Βαρούχ

ΒΑΡΟΥΧ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α

 1 ΚΑΙ ούτοι οι λόγοι του βιβλίου, ους έγραψε Βαρούχ υιος Νηρίου, υιού Μαασαίου, υιού Σεδεκίου, υιού Ασαδίου, υιού Χελκίου, εν Βαβυλώνι, 2 εν τω έτει τω πέμπτω, εν εβδόμη του μηνός, εν τω καιρω, ω έλαβον οι Χαλδαίοι την Ιερουσαλήμ και ενέπρησαν αυτήν εν πυρί. 3 και ανέγνω Βαρούχ τους λόγους του βιβλίου τούτου εν ωσίν Ιεχονίου, υιού Ιωακείμ βασιλέως Ιούδα και εν ωσί παντός του λαού των ερχομένων προς την βίβλον 4 και εν ωσί των δυνατών και υιών των βασιλέων και εν ωσί των πρεσβυτέρων και εν ωσί παντός του λαού, από μικρού έως μεγάλου, πάντων των κατοικούντων εν Βαβυλώνι επί ποταμού Σούδ. 5 και έκλαιον και ενήστευον και ηύχοντο εναντίον Κυρίου 6 και συνήγαγον αργύριον, καθά εκάστου ηδύνατο η χείρ,
7 και απέστειλαν εις Ιερουσαλήμ προς Ιωακείμ υιόν Χελκίου, υιού Σαλώμ, τον ιερέα, και προς τους ιερείς και προς πάντα τον λαόν, τους ευρεθέντας μετ ‘ αυτού εν Ιερουσαλήμ 8 εν τω λαβείν αυτόν τα σκεύη οίκου Κυρίου, τα εξενεχθέντα εκ του ναού, αποστρέψαι εις γην Ιούδα, τη δεκάτη του Σειουάν, σκεύη αργυρά, α εποίησε Σεδεκίας υιος Ιωσία βασιλεύς Ιούδα 9 μετά το αποικίσαι Ναβουχοδονόσορ βασιλέα Βαβυλώνος τον Ιεχονίαν και τους άρχοντας και τους δεσμώτας και τους δυνατούς και τον λαόν της γης από Ιερουσαλήμ και ήγαγεν αυτόν εις Βαβυλώνα· 10 και είπαν· ιδού απεστείλαμεν προς υμάς αργύριον, και αγοράσατε του αργυρίου ολοκαυτώματα και περί αμαρτίας και λίβανον και ποιήσατε μάννα και ανοίσατε επί το θυσιαστήριον Κυρίου του Θεού ημών 11 και προσεύξασθε περί της ζωής Ναβουχοδονόσορ βασιλέως Βαβυλώνος και εις ζωήν Βαλτάσαρ υιού αυτού, ίνα ώσιν αι ημέραι αυτών ως αι ημέραι του ουρανού επί της γης. 12 και δώσει Κύριος ισχύν ημίν και φωτίσει τους οφθαλμούς ημών, και ζησόμεθα υπό την σκιάν Ναβουχοδονόσορ βασιλέως Βαβυλώνος και υπό την σκιάν Βαλτάσαρ υιού αυτού και δουλεύσομεν αυτοίς ημέρας πολλάς και ευρήσομεν χάριν εναντίον αυτών. 13 και προσεύξασθε περί ημών προς Κύριον τον Θεόν ημών, ότι ημάρτομεν τω Κυρίω Θεω ημών, και ουκ απέστρεψεν ο θυμός Κυρίου και η οργή αυτού αφ ‘ ημών έως της ημέρας ταύτης. 14 και αναγνώσεσθε το βιβλίον τούτο, ό απεστείλαμεν προς υμάς, εξαγορεύσαι εν οίκω Κυρίου εν ημέρα εορτής και εν ημέραις καιρού, 15 και ερείτε·

