Ποιὰ εἶναι ἡ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῶν Πατέρων καὶ τῶν αἱρετικῶν

29. Ποιὰ εἶναι ἡ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῶν Πατέρων καὶ τῶν αἱρετικῶν 

29. Σελ. 228-230: « Ἡ βασικὴ διάκρισις μεταξὺ τῶν Πατέρων καὶ τῶν αἱρετικῶν εἶναι ὅτι οἱ Πατέρες παραδέχονται ἄμεσον ὑπὸ τῶν θεουμένων καὶ ὑπέρλογον ἐμπειρίαν τοῦ ἀκτίστου Φωτὸς τῆς Θεότητος τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἐνῶ οἱ αἱρετικοὶ παρεμβάλλουν μεταξὺ τῶν θεουμένων καὶ τοῦ Θεοῦ κτιστὰ μόνον μέσα ἀποκαλύψεως.....

Μεταξύ, ὅμως, τῶν αἱρετικῶν τούτων, ὑπάρχουν ὁπαδοὶ ἀποφατικῆς τινος θεολογίας, ὡς οἱ Σαμοσατιανοὶ καὶ Ἀρειανοί, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐγκαταλείψαντες παντελῶς τὴν ἀποφατικὴν θεολογίαν Εὐνομιανοί, ὡς καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες τὸν Αὐγουστῖνον Φραγκολατίνοι. Εἰς ὅλας ὅμως τὰς ἐν λόγÿω περιπτώσεις, τὰ κτιστὰ μέσα ἀποκαλύψεως τοῦ ἀκτίστου σκοπὸν ἔχουν τὴν μεταφορὰν ἐκ τοῦ ἀκτίστου μηνυμάτων σωτηρίας καὶ αὐτὴν ταύτην τὴν σωτηρίαν. Ἐνῶ εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν τῶν θεουμένων Προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ Ἁγίων, ἡ Ἀποφατικὴ Θεολογία εἶναι ἐκ τῆς προσωπικῆς τοῦ θεουμένου ἐμπειρίας τοῦ ὑπὲρ τὸν λόγον ἀκτίστου τῆς Θεότητος Φωτός, ἀντιθέτως, εἰς τοὺς ἐν λόγῳ αἱρετικοὺς ὁ χαρακτὴρ τῆς ὑπὲρ τὸν λόγον, ἤ κατὰ τὸν λόγον, ἀποκαλύψεως εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἐκ τοῦ Θεοῦ ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἀποδοχῆς κτιστῶν μόνον μηνυμάτων, ἤ διὰ τῆς κτιστῆς ἀνθρωπίνης φύσεως τοῦ Χριστοῦ μόνον, ἤ διʼ αὐτῆς καὶ τοῦ κτιστοῦ Λόγου, ἀλλά, ἐν πάσει περιπτώσει, ὡς ἐμπεριέχονται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν. Πάντως, καὶ ἡ ὑπὲρ τὸν λόγον ἀποφατικὴ θεολογία τῶν Σαμοσατιανῶν καὶ Ἀρειανῶν, ὡς καὶ ἡ κατὰ τὸν λόγον καταφατικὴ θεολογία τῶν Εὐνομιανῶν καὶ τῶν Φραγκολατίνων, βασίζονται ἀποκλειστικῶς ἐπὶ τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀφοῦ, κατὰ τὴν προσωπικὴν ἐμπειρίαν τῶν πνευματικῶν ἀνδρῶν τῶν ἐν προκειμένῳ αἱρέσεων, αὐτοὶ γνωρίζουν τὸν Θεὸν πάντοτε διὰ κτιστοῦ μέσου, ἤ διὰ τῆς ἐκτὸς τῆς θεώσεως δαιμονιώδους ἐκστάσεως. 

Χρήζει μεγάλης προσοχῆς τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ Σαμοσατιανοὶ καὶ οἱ Ἀρειανοὶ συνεφώνουν μετὰ τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως περὶ τῆς ἐν Θεῷ διακρίσεως μεταξὺ Θείας οὐσίας καὶ ἀκτίστου ἐνεργείας. Ἐν τούτοις, ὑπάρχει ριζικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῶν αἱρετικῶν τούτων καὶ τῶν Ὀρθοδόξων, διότι οἱ μὲν ἐθεμελίωνον τὴν ἐν λόγÿω διάκρισιν ἐπὶ τῆς Παραδόσεως, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς φιλοσοφίας, ἐνῷ, ὡς εἴδαμεν, οἱ Ὀρθόδοξοι ἐστηρίζοντο ἐπὶ τῆς ἐμπειρίας τῆς θεώσεως καὶ τῆς ὑπὸ τῶν θεουμένων ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς».

