Από τα µέσα του 18ου αιώνος παρατηρείται µία µεγάλη άνθηση στο Άγιον Όρος, που φθάνει µέχρι τις ηµέρες µας. Οι όσιοι Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης (+ 1730), ο υπέρµετρος αυστηρός σπηλαιώτης ασκητής, ο µιµητής του οσίου Μαξίµου του Καυσοκαλύβη Ιερόθεος ο Ιβηρίτης (+ 1745), ο σοφός διδάσκαλος Άνθιµος ο Κουρούκλης (+ 1782), ο ιλαρός κήρυκας νήσων του Αιγαίου και του Ιονίου, Παϊσιος ο Βελιτσκόφκσυ (+ 1794) ο δηµιουργός "ασκητικοφιλολογικής" σχολής, Σωφρόνιος ο Αγιαννανίτης, Μακάριος ο Νοταράς (+ 1805) ο ασκητής ιεράρχης, Γεώργιος της Τσερνίκα της Ρουµανίας (+ 1806), Νικόδηµος ο Αγιορείτης (+ 1809) ο γνωστός σοφός συγγραφέας, Αθανάσιος ο Πάριος (+ 1813) ο διακεκριµένος διδάσκαλος, Σωφρόνιος Βράτσης της Βουλγαρίας (+ 1813), Αρσένιος ο εν Πάρω (+ 1877) ο διάσηµος ασκητής, Αντύπας της Μολδαβίας (+ 1822), Σιλουανός ο Ρώσος ο Αθωνίτης (+ 1938) γνωστός από την ωραία βιογραφία του και Σάββας ο εν Καλύµνω (+ 1948) ο Θαυµατουργός, αποτελούν σηµαντικό πυρήνα φωτισµού, διδασκαλίας και προσφοράς.
Μαζί µε τους παραπάνω συγκαταλέγονται και οι ένδοξοι Αγιορείτες νεόµαρτυρες, που στον 18ο και 19ο αιώνα φθάνουν τους εξήντα και µεταξύ αυτών διακρίνονται: Παχώµιος ο Νεοσκητιώτης (+ 1730), Κωνσταντίνος ο Ρώσος (+ 1742), ∆αµασκηνός ο Θεσσαλός (+ 1771), Κοσµάς ο Αιτωλός (+ 1779) ο γνωστότατος διδαχός και ιδρυτής ναών και σχολείων, Λουκάς ο Σταυρονικητιανός (+ 1802), Γεράσιµος ο Κουτλουµουσιανοσκητιώτης (+ 1812), Ευθύµιος ο Ιβηροσκητιώτης (+ 1814), Γεδεών ο Καρακαλληνός (+ 1818), Αγαθάγγελος ο Εσφιγµενίτης (+ 1819), Γρηγόριος ο Ε' Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (+ 1821), Παύλος ο Κωνσταµονίτης (+ 1824) και τελευταίος γνωστός Αθανάσιος ο Λήµνιος (+ 1846). Η ίδρυση της Αθωνιάδος Ακαδηµίας (1749) αποτελεί σταθµό της νεώτερης αγιορείτικης ανθήσεως. Αξιόλογοι διδάσκαλοι διδάσκουν σε αυτή όπως ο Νεόφυτος ο Καυσοκαλυβίτης, ο πρώτος σχολάρχης της, µε διάδοχο τον Αρχιµανδρίτη Αγάπιο τον Αγιοταφίτη, που σφαγιάσθηκε έξω της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους, Ευγένιος ο Βούλγαρις, ο χαρισµατούχος διδάσκαλος, Νικόλαος Ζερτζούλης ο Μετσοβίτης, Παναγιώτης Παλαµάς, Αθανάσιος ο Πάριος και άλλοι. Έφοροι και προστάτες της Ακαδηµίας αναδείχθηκαν οι άγιοι Γρηγόριος ο Ε΄, Νικόδηµος ο Αγιορείτης και Μακάριος ο Νοταράς. Μαθητές της υπήρξαν οι νεοµάρτυρες Κοσµάς ο Αιτωλός, Κωνσταντίνος ο Υδραίος και Αθανάσιος Κουλακιώτης όπως επίσης οι πνευµατικοί άνδρες Ιώσηπος Μοισιόδαξ, Σέργιος Μακραίος και ο εθνοµάρτυς Ρήγας Φεραίος. Είναι γεγονός πως για το τουρκοκρατούµενο Γένος η Αθωνιάδα Σχολή απέβη ένας ακόµη φάρος και µιά ελπίδα για την επιβίωσή του. Το τυπογραφείο επίσης που ιδρύεται στη Μ. Λαύρα από τον Κοσµά τον Επιδαύριο (1755) και η παρά τη µονή Βατοπεδίου Σχολή συνδράµουν στην αφύπνιση του Γένους, αλλά δυστυχώς µετά καιρό παρακµάζουν.
