ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Γ'

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

(Αρχιμανδρίτου Ιωάννου Καραμούζη)
Η Αγία Γραφή και η Ιερά Παράδοση φιλοξενούν πολυάριθμες μαρτυρίες σχετικά με την ύπαρξη και τη δράση των αγγέλων. Μετά από τη πτώση των πρωτοπλάστων άγγελοι φυλάσσουν το Παράδεισο, άγγελοι διδάσκουν στον Αδάμ τον τρόπο καλλιέργειας της γης, ενώ άγγελοι εμφανίζονται στον Αβραάμ, το Λωτ, κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο και σε πολλούς από τους προφήτες. Στο κείμενο της Καινής Διαθήκης οι άγγελοι μνημονεύονται σε πολλά χωρία, εκ των οποίων τα ενδεικτικότερα είναι κατά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και καθ΄ όλη τη πορεία του Ιησού από τη Γέννηση μέχρι και την Ανάληψή του.

Ο Κόσμος τών Αγγέλων

Διάταξη των Άγγέλων

Έργο των Αγγέλων

Τιμή των Αγγέλων

Ἄγγελος (Π. Διαθήκη)

Ἡ ἐξέλιξις τῆς παλαιοδιαθηκικῆς ἀγγελολογίας

Φύσις καί προέλευσις τών Αγγέλων

Ιδιαίτεραι κατηγορίαι των Αγγέλων

Aγγελος του Γιαχβέ

Ο περί Αγγέλων λόγος στην Καινή Διαθήκη

Η περί Αγγέλων δογματική διδασκαλία

Η Δημιουργία των Αγγέλων

Η Διακονία των Αγγέλων

Η τιμή προς τους Αγγέλους

Η εικονογράφηση των Αγγέλων

ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ Η ΒΑΡΑΒΑΡΟΤΗΤΑ;

Μου έτυχε πολλές φορές να παρατηρήσω ότι σε διάφορες συζητήσεις χρησιμοποιείται ο όρος "βυζαντινισμός" με αρνητική έννοια. Όταν, δηλαδή, η συζήτηση πλατειάζει τότε γίνεται λόγος για βυζαντινολογία. Χρησιμοποιείται τέτοια ορολογία αβασάνιστα, αγνοώντας τον σκοπό της καθιερώσεώς της, αλλά και την αιτία επικρατήσεώς της. Αυτό φαίνεται και από το ότι παλαιότερα ό,τι είχε σχέση με τις βυζαντινές τέχνες και τον λεγόμενο βυζαντινό πολιτισμό ήταν περιφρονητέο. Βέβαια αυτό σήμερα έχει αναθεωρηθή σε αρκετά σημεία.

 Η περιφρόνηση, παραθεώρηση και ειρωνεία κάθε πράγματος που έχει σχέση με το λεγόμενο Βυζάντιο ή η χρησιμοποίηση διαφόρων όρων με αρνητική έννοια δεν είναι ανεξάρτητο από την προσπάθεια των Φράγκων να θέσουν στο περιθώριο της ιστορίας την Ρωμαίικη αυτοκρατορία, αυτή που σήμερα έχουμε μάθει να ονομάζουμε Βυζάντιο, καθώς επίσης να εξυψώνουν τον εαυτό τους, θεωρώντας ότι αυτοί αποτελούν την διάδοχη κατάσταση της παλαιάς μεγάλης και λαμπρής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Πραγματικά, ο όρος Βυζάντιο πλάστηκε μόλις στις αρχές του δεκάτου έκτου αιώνος (1562 μ.Χ.) από τον Φράγκο ιστορικό Ιερώνυμο Wolf, χρησιμοποιήθηκε δε αργότερα επανειλημμένως από άλλους δυτικούς συγγραφείς με σκοπό την υποτίμηση της Ρωμηοσύνης. Κάθε τι που έχει σχέση με το Βυζάντιο εθεωρείτο αποβλητέο και περιφρονητέο και άρα καταδικαστέο. Ουσιαστικά θεωρούσαν ότι το Βυζάντιο ήταν μεσαίωνας.

