Ἡ Πατερικὴ ἔννοια τῆς λέξεως "ἀποκάλυψις"

7. Ἡ Πατερικὴ ἔννοια τῆς λέξεως "ἀποκάλυψις" 

8. Ποιὰ εἶναι ἡ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῶν πιστῶν καὶ τῶν Ἁγίων 

9. Ποιὲς εἶναι οἱ κτιστὲς ἀλάθητες ἐκφράσεις τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ. 

7. Σελ. 127: «... Χρειάζεται προσοχὴ νὰ μή δώσωμεν εἰς τὴν Πατερικὴν χρῆσιν τῆς λέξεως "ἀποκάλυψις" τὴν Δυτικὴν τῆς λέξεως σημασίαν, καθʼ ἥν πρόκειται περὶ ἀποκαλύψεως λέξεων, εἰκόνων, νοημάτων καὶ ἀξιωμάτων, ἄνευ τῆς ὑπερβαινούσης τὸν λόγον καὶ τὴν νόησιν ἀκτίστου δόξης τοῦ Χριστοῦ, εἰς ἅ πιστεύει πεπλανημένως ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία, ὅτι ὀφείλει, διὰ τῶν θεολόγων της, νὰ ἐμβαθύνη, ἵνα μὰ τὴν πάροδον τοῦ χρόνου κατανοήση καλύτερον τὴν ἀποκάλυψιν διὰ τὴν ἀνάπτυξιν τῶν δογμάτων».

8. Ποιὰ εἶναι ἡ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῶν πιστῶν καὶ τῶν Ἁγίων

8. Σελ. 128-129: «... Ἡ ριζικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῶν γνωστικῶν (Προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ Ἁγίων) καὶ τῶν πιστῶν εἶναι ὅτι ὁ θεούμενος μετέχει μετὰ τῶν πιστῶν τῆς παρακαταθήκης τῆς θείας Χάριτος, μέσῳ τῆς διδασκαλίας, τῶν θαυμάτων, καὶ τῶν μυστηρίων τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον ὁ Χριστὸς ἀποκαλύπτει εἰς αὐτὸν τὴν φυσικὴν δόξαν, βασιλείαν, θεότητα, καὶ χάριν Αὐτοῦ, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Οὕτως ὁ θεούμενος μετέχει καὶ τῆς ἀποκαλύψεως τῆς ὑπερβαινούσης τὴν ἐν κτισταῖς λέξεσι καὶ εἰκόσι καὶ συμβόλοις καὶ νοήμασιν ἔκφρασιν τῆς παρακαταθήκης. Πρὸς τὸ παρόν, οἱ πιστοὶ γνωρίζουν τὰ διδάγματα καὶ θαύματα καὶ τὰς ἐνεργείας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Αὐτοῦ ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γραφῇ καὶ τοῖς θείοις μυστηρίοις, τὰ σαφῶς μαρτυροῦντα περὶ τῆς φυσικῆς θεότητος τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς μετʼ Αὐτοῦ κατὰ Χάριν συμβασιλείας τῶν Ἁγίων. Οἱ πιστοὶ μετέχουν καὶ αὐτοὶ μετὰ τῶν θεουμένων τῆς ἰδίας παρακαταθήκης, ἀλλὰ τῆς κεκρυμμένης ἐν κτισταῖς λέξεσι καὶ εἰκόσι καὶ συμβόλοις καὶ νοήμασι καὶ τελεταῖς, καὶ προορίζονται καὶ αὐτοὶ νὰ δͅουν τὸν Χριστὸν κατὰ πνεῦμα ἐν τῇ δόξῃ καὶ βασιλείᾳ Αὐτοῦ ὡς εἶδον Αὐτὸν οἱ ἀπόστολοι ἐν Θαβώρ κατὰ τὴν Μεταμόρφωσιν, μετὰ τὴν Ἀνάστασιν καὶ τὴν Πεντηκοστήν».

9. Ποιὲς εἶναι οἱ κτιστὲς ἀλάθητες ἐκφράσεις τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ. 

9. Σελ. 129: « Πρέπει νὰ τονισθῆ εὐθύς ἐξ ἀρχῆς, ὅτι ἡ κτιστὴ ἐν λέξεσι καὶ εἰκόσι καὶ συμβόλοις ἔκφρασις τῆς ἀκτίστου Χάριτος καὶ ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ τῆς ἐνσαρκώσεως Αὐτοῦ, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, τά σύμβολα καὶ οἱ ὅροι τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τὰ συγγράμματα ἤ ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων αὐτῶν, εἶναι ἔργον τῆς ἀλαθήτου ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τοῦ φωτίζοντος τοὺς Προφήτας, Ἀποστόλους καὶ Ἁγίους εἰς τὴν διὰ τῆς κτιστῆς ἐκφράσεως ταύτης καθοδήγησιν τῶν πιστῶν εἰς ἐκπλήρωσιν τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ διὰ τῆς μεθέξεως τῆς δόξης καὶ βασιλείας τοῦ Χριστοῦ. Τὰ ρήματα καὶ αἱ ἐνέργειαι τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀλάθητα, διότι ὁ Χριστὸς εἶναι φύσει ἡ Αὐτοαλήθεια.

Ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ ὅροι τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἡ ἑρμηνευτικὴ παράδοσις τῶν Ἁγίων Πατέρων, καὶ ἡ λειτουργικὴ ἐν τοῖς μυστηρίοις ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἐπίσης ἀλάθητοι ἐκφράσεις τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ καὶ ὁδηγοῦν, κατὰ τρόπον

ἀσφαλῆ καὶ ἀπλανῆ, τοὺς πιστοὺς τοὺς ἔχοντας πνευματικοὺς πατέρας μὲ τὸ χάρισμα τῆς διακρίσεως τῶν πνευμάτων, εἰς τὸν ἁγιασμὸν καὶ τὴν θέωσιν, ἀκριβῶς, διότι ἐμπεριέχουν τὴν διδασκαλίαν καὶ πρᾶξιν καὶ ἐμπειρίαν τῶν θεουμένων προφητῶν, ἀποστόλων καὶ ἁγίων τῶν γνωριζόντων τὸν Χριστὸν οὐχὶ μόνον κατὰ σάρκα, ἀλλὰ καὶ κατὰ πνεῦμα ἐν τῇ δόξῃ Αὐτοῦ».

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-