 Τω Κυρίω Θεω ημών η δικαιοσύνη, ημίν δε αισχύνη των προσώπων ως η ημέρα αύτη, ανθρώπω Ιούδα και τοις κατοικούσιν Ιερουσαλήμ 16 και τοις βασιλεύσιν ημών και τοις άρχουσιν ημών και τοις ιερεύσιν ημών και τοις προφήταις ημών και τοις πατράσιν ημών, 17 ων ημάρτομεν έναντι Κυρίου 18 και ηπειθήσαμεν αυτω και ουκ ηκούσαμεν της φωνής Κυρίου Θεού ημών πορεύεσθαι τοις προστάγμασι Κυρίου, οίς έδωκε κατά πρόσωπον ημών. 19 από της ημέρας, ης εξήγαγε Κύριος τους πατέρας ημών εκ γης Αιγύπτου, και έως της ημέρας ταύτης ήμεθα απειθούντες προς Κύριον Θεόν ημών και εσχεδιάζομεν προς το μη ακούειν της φωνής αυτού. 20 και εκολλήθη εις ημάς τα κακά και η αρά, ην συνέταξε Κύριος τω Μωυσή παιδί αυτού εν ημέρα, ή εξήγαγε τους πατέρας ημών εκ γης Αιγύπτου δούναι ημίν γην ρέουσαν γάλα και μέλι ως η ημέρα αύτη. 21 και ουκ ηκούσαμεν της φωνής Κυρίου του Θεού ημών κατά πάντας τους λόγους των προφητών, ων απέστειλε προς ημάς, 22 και ωχόμεθα έκαστος εν διανοία καρδίας αυτού της πονηράς εργάζεσθαι θεοίς ετέροις, ποιήσαι τα κακά κατ ‘ οφθαλμούς Κυρίου Θεού ημών.

 ΒΑΡΟΥΧ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β

 1 ΚΑΙ έστησε Κύριος τον λόγον αυτού, ον ελάλησεν εφ ‘ ημάς και επί τους δικαστάς ημών τους δικάσαντας τον Ισραήλ και επί τους βασιλείς ημών, και επί τους άρχοντας ημών και επί άνθρωπον Ισραήλ και Ιούδα, 2 του αγαγείν εφ ‘ ημάς κακά μεγάλα, α ουκ εποίησεν υποκάτω παντός του ουρανού καθά εποιήθη εν Ιερουσαλήμ, κατά τα γεγραμμένα εν τω νόμω Μωυσή, 3 του φαγείν ημάς άνθρωπον σάρκας υιού αυτού και άνθρωπον σάρκας θυγατρός αυτού. 4 και έδωκεν αυτούς υποχειρίους πάσαις ταις βασιλείαις ταις κύκλω ημών εις ονειδισμόν και εις άβατον εν πάσι τοις λαοίς τοις κύκλω, ου διέσπειρεν αυτούς Κύριος εκεί. 5 και εγενήθησαν υποκάτω και ουκ επάνω, ότι ημάρτομεν Κυρίω Θεω ημών προς το μη ακούειν της φωνής αυτού. 6 τω Κυρίω Θεω ημών η δικαιοσύνη, ημίν δε και τοις πατράσιν ημών η αισχύνη των προσώπων ως η ημέρα αύτη. 7 α ελάλησε Κύριος εφ ‘ ημάς, πάντα τα κακά ταύτα ήλθεν εφ ‘ ημάς. 8 και ουκ εδεήθημεν του προσώπου Κυρίου του αποστρέψαι έκαστον από των νοημάτων της καρδίας αυτών της πονηράς. 