Θα ξεκινήσουμε τη μελέτη μας με μια διευκρίνηση σχετικά με τους όρους «Έλληνας» και «Ρωμηός», κάτω από τους οποίους υπολανθάνει μια τεράστια διαμάχη. Οι Έλληνες του 1994 μένουν ίσως έκπληκτοι όταν ανακαλύπτουν ότι μέχρι τις αρχές του αιώνα μας δόθηκε σκληρή ιδεολογική πάλη ανάμεσα σ’ αυτές τις δυο λέξεις για την εθνική μας ονομασία. Η πάλη αυτή αντανακλούσε τη γενικότερη σύγκρουση δύο κυρίαρχων ιδεολογικών τάσεων στο χώρο μας, που άρχισε από τον 18ο αιώνα, αν και οι ρίζες της μπορούν να αναχθούν αρκετούς αιώνες πριν.

Ρωμηοσύνη η Βαρβαρότητα;

Οι εθνικές μας ονομασίες

Έλληνες λοιπόν ή Ρωμηοί;

Και οι Βυζαντινοί;

Ο σχηματισμός της ρωμαίκης συνείδησης

Η Χριστιανική Οικουμένη

Οι σκοτεινοί χρόνοι

Η πρώτη εμφάνιση των «Γραικών»

Ο Καρλομάγνος και η αυτονόμηση της Δύσης από τη Ρωμιοσύνη

Επίλογος

Βιβλιογραφία - Παραμπομπές

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
"Προϋποθέσεις ἑρμηνείας τῶν ἱερῶν Κανόνων"
Βλασίου Ἰω. Φειδᾶ, Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου

Οί ιεροί κανόνες στη ζωή τής Εκκλησίας

Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ

Παναγιώτης Χρήστου

Από: «Το Μυστήριο του Θεού» Εκδ. ΚΥΡΟΜΑΝΟΣ, Θεσσαλονίκη 1991

Το θείον ον

Τριαδικότης του Θεού

Ενότης και διάκρισις στον Θεό

Οι τριαδικές υποστάσεις

Ο Πατήρ

Ο Υιός
Τό Άγιο Πνεύμα

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

 Καθηγητής Μιλτιάδης Κωνσταντίνου

Τµήµα Θεολογίας Α.Π.Θ.

Η  τριµερής   διαίρεση   της   συλλογής  των   ιερών   βιβλίων   του ιουδαϊσµού  µαρτυρείται ήδη  από  τον  β΄ π.Χ. αιώνα  στον  πρόλογο της ελληνικής µετάφρασης του βιβλίου Σοφία Σειράχ, όπου  αναφέρονται τρεις  οµάδες  έργων:  
 Η αρχαία ελληνική λέξη “κανών” δηλώνει  κάθε  ευθεία  ράβδο   που   χρησιµεύει  για   ευθυγράµµιση,   το όργανο που  χρησιµοποιείται  για  τη  χάραξη γραµµών  (χάρακας)  και µεταφορικά κάθε τι που χρησιµεύει ως µέτρο, πρότυπο,  κριτήριο  ή µια γενική  αρχή. Στην Καινή ∆ιαθήκη  (Β΄ Κορ. ι΄ 13εξ. Γαλ. ς΄ 16), αλλά  και την  εκκλησιαστική  γραµµατεία  του  γ΄  µ.Χ. αιώνα,   ο  όρος  “κανών” δηλώνει την επίσηµη παράδοση, διδασκαλία, κλπ, η οποία ρυθµίζει την πίστη και τη ζωή  των  χριστιανών. Από τον δ΄ µ.Χ. αιώνα  ο ίδιος όρος χρησιµοποιείται και για τη δήλωση της Βίβλου, ως µέτρου και κριτηρίου της χριστιανικής πίστης  και ζωής.  Αργότερα  η λέξη “κανών” πήρε τη σηµασία της συλλογής, του καταλόγου των βιβλίων της Αγίας Γραφής.

