό σου; Κι όταν πουλήθηκε, πάλι στο χέρι σου δεν ήταν να κρατήσεις το αντίτιμο; Γιατί σκέφτηκες να κάνεις αυτό το πράγμα; Δεν είπες ψέματα σε ανθρώπους, αλλά στο θεό». 5Ακούγοντας ο Ανανίας τα λόγια αυτά έπεσε κάτω και ξεψύχησε· κι όλοι όσοι τα έμαθαν αυτά, φοβήθηκαν πολύ. 6Μερικοί νέοι πήγαν και τον ετοίμασαν για την ταφή, τον έβγαλαν έξω και τον έθαψαν.

7Είχαν περάσει περίπου τρεις ώρες, όταν μπήκε μέσα η γυναίκα του, μη γνωρίζοντας τι είχε συμβεί.8Ο Πέτρος τη ρώτησε: «Πες μου, τόσο πουλήσατε το κτήμα;» Κι αυτή είπε: «Ναι, τόσο». 90 Πέτρος τότε της λέει: «Γιατί συμφωνήσατε να προκαλέσετε το 'Πνεύμα του Κυρίου; Κοίτα, αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην πόρτα εκείνοι που έθαψαν τον άντρα σου αυτοί θα βγάλουν κι εσένα». 10Την ίδια στιγμή, αυτή έπεσε μπρος στα πόδια του και ξεψύχησε. Μπήκαν μέσα οι νέοι και τη βρήκαν νεκρή· την έβγαλαν κι αυτήν και την έθαψαν δίπλα στον άντρα της. 11 Όλη η εκκλησία και όλοι όσοι τ' άκουσαν αυτά, φοβήθηκαν πολύ.

Άλλα θαύματα των αποστόλων

12Μέσω των αποστόλων γίνονταν πολλά εκπληκτικά θαύματα στο λαό. Οι πιστοί συνήθιζαν να συγκεντρώνονται όλοι μαζί στη Στοά του Σολομώντα. 13Από τους άλλους που ήταν στο 'ναό κανείς δεν τολμούσε να προσκολληθεί σ' αυτούς, όμως ο λαός τούς είχε σε μεγάλη υπόληψη. 14Όλο και περισσότερα πλήθη από άντρες και γυναίκες πίστευαν στον Κύριο και γίνονταν μέλη της εκκλησίας. 15Ακόμη και στις πλατείες έφερναν τους ασθενείς και τους ξάπλωναν σε κρεβάτια και σε φορεία, για να πέσει πάνω σε κάποιον απ' αυτούς έστω και η σκιά του Πέτρου όταν περνούσε. 16Κι από τις πόλεις

που ήταν γύρω στην 'Ιερουσαλήμ συνέρρεε το πλήθος, φέρνοντας αρρώστους κι άλλους που τους βασάνιζαν 'πνεύματα πονηρά κι όλοι αυτοί γιατρεύονταν.

Οι απόστολοι οδηγούνται στο συνέδριο

17Τότε ο 'αρχιερέας και όλοι όσοι ήταν μαζί του, δηλαδή αυτοί που ανήκαν στο κόμμα των 'Σαδδουκαίων, γεμάτοι φθόνο 18 έπιασαν τους αποστόλους και τους έβαλαν στη φυλακή. 19Αλλά, τη νύχτα, ένας 'άγγελος Κυρίου άνοιξε τις πόρτες της φυλακής, τους έβγαλε έξω και τους είπε. 20«Πηγαίνετε στο ναό και κηρύξτε στο λαό το μήνυμα γι' αυτή την καινούρια ζωή».21 Αυτοί υπάκουσαν πήγαν πολύ πρωί στο ναό και δίδασκαν. Στο μεταξύ, έφτασε ο αρχιερέας και οι δικοί του, συγκάλεσαν το συνέδριο και όλη τη γερουσία των Ισραηλιτών, και έστειλαν στη φυλακή να φέρουν τους αποστόλους. 22Όταν όμως πήγαν οι φύλακες, δεν τους βρήκαν στη φυλακή. Γύρισαν λοιπόν και ανάφεραν: 23 «Τη φυλακή τη βγήκαμε κλεισμένη και καλά ασφαλισμένη οι φύλακες στέκονταν μπροστά στις πόρτε όταν όμως ανοίξαμε, δε βρήκαμε κανέναν μέσα». 24 Μόλις άκουσαν τα λόγια αυτά, ο διοικητής της φρουράς του ναού και οι αρχιερείς απορούσαν κι έλεγαν τι να συνέβη με τους αποστόλους. 25Τότε έφτασε κάποιος και τους ανάγγειλε: «Οι άνθρωποι που βάλατε στη φυλακή, βρίσκονται στο ναό και διδάσκουν το λαό». 26Τότε ο διοικητής πήγε μαζί με τη φρουρά και τους έφερε,· όχι με τη βία, γιατί φοβούνταν μη 'λιθοβοληθούν από το λαό.

27Τους έφεραν λοιπόν και τους έβαλαν να σταθούν μπροστά στο συνέδριο. Ο αρχιερέας τούς ρώτησε:28 «Δε σας διατάξαμε να μη διδάσκετε για τον άνθρωπο αυτόν; Εσείς γεμίσατε την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία σας, και θέλετε να ρίξετε πάνω μας το κρίμα για το θάνατο αυτού του ανθρώπου!» ^Ο Πέτρος όμως και οι άλλοι απόστολοι είπαν: «Πιο πολύ πρέπει να υπακούμε στο θεό παρά στους ανθρώπους. ^Ο θεός των προγόνων μας ανέστησε τον Ιησού, που εσείς τον σκοτώσατε κρεμώντας τον στο ξύλο του σταυρού.31 Αυτόν ο θεός τον ανύψωσε με την κραταιά δύναμη του στη θέση του αρχηγού και του σωτήρα, για να δώσει στους Ισραηλίτες την ευκαιρία να μετανοήσουν και να λάβουν συγχώρηση για τις αμαρτίες τους. 32Μάρτυρες ότι είναι αλήθεια αυτά που λέμε είμαστε εμείς και το Αγιο Πνεύμα, που ο θεός το έδωσε σ' όσους του είναι υπάκουοι».

33Τα μέλη του συνεδρίου, όταν τ' άκουσαν αυτά, έγιναν έξαλλοι και ήθελαν να τους σκοτώσουν. 34Τότε πήρε το λόγο ένας Λαρισαίος που ήταν μέλος του συνεδρίου και τον έλεγαν Γαμαλιήλ. Αυτός ήταν δάσκαλος του 'νόμου, και τον εκτιμούσε όλος ο λαός. Διέταξε να βγάλουν για λίγο έξω τους αποστόλους 35και είπε στο συνέδριο: «Ισραηλίτες, σκεφτείτε καλά τι θα κάνετε με τους ανθρώπους αυτούς. 36Γιατί πριν από λίγον καιρό ξεσηκώθηκε ο θευδάς κι έκανε τον σπουδαίο, και πήγαν μαζί του περίπου τετρακόσιοι άντρες. Ο ίδιος σκοτώθηκε, όμως, διαλύθηκαν όλοι οι οπαδοί του και το κίνημα έσβησε. 37Ύστερα απ' αυτόν ξεσηκώθηκε ο Ιούδας ο Γαλιλαίος, τον καιρό της απογραφής, και παρέσυρε στην επανάστασή του πολύ κόσμο. Το ίδιο κι εκείνος σκοτώθηκε, και όλοι οι οπαδοί του διασκορπίστηκαν. 38Γι' αυτό και στην περίπτωση αυτή σας λέω: μην ασχολείστε μ' αυτούς τους ανθρώπους και ελευθερώστε τους. Γιατί, αν αυτό που σκέφτονται ή αυτό που κάνουν προέρχεται από ανθρώπινη δύναμη, θα διαλυθεί μόνο του. 39Αν όμως προέρχεται από το θεό, δε θα μπορέσετε να το διαλύσετε -για να μη σας πω ότι μπορεί να βρεθείτε τελικά και θεομάχοι».

Τα μέλη του συνεδρίου πείστηκαν από τα λόγια του, 40προσκάλεσαν τους αποστόλους και αφού τους έδειραν, τους διέταξαν να μην κηρύπουν για τον Ιησού ύστερα τους απέλυσαν. 41 Οι απόστολοι έφυγαν από το συνέδριο χαρούμενοι, γιατί ο θεός τούς είχε αξιώσει να κακοποιηθούν για χάρη του Χριστού. 42Και κάθε μέρα στο ναό και στα σπίτια δε σταματούσαν να διδάσκουν και να φέρνουν το χαρούμενο μήνυμα ότι ήρθε ο 'Μεσσίας, κι αυτός είναι ο Ιησούς.

Η εκλογή των εφτά Διακόνων

6 Εκείνες τις μέρες, καθώς μεγάλωνε ο αριθμός των μαθητών, άρχισαν να παραπονιούνται οι ελληνόφωνοι πιστοί εναντίον των εβραιοφώνων, ότι στην καθημερινή διανομή των τροφίμων δεν φρόντιζαν τις ελληνόφωνες χήρες όσο έπρεπε. 2Τότε οι δώδεκα απόστολοι σύναξαν όλους τους μαθητές και τους είπαν: «Δεν είναι σωστό εμείς ν' αφήσουμε το κήρυγμα του λόγου του θεού και να ασχολούμαστε με διανομές τροφίμων. 3 Φροντίστε, λοιπόν, αδελφοί, να εκλέξετε απ' ανάμεσά σας εφτά άντρες με καλή φήμη, γεμάτους από τη σοφία του Αγίου Πνεύματος, θα ορίσουμε αυτούς να κάνουν αυτό το έργο,4κι εμείς θα αφιερωθούμε αποκλειστικά στην προσευχή και στο έργο του κηρύγματος». 5Μ' αυτά τα λόγια συμφώνησε όλη η κοινότητα. Έτσι διάλεξαν το Στέφανο, άνθρωπο γεμάτον πίστη και Αγιο Πνεύμα επίσης το Φίλιππο, τον Πρόχορο, το Νικάνορα, τον Τίμωνα, τον Παρμενά και το Νικόλαο από την Αντιόχεια, ο οποίος προηγουμένως είχε προσχωρήσει στον Ιουδαϊσμό. 6 Η κοινότητα τους έφερε μπροστά στους αποστόλους, οι οποίοι προσευχήθηκαν κι έβαλαν τα χέρια πάνω στα κεφάλια αυτών των εφτά.