Περιεχόμενα
Α. ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩ
Β. ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
Γ. ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΘΩΝΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ
1. Μυθικὴ καὶ προχριστιανικὴ περίοδος
2. Παλαιοχριστιανικὴ καὶ πρώτη βυζαντινὴ περίοδος
3. Κυρίως βυζαντινὴ περίοδος
4. Μεταβυζαντινὴ περίοδος
5. Σύγχρονη ἐποχή
Α. ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩ
Ἀπὸ τὸ μέσον τῆς νότιας πλευρᾶς τῆς Κεντρικῆς Μακεδονίας προεκτείνεται νοτιοανατολικά, πρὸς τὸ Αἰγαῖο Πέλαγος, ἡ παλαμοειδὴς χερσόνησος τῆς Χαλκιδικῆς, ἡ ὁποία, βόρεια, ὅπως εἶναι γνωστόν, χωρίζεται ἀπὸ τὴν ἄλλη μακεδονικὴ γῆ μὲ βαθὺ αὐλάκι, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ τὸν μυχὸ τοῦ Θερμαϊκοῦ κόλπου καὶ φθάνει μέχρι τὸ μυχὸ τοῦ Στρυμωνικοῦ. Νότια καὶ ἀνατολικὰ μορφώνεται σὲ τρεῖς στενόμακρες καὶ σχεδὸν παράλληλες γλῶσσες, ποὺ εἰσχωροῦν σὰν δάκτυλα βαθειὰ μέσα στὴ θάλασσα. Καθεμία ἀπὸ τὶς γλῶσσες αὐτὲς ἀπαντᾶ μὲ διάφορα ὀνόματα στοὺς ἀρχαίους καὶ μεταγενέστερους Ἕλληνες ἱστορικοὺς καὶ συγγραφεῖς. Περισσότερο συνηθισμένα ἀπὸ τὰ ὀνόματα αὐτὰ εἶναι γιὰ τὸ δυτικότερο δάκτυλο Φλέγρα, Παλλήνη καὶ Κασσάνδρα, γιὰ τὸ μεσαῖο Σιθωνία καὶ Λόγγος καὶ γιὰ τὸ ἀνατολικότερο Ἄθως, Ἀκτὴ καὶ Ἅγιον Ὄρος. Ἡ θέση τῶν τριῶν αὐτῶν χερσονησίδων, ἡ μορφή τους, τὸ γόνιμο ἔδαφος καὶ τὸ πλούσιο ὑπέδαφός τους, τὸ κλίμα καὶ ἡ χλωρίδα τους, καθὼς καὶ ὁ πλοῦτος τῶν θαλασσῶν ποὺ τοὺς περιβάλλουν προσήλκυσαν ἐνωρὶς τὸ ἐνδιαφέρον τῶν κατοίκων τῶν γειτονικῶν καὶ ἄλλων περιοχῶν, πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἦρθαν καὶ κατοίκησαν ἐκεῖ.