Ο Κανόνας της Παλαιάς Διαθήκης - Α'

Ο Κανόνας τής Παλαιάς Διαθήκης - Β'

ΈΛΛΗΝΕΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ Η ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ; 

 Πρωτοπρεσβύτερος, Γραμματέας της Σ.Ε. επί των Αιρέσεων π. Κυριακός Τσουρός

Έλληνες, Ορθόδοξοι Χριστιανοί ή ειδωλολάτρες;

 ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑ

Νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκεία

"ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ..."
Ἀρχιμ. Βασιλείου, Καθηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων

Πάτερ Ημών

ΤΟ ΆΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Η Τριαδική Θεολογία

Paul Evdokimov

Στην αρχή του τριαδικού Μυστηρίου ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός συνοψίζει τις τρεις μεγάλες αρχές της παραδόσεως, α) Κάθε γνώση του Θεού εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την ελεύθερη ενέργεια της θελήσεώς Του. β) Στη συνέχεια, ο Λόγος που έγινε άνθρωπος αποκαλύπτει στην Εκκλησία, της οποίας είναι η Κεφαλή, το Μυστήριο των Τριών θείων Προσώπων. Πραγματικά, η Εκκλησία γνωρίζει τον ιστορικό Χριστό που σταυρώθηκε, αναστήθηκε και δοξάστηκε, δέχεται την κυριακή προσευχή και γνωρίζει τον Υιό που διακρίνεται από τον Πατέρα

Tο Άγιο πνεύμα στην Ορθόδοξη Παράδοση

Η ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Νικόλαος Ζήσης (Μοναχός Σεραφείμ)

Η Χριστολογία των Αποστολικών Πατέρων

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ

Αρχιμανδρίτης  Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρών

 "Θεολογικές και Φιλοσοφικές Προσεγγίσεις

Ο φόβος του Θεού και η υπέρβασή του

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΒΙΟΣ, ΔΡΑΣΙΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ

Ν. Τρεμπέλας

Η πρωτοβουλία διά την συγγραφήν της παρούσης βιογραφίας του Πρωτοκλήτου αποστόλου και προστάτου της πόλεως Πατρών ανήκει εξ ολοκλήρου εις την ευγενή αλλά και επίμονον προτροπήν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κυρίου Θεοκλήτου. Προ έτους και πλέον μου διετύπωσεν εν Αθήναις την παράκλησιν να επιχειρήσω την συγγραφήν ταύτην και παρά την αντιταχθείσαν ευθύς εξ αρχής άρνησίν μου η Σεβασμιότης του δεν απεθαρρύνθη, αλλ' οσάκις με συνήντα, δεν έπαυε να μου υπενθυμίζη την υποχρέωσιν, την οποίαν είχον, όπως αποδώσω εις τον πολιούχον της εκθρεψάσης με πόλεως το οφειλόμενον. Και ως προς μεν το τελευταίον τούτο, ουδέποτε με απέλιπεν η προθυμία, όπως εκδηλώνω εκάστοτε την προς τον Πρωτόκλητον ευλάβειάν μου. Η έλλειψις όμως δαψιλών ειδήσεων περί της αποστολικής δράσεως αυτού εκ πηγών αδιαμφισβητήτως αυθεντικών με εύρισκε διστακτικόν, όπως τολμήσω το προτεινόμενον εγχείρημα. Αλλ' η επιμονή του Αγίου Πατρών ενίκησεν επί τέλους. Και ήδη, ότε η συγγραφή ήχθη εις πέρας, ουχί άνευ ικανοποιήσεως και εγώ επαναλαμβάνω το του ιερού Γρηγορίου: «Ήττημαι και την ήτταν ομολογώ».

Ο Απόστολος Ανδρέας - Βίος, δράσις και μαρτύριον

Η δράσις του Αποστόλου Ανδρέα

Ο Απόστολος Ανδρέας εν Πάτραις

Καταδίκη και σταυρικός θάνατος του Πρωτοκλήτου

Τα κατά τάς μεταφοράς και καταθέσεις του ιερού λει...

Σημειώσεις

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
Αρχιμ. Ιερόθεος Σ. Βλάχος

Πρόλογος συγγραφέως

Ο σύγχρονος άνθρωπος κουρασμένος και απογοητευμένος από τα διάφορα προβλήματα που τον βασανίζουν ζητά μια ανάπαυση, μια αναψυχή. Ουσιαστικά ζητά θεραπεία της ψυχής του γιατί εκεί αισθάνεται κυριολεκτικά το πρόβλημα. Βιώνει ένα «ψυχοπλάκωμα». Γι’ αυτό στις ημέρες μας οι ψυχιατρικές ερμηνείες κυκλοφορούν πολύ. Κυρίως διαδίδεται πολύ η ψυχοθεραπεία. Ενώ μέχρι τώρα ήταν σχεδόν άγνωστα αυτά τα πράγματα τώρα έχουν πάρει τρομερή διάδοση και πολλοί άνθρωποι της εποχής μας καταφεύγουν σε ψυχοθεραπευτάς για να βρουν παρηγοριά και ανάπαυση. Γιατί, επαναλαμβάνω, αισθάνεται ο σύγχρονος άνθρωπος πως έχει ανάγκη θεραπείας.