7Στο μεταξύ ο λόγος του θεού είχε μεγάλη διάδοση. Ο αριθμός των μαθητών στην 'Ιερουσαλήμ μεγάλωνε πολύ. Ακόμη και πάρα πολλοί 'ιερείς αποδέχονταν την πίστη.

Η σύλληψη του Στεφάνου

80 Στέφανος, εξάλλου, γεμάτος πίστη και δύναμη, έκανε μεγάλα και καταπληκτικά θαύματα ανάμεσα στο λαό.9Μερικοί από τη 'συναγωγή που λεγόταν «των Λιβερτίνων», καθώς και μερικοί Κυρηναίοι και Αλεξανδρινοί, κι άλλοι από την Κιλικία κι από την επαρχία της 'Ασίας, άρχισαν να λογομαχούν με το Στέφανο. 10Δεν μπορούσαν όμως ν' αντιμετωπίσουν τη σοφία και το Αγιο Πνεύμα που τον φώτιζε όταν αυτός μιλούσε. 11 Τότε έβαλαν ανθρώπους να πουν ότι τον άκουσαν να λέει λόγια βλάσφημα για το Μω-υσή και για το θεό. 12κι έτσι ξεσήκωσαν το λαό, τους 'πρεσβυτέρους και τους 'γραμματείς. Πήγαν, λοιπόν, και τον συνέλαβαν και τον έσυραν στο 'συνέδριο. 13Εκεί παρουσίασαν ψευδομάρτυρες που έλεγαν: «Ο άνθρωπος αυτός συνεχώς λέει βλάσφημα λόγια εναντίον του 'αγίου 'ναού και εναντίον του 'νόμου. 14Τον έχουμε ακούσει να λέει ότι αυτός ο Ιησούς ο 'Ναζωραίος θα γκρεμίσει το ναό και θ' αλλάξει τους θεσμούς που μας παρέδωσε ο Μωυσής». 15Όλα τα μέλη του συνεδρίου κοίταξαν το Στέφανο και είδαν ότι το πρόσωπο του έλαμπε σαν να ήταν πρόσωπο 'αγγέλου.

Ο λόγος του Στεφάνου

7 Τότε ρώτησε ο 'αρχιερέας το Στέφανο: «Έτσι έχουν τα πράγματα;» 20 Στέφανος αποκρίθηκε: «Αδερφοί και πατέρες, ακούστε: Ο δοξασμένος θεός φανερώθηκε στον προπάτορά μας τον 'Αβραάμ όταν ήταν στη 'Μεσοποταμία, πριν έρθει να κατοικήσει στη 'Χαρράν, 3 και του είπε: Φύγε από την πατρίδα σου κι από τους συγγενείς σου, και πήγαινε στη χώρα που θα σου δείξω. 4 Εκείνος τότε έφυγε από τη χώρα των Χαλδαίων και πήγε να κατοικήσει στη Χαρράν. Από 'κει, όταν πέθανε ο πατέρας του, ο θεός τον έφερε να κατοικήσει σ' ετούτη τη χώρα, που κι εσείς τώρα κατοικείτε. 5Όμως δεν του έδωσε τότε ιδιοκτησία ούτε ένα μέτρο γης, αλλά του υποσχέθηκε να τη δώσει σ' αυτόν, και μετά το θάνατο του στους απογόνους του, αν και ο Αβραάμ δεν είχε ακόμη παιδί. 60 θεός δηλαδή του είπε: Οι απόγονοι σου θα ζήσουν σαν ξένοι σε ξένη χώρα· τετρακόσια χρόνια θα είναι υπόδουλοι και θα τους κακομεταχειριστούν. 7Το έθνος που θα τους υποδουλώσει θα το τιμωρήσω εγώ, είπε ο θεός· ύστερα θα φύγουν από 'κει και θα με λατρέψουν ο' αυτόν εδώ τον τόπο. 8Τότε ο θεός έκανε μαζί του 'διαθήκη, που σημάδι της είναι η 'περι-τομή. Έτσι όταν απέκτησε ύστερα ο Αβραάμ το γιο του τον Ισαάκ, του έκανε την όγδοη μέρα περιτομή το ίδιο έκανε κι ο Ισαάκ στον Ιακώβ και ο Ιακώβ στους δώδεκα γιους του, τους προπάτορες των φυλών μας.

9»Οι δώδεκα γιοι του Ιακώβ ζήλεψαν τον Ιωσήφ και τον πούλησαν στην Αίγυπτο. 0 θεός όμως ήταν μαζί του 10και τον γλίτωσε απ' όλα του τα δεινά. Του έδωσε χάρη και σοφία τόση που ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, τον διόρισε διοικητή της χώρας και διαχειριστή όλης της βασιλικής περιουσίας. 11 Κατόπιν έπεσε φοβερή πείνα σ' όλη την Αίγυπτο και τη 'Χαναάν, και οι προπάτο-ρές μας δεν έβρισκαν τίποτε να φάνε. 12Όταν ο Ιακώβ άκουσε ότι στην Αίγυπτο υπήρχε σιτάρι, έστειλε τους προπάτορές μας εκεί. Πήγαν την πρώτη φορά, 13 και τη δεύτερη φανερώθηκε ο Ιωσήφ στους αδερφούς του έτσι έμαθε ο Φαραώ την καταγωγή του Ιωσήφ. 14Έστειλε τότε ο Ιωσήφ και κάλεσε κοντά του τον πατέρα του τον Ιακώβ και όλους τους συγγενείς του, εβδομήντα πέντε άτομα. 15Έτσι ο Ιακώβ κατέβηκε στην Αίγυπτο, όπου και πέθανε αυτός και οι προπάτορές μας. 16Αργότερα τα οστά τους μεταφέρθηκαν στη Συχέμ, όπου και θάφτηκαν στο μνήμα που είχε αγοράσει ο Αβραάμ από τα παιδιά τού Εμμόρ του Συχεμίτη, πληρώνοντας το αντίτιμο σε ασήμι.

17»Καθώς πλησίαζε ο καιρός να εκπληρωθεί η υπόσχεση που είχε δώσει με 'όρκο ο θεός στον Αβραάμ, ο λαός Ισραήλ πλήθαινε στην Αίγυπτο και γίνονταν όλο και πιο πολυάριθμοι. 18Τότε ανέλαβε την εξουσία στην Αίγυπτο ένας άλλος βασιλιάς, που δε γνώριζε τον Ιωσήφ. 19Αυτός έβαλε κακό σχέδιο στο νου του και προσπάθησε να εξολοθρέψει το γένος μας, υποχρεώνοντας τους προπάτορές μας ν' αφήνουν έκθετα τα βρέφη τους, ώστε να μη ζούν. ^Εκείνο τον καιρό γεννήθηκε ο Μωυσής και ήταν αρεστός στο θεό' ανατράφηκε τρεις μήνες στο σπίτι του πατέρα του 21 και όταν τον άφησαν έκθετο, τον πήρε η θυγατέρα του Φαραώ και τον ανέθρεψε σαν δικό της γιο. ^Ο Μωυσής μορφώθηκε με όλη τη σοφία των Αιγυπτίων και ήταν δυνατός στα λόγια και στα έργα.

23 »Όταν έγινε σαράντα ετών, του γεννήθηκε η επιθυμία να γνωρίσει τα αδέρφια του, τους Ισραηλίτες. 24Τότε είδε κάποιον που τον κακοποιούσε αναίτια ένας Αιγύπτιος πήρε το μέρος του και υπερασπίστηκε τον καταπιεζόμενο, σκοτώνοντας τον Αιγύπτιο. 25Νόμιζε ότι οι συμπατριώτες του θα καταλάβαιναν πως ο θεός ήθελε να τους δώσει την ελευθερία τους μέσω αυτού, εκείνοι όμως δεν το κατάλαβαν. 26Την άλλη μέρα είδε δυο Ισραηλίτες να φιλονικούν και προσπαθούσε να τους συμφιλιώσει: "Για ακούστε εδώ:" τους έλεγε, "εσείς είστε αδέρφια' γιατί μαλώνετε;" 27Αυτός όμως που είχε το άδικο τον έσπρωξε και του είπε: Ποιος σε διόρισε άρχοντα και δικαστή μας; 28Μήπως Θέλεις να με σκοτώσεις, όπως σκότωσες χτες τον Αιγύπτιο; 29Όταν άκουσε ο Μωυσής τα λόγια αυτά, έφυγε και εγκαταστάθηκε στη 'Μαδιάμ. Εκεί απέκτησε δύο παιδιά.

30 »Όταν συμπληρώθηκαν σαράντα χρόνια από τότε, του φανερώθηκε στην έρημο του όρους Σινά ένας 'άγγελος μέσα στην πύρινη φλόγα που έβγαινε από μια βάτο.31 Όταν είδε το φαινόμενο αυτό ο Μωυσής, ξαφνιάστηκε. Κι ενώ πλησίαζε να δει τι συμβαίνει, ακούστηκε η φωνή του Κυρίου να του λέει:

32Έγώ είμαι ο Θεός των προγόνων σου, ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ. Ο Μωυσής τρόμαξε και δεν τολμούσε να κοιτάξει προς τα 'κει. 33Τότε ο Κύριος του είπε: βγάλε τα υποδήματα από τα πόδια σου' γιατί ο τόπος όπου στέκεσαι είναι 'άγιος. 34Εέρω καλά τα βάσανα του λαού μου στην Αίγυπτο και άκουσα το στεναγμό τους, γι' αυτό κατέβηκα να τους γλιτώσω. Έλα λοιπόν τώρα, να σε στείλω στην Αίγυπτο.

