Σοφονίας

ΣΟΦΟΝΙΑΣ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α

 1 ΛΟΓΟΣ Κυρίου, ος εγενήθη προς Σοφονίαν τον του Χουσί, υιόν Γοδολίου, του Αμορίου, του Εζεκίου, εν ημέραις Ιωσίου υιού Αμών βασιλέως Ιούδα.

 2 Εκλείψει εκλιπέτω από προσώπου της γης, λέγει Κύριος, 3 εκλιπέτω άνθρωπος και κτήνη, εκλιπέτω τα πετεινά του ουρανού και οι ιχθύες της θαλάσσης, και ασθενήσουσιν οι ασεβείς και εξαρώ τους ανόμους από προσώπου της γης, λέγει Κύριος. 4 και εκτενώ την χείρά μου επί Ιούδαν και επί πάντας τους κατοικούντας Ιερουσαλήμ και εξαρώ εκ του τόπου τούτου τα ονόματα της Βάαλ και τα ονόματα των ιερέων 5 και τους προσκυνούντας επί τα δώματα τη στρατιά του ουρανού και τους ομνύοντας κατά του Κυρίου και τους ομνύοντας κατά του βασιλέως αυτών 6 και τους εκκλίνοντας από του Κυρίου και τους μη ζητούντας τον Κύριον και τους μη αντεχομένους του Κυρίου
. - 7 Ευλαβείσθε από προσώπου Κυρίου του Θεού, διότι εγγύς ημέρα του Κυρίου, ότι ητοίμακε Κύριος την θυσίαν αυτού, και ηγίακε τους κλητούς αυτού. 8 και έσται εν ημέρα θυσίας Κυρίου και εκδικήσω επί τους άρχοντας και επί τον οίκον του βασιλέως και επί πάντας τους ενδεδυμένους ενδύματα αλλότρια· 9 και εκδικήσω επί πάντας εμφανώς επί τα πρόπυλα εν εκείνη τη ημέρα, τους πληρούντας τον οίκον Κυρίου Θεού αυτών ασεβείας και δόλου. 10 και έσται εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος, φωνή κραυγής από πύλης αποκεντούντων και ολολυγμός από της δευτέρας και συντριμμός μέγας από των βουνών. 11 θρηνήσατε, οι κατοικούντες την κατακεκομμένην, ότι ωμοιώθη πας ο λαός Χαναάν, εξωλοθρεύθησαν πάντες οι επηρμένοι αργυρίω. 12 και έσται εν τη ημέρα εκείνη εξερευνήσω την Ιερουσαλήμ μετά λύχνου και εκδικήσω επί τους άνδρας τους καταφρονούντας επί τα φυλάγματα αυτών. οι δε λέγοντες εν ταις καρδίαις αυτών· ου μη αγαθοποιήση Κύριος, ουδ ‘ ου μη κακώση, 13 και έσται η δύναμις αυτών εις διαρπαγήν και οι οίκοι αυτών εις αφανισμόν, και οικοδομήσουσιν οικίας και ου μη κατοικήσουσιν εν αυταίς και καταφυτεύσουσιν αμπελώνας και ου μη πίωσι τον οίνον αυτών. - 14 Οτι εγγύς ημέρα Κυρίου η μεγάλη, εγγύς και ταχεία σφόδρα· φωνή ημέρας Κυρίου πικρά και σκληρά τέτακται. 15 δυνατή ημέρα οργής η ημέρα εκείνη, ημέρα θλίψεως και ανάγκης, ημέρα αωρίας και αφανισμού, ημέρα γνόφου και σκότους, ημέρα νεφέλης και ομίχλης, 16 ημέρα σάλπιγγος και κραυγής επί τας πόλεις τας οχυράς και επί τας γωνίας τας υψηλάς. 17 και εκθλίψω τους ανθρώπους, και πορεύσονται ως τυφλοί, ότι τω Κυρίω εξήμαρτον· και εκχεεί το αίμα αυτών ως χουν και τας σάρκας αυτών ως βόλβιτα. 18 και το αργύριον αυτών και το χρυσίον αυτών ου μη δύνηται εξελέσθαι αυτούς εν ημέρα οργής Κυρίου, και εν πυρί ζήλου αυτού καταναλωθήσεται πάσα η γη, διότι συντέλειαν και σπουδήν ποιήσει επί πάντας τους κατοικούντας την γην.