9 και εγρηγόρησε Κύριος επί τοις κακοίς, και επήγαγε Κύριος εφ ‘ ημάς, ότι δίκαιος ο Κύριος επί πάντα τα έργα αυτού, α ενετείλατο ημίν. 10 και ουκ ηκούσαμεν της φωνής αυτού πορεύεσθαι τοις προστάγμασι Κυρίου, οίς έδωκε κατά πρόσωπον ημών. - 11 Και νυν, Κύριε ο Θεός Ισραήλ, ος εξήγαγες τον λαόν σου εκ γης Αιγύπτου εν χειρί κραταιά και εν σημείοις και εν τέρασι και εν δυνάμει μεγάλη και εν βραχίονι υψηλω και εποίησας σεαυτω όνομα ως η ημέρα αύτη, 12 ημάρτομεν, ησεβήσαμεν, ηδικήσαμεν, Κύριε ο Θεός ημών, επί πάσι τοις δικαιώμασί σου. 13 αποστραφήτω ο θυμός σου αφ ‘ ημών, ότι κατελείφθημεν ολίγοι εν τοις έθνεσιν, ου διέσπειρας ημάς εκεί. 14 εισάκουσον, Κύριε, της προσευχής ημών και της δεήσεως ημών και εξελού ημάς ένεκέν σου και δος ημίν χάριν κατά πρόσωπον των αποικισάντων ημάς, 15 ίνα γνω πάσα η γη, ότι συ Κύριος ο Θεός ημών, ότι το όνομά σου επεκλήθη επί Ισραήλ και επί το γένος αυτού. 16 Κύριε, κάτιδε εκ του οίκου του αγίου σου και εννόησον εις ημάς· και κλίνον, Κύριε, το ους σου και άκουσον· 17 άνοιξον, Κύριε, οφθαλμούς σου και ιδέ, ότι ουχ οι τεθνηκότες εν τω άδη, ων ελήφθη το πνεύμα αυτών από των σπλάγχνων αυτών, δώσουσι δόξαν και δικαίωμα τω Κυρίω· 18 αλλά η ψυχή η λυπουμένη επί το μέγεθος, ό βαδίζει κύπτον και ασθενούν και οι οφθαλμοί οι εκλείποντες και η ψυχή η πεινώσα δώσουσί σοι δόξαν και δικαιοσύνην, Κύριε. 19 ότι ουκ επί τα δικαιώματα των πατέρων ημών και των βασιλέων ημών ημείς καταβάλλομεν τον έλεον ημών κατά πρόσωπόν σου, Κύριε ο Θεός ημών, 20 ότι ενήκας τον θυμόν σου και την οργήν σου εφ ‘ ημάς, καθάπερ ελάλησας εν χειρί των παίδων σου των προφητών λέγων· 21 ούτως είπε Κύριος· κλίνατε τον ώμον υμών εργάσασθαι τω βασιλεί Βαβυλώνος και καθίσατε επί την γην, ην δέδωκα τοις πατράσιν υμών· 22 και εάν μη ακούσητε της φωνής Κυρίου εργάσασθαι τω βασιλεί Βαβυλώνος, 23 εκλείψειν ποιήσω εκ πόλεων Ιούδα και έξωθεν Ιερουσαλήμ φωνήν ευφροσύνης και φωνήν χαρμοσύνης, φωνήν νυμφίου και φωνήν νύμφης, και έσται πάσα η γη εις άβατον από ενοικούντων. 24 και ουκ ηκούσαμεν της φωνής σου εργάσασθαι τω βασιλεί Βαβυλώνος, και έστησας τους λόγους σου, ους ελάλησας εν χερσί των παίδων σου των προφητών, του εξενεχθήναι τα οστά βασιλέων ημών και τα οστά των πατέρων ημών εκ του τόπου αυτών, 25 και ιδού εστιν εξερριμμένα τω καύματι της ημέρας και τω παγετω της νυκτός, και απεθάνοσαν εν πόνοις πονηροίς, εν λιμω και εν ρομφαία και εν αποστολή. 