35 »Αυτόν, λοιπόν, το Μωυσή που τον είχαν απαρνηθεί όταν του είπαν ποιος σε διόρισε άρχοντα και δικαστή, αυτόν ο θεός τον έστειλε άρχοντα και ελευθερωτή μέσω του αγγέλου που του φανερώθηκε στη βάτο. ^Αυτός τους οδήγησε στην ελευθερία, αφού έκανε καταπληκτικά θαύματα στην Αίγυπτο και στην 'Ερυθρά θάλασσα, καθώς και στην έρημο σαράντα χρόνια.37Αυτός είναι ο Μωυσής που είπε στους Ισραηλίτες: Έναν 'προφήτη σαν κι εμένα Θα αναδείξει για σας ο Θεός από σας τους ίδιους· αυτόν να ακούτε. 38Αυτός, όταν συγκεντρώθηκε ο λαός στην έρημο, μεσολάβησε ανάμεσα στον άγγελο που του μιλούσε στο όρος Σινά και στους προγόνους μας, κι αυτός παρέλαβε λόγια που οδηγούσαν στη ζωή, για να μας τα μεταδώσει.

39»Οι πρόγονοι μας τότε δε θέλησαν να υπακούσουν σ' αυτόν, αλλά τον παραμέρισαν και νοστάλγησαν την Αίγυπτο.40ΙΤ αυτό είπαν στον 'Ααρών: Φτιάξε μας Θεούς για να πηγαίνουν μπροστά να μας δείχνουν το δρόμο' γιατί αυτός ο Μωυσής που μας έβγαλε από την Αίγυπτο δεν ξέρουμε τι απέγινε. 41 Τότε επίσης ήταν που κατασκεύασαν ένα μοσχάρι και πρόσφεραν θυσία σ' εκείνο το είδωλο  και γιόρταζαν για να τιμήσουν αυτό που είχαν φτιάξει με τα χέρια τους. 42Έτσι κι ο θεός τούς αποστράφηκε και τους άφησε να λατρεύουν τα αστέρια τ' ουρανού, όπως γράφει στο βιβλίο των προφητών: μήπως μου προσφέρατε σφαχτά και 'Θυσίες σαράντα χρόνια στην έρημο, Ισραηλίτες;  αλλά περιφέρατε τη σκηνή του 43Μολόχ και το αστέρι του Θεού σας Ρεμφάν, τα είδωλα που φτιάξατε για να τα προοκυνότε. Γι' αυτό κι εγώ θα σας εξορίσω πέρα από τη 'Βαβυλώνα.

44 »Στην έρημο οι προγονοί μας είχαν τη 'σκηνή του Μαρτυρίου, που ο θεός είχε διατάξει το Μωυσή να την κατασκευάσει σύμφωνα με το υπόδειγμα που του είχε φανερωθεί. 45Τη σκηνή εκείνη την παρέλαβαν οι πρόγονοι μας της επόμενης γενιάς και την έφεραν μαζί τους στη χώρα που κατέλαβαν με τον Ιησού του Ναυή, καθώς ο θεός έδιωχνε από μπροστά τους όλα τα έθνη που κατοικούσαν εκεί. Και τη διατήρησαν ως την εποχή του Δαβίδ. 46Αυτός απέκτησε την εύνοια του θεού και ζήτησε την άδεια να χτίσει κατοικία για το θεό τού Ιακώβ. 47Την κατοικία αυτή την έχτισε για το θεό ο Σολομών. 48Ο Ύψιστος όμως δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς. Όπως λέει ο προφήτης:

49 Ο ουρανός είναι ο Θρόνος μου, κι η γη είναι το στήριγμα για ν' ακουμπούν τα πόδια μου.

Τι οπίτι Θα μου χτίσετε; λέει ο Κύριος, και ποιος μπορεί να είναι ο τόπος της κατοικίας μου;

50 Εγώ δεν τα 'φτιαξα όλα αυτά;

51 »Σκληροτράχηλοι! Η καρδιά σας είναι πορωμένη και τ' αυτιά σας κλειστά. Πάντοτε αντιστέκεστε στο Αγιο Πνεύμα" όπως οι πρόγονοι σας, το ίδιο κι εσείς.

52»Ποιον από τους προφήτες δεν καταδίωξαν οι πρόγονοι σας; θανάτωσαν αυτούς που προφήτεψαν τον ερχομό του Δίκαιου 'Μεσσία, που κι εσείς τώρα γίνατε προδότες και φονιάδες του, 53εσείς οι ίδιοι που λάβατε το νόμο του θεού μέσω αγγέλων αλλά δεν τον τηρήσατε!»

Ο λιθοβολισμός του Στεφάνου

54Όταν τ' άκουσαν αυτά οι αρχιερείς, εξαγριώθηκαν και έτριζαν τα δόντια τους ε-

ναντίον του Στεφάνου. 55Αυτός όμως γεμάτος από το Αγιο Πνεύμα, ατένισε τον ουρανό και είδε τη 'δόξα του θεού και τον Ιησού να στέκεται στα 'δεξιά του θεού' 56και είπε: «Να, βλέπω τον ουρανό ανοιχτό και τον Ύιό του Ανθρώπου να στέκεται στα δεξιά του θεού». 57Τότε αυτοί έβγαλαν μια μεγάλη κραυγή κι έκλεισαν τ' αυτιά τους  όρμησαν όλοι μαζί καταπάνω του,58 τον έσυραν έξω από την πόλη και τον 'λιθοβολούσαν. Οι μάρτυρες κατηγορίας, που θα 'ριχναν πρώτοι τις πέτρες, απέθεταν τα ρούχα τους στα πόδια ενός νεαρού που λεγόταν Σαύλος. 59 Ενώ αυτοί τον λιθοβολούσαν, ο Στέφανος προσευχόταν και έλεγε: «Κύριε Ιησού, δέ-ξου το πνεύμα μου». ^Ύστερα έπεσε στα γόνατα και φώναξε δυνατά: «Κύριε, μην τους λογαριάσεις την αμαρτία αυτή». Και μ' αυτά τα λόγια, ξεψύχησε.

Ο Σαύλος διώκει την Εκκλησία

Ο Σαύλος επικροτούσε τη θανάτωση του Στεφάνου.

8 Εκείνη την ημέρα έγινε μεγάλος διωγμός στην εκκλησία των 'Ιεροσολύμων κι όλοι διασκορπίστηκαν στα χωριά της Ιουδαίας και της 'Σαμάρειας, εκτός από τους αποστόλους. 2Το Στέφανο τον έθαψαν μερικοί άντρες ευλαβείς και τον θρήνησαν πολύ. 3Στο μεταξύ ο Σαύλος ρήμαζε την εκκλησία· έμπαινε με τη βία στα σπίτια, έσερνε έξω άντρες και γυναίκες και τους έριχνε στη φυλακή.

Ο Φίλιππος στη Σαμάρεια

4 Εκείνοι που είχαν διασκορπιστεί διέσχισαν τη χώρα κηρύττοντας το ευαγγέλιο. 5Έτσι κι ο Φίλιππος, κατέβηκε σε μια πόλη της Σαμάρειας και τους κήρυπε ότι ο Ιησούς είναι ο 'Μεσσίας. 60 κόσμος όλος με μια καρδιά πρόσεχε αυτά που έλεγε ο Φίλιππος, ακούγοντάς τον και βλέποντας τα θαύματα που έκανε. 7Από πολλούς, που είχαν 'πνεύματα δαιμονικά, αυτά έβγαιναν φωνάζοντας με δυνατή φωνή, και πολλοί παραλυτικοί και κουτσοί θεραπεύονταν. 8Έτσι, στην πόλη εκείνη έγινε μεγάλη χαρά.

Ο μάγος Σίμων

9Στην ίδια πόλη υπήρχε από καιρό κάποιος που λεγότανε Σίμων. Αυτός, με διάφορες μαγείες άφηνε κατάπληκτο το λαό της Σαμάρειας και παράσταινε τον μεγάλο. 10Όλοι, μικροί και μεγάλοι, τον ακολουθούσαν και έλεγαν: «Αυτός είναι η Μεγάλη Δύναμη του θεού». 11 Και τον ακολουθούσαν, γιατί για αρκετόν καιρό τούς είχε καταπλήξει με τις μαγείες του. 12Όταν όμως πίστεψαν στο Φίλιππο, που κήρυττε τη χαρμόσυνη είδηση για τη 'βασιλεία του θεού και για τη σωτηρία μέσω του Ιησού Χριστού, βαφτίζονταν άντρες και γυναίκες.13 Πίστεψε και ο Σίμων, βαφτίστηκε και προσκολλήθηκε στο Φίλιππο· και βλέποντας να γίνονται μεγάλα θαύματα έμενε κατάπληκτος.

14Όταν έμαθαν οι απόστολοι στα Ιεροσόλυμα ότι η Σαμάρεια δέχτηκε το λόγο του θεού, τούς έστειλαν τον Πέτρο και τον Ιωάννη. 15Αυτοί πήγαν εκεί και προσευχήθηκαν για να λάβουν το Αγιο Πνεύμα όσοι είχαν βαφτιστεί. 16Και τούτο, γιατί το Αγιο Πνεύμα δεν είχε κατεβεί σε κανέναν απ' αυτούς απλώς ήταν βαφτισμένοι στο όνομα του Κυρίου Ιησού. 17Τότε, καθώς οι απόστολοι έθεταν τα χέρια πάνω τους, εκείνοι λάβαιναν το Αγιο Πνεύμα. 18Όταν είδε ο Σίμων ότι με το να θέτουν τα χέρια τους οι απόστολοι πάνω σ' αυτούς τους ανθρώπους, δινόταν το Αγιο Πνεύμα, έφερε χρήματα σ' αυτούς 19και τους είπε: «Δώστε και σ' εμένα αυτήν την εξουσία, ώστε σ' όποιον επιθέτω τα χέρια μου, να λαβαίνει Αγιο Πνεύμα». 2°0 Πέτρος τότε του είπε: «Να χαθείς κι εσύ και τα λεφτά σου! Γιατί φαντάστηκες πως η δωρεά του θεού μπορεί ν' αποκτηθεί με χρήματα. 21 Καμιά σχέση δεν έχεις εσύ με το ευαγγέλιο που κηρύττουμε. Γιατί η καρδιά σου δεν είναι ίσια μπροστά στο θεό. 22 Μετανόησε λοιπόν και παράτησε την κακή σου αυτή πρόθεση. Παρακάλεσε τον Κύριο, μήπως σε συγχωρήσει γι' αυτό που σκέφτηκες 23γιατί σε βλέπω να είσαι γεμάτος κακία και κυριευμένος από την αδικία».24Ο Σίμων αποκρίθηκε και είπε: «Παρακαλέστε εσείς για μένα το θεό να μη μου συμβεί τίποτε απ' αυτά που είπατε».