Έγραφα  στην   Έδεσσα  την   30ην   Σεπτεμβρίου  του έτους 1985, μνήμη του αγίου Ιερομάρτυρος

Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία

Η Ορθοδοξία ως θεραπευτική επιστήμη

Τι είναι η θεραπεία

Ο Ορθόδοξος θεραπευτής

Οι τρεις βαθμοί της ιερωσύνης

Πνευματική ιερωσύνη

Ορθόδοξη ψυχοθεραπεία

Ασθένεια και νέκρωση της ψυχής

Θεραπεία του νού

Χαρακτηρισμοί της καρδιάς

Λογική και λογισμοί

Οι Λογισμοί

Αποτελέσματα των λογισμών

Ορθόδοξη παθολογία

Διαίρεση και εξέλιξη των παθών

Θεραπεία των παθών

Απάθεια

Η ησυχία ως μέθοδος θεραπείας

Ησυχασμός

Αντιησυχασμός

Ορθόδοξη γνωσιολογία

Η γνώση του Θεού

Προσευχές

Πίστη και Επιστήμη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ, ἈΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ

Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου  

  Μὲ τὴν προσευχὴ μιλάει ὁ ἄνθρωπος ἄμεσα μὲ τὸν Θεό. Μὲ τὴν προσευχὴ ὁ ἄνθρωπος γίνεται παιδὶ τοῦ Θεοῦ! Μὲ τὴν προσευχὴ ξεπερνιοῦνται τὰ ἐμπόδια τοῦ βίου τούτου, δηλαδὴ οἱ θλίψεις, οἱ στενοχώριες, τὰ βάσανα, οἱ δυστυχίες, οἱ στερήσεις, οἱ μηχανορραφίες, οἱ ραδιουργίες, οἱ καταλαλιὲς καὶ οἱ συκοφαντίες. Μὲ τὴν προσευχὴ συντρίβονται τὰ βέλη τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν.

Αδιαλείπτως προσεύχεσθε

ΠΕΡΙ  ΤΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΣ  ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ  ΚΑΙ  ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ  ΑΞΙΑΣ  ΤΩΝ ΠΑΡΟΝΤΩΝ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Εί­ναι υ­περ­βο­λι­κός ο καύ­σων και α­νυ­πό­φο­ρος η ξη­ρα­σί­α- ό­μως δεν ε­ξα­σθέ­νη­σε την προ­θυ­μί­αν σας και ού­τε μά­ρα­νε την ε­πι­θυ­μι­ών της α­κρο­ά­σε­ως. Έ­τσι εί­ναι ο α­κρο­α­τής ο θερ­μός και εν­θου­σι­ώ­δης εν­δυ­να­μού­ται δια της ε­πι­θυ­μί­ας της α­κρο­ά­σε­ως και δύ­να­ται να υ­πο­φέ­ρει τα πά­ντα με ευ­κο­λί­α διά να ι­κα­νο­ποί­η­ση την ε­πι­θυ­μί­α αι­ών την κα­λήν και πνευ­μα­τι­κήν.  Και ού­τε το ψύ­χος, ού­τε ή ξη­ρα­σί­α, ού­τε τα πολ­λά ζη­τή­μα­τα, ού­τε το πλή­θος των φρον­τί­δων, ού­τε τί­πο­τε άλ­λο τέ­τοι­ον ημ­πο­ρεί να τον κα­τα­βο­λή^- ό­πως τον α­δρα­νή και ρά­θυ­μον, ού­τε oι ευ­χά­ρι­στοι και­ροί, ού­τε ή α­πρα­ξί­α και ή α­σφά­λεια, ού­τε ή α­νά­παυ­σις και ή ά­νε­σις δύ­ναν­ται να δι­ε­γεί­ρουν, αλ­λά πα­ρα­μέ­νει κοι­μώ­με­νος ύ­πνον ά­ξιον πολ­λής κα­τη­γο­ρί­ας.