26 και έθηκας τον οίκον, ου επεκλήθη το όνομά σου επ ‘ αυτω, ως η ημέρα αύτη, δια πονηρίαν οίκου Ισραήλ και οίκου Ιούδα. - 27 Και εποίησας εις ημάς, Κύριε ο Θεός ημών, κατά πάσα επιείκειάν σου και κατά πάντα οικτιρμόν σου τον μέγαν, 28 καθά ελάλησας εν χειρί παιδός σου Μωυσή, εν ημέρα εντειλαμένου σου αυτω γράψαι τον νόμον σου εναντίον υιών Ισραήλ λέγων· 29 εάν μη ακούσητε της φωνής μου, ει μην η βόμβησις η μεγάλη η πολλή αύτη αποστρέψει εις μικράν εν τοις έθνεσιν, ου διασπερώ αυτούς εκεί· 30 ότι έγνων ότι ου μη ακούσωσί μου, ότι λαός σκληροτράχηλός εστι. και επιστρέψουσιν επί καρδίαν αυτών εν γη αποικισμού αυτών 31 και γνώσονται ότι εγώ Κύριος ο Θεός αυτών. και δώσω αυτοίς καρδίαν και ώτα ακούοντα, 32 και αινέσουσί με εν γη αποικισμού αυτών και μνησθήσονται του ονόματός μου 33 και αποστρέψουσιν από του νώτου αυτών του σκληρού και από πονηρών πραγμάτων αυτών, ότι μνησθήσονται της οδού πατέρων αυτών των αμαρτόντων έναντι Κυρίου. 34 και αποστρέψω αυτούς εις την γην, ην ώμοσα τοις πατράσιν αυτών, τω Αβραάμ και τω Ισαάκ και τω Ιακώβ, και κυριεύσουσιν αυτής· και πληθυνώ αυτούς, και ου μη σμικρυνθώσι· 35 και στήσω αυτοίς διαθήκην αιώνιον του είναί με αυτοίς εις Θεόν και αυτοί έσονταί μοι εις λαόν· και ου κινήσω έτι τον λαόν μου Ισραήλ από της γης, ης έδωκα αυτοίς.

 ΒΑΡΟΥΧ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ

 1 ΚΥΡΙΕ παντοκράτωρ ο Θεός Ισραήλ, ψυχή εν στενοίς και πνεύμα ακηδιών κέκραγε προς σε. 2 άκουσον, Κύριε, και ελέησον, ότι ημάρτομεν εναντίον σου, 3 ότι συ καθήμενος τον αιώνα, και ημείς απολλύμενοι τον αιώνα. 4 Κύριε παντοκράτωρ ο Θεός Ισραήλ, άκουσον δη της προσευχής των τεθνηκότων Ισραήλ και υιών των αμαρτανόντων εναντίον σου, οί ουκ ήκουσαν της φωνής Κυρίου Θεού αυτών και εκολλήθη ημίν τα κακά. 5 μη μνησθής αδικιών πατέρων ημών, αλλά μνήσθητι χειρός σου και ονόματός σου εν τω καιρω τούτω· 6 ότι συ Κύριος ο Θεός ημών, και αινέσομέν σε, Κύριε. 7 ότι δια τούτο έδωκας τον φόβον σου επί καρδίαν ημών του επικαλείσθαι το όνομά σου. και αινέσομέν σε εν τη αποικία ημών, ότι απεστρέψαμεν από καρδίας ημών πάσαν αδικίαν πατέρων ημών των ημαρτηκότων εναντίον σου. 8 ιδού ημείς σήμερον εν τη αποικία ημών, ου διέσπειρας ημάς εκεί εις ονειδισμόν και εις αράν και εις όφλησιν κατά πάσας τας αδικίας πατέρων ημών, οί απέστησαν από Κυρίου Θεού ημών.