25Ύστερα απ' αυτά ο Πέτρος και ο Ιωάννης έδωσαν τη μαρτυρία τους και κήρυξαν το λόγο του Κυρίου, και μετά γύρισαν στα Ιεροσόλυμα. Στο δρόμο κήρυξαν το ευαγγέλιο σε πολλά χωριά των Σαμαρειτών.

Ο Φίλιππος και ο Αιθίοπας

26Ένας 'άγγελος Κυρίου είπε στο Φίλιππο: «Σήκω και πήγαινε κατά το νότο, στο δρόμο που κατεβαίνει από την Ιερουσαλήμ στη Γάζα». Ο δρόμος αυτός είναι ερημικός. 27 Ο Φίλιππος σηκώθηκε και πήγε. Συγχρόνως, ένας Αιθίοπας 'ευνούχος, αξιωματικός στην υπηρεσία της Κανδάκης, δηλαδή της βασίλισσας των Αιθιόπων, και διαχειριστής των οικονομικών της, που είχε έρθει να προσκυνήσει στην Ιερουσαλήμ, 28γύριζε τώρα στη πατρίδα του. Καθόταν στο αμάξι του και διάβαζε τον 'προφήτη Ησαΐα. ^Το Αγιο Πνεύμα είπε στο Φίλιππο: «Πλησίασε και περπάτα κοντά στο αμάξι αυτό». ^Ο Φίλιππος έτρεξε κοντά και άκουσε τον Αιθίοπα να διαβάζει τον προφήτη Ησαία. Τότε τον ρώτησε: «Αραγε, καταλαβαίνεις αυτά που διαβάζεις;» 31 Εκείνος απάντησε: «Πώς θα μπορούσα να καταλάβω αν δε με οδηγήσει κάποιος;» Παρακάλεσε, λοιπόν, το Φίλιππο ν' ανέβει και να καθίσει μαζί του. 32Η περικοπή της 'Γραφής, που διάβαζε, ήταν η εξής:

Σαν πρόβατο οδηγήθηκε στη σφαγή, και σαν το αρνί που παραμένει άφωνο μπροστά σ' αυτόν που το κουρεύει, έτσι κι αυτός δεν ανοίγει το στόμα του.

33Καταδικάστηκε σε ταπεινωτικό θάνατο και του αρνήθηκαν τη δίκαιη κρίση.

Εξάλειψαν τη ζωή του από το πρόσωπο της γης-ποιος μπορεί να μετρήσει τους απογόνους του;

340 ευνούχος είπε στο Φίλιππο: «Πες μου, σε παρακαλώ, για ποιον το λέει αυτό ο προφήτης: για τον εαυτό του ή για κανέναν άλλο;» ^Τότε ο Φίλιππος, παίρνοντας ευκαιρία από το κομμάτι αυτό της Γραφής, άρχισε να του κηρύπει το χαρμόσυνο μήνυμα για τον Ιησού. 36Καθώς προχωρούσαν στο δρόμο, έφτασαν σ' έναν τόπο που είχε νερό. Τότε ο ευνούχος λέει: «Να νερό* τι με εμποδίζει να βαφτιστώ;» 370 Φίλιππος του απάντησε: «Αν πιστεύεις μ' όλη σου την καρδιά, μπορείς να βαφτιστείς». Ο ευνούχος αποκρίθηκε: «Πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο 'Υιός του θεού». ^Κι αμέσως διέταξε να σταματήσει το αμάξι- κατέβηκαν κι οι δυο στο νερό, ο Φίλιππος και ο ευνούχος, κι ο Φίλιππος τον βάφτισε. ^Όταν βγήκαν έξω από το νερό, το Πνεύμα του Κυρίου άρπαξε το Φίλιππο και δεν τον ξαναείδε πια ο ευνούχος, ο οποίος συνέχισε το ταξίδι του γεμάτος χαρά. ^0 Φίλιππος βρέθηκε στην Άζωτο. Από 'κει, κι ώσπου να φτάσει στην Καισάρεια, κήρυπε το ευαγγέλιο σ' όλες τις πόλεις απ' όπου περνούσε.

Η μεταστροφή του Σαύλου

(Πρ 22,6-16 26,12-18)

9 Στο μεταξύ ο Σαύλος συνέχιζε να έχει απειλητικές και φονικές διαθέσεις για τους μαθητές του Κυρίου' πήγε μάλιστα στον 'αρχιερέα 2και του ζήτησε συστατικές επιστολές για τις 'συναγωγές στη Δαμασκό. Ήθελε να φέρει δεμένους στην 'Ιερουσαλήμ όποιους θα 'βρίσκε εκεί να ακολουθούν την οδό του Κυρίου, άντρες και γυναίκες.3Καθώς πήγαινε και πλησίαζε στην Δαμασκό, ξαφνικά τον φώτισε μια αστραπή από τον ουρανό. 4Αυτός έπεσε στη γη κι άκουσε μια φωνή να του λέει: «Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις;» 5«Ποιος είσαι, Κύριε;» ρώτησε. Κι ο Κύριος του απάντησε: «Εγώ είμαι ο Ιησούς, που εσύ τον καταδιώκεις. 6Σήκω όμως και μπες στην πόλη- εκεί θα σου πούνε τι πρέπει να κάνεις». 70ι άντρες που συνόδευαν το Σαύλο έμειναν μ' ανοιχτό το στόμα, γιατί άκουγαν τη φωνή, δεν έβλεπαν όμως κανένα. 8Αυτός σηκώθηκε πάνω κι ενώ τα μάτια του ήταν ανοιχτά, δεν έβλεπε τίποτε. Οι συνοδοί του τότε τον έπιασαν από το χέρι και τον οδήγησαν στη Δαμασκό. 9Τρεις μέρες ήταν τυφλός. Στο διάστημα αυτό ούτε έφαγε ούτε ήπιε.

10Εκεί στη Δαμασκό ζούσε ένας μαθητής που τον έλεγαν Ανανία. Σ' αυτόν φανερώθηκε σε όραμα ο Κύριος και του είπε: «Ανανία!» Εκείνος απάντησε: «Ορίστε, Κύριε!» 11 «Σήκω», του λέει ο Κύριος, «και πήγαινε στην οδό που λέγεται Ευθεία. Εκεί, στο σπίτι του Ιούδα, ζήτησε κάποιον από την Ταρσό που λέγεται Σαύλος. Αυτή τη στιγμή προσεύχεται, 12 και είδε σε όραμα κάποιον που λέγεται Ανανίας να μπαίνει και ν' ακουμπάει πάνω του το χέρι του για να ξαναβρεί το φως του».

130 Ανανίας απάντησε: «Κύριε, έχω ακούσει από πολλούς πόσα δεινά έχει προκαλέσει αυτός ο άνθρωπος στους πιστούς σου στην Ιερουσαλήμ. 14Κι εδώ που ήρθε, έχει εξουσιοδότηση από τους αρχιερείς να συλλάβει όλους όσοι ομολογούν το όνομά σου». 15«Πήγαινε», του λέει ο Κύριος, «γιατί αυτόν εγώ τον διάλεξα για να τον χρησιμοποιήσω ως όργανο που θα με κάνει γνωστό στα έθνη και στους άρχοντές τους, και στον ισραηλιτικό λαό.16Κι εγώ θα του δείξω πόσα θα πρέπει να πάθει για χάρη του ονόματος μου».

17Τότε ο Ανανίας έφυγε και πήγε σ' εκείνο το σπίτι. Ακούμπησε τα χέρια του πάνω στο Σαούλ και του είπε: «Σαούλ, αδερφέ, ο Κύριος, ο Ιησούς, αυτός που σου φανερώθηκε στο δρόμο καθώς ερχόσουν, με έστειλε για να ξαναβρείς το φως σου και να γεμίσεις με Αγιο Πνεύμα». 18Αμέσως τότε έπεσαν από τα μάτια του κάτι σαν λέπια και ξα-ναβρήκε το φως του. Σηκώθηκε, βαφτίστηκε,19και κατόπιν έφαγε και συνήλθε.

Το κήρυγμα του Σαύλου στη Δαμασκό

Ο Σαύλος έμεινε μερικές μέρες με τους μαθητές που ήταν στη Δαμασκό. 2°Από την πρώτη στιγμή κήρυπε στις συναγωγές ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του θεού.21 Όλοι όσοι τον άκουγαν έμεναν κατάπληκτοι και έλεγαν: «Μα αυτός δεν είναι εκείνος που καταδίωξε στην Ιερουσαλήμ αυτούς που πιστεύουν στον Ιησού; Κι εδώ γι' αυτό δεν έχει έρθει, για να τους πάει δεμένους στους αρχιερείς;» 22 Ο Σαύλος όμως ενισχυόταν όλο και περισσότερο και δημιουργούσε σύγχυση στους Ιουδαίους που κατοικούσαν στη Δαμασκό, αποδεικνύοντάς τους ότι ο Ιησούς είναι ο 'Μεσσίας.

23Ύστερα από αρκετές μέρες, οι Ιουδαίοι αποφάσισαν να τον σκοτώσουν.24 Η επιβουλή τους όμως έγινε γνωστή στο Σαύλο. Επιτηρούσαν τις πύλες μέρα και νύχτα για να τον σκοτώσουν. 25Αλλά οι μαθητές του τον πήραν, τον έβαλαν μέσα σ' ένα καλάθι και με σχοινί τον κατέβασαν νύχτα από το τείχος.