Περί τής απολαύσεως μέρος πρώτον

Περί τής απολαύσεως - μέρος δεύτερον

Περί τής απολαύσεως - μέρος τρίτον

Περί τής απολαύσεως - μέρος τέταρτον

Ἡ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ἉΓΙΟΥ ὌΡΟΥΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ

Ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανός, Προηγούμενος Ἱ.M. Σίμωνος Πέτρας

Ἡ προσευχὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Χαραλάμπους Νεοφύτου  Πρεσβυτέρου

 O ἄν­θρω­πος πλά­στη­κε ἀ­πό τό Θε­ό γι­ά νά ζή­σει αἰ­ώ­νι­α μέ­σα στή χα­ρά τοῦ Πα­ρα­δεί­σου, τῆς βα­σι­λεί­ας τῶν οὐ­ρα­νῶν. Πλα­σμέ­νος κα­τ’ ἀρ­χάς πά­νω στή γῆ θά ἐρ­γα­ζό­ταν «τό κα­τ’ εἰ­κό­να» γι­ά νά φθά­σει στό « κα­θ’ ὁ­μοί­ω­σιν» νά γί­νει δη­λα­δή θε­ός κα­τά χά­ρη καί νά εἶ­ναι αἰ­ώ­νι­α εὐ­τυ­χι­σμέ­νος. Ὅ­μως ἀ­στό­χη­σε μέ τά γνω­στά γε­γο­νό­τα τῆς πα­ρα­κο­ῆς τῶν πρω­το­πλά­στων. Δι­ώ­χτη­κε ἀ­πό τόν Πα­ρά­δει­σο καί ζοῦ­σε μέ τή νο­σταλ­γί­α του, μέ­χρι πού ἡ ἀ­γά­πη τοῦ Θε­οῦ, ἐ­ξεῦ­ρε τό μέ­σο γι­ά τήν ἐ­πα­νά­κτη­ση του. Μέ τή σάρ­κω­ση τοῦ Θε­οῦ Λό­γου, τό πά­θος καί τήν Ἀ­νά­στα­σή Του, ἄ­νοι­ξεν ὁ δρό­μος πρός τόν  Πα­ρά­δει­σο. Τώ­ρα ἔ­χει τή δυ­να­τό­τη­τα ὁ ἄν­θρω­πος, ἄν τό θέ­λει φυ­σι­κά, νά  εἰ­σέλ­θει σ’ αὐ­τόν, μέ πά­ντο­τε μέ ὁ­ρι­σμέ­νες προϋ­πο­θέ­σεις. Ἀ­να­γκαί­α προϋ­πό­θε­ση εἶ­ναι νά ἐ­φαρ­μό­ζει το  θέ­λη­μα τοῦ Κυ­ρί­ου, νά μι­μη­θεῖ δη­λα­δή τή ζω­ή πού φα­νέ­ρω­σε καί ἔ­ζη­σε στή γῆ μας, ὁ Σω­τή­ρας μας Χρι­στός.

Περί προσευχής

Τί ἐννοούμε όταν ἀναφερόμαστε στήν προσευχή

Ἡ προσευχή πλουτίζει πνευματικά τόν άνθρωπο

Η προσευχη στην Αγία Γραφή

Που πότε πώς;

Πότε πρέπει νά προσευχόμαστε;

Πως προσευχόμαστε;

Στοιχεία θεάρεστης Προσευχής

Περιεχόμενο της προσευχής

Προ­σευ­χή για τους εχθρούς μας

Ενα σχεδιάγραμμα προσευχής

Η ομαδική προσευχή

Η αδιάλειπτη προσευχή

Η Προσευχή και οι άλλες αρετές

Ἡ Προσευχή με τήν αγάπη

Ἡ Προσευχή μέ τήν ελεημοσύνη.