Ἡ χερσόνησος τοῦ Ἄθω ἀρχίζει ἀπὸ τὴ στενὴ λωρίδα γῆς ποὺ χωρίζει τὸν κόλπο τῆς Ἱερισσοῦ ἀπὸ τὸ Σιγγιτικό. Τὸ μῆκος της φθάνει τὰ 60 σχεδὸν χιλιόμετρα καὶ τὸ πλάτος της κυμαίνεται μεταξὺ 8 καὶ 12. Τὸ συνολικὸ ἐμβαδόν της πλησιάζει τὰ 385 τετραγωνικὰ χιλιόμετρα. Ἡ ὀρεινὴ φυσιογνωμία τῆς Ἀθωνικῆς χερσονήσου φανερώνεται ἀμέσως μετὰ τὸν ἰσθμό, ἀπὸ ὅπου ἀρχίζει μία μικρὴ ἔξαρση τοῦ ἐδάφους, ἡ ὁποία συνεχίζεται μέχρι τῆς Μεγάλης Βίγλας. Ἡ τελευταία ἔχει ὑψόμετρο γύρω στὰ 90 μέτρα ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας καὶ ἀποτελεῖ σήμερα κατὰ τὸ Ἑλληνικὸ Σύνταγμα τὰ πολιτικὰ σύνορα τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας.
Τα τελευταία χρόνια προκειμένου να περιοριστεί σε λογικά επίπεδα ο αριθμός των επισκεπτών, έχουν τεθεί από την Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους κάποια όρια στο αριθμό των επισκεπτών (επιτρέπεται να εισέλθουν μέχρι 120 άτομα ημερησίως), όσο και στη διάρκεια της παραμονής (μέχρι τέσσερις διανυκτερεύσεις). Για να επισκεφθεί κανείς το Άγιον Όρος πρέπει πλέον να τηλεφωνήσει αρκετές ημέρες πριν (στον αριθμό +30 2310 833733 ώρες 08:30-10:00 εργάσιμες ημέρες) και να δηλώσει την επιθυμία του στην αρμόδια Υπηρεσία, το Γραφείο Προσκυνητών της Θεσσαλονίκης. Την άδεια εισόδου, το Διαμονητήριο όπως ονομάζεται, θα το παραλάβει από το Γραφείο Προσκυνητών της Ουρανούπολης, το χωριό από όπου ξεκινούν τα καράβια για το Άγιον Όρος.
Περιεχόμενα
Φυσικό περιβάλλον
Αρχιτεκτονική
Ζωγραφική
Κειμήλια
Πρωτάτον
Μεγίστης Λαύρας
Βατοπαιδίου
Ιβήρων
Χιλανδαρίου
Διονυσίου
Κουτλουμουσίου
Παντοκράτορος
Ξηροποτάμου
Ζωγράφου
Δοχειαρίου
Καρακάλλου
Σίμωνος Πέτρας
Φιλοθέου
Αγίου Παύλου
Σταυρονικήτα
Ξενοφώντος
Γρηγορίου
Εσφιγμένου
Παντελεήμονος
Κωνσταμονίτου
Γλωσσάριο
Βιβλιογραφικές αναφορές
Διαδικτυακές αναφορές
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Η πνευματική ακτινοβολία του Αγίου Όρους είναι αναμφισβήτητη και, ασφαλώς, οφείλεται στο ότι πολλοί άνθρωποι έφθασαν στην αγιότητα αγωνιζόμενοι εν κρύπτω σ' αυτό. Πολλοί προσκυνητές βρίσκουν στο Όρος τα τελευταία χρόνια ψυχική ανάπαυση και γαλήνη, πνευματική καθοδήγηση και στήριξη.
Όσο ψηλότερα ανεβαίνει κανείς, τόσο, όπως μας λένε οι επιστήμονες, η βαρύτητα αδυνατίζει, τόσο λιγότερο αισθάνεται κανείς την έλξη της γης, τόσο χαλαρώνουν οι δεσμοί μαζί της, τόσο πιο εύκολα μπορεί να αποχωρισθεί από την απαιτητική και διεκδικητική παρουσία της. Τόσο πιο ανάλαφρος γίνεται.
Άλλα και τόσο πιο κοντά αισθάνεται προς τον ουρανό που είναι μεν ασαφής, αλλά είναι τόσο υπαρκτός και τόσο ποθητός. Αν και λιγότερο ψηλαφητός, μοιάζει πιο αληθινός από την γη. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει, τόσο ο αέρας καθαρίζει, οι ακοές εκλεπτύνονται, ο ορίζοντας διευρύνεται, η σχέση με το αληθινό εντείνεται.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.