Ο Σαύλος στην Ιερουσαλήμ

26Ο Σαύλος πήγε στην Ιερουσαλήμ και προσπαθούσε να συνδεθεί με τους μαθητές. Όλοι όμως τον φοβούνταν και δεν πίστευαν ότι είναι μαθητής. 27Τότε ο Βαρνάβας τον πήρε και τον πήγε στους αποστόλους και τους διηγήθηκε πώς είδε στο δρόμο τον Κύριο, πώς ο Κύριος του μίλησε, και πώς κήρυπε στη Δαμασκό με τόλμη τον Ιησού. 28Έτσι ο Σαύλος συναναστρεφόταν μαζί τους στα Ιεροσόλυμα και κήρυπε με θάρρος τον Κύριο Ιησού. ^Ιδίως μιλούσε και συζητούσε με τους ελληνόφωνους Εβραίους. Αυτοί όμως ήθελαν να τον σκοτώσουν. ^Όταν το έμαθαν οι αδερφοί, τον οδήγησαν στην Καισάρεια κι από 'κει τον έστειλαν στην Ταρσό.

31 Έτσι, λοιπόν, οι εκκλησίες σ' όλη την Ιουδαία, τη Γαλιλαίο και τη 'Σαμάρεια είχαν ειρήνη, στερεώνονταν και πορεύονταν με αφοσίωση στον Κύριο, και με την ενίσχυση του Αγίου Πνεύματος πλήθαιναν.

Η θεραπεία του Αινέα

32 Περνώντας ο Πέτρος απ' όλες αυτές τις εκκλησίες, κατέβηκε και στους χριστιανούς που κατοικούσαν στη Λύδδα. 33 Εκεί βρήκε κάποιον άνθρωπο που λεγόταν Αινέ-ας. Αυτός ήταν οχτώ χρόνια κατάκοιτος, επειδή ήταν παράλυτος. 34 Ο Πέτρος του είπε: «Αινέα σε γιατρεύει ο Ιησούς Χριστός. Σήκω και στρώσε το κρεβάτι σου». Κι αυτός αμέσως σηκώθηκε. 35Όλοι όσοι κατοικούσαν στη Λύδδα και στο Σάρωνα τον είδαν και δέχτηκαν τον Ιησού για Κύριό τους.

Η ανάσταση της Ταβιθά

36Στην Ιόππη ήταν μια μαθήτρια που την έλεγαν Ταβιθά -στα ελληνικά σημαίνει «Δορκάδα». Αυτή είχε κάνει πολλές αγαθοεργίες και ελεημοσύνες. 37Εκείνες τις μέρες συνέβη να αρρωστήσει και να πεθάνει. Έλουσαν, λοιπόν, το σώμα της και το έβαλαν στο ανώγειο. 38Η Λύδδα ήταν κοντά στην Ιόππη, και, όταν οι μαθητές άκουσαν ότι ο Πέτρος ήταν εκεί, του έστειλαν δύο άντρες και τον παρακαλούσαν να πάει σ' αυτούς όσο γίνεται πιο γρήγορα. 39Αυτός ξεκίνησε και πήγε μαζί τους. Μόλις έφτασε, τον ανέβασαν στο ανώγειο. Αμέσως τον περικύκλωσαν όλες οι χήρες κλαίγοντας και δείχνοντάς του τα ρούχα που είχε φτιάξει γι' αυτούς η Δορκάδα όσο ζούσε. ^0 Πέτρος τότε τους έβγαλε όλους έξω, γονάτισε και προσευχήθηκε. Κατόπιν γύρισε στη νεκρή και της είπε: «Ταβιθά, σήκω πάνω». Αυτή άνοιξε τα μάτια της, κι όταν είδε τον Πέτρο ανασηκώθηκε.410 Πέτρος της έδωσε το χέρι του και τη σήκωσε. Ύστερα φώναξε τους πιστούς και τις χήρες και τους την παρουσίασε ζωντανή. 42Αυτό έγινε γνωστό σ' όλη την Ιόππη, και πολλοί πίστεψαν στονΚύριο.430 Πέτρος έμεινε αρκετές μέρες στην Ιόππη, σε κάποιο Σίμωνα, που ήταν βυρσοδέψης.

Πέτρος και Κορνήλιος

Στην Καισάρεια ζούσε ένας 'εκατόνταρχος, που λεγόταν Κορνήλιος και υπηρετούσε στη στρατιωτική μονάδα, η οποία ονομαζόταν «ιταλική». 2Ήταν ευσεβής και είχε προσχωρήσει στην ιουδαϊκή κοινότητα μαζί με όλη την οικογένειά του. Έδινε πολλές ελεημοσύνες και προσευχόταν συνεχώς στο θεό.3Μια μέρα, γύρω στις τρεις το απόγευμα, είδε καθαρά σε όραμα έναν 'άγγελο του θεού να μπαίνει στο σπίτι του, να τον πλησιάζει και να του λέει: «Κορνήλιε!» 4Αυτός τον κοίταξε τρομαγμένος και είπε: «Τι είναι, Κύριε;» Ο άγγελος του είπε: «Οι προσευχές σου και οι ελεημοσύνες σου ανέβηκαν μπροστά στο θεό, κι ο θεός δε σε ξεχνάει. 5Τώρα λοιπόν στείλε στην Ιόππη ανθρώπους να καλέσουν εδώ κάποιον Σίμωνα, που λέγεται και Πέτρος. 6Αυτός φιλοξενείται σε κάποιον Σίμωνα βυρσοδέψη, που έχει το σπίτι του κοντά στη θάλασσα». 7Όταν έφυγε ο άγγελος που μιλούσε στον Κορνήλιο, αυτός φώναξε δύο από τους υπηρέτες του και ένα στρατιώτη ευσεβή, απ' αυτούς που ήταν στην υπηρεσία του· 8τους τα διηγήθηκε όλα και τους έστειλε στην Ιόππη.

9Την άλλη μέρα, ενώ εκείνοι ακόμα οδοιπορούσαν και κόντευαν να φτάσουν στην πόλη, ο Πέτρος ανέβηκε στο υπερώο γύρω στο μεσημέρι για να προσευχηθεί. 10Εκεί πείνασε και ήθελε να φάει. Ενώ ετοίμαζαν το φαγητό, είδε σε έκσταση ένα όραμα: 11 Είδε πως άνοιξε ο ουρανός και ένα πράγμα σαν μεγάλο σεντόνι, με δεμένες τις τέσσερις άκρες, κατέβαινε στη γη. 12Μέσα σ' αυτό υπήρχαν όλα τα τετράποδα της γης, τα θηρία, τα ερπετά και τα πουλιά του ουρανού. 13 Μια φωνή τότε του είπε: «Σήκω, Πέτρο, σφάξε και φάγε». 140 Πέτρος όμως απάντησε: «Ποτέ, Κύριε! Αφού ποτέ στη ζωή μου δεν έφαγα κάτι απαγορευμένο ή 'ακάθαρτο». 15 Η φωνή τού μίλησε για δεύτερη φορά: «Αυτά που ο θεός καθάρισε, εσύ μην τα θεωρείς ακάθαρτα». 16Αυτό έγινε τρεις φορές, κι ύστερα, αυτό που έβλεπε εξαφανίστηκε στον ουρανό.

17 Καθώς ο Πέτρος σκεφτόταν και απορούσε τι. να σήμαινε το όραμα που είδε, οι απεσταλμένοι του Κορνηλίου είχαν ρωτήσει και είχαν βρει το σπίτι του Σίμωνα και τώρα στέκονταν μπροστά στην εξώπορτα. 18Φώναξαν δυνατά και ζητούσαν να μάθουν αν φιλοξενούσαν εκεί το Σίμωνα που λεγόταν και Πέτρος. 19Κι ενώ ο Πέτρος γύριζε ακόμη στο νου του το όραμα, του είπε το Αγιο Πνεύμα: «Τρεις άντρες σε ζητούν.20 Κατέβα αμέσως και πήγαινε μαζί τους χωρίς κανένα δισταγμό, γιατί τους έχω στείλει εγώ».210 Πέτρος κατέβηκε, πλησίασε τους άντρες και τους είπε: «Εγώ είμαι αυτός που ζητάτε. Για ποιο λόγο ήρθατε εδώ;» ^Αυτοί απάντησαν: «0 Κορνήλιος, ο εκατόνταρχος, ένας άνθρωπος ευλαβής, που λατρεύει το θεό και εκτιμάται από όλον τον ιουδαϊκό λαό, πήρε εντολή από έναν άγγελο του θεού να στείλει να σε καλέσει στο σπίτι του και ν' ακούσει από σένα αυτά που έχεις να του πεις».