Ωφέλειες απο την προσευχή

Εμπόδια στην προσευχή

Γιατι δεν παίρνουμε απάντηση στις προσευχές μας

Αντί επιλόγου

ἹΕΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ: ΠΗΓΗ ΤΗΣ ὈΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

Κάλλιστος Γουέαρ, Ἐπίσκοπος Διοκλείας

Οἱ Ὀρθόδοξοι μιλοῦν πάντοτε γιὰ τὴν παράδοση. Τί ἐννοοῦν ὅμως μ᾿ αὐτὴ τὴ λέξη; Ἡ συνηθισμένη ἀντίληψη εἶναι πὼς παράδοση εἶναι ἡ μετάδοση ἀπὸ τοὺς προγόνους στοὺς ἀπογόνους μίας γνώμης, μίας πίστης ἢ ἑνὸς ἐθίμου. Ἀπὸ τὴν ἄποψη αὐτή, Χριστιανικὴ Παράδοση εἶναι ἡ πίστη καὶ ἡ πράξη ποὺ μετέδωσε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς στοὺς Ἀποστόλους, καὶ ἡ ὁποία ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν Ἀποστόλων ἔχει παραδοθεῖ, ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά, στὴν Ἐκκλησία

Πηγὴ τής Ορθοδόξου Πίστεως

ΕΝΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ: Ἡ ὈΡΘΟΔΟΞΗ ἘΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚὸ ΚΟΣΜΟ

Ἐπίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware
Πηγή: Συλλογικὸς Τόμος: «Ἐνορία, πρὸς μία νέα ἀποκάλυψη», ἔκδ. Ἀκρίτας 1993, ἀπὸ τὴ σειρὰ «Ὀρθόδοξη Μαρτυρία», ἀρ. 37 (σελ. 126-134).

Η Ορθόδοξη εμπειρία στὸν δυτικὸ κόσμο

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Κάλλιστος Γουέαρ, Επίσκοπος Διοκλείας
Δείκτες στήν Οδό

"Η Εκκλησία δεν μας δίνει ένα σύστημα, αλλά ένα κλειδί· δεν μας δίνει ένα σχέδιο της Πολιτείας του Θεού, αλλά το μέσο για να μπούμε σ' αυτήν. Ίσως κάποιος χάσει το δρόμο μου γιατί δεν έχει σχέδιο. Αλλά ό,τι δει, θα το δει δίχως μεσολαβητή, θα το δει άμεσα, θα είναι πραγματικό γι' αυτόν· ενώ αυτός που έχει μελετήσει μόνο το σχέδιο κινδυνεύει να μείνει απ' έξω και να μη βρει πράγματι τίποτα".

(π. Γεώργιος Florovsky)

Ο Ορθόδοξος Δρόμος

Ο Θεός ώς Μυστήριο

Ο Θεός ως Τριάς

Ο Θεός ως Δημιουργός

Ο Θεός ως Άνθρωπος

Ο Θεός ως Πνεύμα

Ο Θεός ως προσευχή

Επίλογος

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ KΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Αρχιμ. Ιωάσαφ Μακρής
Ιστορική αναδρομή της προσεγγίσεως Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών κατά τον 20ο αιώνα

Οικουμενισμός - Ιστορική καί Kριτική προσέγγιση

Η Πατριαρχική εγκύκλιος του 1895

Οι απαντήσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών

Η εκλογή του Πατριάρχη Αθηναγόρα

Η πατριαρχία Αθηναγόρα

Η καλλιέργεια σχέσεων με το Βατικανό

Η συνάντηση των Ιεροσολύμων

«Επίθεση αγάπης» και διγλωσσία του Βατικανού

Ο επίσημος θεολογικός διάλογος Ορθοδόξων-Ρωμαιοκαθολικών

ΟΙ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

Κ. Ι. Γιαννακόπουλος

 Βυζαντινή Ανατολή και Λατινική Δύση, μτφρ. Κώστας Κυριαζής, εκδ. Εστία, Αθήναι ά.έ.