 ΣΟΦΟΝΙΑΣ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β

 1 ΣΥΝΑΧΘΗΤΕ και συνδέθητε, το έθνος το απαίδευτον, 2 προ του γενέσθαι υμάς ως άνθος παραπορευόμενον, προ του επελθείν εφ ‘ υμάς οργήν Κυρίου, προ του επελθείν εφ ‘ υμάς ημέραν θυμού Κυρίου. 3 ζητήσατε τον Κύριον, πάντες ταπεινοί γης· κρίμα εργάζεσθε και δικαιοσύνην ζητήσατε και αποκρίνασθε αυτά, όπως σκεπασθήτε εν ημέρα οργής Κυρίου. 4 διότι Γάζα διηρπασμένη έσται, και Ασκάλων εις αφανισμόν, και Άζωτος μεσημβρίας εκριφήσεται, και Ακκαρών εκριζωθήσεται. 5 ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης, πάροικοι Κρητών· λόγος Κυρίου εφ ‘ υμάς, Χαναάν γη αλλοφύλων, και απολώ υμάς εκ κατοικίας. 6 και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων. 7 και έσται το σχοίνισμα της θαλάσσης τοις καταλοίποις οίκου Ιούδα· επ ‘ αυτούς νεμήσονται εν τοις οίκοις Ασκάλωνος, δείλης καταλύσουσιν από προσώπου υιών Ιούδα, ότι επέσκεπται αυτούς Κύριος ο Θεός αυτών, και αποστρέψει την αιχμαλωσίαν αυτών. - 8 Ήκουσα ονειδισμούς Μωάβ και κονδυλισμούς υιών Αμμών, εν οίς ωνείδιζον τον λαόν μου και εμεγαλύνοντο επί τα όριά μου. 9 δια τούτο ζω εγώ, λέγει Κύριος των δυνάμεων ο Θεός Ισραήλ, διότι Μωάβ ως Σόδομα έσται και υιοί Αμμών ως Γόμορρα, και Δαμασκός εκλελειμμένη ως θιμωνία άλωνος και ηφανισμένη εις τον αιώνα· και οι κατάλοιποι λαού μου διαρπώνται αυτούς και οι κατάλοιποι έθνους μου κληρονομήσουσιν αυτούς. 10 αύτη αυτοίς αντί της ύβρεως αυτών, διότι ωνείδισαν και εμεγαλύνθησαν επί τον Κύριον τον παντοκράτορα. 11 επιφανήσεται Κύριος επ ‘ αυτούς και εξολοθρεύσει πάντας τους θεούς των εθνών της γης, και προσκυνήσουσιν αυτω έκαστος εκ του τόπου αυτού, πάσαι αι νήσοι των εθνών. - 12 Και υμείς, Αιθίοπες, τραυματίαι ρομφαίας μου εστε. 13 και εκτενεί την χείρα αυτού επί βορράν και απολεί τον Ασσύριον και θήσει την Νινευή εις αφανισμόν άνυδρον ως έρημον. 14 και νεμήσονται εν μέσω αυτής ποίμνια και πάντα τα θηρία της γης, και χαμαιλέοντες και εχίνοι εν τοις φατνώμασιν αυτής κοιτασθήσονται, και θηρία φωνήσει εν τοις διορύγμασιν αυτής και κόρακες εν τοις πυλώσιν αυτής, διότι κέδρος το ανάστημα αυτής. 15 αύτη η πόλις η φαυλίστρια η κατοικούσα επ ‘ ελπίδι, η λέγουσα εν καρδία αυτής· εγώ ειμι, και ουκ έστι μετ ‘ εμέ έτι. Πως εγενήθη εις αφανισμόν νομή θηρίων· πας ο διαπορευόμενος δι ‘ αυτής συριεί και κινήσει τας χείρας αυτού.

ΣΟΦΟΝΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ

 1 Ω η επιφανής και απολελυτρωμένη, η πόλις η περιστερά· 2 ουκ εισήκουσε φωνής, ουκ εδέξατο παιδείαν, επί τω Κυρίω ουκ επεποίθει και προς τον Θεόν αυτής ουκ ήγγισεν. 3 οι άρχοντες αυτής εν αυτη ως λέοντες ωρυόμενοι· οι κριταί αυτής ως λύκοι της Αραβίας, ουχ υπελίποντο εις το πρωϊ· 4 οι προφήται αυτής πνευματοφόροι, άνδρες καταφρονηταί· ιερείς αυτής βεβηλούσι τα άγια και ασεβούσι νόμον· 5 ο δε Κύριος δίκαιος εν μέσω αυτής και ου μη ποιήση άδικον· πρωϊ πρωϊ δώσει κρίμα αυτού εις φως και ουκ απεκρύβη και ουκ έγνω αδικίαν εν απαιτήσει και ουκ εις νείκος αδικίαν. 6 εν διαφθορά κατέσπασα υπερηφάνους, ηφανίσθησαν γωνίαι αυτών· εξερημώσω τας οδούς αυτών το παράπαν του μη διοδεύειν· εξέλιπον αι πόλεις αυτών παρά το μηδένα υπάρχειν μηδέ κατοικείν. 7 είπα· πλήν φοβείσθέ με και δέξασθε παιδείαν, και ου μη εξολοθρευθήτε εξ οφθαλμών αυτής, πάντα όσα εξεδίκησα επ ‘ αυτήν· ετοιμάζου, όρθρισον, έφθαρται πάσα η επιφυλλίς αυτών. - 8 Δια τούτο υπόμεινόν με, λέγει Κύριος, εις ημέραν αναστάσεώς μου εις μαρτύριον· διότι το κρίμα μου εις συναγωγάς εθνών του εισδέξασθαι βασιλείς, του εκχέαι επ ‘ αυτούς πάσαν οργήν θυμού μου· διότι εν πυρί ζήλου μου καταναλωθήσεται πάσα η γη. 9 ότι τότε μεταστρέψω επί λαούς γλώσσαν εις γενεάν αυτής του επικαλείσθαι πάντας το όνομα Κυρίου του δουλεύειν αυτω υπό ζυγόν ένα. 10 εκ περάτων ποταμών Αιθιοπίας προσδέξομαι εν διεσπαρμένοις μου, οίσουσι θυσίας μοι. 11 εν τη ημέρα εκείνη ου μη καταισχυνθής εκ πάντων των επιτηδευμάτων σου, ων ησέβησας εις εμέ· ότι τότε περιελώ από σου τα φαυλίσματα της ύβρεώς σου, και ουκέτι μη προσθής του μεγαλαυχήσαι επί το όρος το άγιόν μου. 12 και υπολείψομαι εν σοί λαόν πραϋν και ταπεινόν, και ευλαβηθήσονται από του ονόματος Κυρίου 13 οι κατάλοιποι του Ισραήλ και ου ποιήσουσιν αδικίαν και ου λαλήσουσι μάταια, και ου μη ευρεθή εν τω στόματι αυτών γλώσσα δολία, διότι αυτοί νεμήσονται και κοιτασθήσονται, και ουκ έσται ο εκφοβών αυτούς. - 14 Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών, κήρυσσε, θύγατερ Ιερουσαλήμ· ευφραίνου και κατατέρπου εξ όλης της καρδίας σου, θύγατερ Ιερουσαλήμ. 15 περιείλε Κύριος τα αδικήματά σου, λελύτρωταί σε εκ χειρός εχθρών σου· βασιλεύς Ισραήλ Κύριος εν μέσω σου, ουκ όψη κακά ουκέτι. 16 εν τω καιρω εκείνω ερεί Κύριος τη Ιερουσαλήμ· θάρσει, Σιών, μη παρείσθωσαν αι χείρές σου· 17 Κύριος ο Θεός σου εν σοί, δύνατός σώσει σε, επάξει επί σε ευφροσύνην και καινιεί σε εν τη αγαπήσει αυτού και ευφρανθήσεται επί σε εν τέρψει ως εν ημέρα εορτής. 18 και συνάξω τους συντετριμμένους σου. ουαί, τις έλαβεν επ ‘ αυτήν ονειδισμόν; 19 ιδού εγώ ποιώ εν σοί ένεκέν σου εν τω καιρω εκείνω, λέγει Κύριος, και σώσω την εκπεπιεσμένην, και την απωσμένην εισδέξομαι, και θήσομαι αυτούς εις καύχημα και ονομαστούς εν πάση τη γη. 20 και καταισχυνθήσονται εν τω καιρω εκείνω, όταν καλώς υμίν ποιήσω, και εν τω καιρω, όταν εισδέξωμαι υμάς· διότι δώσω υμάς ονομαστούς και εις καύχημα εν πάσι τοις λαοίς της γης εν τω επιστρέφειν με την αιχμαλωσίαν υμών ενώπιον υμών, λέγει Κύριος.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-