Πέτρος κάλεσε τους απεσταλμένους στο σπίτι και τους φιλοξένησε. Την άλλη μέρα πήρε το δρόμο μαζί τους. Τον συνόδευαν και μερικοί από τους αδερφούς που έμεναν στην Ιόππη. 24Την παραπάνω μέρα έφτασαν στην Καισάρεια. Ο Κορνήλιος στο μεταξύ τους περίμενε, κι είχε μαζέψει στο σπίτι τούς συγγενείς του και τους πιο στενούς του φίλους. 25Όπως έμπαινε ο Πέτρος, έτρεξε ο Κορνήλιος να τον προϋπαντήσει' έπεσε στα πόδια του και τον προσκύνησε. 26Ο Πέτρος τον σήκωσε λέγοντας: «Σήκω πάνω. Κι εγώ άνθρωπος είμαι». ^Μιλώντας μαζί του, μπήκε στο σπίτι, όπου βρήκε πολλούς μαζεμένους. 28«Εσείς ξέρετε»,

τους λέει, «ότι δεν επιτρέπεται από το 'νόμο ο' έναν Ιουδαίο να συναναστρέφεται έναν μη Ιουδαίο ή να μπαίνει στο σπίτι του. Εμένα όμως μου έδειξε ο θεός ότι κανέναν άνθρωπο δεν πρέπει να τον θεωρούμε μολυσμένο ή ακάθαρτο. 29Γι' αυτό και ήρθα χωρίς αντιρρήσεις όταν στείλατε να με καλέσετε. Πέστε μου, λοιπόν, για ποιο λόγο με καλέσατε εδώ;» 3°Τότε ο Κορνήλιος του αποκρίθηκε: «Πριν από τρεις μέρες, νήστευα από το πρωί ως αυτή την ώρα. Στις τρεις το απόγευμα προσευχόμουνα στο σπίτι μου, όταν είδα κάποιον να στέκεται μπροστά μου με ρούχα που λάμπανε31 και να μου λέει: "Κορνήλιε, ο θεός άκουσε την προσευχή σου και πρόσεξε τις ελεημοσύνες σου. 32Γι' αυτό στείλε στην Ιόππη να φωνάξεις το Σίμωνα που λέγεται και Πέτρος. Αυτός φιλοξενείται στο σπίτι του Σίμωνα του βυρσοδέψη, κοντά στη θάλασσα. Όταν θα 'ρθεί, θα σου πει τι πρέπει να κάνεις". ^Αμέσως τότε εγώ έστειλα και σε κάλεσα, κι έκανες καλά που ήρθες. Τώρα, λοιπόν, όλοι εμείς είμαστε συγκεντρωμένοι ενώπιον του θεού, για ν' ακούσουμε όλα όσα σ' έχει διατάξει ο θεός να μας πεις».

Η ομιλία του Πέτρου στο σπίτι του Κορνηλίου

34 Ο Πέτρος τότε έλαβε το λόγο και είπε: «Αλήθεια, τώρα καταλαβαίνω ότι ο θεός δεν κάνει διακρίσεις,35αλλά δέχεται τον καθένα, σ' όποιον λαό κι αν ανήκει, αρκεί να τον σέβεται και να ζει σύμφωνα με το θέλημά του. ^Έστειλε στον ισραηλιτικό λαό το λόγο του κι έφερε το χαρμόσυνο άγγελμα της ειρήνης μέσω του Ιησού Χριστού, που είναι ο Κύριος των πάντων.37 Εσείς έχετε μάθει για το γεγονός που διαδόθηκε σ' όλη την Ιουδαία, αρχίζοντας από τη Γαλιλαίο, μετά το βάπτισμα που κήρυξε ο Ιωάννης. ^Μάθατε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, που τον έχρισε ο θεός με Αγιο Πνεύμα και με δύναμη. Παντού όπου πέρασε, ευεργετούσε και γιάτρευε όλους όσους κατατυραννούσε ο διάβολος, γιατί ο θεός ήταν μαζί του. 39Εμείς είμαστε μάρτυρες για όλα αυτά που έκανε, και στην ύπαιθρο της Ιουδαίας και στην Ιερουσαλήμ. Αυτόν τον σκότωσαν καρφώνον-τάς τον στο σταυρό. ^0 θεός όμως την τρίτη μέρα από το θάνατο του τον ανέστησε, κι έκανε να τον δουν αναστημένον 41 όχι όλος ο λαός, αλλά οι μάρτυρες που ο θεός τους είχε διαλέξει από πριν, δηλαδή εμείς, που φάγαμε και ήπιαμε μαζί του μετά την ανά-στασή του από τους νεκρούς. 42Αυτός μας έδωσε εντολή να κηρύξουμε στο λαό και να μαρτυρήσουμε ότι αυτός είναι ο ορισμένος από το θεό κριτής των ζωντανών και των νεκρών. 43Όλοι οι 'προφήτες βεβαιώνουν γι' αυτόν, ότι καθένας που πιστεύει σ' αυτόν θα λάβει μέσω αυτού τη συγχώρηση των αμαρτιών του».

Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους εθνικούς

44 Ενώ ακόμη ο Πέτρος έλεγε αυτά τα λόγια, κατέβηκε το Αγιο Πνεύμα πάνω σε όλους όσοι άκουγαν το κήρυγμα. ^Οι πιστοί που προέρχονταν από τους Ιουδαίους και είχαν έρθει μαζί με τον Πέτρο, έμειναν κατάπληκτοι βλέποντας να δίνεται και στους 'εθνικούς πλούσια η δωρεά του Αγίου Πνεύματος. ^Γιατί τους άκουγαν να μιλούν γλώσσες και να δοξάζουν το θεό. Τότε ο Πέτρος είπε:47«Ποιος μπορεί να εμποδίσει να βαφτιστούν με νερό αυτοί, που έλαβαν το Αγιο Πνεύμα όπως κι εμείς;» 48Διέταξε, λοιπόν, να βαφτιστούν στο όνομα του Κυρίου. Τότε τον παρακάλεσαν να μείνει μαζί τους μερικές μέρες.

Η έκθεση του Πέτρου προς την εκκλησία της Ιερουσαλήμ

Οι απόστολοι και οι χριστιανοί που ή-

I I ταν στην Ιουδαία άκουσαν ότι και οι 'εθνικοί δέχτηκαν το λόγο του θεού. 2Όταν, λοιπόν, ο Πέτρος ανέβηκε στην Ίερουσαλήμ, τον κατηγορούσαν οι ιουδαϊκής καταγωγής χριστιανοί3και του έλεγαν: «Πήγες σε ανθρώπους εθνικούς και έφαγες μαζί τους». 4Τότε ο Πέτρος άρχισε να τους εκθέτει τα γεγονότα με τη σειρά:5 «Όταν βρισκόμουν στην Ιόππη», τους είπε, «είδα, ενώ προσευχόμουν, ένα όραμα: είδα να κατεβαίνει από τον ουρανό κάτι σαν ένα μεγάλο σεντόνι πιασμένο από τις τέσσερις άκρες του και να έρχεται ως εμένα. 6Όταν κοίταξα καλά τι είχε μέσα, είδα τα τετράποδα της γης και τα θηρία και τα ερπετά και τα πουλιά του ουρανού. 7Τότε άκουσα μια φωνή που έλεγε: "Πέτρο, σήκω, σφάξε και φάγε".8Εγώ είπα: "ποτέ, Κύριε! Αφού ποτέ στη ζωή μου δεν έβαλα στο στόμα μου κάτι απαγορευμένο ή 'ακάθαρτο".9 Η φωνή από τον ουρανό μού μίλησε για δεύτερη φορά: "αυτά που ο θεός καθάρισε, εσύ να μην τα θεωρείς ακάθαρτα". 10Αυτό έγινε τρεις φορές, κι ύστερα όλα εξαφανίστηκαν στον ουρανό.11 Την ίδια στιγμή, στάθηκαν μπροστά στο σπίτι που έμενα τρεις άντρες, σταλμένοι από την Και-σάρεια για να με βρουν. 12 Το Άγιο Πνεύμα μού είπε να πάω μαζί τους, χωρίς να διστάσω καθόλου. Μαζί μου ήρθαν και αυτοί οι έξι αδερφοί, και πήγαμε στο σπίτι του Κορνηλίου. 13 Αυτός μας διηγήθηκε πως είχε δει έναν 'άγγελο που ήρθε στο σπίτι του και του είπε: "στείλε ανθρώπους στην Ιόππη και κάλεσε το Σίμωνα, που λέγεται και Πέτρος. 14Αυτός θα σου πει πράγματα που, αν τ' ακολουθήσεις, θα σωθείς κι εσύ και όλο σου το σπίτι". 15Όταν εγώ άρχισα να μιλάω κατέβηκε το Άγιο Πνεύμα πάνω τους, όπως είχε έρθει και σ' εμάς στην αρχή. 16Τότε θυμήθηκα αυτά που έλεγε ο Κύριος: "ο Ιωάννης βάφτιζε με νερό, εσείς όμως θα βαφτιστείτε με το Άγιο Πνεύμα". 17Εφόσον, λοιπόν, ο θεός το δώρο που έδωσε σ' εμάς το έδωσε και σ' αυτούς, μόλις δέχτηκαν τον Ιησού Χριστό για Κύριό τους, ποιος ήμουν εγώ που θα μπορούσα να εμποδίσω το θεό;»

18Όταν τ' άκουσαν αυτά ησύχασαν και δόξασαν το θεό λέγοντας: «Άρα, λοιπόν, και στους εθνικούς έδωσε ο θεός τη δυνατότητα να μετανοήσουν και να κερδίσουν την αληθινή ζωή».

Η εκκλησία στην Αντιόχεια

19 Οι χριστιανοί που είχαν διασκορπιστεί από τα Ιεροσόλυμα, μετά το διωγμό που ακολούθησε το λιθοβολισμό του Στεφάνου, έφτασαν ως τη Φοινίκη, την Κύπρο και την Αντιόχεια. Σε κανέναν δεν κήρυπαν για το Χριστό παρά μόνο στους Ιουδαίους. 20 Ανά-μεσά τους ήταν και μερικοί Κύπριοι και Κυ-ρηναίοι, που είχαν έρθει στην Αντιόχεια και κήρυπαν στους ελληνόφωνους Ιουδαίους το χαρμόσυνο μήνυμα, ότι ο Ιησούς είναι ο Κύριος. 21Η δύναμη του Κυρίου ήταν μαζί τους, και πολλοί ήταν εκείνοι που πίστεψαν και δέχτηκαν τον Ιησού για Κύριό τους.

22 Οι ειδήσεις γι' αυτά έφτασαν και στην εκκλησία των Ιεροσολύμων έτσι έστειλαν το Βαρνάβα να πάει στην Αντιόχεια. 23 Αυτός, όταν έφτασε εκεί και είδε το έργο της χάριτος του θεού, χάρηκε και τους συμβούλευε όλους να μένουν αφοσιωμένοι στον Κύριο με όλη τους την καρδιά.24 Ο Βαρνάβας ήταν άνθρωπος αγαθός και γεμάτος Άγιο Πνεύμα και πίστη. Έτσι, πολύς κόσμος προστέθηκε στους πιστούς του Κυρίου.