30. Τί ὑπάρχει καὶ τί δὲν ὑπάρχει εἰς τὸν Θεόν, δηλ. εἰς τὴν Ἁγίαν Τριάδα 

30. Σελ. 238-239: «.... Ἐν τῷ Θεῷ ὑπάρχει:

α) Ὁ ἐνεργῶν 

β) Ἡ ἐνέργεια, καί 

γ) Τὰ ἐνεργηθέντα. 

Οἱ ἐνεργοῦντες εἶναι ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα. 

Ἡ ἐνέργεια Αὐτῶν εἶναι μία καὶ κατὰ πάντα ταὐτὸν καὶ ἄκτιστος ἐκ τοῦ Πατρός, διὰ τοῦ Υἱοῦ, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.Τὸ ἐνεργηθὲν εἶναι τὸ κτίσμα.

Ἐν τῷ Θεῷ, ὁ Πατὴρ ἀγαπᾶ τὸν Υἱὸν μὲ τὴν ἰδίαν ἀγάπην μὲ τὴν ὁποίαν ὁ Υἱὸς ἀγαπᾶ τὸν Πατέρα. Δὲν ὑπάρχει μία ἀγάπη τοῦ Πατρὸς καὶ ἄλλη τοῦ Υἱοῦ. "Καὶ γὰρ ὁ Υἱὸς τῇ θελήσει ᾗ θέλεται παρὰ τοῦ Πατρός, ταύτῃ καὶ αὐτὸς ἀγαπᾷ, καὶ θέλει, καὶ τιμᾷ τὸν Πατέρα", ὅπως εἴδαμεν τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον γράφοντα. Διὰ τὸν λόγον αὐτόν, δὲν ὑπάρχει ἐν τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι ὁ θέλων καὶ τὸ θεληθέν, ὁ ἀγαπῶν καὶ τὸ ἀγαπηθέν, ὁ γινώσκων καὶ τὸ γινωσκόμενον, ὁ ἐνεργῶν καὶ τὸ ἐνεργηθέν, δηλαδὴ δὲν ὑπάρχει ὑποκείμενον καὶ ἀντικείμενον τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ, ἐν τῷ Θεῷ. Ὁ Μέγας Βασίλειος γράφει, ὅτι " ἡ ἐνέργεια, οὔτε ὁ ἐνεργῶν ἐστιν, οὔτε τὸ ἐνεργηθέν".

...... Αἱ τρεῖς ὑποστάσεις τῆς Ἁγίας Τριάδος δὲν ἐνεργοῦν πρὸς ἀλλήλας μὲ διακεκριμένας ἐνεργείας, ἀλλὰ μὲ τὴν αὐτὴν ἐνέργειαν. Ἀκριβῶς, ὡς ὁ Πατὴρ γνωρίζει, ἀγαπᾶ καὶ θέλει τὸν Υἱὸν, μὲ τὴν αὐτὴν γνῶσιν, ἀγάπην καὶ θέλησιν ὁ Υἱὸς γνωρίζει, ἀγαπᾶ καὶ θέλει τὸν Πατέρα, καὶ μὲ τὰς αὐτὰς ἀκριβῶς ἐνεργείας ὁ Παράκλητος (γνωρίζει, ἀγαπᾶ καὶ θέλει) τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱόν, καὶ ὁ Πατὴρ καὶ ὁ Υἱὸς τὸν Παράκλητον. ῞Εκαστον πρόσωπον εἶναι φύσει πηγὴ τῆς Θείας οὐσίας καὶ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν, τὰς ὁποίας ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα ἔχουν ἐκ τοῦ Πατρός.

Πάντα ὅσα ἔχει ὁ Πατὴρ ἔδωκεν εἰς τὸν Υἱὸν καὶ τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα, ἵνα τὰ ἔχουν οὐχὶ κατὰ Χάριν, ὡς ἐπρέσβευον οἱ Ἀρειανοὶ καὶ οἱ Πνευματομάχοι, ἀλλὰ κατὰ φύσιν. Τὰ μόνα τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι κοινὰ εἰς τὰς τρεῖς Ὑποστάσεις εἶναι τὰ ὑποστατικὰ ἰδιώματα:

- Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός, καὶ τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα,

- Τὸ ἀγέννητον, τὸ γεννητὸν καὶ τὸ ἐκπορευτὸν,

- Ἡ ἀγεννησία, τὸ γεννᾶν, καὶ τὸ ἐκπορεύειν,

- Τὸ ἀναίτιον, τὸ αἰτιατὸν διὰ τοῦ γεννᾶσθαι, καὶ τὸ αἰτιατὸν διὰ τοῦ ἐκπορεύεσθαι.

Αἱ ὑποστατικαὶ ἰδιότητες αὐταὶ λέγονται καὶ "τρόποι ὑπάρξεως", καὶ ὄχι μόνον δὲν εἶναι ἐνέργειαι τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ὑπέρκεινται τῶν ἐνεργειῶν....».

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-