 9 Άκουε Ισραήλ εντολάς ζωής, ενωτίσασθε γνώναι φρόνησιν. 10 τι εστιν Ισραήλ; τι ότι εν γη των εχθρών ει; επαλαιώθης εν γη αλλοτρία, συνεμιάνθης τοις νεκροίς, 11 προσελογίσθης μετά των εις άδου; 12 εγκατέλιπες την πηγήν της σοφίας. 13 τη οδω του Θεού ει επορεύθης, κατώκεις αν εν ειρήνη τον αιώνα. 14 μάθε που εστι φρόνησις, που εστιν ισχύς, που εστι σύνεσις του γνώναι άμα που εστι μακροβίωσις και ζωή, που εστι φως οφθαλμών και ειρήνη. - 15 Τίς εύρε τον τόπον αυτής και τις εισήλθεν εις τους θησαυρούς αυτής; 16 που εισιν οι άρχοντες των εθνών και οι κυριεύοντες των θηρίων των επί της γης, 17 οι εν τοις ορνέοις του ουρανού εμπαίζοντες και το αργύριον θησαυρίζοντες και το χρυσίον, ω επεποίθεισαν άνθρωποι, και ουκ έστι τέλος της κτήσεως αυτών, 18 οι το αργύριον τεκταίνοντες και μεριμνώντες, και ουκ έστιν εξεύρεσις των έργων αυτών; 19 ηφανίσθησαν και εις άδου κατέβησαν, και άλλοι αντανέστησαν αντ ‘ αυτών. 20 νεώτεροι είδον φως και κατώκησαν επί της γης, οδόν δε επιστήμης ουκ έγνωσαν, 21 ουδέ συνήκαν τρίβους αυτής, ουδέ αντελάβοντο αυτής· οι υιοί αυτών από της οδού αυτών πόρρω εγενήθησαν, 22 ουδέ ηκούσθη εν Χαναάν, ουδέ ώφθη εν Θαιμάν, 23 ούτε υιοί Άγαρ, οι εκζητούντες την σύνεσιν επί της γης, οι έμποροι της Μερράν και Θαιμάν, οι μυθολόγοι και οι εκζητηταί της συνέσεως, οδόν της σοφίας ουκ έγνωσαν, ουδέ εμνήσθησαν τας τρίβους αυτής. - 24 Ω Ισραήλ, ως μέγας ο οίκος του Θεού και επιμήκης ο τόπος της κτήσεως αυτού· 25 μέγας και ουκ έχει τελευτήν, υψηλός και αμέτρητος. 26 εκεί εγεννήθησαν οι γίγαντες οι ονομαστοί οι απ ‘ αρχής, γενόμενοι ευμεγέθεις, επιστάμενοι πόλεμον. 27 ου τούτους εξελέξατο ο Θεός ουδέ οδόν επιστήμης έδωκεν αυτοίς· 28 και απώλοντο παρά το μη έχειν φρόνησιν, απώλοντο δια την αβουλίαν αυτών. - 29 Τίς ανέβη εις τον ουρανόν και έλαβεν αυτήν και κατεβίβασεν αυτήν εκ των νεφελών; 30 τις διέβη πέραν της θαλάσσης και εύρεν αυτήν και οίσει αυτήν χρυσίου εκλεκτού; 31 ουκ έστιν ο γινώσκων την οδόν αυτής ουδέ ο ενθυμούμενος την τρίβον αυτής· 32 αλλ ‘ ο ειδώς τα πάντα γινώσκει αυτήν, εξεύρεν αυτήν τη συνέσει αυτού· ο κατασκευάσας την γην εις τον αιώνα χρόνον, ενέπλησεν αυτήν κτηνών τετραπόδων· 33 ο αποστέλλων το φως, και πορεύεται, εκάλεσεν αυτό, και υπήκουσεν αυτω τρόμω· 34 οι δε αστέρες έλαμψαν εν ταις φυλακαίς αυτών και ευφράνθησαν. 35 εκάλεσεν αυτούς και είπον· πάρεσμεν, έλαμψαν μετ ‘ ευφροσύνης τω ποιήσαντι αυτούς. 36 ούτος ο Θεός ημών, ου λογισθήσεται έτερος προς αυτόν. 37 εξεύρε πάσαν οδόν επιστήμης και έδωκεν αυτήν Ιακώβ τω παιδί αυτού και Ισραήλ τω ηγαπημένω υπ ‘ αυτού· 38 μετά τούτο επί γης ώφθη και εν τοις ανθρώποις συνανεστράφη.