25 Ύστερα ο Βαρνάβας πήγε στην Ταρσό για να αναζητήσει το Σαύλο. ^Όταν τον βρήκε, τον έφερε στην Αντιόχεια. Εκεί συμμετείχαν στις συνάξεις της εκκλησίας για έναν ολόκληρο χρόνο και δίδαξαν πολύν κόσμο. Επίσης στην Αντιόχεια για πρώτη φορά ονομάστηκαν οι μαθητές του Ιησού «χριστιανοί».

27 Εκείνες τις μέρες κατέβηκαν από τα Ιεροσόλυμα "προφήτες στην Αντιόχεια. 28Ένας απ' αυτούς, που τον έλεγαν Άγαβο, προανάγγειλε με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος ότι θα πέσει σ' όλη την οικουμένη μεγάλη πείνα, πράγμα που έγινε όταν αυτοκράτορας ήταν ο Κλαύδιος. 29 Οι χριστιανοί στην Αντιόχεια αποφάσισαν να στείλουν βοήθεια στους αδερφούς που κατοικούσαν στην Ιουδαία, ό,τι μπορούσε ο καθένας. 30 Αυτό κι έκαναν: έστειλαν τη βοήθειά τους με το Βαρνάβα και το Σαύλο στους 'πρεσβυτέρους των Ιεροσολύμων.

Ο θάνατος του Ιακώβου και η φυλάκιση του Πέτρου

Α Λ Εκείνη την εποχή, ο βασιλιάς Ήρώδης άρχισε το διωγμό εναντίον μερικών μελών της εκκλησίας. 2 Πρώτα αποκεφάλισε τον Ιάκωβο, τον αδερφό του Ιωάννη. 3Όταν είδε ότι αυτό άρεσε στους Ιουδαίους, αποφάσισε στη συνέχεια να συλλάβει και τον Πέτρο. Αυτό έγινε τις μέρες του 'Πάσχα. 4 Τον συνέλαβε, λοιπόν, και τον έριξε στη φυλακή, κι έβαλε να τον φυλάνε διαδοχικά τέσσερις ομάδες από τέσσερις στρατιώτες στην κάθε μια, σκοπεύοντας να τον φέρει σε δημόσια δίκη μετά το Πάσχα.5 Ενώ ο Πέτρος ήταν στη φυλακή, η εκκλησία προσευχόταν αδιάκοπα στο θεό γι' αυτόν.

Η απελευθέρωση του Πέτρου

6 Τη νύχτα που ο Ηρώδης επρόκειτο να φέρει τον Πέτρο, εκείνος κοιμόταν ανάμεσα σε δυο στρατιώτες, δεμένος με δυο αλυσίδες, και δυο φύλακες μπροστά στην πόρτα φύλαγαν σκοπιά. 7Ξαφνικά φανερώθηκε ένας 'άγγελος Κυρίου κι ένα φως έλαμψε στο κελί. Ο άγγελος ξύπνησε τον Πέτρο σκουντώντας τον στο πλευρό και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Αμέσως έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του.8 Ο άγγελος συνέχισε: «Βάλε τη ζώνη σου και τα σανδάλια σου». Ο Πέτρος το έκανε. Ύστερα του λέει ο άγγελος: «Βάλε το ιμάτιο σου κι ακολούθησέ με».

9 Ο Πέτρος τον ακολούθησε και βγήκε έξω. Δεν καταλάβαινε ότι συνέβαιναν πραγματικά αυτά που γίνονταν μέσω του αγγέλου, αλλά νόμισε ότι έβλεπε όραμα.10 Πέρασαν την πρώτη φρουρά και τη δεύτερη κι έφτασαν στη σιδερένια πύλη που βγάζει στην πόλη. Η πύλη άνοιξε από μόνη της, και βγήκαν έξω. Πέρασαν ένα στενό, και τότε ο άγγελος εξαφανίστηκε. 11 Τότε ο Πέτρος συνήλθε και είπε: «Τώρα κατάλαβα πραγματικά ότι ο Κύριος έστειλε τον άγγελο του και με γλίτωσε από τα χέρια του Ηρώδη και απ' αυτό που οι Ιουδαίοι περίμεναν να πάθω!»

12Όταν κατάλαβε πού ήταν, πήγε στο σπίτι της Μαρίας, μητέρας του Ιωάννη, που τον έλεγαν και Μάρκο. Εκεί ήταν μαζεμένοι αρκετοί και προσεύχονταν. 13 Χτύπησε την εξώπορτα και βγήκε μια υπηρέτρια, η Ρόδη, να δει ποιος είναι. 14 Όταν αναγνώρισε τη φωνή του Πέτρου, από τη χαρά της δεν άνοιξε την πόρτα, αλλά έτρεξε μέσα αναγγέλλοντας ότι ο Πέτρος στέκεται μπροστά στην εξώπορτα. 15 Αυτοί της είπαν: «Είσαι τρελή!» Εκείνη όμως επέμενε ότι ήταν αλήθεια. Αυτοί έλεγαν: «Είναι ο άγγελος του».

16 Ο Πέτρος στο μεταξύ χτυπούσε επίμονα. Επιτέλους του άνοιξαν κι όταν τον είδαν έμειναν κατάπληκτοι. 17 Αυτός τους έκανε νόημα με το χέρι να σωπάσουν και τους διηγήθηκε πώς ο Κύριος τον έβγαλε από τη φυλακή. «Διηγηθείτε τα αυτά στον Ιάκωβο και στους αδερφούς», συμπλήρωσε. Ύστερα έφυγε από τα Ιεροσόλυμα και πήγε σε άλλον τόπο.

18 Όταν ξημέρωσε, έγινε μεγάλη αναστάτωση στους στρατιώτες, για το τι άραγε να έγινε ο Πέτρος.19Ο Ηρώδης διέταξε να ψάξουν να τον βρουν και, επειδή δεν τον βρήκε, ανέκρινε τους φύλακες και διέταξε να τους εκτελέσουν. Ύστερα κατέβηκε από την Ιουδαία και έμενε στην Καισάρεια.

Ο θάνατος του Ηρώδη

20 Ο Ηρώδης ήταν σε διαμάχη με τους κατοίκους της 'Τύρου και της Σιδώνας. Εκείνοι αποφάσισαν από κοινού και έστειλαν αντιπροσώπους σ' αυτόν. Κατόρθωσαν να πάρουν με το μέρος τους και το Βλάστο, που ήταν ανώτερος αυλικός του βασιλιά, και μέσω αυτού ζητούσαν να συνδιαλλαγούν, γιατί οι προμήθειές τους σε τρόφιμα έρχονταν από τη χώρα του βασιλιά.21 Τη μέρα που όρισε για να εξετάσει το ζήτημα, ο Ηρώδης

ντύθηκε τη βασιλική του στολή, κάθισε στο θρόνο και άρχισε να αγορεύει σ' αυτούς. 220 λαός επευφημούσε: «θεός μιλάει και όχι άνθρωπος!» ^Αμέσως τότε, επειδή δέχτηκε να δοξαστεί σαν θεός και δεν έδωσε την τιμή στο θεό, τον χτύπησε ένας άγγελος του Κυρίου με μια ξαφνική αρρώστια: γέμισε σκουλήκια και πέθανε.

24 Ενώ γίνονταν αυτά, η διάδοση του λόγου του θεού προόδευε και οι οπαδοί του πλήθαιναν.25 Στο μεταξύ ο Βαρνάβας και ο Σαύλος, αφού τελείωσαν στην Ιερουσαλήμ την υπηρεσία που τους είχε ανατεθεί, γύρισαν στην Αντιόχεια, παίρνοντας μαζί τους και τον Ιωάννη, που είχε πάρει το όνομα Μάρκος.

Η αποστολή Βαρνάβα και Σαύλου

Α Ο Στην εκκλησία της Αντιόχειας υπήρχαν μερικοί 'προφήτες και δάσκαλοι, ο Βαρνάβας, ο Συμεών που λεγόταν και Νί-γερ, ο Λούκιος ο Κυρηναίος, ο Μαναήν, που είχε μεγαλώσει μαζί με τον Ηρώδη τον τετράρχη, και ο Σαύλος.2 Κάποτε, ενώ αυτοί βρίσκονταν σε λειτουργική σύναξη λατρεύοντας τον Κύριο και νηστεύοντας, είπε το Αγιο Πνεύμα: «Να μου ξεχωρίσετε το Βαρνάβα και το Σαύλο για το έργο, για το οποίο τους έχω καλέσει».3 Τότε αυτοί, αφού και πάλι νήστεψαν και προσευχήθηκαν, έβαλαν τα χέρια πάνω σ' αυτούς και τους απέστειλαν.

Ο Σαύλος και ο Βαρνάβας στην Κύπρο Αρχή της πρώτης περιοδείας

4 Έτσι, λοιπόν αυτοί, σταλμένοι από το Άγιο Πνεύμα, κατέβηκαν στη Σελεύκεια κι από 'κει με πλοίο πήγαν στην Κύπρο. 5Όταν έφτασαν στη Σαλαμίνα της Κύπρου, κήρυτταν το λόγο του θεού στις 'συναγωγές των Ιουδαίων. Βοηθό είχαν μαζί τους τον Ιωάννη. 6Αφού διέσχισαν το νησί, έφτασαν στην Πάφο. Εκεί βρήκαν κάποιον μάγο και ψευδο-προφήτη Ιουδαίο, που λεγόταν Βαριησούς. 7Αυτός ήταν φίλος του ανθύπατου Σεργίου

Παύλου, που ήταν άνθρωπος συνετός. 0 Σέργιος Παύλος προσκάλεσε το Βαρνάβα και το Σαύλο και ζήτησε ν' ακούσει το λόγο του θεού.8Αλλά ο Ελύμας ο μάγος -γιατί έτσι μεταφράζεται το όνομα Βαριησούς -τους αντιστεκόταν και προσπαθούσε να εμποδίσει τον ανθύπατο να πιστέψει.9 Τότε ο Σαύλος, που λεγόταν και Παύλος, πλημμύρισε από το Άγιο Πνεύμα, τον κοίταξε διαπεραστικά 10και του είπε: «Γιε του διαβόλου! Είσαι γεμάτος από κάθε είδους πονηριά και ραδιουργία και πολεμάς καθετί το καλό. Δε θα πάψεις να διαστρεβλώνεις τους ίσιους δρόμους του θεού;11 Τώρα το χέρι του Κυρίου θα πέσει πάνω σου: θα τυφλωθείς και για ένα διάστημα δε θα βλέπεις τον ήλιο». Την ίδια στιγμή έπεσε πάνω του ομίχλη και σκοτάδι κι άρχισε να περιφέρεται εδώ κι εκεί ζητώντας να τον χειραγωγήσουν.12 Τότε ο ανθύπατος, όταν είδε αυτό που έγινε, πίστεψε, γιατί ήταν βαθιά εντυπωσιασμένος από τη δύναμη που είχε η διδασκαλία του Κυρίου.