Πολύ συχνά βεβαιώνεται πως από την πολιτιστική πλευρά το κύριο λειτούργημα του Βυζαντίου ήταν να υπηρετήσει, για πάνω από χίλια χρόνια, σαν έπαλξη της Χριστιανοσύνης ενάντια στους άπιστους εισβολείς και εκτελώντας αυτό το έργο να διατηρήσει για τον κόσμο την πνευματική και τη φιλοσοφική κληρονομία της αρχαίας Ελλάδας(1). Δεν υπάρχει βέβαια αμφιβολία για τη σπουδαία υπηρεσία που πρόσφερε το Βυζάντιο σαν συντηρητής της ελληνικής μαθήσεως. Στο κάτω της γραφής η ελληνική γλώσσα κι η φιλολογία είχαν κατ’ ουσία εξαφανιστεί από την γερμανοκυριαρχούμενη Δύση στη διάρκεια της εποχής που ονομάστηκε τα Σκοτεινά Χρόνια. Αλλά το Βυζάντιο ήταν το δίχως άλλο κάτι περισσότερο από ένας παθητικός θεματοφύλακας του αρχαίου πολιτισμού. Αντίθετα, καθώς αναπτυσσόταν η παιδεία του, αντικατόπτριζε ένα αξιοσημείωτο κράμα, όχι μόνο της φιλοσοφίας και της φιλολογίας της Ελλάδας, αλλά και των θρησκευτικών ιδεωδών της Χριστιανοσύνης

Οι επιρροές της βυζαντινής παιδείας στο μεσαιωνικό...

Φιλοσοφία και επιστήμη

Γράμματα

Ιατρική

Βιομηχανία

Διοίκηση, πολιτική θεωρία,δίκαιο καί διπλωματία

Συντεχνίες

Θρησκευτική ευλάβεια

Τέχνη

Συμπέρασμα

ΝΕΟ-ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

Συγγραφή: Ἱερομόναχος π. Φιλόθεος Γρηγοριάτης

Πρόλογος

Δίπλα στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἀθηνῶν, ποὺ εἶναι κτίσμα τοῦ ἔτους 1862 καὶ ἔργο ξένων καὶ Ἑλλήνων ἀρχιτεκτόνων μὲ ἐμφανεῖς τὶς δυτικὲς ἐπιδράσεις, σώζεται τὸ Ναΰδριον, ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος (παλαιότερα τιμώμενο στὴ μνήμη τῆς Παναγίας τῆς Γοργοϋπηκόου), μνημεῖο τοῦ ια´ αἰῶνος, ἐκφραστικὸ τῆς Παραδόσεώς μας.
Εἶναι ἀξιοπρόσεκτο ὅτι στὴν τοιχοποιία τοῦ χαρίεντος αὐτοῦ Ναϋδρίου ἔχουν ἐνσωματωθῆ γλυπτὰ ἀπὸ ἀρχαίους Ναούς.
Αὐτὸ ἔκανε ἡ Ἐκκλησία: Ἀπεκάθηρε τὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα ἀπὸ τὸν παγανισμὸ καὶ τὴν προσέλαβε στὸ Σῶμα της, τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ θεηγόρος Ἀπόστολος Παῦλος (ποὺ χρησιμοποιοῦσε τὸν ἐξελληνισμένο τύπο τοῦ ὀνόματὸς του ἀντὶ τοῦ ἑβραϊκοῦ Σαοὺλ) ἐκήρυξε τὸν ἄγνωστο Θεό, ποὺ ἐσέβοντο οἱ Ἀθηναῖοι χωρὶς νὰ Τὸν γνωρίζουν.

Νεοειδωλολατρικές περιπλανήσεις και η αληθής εμπειρία τής εκκλησίας μας

Αίτια καὶ προσπάθειες γιὰ τὴν αναβίωσι της ἀρχαίας εἰδωλολατρικής θρησκείας των Ἑλλήνων

Θέσεις - Κατηγορίες των νεο-εἰδωλολατρών ἐναντίον τῶν Χριστιανών

Ἡ ἀδυναμία τῶν Ἑλλήνων νεο-εἰδωλολατρών νὰ ἀντιληφθούν τὴν Χριστιανικὴ ἱστορικὴ συνέχεια του ἀρχαίου Ἑλληνισμού

Νέες ἐν Χριστῷ διαστάσεις καὶ διέξοδοι στὶς ἀνησυχίες καὶ τὰ προβλήματα τοῦ ἀρχαίου κόσμου

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν

Σὲ ἀναζήτησι τῆς ἀληθείας

Ἀντὶ Ἐπιλόγου

Επίμετρο

Παραμπομπές

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ
Χρίστου Βασιλειάδη
Θεολόγου-Φιλολόγου  Καθηγητού

Αγία Γραφή και Αιρετικοί Προτεστάντες

Εκ τής συμβολικής τού J.A Moehler περί τής Εκκλησί...