 ΒΑΡΟΥΧ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ

 1 ΑΥΤΗ η βίβλος των προσταγμάτων του Θεού και ο νόμος ο υπάρχων εις τον αιώνα· πάντες οι κρατούντες αυτήν εις ζωήν, οι δε καταλείποντες αυτήν αποθανούνται. - 2 Επιστρέφου, Ιακώβ, και επιλαβού αυτής, διόδευσον προς την λάμψιν κατέναντι του φωτός αυτής. 3 μη δως ετέρω την δόξαν σου και τα συμφέροντά σοι έθνει αλλοτρίω. 4 μακάριοί εσμεν Ισραήλ, ότι τα αρεστά τω Θεω ημίν γνωστά εστι. - 5 Θαρσείτε λαός μου, μνημόσυνον Ισραήλ. 6 επράθητε τοις έθνεσιν ουκ εις απώλειαν, δια δε το παροργίσαι υμάς τον Θεόν παρεδόθητε τοις υπεναντίοις· 7 παρωξύνατε γαρ τον ποιήσαντα υμάς θύσαντες δαιμονίοις και ου Θεω. 8 επελάθεσθε τον τροφεύσαντα υμάς Θεόν αιώνιον, ελυπήσατε δε και την εκθρέψασαν υμάς Ιερουσαλήμ· 9 είδε γαρ την επελθούσαν υμίν οργήν παρά του Θεού και είπεν· ακούσατε, οι πάροικοι Σιών, επήγαγέ μοι ο Θεός πένθος μέγα· 10 είδον γαρ την αιχμαλωσίαν των υιών μου και των θυγατέρων μου, ην επήγαγεν αυτοίς ο αιώνιος. 11 έθρεψα γαρ αυτούς μετ ‘ ευφροσύνης, εξαπέστειλα δε μετά κλαυθμού και πένθους. 12 μηδείς επιχαιρέτω μοι τη χήρα και καταλειφθείση υπό πολλών· ηρημώθην δια τας αμαρτίας των τέκνων μου, διότι εξέκλιναν εκ νόμου Θεού, 13 δικαιώματα δε αυτού ουκ έγνωσαν ουδέ επορεύθησαν οδοίς εντολών Θεού, ουδέ τρίβους παιδείας εν δικαιοσύνη αυτού επέβησαν. 14 ελθέτωσαν αι πάροικοι Σιών, και μνήσθητε την αιχμαλωσίαν των υιών μου και θυγατέρων, ην επήγαγεν αυτοίς ο αιώνιος· 15 επήγαγε γαρ επ ‘ αυτούς έθνος μακρόθεν, έθνος αναιδές και αλλόγλωσσον, οί ουκ ησχύνθησαν πρεσβύτην ουδέ παιδίον ηλέησαν 16 και απήγαγον τους αγαπητούς της χήρας και από των θυγατέρων την μόνην ηρήμωσαν. 17 εγώ δε τι δυνατή βοηθήσαι υμίν; 18 ο γαρ επαγαγών τα κακά υμίν εξελείται υμάς εκ χειρός εχθρών υμών. 19 βαδίζετε, τέκνα, βαδίζετε, εγώ γαρ κατελήφθην έρημος· 20 εξεδυσάμην την στολήν της ειρήνης, ενεδυσάμην δε σάκκον της δεήσεώς μου, κεκράξομαι προς τον αιώνιον εν ταις ημέραις μου. - 21 Θαρρείτε, τέκνα, βοήσατε προς το Θεόν, και εξελείται υμάς εκ δυναστείας, εκ χειρός εχθρών. 22 εγώ γαρ ήλπισα επί τω αιωνίω την σωτηρίαν υμών, και ήλθέ μοι χαρά παρά του αγίου επί τη ελεημοσύνη, ή ήξει υμίν εν τάχει παρά του αιωνίου σωτήρος υμών. 23 εξέπεμψα γαρ υμάς μετά κλαυθμού και πένθους, αποδώσει δε μοι ο Θεός υμάς μετά χαρμοσύνης και ευφροσύνης εις τον αιώνα. 24 ωσπερ γαρ νυν εωράκασιν αι πάροικοι Σιών την υμετέραν αιχμαλωσίαν, ούτως όψονται εν τάχει την παρά του Θεού υμών σωτηρίαν, ή επελεύσεται υμίν μετά δόξης μεγάλης και λαμπρότητος του αιωνίου. 