Το κήρυγμα στην Αντιόχεια της Πισιδίας

13 0 Παύλος και η συνοδεία του έφυγαν με πλοίο από την Πάφο και ήρθαν στην Πέργη της Παμφυλίας. 0 Ιωάννης όμως τους άφησε και γύρισε πίσω στα Ιεροσόλυμα. 14 Αυτοί διέσχισαν την περιοχή, κι από την Πέργη έφτασαν στην Αντιόχεια της Πισιδίας. Το Σάββατο πήγαν στη 'συναγωγή και κάθισαν. 15 Μετά την ανάγνωση των περικοπών από το 'νόμο και τους 'προφήτες, οι 'αρχισυνά-γωγοι έστειλαν και τους είπαν: «Αδερφοί, αν έχετε να πείτε στο λαό κανένα λόγο ενισχυτικό, μιλήστε». 16Τότε ο Παύλος σηκώθηκε, έκανε νόημα με το χέρι να γίνει ησυχία, και είπε:

«Ισραηλίτες, κι εσείς οι άλλοι που λατρεύετε τον ένα θεό, ακούστε με·17ο θεός του λαού τούτου, του 'Ισραήλ, διάλεξε τους προγόνους μας και τους έκανε ένα μεγάλο λαό, ενώ ακόμα ήταν ξένοι στην Αίγυπτο. Με την μεγάλη δύναμή του τους έβγαλε από 'κει18 και υπέμεινε τη διαγωγή τους σαράντα χρόνια στην έρημο. 19 Εξολόθρεψε εφτά έθνη στη 'Χαναάν και τους έδωσε 'κληρονομιά τη γη τους. ^Ύστερα από τετρακόσια πενήντα χρόνια τούς έδωσε 'Κριτές, μέχρι τον προφήτη Σαμουήλ.21 Από 'κει κι έπειτα ζήτησαν βασιλιά, κι ο θεός τούς έδωσε το Σαούλ, γιο του Κις, από τη φυλή Βενιαμίν, για σαράντα χρόνια. 22Ύστερα τον καθαίρεσε, ανέδειξε βασιλιά τους το Δαβίδ κι έδωσε τη μαρτυρία του γι' αυτόν λέγοντας: "βρήκα το Δαβίδ, γιο του Ιεοοαί, όπως τον Θέλει η καρδιά μου' αυτός Θα πραγματοποιήσει όλα όσα εγώ Θέλω". 23Κι όπως το είχε υποσχεθεί, έφερε ο θεός τη σωτηρία στον 'Ισραήλ με έναν απόγονο του Δαβίδ, τον Ιησού.24 Προηγουμένως, πριν αρχίσει ο Ιησούς τη δημόσια δράση του, είχε κηρύξει ο Ιωάννης σ' όλον το λαό του Ισραήλ να μετανοήσουν και να βαφτιστούν.25 Κι όταν πια ο Ιωάννης κόντευε να τελειώσει το έργο του, έλεγε: "ποιος νομίζετε πως είμαι; Δεν είμαι εγώ αυτός που περιμένετε  αυτός έρχεται ύστερα από μένα, κι εγώ δεν είμαι άξιος ούτε να λύσω τα υποδήματα από τα πόδια του".

Αδέρφια, απόγονοι του 'Αβραάμ και οι άλλοι εδώ που σέβεστε τον ένα θεό: σ' εσάς στάλθηκε το μήνυμα της σωτηρίας αυτής, για την οποία σας μιλάω.27 Οι κάτοικοι της 'Ιερουσαλήμ και οι άρχοντες τους δεν κατάλαβαν ούτε ποιος είναι ο Ιησούς ούτε τα λόγια των 'προφητών που διαβάζονται κάθε Σάββατο, αλλά, χωρίς να το ξέρουν, τα εκπλήρωσαν καταδικάζοντας τον Ιησού. 28Αν και δε βρήκαν καμιά αιτία για να τον καταδικάσουν σε θάνατο, ζήτησαν από τον Πιλάτο να θανατωθεί.29 Κι όταν εκτέλεσαν όλα όσα είχαν προφητέψει οι 'Γραφές γι' αυτόν, τον κατέβασαν από το σταυρό και τον έβαλαν σ' ένα μνήμα.30 Ο θεός όμως τον α-νέστησε από τους νεκρούς. 31 Τότε αυτός για πολλές μέρες συνέχεια φανερωνόταν σ'εκείνους που είχαν ανεβεί μαζί του από τη Γαλιλαίο στα Ιεροσόλυμα. Αυτοί είναι μάρτυρες της ανάστασής του μπροστά στο λαό.

32 »Έτσι κι εμείς σας φέρνουμε το χαρμόσυνο μήνυμα, ότι την υπόσχεση που έδωσε ο θεός στους προγόνους μας, την εκπλήρωσε στα παιδιά τους -σ' εμάς: ανέστησε τον Ιησού,33όπως είναι γραμμένο στο δεύτερο Ψαλμό: 'Υιός μου είσ' εσύ, εγώ σήμερα σε γέννησα. ^Το ότι τον ανέστησε από τους νεκρούς και δεν πρόκειται ποτέ πια να επιστρέψει στη φθορά του θανάτου, το έχει πει με τα παρακάτω λόγια: Θα σας δώσω τα άγια δώρα που υποσχέθηκα στο Δαβίδ, δώρα που δε χάνονται ποτέ. 35Γι1 αυτό λέει κι αλλού ο Δαβίδ: Δε Θ' αφήσεις να δει φθορά ο αφιερωμένος σ' εσένα δούλος σου. 36 Κι όσο για το Δαβίδ, αυτός υπηρέτησε το θέλημα του θεού στη γενιά του κι ύστερα πέθανε, θάφτηκε δίπλα στους προγόνους του και γνώρισε τη φθορά του θανάτου. 37Αυτός όμως που ο θεός τον ανέστησε δε γνώρισε τη φθορά του θανάτου. 38 Μάθετε, λοιπόν, αδέρφια, ότι μέσω αυτού σας προσφέρεται συγχώρηση των αμαρτιών. 39 Και λυτρώνεται καθένας που τον εμπιστεύεται απ' όλα εκείνα απ' όσα δεν μπορέσατε να λυτρωθείτε με το νόμο του Μωυσή. 40Προσέξτε, λοιπόν, μην έρθει πάνω σας αυτό που είπαν οι προφήτες: 41 Κοιτάξτε εσείς, οι καταφρονητές,θαυμάστε κι αφανιστείτε! Γιατί εγώ ετοιμάζω κάτι μεγάλο στις μέρες σας, κάτι που θα σας το διηγούνται και δεν θα το πιστεύετε». 42 Καθώς ο Παύλος και ο Βαρνάβας έφευγαν από τη συναγωγή των Ιουδαίων, οι 'εθνικοί τους παρακαλούσαν να τους εξηγηθούν τα λόγια αυτά το επόμενο Σάββατο. 43Κι όταν διαλύθηκε η σύναξη, πολλοί από τους Ιουδαίους και τους προσήλυτους στον Ιουδαϊσμό ακολούθησαν τον Παύλο και το Βαρνάβα. Αυτοί τους ανέπτυσσαν τα προηγούμενα και τους έπειθαν να μένουν σταθεροί στη χάρη που τους πρόσφερε ο θεός.

44Το επόμενο Σάββατο, ολόκληρη σχεδόν η πόλη μαζεύτηκε για ν' ακούσουν το λόγο του Κυρίου. 45Όταν είδαν οι Ιουδαίοι το πλήθος, κυριεύτηκαν από φθόνο· αντιμιλούσαν σ' αυτά που έλεγε ο Παύλος και βλασφημούσαν. 46Τότε ο Παύλος και ο Βαρνάβας τους μίλησαν με παρρησία και τους είπαν: «Έπρεπε να κηρύξουμε το λόγο του θεού πρώτα σ' εσάς. Επειδή όμως τον αντικρούετε και καταδικάζετε τον εαυτό σας να μην αξιωθεί την αιώνια ζωή, γι' αυτό κι εμείς στρεφόμαστε στους εθνικούς.47 Αυτή την εντολή άλλωστε μας έδωσε ο Κύριος:

Εσένα έχω ορίσει φως για τα έθνη, για να φέρεις τη σωτηρία ως τα πέρατα της γης».

48 Καθώς τ' άκουγαν αυτά οι εθνικοί, χαίρονταν και δέχονταν το λόγο του Κυρίου· και πίστεψαν όσοι ήταν ταγμένοι για την αιώνια ζωή.

49 Ο λόγος του Κυρίου διαδιδόταν σ' όλη τη χώρα.50 Οι Ιουδαίοι όμως παρότρυναν τις προσήλυτες γυναίκες της ανώτερης τάξης και τους προκρίτους της πόλης, ξεσήκωσαν διωγμό εναντίον του Παύλου και του Βαρνάβα και τους έβγαλαν έξω από τα σύνορά τους.51 Αυτοί τότε τίναξαν τη 'σκόνη από τα πόδια τους ενάντιά τους και ήρθαν στο Ικόνιο. 52 Και οι χριστιανοί στην Αντιόχεια ήταν γεμάτοι χαρά και Άγιο Πνεύμα.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-