Περί τής Εκκλησίας ώς ερμηνέως τής Γραφής

Διαφορά μορφής ανάμεσα στήν διδασκαλία τής Γραφής

Χειροτονία εσωτερική

Παράδοση υπό στενή έννοια

ΟΙ ΛΟΓΙΜΟΙ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ

ΣΥΝΟΔΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ - ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Ανάμεσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος που προσεύχεται, είναι και το πρόβλημα των λογισμών.

Το βιβλιαράκι αυτό δεν αποτελεί μία εμπεριστατωμένη μελέτη στο σοβαρό αυτό θέμα των λογισμών είναι μία ομιλία που έχει γίνει πριν από αρκετό καιρό. Εδώ παρουσιάζεται αρκετά βελτιωμένη χωρίς να έχει χάσει την αρχική της μορφή ως ομιλίας. Και επειδή πολλοί είναι αυτοί που παλεύουν με τους αισχρούς λογισμούς και περισσότεροι αυτοί που "τα χάνουν", καταβάλλεται μία προσπάθεια να καταλάβει ο χριστιανός που αγωνίζεται τί είναι οι λογισμοί, από πού προέρχονται, ποιά τα αποτελέσματά τους και πώς αντιμετωπίζονται.
Αν από την μικρή αυτή εργασία κάποιος ωφεληθεί, ας προσεύχεται για εκείνους που κοπίασαν. Β. Ι.

Οι λογισμοί και η αντιμετώπισή τους

Οι λογισμοί και η προέλευσή τους

Πορεία προς τη χώρα της αμαρτίας

Τα στάδια της αμαρτίας

Τα πάθη πηγή τον πονηρών λογισμών

Κατηγορίες των λογισμών

Αρχή του πόλεμου οι λογισμοί

Η δαιμονική πανουργία

Οι βλάσφημοι λογισμοί

Ο ορμαθός των λογισμών

Συνδυασμός λογισμών

Αποτελέσματα των λογισμών

Η αντιμετώπισις των λογισμών

 ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟῦ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ
Toῦ Θάνου Λίποβατς

Ἀπό τόν 17ο αἰώνα καί ἔπειτα ἡ μαθηματική καί ἡ φυσική ἐπιστήμη αὐτονομήθηκαν ἀπό τήν κυριαρχική ἑρμηνεία τοῦ δόγματος, κάτι πού ὁδήγησε σταδιακά στήν πλήρη ἀπομάγευση καί ἀπομυθοποίηση τοῦ παραδοσιακοῦ, κλειστοῦ κοσμοειδώλου τῆς φύσης. Αὐτό εἶχε ὡς συνέπεια τήν ὑπέρβαση τῆς πίστης σέ δαίμονες, κακά πνεύματα, μάγισσες, φετίχ / εἴδωλα καί μαγικές πρακτικές, ὅπως αὐτές εἶχαν ἐπιβιώσει μέσα στά πλαίσια τοῦ χριστιανισμοῦ. Εἶχε δέ ὡς ἀποτέλεσμα γιά τούς χριστιανούς, νά ἀνακαλύψουν τήν δυνατότητα μιᾶς καθαρῆς, πνευματικῆς πίστης στόν Θεό: ὑπῆρξε μία πραγματική «πρόοδος στήν πνευματικότητα»

Διαλεκτική τού χριστιανισμού καί της νεωτερικότητας - Α'

Διαλεκτική τού χριστιανισμού καί της νεωτερικότητας - Β'

ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ  ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ LINKS:

ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Α΄
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Β΄

ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ
ΒΙΒΛΟΣ  - ΠΑΛΑΙΑ - ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - ΨΑΛΜΟΙ - ΩΔΑΙ
ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ - J.P.MIGNE - ΒΕΠΕΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΒΥΖΑΝΤΙΟ
ΔΟΚΙΜΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
ΥΠΕΡ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ - ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΕΚΡΩΝ
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ - ΚΡΙΤΙΚΗ - ΚΕΙΜΕΝΑ
ПРАВОСЛАВНОЕ ХРИСТИАНСТВО
ENGLISH - FRENCH - ITALIAN - GERMAN

ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ - PATRISTIC THEOLOGY - СВЯТООТЕЧЕСКОГО БОГОСЛОВИЯ

ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-