25 τέκνα, μακροθυμήσατε την παρά του Θεού επελθούσαν υμίν οργήν· κατεδίωξέ σε ο εχθρός σου, και όψει αυτού την απώλειαν εν τάχει και επί τραχήλους αυτών επιβήση. 26 οι τρυφεροί μου επορεύθησαν οδούς τραχείας, ήρθησαν ως ποίμνιον ηρπασμένον υπό εχθρών. - 27 Θαρσήσατε τέκνα και βοήσατε προς τον Θεόν, έσται γαρ υμών υπό του επάγοντος μνεία. 28 ωσπερ γαρ εγένετο η διάνοια υμών εις το πλανηθήναι από του Θεού, δεκαπλασιάσατε επιστραφέντες ζητήσαι αυτόν. 29 ο γαρ επαγαγών υμίν τα κακά επάξει υμίν την αιώνιον ευφροσύνην μετά της σωτηρίας υμών. - 30 Θάρσει Ιερουσαλήμ, παρακαλέσει σε ο ονομάσας σε. 31 δείλαιοι οι σε κακώσαντες και επιχαρέντες τη σή πτώσει, 32 δείλαιαι αι πόλεις, αις εδούλευσαν τα τέκνα σου, δειλαία η δεξαμένη τους υιούς σου. 33 ωσπερ γαρ εχάρη επί τη σή πτώσει και ευφράνθη επί τω πτώματί σου, ούτως λυπηθήσεται επί τη εαυτής ερημία. 34 και περιελώ αυτής το αγαλλίαμα της πολυοχλίας και το αγαυρίαμα αυτής έσται εις πένθος. 35 πυρ γαρ επελεύσεται αυτη παρά του αιωνίου εις ημέρας μακράς, και κατοικηθήσεται υπό δαιμονίων τον πλείονα χρόνον. - 36 Περίβλεψον προς ανατολάς, Ιερουσαλήμ, και ίδε την ευφροσύνην την παρά του Θεού σοι ερχομένην. 37 ιδού έρχονται οι υιοί σου, ους εξαπέστειλας, έρχονται συνηγμένοι από ανατολών έως δυσμών τω ρήματι του αγίου χαίροντες τη του Θεού δόξη.

 ΒΑΡΟΥΧ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε

 1 ΕΚΔΥΣΑΙ, Ιερουσαλήμ, την στολήν του πένθους και της κακώσεώς σου και ένδυσαι την ευπρέπειαν της παρά του Θεού δόξης εις τον αιώνα. 2 περιβαλού την διπλοϊδα της παρά του Θεού δικαιοσύνης, επίθου την μίτραν επί την κεφαλήν σου της δόξης του αιωνίου. 3 ο γαρ Θεός δείξει τη υπ ‘ ουρανόν πάση την σήν λαμπρότητα. 4 κληθήσεται γαρ σου το όνομα παρά του Θεού εις τον αιώνα· Ειρήνη δικαιοσύνης και δόξα θεοσεβείας. - 5 Ανάστηθι, Ιερουσαλήμ, και στήθι επί του υψηλού και περίβλεψαι προς ανατολάς και ίδε συνηγμένα τα τέκνα σου από ηλίου δυσμών έως ανατολών τω ρήματι του αγίου χαίροντας τη του Θεού μνεία. 6 εξήλθον γαρ παρά σου πεζοί αγόμενοι υπό εχθρών, εισάγει δε αυτούς ο Θεός προς σε αιρομένους μετά δόξης ως θρόνον βασιλείας. 7 συνέταξε γαρ ο Θεός ταπεινούσθαι παν όρος υψηλόν και θίνας αεννάους και φάραγγας πληρούσθαι εις ομαλισμόν της γης, ίνα βαδίση Ισραήλ ασφαλώς τη του Θεού δόξη· 8 εσκίασαν δε και οι δρυμοί και παν ξύλον ευωδίας τω Ισραήλ προστάγματι του Θεού· 9 ηγήσεται γαρ ο Θεός Ισραήλ μετ ‘ ευφροσύνης τω φωτί της δόξης αυτού συν ελεημοσύνη και δικαιοσύνη τη παρ ‘ αυτού.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-